Ας είμαστε ειλικρινείς, τρεις μέρες στη Νάξο δεν προλαβαίνεις να την απολαύσεις στο έπακρον, όπως της αξίζει… Αλλά είναι –κατά τη γνώμη μου- το νησί που πρέπει να επισκεφτείς τουλάχιστον μια φορά στην ζωή σου.
Να πούμε μερικά λόγια για το νησί;
Η Νάξος είναι το πρώτο σε μέγεθος νησί των Κυκλάδων και βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο τους. Πρωτεύουσα της Νάξου είναι η Χώρα που δεσπόζει στο λιμάνι φτάνοντας με το πλοίο και ξεχωρίζει το ενετικό της κάστρο. Κατά την παράδοση, οι πρώτοι κάτοικοι του νησιού ήταν οι Θράκες και οι Πελασγοί. Αργότερα ήρθαν οι Κάρες, με αρχηγό τον Νάξο, στον οποίο και αποδίδεται το όνομα του νησιού. Υπήρξε το κέντρο του αρχαϊκού κυκλαδικού πολιτισμού. Το νησί είναι γνωστό ως πηγή σμύριδας, ενός πετρώματος πλούσιου σε κορούνδιο, το οποίο μέχρι τη σύγχρονη εποχή ήταν ένα από τα καλύτερα διαθέσιμα λειαντικά.
Είναι ένα νησί που τα προσφέρει όλα. Υπέροχες παραλίες –κατά τη γνώμη μου τις καλύτερες στην Ελλάδα- εκπληκτικό φαγητό, κυρίως κρεατικά, ξενοδοχεία για όλα τα βαλάντια, μεγάλες εκδρομές, πλούσια νυχτερινή ζωή. Υπάρχει επιλογή για το είδος των διακοπών που θέλει να κάνει κανείς. Τα παραδοσιακά ορεινά χωριά προσφέρουν πολύ καλό φαγητό και οι παραθαλάσσιες περιοχές προσφέρουν (οργανωμένες ή/ και άγριες ) παραλίες με καταγάλανα νερά.
Όπως προανέφερα, η Νάξος ενδείκνυται για διακοπές διαρκείας, αλλά αν ο χρόνος είναι περιορισμένος και θέλεις να απολαύσεις την διαμονή σου στο νησί, θα προτείνω πολύ συγκεκριμένα μέρη, χωρίς να θέλω να αδικήσω τα υπόλοιπα μέρη του νησιού.
Το σίγουρο είναι ότι στη Νάξο χρειάζεσαι μεταφορικό μέσο, είτε αυτοκίνητο είτε μηχανάκι, οι δρόμοι είναι αρκετά καλοί, αλλά και οι διαδρομές μεγάλες.
Οι προτάσεις που θα κάνω, θα είναι με το σκεπτικό ότι θα έχεις ως βάση τη Χώρα. Το μόνο μέρος που προτείνω για να κοιμηθείς είναι το Naxian View. Άνοιξε πέρσι για πρώτη φορά, είναι καθαρό, κομψό, άνετο και οι ιδιοκτήτες, ο Μανόλης και η Μαρία Φάρκονα, είναι ευγενέστατοι. Bonus η εκπληκτική θέα της πόλης και της Πορτάρας από το Jacuzzi.
Οι 3 παραλίες που πρέπει να πας για μπάνιο!
Και πας μόνο για τρεις μέρες, 3 είναι και οι παραλίες που πρέπει να επισκεφτείς: Άγιος Προκόπιος, Πλάκα και Μικρή Βίγλα. Και γιατί προτείνω αυτές;
Αρχικά επειδή είναι κοντά στην χώρα και δεν θα χάσεις χρόνο με τις διαδρομές.
- Άγιος Προκόπιος. Τι να πρωτοπώ; Ο «έρωτας» μου των τελευταίων 5 χρόνων. To πιο ωραίο σημείο της παραλίας; Θα πας στο Macao Beach bar να απολαύσεις τις πιο άνετες ξαπλώστρες, τα πιο ωραία cocktails , snacks καθόλη τη διάρκεια της ημέρας. Ίσως και της νύχτας,εφόσον δεν θα θέλεις να ξεκολλήσεις από το μέρος αυτό. Αν το μεσημέρι θελήσεις να τσιμπήσεις κάτι υπάρχει και το εστιατόριο, με μία από τις καλύτερες χοιρινές tomahawk. Αν δεν θέλεις να σηκωθείς από την ξαπλώστρα παρά μόνο για να κολυμπήσεις στα πιο ωραία νερά των Κυκλάδων, θα παραγγείλεις την σαλάτα κινόα με τις γαρίδες tempura και θα δοκιμάσεις τα pancakes.
