Έφτασε πάλι εκείνη η μέρα που ανθοπωλεία, ζαχαροπλαστεία, καταστήματα ειδών δώρων και φυσικά (!) εκείνα των lingerie γεμίζουν – ή μάλλον «μπουκώνουν» – τις βιτρίνες τους με ό,τι παραπέμπει στη σημερινή μέρα. Μπαλόνια σε σχήμα καρδιάς, λούτρινα αρκουδάκια, σκυλάκια, γατάκια και λοιπά χαριτωμένα τετράποδα με μία καρδιά που γράφει «I <3 You!» στην αγκαλιά τους, τούρτες, βάλτε με το μυαλό σας. Δεν περιγράφω μια καινούρια κατάσταση, όλοι τα βλέπουμε. Δε θα έλεγα τον εαυτό μου φίλη της ημέρας. Προσωπικά θεωρώ πως οι μόνοι πραγματικά χαρούμενοι σήμερα είναι οι ιδιοκτήτες αυτών των καταστημάτων που βλέπουν το τζίρο τους να ανεβαίνει λίγο παραπάνω. Κακία ίσως, αλλά έτσι το βλέπω και δε θα απολογηθώ γι’ αυτό. Λες και τα ζευγάρια χαίρονται μόνο στις 14 Φλεβάρη κι όλες τις άλλες μέρες είναι «δε σε ξέρω, δε με ξέρεις, υποφέρω κι υποφέρεις». Για την ακρίβεια, δε μπορώ να πω πως είμαι κι η πιο ρομαντική ψυχή στον κόσμο. Το έχω ξαναπεί. Ξέρω όμως αυτό: πως ο έρωτας βρίσκεται στις λεπτομέρειες και κανένας μας δε χρειάζεται κανέναν Άγιο Βαλεντίνο για να μας το πει. Θέλετε τρανταχτό παράδειγμα; Θα σας παραθέσω αυτήν την ατάκα από τη σειρά «Castle»: 
Ελάτε, παραδεχθείτε το: όταν νιώθετε αυτές τις πεταλούδες στο στομάχι – σύνηθες σύμπτωμα της επίσκεψης εκείνου του φτερωτού ξεβράκωτου μπόμπιρα με το τόξο και τα βέλη – ξαφνικά ακόμη κι οι στίχοι από ένα τραγούδι του Πλούταρχου – του Γιάννη, βεβαίως, βεβαίως! – σας καλύπτουν, σας γεμίζουν. Ας δούμε λοιπόν, τι θα πει «έρωτας» με τη βοήθεια της μουσικής. Προσέξτε τους στίχους κι ακόμη κι αν κάποιους δεν τους «πιάνετε» σωστά, feel free να τους googl-άρετε για να πιάσετε το νόημα!
Ξέρεις πως είσαι πραγματικά ερωτευμένος/η…
… όταν νιώθεις πως είναι σα να τον/την ξέρεις χρόνια, ακόμη κι όταν τον/τη συναντάς για πρώτη φορά… Όπως στα παραμύθια!
… όταν εξακολουθείς να αγαπάς τον άλλον… παρά τα ελαττώματά του!
… όταν ξέρεις πως, όσα χρόνια κι αν περάσουν, το δοντάκι σου θα πονάει για εκείνον/εκείνη.
… όταν, παρά το γεγονός πως δεν είσαι τέλειος/τέλεια – ποιος είναι, άλλωστε; – ξέρεις να κάνεις ΕΝΑ πράγμα σίγουρα σωστά: να τον/τη λατρεύεις με όλη σου την ψυχή.
… όταν ξέρεις πως αυτό που νιώθεις είναι τόσο αληθινό και δυνατό… σαν το Big Bang – όχι, δεν εννοώ την τηλεοπτική σειρά!
Και τέλος, έρωτας είναι όταν ξέρεις πως δεν αγαπάς τον άλλον επειδή τον χρειάζεσαι, αλλά τον χρειάζεσαι επειδή τον αγαπάς.
Γιορτάστε ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ την αγάπη σας, όχι μόνο σήμερα. Τα ανθοπωλεία, τα ζαχαροπλαστεία, θα είναι κι αύριο εκεί. Αφήστε που και το έτερόν σας ήμισυ, αν όντως αισθάνεται για σας κάτι απίστευτα μαγικό, όπως υποτίθεται πως πρέπει να συμβαίνει, θα θεωρήσει κάθε κλισέ κίνηση περιττή. Σήμερα απλά πείτε του/της αυτό:
«Δε χρειαζόταν να περιμένω τη σημερινή μέρα για να σου το πω. Μία μέρα του Φλεβάρη δεν είναι σημαντική για μένα. Εσύ όμως είσαι. Γι’ αυτό και θα σου πω “σ’ ευχαριστώ που έδωσες νόημα στα τραγούδια από τότε που σε γνώρισα.”.».
