Tag:

σκηνοθεσία

Η Φανί Αρντάν σκηνοθετεί τη “Λαίδη Μάκβεθ του Μτσενσκ” στην Λυρική Σκηνή

Βασισμένη σε νουβέλα του Νικολάι Λεσκόφ, η Λαίδη Μάκβεθ του Μτσενσκ ασχολείται με τη θέση της γυναίκας στην επαρχιακή προεπαναστατική Ρωσία. Ταυτόχρονα, ο Σοστακόβιτς σατιρίζει με μεγάλη οξυδέρκεια θεσμούς της ίδιας εποχής, όπως η εκκλησία και η τσαρική αστυνομία.

Υπόθεση με δύο λόγια

Η υπόθεση αφορά την Κατερίνα Ισμαήλοβα, σύζυγο ευκατάστατου εμπόρου, η οποία νιώθει παραμελημένη και εγκλωβισμένη στον γάμο της. Ερωτεύεται έναν από τους εργάτες του αγροκτήματός της και για χάρη του φτάνει ως τον φόνο του πεθερού και του συζύγου της. Η Κατερίνα παντρεύεται τον αγαπημένο της, όμως οι φόνοι αποκαλύπτονται και το ζευγάρι συλλαμβάνεται. Στον δρόμο για τη Σιβηρία η Κατερίνα αρπάζεται με μια νέα υποψήφια ερωμένη του συζύγου της και μαζί της παρασύρεται από τα παγωμένα νερά του ποταμού.

Η όπερα πρωτοπαρουσιάστηκε σε ένα από τα παλαιότερα λυρικά θέατρα της Ρωσίας, το Μιχαηλόφσκι, τότε Μικρό (Μάλυ) Λυρικό Θέατρο του Λένινγκραντ, στις 22 Ιανουαρίου 1934 και λίγο αργότερα στο Θέατρο Τέχνης Στανισλάφσκι της Μόσχας. Το έργο αμέσως έγινε δεκτό με ενθουσιασμό και στις δύο πόλεις και καταγράφηκε ως ένα μουσικό αριστούργημα. Η σαφής, δίχως περιστροφές αναφορά στο σεξ και η απροκάλυπτη βία προσέδιδαν στην όπερα ρεαλισμό που μέχρι τότε δεν είχε δει το λυρικό θέατρο. Η μουσική γλώσσα του Σοστακόβιτς, άμεση, συμπυκνωμένη, εύστοχη, ήταν επίσης πρωτόγνωρη. Η εντυπωσιακή ανταπόκριση του κοινού ανέδειξε αμέσως την όπερα ως τη σημαντικότερη της σοβιετικής περιόδου. Λίγους μήνες αργότερα, στις 26 Δεκεμβρίου 1935, το έργο ανέβηκε στο Μπολσόι της Μόσχας.

Η παράσταση της ΕΛΣ

Για το αριστούργημα του Σοστακόβιτς, η ΕΛΣ έχει αναθέσει τη σκηνοθεσία στη μοναδική Φανί Αρντάν, μια σπουδαία μορφή του γαλλικού σινεμά και του θεάτρου. Η Αρντάν, η σταρ των εξήντα ταινιών, των τριάντα θεατρικών, η μούσα του Τρυφώ, η πρωταγωνίστρια του Τζεφιρέλλι και του Πολάνσκι, η μοναδική «γυναίκα της διπλανής πόρτας» με τον Ντεπαρτιέ, σκηνοθετεί για πρώτη φορά όπερα και μάλιστα στην Ελλάδα με την Εθνική Λυρική Σκηνή, μετά τις δύο σκηνοθεσίες μουσικού θεάτρου που έχει υπογράψει στο Θέατρο του Σατλέ στο Παρίσι (τη Βερονίκη του Μεσσαζέ το 2008 και το Passion του Ζόντχαϊμ το 2016).

Αίθουσα “Σταύρος Νιάρχος” της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στις 12, 15, 17, 19 και 22 Μαϊου ( Τιμές εισιτηρίων :15, 20, 35, 40, 50, 55, 60, 90 €/ Φοιτ., παιδ.: 15 € / Περιορ. ορατότητας: 10 € )

02/05/2019 0 comments

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Ώρα για Oscar-ικό DVD: Ordinary People

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Σε μερικές ώρες θα ξεκινήσει η μεγάλη βραδιά της Απονομής των Βραβείων Oscars. Ακόμη κι αν εκείνη την ώρα θα κοιμόμαστε και θα ονειρευόμαστε πως περπατάμε κι εμείς στο λαμπερό κόκκινο χαλί του Dolby Theatre, είμαστε κι εμείς σε ανάλογη διάθεση. Επίσημα, λοιπόν, απόψε “πέφτει” η αυλαία του καθιερωμένου αφιερώματός μας, όμως αυτό δε θα μπορούσε να γίνει χωρίς μία ταινία που ξεχώρισε στις δύο σημαντικότερες κατηγορίες, της Καλύτερης Ταινίας αλλά και της Σκηνοθεσίας.

