Tag:

μωρό

Το μωρό “απομακρύνει” το sex

Οι πρώτες εβδομάδες -αν όχι οι πρώτοι μήνες- μετά τη γέννηση του μωρού προκαλούν μια σεξουαλική αμηχανία στους νέους γονείς, αν όχι αποχή. Είναι δεδομένο πως ο νέος σας ρόλος σάς έχει αλλάξει, όμως αυτό δεν σημαίνει πως η ερωτική σας ζωή θα είναι ανύπαρκτη. Σίγουρα τα πράγματα, ειδικά για το πρώτο διάστημα δεν θα είναι τα ίδια καθώς πολλές νύχτες θα μείνετε ξάγρυπνοι λόγω του μωρού ή, αυτό που συμβαίνει συνήθως, θα ανυπομονείτε πότε θα αποκοιμηθεί το παιδί για να κλείσετε λίγο τα μάτια σας και να ξεκουραστείτε.

Τα περισσότερα ζευγάρια παραπονιούνται πως η περίοδος αυτή είναι ένα ασταμάτητο κυνηγητό με το χρόνο και πως όλο αυτό επηρεάζει την ερωτική τους ζωή. Σύμφωνα με έρευνες, ένα ζευγάρι στα δύο έχει προβλήματα στο κρεβάτι μετά τη γέννηση του μωρού. Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι το ζευγάρι χρειάζεται σχεδόν ένα εξάμηνο προκειμένου να μπει στην κανονική του ρουτίνα, ίσως και παραπάνω.

Όλα γύρω του γυρίζουν….
Μετά τη γέννα έρχεται η περίοδος της λοχείας. Η γυναίκα γίνεται μητέρα, και τώρα πια ζει με καθημερινό της καθήκον το θηλασμό και τη γενικότερη περιποίηση του νέου μέλους. Αυτή η πρώτη ουσιαστική επικοινωνία μητέρας-παιδιού δημιουργεί μια πρωτόγνωρη σχέση με το μωρό… σχεδόν ερωτική. Κάποιες φορές, η γυναίκα-μητέρα ξεχνάει ή παραμελεί το σύντροφό της, δίνοντας όλο της το συναίσθημα στο παιδί. Η σεξουαλικότητά της βρίσκεται σε αναστολή, μιας που το «μητρικό φίλτρο» είναι τώρα πιο δυνατό από ποτέ και την καλεί στον πρώτο δυναμικό ρόλο της, αυτόν της μητέρας, που θα τον έχει σε όλη την υπόλοιπη ζωή της. Επίσης, αυτό το πρώτο διάστημα, η νέα μητέρα περνάει έντονες ψυχοσυναισθηματικές εντάσεις και εξάρσεις. Οπότε, το τελευταίο πράγμα που σκέφτεται είναι το σεξ.

Δεν με ενδιαφέρει το σεξ…
Η αρνητική στάση των γυναικών, αλλά και των ανδρών, για σεξουαλική επαφή μετά την απόκτηση παιδιού είναι ένα πολύ συχνό φαινόμενο. Αρκετές γυναίκες μετά τον τοκετό παρουσιάζουν μια συμπεριφορά που έχει συμπτώματα της κατάθλιψης, η οποία διαρκεί περίπου δύο εβδομάδες και συνήθως υποχωρεί σταδιακά μέχρι το τέλος της λοχείας. Μεταξύ άλλων, η καθημερινότητα που αλλάζει και η απώλεια ενδιαφέροντος για δραστηριότητες που την ευχαριστούσαν στο παρελθόν, συμπεριλαμβανομένης και της σεξουαλικής δραστηριότητας, είναι κι αυτοί κάποιοι σοβαροί λόγοι που οδηγούν στην «άρνηση». Σύμφωνα, πάντως, με το Ελληνικό Σεξολογικό Ινστιτούτο, οι παράγοντες που ευθύνονται για το πρόβλημα είναι κυρίως ψυχολογικοί και είναι οι εξής:

1.Έλλειψη αυτοπεποίθησης
Η νέα μητέρα μπορεί να αισθάνεται ότι δεν είναι πλέον ελκυστική, λόγω των αλλαγών που έχουν προκύψει στο σώμα της μετά την εγκυμοσύνη. Πιθανό να αισθάνεται άβολα, να ντρέπεται, να φοβάται ότι δεν είναι επιθυμητή και ότι δεν πρόκειται να γίνει ποτέ όπως πριν από την εγκυμοσύνη. Επιπλέον, κάποιες ενδεχόμενες κακώσεις και δυσμορφίες στα γεννητικά της όργανα μετά τον τοκετό, την κάνουν να ανησυχεί και να προβληματίζεται για τη σεξουαλική της λειτουργία.

2.Φόβος για νέα εγκυμοσύνη
Μια γυναίκα μπορεί να αρνείται να κάνει σεξ, γιατί φοβάται την πιθανότητα να μείνει έγκυος ξανά σε σύντομο χρονικό διάστημα. Η ευθύνη για την ανατροφή ενός παιδιού και η προσαρμογή στις πολλές υποχρεώσεις, αγχώνουν πολύ τη νέα μητέρα ούτως ή άλλως, και έτσι προτιμά να απέχει τελείως σεξουαλικά.

3.Αλλαγή ρόλων
Η ζωή ενός ζευγαριού αλλάζει ουσιαστικά όταν κάνει την είσοδό του το νέο μέλος. Οι δύο σύντροφοι, εκτός από εραστές, τώρα γίνονται και γονείς. Ο ρόλος του γονιού, ιδιαίτερα το πρώτο διάστημα που είναι και η περίοδος προσαρμογής σε μια καινούργια κατάσταση, είναι ιδιαίτερα κουραστικός για τη μητέρα, η οποία αναλαμβάνει σχεδόν εξ’ ολοκλήρου τη φροντίδα του μωρού. Το συνεχές άγχος να φροντίσει το μωρό, καθώς και η σωματική κούραση που αισθάνεται, είναι ανασταλτικοί παράγοντες για την ερωτική διάθεση της μητέρας. Η γυναίκα συχνά αγχώνεται, γιατί πρέπει να προγραμματίσει τη χρονική στιγμή που θα βρεθεί ερωτικά με το σύντροφό της (π.χ. όταν το μωρό κοιμάται). Αυτή η προετοιμασία μπορεί να λειτουργήσει αρνητικά στην ψυχολογία της και να αποφεύγει το σεξ. Ακόμα πιο συχνά, η μητέρα αφοσιώνεται στη φροντίδα και την ανατροφή του παιδιού και βάζει σε δεύτερη μοίρα το σύζυγο και τις προσωπικές στιγμές του ζευγαριού. Τελικά, το ενδιαφέρον της για τη μητρότητα επικαλύπτει το ενδιαφέρον για τη σεξουαλικότητα.

Τι να κάνει το ζευγάρι;

• Συζητήστε με το σύντροφό σας όλους τους φόβους και τους προβληματισμούς σας. Κάθε γυναίκα οφείλει να εκφράζει τα συναισθήματά της, αλλά και να συζητά με το σύντροφό της ό,τι την απασχολεί στην ερωτική τους ζωή.

