Είναι παράγωγο της Βιταμίνης Α, η οποία χρησιμοποιείται εδώ και πολλά χρόνια από τις φαρμακοβιομηχανίες για την καταπολέμηση της ακμής με σπουδαία αποτελέσματα. Μελέτες απέδειξαν πως η συστηματική χρήση ρετινόλης σε σκευάσματα (κρέμες ή οροί), επιτυγχάνει εξίσου θεαματικά αποτελέσματα τόσο στην ακμή όσο και στην αντιγήρανση.
Πότε μπορώ να χρησιμοποιώ Ρετινόλη:Άμεση διακοπή της Ρετινόλης και όλων των παραγώγων της Βιταμίνης Α επιβάλλεται και σε περίπτωση εγκυμοσύνης για την ομαλή ανάπτυξη του εμβρύου.
Μίνα Θεοχάρη
Αισθητικός-Κοσμητολόγος
Επικεφαλής Αισθητικός στο Ινστιτούτο Αισθητικής Pure Beauty Lounge
www.pure.gr
“Έρωτας ανίκατε μάχαν”, είπε ο Σοφοκλής. “Αρκεί ένα λεπτό για να ερωτευθείς, μια ώρα για να συμπαθήσεις και μια μέρα για να αγαπήσεις. Όμως μια ολόκληρη ζωή δεν αρκεί για να ξεχάσεις”, είπε από την άλλη ο Oscar Wilde…
Και τι τον κάνει τόσο δυνατό τον έρωτα; Τόσο ανίκητο; Τόσο ορμητικό; Δεν μου άρεσε ποτέ όλη αυτή η μοιραλατρεία που κρύβει μέσα του ο έρωτας. Ως γνωστόν άλλωστε, το μεγάλο σου έρωτα δεν τον παντρεύεσαι. Ο μεγάλος έρωτας δεν σε κάνει ευτυχισμένη. Ο μεγάλος έρωτας δεν έχει αίσιο τέλος.
Ο μεγάλος έρωτας είναι απλά ένας πολύ δυνατός αέρας. Σαν ανεμοστρόβιλος. Μια κινητήριος δύναμη που δείχνει να μην έχει όρια, αρχή, τέλος και σταματημό. Δεν κοντρολάρεται, δεν ηρεμεί, δεν καταλαγιάζει. Ο έρωτας ξέρει να είναι μόνο σαρωτικός και ζει στα άκρα. Ή στο απόλυτο εκατό ή στο απόλυτο μηδέν. Όπως και να έχει, σύμφωνα με το λαό, όσο τον βιώνεις, πρέπει να τον ζεις στο φουλ. Μπορεί ωστόσο να αποδειχθεί τόσο μοιραίος όσο και παραγωγικός.
Ο θεός Έρωτας, είναι γνωστός από τη μυθολογία ακόμα. Κατά την επικρατέστερη εκδοχή γιος της Αφροδίτης (θεάς της ομορφιάς) και του Άρη (θεού του πολέμου). Χμμμ, σε βάζει και σένα σε σκέψεις μήπως (make love not war); Είναι λοιπόν αυτές του οι θεϊκές ρίζες που τον κάνουν τόσο δυνατό; Θεωρώ τους ερωτευμένους τους πιο χαζούς και συνάμα τους πιο ευτυχισμένους ανθρώπους στο κόσμο όλο. Τι καλύτερο άλλωστε από το να ζεις σ’ένα κόσμο όπου μέσα βρίσκεσαι μόνο εσύ και ο/η καλός/ή σου; Η μετά του έρωτα εποχή φυσικά εμπεριέχει τους πολλούς κινδύνους. Και εκεί πρέπει να οπλιστείς με δύναμη και κουράγιο.
Αλλά ξέρεις κάτι; Ναι, ο κακομοίρης είναι και τυφλός και κουφός (Συμβουλή μου: Αυτό πάρτο ως de facto στοιχείο). Όσο τον ζεις, εκμεταλλεύσου τον στο έπακρο. Πάρε δύναμη από τη δύναμη του. Κουράγιο από το κουράγιο του. Και φόρα από την εκτόξευση που τόσο απλόχερα σου χαρίζει. Ε και όταν πέσεις με το καλό, μπορείς να ελπίζεις σε ένα δίχτυ ασφαλείας που υπάρχει πάντα από κάτω σου, και ακούει στο όνομα “φίλοι”.
Εσείς σε ποια από τις πέντε κατηγορίες ανήκετε;
Ξέρατε ότι το χαμόγελό σας, πέρα από τη χαρά που ενδεχομένως να εκφράζει στο συνομιλητή, μπορεί να «αποκαλύψει» και χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς σας, όπως ο δυναμισμός, η αξιοπιστία κι η ελκυστικότητα; Οι ειδικοί έχουν καταλήξει μέσα από μελέτες ότι αυτοί είναι οι χαρακτήρες που κρύβονται πίσω από τα πιο δημοφιλή χαμόγελα.
- Κενό ανάμεσα στα δόντια.
Εάν ανήκετε στους ανθρώπους που έχουν κενό ανάμεσα στα μπροστινά τους δόντια, τότε ήρθε η ώρα να μάθετε ότι αυτό συμβολίζει τον αισθησιασμό και τη γονιμότητα. Μάλιστα, αυτή η άποψη έχει τις ρίζες της στο μακρινό παρελθόν, αφού ήδη από τον Μεσαίωνα θεωρείτο ότι αυτό το κενό, ειδικά για τις γυναίκες, ήταν συνδεδεμένο με την ελκυστικότητα στο αντίθετο φύλο.
- Έντονοι κυνόδοντες.
Οι έντονες κυνόδοντες στο χαμόγελο, σύμφωνα με τους ειδικούς, μπορεί να υποδεικνύουν δυναμισμό και κυριαρχία στις κοινωνικές περιστάσεις. Από την εποχή των σπηλαίων ακόμα, οι κυνόδοντες ήταν το σύμβολο του σαρκοφάγου, δηλαδή, του δυνατού.
- Χαμόγελο με εμφανή τα ούλα.
Όταν, την ώρα που χαμογελάτε, τα ούλα εκτίθενται, αυτό μπορεί να δείχνει την αξιοπιστία που έχετε σαν χαρακτήρας. Πρόκειται για μία έκφραση που παραπέμπει σε παιδική, αποπνέοντας μία αθωότητα που ωθεί τους γύρω σας να σας εμπιστευτούν.
- Πληθωρικό χαμόγελο.
Ένα μεγάλο και πλατύ χαμόγελο, όπως αυτό της Pretty Woman, Julia Roberts, δηλώνει έναν επιτυχημένο άνθρωπο ή τουλάχιστον αυτό φαίνεται να εκλαμβάνουν οι άνθρωποι στον περίγυρό σας που σας βλέπουν με αυτό. Δε φτάνει, όμως, απλά να ανοίγει διάπλατα το στόμα. Για να είναι αποτελεσματικό, πρέπει να χαμογελάει κι όλο το υπόλοιπο πρόσωπο.
- Λευκά κι λαμπερά δόντια.
Το πόσο δημοφιλής είναι στις μέρες μας η πρακτική της λεύκανσης δοντιών, δεν χρειάζεται να σας το πούμε. Εκτός, όμως, από αυτό, τα λευκά δόντια συνδέονται με την τελειομανία, αφού αντικατοπτρίζουν έναν άνθρωπο που δίνει μεγάλη σημασία στην περιποίηση και τη λεπτομέρεια.
Και τι βελτιώσεις μπορούμε να κάνουμε
Αναμφίβολα ο ύπνος (και κυρίως η ποιότητά του) είναι μία σημαντική ένδειξη της συνολικής μας υγείας. Άλλωστε ο καλός ύπνος βελτιώνει τη μνήμη, μειώνει το άγχος, ανακουφίζει το σώμα από την καταπόνηση… Κι αυτά που ανέφερα είναι μόνο λίγα από τα οφέλη του. Οι συνήθειες στον ύπνο, όμως, διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο και φυσικά επηρεάζουν διαφορετικά τη ζωή του καθενός. Ας δούμε μερικές συνήθειες στη ρουτίνα του ύπνου καθώς και πώς κάθε μία από αυτές μπορούν να βελτιωθούν.
01 Ο “πρωινός τύπος”. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν όσοι πέφτουν για ύπνο αρκετά νωρίς το βράδυ (περίπου στις 20:30) για να ξυπνήσουν κατά τις 05:30. Μπορεί αυτή η ρουτίνα να προσφέρει ενέργεια στην αρχή της μέρας, αλλά το απόγευμα οι αντοχές για οποιαδήποτε δραστηριότητα έχουν μειωθεί δραστικά, περιορίζοντας έτσι την κοινωνική μας ζωή.
Τι μπορεί να διορθωθεί;
Ένας υπνάκος διάρκειας περίπου είκοσι πέντε λεπτών μεταξύ 13:00 και 15:00 μπορεί να προσφέρει ενέργεια για την υπόλοιπη μέρα. Επίσης μπορεί να βοηθήσει λίγη γυμναστική αργά το μεσημέρι ή νωρίς το απόγευμα. Τέλος, καλό είναι να οριστεί μία συγκεκριμένη ώρα ύπνου (εννοείται πιο αργά από τις 8:30 το βράδυ!), αυτή να τηρηθεί αλλά και να οριστεί ένας καλός χρόνος διάρκειας περίπου 7,5 ωρών ύπνου.