Η ψυχή του Macao είναι ο Στέλιος Κάβουρας, αγαπημένος άνθρωπος του νησιού, όπως και η οικογένειά του. Είναι ο άνθρωπος που θα προτείνει τα καλύτερα σημεία για το νησί και που τον γνωρίζουν όλοι.
Φυσικά, υπάρχει ένα μεγάλο κομμάτι της παραλίας που είναι ανοργάνωτο και μπορείς να πάς με την ομπρέλα σου (γιατί ο ήλιος είναι επικίνδυνος, όλες τις εποχές του χρόνου) και την πετσέτα σου και να χαλαρώσεις.
- Πλάκα : Αν πω ότι « θα πάθεις την πλάκα σου», θα είναι πολύ cliché; Ναι, αλλά είναι εξίσου όμορφη παραλία με αυτή του Αγίου Προκοπίου, πιο μικρή. Με λευκή ψιλή άμμο και μεγάλους αμμόλοφους που συνθέτουν ένα μαγευτικό σκηνικό. Έχει ομπρέλες και ταβέρνες και πλέον αρκετά beach bars. Για να τσιμπήσεις κάτι θα προτείνω το Caya Beach Naxos με υπεύθυνο στην κουζίνα -μέχρι πέρσι- τον Χάρη Μπονάνο . Εκεί αξίζει να δοκιμάσεις την λευκή pizza με τρούφα και στην παραλία σερβίρουν ένα sandwich με λιαστή ντομάτα που παίζει να είναι το πιο ωραίο που έχω φάει ever. Δοκίμασε και τα cocktails! Αν μείνεις μέχρι αργά, είναι εντυπωσιακό το ηλιοβασίλεμα στην παραλία μπροστά από την στην ταβέρνα Paradise, ενώνεται ο ουρανός με την θάλασσα και ο ήλιος δύει μέσα σε αυτήν.
- Μικρή Βίγλα: Είναι πιο μακριά από τις προηγούμενες και πιο δύσκολα προσβάσιμες. Όσοι την επισκέπτονται την ερωτεύονται για το πιο «άγριο» στοιχείο του. Πρόκειται για 2 παραλίες που χωρίζονται από έναν βράχο, την Παρθένο και το Λιμανάκι. Στην πρώτη θα συναντήσεις windsurfers και kitesurfers λόγω των έντονων ανέμων,με τουρίστες από όλο τον πλανήτη. Νομίζεις είναι σκηνικό ταινίας. Στη δεύτερη μπορείς να απολαύσεις το μπάνιο και την ηλιοθεραπεία σου χωρίς αέρα, είναι πιο οικογενειακή παραλία. Και φυσικά εδώ δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε στην πιο διάσημη «καντίνα» του νησιού, το FBI. Τα λόγια είναι περιττά, για μια απόλαυση άνευ προηγουμένου. Αν δε κάνω λάθος πρόκειται για 5 αδέλφια που έχουν βρει το Νόημα της ζωής. Πρόθυμοι να σε εξυπηρετήσουν, να σου πουν την ιστορία τους και να σε βοηθήσουν να διαλέξεις ποιο sandwich θα φας και με ποια γρανίτα θα το συνδυάσεις!
Και μετά το μπάνιο τι;
Οπωσδήποτε θα επισκεφτείς την Πορτάρα που δεσπόζει πάνω από το λιμάνι. Είναι η τεράστια μαρμάρινη πύλη του ναού του Απόλλωνα που χρονολογείται στον 6ο αι. π.Χ. Εντυπωσιακή τόσο για το μέγεθος όσο και την κατασκευή της, μοιάζει να στέκεται αγέρωχη κι άφθαρτη από τον χρόνο, χωρίς να ξέρει κανείς πού οδηγεί. Μια πόρτα «αίνιγμα», μια πόρτα του ηλίου που έχει διχάσει επιστήμονες, ερευνητές, αρχαιολόγους αλλά και απλούς επισκέπτες ως προς τη σημασία και τον ρόλο της. Την ώρα του ηλιοβασιλέματος μαζεύεται πλήθος κόσμου και δεν είναι πάντα ευχάριστο. Προσπάθησε να πας λίγο πριν, να απολαύσεις την μαγεία της με ηρεμία, όσο είναι δυνατόν.
