Ποιά είναι τα βιβλία που αγαπήσαμε μέσα στον Οκτώβριο; Ποιά είναι αυτά που θα μας συνοδέψουν για να τελειώσουμε το φθινόπωρο… Ποιά είναι αυτά που ξεχωρίσαμε και θα τα προτείναμε ακόμα και για δώρα;
“Νοέμβρης 9” της Colleen Hoover
Η αγαπημένη #1 συγγραφέας best sellers των New York Times επιστρέφει με μια αξέχαστη ιστορία αγάπης μεταξύ ενός συγγραφέα και της απρόσμενης μούσας του. Πρόκειται για ένα βιβλίο που συζητήθηκε αρκετά, όπως και οι μεγάλες της επιτυχίες «Όλα τελειώνουν με εμάς» και «Πληγωμένες Καρδιές»… Kαι το περίμεναν με ανυπομονησία οι αναγνώστες της Hoover.
«Σε σκέφτομαι κάθε δευτερόλεπτο της μέρας
και δεν ξέρω πώς να σε ξεπεράσω».
«Μη, σε παρακαλώ, μη με ξεπεράσεις ποτέ!»
Η Φάλον είναι αποφασισμένη να αφήσει πίσω το τραγικό παρελθόν της, φεύγοντας οριστικά από το Λος Άντζελες και όλα όσα της θυμίζει.
Τα σχέδιά της παίρνουν μια περίεργη τροπή, όταν μια μέρα πριν μετακομίσει από την πόλη συναντά τον Μπεν, έναν φιλόδοξο συγγραφέα που αναζητά έμπνευση για το μυθιστόρημά του.
Οι δυο τους θα περάσουν μια ολόκληρη μέρα μαζί γεμάτη περιπέτεια.
Πάνω στον ενθουσιασμό της στιγμής θα δώσουν μια ιδιαίτερη υπόσχεση: να συναντιούνται την ίδια μέρα κάθε χρόνο σε ένα προκαθορισμένο σημείο και να περνούν μια ολόκληρη μέρα μαζί – και τίποτα περισσότερο.
Ο βασικός κανόνας; Απαγορεύεται αυστηρά να έχουν την οποιαδήποτε επικοινωνία μέσα στη χρονιά.
Τα χρόνια περνούν και παρά τις αλλαγές και τις δοκιμασίες που βιώνει ο καθένας τους ξεχωριστά μένουν πιστοί στο ραντεβού τους και συνεχίζουν να συναντιούνται την ίδια μέρα κάθε χρόνο.
Μέχρι που όλα ανατρέπονται και η Φάλον δεν είναι τόσο σίγουρη πλέον αν ο Μπεν τής έλεγε την αλήθεια ή αν τελικά όλα ήταν ένα ψέμα…
«Το θεώρημα της αγάπης» της Ali Hazelwood
Ένα βιβλίο που παρέμεινε 37 συνεχόμενες εβδομάδες στη λίστα με τα best sellers των New York Times. Από τους κριτικούς θεωρήθηκε «Έξυπνο, με εύστοχους διαλόγους και έναν συνδυασμό από αρκετά συμπαθητικούς δευτερεύοντες χαρακτήρες…» Αυτό που καταλάβαμε από μια γρήγορη ματιά, είναι αρκετά ρεαλιστικό που σου κρατά το ενδιαφέρον αμείωτο.
Η Όλιβ Σμιθ, υποψήφια διδάκτορας Βιολογίας, δεν πιστεύει καθόλου στον έρωτα παρόλο που η καλύτερή της φίλη, η Αν, είναι μια αθεράπευτα ρομαντική ψυχή.
Θέλοντας να την πείσει ότι είναι καλά και ότι προχωράει στη ζωή της, η Όλιβ λέει ένα μικρό ψεματάκι… ότι βγαίνει με κάποιον, και μάλιστα ότι είναι πιο ευτυχισμένη από ποτέ!
Όμως η Αν δεν ξεγελιέται εύκολα.
Ως γνήσια επιστήμονας, η Όλιβ πανικοβάλλεται και για να της το αποδείξει φιλάει τον πρώτο άντρα που βλέπει μπροστά της!