02 O ”νυχτόβιος”. Εδώ μιλάμε (προφανώς) για το ακριβώς αντίθετο, καθώς οι “βραδινοί τύποι” πηγαίνουν στο κρεβάτι για ύπνο μεταξύ 00:30 και 03:00 για να ξυπνήσουν μέχρι τις 10 το πρωί ή τις 12 το μεσημέρι το αργότερο. Αν και λειτουργούν πιο “υποτονικά” τις πρώτες ώρες της μέρας τους, μπορούν να εμφανίσουν έντονη δημιουργικότητα και παραγωγικότητα στη διάρκεια της βραδιάς, με αυτές να είναι συνυφασμένες με αυξημένη ευφυΐα.
Τι μπορεί να διορθωθεί;
Οι άνθρωποι που κοιμούνται αργά τη νύχτα πολλές φορές επιθυμούν να αυξήσουν τις επιδόσεις τους στις πρωινές ώρες. Για αρχή πρέπει να αλλάξουν τη ρουτίνα αφύπνισής τους. Καλό είναι να ξεκινούν αφήνοντας το πρωινό φως του ήλιου να μπαίνει στο δωμάτιο, καθώς αυτό περιορίζει την παραγωγή μελατονίνης στο σώμα, αναγκάζοντάς το έτσι να ξυπνήσει. Στη συνέχεια ενδείκνυται να συζητήσουν με τους γύρω τους ώστε αυτοί να καταλάβουν πως δεν ξυπνάνε αργά λόγω οκνηρίας, αλλά επειδή αυτή η συνήθεια στον ύπνο τους βοηθά να ανταποκρίνονται σε κάποιες υποχρεώσεις τους. Ιδιαίτερο ρόλο παίζει και η διατροφή, και σε αυτήν την περίπτωση οι “νυχτόβιοι” πρέπει να αποφεύγουν την αυξημένη πρόσληψη υδατανθράκων, διότι αυξάνεται έτσι το αίσθημα της κόπωσης. Αντίθετα, ιδανική είναι η προσθήκη πρωτεϊνών και “καλών” λιπαρών στη διατροφή.
Το μωράκι σίγουρα απολαμβάνει τον ύπνο του, η μαμά όμως;
03 Πρώτη φορά… μαμά! Νομίζω πως εδώ πολλές μαμάδες θα δούνε τους εαυτούς τους! Έρευνες έχουν δείξει πως οι μητέρες (ειδικά βρεφών) κάνουν πιο άστατο ύπνο από τους πατεράδες. Ταυτόχρονα θεωρούν πως δεν έχουν άλλη επιλογή από το να προσπεράσουν το όποιο αίσθημα κόπωσής τους, ενώ κάνουν (πραγματικά) ό,τι προλαβαίνουν όσο το μωρό κοιμάται. Αυτό συνεπάγεται άναρχο πρόγραμμα ύπνου και (κυρίως) οι νέες μαμάδες πότε κοιμούνται πολύ νωρίς και πότε πολύ αργά.
Τι μπορεί να διορθωθεί;
Αρχικά πρέπει ο ύπνος της μητέρας να τεθεί ως προτεραιότητα. Αυτός είναι που προσφέρει ξεκούραση κι άρα αντοχή να φροντίσει το μωρό της και το σπίτι της. Εδώ πρέπει να βάλει ένα “χεράκι βοηθείας” ο σύντροφος κι έπειτα κάποιος/α συγγενής ή φίλος/η. Καλό είναι επίσης να οριστεί ένα σταθερό ωράριο ύπνου. Ναι, το μωρό είναι πολύ πιθανό να ξυπνήσει μέσα στη νύχτα, αλλά με το σταθερό πρόγραμμα της μητέρας από κάποια στιγμή κι ύστερα το νυχτερινό ξύπνημα δε θα την επηρεάζει. Τέλος, αν το μωρό έχει μία σταθερή ώρα για το πρωινό του ξύπνημα (λόγου χάρη στις 06:00), η μητέρα πρέπει να υπολογίσει πως μέχρι εκείνη την ώρα χρειάζεται ύπνο διάρκειας 7,5 ωρών (εν προκειμένω, κατά τις 22:30 πρέπει να πέσει για ύπνο).
Εσείς… τι τύπος “χουζούρη” είστε;
Μείνετε συντονισμένοι γιατί θα επανέλθω με Part II!
Κάθε φορά που γνωρίζουμε κάποιον, αξίζει να τον κοιτάξουμε κατάματα, δεν συμφωνείτε; Οι ερευνητές λένε πως σίγουρα ναι, μία που όχι μόνο το βλέμμα, αλλά και το χρώμα των ματιών μπορεί να σας πει με την πρώτη ματιά με τι είδους άνθρωπο έχετε να κάνετε και τι χαρακτήρα έχει. Η μαρτυρία είναι σαφής και όσο και να προσπαθεί κανείς να αλλάξει το χρώμα με φακούς επαφής, το μόνο που ίσως μπορεί να καταφέρει είναι μια σχετική αλλοίωση, ο χαρακτήρας ωστόσο παραμένει ίδιος. Ποια χαρακτηριστικά μπορείτε να παραμένετε από τον άγνωστο που κάθεται απέναντί σας ανάλογα με τα μάτια του;
ΜΑΥΡΟ
Οι άνθρωποι με μαύρα μάτια θεωρούνται γεννημένοι ηγέτες. Αυτές οι αποχρώσεις της ίριδας είναι ιδιαίτερα σπάνιες και δείχνουν πάντα μυστηριώδεις. Το σκούρο χρώμα των ματιών υποδηλώνει επίσης υψηλά ποσοστά μελανίνης στο σώμα και αυτό παράλληλα σημαίνει ένα πράγμα: όσο περισσότερη μελανίνη έχει ο οργανισμός ενός ατόμου. Οι ηγετικές προσωπικότητες με πολύ σκούρα μάτια δεν έφτασαν άλλωστε τυχαία στην κορυφή.
ΚΑΣΤΑΝΟ
Όσοι έχουν καστανά μάτια θεωρούνται εν γένει άτομα ανεξάρτητα, αυθόρμητα και γεμάτα αυτοπεποίθηση. Ανάλογα με τον βαθμό φωτεινότητα της απόχρωσης διαφοροποιούνται και οι χαρακτήρες των ατόμων, κοινό χαρακτηριστικό όλων όμως είναι ότι είναι πολύ δύσκολο να τους «διαβάσει» κανείς με ακρίβεια.
ΚΑΦΕ
Τα άτομα με καφέ μάτια επιβάλλουν ισχυρά τη γνώμη τους, έχουν αυτοπεποίθηση, μπορούν όμως να επιδείξουν και ιδιαίτερη ανοχή. Αξιοσέβαστοι, αξιόπιστοι, και ήπιοι χαρακτήρες, οι άνθρωποι με καφέ μάτια λέγεται ότι χρειάζονται λιγότερο ύπνο, παράλληλα όμως δεν κοιμούνται και καλά και γι’ αυτό το λόγο δυσκολεύονται ιδιαίτερα να ξυπνήσουν το πρωί. Σε αυτή την περίπτωση είναι ιδιαίτερα νευρικοί και κακοδιάθετοι.
ΠΡΑΣΙΝΟ
Τα πράσινα μάτια προσδίδουν ερωτισμό στον κάτοχό τους, τον κάνουν γοητευτικό και μυστηριώδη. Οι άνθρωποι με αυτό το χρώμα ματιών θεωρείται ότι διαθέτουν το ιδανικό μίγμα κυριαρχίας και γλυκύτητας. Είναι προσεκτικοί, αλλά παρόλα αυτά δυνατοί, συχνά απρόβλεπτοι και γνωστοί για την ψυχραιμία τους. Θεωρούνται δημιουργικοί και αντέχουν σε συνθήκες έντονης πίεσης.
ΓΑΛΑΖΙΟ
Οι άνθρωποι με γαλάζια μάτια συχνά εκτιμώνται λάθος, μια που πολλοί θεωρούν ότι είναι συνεσταλμένοι, αδύναμοι και αναξιόπιστοι. Αυτό, ωστόσο, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, καθώς οι γαλανομάτηδες, άντρες και γυναίκες, διαθέτουν συχνά μια τεράστια εσωτερική δύναμη. Μια μελέτη αναφέρει ότι τα παιδιά με γαλανά μάτια είναι μάλλον διστακτικά κατά την επαφή τους με άλλα παιδιά και πιο προσεκτικά όταν δοκίμαζαν κάτι καινούριο. Μια άλλη μελέτη όμως δηλώνει ότι τα άτομα με γαλανά μάτια συχνά είναι ιδιαίτερα εγωιστικά και ανταγωνιστικά.
ΓΚΡΙΖΟ
Είναι συνήθως αρκετά δύσκολο να εντάξει κανείς σε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία τους ανθρώπους με γκρίζα μάτια. Κυρίως τους συναντά κανείς στα άκρα: όσοι έχουν σκούρα γκρίζα μάτια είναι είτε αρκετά ευμετάβλητοι και ασταθείς είτε εντελώς ισορροπημένοι και προβλέψιμοι ανά πάσα ώρα και στιγμή. Όποιοι έχουν ανοιχτόχρωμα γκρίζα μάτια είναι περισσότερο συγκρατημένοι και δυσκολεύονται συχνά να κάνουν τους άλλους να τους πάρουν στα σοβαρά.
Παρατηρήστε τους φίλους και γνωστούς σας. Είναι σωστά τα αποτελέσματα των ερευνών; Γράψτε μας τη γνώμη σας!