Μετά θα επισκεφτείς το ενετικό κάστρο. Μικρά μαγαζάκια με αναμνηστικά αλλά και ενδιαφέροντα αντικείμενα και fashion items θα τραβήξουν το ενδιαφέρον σου. Φυσικά θα ψάξεις το Naxia sweet home όπου φτιάχνουν μπροστά σου τις πιο νόστιμες καραμέλες. Τεράστια ποικιλία κι ιδανικό δώρο για τους φίλους σου.
Στη βόλτα σου στο Κάστρο, μπορείς να επισκεφτείς την Σχολή Ουρσουλινών που ήταν μοναστήρι του τάγματος των Ιησουϊτών μοναχών που εγκαταστάθηκαν στη Νάξο αρχές του 17ου αι.. Λειτούργησε από το 1628 αν και η κανονική λειτουργία της ανάγεται στο 1739. Το 1986 το οίκημα αγοράσθηκε από το Ελληνικό Δημόσιο και έκτοτε χρησιμοποιείται για πολιτιστικούς σκοπούς. Και εκεί είναι το AVATON 1739 για φαγητό, Brunch, Ποτό και σίγουρα την ωραιότερη θέα της πόλης. Με επικεφαλής -μέχρι πέρσι- τον ταλαντούχο chef Χάρη Μπονάνο, η ομάδα του Avaton συλλέγει πρώτες ύλες από μικροπαραγωγούς και με τη βοήθεια έμπειρων μαγείρων αναδεικνύει τα χαρακτηριστικά τους στο πιάτο σου. Παραδοσιακές συνταγές της Νάξου προσφέρονται μέσα σε πήλινα πιάτα κατασκευασμένα στο νησί και θυμίζουν τα σκεύη που χρησιμοποιούσαν οι μοναχές. Δεν θα φύγεις, αν δεν δοκιμάσεις τα tapas κι οπωσδήποτε την γαλατόπιτα, που είναι συνταγή των Ουρσουλινών. Cocktails και λίστα κρασιών αξίζει την προσοχή σου, επίσης!
Φέτος, δεν πήγα ακόμα, αλλά έγκυρη πηγή που είπε ότι κι αυτό το καλοκαίρι το φαγητό είναι καταπληκτικό. Εκεί έκλεισα πάντως για τα γενέθλια του γιου μου… για 3η χρονιά!
Στην Χώρα προτείνω ακόμα 2 εστιατόρια που έχω επισκεφτεί διαφορετικής φιλοσοφίας. Είναι ο Αποστόλης που θα χρειαστεί να τον ψάξετε, αλλά σίγουρα αξίζει τον κόπο. Δεν είναι κοντά στις υπόλοιπες τουριστικές ταβέρνες. Είναι σε ένα ξέφωτο, μέσα σε μία αυλή, κάτω από έναν ευκάλυπτο που θα φάτε τα πιο νόστιμα γεμιστά μπιφτέκια με γραβιέρα Νάξου και ντολμάδες του νησιού. Τα λαμπιόνια, το κίτρινο ποδήλατο, οι ντενεκέδες λαδιού με τον βασιλικό δημιουργούν το πιο ευχάριστο σκηνικό σε συνδυασμό με το ευγενέστατο και πάντα πρόθυμο προσωπικό. Να τονίσω την ενδιαφέρουσα λίστα κρασιών, δεδομένου και του χώρου.
Τέλος για πιο «ψαγμένη» κουζίνα υψηλών προδιαγραφών κι απαιτήσεων είναι το Barozzi. Δεν είναι το συνηθισμένο κυκλαδίτικο εστιατόριο. Πρόκειται για τον ιδανικό προορισμό για τους λάτρεις της γεύσης, όπου το μενού έχει εμπνευστεί ο Chef Γκίκας Ξενάκης! Εδώ, ισορροπούν αρμονικά η αύρα του νησιού, τα μοναδικά προϊόντα του, η κουζίνα, οι γεύσεις, οι άνθρωποι, η τέχνη, το φως, οι στιγμές. Το εκλεπτυσμένο και –με ιδιαίτερο design- περιβάλλον εμπνέει για μία εμπειρία που κεντρίζει όλες τις αισθήσεις μας. Από το 2017, που άνοιξε, δίπλα στο δημοτικό parking, η φιλοσοφία δεν έχει αλλάξει. Στόχος είναι η ανάδειξη της Αιγαιοπελαγίτικης και Μεσογειακής κουζίνας χωρίς υπερβολές, αλλά χρησιμοποιώντας άριστες ντόπιες πρώτες ύλες και δημιουργώντας γεύσεις οικείες και Ελληνικές με σύγχρονη οπτική.
Μία μικρή βόλτα στα χωριά δεν έβλαψε κανέναν!
