Χθες αποφάσισα για πρώτη φορά φέτος το καλοκαίρι να πάω σε θερινό σινεμά… Έπαιζε τη Σιδηρά Κυρία. Τα σχόλιά μου δεν θα είναι ιδιαίτερα κολακευτικά για την ταινία, καθώς θεωρώ ότι μια δυνατή και εξαιρετικά ταλαντούχα ηθοποιός όπως η Μέριλ Στριπ δεν μπορεί από μόνη της να στηρίξει ένα τόσο αδύναμο και προχειρογραμμένο σενάριο.
Το θέμα μας όμως δεν είναι αυτό, αλλά οι σκέψεις που τριγυρίζουν στο μυαλό μου από χθες και στηρίζονται στη βασική ιδέα της ταινίας αλλά και σε ένα μότο που με πολύ ενδιαφέρον αποστήθισα.
Πιστεύω κι εγώ λοιπόν ότι μια γυναίκα μπορεί να καταφέρει οτιδήποτε, αν το έχει βάλει στόχο και παλεύει για αυτό, όχι όμως αναίμακτα. Διότι κάπου εκεί έξω παραμονεύει η νέμεσις, επειδή τόλμησε να παραβεί τη «φύση» της και επέλεξε να μη ζήσει συμβατικά και σύμφωνα με τα πρότυπα που επιβάλλει η κοινωνία για να είναι μια γυναίκα ευτυχισμένη!
Την ευτυχία του την ορίζει ο καθένας για τον εαυτό του και ο ορισμός της συμπεριλαμβάνει διαφορετικά για τον καθένα πράγματα. Άλλη γυναίκα γεννήθηκε για να γίνει επιτυχημένη και διορατική καριερίστα και άλλη για να γίνει μια υπέροχη και στοργική μητέρα. Και πιστέψτε με κανένας από τους δύο αυτούς ρόλους δεν είναι ευκολότερος ή δυσκολότερος από τον άλλο. Και κανένας δεν υστερεί συγκριτικά με τον άλλο.
Δύσκολα όμως επιτρέπεται σε μια γυναίκα να τα συνδυάσει και τα δύο εξίσου επιτυχημένα. Δυστυχώς ο κόσμος μας είναι φτιαγμένος από άνδρες για άνδρες, και ενώ είναι αποδεκτό από τα ίδια τους τα παιδιά να τους στερούνται για να μπορούν να εργάζονται, στις γυναίκες δεν επιτρέπεται κάτι αντίστοιχο. Η ίδια η ζωή θα είναι εκεί να την τιμωρήσει με μοναξιά και απομόνωση όταν η ίδια θα είναι πια ανήμπορη να αντιδράσει.
Ακόμη κι αν ξέρει μια γυναίκα από πριν ότι δε θέλει να δημιουργήσει οικογένεια και ότι αν το κάνει θα αποδειχθεί ακατάλληλη γι’ αυτό, η κοινωνία της επιβάλλει να το κάνει, αλλιώς την απειλεί με αποκλεισμό και κατακραυγή. Και όλα αυτά στο 2012…
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και σε αυτή την ταινία. Η Μάργκαρετ Θάτσερ, την οποία υποδύθηκε εξαιρετικά η Μέριλ Στριπ, ανέφερε την εξής μεγαλειώδη ρήση:
«Πρόσεξε τις λέξεις σου γιατί γίνονται σκέψεις. Πρόσεξε τις σκέψεις σου γιατί γίνονται πράξεις. Πρόσεξε τις πράξεις σου γιατί γίνονται συνήθειες. Πρόσεξε τις συνήθειές σου γιατί γίνονται ο χαρακτήρας σου. Πρόσεξε το χαρακτήρα σου γιατί γίνεται το πεπρωμένο σου.»
Προσέξτε λοιπόν τι εύχεστε και τι σκέφτεστε γιατί μπορεί να γίνει πράξη και στη συνέχεια η ίδια σας η μοίρα. Πάρτε τις σωστές αποφάσεις και μην επιτρέπετε σε άλλους να αποφασίζουν για ‘σας.
Με αυτήν ακριβώς τη φράση θα ήθελα να κλείσω και των πρώτη μου επιστολή- επικοινωνία με τις αναγνώστριες. Ελπίζω η ανάγκη μου να μοιραστώ μαζί σας τις πρώτες μου σκέψεις ως μέλος της δημοσιογραφικής ομάδας αυτού του ιστότοπου να μη σας κούρασαν και να σας γέμισαν «βαριές» σκέψεις….
Ιωαννα Β.