Η αστή οικογένεια Jarrett προσπαθεί να επιστρέψει στην κανονικότητα μετά το θάνατο του πρωτότοκου Bucky και τη μετέπειτα απόπειρα αυτοκτονίας του μικρού του αδερφού, του Conrad (Timothy Hutton). Ο Conrad επανέρχεται σταδιακά στη σχολική του ζωή και τις προπονήσεις του έπειτα από ένα διάστημα νοσηλείας στο νοσοκομείο μετά την απόπειρά του κι ο πατέρας του, Calvin (Donald Sutherland) κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να γίνει αυτή η νέα κατάσταση όσο πιο ομαλή γίνεται για τον Conrad. Η Beth (Mary Tyler Moore), όμως, η σύζυγος του Calvin, στην προσπάθειά της να επιτύχει αυτήν την κανονικότητα, φαίνεται πως περισσότερο προσπαθεί να κρύψει το πρόβλημα, ενώ σταδιακά αποξενώνεται κι από το μοναδικό της πια γιο. Τελευταία σανίδας ελπίδας ο ψυχίατρος dr. Berger (Judd Hirsch) που προσπαθεί να πείσει τον Conrad να αντιμετωπίσει όσα νιώθει. Το μόνο που μένει να αναρωτηθεί κανείς είναι αν θα αντιμετωπίσει ποτέ η οικογένεια Jarrett τα νέα δεδομένα της ζωής της, αλλά και για πόσο ακόμη θα κρύβει τα προβλήματά της κάτω από το χαλί;

Η ταινία “Συνηθισμένοι Άνθρωποι” βασίζεται στο ομότιτλο μυθιστόρημα της Judith Guest, με τη διασκευή του σεναρίου για την κινηματογραφική μεταφορά να φέρει την υπογραφή του Alvin Sargent (“Julia”, 1977). Όσο για τη σκηνοθεσία, πρόκειται για το ντεμπούτο του Robert Redford (“The Horse Whisperer”, 1998).

Μπορεί η οικογένεια Jarrett να ανήκει σε έναν κοινωνικό κύκλο όπου το φαίνεσθαι είναι σημαντικότερο του είναι, όμως οι καταστάσεις που βιώνει μπορούν να έρθουν απέναντι σε οποιαδήποτε οικογένεια, ανεξαρτήτως του όποιου κοινωνικού στάτους. Αυτό καταφέρνει να προβάλλει ο Robert Redford στην πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα, καθώς και η πίκρα που νιώθει η προβληματική οικογένεια, με κάθε μέλος να την αποδίδει και κάπου αλλού. Μπορεί η ταινία στο σύνολό της να διακατέχεται από μία ατμόσφαιρα πένθους και θλίψης, όμως ο Redford δε μας αφήνει να επιβαρυνθούμε από αυτήν, αλλά δίνει και ψήγματα αισιοδοξίας, ανάλογα με αυτά που περιστασιακά μπορεί να αντικρίσει και μία οικογένεια με τα τραύματα των Jarrett. Γι’ αυτή τηνδιαπεραστική του στην ψυχοσύνθεση των χαρακτήρων, ο Redford επιβραβεύθηκε για το σκηνοθετικό του ντεμπούτο με το Oscar Σκηνοθεσίας, ενώ στον παραγωγό της ταινίας, Ronald L. Schwary (“Scent Of A Woman”, 1992 και “Meet Joe Black”, 1998) απονεμήθηκε το βραβείο Καλύτερης Ταινίας για το 1980.

Ένα ακόμη “μπράβο” που δικαιούται ο Robert Redford είναι για τη διανομή ρόλων και, πιο συγκεκριμένα, για τους ηθοποιούς που επέλεξε. Ο Donald Sutherland συγκινεί στο ρόλο του Calvin ο οποίος παλεύει να φέρει τις πολυπόθητες ισορροπίες στην οικογένειά του, όπως και η Mary Tyler Moore που ως Beth βλέπει τη ζωή που κάποτε γνώριζε να γλιστράει από τα χέρια της. Δραματική φιγούρα ο Conrad του τότε εικοσάχρονου Timothy Hutton, ο οποίος και βραβεύτηκε με το Oscar Β’ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του που παλεύει με τα συναισθήματά του και που αδυνατεί να τα αναγνωρίσει, πόσο μάλλον να τα εξωτερικεύσει, ενώ κομβικής σημασίας είναι κι ο dr. Berger του Judd Ηirsch, με τον ηθοποιό να διεισδύει στις πληγές των Jarrett διεκδικώντας ταυτόχρονα κι εκείνος το Oscar Β’ Ανδρικού Ρόλου.