• Αν δεν αισθάνεστε άνετα με το σώμα σας, μπορείτε να ξεκινήσετε ένα απλό πρόγραμμα γυμναστικής στο γυμναστήριο ή ακόμα και στο σπίτι.
• Αν δεν έχετε την επιθυμία να κάνετε σεξ με το σύντροφό σας, προσεγγίστε τον με άλλους τρόπους, δείχνοντάς του τρυφερότητα.
• Επισκεφτείτε το γυναικολόγο σας και συζητήστε το θέμα της αντισύλληψης.
• Μην ξεχνάτε πως και ο σύντροφός σας επηρεάζεται από τη γέννηση του παιδιού. Κάποιοι άντρες αντιμετωπίζουν τον τοκετό ως χαρμόσυνο γεγονός, ενώ άλλοι κυριεύονται από αρνητικά συναισθήματα, ιδιαίτερα αν η γυναίκα κατά τη διάρκεια της γέννας χρειάστηκε κάποια χειρουργική επέμβαση. Υποσυνείδητα, μπορεί ο σύντροφός σας (ειδικά αν είναι ιδιαίτερα ευαίσθητος) να έχει συνδέσει την ερωτική πράξη με τα «βασανιστήρια» που υπέστη η σύντροφός τους. Ίσως κι αυτός να χρειάζεται το χρόνο του.
• Πειραματιστείτε προσεκτικά, για να ανακαλύψετε με ποιον τρόπο μπορείτε να χαρείτε μαζί με το σύντροφό σας το σεξ. Πολλές γυναίκες, λίγες ημέρες μετά τη γέννα, θέλουν να έχουν οργασμό. Το σεξ βοηθά τη μήτρα τους να επανέλθει πιο γρήγορα στη φυσιολογική της κατάσταση. Δεν υπάρχει κανένας απολύτως κίνδυνος, αν επιχειρήσετε να κάνετε έρωτα 10 με 14 ημέρες μετά τον τοκετό. Η πρώτη φορά θα είναι ίσως δύσκολη, αλλά αξίζει τον κόπο να την αποτολμήσετε, γιατί έτσι θα αποκατασταθεί γρηγορότερα η ερωτική σας ζωή.

20/05/2013 0 comment

LIFE&STYLE

Και το όνομα αυτού…

written by Ιωαννα Βλασση

Και ναι, τα καταφέρατε και τελικά γλιτώσατε από αυτό το έθιμο «σπαζοκεφαλιά» του να κουβαλούν τα παιδιά το όνομα των παππούδων τους! Πλέον, τα πράγματα έχουν αλλάξει και τα τελευταία χρόνια ολοένα και περισσότεροι γονείς επιλέγουν να απαλλάξουν τα παιδιά τους από το αναγκαίο μέχρι πρότινος «κακό» του να κουβαλούν ένα όνομα, και μαζί μια ιστορία θα έλεγα εγώ, ενός προγόνου τους. Απαλλαγμένοι από τη δυσάρεστη υποχρέωση του να διαιωνίζουν ένα πραγματικά κακόηχο και κάποιες φορές «αστείο» όνομα, οι γονείς είναι πλέον σε θέση να δώσουν στο παιδί τους ένα όνομα καινούργιο για την οικογένεια, ένα όνομα που δεν κουβαλά καμία οικογενειακή ιστορία, καμία «μοίρα» του προκατόχου του και καμία υποχρέωση να ανταποκριθεί στα όνειρα και στις βλέψεις άλλων!

Αν λοιπόν, βρίσκεστε κι εσείς σε αναζήτηση ενός τέτοιου ονόματος για το παιδί που πρόκειται να βαφτίσετε σύντομα, σας έχουμε καλά νέα! Η λύση βρίσκεται στο ένδοξο παρελθόν μας. Η αρχαία ελληνική μας παράδοση ευτυχώς έχει πλούσιο υλικό να μας προσφέρει, και μάλιστα με μια πληθώρα ονομάτων που και πρωτότυπα μπορούν να γίνουν και συνήθως ακολουθούνται από μία πολύ σπουδαία ερμηνεία που ίσως ταιριάζει σε κάποια από τα χαρακτηριστικά του δικού σας παιδιού.

Αν πρόκειται για αγοράκι σας προτείνουμε τα εξής:
Αρριανός, Αγαθοκλής, Αγησίλαος, Αθηναγόρας, Αγαθοκλής, Άτλας, Αθηνόδωρος, Αλέξανδρος, Αλκιβιάδης, Αγάθων, Ανδροκλής, Αναξιμένης, Αλκμαίων, Αδείμαντος, Αισχύλος, Απολλώνιος, Αρισταγόρας, Αριστόδημος, Αρκεσίλαος, Αναξιμένης, Ανάξαρχος, Αριστομένης, Αριστόδημος, Αριστόμαχος, Αμφικλής..
Δημάρατος, Δημόστρατος, Διόδοτος, Διομήδης, Διόνυσος, Διογένης, Ευκτήμων, Ερμογένης, Ερμόλαος, Ερμόδοτος, Ευτύχης, Ερμοκράτης, Επαμεινώνδας, Ετεοκλής, Ευαγόρας, Ερμοκλής, Ηρόδικος, Ηγησικλής, Ήρως, Ηράκλειτος, Ηρακλής, Θουκυδίδης, Θρασύβουλος, Ιφικλής, Ιάσων, Ίκαρος, Ιώσηπος, Ιππόμαχος, Ιππόδαμος…
Κίμων, Κλεομένης, Κικέρων, Κλεάνθης, Κρίτων, Κρατερός, Λεωνίδας, Λυκούργος, Λύσσανδρος, Λέανδρος, Λέων, Μενέλαος, Μιλτιάδης, Νεοκλής, Ξενοφών, Ξενομήδης, Οδυσσέας, Ορέστης, Πάρις, Πάτροκλος, Περικλής, Παυσανίας…
Σόλων, Σοφοκλής, Σωκράτης, Τηλέμαχος, Τιμολέων, Φιλοκλής, Φιλοκτήτης, Φαίδων, Φίλιππος, Φοίβος.

Αν πρόκειται για κοριτσάκι:
Αριάδνη, Αρμονία, Αγαθονίκη, Άλκηστις, Αλκμήνη, Ανδρομάχη, Αφροδίτη, Αρσινόη, Αλκινόη, Αμαρυλλίς, Αρίσβη, Αλθαία, Αρετή, Βερενίκη, Διογένεια, Διώνη, Διδώ, Δωρίδα, Δωρίππη, Ήβη, Ήριννα, Ερμιόνη, Ευρώπη, Έλλη, Εκάλη, Έρση, Ερατώ, Εριφύλη, Έρις, Ευρυδίκη, Ευτέρπη…
Ηλέκτρα, Ηρώ, Ήρα, Θάλεια, Θεανώ, Θέμις, Ιασώ, Ιοκάστη, Ίρις, Ιόλη, Ιφιγένεια, Ισμήνη, Ιφινόη, Ιώ, Καλλιρρόη, Κλειώ, Κλεοπάτρα, Λήδα, Λητώ, Λευκίππη, Λύρα, Μάνια- Μελίννα, Μαντώ, Μελίττα, Μυρτώ, Ναυσικά, Νεφέλη, Νηρηίδα, Ξανθίππη, Πηνελόπη, Ροδόπη, Ρωξάνη, Στίλβη, Σαπφώ, Σεμέλη, Σελήνη…
Τιμαρέτη, Τερψιχόρη, Υπατία, Φαίδρα, Φιλομήλα, Φοίβη, Χρυσηίς, Χρυσίππη, Χλόη.