Το παράθυρο ανοικτό. Ένα μικρό κομμάτι ουρανού παρακαλά για κάποιο βλέμμα. Πώς καταφέραμε να κρύψουμε τη θέα του με τόσο τσιμέντο γύρω; Απλωμένες μπουγάδες στις ταράτσες και στα μπαλκόνια, τα μόνα χρώματα σε τούτο τον γκρίζο καμβά. Κεραίες ορθώνονται απειλητικά σκορπίζοντας περισσότερη ασχήμια. Θλιμμένες φάτσες μέσα στα κλουβιά τους που τα έχτισαν για σπίτια και τα πληρώνουν ακριβά ώστε να εξασφαλίσουν μια θέση μόνιμη σε αυτήν την σφηκοφωλιά. Με ρωτάς για τους κηφήνες; Αυτοί πετούν χαιρέκακα με τις γραβάτες τους μέσα σε μεγάλες πολυεθνικές και πολιτικά κέντρα. Και οι μέλισσες να ιδρωκοπούν.
Έλα μαζί μου. Πιάσε το χέρι μου και πάμε να κάνουμε μια βόλτα στην πόλη. Μας ανήκει. Γιατί αφήνουμε να την λεηλατούν μπατσοφρουρημένοι μονάρχες;
Μπορεί και να βρέξει. Μην ανησυχείς. Θα σε σκεπάσω στην αγκαλιά μου μη μου βραχείς.
“Όχι, θέλω να χορέψουμε μες στην βροχή”, μου λες χαμογελώντας.
Και καταφέρνεις έτσι να κατακτήσεις κάθε σπιθαμή της καρδιάς μου… Πρόσεχε πώς την κρατάς.
Στους δρόμους η γνωστή κίνηση. Ποια κίνηση δηλαδή; Μάλλον με ακινησία μοιάζει τούτο το κυκλοφοριακό. Ταιριάζει με το αίμα που κυλά εντός μας. Σχεδόν έχει παγώσει νεκρικά κι εμείς κινούμαστε μισοζώντανοι, μισοπεθαμένοι. Αναρωτιέσαι ακόμη γιατί οι άνθρωποι δεν χαμογελούν;
Σου αρέσει το φθινόπωρο. Το ξέρω.Το βλέπω κιόλας. Καθόμαστε στο πάρκο και χαζεύεις τα δέντρα που ξεφορτώνονται τα πορτοκαλί τους φύλλα. Κι αυτά ανάλαφρα χορεύουν στο απαλό αεράκι. Μην είσαι φύλλο και μου χαθείς στο πρώτο δυνατό αγέρι;
“Γιατί με κοιτάς έτσι;” με ρωτάς και τα μάτια σου γεμάτα με παιδική αμηχανία.
Σε κοιτώ για να θυμάμαι και την πιο μικρή σου λεπτομέρεια. Ακόμη και την λεπτή κίνηση του στήθους σου με την πνοή σου. Να προλάβω να σε κλείσω εντός μου. Να γίνεις ολοκληρωτικά δική μου τούτη τη στιγμή. Για μια στιγμή… Δεν σου απαντάω φυσικά. Απλά σε φιλάω στο στόμα γλυκά ενώ εσύ μου χαϊδεύεις τα μαλλιά.
Έλα να συνεχίσουμε το περπάτημα. Όχι στάσου. Κοίτα εκείνους τους κόπρους σκύλους παραπέρα. Ας παίξουμε μαζί τους για λίγο. Τους σφυρίζουμε κι έρχονται κοντά μας. Μυρίζουν τα χέρια μας κι έπειτα αποζητούν τα χάδια μας. Μας εμπιστεύτηκαν. Αλήτες κι αυτοί, αδέσποτοι κι εμείς.
Την άκουσες την βροντή; Μη μου φοβάσαι… Θα είναι απλά μια καταιγίδα. Ακούς τις σειρήνες των μπατσικών; Φοβάμαι… Είναι η αστική επιδημία.
Σε κρατώ από το χέρι και σε παρασέρνω σε τρεχάλα. Σε ακούω να γελάς και τρέχω γρηγορότερα. Γέλα κι άλλο, για να σε ακούσω. Γελάω κι εγώ. Οι περαστικοί μας κοιτούν ενοχλημένοι. Τα παιδιά μας κοιτούν καταλαβαίνοντας. Υποσχέσου μου πως δεν θα ξεχάσουμε ποτέ να γελάμε.
Σταματάς να πάρεις μια ανάσα. Σταματώ να σε πάρω μια αγκαλιά. Έλα να κάτσουμε σε εκείνο το πεζούλι να ανάψουμε ένα τσιγάρο. Καπνίζουμε και παρατηρούμε τον κόσμο. Ο κόσμος όμως μας προσπερνά.
Οι βροντές πλήθυναν. Τώρα παίζουν μαζί με τις αστραπές. Χοντρές ψιχάλες αρχίζουν να πέφτουν πάνω μας. Είναι κρύες και σε ανατριχιάζουν. Σηκώνομαι μπροστά σου και σου τείνω το χέρι για τον χορό που θέλησες. Σηκώνεσαι και με φιλάς ζητώντας μου να επιστρέψουμε σπίτι. Να κουρνιάσουμε…
… Και τελικά να ζαρώσουμε.
“Κλείσε το παράθυρο! Έπιασε δυνατή μπόρα”, σε ακούω να μου λες και στέκεσαι ξοπίσω μου.
“Και τι πειράζει;”, σου απαντώ.
“Τρελάθηκες; Θα αρπάξεις κανά γερό κρύωμα και αν δεν πας στο γραφείο άντε να δούμε πώς θα μαζέψουμε όλο το μηνιάτικο μετά”, απαντάς ενοχλημένη.
Η κλεισούρα με αρρωσταίνει κι όχι η γρίπη, θέλω να σου φωνάξω! Μα έχεις ήδη φύγει για την κουζίνα να συνεχίσεις το μαγείρεμα. Έρχομαι κι εγώ χωρίς να με καταλάβεις και είμαι τόσο κοντά σου που σχεδόν σε αγγίζω. Βλέπω το στήθος σου να ανασαίνει βαριά, όχι μαλακά όπως παλιά. Τα προβλήματα αμίλητα κρύφτηκαν και στέριωσαν στον θώρακά σου. Και στον δικό μου… Θέλω να σε αγκαλιάσω και να σου ζητήσω να βγούμε έξω στην βροχή για εκείνον τον χορό που μου χρωστάς από παλιά. Τι τρελή ιδέα! Δε λέω κουβέντα και κάθομαι στην καρέκλα. Σου προτείνω τελικά να αφήσεις για λίγο ό,τι κάνεις και να φτιάξουμε καφέδες να τους πιούμε παρέα, μιλώντας. Δεν μπορεί, κάτι θα έχει απομείνει να πούμε εκτός από υπολογισμούς λογαριασμών και πικρόχολες σπόντες.
“Δεν προλαβαίνω! Έχω πολλές δουλειές. Επειδή εσύ έτυχε να πάρεις ρεπό σήμερα, δε σημαίνει ότι θα αράξουμε παρέα”, μου απαντάς χωρίς να με κοιτάξεις.
Κι εγώ φτιάχνω τον καφέ μου μόνος μου και μονάχος μου κάθομαι να τον πιω κι εσύ να βρίσκεσαι στον ίδιο χώρο μα μονάχη σου να τριγυρίζεις εκεί μέσα και τελικά να είμαστε δυο παρουσίες μοναχά μα απουσίες ουσιαστικά. Θυμάμαι πως κάποτε σαν είμασταν μοναχά οι δυο μας γεμάτοι νιώθαμε με όλον τον κόσμο να μας ανήκει.
Πότε γεννήθηκε τούτη η μοναξιά; Σύρθηκε ύπουλα στο κρεβάτι μας και κουλούριασε στις καρδιές μας, παγώνοντας τα φιλιά μας. Και τα κορμιά μας πια λειψά και κρύα, ανίκανοι να ζεστάνουμε ο ένας τον άλλον και τόσο δειλοί να το παραδεχτούμε που ανάμεσά μας σκάψαμε ένα κενό που με τον καιρό έγινε χάσμα. Κι αυτό ολοένα να μεγαλώνει. Σε έβλεπα να απομακρύνεσαι και με έβλεπες κι εσύ να απομακρύνομαι και κανείς μας δεν έβαλε μια φωνή. Ούτε μια λέξη δεν ξεστομίσαμε. Και τελικά γυρίσαμε τις πλάτες μας ο ένας στον άλλον και πιάσαμε από μια γωνιά σε τούτο το μικρό σπίτι, σε τούτη τη μεγάλη τσιμεντούπολη. Και οι φάτσες μας θλιμμένες πια να χαζεύουν τις οθόνες αντί να κοιτούν τον ουρανό.
Πώς γίναμε έτσι; Αλλάζει αυτό; Μπορώ να σε καταλάβω πια κι εσύ εμένα ή το χάσμα ισόβια θα μας καταπιεί;
Ξέρεις γιατί ο θεός Έρωτας, εκείνη η φτερωτή κουφάλα της μυθολογίας, περιγράφεται ως ένας μικρός ζαβολιάρης που μοιράζει την αγάπη με σαϊτες; Κρατά τόσο λίγο, αλήθεια πολύ λίγο, μικρός είναι λοιπόν. Και με ζαβολιά σε έχει εξαπατήσει, σε έχει κοροϊδέψει. Με ψέματα γλύκανε τον έρωτα. Ψέμα στον ίδιο σου τον εαυτό. Δεν βλέπεις, νομίζεις ότι βλέπεις. Αυτό που θες να δεις. Αυτόν μάλλον που θες να δεις. Διαστρέβλωση. Και σαν αποκατασταθεί τι σου φταίει ο άλλον που δεν τον έβλεπες; Τι σου φταίω εγώ που δεν είμαι όπως είχες φαντασθεί; Και τότε η λαβωματιά του από την σαϊτα αρχίζει να πονά… Κι εκείνος γελά. Κι εμείς τώρα πια αγέλαστοι.