Με λίγα λόγια; Σας εύχομαι να απολαύετε την ταινία όσο κι εγώ… πράγμα που σας το εγγυώμαι!

Πρωταγωνιστούν: Donald Sutherland, Mary Tyler Moore, Timothy Hutton, Judd Hirsch, Elizabeth McGovern, M. Emmet Walsh κ.α.

Φέτος το Oscar Σκηνοθεσίας διεκδικούν οι:

Alfonso Cuarón, “Roma”

Γιώργος Λάνθιμος, “The Favourite”

Spike Lee, “BlacKkKlansman”

Adam McKay, “Vice”

Pawel Pawlikowski, “Cold War” …

… ενώ για το Oscar Καλύτερης Ταινίας υποψήφιες είναι οι:

“Black Panther”

“BlacKkKlansman”

“Bohemian Rhapsody”

“The Favourite”

“Green Book”

“Roma”

“A Star Is Born”

“Vice”

24/02/2019 0 comments

ΘΕΑΤΡΟ

Ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης σκηνοθετεί το «Homo Greco»

written by The K-magazine

“HOMO GRECO”, ένα θεατρικό έργο των Βαγγέλη Αλεξανδρή και Οδυσσέα Ανδρούτσου που σκηνοθετεί στο ντεμπούτο του ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης. Προσδεθείτε στις θέσεις σας και ετοιμαστείτε να απογειωθείτε σε ένα ξεκαρδιστικό, διαγαλαξιακό ταξίδι, που πραγματεύεται την πορεία του Έλληνα από την αρχή της ύπαρξής του, περνώντας από εποχή σε εποχή, συνδυάζοντας την επιστημονική φαντασία με την πραγματικότητα. Άλλωστε, η ιστορία της Ελλάδας είναι από μόνη της επιστημονική φαντασία.

Σ’ έναν μακρινό γαλαξία, οι εξωγήινοι κάτοικοι του πλανητικού στερεώματος Μη-Στείριος, αποφασίζουν να μετακομίσουν σε έναν άλλο πλανήτη για να γλυτώσουν από την αφόρητη βαρύτητα. Έτσι, φτιάχνουν ένα πρωτοποριακό μοντέλο κατ’εικόνα και ομοίωση τους, για να αναλάβει την δύσκολη αυτή αποστολή. Το μοντέλο Γκρέκο έχοντας δίπλα του, κατόπιν απαίτησης, το μοντέλο Γκρέκα, περνάει από διάφορες δοκιμασίες ιστορικής σημασίας.

Κείμενο: Βαγγέλης Αλεξανδρής – Οδυσσέας Ανδρούτσος Σκηνοθεσία: Πυγμαλίων Δαδακαρίδης

Ερμηνεύουν (με σειρά εμφάνισης) Αναστάσης Κολοβός, Ηλέκτρα Τσακαλία, Χάρης Μπόσινας, Βαγγέλης Αλεξανδρής, Φανή Γεωργακοπούλου.

Θέατρο Σταθμός.
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00

02/11/2018 0 comments

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd: The Artist (Oscar Καλύτερης Ταινίας & Σκηνοθεσίας)

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Καλησπέρα, καλησπέρα, φίλες και φίλοι του The K-Magazine! Πώς μου είστε; Άλλο ένα όμορφο σαββατοκύριακο φτάνει στο τέλος του. Το «φινάλε», όμως, έρχεται και για το αφιέρωμά μας στα Oscars μια που απόψε, όταν εμείς θα είμαστε περίπου στο 24ο όνειρο, θα πραγματοποιηθεί η μεγάλη τελετή απονομής των φετινών βραβείων. Απόψε, λοιπόν, «ρίχνουμε την αυλαία» με μία ταινία σύγχρονη και συνάμα νοσταλγική, η οποία το 2011 κυριάρχησε στα Oscars. Ο λόγος για το ατμοσφαιρικό «The Artist»