11/05/2013 0 comment

PSYCHO & SEX

Μαθαίνω να λέω όχι!

written by The K-magazine

Το “όχι” είναι μία από τις πρώτες λέξεις που ένα μωρό θα ψελλίσει καθώς είναι μικρή και ταυτόχρονα πολύ λειτουργική λέξη γιατί υποδηλώνει μία σειρά από έννοιες: άρνηση, απαγόρευση, ενόχληση.

Το θέμα είναι ότι στην πορεία των χρόνων οι άνθρωποι ταυτίζουν το όχι με την καθολική άρνηση και τις περισσότερες φορές φοβούνται να το πουν ή έστω να το παραδεχθούν.
Σχετικές έρευνες έχουν αποδείξει ότι τα άτομα που σπάνια απαντούν όχι σε αιτήματα και ερωτήσεις έχουν υψηλότερα ποσοστά στρες και άγχους. Γιατί συμβαίνει αυτό;

Αυτό προκύπτει από μία σχεδόν εθιστική τάση συγκεκριμένης κατηγορίας ατόμων να εμφανίζονται ως συγκαταβατικοί, βολικοί και διαρκώς έτοιμοι να καλλιεργήσουν μία ωραιοποιημένη εικόνα του πάντα διαθέσιμου και υποχωρητικού. Ταυτόχρονα όμως η συνεχής κατάφαση λειτουργεί βαθμιαία ως μία ύπουλη κατάργηση των προσωπικών ορίων και επιλογών καθώς το άτομο καταλήγει μία βολική λύση στις διαφορετικές ενίοτε ανάγκες των άλλων.

Έτσι τα άτομα που αποφεύγουν να αρνηθούν σε αυτά που τους ζητούν ή τους λένε οι άλλοι, πολλές φορές καταλήγουν να αφήνουν ελάχιστο ελεύθερο χρόνο για τον εαυτό τους και τα πράγματα που οι ίδιοι θέλουν να κάνουν ενώ σε άλλες περιπτώσεις δεν διστάζουν να παραβιάσουν ακόμη και προσωπικές τους αξίες και ιδέες προκειμένου να αποφύγουν να δηλώσουν την άρνησή τους σε κάτι. Αυτό τους οδηγεί σε μία συνεχή κατάσταση πίεσης και αόρατου ελέγχου στον οποίο παραδίνονται αργά και αδιαμφισβήτητα.

Μην φοβάστε λοιπόν να πείτε όχι όταν αισθάνεστε κουρασμένοι και δεν μπορείτε να αναλάβετε ακόμη μία υποχρέωση, όχι όταν δεν θέλετε να συναναστραφείτε με συγκεκριμένα άτομα –άλλωστε στην πραγματικότητα δεν σας ενδιαφέρει η άποψή τους- όχι στην επιπλέον δουλειά τα σαββατοκύριακα τα οποία σχεδιάζατε να τα αφιερώσετε σε αυτούς που αγαπάτε, όχι σε μία επαφή που δεν είστε υποχρεωμένοι να ολοκληρώσετε επειδή απλά βγήκατε ένα ραντεβού.
Αφιερώστε λοιπόν κάθε φορά λίγα δευτερόλεπτα πριν απαντήσετε και αποδεχθείτε κάτι. Το θέλετε πραγματικά; Πιέζεστε για να το κάνετε; Το απολαμβάνετε; Απλές απαντήσεις στα προηγούμενα ερωτήματα θα σας δείξουν τον δρόμο για το αν η απάντησή σας είναι πραγματικά ναι ή όχι.

08/11/2012 0 comment

ΓΥΝΑΙΚΑ

Μαμά μετά τα 40…

written by Ιωαννα Βλασση

Η νέα μόδα στη showbiz προστάζει οι γυναίκες να γίνονται μαμάδες γύρω στα 40. Είναι άραγε αυτή η κατάλληλη ηλικία για είσοδο στον κόσμο της μητρότητας;

Η γυναίκα στα 40 έχει προλάβει να ζήσει πολλές όμορφες στιγμές, να κάνει καριέρα και φυσικά, να βρει τον ιδανικό σύντροφο και πατέρα του παιδιού της. Σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες τα παιδιά των γυναικών που γίνονται μαμάδες μετά τα 40 γίνονται εξυπνότερα, πιο υγιή, πιο ήρεμα και πιο ευτυχισμένα.
Στην ώριμη ηλικία των 40 οι μαμάδες είναι πιο πρόθυμες να θηλάσουν, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση της Αμερικανικής Ένωσης Διαιτολόγων, ενώ εφαρμόζουν πιο υγιεινές διατροφικές συνήθειες στα παιδιά τους. Και το Βασιλικό Κολλέγιο Παιδιατρικής της Αγγλίας όμως, συνηγορεί σε αυτή την άποψη, καθώς σύμφωνα με έρευνά του, τα παιδιά που έχουν γεννηθεί από μαμάδες γύρω στα 40 έχουν λιγότερε πιθανότητες να πάθουν ατυχήματα και να νοσηλευτούν.
Επιπλέον, αναπτύσσουν πιο ευρύ λεξιλόγιο, έχουν αυξημένο IQ και οι μαμάδες τους, λόγω της σοφίας και της γνώσης τους, μπορούν να τα προστατέψουν καλύτερα από ενδεχόμενους κινδύνους.

Η επιλογή της μητρότητας μετά τα 40 ελλοχεύει και κάποιους σοβαρούς κινδύνους.
Κατ’ αρχάς, η πιο γόνιμη περίοδος στη ζωή μιας γυναίκας είναι από τα 23 έως τα 31. Μετά οι πιθανότητες σύλληψης μειώνονται κατά 3% κάθε χρόνο μέχρι τα 35. Μετά επιταχύνεται. Στα 39 έχουμε τη μισή γονιμότητα απ’ αυτήν που έχει μια γυναίκα στα 31. Η ικανότητα μια γυναίκα να συλλάβει με φυσιολογικό τρόπο τελειώνει περίπου δέκα χρόνια πριν την εμμηνόπαυση.

Jane Krakowski

Επιπλέον, σκόπελο στη μητρότητα μετά τα 40 αποτελεί και το ενδεχόμενο χρωμοσωμικών ανωμαλιών. Για παράδειγμα, το σύνδρομο Down είναι εκατό φορές πιο πιθανό να συμβεί σε γυναίκες άνω των 45, απ’ ό,τι σε γυναίκες κάτω των 19. Ο προγεννητικός έλεγχος βεβαίως, είναι πλέον αρκετά ακριβής και ασφαλής και μπορεί να ανιχνεύσει εγκαίρως τις χρωμοσωμικές ανωμαλίες.