Κι όμως κλείνω τα μάτια και σε βλέπω όπως τότε, στο παρκάκι, να κοιτάς τα μαραμένα φύλλα. Και αγαπώ κάθε εκατοστό εκείνης την μορφής σου. Ανοίγω τα μάτια και σε βλέπω στο τώρα, εσένα την ίδια σαν μαραμένο φύλλο. Και δεν αγαπώ ούτε ένα εκατοστό σου; Έστω ένα μοναχά, τόσο δα, να κρατηθεί από κάπου και το παρόν κι όχι να ζει στη θύμηση του χθες που σε σκεπάζει.
Αναστενάζω. Ανάβω τσιγάρο.
“Πάλι καπνίζεις; Τσάμπα το άναψες. Είναι έτοιμο το φαγητό”, ανακοινώνεις.
Με εκνευρίζεις. Το μεσημεριανό μας έχει καταλήξει να μοιάζει με συσσίτιο συγκρατούμενων. Δεν το βλέπεις; Κάποτε ταϊζαμε ο ένας τον άλλον στο στόμα. Τώρα τρώμε χαζεύοντας τηλεόραση. Θέλω να σου φωνάξω! Θυμώνω! Δεν φταις εσύ… Μάλλον φταις. Αλλά φταίω κι εγώ. Εγώ κι αν φταίω… δε θα καυγαδίσω. Σου λέω απλά ότι δεν έχω όρεξη και θα φάω αργότερα. Έχεις ήδη καθήσει στο τραπέζι, ανοίξει την τηλεόραση και μου απαντάς με ένα μικρό ανασήκωμα των ώμων. Κι εγώ σκέφτομαι τελικά ότι θα δουλεύω από εδώ και πέρα στα ρεπό μου ώστε να μένω όσο γίνεται λιγότερο μέσα στο σπίτι. Όσο λιγότερο γίνεται μαζί σου. Οι μέλισσες σαν ιδρωκοπούν αδιάκοπα δεν έχουν χρόνο να σκεφτούν. Θα το δεχθείς με χαρά, θα έχουμε περισσότερα φράγκα θα σκεφτείς… Γ***ο, με έπιασε πάλι αυτό το γ*****ο βουητό στο αυτί.
Τέλος
Περισσότερες πληροφορίες για την Μαρία Μάρκου, πατήστε εδώ
Περισσότερα άρθρα από την ψυχολόγο μας, Μαρία Μάρκου:
–Ρατσισμός: η περιθωριοποίηση του διαφορετικού, από την Μαρία Μάρκου
–Άνθρωποι είμαστε, λάθη κάνουμε!, από την Μαρία Μάρκου
–Ομοφυλοφιλία… μία ιστορία από τα παλιά!, από τη Μαρία Μάρκου
–Νέα γυναίκα και single mom, από την Μαρία Μάρκου
–Κρίσεις πανικού; Don’t panic!,από την Μαρία Μάρκου
Ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο, με πολλά χιουμοριστικά στοιχεία, που κρύβουν πολλές αλήθειες, ήρθε προημερών στα mail μου, και θεώρησα παραπάνω από απαραίτητο να το κοινοποιήσω! Είναι επίσης σίγουρο ότι έχει γραφτεί από άνδρα!Αλήθεια, εσείς σε ποιά χαρακτηριστικά αναγνωρίζετε τους εαυτούς σας;
Στοιχείο : Γυναίκα
Σύμβολο : Wo
Εφευρέτης : Αδάμ
Ατομική μάζα : Αποδεκτή στα 53.6 κιλά, … αλλά κυμαίνεται μεταξύ 40-150 κιλά.
Γεωγραφική εμφάνιση : Άφθονες ποσότητες σε όλες τις αστικές περιοχές
ΦΥΣΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ:
1. Επιφάνεια συνήθως καλυμμένη με μπογιά.
2. Δεν βράζεται με τίποτα, ωστόσο παγώνει στιγμιαία χωρίς κανένα προφανή λόγο.
3. Λιώνει κάτω από ειδική μεταχείριση.
4. Πικρή αν χρησιμοποιηθεί με λανθασμένο τρόπο.
5. Βρίσκεται στην φύση σε διάφορες καταστάσεις από παρθένο μέταλλο μέχρι συνηθισμένο ορυκτό.
6. Υποχωρεί αν δεχτεί πίεση στα σωστά σημεία.
ΧΗΜΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ:
1. Έλκεται πολύ ισχυρά από το χρυσό, ασήμι και μια τεράστια γκάμα πολύτιμων λίθων.
2. Απορροφάει τεράστιες ποσότητες ακριβών ουσιών.
3. Μπορεί να εκραγεί στιγμιαία χωρίς κάποιο προειδοποιητικό σημάδι.
4. Αδιάλυτη σε υγρά, αλλά η δράση της αυξάνεται με την χρήση αλκοόλ.
5. Ο πιο ισχυρός χρηματο-μειωτικός παράγοντας στο σύμπαν.
ΧΡΗΣΕΙΣ:
1. Σαν διακοσμητικό στοιχείο,κυρίως μέσα σε σπορ αμάξια.
2. Ισχυρός παράγοντας μείωσης άγχους.
3. Ισχυρός παράγοντας γενικού καθαρισμού.
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΔΟΚΙΜΕΣ:
1. Αγνό δείγμα γίνεται ροζ αν βρεθεί στην φύση.
2. Παίρνει πράσινο χρώμα αν τοποθετηθεί δίπλα σε ένα ανώτερο δείγμα.
ΚΙΝΔΥΝΟΙ:
1. Ιδιαίτερα επικίνδυνη εκτός και αν χειριστεί από έμπειρα χέρια.
2. Παράνομη η κατοχή άνω της μίας,αν και μπορούν να συνυπάρχουν αρκετές ,αρκεί τα δείγματα να μην έρχονται σε επαφή το ένα με το άλλο.
Μήπως είστε από αυτούς τους ανθρώπους που μιλάνε τη νύχτα στον ύπνο σας; Έχουμε καλά νέα για σας. Μία ομάδα Γάλλων ερευνητών βρήκε και ανέλυσε τα νυχτερινά λόγια 232 ασθενών, ανθρώπων που μιλούν στον ύπνο τους, αλλά και υπνοβατών.
Η επικεφαλής των ερευνών έδωσε στη δημοσιότητα κάποια συμπεράσματα από τις μελέτες της, τα οποία πρέπει να γνωρίζετε, ειδικά αν είστε ανάμεσα στους ανθρώπους που παραμιλούν ή υπνοβατούν.
Πρόκειται για ένα φαινόμενο αρκετά συχνό. Το 71% των αντρών και το 75% των γυναικών λένε ότι έχει συμβεί τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους να μιλάνε στον ύπνο τους. Ουσιαστικά δηλαδή συμβαίνει σε όλο σχεδόν τον κόσμο.
Συνήθως, αυτοί που μιλάνε στον ύπνο τους είναι και υπνοβάτες. Μάλιστα, αυτοί που μόνο παραμιλούν είναι λίγοι και έχει διαπιστωθεί ότι σπανίως πηγαίνουν στο γιατρό.
-Το ότι παραμιλάτε δε σημαίνει απαραίτητα ότι κοιμάστε άσχημα. Το παραμιλητό δεν έχει καμία συνέπεια στον ύπνο σας.
-Το παραμιλητό δεν ξυπνάει τον άνθρωπο που μιλάει, σε αντίθεση με την υπνοβασία.
-Το ότι παραμιλάτε δε σημαίνει απαραίτητα και ότι υπνοβατείτε.
-Το ότι παραμιλάτε δε σημαίνει ότι είστε άρρωστος. Στην πραγματικότητα, το παραμιλητό δεν έχει καμία συνέπεια στην υγεία σας.
Δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα για να σταματήσετε το παραμιλητό. Να έχετε μάλιστα υπόψιν σας ότι το παραμιλητό συμβαίνει πιο πολύ στα παιδιά. Όπως και να έχει το θέμα, το παραμιλητό δεν έχει καμία κακή συνέπεια, εκτός και αν κοιμάστε με άνθρωπο που παραμιλάει. Τότε ίσως απλά χρειάζεστε ωτοασπίδες.
Πηγή: newsbeast.gr
Ο γονιός σας έχει άνοια. Ίσως να το είχατε καταλάβει από τα ανησυχητικά σημάδια που προϋπήρχαν της επίσημης διάγνωσης, όμως καθώς περνάει ο καιρός, η νόσος επιδρά εμφανώς στην προσωπικότητα και τη συμπεριφορά του. Πιθανότατα είστε πολύ πιεσμένος προσπαθώντας να επιλύσετε τα τρέχοντα προβλήματα και να προετοιμαστείτε για τις αλλαγές που πρόκειται να έρθουν.
Πρέπει όμως να βρείτε χρόνο για να απαντήσετε στις ερωτήσεις των παιδιών σας που ανησυχούν βλέποντας τον/την αγαπημένο/η τους παππού/γιαγιά να ξεχνά, να κάνει περίεργα ή αστεία πράγματα και να μην τους αφιερώνει τόσο χρόνο, όσο παλιά.