Παρά την οικονομική κρίση, τους πολέμους, τις συγκρούσεις και τις φυσικές καταστροφές, οι άνθρωποι σήμερα είναι πιο ευτυχισμένοι σε σύγκριση με το 2007 και μάλιστα οι Ινδονήσιοι, οι Ινδοί και οι Μεξικάνοι φαίνεται να είναι από τους πιο ευχαριστημένους λαούς στον πλανήτη.ίσως γιατί μετά τις κακουχίες, έχουν φιλοσοφήσει περισσότερο τη ζωή.
Περισσότερα από τα δύο τρίτα όσων ρωτήθηκαν σε μια διεθνή έρευνα είπαν ότι είναι ευτυχείς με τη ζωή τους και σχεδόν ένας στους τέσσερις περιέγραψε τον εαυτό του ως “πολύ ευτυχισμένο”.
“Ο κόσμος σήμερα είναι πιο χαρούμενος και αυτό μπορούμε πραγματικά να το διαπιστώσουμε γιατί το παρακολουθούμε”, είπε ο Τζον Ράιτ, ο αντιπρόεδρος της εταιρείας δημοσκοπήσεων Ipsos Global, που εξετάζει το βαθμό “ευτυχίας” περίπου 18.000 ανθρώπων σε 24 χώρες από το 2007. “Μια σειρά από παράγοντες, πέρα από την οικονομική κατάσταση, συντελούν στην ευτυχία”, σημείωσε. Οι Βραζιλιάνοι και οι Τούρκοι συμπληρώνουν την πρώτη πεντάδα των πιο ευτυχισμένων λαών.
Στο άλλο άκρο, η Ουγγαρία, η Νότια Κορέα, η Ρωσία, η Ισπανία και η Ιταλία, έχουν τους λιγότερο χαρούμενους κατοίκους. Αποδεικνύοντας ότι το χρήμα δεν φέρνει την ευτυχία, οι κάτοικοι ορισμένων από τις μεγάλες οικονομικές δυνάμεις, όπως οι ΗΠΑ, ο Καναδάς και η Βρετανία βρίσκονται στο μέσον της “κλίμακας της χαράς”. “Υπάρχει ένα μοτίβο που υποδηλώνει ότι πολλοί άλλοι παράγοντες, πέρα από την οικονομία, κάνουν ευτυχισμένους τους ανθρώπους. Κάποιες φορές η μεγαλύτερη ευτυχία είναι ένα μαγειρεμένο φαγητό ή μια στέγη στο κεφάλι σου. Οι οικογενειακοί δεσμοί παραμένουν ο πρώτος παράγοντας στον οποίο οι άνθρωποι λένε ότι έχουν επενδύσει την ευτυχία τους. Ίσως σε αυτούς τους πολιτισμούς η οικογένεια να έχει μεγαλύτερο βαθμό επιρροής”, εξήγησε ο Ράιτ.
Ανά περιοχή, η Λατινική Αμερική έχει τους περισσότερους ευτυχισμένους κατοίκους και ακολουθούν η Βόρεια Αμερική, η Ασία και ο Ειρηνικός και η Μέση Ανατολή μαζί με την Αφρική. Μόνο το 15% των Ευρωπαίων δήλωσαν πολύ ευτυχισμένοι.
Μάλιστα, αξίζει να τονιστεί ότι σύμφωνα με την έρευνα, τα παντρεμένα ζευγάρια δηλώνουν πιο ευτυχισμένα σε σχέση με τους εργένηδες. Η εκπαίδευση παίζει επίσης σημαντικό ρόλο αφού οι απόφοιτοι πανεπιστημίων είναι πιο ευτυχείς από τους υπόλοιπους
Ξένια Γιαννάκη-Σύμβουλος προσωπικής ανάπτυξης & συγγραφέας
Ποια είναι η καλύτερη στιγμή για να πεις “όχι” στη ζωή που ζεις;
Πείθουμε τους εαυτούς μας ότι η ζωή μας θα είναι καλύτερη όταν θα παντρευτούμε, θα αποκτήσουμε ένα μωρό, μετά ένα ακόμα.
Μετά αγχωνόμαστε διότι τα παιδιά μας δεν είναι αρκετά μεγάλα και όλα θα είναι καλύτερα όταν θα μεγαλώσουν.
Στη συνέχεια αγχωνόμαστε γιατί φτάνουν στην εφηβεία και πρέπει να ασχοληθούμε μαζί τους. Θα είμαστε σίγουρα ευτυχείς όταν θα ξεπεράσουν αυτό το στάδιο.
Λέμε στους εαυτούς μας ότι η ζωή μας θα είναι ολοκληρωμένη όταν ο σύντροφός μας θα βρει δουλειά, όταν θα αποκτήσουμε ένα πιο ωραίο αυτοκίνητο, όταν θα μπορέσουμε να πάμε διακοπές, όταν θα πάρουμε την σύνταξή μας.
ΟΧΙ. Η καλύτερη στιγμή για να πεις ναι στη ζωή είναι να πεις τώρα όχι σε αυτό που δεν είναι η ζωή που θες!