Η εγκυμοσύνη κι ο τοκετός δυσκολεύουν περισσότερο μία 40χρονη γυναίκα. Είναι προφανές ότι ένα 20χρονο σώμα έχει περισσότερη δύναμη και αντοχές από ένα 40χρονο. Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά τον τοκετό η γυναίκα που βρίσκεται στα δεκαετία των 20 μπορεί να ανακάμψει πλήρως μέσα σε 6 μήνες, ενώ μετά τα 40 ίσως χρειαστεί μέχρι και 2 χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι προβλήματα όπως η επιλόχεια κατάθλιψη ή η τριχόπτωση απαντώνται πιο συχνά σε γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας.

Πηγή: Περιοδικό Marie Claire

07/11/2012 1 comment

ΕΡΕΥΝΕΣ

Γιατί δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το κλάμα του μωρού;

written by George Portelli

Εχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί είναι τόσο δύσκολο να αγνοήσουμε τον ήχο ενός μωρού που κλαίει ακόμη και αν δεν είναι το δικό μας; Η επιστήμη έρχεται να σας δώσει την απάντηση: Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι έτσι «καλωδιωμένος» ώστε να αποκρίνεται στον ήχο ενός βρέφους που κλαίει με τη λογική ότι πιθανώς χρειάζεται βοήθεια. Ετσι ο «φιλεύσπλαχνος» εγκέφαλος … σπρώχνει το σώμα ώστε να προστρέξει για να βοηθήσει το μικρό και αβοήθητο πλάσμα.

Ηχος που δεν αγνοείται….

«Ο ήχος του κλάματος ενός μωρού τραβάει την προσοχή όσο ελάχιστοι άλλοι ήχοι στο περιβάλλον» αναφέρει ηΚάτι Γιανγκ από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, επικεφαλής της νέας μελέτης σχετικά με το πώς ο εγκέφαλος επεξεργάζεται το βρεφικό κλάμα.

Προκειμένου να καταλήξει στα συμπεράσματά της η δρ Γιανγκ «σάρωσε» τον εγκέφαλο 28 εθελοντών ενόσω εκείνοι άκουγαν τον ήχο του κλάματος μωρών και ενηλίκων καθώς και τους ήχους ζώων που κλαψούριζαν συμπεριλαμβανομένων γατών και σκύλων.

Με χρήση μιας ταχύτατης απεικονιστικής τεχνικής του εγκεφάλου που ονομάζεται μαγνητοεγκεφαλογραφία η ερευνήτρια εντόπισε μια πρώιμη «έκρηξη» δραστηριότητας στον εγκέφαλο ως απόκριση στο βρεφικό κλάμα. Η δραστηριότητα αυτή ακολουθείτο από μια έντονη αντίδραση μετά από περίπου 100 millisecond. Την ίδια στιγμή όμως η αντίδραση σε άλλους ήχους δεν ήταν τόσο έντονη. «Η δραστηριότητα αυξανόταν σε δύο περιοχές του εγκεφάλου – η μία ήταν η μεσο-κροταφική έλικα η οποία είναι γνωστό ότι εμπλέκεται στην επεξεργασία των συναισθημάτων και στον λόγο ενώ η δεύτερη ήταν ο κογχομετωπιαίος φλοιός, ο οποίος παίζει σημαντικό ρόλο στην επιβράβευση και στην επεξεργασία συναισθημάτων» εξηγεί η δρ Γιανγκ η οποία παρουσίασε τα ευρήματά της μαζί με τη συνάδελφό της Κριστίν Πάρσονς κατά τη διάρκεια του ετήσιου συνεδρίου της Εταιρείας Νευροεπιστημών οι εργασίες του οποίου ολοκληρώθηκαν χθες στη Νέα Ορλεάνη.

Τα πρωτόγονα ένστικτα αντιδρούν…

Σύμφωνα με τη δρα Γιανγκ, τα νέα ευρήματα μαρτυρούν ότι κάτι ιδιαίτερο συμβαίνει στον τρόπο με τον οποίον ο ανθρώπινος εγκέφαλος επεξεργάζεται το βρεφικό κλάμα. Όπως λέει, το γεγονός ότι από τη μελέτη εμφανίστηκε δραστηριότητα σε περιοχές που αφορούν το συναίσθημα μαρτυρεί ότι ο ήχος του κλάματος των μωρών θεωρείται από τον εγκέφαλο σημαντικός προτού καν να έχει την ευκαιρία να τον επεξεργαστεί πλήρως.

[quote_right]Σημειώνεται ότι κανένας από τους συμμετέχοντες στη μελέτη δεν ήταν γονιός ούτε είχε κάποια ιδιαίτερη εμπειρία στη φροντίδα βρεφών – ωστόσο στο σύνολό τους οι εθελοντές αποκρίθηκαν στο κλάμα μέσα στο ίδιο διάστημα των 100 millisecond.[/quote_right] «Πρόκειται, όπως όλα δείχνουν, για μια θεμελιώδη απόκριση που είναι παρούσα σε όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως του αν είναι γονείς ή όχι» ανέφερε η δρ Πάρσονς.

Οι δύο ερευνήτριες εξέτασαν επίσης πώς το κλάμα ενός μωρού μπορεί υποσυνείδητα να επιδράσει στη συμπεριφορά ενός ατόμου ως αποτέλεσμα της ενεργοποίησης των υποφλοιωδών περιοχών του εγκεφάλου. Οι περιοχές αυτές είναι από τις πιο πρωτόγονες και είναι σημαντικές για τον έλεγχο συμπεριφορών που έχουν να κάνουν με τα ένστικτα επιβίωσής μας.

Υποσυνείδητος συναγερμός

Συγκεκριμένα οι ειδικοί θέλησαν να ανακαλύψουν εάν το βρεφικό κλάμα προκαλεί τέτοιου είδους αποκρίσεις που σχετίζονται με την επιβίωση στους εθελοντές. Τους υπέβαλαν και πάλι στο άκουσμα ήχων όπως το κλάμα μωρών και ζώων και είδαν ότι και οι πρωτόγονες περιοχές του εγκεφάλου τους αποκρίνονταν ταχύτερα στο άκουσμα του βρεφικού κλάματος.

Όπως τόνισε η δρ Πάρσονς, αυτός ο υποσυνείδητος συναγερμός στον οποίο τίθεται ο ανθρώπινος εγκέφαλος μπορεί να δώσει την εξήγηση στο γατί το έντονο κλάμα ενός μωρού σε χώρους όπως το αεροπλάνο μπορεί να είναι άκρως προβληματικό για όσους βρίσκονται σε αυτό και δεν είναι οι γονείς του. «Όταν ακούμε ένα μωρό να κλαίει στο αεροπλάνο, μπαίνουμε υποσυνείδητα αμέσως σε θέση εγρήγορσης, ακόμη και αν δεν θέλουμε να ακούμε το κλάμα. Πρόκειται σίγουρα για έναν ήχο που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε».

