Τελευταίο βράδυ Κυριακής του Σεπτέμβρη και πλέον μπήκαμε σε κάπως πιο φθινοπωρινό mood, πράγμα που σημαίνει πως η αγαπημένη μας συνήθεια να κουρνιάζουμε στην αγαπημένη μας γωνίτσα του σαλονιού γίνεται ακόμη πιο ελκυστική. Και βεβαίως η συνήθεια αυτή γίνεται ακόμη καλύτερη όταν συνοδεύεται από μία καλή ταινία στο σπίτι. Απόψε η πρότασή μας αφορά ένα μέλλον (κοντινό; Μακρινό; Who can ever know?) που σίγουρα δίνει τροφή για σκέψη.
Σε έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι γεννιούνται σχεδόν… κατά παραγγελία, όσοι γεννήθηκαν (όπως αναφέρεται) με τον τρόπο του Θεού (ναι, τον πατροπαράδοτο τρόπο!) έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να παρουσιάσουν επιβαρυμένη υγεία, μειωμένες επιδόσεις και πιθανώς μικρό προσδόκιμο ζωής. Σε αυτόν τον κόσμο, λοιπόν, ο Vincent (Ethan Hawke) επιθυμεί να πραγματοποιήσει το όνειρό του και να γίνει αστροναύτης, όμως το γονιδιακό του statusως “άκυρος” του κόβει τα φτερά. Εντούτοις, έχει βρει τον τρόπο να εμφανίζεται ως έγκυρος υιοθετώντας την ταυτότητα του Jerome Morrow. Κι ενώ φαίνεται πως ο Vincent πλησιάζει στο στόχο του, ένας φόνος στην διαστημική υπηρεσία της Gattaca γίνεται η αφορμή ώστε όχι μόνο να χάσει την ευκαιρία του ο Vincent, αλλά και να καταστραφούν όσα μόνος του κατάφερε να διεκδικήσει.
Η ταινία “Gattaca” είναι μία πρωτότυπη ιδέα του Andrew Niccol (ο οποίος μας χάρισε το σενάριο του εκπληκτικού “The Truman Show” το 1998), με τον ίδιο να αναλαμβάνει και τη σκηνοθεσία, όπως έκανε και το 2011 με το “InTime”.
Ετοιμαστείτε να προβληματιστείτε…
… όχι με την ποιότητα της ταινίας, αλλά με όσα πραγματεύεται. Μπορεί να μη μιλάμε για ένα δυστοπικό μέλλον, εντούτοις η ιδέα μίας κοινωνίας όπου οι άνθρωποι κι ότι υπό μίαν έννοια τους (τα όνειρά τους, οι φιλοδοξίες τους, οι ελπίδες τους) δεν είναι πλέον κριτήρια για να τους χαρακτηρίσεις είναι κάπως τρομακτική. Παρατηρείστε απλά τη διαχείριση που έχουν οι “άκυροι” από τους “έγκυρους”: απαξιωτική σε κάθε έκφανση. Και δε μιλάμε μόνο για τη ρατσιστική ταυτότητα του όλου θέματος. Σκεφτείτε πως ακόμη κι οι “X-Men” ήταν ένα μέσο ώστε να καταδειχθεί το πρόβλημα του ρατσισμού πολύ νωρίς… Αλλά κυρίως για τα όρια της ηθικής της επιστήμης. Η μέθοδος της ευγονικής που ακολουθείται στην ταινία για την “τελειοποίηση” της ανθρώπινης φυλής αν μη τι άλλο προβληματίζει, καθώς τότε δεν έχεις ανθρώπους με πάθη, με αγωνίες, αλλά κάστες.
Ο Niccol χρησιμοποιεί κάθε τεχνικό μέσο που του είναι διαθέσιμο … από τη φωτογραφία μέχρι ακόμη και το μοντάζ. Στόχος του να μεταφέρει αυτούς ακριβώς τους προβληματισμούς που έχουμε πριν ακόμη πατήσουμε το play κι έχοντας διαβάσει την περίληψη. Αποτέλεσμα μία ιστορία που είναι κάπως τρομακτική. Ακριβώς επειδή θα μπορούσε να γίνει αληθινή κάποια στιγμή και που την ίδια στιγμή, με έναν αφάνταστό τρόπο, ο σκηνοθέτης σου προσφέρει και μία νότα ελπίδας.
The cast…
Όσο για το cast, έχουμε έναν Ethan Hawke που καταφέρνει να μεταφέρει στο έπακρο το πείσμα του χαρακτήρα του να επιτύχει. Πλαισιώνεται από μία παραπάνω από γοητευτική (και δεν εστιάζω μόνο στο όντως καθηλωτικό παρουσιαστικό της) Uma Thurman… Αλλά κι έναν Jude Law στο ρόλο του “φύλακα άγγελου”, θα έλεγε κανείς, για το χαρακτήρα του Hawke.
Με λίγα λόγια; Σας εύχομαι καλή διασκέδαση και να απολαύσετε την ταινία όσο κι εγώ… πράγμα που σας το εγγυώμαι!
Πρωταγωνιστούν:Ethan Hawke, Uma Thurman, Jude Law, Xander Berkeley, Loren Dean, Gore Vidal, Jayne Brook, Elias Koteas, Tony Shalhoubκ.α.
Photo credits: IMDb