Η αλήθεια είναι ότι η καλύτερη στιγμή για να είμαστε ευτυχισμένοι είναι ΤΩΡΑ.
Αλλιώς πότε ;
Η ζωή μας θα είναι πάντοτε γεμάτη με απογοήτευση. Είναι προτιμότερο να το παραδεχτούμε και να αποφασίσουμε να είμαστε ευτυχισμένοι παρόλα αυτά.
Για πολύ καιρό, περιμένουμε με αναβολές να ζήσουμε αύριο….μεθαύριο τη ζωή που θέλουμε. Όχι. Μη δυσκολεύεις άλλο τη ζωή σου.
Πες ναι στην πραγματική ζωή.
Υπάρχουν πάντα εμπόδια, μία δοκιμασία να ξεπεραστεί, μια δουλειά να τελειώσει, χρόνος να δοθεί, ένα χρέος να πληρωθεί. Η ζωή δεν ξεκινά μετά από όλα αυτά.
Τα εμπόδια είναι η ΖΩΗ.
Αυτή η προοπτική μπορεί να μας βοηθήσει να δούμε ότι δεν υπάρχει μονοπάτι προς την ευτυχία.
ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΥΤΥΧΙΑ.
Λοιπόν, εκτιμήστε κάθε στιγμή.
Σταματήστε να περιμένετε να τελειώσετε το σχολείο, να ξαναγυρίσετε στο σχολείο, να χάσετε 10 κιλά, να πάρετε 10 κιλά, να ξεκινήσετε να δουλεύετε, να παντρευτείτε, να έρθει η Παρασκευή το βράδυ, η Κυριακή πρωί, να αγοράσετε ένα καινούριο αμάξι, να έρθει η άνοιξη, το καλοκαίρι, το φθινόπωρο, ο χειμώνας, η πρώτη του μήνα, η τα μέσα του μήνα, να ακουστεί το τραγούδι σας στο ραδιόφωνο, να πεθάνετε, να ξαναγεννηθείτε … πριν αποφασίσετε να ΕΙΣΤΕ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ.
Η ευτυχία είναι ένα ταξίδι, όχι ένας προορισμός.
Δεν υπάρχει καλύτερος χρόνος για να είστε ευτυχισμένοι ….από το ΤΩΡΑ !
Ζήστε και εκτιμήστε την τωρινή στιγμή.
Πως μπορούμε λοιπόν να πούμε όχι σε αυτά που μας ενοχλούν;
- Παρατήρηση. Για να καταλάβω τι με ενοχλεί πρέπει να το δω πρώτα. Να ρωτήσω τον εαυτό μου τι είναι αυτό που με ενοχλεί στη ζωή μου; Σε μία φιλική συντροφιά, σε μία σχέση, σε μία επαγγελματική συνεργασία;
- Αντικατάσταση. Κάθε φορά που κάποιος αναλαμβάνει πρωτοβουλία να κάνει πράγματα για μένα, αναρωτιέμαι πως μπορώ να το αλλάξω αυτό και ποιες ενέργειες πρέπει να δρομολογήσω ώστε να μην παίρνουν άλλοι τον έλεγχο της ζωής μου.
- Όρια ασφαλείας. Γνωρίζω εκ των προτέρων τα όριά μου και γνωστοποιώ με τη στάση και τον τρόπο συμεπριφοράς μου ποιο είναι το όριο ασφαλείας, ώστε να λάβουν το μήνυμα, όλοι όσοι συναναστρέφομαι, πως μπαίνουν στα “χωρικά μου ύδατα” κάθε φορά που επιμένουν λίγο περισσότερο, πράγμα που κάνει άλλους να αισθάνονται άσχημα, ενώ εγώ τιμώ την αυτοεκτίμησή μου.
- Ειλικρίνεια. Μιλώντας με τους άλλους και εκφράζοντας τα “θέλω” μας χωρίς να προσβάλλουμε ή να απολογούμαστε δείχνει πως σεβόμαστε τον εαυτό μας και τους άλλους. Είναι καλύτερα να πούμε “όχι” και να σταθούμε σε αυτή την απόφαση, παρά να πούμε “ναι” και να κάνουμε το αντίθετο. Λέγοντας “θα δω το πρόγραμμά μου και θα σας απαντήσω” δημιουργεί ανάλογο κλίμα.