Τα παιδιά είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στις αλλαγές που συμβαίνουν στο οικογενειακό περιβάλλον. Είναι λοιπόν λογικό η ασθένεια ενός αγαπημένου προσώπου να τα επηρεάζει βαθύτατα. Στην περίπτωση μάλιστα της άνοιας, τα ερωτήματα που δημιουργούνται είναι αγωνιώδη και πολύ περισσότερα απ’ όσα θα ήταν στην περίπτωση οποιασδήποτε άλλης ασθένειας. Και αυτό γιατί τα συμπτώματα της άνοιας επηρεάζουν όχι μόνο το σώμα, αλλά και το πνεύμα, αλλοιώνοντας την προσωπικότητα του ατόμου που ασθενεί.
Ο καλύτερος τρόπος για να βοηθήσετε τα παιδιά σας να κατανοήσουν και να διαχειριστούν την ασθένεια του παππού ή της γιαγιάς είναι να συζητήσετε μαζί τους ανοιχτά και να ακούσετε προσεκτικά αυτά που έχουν να σας πουν. Δώστε τους την ευκαιρία να σας κάνουν όλες τις ερωτήσεις που έχουν στο μυαλό τους και να εκφράσουν τα συναισθήματά τους χωρίς να φοβούνται ότι θα τα επικρίνετε ή θα θυμώσετε μαζί τους. Μην προσπαθήσετε να κρύψετε την αλήθεια για να τα καθησυχάστε, γιατί, αργά ή γρήγορα, η φυσική πορεία εξέλιξης της νόσου θα σας διαψεύσει. Είναι προτιμότερο να απαντήσετε με ειλικρίνεια στις απορίες τους, απλοποιώντας τις σύνθετες έννοιες και διατυπώνοντας τις απαντήσεις σας με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι κατάλληλες για την ηλικία τους.
Να θυμάστε ότι τα παιδιά δεν μπορούν να αφομοιώσουν μεγάλο όγκο πληροφοριών. Αντί να αφιερώσετε ένα ολόκληρο απόγευμα συζητώντας για το συγκεκριμένο θέμα (όπως θα κάνατε με έναν ενήλικα), δοκιμάστε να δώσετε τις πληροφορίες που θεωρείτε σημαντικές σταδιακά, ώστε να δώσετε στο παιδί το χρόνο που χρειάζεται για να τις επεξεργαστεί και να τις κατανοήσει. Αυτά είναι ορισμένα από τα ερωτήματα που είναι πιθανό να σας απευθύνει το παιδί και στα οποία θα κλιθείτε να δώσετε απαντήσεις κατά τη διάρκεια της συζήτησης:
- Τι συμβαίνει στον παππού / στη γιαγιά;
- Γιατί του / της συμβαίνει αυτό;
- Αφού παίρνει φάρμακα, γιατί δεν γίνεται καλά;
- Φταίω εγώ που ο παππούς / η γιαγιά είναι άρρωστος/η; Έκανα κάτι κακό;
- Θα αρρωστήσω και εγώ;
- Ο παππούς / η γιαγιά θα πεθάνει;
- Τι να κάνω για να τον / τη βοηθήσω;
- Θα γίνει ο παππούς / η γιαγιά όπως ήταν πριν;
Γενικές οδηγίες
- Εξηγήστε στο παιδί ότι το πιο σημαντικό όργανο του σώματός μας είναι ο εγκέφαλος – αυτός ελέγχει όλες τις επιμέρους λειτουργίες. Ο εγκέφαλος παππού / της γιαγιάς είναι άρρωστος και αυτό επηρεάζει τη μνήμη και τη συμπεριφορά του/της.
- Διαβεβαιώστε το παιδί ότι ο παππούς / η γιαγιά το αγαπάει ακόμα, παρόλο που δεν μπορεί να του το δείξει όπως παλιά.
- Ενθαρρύνετέ το να συζητήσει μαζί σας τους φόβους και τις ανησυχίες του σχετικά με την κατάσταση του παππού / της γιαγιάς. Θα διαπιστώσετε ότι οι φόβοι του μπορεί να μην είναι ρεαλιστικοί, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν δημιουργούν στο παιδί αγωνία και ανησυχία.
- Αν, παρουσία του παιδιού, ο γονιός σας εκδηλώσει κάποια συμπεριφορά που σας φέρει σε δύσκολη θέση (αν π.χ. βγει στο μπαλκόνι ημίγυμνος ή εκφράσει λεκτική επιθετικότητα), εξηγείστε στο παιδί ότι, επειδή ο παππούς / η γιαγιά είναι άρρωστος/η, δεν αντιλαμβάνεται ότι αυτό που κάνει δεν είναι σωστό.
- Αν η κατάσταση του γονιού σας το επιτρέπει και το ίδιο το παιδί το επιθυμεί, ενθαρρύνετέ το να κάνει παρέα στον παππού / στη γιαγιά. Η αλληλεπίδραση θα είναι ιδιαίτερα ευεργετική και για τους δύο. Υπάρχουν πολλά πράγματα που θα μπορούσαν να κάνουν μαζί: να ζωγραφίσουν, να τραγουδήσουν, να πουν παραμύθια, να περπατήσουν στην αυλή, να ετοιμάσουν το τραπέζι για φαγητό, να δουν τα άλμπουμ με τις οικογενειακές φωτογραφίες.
- Αποφύγετε τις αλλαγές στην καθημερινότητα του παιδιού. Συνεχίστε να κάνετε κάποια τουλάχιστον από τα πράγματα που συνηθίζατε να κάνετε στο παρελθόν όλοι μαζί, σαν οικογένεια. Αυτό θα δώσει στο παιδί την ηρεμία και το αίσθημα ασφάλειας που έχει ανάγκη.
- Επιλέξτε κάποια ώρα της ημέρας που θα αφιερώσετε αποκλειστικά στο παιδί. Χρησιμοποιήστε αυτό το χρονικό διάστημα για να αποστασιοποιηθείτε για λίγο από το πρόβλημα υγείας του γονιού σας. Επικεντρώστε το ενδιαφέρον σας στις ανάγκες και τις επιθυμίες του παιδιού και τη σχέση σας μαζί του.
Όλγα Λυμπεροπούλου
Γνωστική νευροψυχολόγος, MSc
Ιατρείο Μνήμης – Νοσοκομείο Υγεία &
www.trainyourbrain.gr
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ Περισσότερα άρθρα της Όλγας Λυμπεροπούλου
Ο Οιδίποδας αποτελεί ένα από τα τραγικότερα πρόσωπα της μυθολογίας. Για τον πατέρα της ψυχανάλυσης όμως, τον Sigmund Freud (1856 – 1939), αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για την σημαντικότερη θεωρητική πρωτοπορία του: τη σύλληψη και ανάπτυξη της ιδέας του οιδιπόδειου συμπλέγματος. Βασιζόμενος στην πεποίθηση ότι η μυθολογία αποτελεί μια παγκόσμια συμβολική αναπαράσταση των απωθημένων του ανθρώπινου ασυνείδητου, σχετικά με τον Οιδίποδα είπε: “Αν η μοίρα του μας συγκινεί, είναι επειδή θα μπορούσε να ήταν και δική μας μοίρα, επειδή το μαντείο έχει επιτάξει πριν απο τη γέννησή μας την ίδια κατάρα για μας όπως γι’αυτόν. Για όλους μας ίσως η μοίρα έχει ορίσει να στρέψουμε την πρώτη σεξουαλική μας παρόρμηση προς την μητέρα, μας πείθουν γι’αυτό τα όνειρα μας.”
Πριν την ανάλυση του συμπλέγματος, είναι απαραίτητη μια διευκρίνιση στην θεωρία του Freud:
ο ψυχισμός αποτελείται από 3 όργανα, το Εγώ που είναι ο συνειδητός εαυτός, το Αυτό που αφορά το ασυνείδητο και το Υπερεγώ που είναι το όργανο ελέγχου των προηγούμενων δύο.
Στην ηλικία των 3 με 6 ετών λοιπόν, όπου ο ψυχισμός δεν έχει τμηθεί ακόμη αλλά βρίσκεται ενιαίος με την ύπαρξη μοναχά του Εγώ, το μικρό παιδί αρχίζει να αισθάνεται σεξουαλικές ενορμήσεις προς τον γονέα του αντίθετου φύλου. Το αγόρι λοιπόν επιθυμεί την μητέρα και το κορίτσι τον πατέρα. Φυσικά, η σεξουαλική αυτή επιθυμία όπως και η γενικότερη σεξουαλικότητα του νηπίου, δεν εκφράζονται με ενήλικους τρόπους καθώς δεν υπάρχει επίγνωση της γενετήσιας ορμής. Η ενόρμηση εκφράζεται με την γνωστή παιδική αναζήτηση της σωματικής επαφής π.χ. αγκαλιά, κράτημα χεριού, φιλί κλπ.
Σε συνδυασμό με την επιθυμία για τον έναν γονέα, δημιουργείται η ζήλια και ο ανταγωνισμός για τον άλλον. Για το αγόρι, ο φόβος του ευνουχισμού από τον πατέρα (σε φαντασιακό επίπεδο φυσικά) θα αποτελέσει σημαντικό παράγοντα για την επίλυση τελικά του συμπλέγματος με την αιμομικτική επιθυμία να υποχωρεί συνειδητά και να γίνεται η πρώτη ασυνείδητη ιδέα έχοντας ως αποτέλεσμα την δημιουργία του Αυτό. Αντίστοιχα δημιουργείται και το Υπερεγώ ώστε να ελέγχει και να λογοκρίνει το Εγώ με στόχο την μη- επαφή του με το Αυτό. Η συγκρουσιακή σχέση με τον πατέρα αποκαθίσταται μέσω της ταύτισης με αυτόν και κάπως έτσι θεωρείται ότι το οιδιπόδειο σύμπλεγμα επιλύθηκε επιτυχώς. Αντίστοιχα για το μικρό κορίτσι η επιτυχούσα πορεία του συμπλέγματος είναι η επιθυμία για τον πατέρα, η ζήλια προς την μητέρα, η απογοήτευση που δεν έχει πέος και η ζήλια του φαλλού (επίσης σε φαντασιακό επίπεδο) και τέλος η ταύτιση μαζί της. Συχνά ένα στοιχείο αναγνώρισης της επίλυσης είναι η εμφάνιση της ντροπής στο μικρό παιδί, π.χ. για την γύμνια του.