Μιλώντας για φαγητό, ένα εστιατόριο –εκτός Χώρας- που είναι must been, must tried, είναι η Αξιώτισσα. Αρκετά μακριά από την πόλη, εύκολη μεν πρόσβαση, πολύ δύσκολο δε να κλείσεις τραπέζι. Όλοι μου έλεγαν ότι πρέπει να το επισκεφτώ, αλλά να είμαι προετοιμασμένη για το σέρβις και και την αντιμετώπιση των ιδιοκτητών. Για το φαγητό έχω να πω τα καλύτερα και σίγουρα δοκίμασα το πιο νόστιμο καρπούζι –από το μποστάνι τους- που μας προσέφεραν μετά το γεύμα μας. Η αλήθεια είναι ότι το χαρακτηριστικό τους δεν είναι η ευγένεια, χωρίς να είναι αγενείς οι άνθρωποι, αλλά νομίζω ότι αν έδειχναν λίγη μεγαλύτερη ανοχή στους επισκέπτες προκειμένου να επιλέξουν τα πιάτα τους, θα ήταν λίγο καλύτερα. Οι τιμές είναι πολύ καλές, η ποιότητα της πρώτης ύλης εξαιρετική και η ποικιλία των πιάτων μεγάλη. Επίσης και το περιβάλλον μας άρεσε πολύ!
Φυσικά, αν έχεις όρεξη να γυρίσεις λίγο παραπάνω την Νάξο και να πάρεις μία ιδέα από τα ορεινά χωριά, να το κάνεις. Αλλά χρειάζεσαι λίγο χρόνο παραπάνω. Σε ένα απόγευμα προλαβαίνεις να γυρίσεις το Φιλώτι και την Απείρανθο και να δοκιμάσεις τα τοπικά προϊόντα. Το πρώτο είναι το μεγαλύτερο χωριό της Νάξου και από τα μεγαλύτερα στις Κυκλάδες . Βρίσκεται στις πλαγιές δύο λόφων και αποτελείται από τρεις οικισμούς. Ξεχωρίζει ο ναός της Παναγιάς της Φιλωτίτισσας, αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου, βασιλική κτισμένη το 1718 στη θέση παλαιού βυζαντινού ναού.
Η Απείρανθος, φημίζεται για το ωραίο φαγητό και κυρίως για τα κρέατα που μπορείς να δοκιμάσεις. Είναι ένα παραδοσιακό πετρόκτιστο χωριό. Όσον αφορά την προέλευση των κατοίκων της υπάρχουν πολλές εκδοχές. Λόγω της ομοιότητας πολιτισμού, διαλέκτου, ηθών και εθίμων, ικανότητας στην ποίηση και μουσική με την Κρήτη, συγκεκριμένα τα Σφακιά και τα Ανώγεια, πιθανολογείται πως μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού της Απειράνθου κατάγεται από εκεί. Υπάρχει, όμως, και η εκδοχή πως κάτοικοι του χωριού κατάγονται από παράλια της Μικράς Ασίας.
Αλλιώς, πήγαινε στις Εγγαρές. Δεν έχω πάει, αλλά «Παράδεισο επί γης» είχε χαρακτηρίσει ο Νίκος Καζαντζάκης το χωριό των Εγγαρών, μόλις 7χλμ βορειοδυτικά της Χώρας της Νάξου. Επίσης εκεί, μου είπαν πολλές κι έγκυρες πηγές ότι πρέπει να επισκεφτείς την ταβέρνα του Χάρη. Μου έχουν μιλήσεις για τα μαγειρευτά, όπως το κατσικάκι ή το κουνέλι λεμονάτο και η γίδα κοκκινιστή είναι εξίσου καταπληκτικά με τα ψητά κρεατικά στα κάρβουνα, όπως μπιφτέκια, μπριζόλες και λουκάνικο από μοσχάρι, χοιρινό και αρνί. Τονίζω ότι αυτά μου τα μετέφεραν φίλοι… που τους εμπιστεύομαι τυφλά, ειδικά όσον αφορά στο καλό φαγητό!
Info
Στη Χώρα της Νάξου, όπου φτάνει και το πλοίο διαθέτει τα πάντα, από supermarket και τράπεζες μέχρι και φαρμακεία, ταχυδρομείο και κέντρο υγείας. Η πρόσβαση είναι εύκολο είτε με πλοίο από τον Πειραιά είτε αεροπορικώς καθώς διαθέτει και αεροδρόμιο, σε απόσταση 3 χιλιομέτρων από το λιμάνι.
To άρθρο πρωτοδημοσιευτηκε στο flaginlife.gr, κατά τη διάρκεια της συνεργασίας μου με το site.
