Η Sabrina, η Holly, η Regina, η πριγκίπισσα Άννα ή μάλλον καλύτερα, ο κύκνος με τα πλούσια καφέ μαλλιά, το ζεστό χαμόγελο και τα μεγάλα απέραντα μάτια…Αυτή ήταν η Audrey Hepburn, μια γυναίκα με ταλέντο, ομορφιά, φινέτσα. Μια γυναίκα που χάρισε συγκλονιστικές ερμηνείες στην μεγάλη οθόνη, αλλά και εντυπωσιακές στιγμές στον σοφιστικέ κόσμο της μόδας εκείνης της εποχής.
Δεν μπορεί, όλες έχουμε δει έστω και μια ταινία της… και ακόμη περισσότερες έχουμε ονειρευτεί να ήμασταν, η ατίθαση Holly που έπαιρνε πρωινό έξω από το επιβλητικό Tiffany’s στην 5η Λεωφόρο ή ακόμη η συνεσταλμένη Sabrina(1954) που μεταμορφώνεται σε γοητευτικό θηλυκό και κατακτά τις καρδιές όχι ενός αλλά δύο πλούσιων bon viveurs.
Η λάμψη της ήταν και θα είναι πάντα δυσεύρετη πλέον στη μεγάλη οθόνη αλλά και εκτός… Καθώς προσωπικότητες όπως της Grace Kelly, Marilyn Monroe, Brigitte Bardot, δεν ξαναεμφανίζονται….
Βλέποντας τις ταινίες της όμως, και ποιος δεν μαγεύεται μόνο από το γεγονός ότι η Audrey υποδύεται κάθε ρόλο με αυθεντικό αυθορμιτισμό, παιδικότητα και ταυτόχρονα βάθος ; Ο οποιοσδήποτε θα παρατηρούσε ότι ήταν μια πραγματική μούσα όλων των couturiers της εποχής, με κορυφαίο τον Givenchy που τη λάτρευε.
Ανέδειξε μια πτυχή της μόδας που μέχρι τώρα κάνεις δεν είχε ανακαλύψει: Η αψεγάδιαστη και αβίαστη κομψότητα με το απλό capri παντελόνι συνδυασμένο μ’ένα γλυκό πουκαμισάκι στα γυρίσματα της ταινίας Roman Holiday(1953) στη Ρώμη…αλλά και τα υπέροχα, εκθαμβωτικά – για την εποχή- σχέδια και φορέματα του Givenchy, κομμάτια που αποθέωναν την τότε «Haute Couture».
Ίσως κάθε ρόλος να την καθόρισε με διαφορετικό τρόπο αλλά την ιστορία της ως style icon, σφράγισε το μικρό μαύρο φόρεμα, οι πολλές σειρές πέρλες, τα στρογγυλά γυαλιά και το ψηλό σινιόν της Holly Golightly.Το little black dress απογειώθηκε, αγαπήθηκε, φορέθηκε και από τότε κατέχει ξεχωριστή θέση στη ντουλάπα κάθε γυναίκας… ποτισμένο με το άρωμα της Coco Chanel και με την ντελικάτη φινέτσα και τους λεκέδες από τον καφέ της Audrey Hepburn στη θρυλική ταινία Breakfast at Tiffany’s(1961).
Στις μέρες μας λοιπόν, είναι εύλογο να θυμόμαστε, που και που γυναίκες που αποκρυστάλλωσαν την έννοια της θηλυκότητας και την αποθέωσαν ως κάτι μαγικό, άπιαστο αλλά ταυτόχρονα τόσο αληθινό, φυσικό, αψεγάδιαστο. Γιατί τότε, οι γυναίκες ήταν πραγματικά θηλυκά, δεν χρειάζονταν τόνους make up για να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση ούτε τις υπερβολές της σημερινής «σαπουνόπερας θηλέων»! Η φινέτσα τους ήταν πηγαία, αληθινή, αυθεντική…
Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να γίνουμε λίγο πιο «γυναίκες» γιατί όπως είπε και η Audrey «Η πραγματική ομορφιά μιας γυναίκας κρύβεται στα μάτια της γιατί αυτά είναι η πόρτα της καρδιάς της, το μέρος όπου κατοικεί η αγάπη…..»