H Stephanie Seymour με τους γιους της από φωτογράφιση στο Harper’s Bazar
Κι ενώ για πολλά χρόνια, η αιμομικτική επιθυμία παραμένει κρυμμένη και απρόσιτη στο ασυνείδητο, κάπου στην εφηβεία καταφέρνει να κάνει την παrουσία της αισθητή στο συνειδητό. Αυτό γίνεται – όπως αναφέρει ο ίδιος ο Freud στην παραπάνω δήλωση – μέσα από τα όνειρα. Κατά την διάρκεια της εφηβείας, αρχίζει να αναπτύσσεται η γενετήσια σεξουαλικότητα του ατόμου. Η μόνη εμπειρία σεξουαλικής επιθυμίας για το άτομο είναι όπως είδαμε ο γονέας του αντίθετου φύλου. Η εμπειρία αυτή αναβιώνεται και ο στόχος της είναι η τελική επίλυση του οιδιπόδειου συμπλέγματος με την απομάκρυνση του εφήβου από το κλειστό οικογενειακό περιβάλλον, την αναζήτηση νέων σεξουαλικών αντικειμένων και την εν γένει κοινωνικοποίησή του. Ο δρόμος για την επίλυση είναι η σύγκρουση με τους γονείς. Με βάση αυτό, στη ψυχανάλυση εξηγείται η επιθετικότητα των εφήβων απέναντι στο γονεϊκό σύστημα και αναλύεται η συγκρουσιακή σχέση ως απαραίτητη για την υγιή ανάπτυξη του ψυχισμού και της σεξουαλικότητας.
Τέλος, χρειάζεται μια αναφορά στις συνέπειες της μη επίλυσης του συμπλέγματος. Κατά τον μεγάλο ψυχαναλυτή, αυτές είναι κυρίως: η ανάπτυξη των νευρώσεων, η παιδοφιλία και η ομοφυλοφιλία. Την τελευταία εξήγησε μετέπειτα με την εισαγωγή του όρου “ολοκληρωμένος Οιδίποδας” όπου αναφέρεται στο αγόρι και την συνύπαρξη δύο μορφών εντός του: του “ορθού” Οιδίποδα και του “αντεστραμμένου”, όπου αντίστοιχα ο πρώτος επιθυμεί την μητέρα και ο δεύτερος προσκολλάται στον πατέρα. Ο καθένας αντιπροσωπεύει και την επιλογή τελικά της σεξουαλικής ταυτότητας καθώς ο πρώτος συνδέεται με την ετεροφυλοφιλία ενώ ο δεύτερος με την ομοφυλοφιλία.
Κλείνοντας παρατίθεται μεταφρασμένο το μεγάλο έργο του Σοφοκλή “Οιδίπους τύραννος”, καλή ανάγνωση.
Περισσότερες πληροφορίες για την Μαρία Μάρκου, πατήστε εδώ
Περισσότερα άρθρα από την ψυχολόγο μας, Μαρία Μάρκου:
–Η μοναξιά μετά το διαζύγιο, από τη Μαρία Μάρκου
–Καλοκαιρινές Διακοπές: μαζί ή χώρια;, από τη Μαρία Μάρκου
–Έρωτας : Χημικό cocktail ή απλά μεθυστικός;, από τη Μαρία Μάρκου
It is not in the stars to hold our destiny but in ourselves.
(δεν είναι στα άστρα που αναζητούμε το πεπρωμένο μας, αλλά σ’εμάς τους ίδιους)
Έχετε ποτέ κοιτάξει τον έναστρο ουρανό τη νύχτα; Nιώσατε την μαγεία των άπειρων φωτεινών αστεριών που αναβοσβήνουν; Αναρωτηθήκατε μήπως αν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη σημασία στα μοτίβα που δημιουργούν; Σ’ όλη τη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας, όσοι έγειραν το κεφάλι τους προς τα πίσω και κοίταξαν ψηλά στον έναστρο ουρανό ένιωσαν ότι κρύβει ένα συναρπαστικό μυστήριο. Πολύ πριν ο άνθρωπος εφεύρει τα τηλεσκόπια, ή προτού καταλάβει τι πραγματικά είναι τα αστέρια, σκέφτηκε ότι ήταν σημαντικά για αυτόν, τόσο μαγικά και πανέμορφα που θα έπρεπε να εμπεριέχουν κάποιο ξεχωριστό μήνυμα.
Οι αρχαιολόγοι έχουν βρει στοιχεία που συνδέονται με τη μελέτη της αστρολογίας στα ερείπια των πιο σπουδαίων αρχαίων πολιτισμών, από την Ελλάδα και τη Βαβυλώνα, κι από την Κίνα ως τη Ρώμη. Είναι η αρχαιότερη επιστήμη στον κόσμο, η αληθινή μητέρα της σύγχρονης αστρονομίας.
Το αστρολογικό στερέωμα
Η περιέργεια του ανθρώπου για τα αστέρια σηματοδότησε την αρχή της αστρολογίας. Οι αστρολόγοι παρατήρησαν ότι μερικά φωτεινά αστέρια κινούνταν εντελώς ανεξάρτητα από τα υπόλοιπα. Αποκάλεσαν αυτά τα κινούμενα αστέρια «περιηγητές». Σήμερα τους αποκαλούμε πλανήτες. Η δική μας Γη είναι ένας πλανήτης, και κάθε πλανήτης κινείται σε μια τροχιά, γύρω από τον Ήλιο, άλλο ένα μεγάλο αστέρι στην πραγματικότητα. Ο Ήλιος, και η οικογένειά του από πλανήτες συνθέτουν το ηλιακό μας σύστημα. Οι αστρολόγοι αναγνώρισαν σε σύνολο πέντε «περιηγητές», και αυτοί οι πλανήτες, οι βασικοί πρωταγωνιστές στον αστρολογικό μας χάρτη, μαζί με τη Σελήνη και τον Ήλιο είναι ακόμα γνωστοί με τα αρχαία ονόματά τους: ο Ερμής, η Αφροδίτη, ο Άρης, ο Δίας και ο Κρόνος. Τρεις ακόμη πλανήτες ανακαλύφθηκαν τα τελευταία διακόσια χρόνια, στα οποία οι σύγχρονοι αστρονόμοι έδωσαν πάλι ονόματα αρχαίων θεών: ο Ουρανός, ο Ποσειδώνας και ο Πλούτωνας.
Σήμερα, έχουμε κάνει πλέον τη διάκριση μεταξύ της αστρονομίας και της αστρολογίας. Η αστρονομία ανακαλύπτει επιστημονικά δεδομένα σχετικά με το Ηλιακό μας Σύστημα, ενώ οι σύγχρονοι αστρολόγοι συνεχίζουν να μελετούν τη σχέση ανάμεσα στις κινήσεις των πλανητών με τις ανθρώπινες ψυχές. Οι αρχαίοι αστρολόγοι πίστευαν ότι οι πλανήτες ήταν θεοί που κυβερνούσαν τις ζωές των ανθρώπων. Οι σύγχρονοι αστρολόγοι μπορεί να μην το πιστεύουν πια αυτό, αλλά εξακολουθούν να πιστεύουν ότι υπάρχει μια άρρηκτη σχέση ανάμεσα στον Ήλιο, τη Σελήνη, τους πλανήτες και τη ζωή του κάθε ενός από εμάς.
Ο αστρολογικός μας χάρτης, που προσδιορίζει την ακριβή θέση των πλανητών τη στιγμή της γέννησής μας, δεν είναι παρά ένας χάρτης που μας βοηθάει να αποκωδικοποιήσουμε το ταξίδι της ψυχής.
Ο αθέατος κόσμος της αστρολογίας
Η αστρολογία είναι μια μυθική, μαγική γλώσσα κι όπως συμβαίνει με όλες τις γλώσσες, κάθε αστρολόγος θα αναπτύξει το δικό του τρόπο ερμηνείας και επικοινωνίας της γλώσσας αυτής.
Η αστρολογία εμπνέεται από το έργο του Carl Jung, ο οποίος μας έδωσε τη δυνατότητα να την αποκαταστήσουμε στη θέση που της αρμόζει: ως ένας από τους τέσσερις μεγάλους πυλώνες του δυτικού εσωτερισμού, μαζί με την Καμπάλα, την Αλχημεία και τη Μαγεία. Στις εσωτερικές παραδόσεις, το σύμπαν είναι «ένα ολοκληρωμένο, ζωντανό και ιερό σύνολο, όπου τα πάντα είναι συνυφασμένα από κοινού σε ένα κοσμικό ιστό, κι όπου όλα τα επίπεδα της «πρόδηλης» και της «ανεκδήλωτης» ζωής σχετίζονται μεταξύ τους». Η αστρολογία είναι ένας χορός μεταξύ των δυο αυτών κόσμων. Προσπαθεί, με χάρτη τον έναστρο ουρανό και το πλανητικό στερέωμα, να αποκρυπτογραφήσει την ανθρώπινη φύση. Όλοι μας μαγευόμαστε από την μεταφυσική ερμηνεία του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς μας και αναζητούμε ένα παράθυρο που θα ανοίξει, για μια στιγμή και θα μας αποκαλύψει το μέλλον.