Κάθε μέρα η δασκάλα – ζωή μας μαθαίνει να είμαστε πιο δυνατοί μόνο μέσα από τις αδυναμίες που αντιμετωπίζουμε, πιο σωστοί από τα λάθη, πιο ανθρώπινοι από την απανθρωπιά, πιο καλοί από την κακία, πιο ευτυχισμένοι από τη δυστυχία, πιο προσεκτικοί από την απροσεξία. Πόσο καλοί μαθητές της είμαστε όμως;
Όσοι μαθαίνουν από τα μαθήματα περνούν τις τάξεις και προάγονται, ενώ όσοι κοιτούν το ρολόι για να περάσει η ώρα και να έρθει το διάλλειμα παραμένουν στην ίδια τάξη. Όμως ο χρόνος δε χρειάζεται να περνά τις τάξεις, μόνο εμείς… Οι άνθρωποι που μένουν στάσιμοι στη ζωή, είναι αυτοί που παίρνουν συνεχώς τα ίδια μαθήματα, ώστε να φτάσει κάποτε -κι αν έρθει αυτή η στιγμή- που θα καταλάβουν πως πρέπει να γίνει κτήμα τους η γνώση που τους προσφέρεται από το ίδιο μάθημα και να προχωρήσουν στο επόμενο επίπεδο.
Ένα σπουδαίο μάθημα ζωής είναι και το να μάθουμε να λέμε ΟΧΙ.
Πολλοί έχουμε συνδέσει το όχι με την ενοχή. Αλλά με το να προσπαθούμε να ευχαριστήσουμε τους άλλους, καταφέρνουμε να δυστυχούμε εμείς και τότε σίγουρα δεν ζούμε εναρμονισμέοι με τις αξίες μας αλλά με τα θέλω των άλλων. Η ζωή δεν είναι μία υποχρέωση που πρέπει να βγάλουμε, αλλά μία συνεχής πορεία αναγνώρισης του σκοπού μας. Οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι στον κόσμο δεν έχουν το καλύτερο σε όλα, αλλά είναι οι ίδιοι καλύτεροι σε όλα, όσα έχουν αξία. Γιατί; Σκέφτονται πάντα το καλύτερο που τους συμφέρει και τους προάγει στη ζωή. Οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι στον κόσμο δεν έχουν το καλύτερο σε όλα, αλλά είναι οι ίδιοι καλύτεροι σε όλα, όσα έχουν αξία. Γιατί; Σκέφτονται πάντα το καλύτερο που θέλουν οι ίδιοι και τους συμφέρει αλλά και τους προάγει στη ζωή και τότε απλά το υποστηρίζουν.
Ξένια Γιαννάκη
Σύμβουλος προσωπικής ανάπτυξης & συγγραφέας
Περισσότερα για την έργο της, μπορείτε να βρείτε στο www.lifeshare.gr, www.beamylife.blogspot.com
Τα βιβλία της διατίθενται κατά αποκλειστικότητα από τα PUBLIC
Έξι ήρωες κυνηγούν την ευτυχία – έξι άνθρωποι πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους με διαφορετικό ορισμό της ευτυχίας ο καθένας, ψάχνονται σε διαφορετικές μεριές της ζωής. Επειδή και οι έξι ήρωες δεν είναι πάντα ηρωικοί, επειδή είναι κανονικοί άνθρωποι με κανονικά προβλήματα και τηγανισμένες σχέσεις… δεν θέλουν να βγούνε με τίποτα από το κυνήγι της ευτυχίας. Ούτε καν τους περνάει από το μυαλό να τα παρατήσουν στη μέση. Ο πρώην πρωταθλητής, η χωρισμένη, ο αποτυχημένος ξενοδόχος, η σεφ από το Τορόντο, ο μουσικός και ο έφηβος είναι ήρωες που μοιάζουν, αν όχι με σένα, τότε με κάποιον που ξέρεις. Ερωτεύονται και νομίζουν ότι “το” έχουν. Βρίσκουν με χίλια ζόρια δουλειές κάτω από τις δυνατότητές. Την παλεύουν – δεν την παλεύουν. Κρατιούνται με τα δόντια αλλά επιμένουν να σε κρατήσουν και σένα – τουλάχιστον μέχρι να στριμώξουν την ευτυχία τους σε κάποια γωνία…
Όπως όλα τα βιβλία της Μανίνας Ζουμπουλάκη έτσι κι αυτό έχει αυτοβιογραφικά στοιχεία. Πολλά πράγματα από αυτά που περιγράφει στις σελίδες της έχουν συμβεί σε αυτήν ή σε δικούς της ανθρώπους. Αλλωστε, διαβάζοντάς το, συνειδητοποιείς πολύ γρήγορα ότι αυτούς τους ανθρώπους κάπου τους έχεις ξαναδεί. Σε κάποιο πάρτι, στο γραφείο, στο δρόμο, στον εαυτό σου.
Το βιβλίο μπορείτε να το παραγγείλετε μέσω του online βιβλιοπωλείου www.books-in-greek.gr με ένα μόνο κλικ
http://www.books-in-greek.gr/booksingreek/product.asp?pf_id=177146&pr_type=outer
Older Posts