Η Όλιβ ανακαλύπτει ότι το μόνο πράγμα που είναι πιο περίπλοκο από ένα θεώρημα για την αγάπη είναι το να βάλει τη δική της καρδιά στο μικροσκόπιο.
«Ήθελα μόνο ένα αντίο» της Πασχαλίας Τραυλού
Το βιβλίο-σταθμός της Πασχαλίας Τραυλού που διαβάστηκε και αγαπήθηκε από δεκάδες χιλιάδες αναγνώστες σε μια πλήρως αναθεωρημένη έκδοση.
1999: Η Άννα, μια μπαλαρίνα που έχει εγκαταλείψει τον χορό έπειτα από ένα ατύχημα, μαθαίνει από τη γιαγιά της, την αιωνόβια Σμυρνιά Ισμήνη, την προσωπική της ιστορία, η οποία της δίνει κουράγιο για να απεξαρτηθεί από τα ναρκωτικά, ενώ παράλληλα ο έρωτάς της για τον Τούρκο πυροσβέστη Μουράτ φουντώνει.
1922: Μια αγάπη ψυχορραγεί στην προκυμαία της Σμύρνης. Η Ισμήνη φεύγει πρόσφυγας στην Ελλάδα με ενθύμια του έρωτά της το δαχτυλίδι του αγαπημένου της Οσμάν και το παιδί του στα σπλάχνα της.
Εκείνος θα μείνει πίσω να αναμετριέται με τον χωρισμό τους και τη δειλία που έδειξε. Όμως και οι δυο θα θυμούνται για πάντα το αντίο που δεν πρόφτασε να ειπωθεί και τους όρκους που απέμειναν μετέωροι.
Η ζωή της Ισμήνης θα μπει στην κοίτη της ελληνικής ιστορίας και θα ακολουθήσει τη μοίρα της.
Η Σμυρνιά θα αγαπηθεί και θα ξαναγαπήσει, θα αποκτήσει παιδιά και εγγόνια, θα θρηνήσει για σκληρές απώλειες και θα βιώσει γεγονότα που θα υφάνουν τον ιστό νέων αναπόδραστων αναμνήσεων.
Τον Οσμάν όμως δεν θα τον ξεχάσει ως τα στερνά της. Η σχέση τους θα επηρεάσει καταλυτικά την εγγονή της όταν το παρελθόν και το παρόν θα μπλεχτούν αναπόδραστα.
«Το τρένο με τις φράουλες» του Γιάννη Ξανθούλη
Επανέκδοση ενός από τα κλασικά έργα του Γιάννη Ξανθούλη, όπου η καυστική του πένα μας ταξιδεύει σε μια άλλη εποχή.
Όλα ξεκίνησαν ή όλα τέλειωσαν σε μια νύχτα.
Είκοσι πέντε χρόνια θυσιάστηκαν σε μια παρόρμηση.
Μια συνηθισμένη βραδιά στο υπνοδωμάτιο κι έξω μια λασπωμένη βροχή – που, όπως έλεγαν, έφτασε απ’ τη Σαχάρα.
Εκείνο το βράδυ ξύπνησε η κοιμισμένη τύψη για μια άδεια ζωή χωρίς αγάπη, χωρίς χαρά. Έπειτα έπεσε το ζεστό, υγρό σκοτάδι με την απόλυτη σιωπή ενός θεραπευτηρίου για άτομα με ανάγκη υποστήριξης.
Μόνο η καρδιά ξαγρυπνούσε κι αφουγκραζόταν ένα μακρινό τρένο με αρώματα παλιού μαγιάτικου μεσημεριού.
Το τρένο με τις φράουλες διέσχιζε πάλι τη ζωή της Μαργαρίτας, φέρνοντας την ανάμνηση μιας ξεθυμασμένης ευτυχίας ζωγραφισμένης με μπογιές. Τον ίδιο καιρό ένας άντρας με απειλητικό παρόν στοίχειωνε τους ύπνους της, μοσχοβολώντας μαύρο πιπέρι. Τότε περίπου ξύπνησαν κι οι ομίχλες, με τα περιστατικά των θανάτων και του έρωτα… Τότε άρχισαν και οι περίπατοι στην αλλοδαπή γενέτειρα…