Άλλωστε, όσο ορθολογιστές κι αν πρέπει είμαστε σε έναν κόσμο που λειτουργεί με την Νευτώνια, τρισδιάστατη λογική, υπάρχει πάντοτε μέσα μας ένα μικρό παιδί που λαχταράει να κοιτάξει ψηλά, να βρει ένα πεφταστέρι και να κάνει μια ευχή με όλη του την καρδιά.
Σημείωση: Το κείμενο είναι εμπνευσμένο από ένα απόσπασμα του βιβλίου για παιδιά της διάσημης αστρολόγου Lize Greene, “Looking at Astrology” που εκδόθηκε το 1977 κι από ένα άρθρο της Clare Martin, με τίτλο: “Mapping the Psyche, An introduction to Psychological Astrology”.
Περισσότερες πληροφορίες για τη Χριστίνα Θεοχάρη, εδώ
Το ταχίνι είναι ένα τρόφιμο που χρησιμοποιούμε πολύ στην διάρκεια της νηστείας για να δώσουμε γεύση στα φαγητά, ιδιαίτερα στις περιόδους που νηστεύουμε το λάδι. Εκτός από γεύση και καλύτερη υφή στα φαγητά, το ταχίνι εμπλουτίζει τη διατροφή μας και θρεπτικά. Στα περισσότερα μαγαζιά τροφίμων μπορούμε να βρούμε απλό ταχίνι, ταχίνι ολικής ή έτοιμο ταχίνι με κακάο ή με μέλι.
ΘΡΕΠΤΙΚΗ ΑΞΙΑ
Τα ταχίνι είναι πλούσιο σε διάφορα ιχνοστοιχεία και βιταμίνες, όπως μαγνήσιο, χαλκό, φώσφορο, σίδηρο, ασβέστιο, ψευδάργυρο, βιταμίνη B1, βιταμίνη Ε και άλλα αντιοξειδωτικά. Ο συνδυασμός όλων αυτών των συστατικών μετατρέπει το ταχίνι σε ένα θρεπτικό θησαυρό με ισχυρές αντιοξειδωτικές και αντιγηραντικές ιδιότητες. Επιπλέον, τα ταχίνι συμβάλει στην καλή λειτουργία του ήπατος, του ανοσοποιητικού και του νευρικού συστήματος.
Εκτός από τις παραπάνω βιταμίνες και ιχνοστοιχεία, το ταχίνι είναι πλούσιο σε δύο μοναδικές ουσίες: τη σεσαμίνη και τη σεσαμολίνη, οι οποίες ανήκουν σε μία ομάδα ειδικών φυτικών ινών που ονομάζονται λιγνάνες. Οι λιγνάνες έχει βρεθεί ότι συμβάλουν στη μείωση της χοληστερόλης και στην καλύτερη καρδιαγγειακή λειτουργία.
ΔΙΑΘΡΕΠΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ
Μία κουταλιά της σούπας ταχίνι (15 γρ.) έχει περίπου 90 θερμίδες , 8 γρ. λίπη τα περισσότερα από τα οποία είναι ακόρεστα ή καλά λίπη, 3 γρ. υδατάνθρακες, 3 γρ. πρωτεΐνη και 1 γρ. φυτικές ίνες. Καθώς έχει πολλές θερμίδες προσέξτε την ποσότητα που καταναλώνετε αν προσπαθείτε να ελέγξετε το βάρος σας!
ΙΔΕΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΛΑΥΣΕΤΕ
• Προσθέστε ταχίνι αντί για βούτυρο/μαργαρίνη σε κέικ και μπισκότα.
• Φτιάξτε σάντουιτς με 2 φέτες ψωμί, ταχίνι και μέλι.
• Απλώστε ταχίνι με κακάο σε φέτες ψωμί ή φρυγανιές για γεύση και υφή που θυμίζει πραλίνα.
• Προσθέστε ταχίνι σε σούπες με λαχανικά και θαλασσινά.
• Φτιάξτε ντρέσινγκ για σαλάτες με ταχίνι, αβοκάντο, χυμό λεμονιού, και μερικές σταγόνες ταμπάσκο.
Προσθέστε λοιπόν και εσείς στην καθημερινή σας διατροφή ένα από τα πιο υγιεινά τρόφιμα, το ταχίνι.
Για περισσότερες πληροφορίες για την κα Δουβογιαννη πατήστε εδώ
από την Ιωάννα Χαλάτση-αρχιτέκτων*
Τον τελευταίο καιρό, τα διεθνή μέσα ενημέρωσης κάνουν εκτενή λόγο για τις τεράστιες υπερβάσεις κόστους του Santiago Calatrava, ενώ δεν διστάζουν να υποδείξουν ακόμα και προβληματικές κατασκευές του γνωστού Ισπανού μηχανικού.
Οι υπερβάσεις του κόστους και τα προβλήματα λειτουργικότητας φαίνεται πως συναντώνται σε αρκετές πόλεις: Βαλένθια, Βενετία, Οβιέδο και Νέα Υόρκη κατηγορούν τον Calatrava για τη μη αποτελεσματικότητα των έργων του.
Ιδιαίτερα στη Βαλένθια, που αποτελεί και τόπο καταγωγής του Ισπανού μηχανικού, το κόστος για την “Πόλη των Επιστημών και των Τεχνολογιών” εκτοξεύθηκε από τα 308 εκατ. ευρώ του προϋπολογισμού στο 1,2 δισ. Ευρώ. Παράλληλα, στο PalaudesArts, το υπεροβολικό κόστος συντήρησης καθιστά αδύνατη την επιδιόρθωση των φθορών που έχουν παρουσιαστεί στην κεραμική επίστρωση του κτιρίου. Οι τοπικές αρχές της Βαλένθια φαίνονται απρόθυμες να πληρώσουν τις εργασίες επισκευής, “στέλνοντας”, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, “το λογαριασμό στον Calatrava”…
Στη Βενετία, ο Ισπανός μηχανικός εγκαλείται από τις αρχές, όχι λόγω της μη αισθητικής συνύπαρξης της γέφυρας που δημιούργησε, αλλά λόγω της εκτόξευσης του κόστους του έργου από 4 εκατ. ευρώ στα…10!
Σε ό,τι αφορά στην Ελλάδα, θα μου επιτρέψετε μια καθαρά προσωπική τοποθέτηση επί του θέματος, ως “γειτόνισσα” με τη γέφυρα του Calatravaεπί της Μεσογείων: ναι, θεωρείται από πολλούς ένα άρτιο αισθητικά έργο, ωστόσο δύσκολα μπορεί να βρει κανείς λογική εξήγηση για το κόστος της, που ανέρχεται στα 3 εκ. ευρώ! Κι αυτό… είναι ένα καθαρά ενδεικτικό στοιχείο.
Το ελληνικό κράτος θεώρησε καταλληλότερο να αναλάβει την ανακατασκευή του ΟΑΚΑ ο Ισπανός πολιτικός μηχανικός και όχι κάποιος Έλληνας αρχιτέκτονας, δεδομένου ότι ο Calatravaτυγχάνει διεθνούς αναγνώρισης, ακολουθώντας συνειδητά το πρότυπο των Ολυμπιακών Αγώνων στη Βαρκελώνη. Και κάπως έτσι, κεντρικό ρόλο στην αισθητική αναδιαμόρφωση της Αθήνας διαδραμάτισε ένας χαρισματικόςάνθρωπος, που ωστόσο εκτόξευσε το κόστος 127 φορές πιο πάνω!
Τα δημοσιεύματα όλο και πληθαίνουν, ενώ πραγματική εντύπωση προκαλεί ότι ακόμα και στη Wikipedia, στο λήμμα με το όνομά του αναγράφονται οι αντιδράσεις των πόλεων για τα έργα του Santiago Calatrava. Με την έννοια αυτή, αξίζει να επισημανθεί πως θα ήταν άδικο να κριθούν αρνητικά ή ακόμα και να αμφισβητηθούν οι δεξιότητες του Ισπανού μηχανικού, δεδομένου ότι τα εν λόγω έργα τού ζητήθηκαν (και σαφώς δεν τα επέβαλε ο ίδιος), και υλοποιήθηκαν με τη σύμφωνη γνώμη των εκάστοτε τοπικών υπευθύνων.
*H Ιωάννα Χαλάτση είναι μέλος των pro.plus.ma arkitektones , για τους οποίους μπορείτε να διαβάσετε πατώντας εδώ
Επίσης μπορείτε να κάνετε like στη σελίδα τους στο facebook http://www.facebook.com/pro.plus.ma.arkitektones?fref=ts
από την Ιωάννα Χαλάτση-αρχιτέκτων*
Είναι ιδιαίτερα δύσκολο για έναν αρχιτέκτονα της σύγχρονης εποχής να περιγράψει ή να αναλύσει με όρους αρχιτεκτονικούς την Παναγία των Παρισίων. Όσο διεξοδικά και αν αναπτύξει κανείς το γοτθικό ρυθμό, την υπέροχη πύλη με τον τεράστιο ρόδακα, τα περίφημα γλυπτά, τα βιτρό και τα πανύψηλα κωδωνοστάσια, είναι επικίνδυνο να απομακρυνθεί από την “ουσία” και την ατμόσφαιρα που φέρει μαζί του ανά τους αιώνες το μεγαλειώδες αυτό μνημείο.
