Το κλασικό δημιούργημα του Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε είναι η δική μας πρόταση για βιβλιοφάγους και όχι μόνο.
Ο Γκαίτε άρχισε να γράφει τον Πενηντάρη το 1807, λίγο πριν κλείσει τα 50. Πρόκειται για μία αινιγματική νουβέλα με ασαφές, αλλά περίτεχνο τέλος. Ωστόσο, στο μυθιστόρημά του «Τα χρόνια των περιπλανήσεων του Βίλχελμ Μάιστερ» ο συγγραφέας των μεγάλων αριστουργημάτων δίνει κάποιες περαιτέρω διευκρινίσεις σχετικά με την εξέλιξη του έργου ο Πενηντάρης.
Το εν λόγω έργο πραγματεύεται τη σύνθετη συναισθηματικά εμπειρία του γήρατος, τη ματαιοδοξία αλλά και τις αξίες του έρωτα, με κομψούς συμβολισμούς και περίτεχνη απλότητα έκφρασης.
Η νουβέλα αυτή καλύπτει την περίοδο του γήρατος του Γκαίτε, και αυτό εξηγεί και την τάση του αφηγητή να παρουσιάζεται πάντοτε ως βιαστικός και περιεκτικός στις περιγραφές του. Και είναι έκδηλη σε όλο το έργο αυτή η έλλειψη χρόνου.
Ο συγγραφέας θέτει βασικά ερωτήματα γύρω από τις συνέπειες, κοινωνιολογικές και ψυχολογικές, του γήρατος, αλλά και της ανθρώπινης ματαιοδοξίας που αναζητά διεξόδους στην τεχνολογία και στις προηγμένες κοινωνικές δομές.