Πηγή:tovima.gr

24/10/2012 0 comment

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ

Διάγνωση γενετικών νόσων σε 50 ώρες

written by George Portelli

Ελπίδα σωτηρίας σε σοβαρά άρρωστα νεογέννητα προσφέρουν αμερικανοί ερευνητές οι οποίοι αναφέρουν ότι κατάφεραν να «σαρώσουν» ολόκληρο το γονιδίωμα βρεφών για την ύπαρξη γενετικών ασθενειών μέσα σε μόλις 50 ώρες. Η ταχεία αυτή «σάρωση» κατέστη δυνατή χάρη σε ένα νέο σύστημα και υπόσχεται να χαρίσει στους ειδικούς πολύτιμο χρόνο ώστε να λαμβάνουν σοβαρές αποφάσεις για την εξέλιξη μωρών που μόλις έχουν δει το φως και των οποίων η ζωή κινδυνεύει σοβαρά.

Σε δύο ημέρες αντί για έξι εβδομάδες

Η νέα τεχνολογία μπορεί να διαγνώσει πλήθος μονογονιδιακών γενετικών ασθενειών με λήψη μόνο μιας σταγόνας αίματος των νεογέννητων δείχνοντας πιθανότατα τον «ένοχο» πίσω από τα προβλήματα υγείας που παρουσιάζουν. Και το μεγάλο πλεονέκτημά της είναι ότι δίνει αποτελέσματα σε κάτι περισσότερο από δύο ημέρες όταν η αντίστοιχη «σάρωση» του γονιδιώματος απαιτεί σήμερα ως και έξι εβδομάδες για να ολοκληρωθεί, όπως σημειώνεται σε δημοσίευση ειδικών του Παιδιατρικού Νοσοκομείου Mercy στην Πόλη του Κάνσας η οποία έγινε στην επιθεώρηση «Science Translational Medicine».

Οι γενετικές ασθένειες εκτιμάται ότι «πλήττουν» ένα στα 100 παιδιά και αποτελούν μια από τις κύριες αιτίες εισαγωγής σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) αμέσως μετά τη γέννηση – ως και το ένα τρίτο των βρεφών που εισάγονται σε ΜΕΘ πάσχει από κάποιο γενετικό νόσημα. Η έγκαιρη διάγνωση αυτών των νόσων μπορεί σε αρκετές περιπτώσεις να έχει σημαντικά οφέλη στην υγεία του βρέφους. Υπολογίζεται ότι σε περίπου 500 γενετικά νοσήματα – όπως η νόσος Krabbe, μια διαταραχή του νευρικού συστήματος – η πρώιμη θεραπεία μπορεί να αποτρέψει την ανάπτυξη σοβαρής αναπηρίας και την εμφάνιση συμπτωμάτων απειλητικών για τη ζωή.

Διάγνωση σε τρεις από τις τέσσερις περιπτώσεις

Οι ειδικοί από το Παιδιατρικό Νοσοκομείο Mercy σημειώνουν ότι με χρήση της καινούργιας τεχνολογίας επέτυχαν να διαγνώσουν το γενετικό νόσημα από το οποίο έπασχαν τρία στα τέσσερα νεογέννητα τα οποία μελέτησαν. Πρέπει ωστόσο να αναφερθεί ότι μόνο ένα από τα βρέφη είναι ακόμη στη ζωή: πρόκειται για ένα αγοράκι με ένα σπάνιο καρδιακό ελάττωμα το οποίο στην πορεία αποδείχθηκε ότι εμφανίζει και ο εξάχρονος αδελφός του. Το παιδί υποβλήθηκε σε καρδιολογική επέμβαση. Το καινούργιο σύστημα επέτρεψε επίσης τη διάγνωση μιας σπάνιας μορφής επιληψίας σε ένα κοριτσάκι αλλά και την πιθανή αιτία μιας σπάνιας και θανατηφόρας πάθησης του δέρματος σε ένα αγοράκι, η οποία μάλιστα αποδείχθηκε ότι δεν κληρονομήθηκε από κανέναν από τους δύο γονείς του. Στην τέταρτη περίπτωση καρδιολογικού προβλήματος η μέθοδος δεν επέτυχε να διαγνώσει την αιτία.

Στο πλαίσιο της μελέτης δοκιμάστηκαν δύο νέα λογισμικά που αναπτύχθηκαν από ειδικούς του νοσοκομείου Mercy τα οποία και χρησιμοποιήθηκαν σε συνδυασμό με ένα μηχάνημα ταχείας αποκωδικοποίησης των 3,2 δισεκατομμυρίων χημικών βάσεων ή «γραμμάτων» του γενετικού κώδικα. Το μηχάνημα της εταιρείας Illumina ονομάζεται HiSeq 2500.

Τα δύο νέα λογισμικά

Από τα δύο λογισμικά που χρησιμοποιήθηκαν από τους επιστήμονες το ένα που ονομάζεται SSAGA χαρτογραφεί γονίδια τα οποία συνδέονται με τα συμπτώματα που εμφανίζει το νεογέννητο. Το πρόγραμμα προσφέρει διάγνωση για περίπου 600 γενετικές νόσους ωστόσο η ερευνητική ομάδα επεκτείνει τη βάση δεδομένων του ώστε να περιλαμβάνει και τις 3.500 γνωστές γενετικές ασθένειες. Το δεύτερο λογισμικό που ανέπτυξαν οι ειδικοί ονομάζεται Runes και βοηθά στον προσδιορισμό σχετικά με το ποιο από πολλά «ύποπτα» γονίδια είναι το πιθανότερο να αποτελεί την αιτία της νόσου του βρέφους.

Όπως ανέφερε ο Στίβεν Κίνγκσμορ, διευθυντής του Κέντρου Παιδιατρικής Γενετικής Ιατρικής στο νοσοκομείο Mercy «είναι πλέον εφικτό να αποκωδικοποιήσουμε ολόκληρο το γονιδίωμα και να παράσχουμε αποτελέσματα στον γιατρό μέσα σε δύο ημέρες. Πιστεύουμε ότι αυτή η εξέλιξη θα αλλάξει τον κόσμο της νεογνολογίας επιτρέποντας στους ειδικούς να ασκούν ιατρική με βάση τα γονίδια του κάθε βρέφους».

Μεγάλο κόστος αλλά και μεγάλο όφελος

Παρότι η νέα τεχνολογία είναι αυτή τη στιγμή ακριβή (κοστίζει περί τα 10.450 ευρώ), οι ειδικοί εκτιμούν ότι θα υπάρξει όφελος από την εισαγωγή της στις ΜΕΘ νεογνών, όπου ούτως ή άλλως το κόστος από τη νοσηλεία των βρεφών είναι πολύ υψηλό.

