Αλήθεια πρόκειται για ετυμολογική διαφορά ή ψυχολογική «παγίδα»;;;
Υπάρχει κάποια διαφορά ανάμεσα σε αυτές τις δύο έννοιες. Η «δίαιτα» είναι συνήθως ένα συγκεκριμένο διατροφικό σύστημα που καλούμαστε να ακολουθήσουμε με σκοπό την μείωση του σωματικού μας λίπους, τη μείωση της χοληστερίνης, τη ρύθμιση του σακχάρου κ.ο.κ. Τα παραπάνω συνεπάγονται τις περισσότερες φορές την αποφυγή κάποιων τροφίμων από την διατροφή (π.χ. λιπαρά, ζάχαρη, κτλ.) και την ενίσχυση κάποιων άλλων μακροθρεπτικών ή μικροθρεπτικών στοιχείων (π.χ. βιταμίνες, σίδηρος, κτλ.). Από την άλλη ο όρος «διατροφή», αναφέρεται στο γενικότερο πλαίσιο της επιστήμης που μελετά τα θρεπτικά συστατικά σε σχέση με την επίδραση τους στον οργανισμό. Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να μην χρειάζονται «δίαιτα» αλλά «διατροφή», να υιοθετήσουν δηλαδή πιο ισορροπημένους κανόνες διατροφής, είτε γιατί (ενώ δεν έχουν πρόβλημα βάρους) διατρέφονται πολύ άσχημα και ανθυγιεινά, είτε γιατί βρίσκονται σε κάποια περίοδο της ζωής τους με ειδικές διατροφικές απαιτήσεις (π.χ. εγκυμοσύνη, γαλουχία, προπονητική περίοδος αθλημάτων κλπ).
H σημαντικότερη όμως διαφορά τους κατά την προσωπική στατιστική μου εμπειρία, είναι ότι ο «όρος» που προσεγγίζει ο καθένας την προσπάθεια του, παίζει καταλυτικό ρόλο στην ψυχολογία του, και κατ’ επέκταση στην τελική έκβαση και αποτέλεσμα της προσπάθειας του.
Ο όρος «δίαιτα» ελλοχεύει έναν ψυχαναγκασμό στους ανθρώπους που την ακολουθούν, είτε έχουν αποφασίσει μόνοι τους το ξεκίνημα της, είτε κάποιος τους παρότρυνε γι’ αυτό. Αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα, σε εκείνους που έχουν επανειλημμένες προσπάθειες στο ενεργητικό τους.
Έτσι λοιπόν, ξεκινούν την όποια προσπάθεια τους με αρνητική προδιάθεση, προδικάζοντας με κάποιο τρόπο και την αποτυχία τους. Δεν είναι λίγες οι φορές, που ακούμε τις πρώτες μέρες της προσπάθειας κάποιου, «κουράστηκα, δεν είναι αυτά για μένα…», «νοιώθω ήδη αδύναμος-η», «δεν έχω χρόνο να το οργανώσω, είμαι πολυάσχολος» και πολλά άλλα. Όλα τα παραπάνω αποτελούν «παυσίπονο» στις ενοχές του τύπου «δεν θα τα καταφέρω τελικά ποτέ…» και βέβαια είναι προτιμότερα από ξεσπάσματα αυτοτιμωρίας & αυτομαστιγώματος, που καταλήγουν μαθηματικά σε υπερβολικές αντιδράσεις του αντίθετου άκρου. Όλα αυτά βέβαια γιατί η λέξη «δίαιτα» υποσυνείδητα παραπέμπει σε έννοιες πολύ μακριά από την πραγματική της, όπως στέρηση, πειθαναγκασμός, έλλειψη ελευθερίας βούλησης…. Αυτονόητα λοιπόν, οποιοσδήποτε αντιδρά στα προηγούμενα συναισθήματα. Πλανάται όμως οικτρά….
Αντίθετα, ο «όρος» διατροφή, παραπέμπει σε θετική σκέψη και γενικότερα στάση ζωής. Συγκαταλέγεται σε ένα γενικότερο πλαίσιο του “healthy lifestyle”, όπως είναι της μόδας να αποκαλείται, ή κοινώς ενός υγιεινού τρόπου ζωής που περιλαμβάνει ισορροπημένη διατροφή, άσκηση, αποφυγή του stress, αποφυγή των καταχρήσεων (αλκοόλ, κάπνισμα, κτλ.).
Έτσι, οποιοσδήποτε ξεκινά μια προσπάθεια προσεγγίζοντας την με αυτόν τον τρόπο, σίγουρα έχει πολύ καλή ψυχολογία, νοιώθοντας ότι κάνει καλό στον εαυτό του & στην υγεία του. Κατ’ επέκταση, από πολύ νωρίς νοιώθει ανάλαφρος, γεμάτος ευεξία, χορτάτος αφού είναι συνειδητοποιημένος για ποιο λόγο ακολουθεί αυτή την προσπάθεια. Περαιτέρω, οποιοδήποτε στραβοπάτημα ή «ατασθαλία» αντιμετωπίζεται πιο ήρεμα και ομαλά, καθώς συνήθως τέτοιου είδους προσπάθειες έχουν μακροχρόνιο ορίζοντα στόχου, άρα αποφεύγουμε τις ενοχές και την αυτοκαταστροφή, φτάνοντας τελικά συντομότερα στον στόχο μας.
Καταλήγοντας, ένα πράγμα μπορώ να σας συμβουλεύσω: Είτε είστε χαρακτήρας που λειτουργείτε καλύτερα υπό «στενή παρακολούθηση», είτε είστε πιο φιλελεύθερο πνεύμα, νοιαστείτε την διατροφή σας & ελέγξτε το βάρος σας & ΔΕΝ θα χάσετε…!!!
Για περισσότερες πληροφορίες και επικοινωνία με τη Διαιτολόγο-Διατροφολόγο Ντίντα Καπιτζόγλου, πατήστε εδώ