Την αποκαλούν “μεγάλη κυρία” της Πόλης του Φωτός και όχι άδικα, δεδομένου ότι αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα ιστορικά μνημεία στον κόσμο. Είναι το μέρος όπου ο Ναπολέων έχρισε τον εαυτό του αυτοκράτορα υπό τους ήχους 8000 αυλών, εκεί όπου η Ιωάννα της Λωραίνης ανακηρύχθηκε οσία, αλλά και η πηγή έμπνευσης του Βίκτωρος Ουγκώ για το ομώνυμο λογοτεχνικό αριστούργημα.
Μπορεί να πέρασαν οκτώμισι αιώνες, αλλά το αριστούργημα της γοτθικής αρχιτεκτονικής παραμένει αμετάβλητο, να αντικρίζει τις όχθες του Σηκουάνα από την Ile de la Cité. Ίσως είναι καλύτερο να κλείσουμε για λίγο τα μάτια και να γυρίσουμε πίσω στο 1163, να φανταστούμε τις πυρετώδεις προετοιμασίες για τη δημιουργία του καθεδρικού, καθώς και το πλήθος καλλιτεχνών και τεχνιτών γύρω από το ναό. Ή, πάλι, αρκεί να κοιτάξουμε ψηλά στα κωδωνοστάσια, ύψους 68 μέτρων, για να αισθανθούμε τη φιγούρα του δύσμορφου κωδωνοκρούστη να διασχίζει σαν φευγαλέα σκιά κάποιο από τα καμπαναριά.
Προσωπικά, κάθε φορά που αντικρίζω το γοτθικό αυτό αριστούργημα του 12ου αιώνα, αναλογίζομαι πώς θα ένιωθε ένας άνθρωπος της εποχής μπροστά στις τεράστιες διαστάσεις του. Τόσο επιβλητικός, ώστε να συμβολίζει τη δύναμη της εκκλησίας και να εκμηδενίζει την ανθρώπινη κλίμακα. Τόσο μεγάλος, ώστε να μπορεί εύκολα να στεγάσει όλο τον πληθυσμό της πόλης.
Οι νευρώσεις, τα τόξα, τα σταυροθόλια και οι οξυκόρυφες απολήξεις των αρχιτεκτονικών στοιχείων… όλα τους, συμβάλλουν στη συνολική αίσθηση ανάτασης, που αποπνέει η γοτθική αρχιτεκτονική. Μέσα σε όλα αυτά, η ελαφρότητα και η εξαΰλωση της μάζας, η οποία επιτυγχάνεται στο εσωτερικό του καθεδρικού με τα μεγάλα γυάλινα παράθυρα, συνθέτει μία άκρως μυστηριακή ατμόσφαιρα. Τα βιτρό, τα πολύχρωμα δηλαδή τζάμια με παραστάσεις και διακοσμητικά σχέδια, φιλτράρουν το φως του ήλιου και το διαχέουν από ψηλά, κατακλύζοντας το ναό με χρώματα.
Φέτος, η Παναγία των Παρισίων, η κορωνίδα της γοτθικής αρχιτεκτονικής, γιορτάζει τα 850 χρόνια από τη θεμελίωσή της. Ογδόντα βασιλιάδες, δύο αυτοκράτορες, πέντε δημοκρατίες και δύο παγκόσμιοι πόλεμοι έχουν λάβει χώρα επί των ημερών της.Είναι αδιαμφισβήτητο: η ιστορία της Notre Dame.. αφηγείται την ιστορία ολόκληρης της Γαλλίας.
*H Ιωάννα Χαλάτση είναι μέλος των pro.plus.ma arkitektones , για τους οποίους μπορείτε να διαβάσετε πατώντας εδώ
Επίσης μπορείτε να κάνετε like στη σελίδα τους στο facebook http://www.facebook.com/pro.plus.ma.arkitektones?fref=ts
Υπάρχουν τεστ και τεστ… Για κάποιους φέρνουν χαρμόσυνες ειδήσεις, ενώ για κάποιους άλλους όχι και τόσο. Πάντως τέτοιο τεστ δεν έχει υπάρξει ξανά στο παρελθόν.
Το τεστ θανάτου είναι πλέον διαθέσιμο στους απανταχού επιστήμονες για να μετρήσουν πόσος χρόνος μας απομένει ακόμα…
Δύο καθηγητές φυσικής από το πανεπιστήμιο του Lancaster σχεδίασαν το τεστ θανάτου, το οποίο ανιχνεύει πόσο θα ζήσουμε.
Η συσκευή αυτή αναλύει τα ενδοθηλιακά κύτταρά μας από την επιφάνεια του δέρματος, εντοπίζοντας πώς θα εξελιχθεί το σώμα μας με το πέρασμα των ετών. Η βασική του λειτουργία είναι να μετρά τη ροή των ενδοθηλιακών κυττάρων από το μεγαλύτερο στο μικρότερο και στη συνέχεια, η συσκευή αναλύει το αποτέλεσμα.
[quote_right]Η κλίμακα βαθμολογεί από το 0- 100. Όσο πιο χαμηλό είναι το νούμερο τόσο πιο πολύ πλησιάζει στο θάνατο (0= θάνατος). Έτσι, οι ερευνητές μπορούν να υπολογίσουν πόσος καιρός μένει μέχρι να επέλθει ο θάνατος.[/quote_right]
Όλα αυτά βεβαίως ισχύουν μόνο όσον αφορά στο φυσικό θάνατο, καθώς κανείς δεν μπορεί να προβλέψει την πιθανότητα δυστυχήματος ή κάποιο άλλο απροσδόκητο αίτιο.
Το θέμα που προκύπτει εδώ είναι αν όντως είναι χρήσιμο σε έναν άνθρωπο να γνωρίζει από πριν πόσο θα ζήσει. Πόσο εύκολο είναι να ξέρεις ακριβώς πόσος χρόνος σου μένει και να μην μπορείς να κάνεις τίποτα ουσιαστικό για να το αποτρέψεις; Κάποιοι ίσως ισχυριστούν ότι δεν θα ζεις με το άγχος και θα απολαμβάνεις κάθε στιγμή. Κάποιοι άλλοι θα ισχυριστούν το αντίθετο ακριβώς.
Όταν ανήκεις στους τυχερούς που το τεστ προέβλεψε ότι θα ζήσουν πολύ, μάλλον θα ζεις ανέμελα χωρίς να υπολογίζεις τα μη προβλεπόμενα αίτια πρόκλησης ατυχήματος που μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο. Αν δεν ανήκεις σε αυτούς θα ζεις χωρίς να κάνεις όνειρα και σχέδια για το μέλλον, ίσως χωρίς να μορφωθείς και χωρίς να προσπαθείς καθημερινά να αγγίξεις τους στόχους σου. Άραγε πόση ομορφιά θα είχε η ζωή μας αν δεν προσπαθούσαμε καθημερινά να επιτύχουμε κάποιο στόχο μας; Τι θα είχαμε να προσμένουμε; Μόνο το θάνατο;
Ο Πάμπλο Πικάσο ήταν αντισυμβατικός μέχρι και στα χρώματα που χρησιμοποιούσε: η εξέταση ενός πίνακα με ακτίνες-Χ υψηλής ενέργειας επιβεβαιώνει τις υποψίες ότι ο συνιδρυτής του κυβισμού χρησιμοποιούσε χρώμα για τοίχους, πιθανώς για να δώσει στα έργα του μια γυαλιστερή υφή που κρύβει τα ίχνη του πινέλου.
Την ανακάλυψη έκαναν ερευνητές του αμερικανικού Εθνικού Εργαστηρίου Argonne στο Ίλινοϊ, οι οποίοι δανείστηκαν τον πίνακα Η Κόκκινη Πολυθρόνα του 1931 από το Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγο.
Για την εξέταση του πίνακα χρησιμοποιήθηκε ένα μικροσκόπιο «σκληρών ακτίνων-Χ», δηλαδή ακτίνων-Χ υψηλής ενέργειας που παράγονται σε έναν ογκώδη επιταχυντή και εστιάζονται στο δείγμα. Η τεχνική αυτή, την οποία μπορούν να εφαρμόζουν ελάχιστα εργαστήρια σε όλο τον κόσμο, επιτρέπει τη μικροσκοπική εξέταση του δείγματος με ανάλυση 30 νανομέτρων (ένα φύλλο χαρτί έχει πάχος γύρω στα 100.000 νανόμετρα).
Η ανάλυση αποκάλυψε ότι τα σωματίδια χρωστικών στον πίνακα ταιριάζουν απόλυτα με τη χημική σύσταση των προϊόντων της Ripolin, της πρώτης μάρκας χρωμάτων για οικιακή χρήση. Επιπλέον, η μελέτη των προσμείξεων που βρέθηκαν στο χρώμα επέτρεψαν στους ερευνητές να προσδιορίσουν ακόμα και την περιοχή όπου παράχθηκε η συγκεκριμένη παρτίδα μπογιάς.
Η μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Applied Physics A: Materials Science & Processing, επιβεβαιώνει για πρώτη φορά τις υποψίες των ιστορικών τέχνης, οι οποίοι είχαν διατυπώσει την άποψη ότι ο Πικάσο είχε στραφεί στην ασυνήθιστη αυτή τεχνοτροπία.
Σε αντίθεση με τα λάδια που χρησιμοποιούνται στις ελαιογραφίες, τα χρώματα οικιακής χρήσης στεγνώνουν πιο γρήγορα και κρύβουν τα ίχνη του πινέλου, αν αφήνουν άλλα ίχνη όπως μικροσκοπικές ρωγμές και σταγόνες μπογιάς.
Πολλοί ιστορικοί της τέχνης πιστεύουν ότι το εφέ που διάλεξε ο Πικάσο θα ήταν αδύνατο να επιτευχθεί με συμβατικά χρώματα ζωγραφικής.
Πηγή: http://news.in.gr