Το επόμενο βήμα για τους επιστήμονες είναι να συνεχίσουν τη μελέτη τους περιλαμβάνοντας συνολικά 100 ή περισσότερα νεογνά ώστε να εξακριβώσουν τα ακριβή οφέλη ή και τα πιθανά προβλήματα με τα οποία συνδέεται η συγκεκριμένη τεχνολογία.

Πηγή: http://www.tovima.gr

08/10/2012 0 comment

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ

Προσοχή στα αντιβιοτικά στα νεογνά!

written by George Portelli

Η χορήγηση αντιβιοτικών σε νεογνά μπορεί ενδεχομένως να αυξήσει το βάρος τους αργότερα, σύμφωνα με Αμερικανούς ερευνητές.

Έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε 11.532 νεογνά και δημοσιεύεται στο περιοδικό «International Journal of Obesity», έδειξε ότι παιδιά κάτω των 6 μηνών στα οποία δόθηκε αντιβίωση ήταν παχύτερα αργότερα.

Οι ερευνητές δήλωσαν ότι τα φάρμακα θα μπορούσαν να επηρεάζουν βακτήρια στο έντερο οδηγώντας σε αλλαγές του βάρους.

Ωστόσο, δήλωσαν ότι χρειάζονται νέες έρευνες για να επιβεβαιωθεί η σχέση.

[quote_right]Στην έρευνα, παιδιά στα οποία δόθηκαν αντιβιοτικά μεταξύ της γέννησης και της ηλικίας των 5 μηνών, ήταν ελαφρώς πιο βαριά μεταξύ 10 και 20 μηνών. Μετά τους 38 μήνες είχαν 22% περισσότερες πιθανότητες να είναι υπέρβαρα.[/quote_right]

Ο ερευνητής, Dr Leonardo Trasande από το New York University School of Medicine, δήλωσε ότι συνήθως θεωρούμε την παχυσαρκία σαν επιδημία που σχετίζεται με την ανθυγιεινή διατροφή και την καθισιτκή ζωή, όμως όλο και περισσότερες έρευνες υποδεικνύουν ότι είναι πιο περίπλοκο το θέμα.

Πρόσθεσε ότι μικρόβια στα έντερα μπορεί ενδεχομένως να παίζουν σημαντικό ρόλο στον τρόπο που απορροφούμε θερμίδες και η έκθεση σε αντιβιοτικά, ιδιαίτερα αρχικά στη ζωή, μπορεί ενδεχομένως να εξουδετερώνει υγιεινά βακτήρια που επηρεάζουν τον τρόπο που απορροφούμε θρεπτικές ουσίες και που αλλιώς θα μας κρατούσαν αδύνατους.

Πηγή: http://www.newsbeast.gr

25/08/2012 0 comment

ΓΥΝΑΙΚΑ

Χάστε τα κιλά της εγκυμοσύνης… θηλάζοντας!

written by Ιωαννα Βλασση

Για τα οφέλη του θηλασμού έχουν γραφτεί εκατοντάδες αράδες τα τελευταία χρόνια. Είναι γνωστό ότι ο θηλασμός είναι καθοριστικός για την υγεία του εμβρύου, και στη συνέχεια του παιδιού. Αυτό όμως που δεν έχει αναλυθεί είναι ότι ο θηλασμός «αδυνατίζει»!

Καλά διαβάσατε… Όσα κιλά κι αν πήρατε στην εγκυμοσύνη μην ανησυχείτε, γιατί θα τα χάσετε με το θηλασμό.

Πιο συγκεκριμένα, οι ερευνητές μελέτησαν στοιχεία για περίπου 740.000 γυναίκες με μέση ηλικία τα 58 έτη, και συσχέτισαν το βάρος και το ύψος τους με το ιστορικό των γεννήσεων και του θηλασμού των παιδιών τους. Αυτό που διαπίστωσαν ήταν ότι όσο περισσότερα παιδιά κάνει μια γυναίκα, τόσο τείνει να αυξάνεται το βάρος της. Όσες δεν έκαναν παιδιά είχαν μικρά ποσοστά αυξημένου βάρους, ενώ όσες είχαν κάνει από τέσσερα παιδιά και πάνω, ήταν κατά μέσα όρο υπέρβαρες μετά τα 55 έτη.
[quote_right]Βρετανοί επιστήμονες του πανεπιστημίου της Οξφόρδης διαπίστωσαν ότι ο αριθμός των παιδιών που θα κάνει μια γυναίκα, καθώς και το αν και πόσο θα τα θηλάσει επηρεάζουν το βάρος της μετά από δεκαετίες.[/quote_right]

Οι γυναίκες που είχαν γεννήσει θήλασαν κατά μέσο όρο τα παιδιά τους για 7,7 μήνες. Για κάθε έξι μήνες θηλασμού, ο δείκτης της μάζας του σώματος μειωνόταν κατά 1%. Οι επιστήμονες διευκρινίζουν ότι η έρευνα δεν αποδεικνύει ότι όποια θηλάζει θα αδυνατίσει απαραιτήτως, καθώς επηρεάζουν και άλλοι παράγοντες.

Μία πιθανή εξήγηση που δίνεται για αυτό το μειωμένο βάρος που παρατηρήθηκε είναι, ότι ο θηλασμός επιδρά στα κέντρα ελέγχου του μεταβολισμού στον εγκέφαλο της μητέρας. Όπως επισημαίνει η Κέρστι Μπόμπροου, ερευνήτρια που συμμετέχει στη μελέτη, όσες γυναίκες δεν έχουν γίνει ακόμη μητέρες αλλά σκοπεύουν να το γίνουν, καλά θα κάνουν να θηλάσουν τα μωρά τους για όσο περισσότερο χρονικό διάστημα μπορούν.

Πηγή: iatropedia.gr

18/08/2012 0 comment

NEWS

New Yorker: The Score…πώς ο τοκετός έγινε βιομηχανία!,από τη Λίνα Γριβογιάννη

written by The K-magazine

Ο ερχομός ενός νέου ανθρώπου στη ζωή είναι ένα ευτυχές γεγονός. Οι γονείς το περιμένουν με χαρά και ανυπομονησία. Είναι λοιπόν ένα γεγονός που θα έπρεπε να γίνεται και αντικείμενο εκμετάλλευσης από όποιον μπορεί να το κάνει; Η σωστή απάντηση είναι πώς όχι αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν συμβαίνει. Το περιοδικό New Yorker σε ένα πρόσφατο άρθρο του έθιξε και ανέπτυξε πολύπλευρα αυτό το θέμα.

Το ζευγάρι του άρθρου περιμένει το πρώτο του παιδί και μάλιστα η μέλλουσα μητέρα είναι μαιευτήρας, γεγονός που ίσως κάνει τα πράγματα πιο εύκολα. Η Ελίζαμπεθ που είναι η έγκυος δεν ήθελε να κάνει επισκληρίδιο ένεση γιατί ήθελε να νιώσει όλη τη διαδικασία του τοκετού , θεωρώντας ότι με αυτό τον τρόπο θα είχε τον έλεγχο του σώματος της. Επίσης έπειτα από τα μαθήματα τοκετού που είχε πάρει, έμαθε ότι είναι καλύτερα να έχεις μαζί σου ένα βοηθό να σε καθοδήγει διότι με αυτό τον τρόπο είναι εύκολο να είναι πιο ομαλή η γέννα και να μην χρειαστεί να οδηγηθείς σε καισαρική.

