Τον τελευταίο καιρό σας μιλώ συχνά για τα βότανα, διότι θεωρώ ότι όταν μπορούμε να αποφύγουμε τη λήψη ενός χημικού ιατρικού σκευάσματος καλό θα ήταν να το κάνουμε. Η φύση, λοιπόν, μας έχει προμηθεύσει με τα δικά της φάρμακα, που αν και κυρίως δρουν προληπτικά στον οργανισμό, ωστόσο μας προσφέρουν και τις θεραπευτικές του ιδιότητες.
Το βήχιο είναι ένα βότανο, το οποίο δεν είναι ευρέως γνωστό σε εμάς, όμως είναι πολύ ευεργετικό για την υγεία μας. Ανήκει στην οικογένεια των σύνθετων και το συναντούμε τόσο στην Ευρώπη όσο και στη βόρεια Ασία.
Είναι πολυετές φυτό και έχει χοντρό ρίζωμα. Τα άνθη και τα φύλλα χρησιμοποιούνται ευρέως για θεραπευτικούς σκοπούς. Τα άνθη του συλλέγονται πριν ανοίξουν τελείως (δηλαδή από τέλη Φεβρουαρίου έως τον Απρίλιο), ενώ τα φύλλα του συλλέγονται από το Μάιο έως τον Ιούνιο.
Το βήχιο εκτός από ωμό, πίνεται και ως έγχυμα. Σε ένα φλιτζάνι με ζεστό νερό προσθέτουμε 1-2 κουταλιές του βοτάνου και το αφήνουμε για 10’ σκεπασμένο. Στη συνέχεια το πίνουμε.
Από πού προέρχεται;
Το βότανο αυτό είναι γνωστό από την αρχαιότητα. Ονομάστηκε βήχιο λόγω της ικανότητάς του να σταματάει το βήχα. Ήταν μάλιστα γνωστές οι αποχρεμπτικές και καταπραϋντικές τους ιδιότητες, γι’ αυτό και ο Ιπποκράτης χρησιμοποίησε τη ρίζα του βηχίου μαζί με γάλα και μέλι για την ανακούφιση των ελκών του πνεύμονα, ενώ με το αφέψημα καθάριζε τα πυώδη τραύματα, καθώς τα φύλλα του βοτάνου είναι πλούσια σε ψευδάργυρο, ο οποίος δρα ευεργετικά στην επούλωση των τραυμάτων. Ο Διοσκουρίδης συνιστούσε στους ασθενείς του εισπνοές του καπνού αυτού του φυτού σε περιπτώσεις βήχα και άσθματος. Ο Πλίνιος, ο Γαληνός και ο Λινναίος συνιστούσαν το κάπνισμα των φύλλων για την αναπνοή και την απομάκρυνση του βήχα. Υπάρχουν ακόμη και σήμερα τσιγάρα από βότανα που περιέχουν βήχιο.
Στην Ιαπωνία το βήχιο θεωρείται ότι είναι αποτελεσματικό κατά της φυματίωσης. Μάλιστα, αναφέρονται και περιπτώσεις όπου ασθενείς έχουν θεραπευτεί πλήρως με τη χορήγηση βηχίου.
Οι θεραπευτικές του ιδιότητες
Το βήχιο έχει αποχρεμπτικές, αντιβηχικές, μαλακτικές και διουρητικές ιδιότητες. Χορηγείται σε ασθενείς που πάσχουν από βήχα, λαρυγγίτιδα, βρογχίτιδα ή άσθμα, ενώ λόγω της ήπιας διουρητικής του δράσης χορηγείται και σε πάσχοντες από κυστίτιδες. Επιπλέον, έχει επουλωτική δράση, καθώς όταν εφαρμοστεί εξωτερικά ανακουφίζει από πυώδη έλκη και ρευματικούς πόνους. Η καταπραϋντική του δράση το καθιστά αποτελεσματικό ενάντια σε παθήσεις του αναπνευστικού, συμπεριλαμβανομένων και των χρόνιων μορφών εμφυσήματος.
Οι φλαβονικές ουσίες και τα αιθέρια έλαια που περιέχει του προσδίδουν σπασμολυτικές ιδιότητες. Τέλος, τα φρέσκα φύλλα του βήχιου χρησιμοποιούνται εξωτερικά για αποστήματα, έλκη και πονόδοντο.