Είναι γνωστοί οι κίνδυνοι που κρύβει μια γέννα -και με το να τους αναφέρω εδώ διεξοδικά δεν θα καταφέρω τίποτα περισσότερο από το να σας τρομάξω- είναι επίσης γνωστό ότι τους προηγούμενους αιώνες και κυρίως μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα πολλές γυναίκες είχαν χάσει τη ζωή τους στην προσπάθεια τους να φέρουν στον κόσμο το παιδί τους. Όμως μεγάλη ευθύνη για αυτό έφεραν και οι γιατροί, οι οποίοι όπως φαίνεται, καθώς πολλοί δεν έπλεναν καν τα χέρια του και τα εργαλεία που χρησιμοποιούσαν με αποτέλεσμα να σκοτώνουν τις ασθενείς τους από τα βακτήρια και τα μικρόβια που τους μετέφεραν. Ένας ακόμα λόγος ήταν ο επιλόχειος πυρετός, καθώς και το γεγονός ότι η καισαρική δεν χρησιμοποιούνταν ευρέως. (Λέγεται μάλιστα ότι η καισαρική πήρε το όνομα της από τον Καίσαρα ο όποιος γεννήθηκε με αυτό τον τρόπο από την μητέρα του Ορέλια, αλλά αυτό ανήκει στη σφαίρα της μυθοπλασίας)

Παρ’ όλα αυτά οι γυναικολόγοι της εποχής στην προσπάθεια τους να μειώσουν τη θνησιμότητα των γυναικών που γεννούσαν και των βρεφών εφηύραν διαφόρων ειδών «μανούβρες» αρκετές από τις όποιες είχαν αποτέλεσμα και χρησιμοποιούνται ακόμα, άλλες πάλι δεν είχαν την αναμενόμενη επιτυχία. Όμως και πάλι η καισαρική ήταν μία μέθοδος που χρησιμοποιούνταν σε στιγμές απελπισίας και όταν πλέον η κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο.

Ο αριθμός των φυσιολογικών τοκετών, με τον καιρό, μειώνεται και μάλιστα στις μέρες μας που υπάρχουν τόσες επιλογές για την μείωση έως και την εξάλειψη-αν γίνεται -του πόνου και της αίσθησης, είναι πολλές εκείνες οι γυναίκες που διαλέγουν κάποια άλλη μέθοδο για να γεννήσουν. Πλέον η καισαρική δείχνει να κερδίζει συνεχώς έδαφος, είτε επειδή το επιβάλλει ο μαιευτήρας για λόγους υγείας είτε γιατί το ζητάει η μέλλουσα μητέρα.

Κάθε έγκυος είναι διαφορετική γυναίκα και κάθε τοκετός δεν έχει συγκεκριμένη χρονική διάρκεια, όπως και η περίπτωση της Ελίζαμπεθ –της «πρωταγωνίστριας» του άρθρου η οποία ακόμα στην 39η ώρα και με από πολλή αγωνία για το μωρό αλλά και για την ίδια, παρέμενε πιστή στην απόφασή της…Τελικά, πήρε φάρμακα ενώ δεν ήθελε και έκανε επισκληρίδιο , ενώ δεν ήθελε, όμως η διαστολή της παρέμενε στα 8 εκατοστά και το μωρό ερχόταν πλάγια, σύμφωνα με τη Dr. Peccei . Επιθυμία της ήταν να μην υποβληθεί σε καισαρική πράγμα που τελικά δεν κατάφερε αφού μετά από σχεδόν 40 ώρες διακινδυνευόταν η υγεία του μωρού και η δική της. Όμως σε όλη την διαδικασία την «εγχείρισης» είχε τις αισθήσεις της και καταλάβαινε τι ακριβώς γινόταν. Δυστυχώς όμως ήταν ένα ράκος ψυχολογικά γιατί δεν κατάφερε τίποτα από αυτά που ήθελε παρά την συνεχή της προσπάθεια.

Σύμφωνα με έρευνες, η χρήση της «καισαρικής» αυξάνεται ραγδαία τα τελευταία χρόνια, αν και θεωρητικά θα έπρεπε να ειναι είναι λύση ανάγκης και κανονικά έτσι θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται από τους γιατρούς αλλά και από της μέλλουσες μητέρες. Το ποσοστό των καισαρικών κοντεύει σχεδόν να είναι ισάριθμο με τους φυσιολογικούς τοκετούς. Είναι ξεκάθαρο ότι ένας φυσιολογικός τοκετός απαιτεί μεγαλύτερη γνώση και δεξιοτεχνία διότι μπορεί να έχει επιπλοκές που δεν έχουμε καν σκεφτεί άλλα δεν παύει να είναι η λογική εξέλιξη μίας εγκυμοσύνης και ο σωστός τρόπος γέννησης ενός ανθρώπου.

Είναι πολύ εκείνοι που υποστηρίζουν ότι οι γυναικολόγοι προτιμούν την καισαρική γιατί είναι πιο απλή σαν διαδικασία και γιατί αποφέρει περισσότερα χρήματα. Οι γυναικολόγοι πάλι υποστηρίζουν ότι ο μόνος λόγος που επιλέγουν την καισαρική είναι όταν υπάρχει πρόβλημα και πρέπει να βάλουν πρώτα την ασφάλεια του μωρού και της μητέρας και όχι την δίκης τους ευκολία. Όποτε καταλήγουμε ότι πρόκειται μία αντιπαράθεση χωρίς τέλος.

Σημασία τελικά έχει για κάθε μέλλουσα μητέρα να βρίσκει τον κατάλληλο γυναικολόγο για εκείνη, που θα μπορεί να του εμπιστευτεί την ζωή της και την ζωή του μωρού της και θα ξέρει ότι θα σεβαστεί τις επιθυμίες της και θα κάνει ό,τι χρειαστεί την στιγμή που πρέπει και ούτε λεπτό νωρίτερα.

(το αρχικό άρθρο είναι του Atul Gawande)
Πηγή: http://www.newyorker.com

25/07/2012 0 comment

ΕΡΕΥΝΕΣ

Αύξηση των πρόωρων γεννήσεων σε όλο τον κόσμο

written by Κατερίνα Μαντά

Μία συνεχής αύξηση στις πρόωρες γεννήσεις καταγράφεται τα τελευταία χρόνια παγκοσμίως, ενώ το φαινόμενο παρατηρείται και στην Ελλάδα, σύμφωνα με νέα επιστημονικά στοιχεία. Στη χώρα μας η αύξηση των πρόωρων γεννήσεων μεταξύ 1990 και 2010 υπολογίζεται σε 1,9%.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την παιδίατρο και επιδημιολόγο Τζί Λόουν, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη -για λογαριασμό του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας- στο ιατρικό περιοδικό «The Lancet», υπολόγισαν ότι περίπου ένα στα εννέα παιδιά διεθνώς γεννιούνται πρόωρα, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου τους ή κατοπινών προβλημάτων υγείας. Οι πρόωρες γεννήσεις είναι η κυριότερη αιτία πρόωρου θανάτου των νεογέννητων παιδιών και η δεύτερη σημαντικότερη αιτία θανάτου -μετά την πνευμονία- για τα παιδιά κάτω των πέντε ετών, προκαλώντας περίπου 1,1 εκατ., θανάτους κάθε χρόνο.

Συγκεκριμένα, το 2010 υπολογίζεται ότι το 11,1% των παγκοσμίων γεννήσεων (σχεδόν 15 εκατ. μωρά) ήσαν πρόωρες, δηλαδή πραγματοποιήθηκαν πριν την 37η εβδομάδα της κύησης. Αν και η τάση αυτή εμφανίζεται κυρίως στις αναπτυσσόμενες χώρες, είναι επίσης αισθητή και στις ανεπτυγμένες, όπως στις ΗΠΑ και τις ευρωπαϊκές, σε μερικές από τις οποίες έχουν σχεδόν τετραπλασιαστεί οι πρόωρες γεννήσεις κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες.

Οι ερευνητές μελέτησαν στατιστικές από 184 χώρες, από τις οποίες οι 65 διαθέτουν στοιχεία για τις πρόωρες γεννήσεις των τελευταίων 20 ετών. Συνολικά για αυτές τις 65 χώρες το μέσο ποσοστό πρόωρων γεννήσεων ήταν 8,6% στο σύνολο των γεννήσεων το 2010, έναντι 7,5% το 1990, δηλαδή υπήρξε σαφής ποσοστιαία αύξηση.Σε απόλυτους αριθμούς οι πρόωρες γεννήσεις ήσαν 2,2 εκατ. το 2010 έναντι 2 εκατ. το 1990.

Σε αυτό το διάστημα των δύο δεκαετιών (1990-2010), μείωση των πρόωρων γεννήσεων καταγράφηκε μόνο σε τρεις χώρες: Κροατία, Εσθονία και Ισημερινό. Ο αριθμός των πρόωρων γεννήσεων παρέμεινε σταθερός σε 14 χώρες, ενώ στις υπόλοιπες χώρες αυξήθηκε, αν και η αιτία για αυτή την τάση δεν είναι ξεκάθαρη.

Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, ειδικότερα, κατά την περίοδο 1990-2010 υπήρξε αύξηση των πρόωρων γεννήσεων σε ποσοστό 1,5% έως 2,8%. Η μεγαλύτερη αύξηση (2,8%) συνέβη στην Κύπρο, ενώ στην Ελλάδα η αύξηση ήταν 1,9%, στην Αυστρία 2,3%, στην Ισπανία 2,2%, στην Ιρλανδία 2,1%, στην Πορτογαλία 1,9%, στη Γαλλία 1,6% και στη Βρετανία 1,5%. Στις ΗΠΑ η αύξηση ήταν 0,7%.

Οι επιστήμονες ζητούν να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή σε αυτή τη διαχρονική τάση αύξησης των πρόωρων γεννήσεων, ώστε να ερμηνευθούν τα αίτια της και να περιορισθούν οι οικονομικές και ανθρώπινες συνέπειές της.

Πηγή: ΑΜΠΕ,http://portal.kathimerini.gr

08/06/2012 0 comment

ΕΡΓΑΣΙΑ

Λύσεις υπάρχουν….για τις εργαζομενες μητέρες

written by Κατερίνα Μαντά

Πριν μερικες δεκαετίες στην αγορά εργασίας έβγαιναν μόνο οι φιλόδοξες γυναίκες. Γυναίκες που είχαν σπουδάσει και ευελπιστούσαν σε μία μεγάλη καριέρα και μία γερή θέση. Γυναίκες που ήθελαν να αλλάξουν τα δεδομένα και να βγάλουν από πάνω τους τη «ρετσινιά» του αδύναμου φύλλου.

Σήμερα πλέον η γυναίκα εργάζεται γιατί το θέλει, όχι απο ματαιοδοξία,αλλά επειδή είναι μέρος της ζωής της και της καθημερινότητας της. Όμως, για τον περισσότερο κόσμο, η εργασία δεν είναι μόνο μία επιλογή, αλλά υποχρέωση. Η οικονομική κρίση εξαναγκάζει όλο και περισσότερες γυναίκες να βγουν στην αγορά εργασίας. Τι γίνεται όμως με εκείνες που έχουν οικογένεια και παιδιά; Πως μπορεί μία εργαζόμενη γυναίκα να τα βγάλει πέρα στο σπίτι μετά από μία δύσκολη μέρα στη δουλειά;

Μην αγχώνεστε! Λύσεις υπάρχουν. Όσες από εσάς ζείτε μαζί με τους γονείς σας έχετε κατά κάποιο τρόπο βγει από τη δύσκολη αυτή θέση μιας και μπορείτε να αφήσετε τα παιδιά στους γονείς ή στα πεθερικά.Ίσως δεν είναι η ιδανική λύση, αλλά η βοήθεια που θα σας προσφέρουν είναι πολύτιμη και, αφού πρόκειται για τους γονείς, κοστίζει καθόλου.

Σε περίπτωση τώρα που δεν έχετε αυτή την επιλογή, πρέπει να οργανωθείτε καλύτερα Αρχικά, εάν τα παιδιά σας είναι σε μεγάλη ηλικία, δεν υπάρχει πρόβλημα, καθώς το πρωί θα λείπουν στο σχολείο. Εάν πάλι είστε μητέρα μωρού, το καλύτερο θα ήταν να βρείτε μία καλή νταντά. Προσέξτε! Τα πράγματα δεν είναι απλά γιατί θα εμπιστευτείτε το παιδί σας σε άτομο που δεν ανήκει στην οικογένειά σας. Δεν είναι ανάγκη να έχει τελειώσει το Πανεπιστήμιο. Είναι απαραίτητο όμως να αγαπάει τα παιδιά και να έχει υπομονή.

Το σημαντικότερο όλων όμως, είναι να ζητήσετε τη βοήθεια του συντρόφου σας. Μην φοβηθείτε να το κάνετε! Οι εποχές έχουν αλλάξει και μαζί με αυτές και τα οικογενειακά μοντέλα. Σήμερα, οι άντρες δεν πρέπει μόνο να προσέχουν τα παιδιά τους, αλλά και να βοηθούν στις δουλειές του σπιτιού. Αν δεν μπορείτε να του ζητήσετε να πλύνει το μπάνιο ή να ξεσκονίσει. Μάθετέ του πώς να αλλάζει τις πάνες, πως να ντύνει και να φτιάχνει το φαγητό του παιδιού και αν πλύνει κανένα πιάτο ή βάλει κανένα πλυντήριο δεν θα πάθει και τίποτα!Αλλωστε οι περισσότεροι σήμερα, κάτι έχουν μάθει από τις δικές τους εργαζόμενες μητέρες…

27/04/2012 0 comment

Newer Posts

Older Posts