Hollywood, 1927. Τον καιρό των βωβών ταινιών, ο George Valentin (Jean Dujardin) είναι αστέρας του κινηματογράφου. Τα φλας γύρω του αστράφτουν όπου κι αν βρίσκεται. Μέχρι τη στιγμή που αναπτύσσεται ο ομιλών κινηματογράφος. Οι παραγωγοί πιέζουν τον Valentin να μπει κι αυτός στο «παιχνίδι», αλλά εκείνος αρνείται πεισματικά, καθώς πιστεύει πως είναι απλά μία μόδα η οποία θα εξατμιστεί. Κι όμως, ο ομιλών κινηματογράφος κερδίζει όχι μόνο έδαφος, αλλά και την προτίμηση του κόσμου. Ο George Valentin θα αντισταθεί, θα κάνει ό,τι περνά από το χέρι του, χωρίς αποτέλεσμα, όμως. Κι εκεί είναι που θ’ αρχίσει η πτώση του George Valentin από το βάθρο του και θα αλλάξει ριζικά η επαγγελματική κι η προσωπική του ζωή. Λες και το τέλος του βωβού κινηματογράφου είναι συνυφασμένο με το τέλος της καριέρας του. Ή μήπως τελικά το ταλέντο του θα διασωθεί;

Το «The Artist» είναι μία ταινία γαλλικής παραγωγής, η οποία είναι φτιαγμένη 100% βασισμένη στις συνταγές του βωβού κινηματογράφου. Όσοι έστω και για λίγο έτυχε να δείτε ταινίες με τον Τσάρλι Τσάπλιν καταλαβαίνετε τι εννοώ: ασπρόμαυρα πλάνα, μουσικό χαλί καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας ανάλογο της κάθε σκηνής, οι ηθοποιοί φαίνεται να μιλούν, αλλά εμφανίζονται οι αντίστοιχες καρτέλες, γενικά όλα όσα χαρακτηρίζουν μία ταινία από την εποχή πριν ο ήχος γίνει απαραίτητο κομμάτι των κινηματογραφικών παραγωγών. Ο Michel Hazanavicius υπογράφει και σκηνοθετεί μία ταινία η οποία πραγματικά δίνει νόημα στο «για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι».
Η ιστορία που είναι ένα κράμα κομεντί και δράματος αποκτά μία άλλη βαρύτητα καθώς αποτυπώνεται με την ατμόσφαιρας της εποχής (τίποτα, μα τίποτα δε μαρτυρά 21ο αιώνα) και σίγουρα είναι αυτό που κεντρίζει ακόμη περισσότερο το ενδιαφέρον του θεατή. Φανταστείτε να παρακολουθήσετε την ίδια ιστορία, η οποία έχει σα χρονικό πλαίσιο τα τέλη των ‘20s έγχρωμα, φουλ στα εφέ και με τους ηθοποιούς να ακούγονται κανονικά κατά τους διαλόγους. Πιστεύω πως θα συμφωνήσετε μαζί μου πως σε μία τέτοια περίπτωση, η πρώτη σκέψη είναι «άλλη μία ταινία εποχής». Και μέσα σε αυτή τη ρετρό ατμόσφαιρα, ο θεατής απολαμβάνει μία ταινία με επίκεντρο την εξέλιξη της έβδομης τέχνης και τις επιπτώσεις αυτής σε όλους όσους ασχολήθηκαν με αυτήν. Επίσης η ταινία είναι ένα δείγμα του πόσο «λαμπερός» ή όχι είναι τελικά ο κόσμος του σινεμά, ανεξάρτητα για ποια εποχή μιλάμε.

Όπως καταλαβαίνετε, όμως, σε μία τέτοια παραγωγή, αυτόματα το «βάρος» πέφτει στους ηθοποιούς, καθώς από τη στιγμή που δεν ακούγονται πρέπει να αποδείξουν πως το σώμα τους κι οι εκφράσεις τους θα «καλύψουν» το κενό των ομιλιών. Απεδείχθη πως ο Michel Hazanavicius κέρδισε και αυτό το στοίχημα, καθώς στο πρόσωπο του Jean Dujardin είδε τον αστέρα του βωβού κινηματογράφου και ήρωα της ιστορίας του, George Valentin. Η ερμηνεία του στο ρόλο του έκπτωτου star είναι καθηλωτική κι επιβεβαιώνει κάτι που έχω πει ουκ ολίγες φορές: ο καλός ηθοποιός δεν πρέπει να ξέρει πώς να «λέει» καλά τις ατάκες του, αλλά να μεταφέρει στο θεατή κάθε συναίσθημα του χαρακτήρα που υποδύεται ακόμη και με την παραμικρή κίνηση του σώματος. Πως ακόμη και το πιο απλό «μειδίαμα» του προσώπου μπορεί να δώσει άλλη πνοή στην κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο χαρακτήρας.

Επίσης εξαιρετική είναι η ερμηνεία της Bérénice Bejo στο ρόλο της νεαρής ηθοποιού Peppy Miller, την οποία αναδεικνύει ο George Valentin και που οι παρεμβάσεις της θα είναι καθοριστικές για την πορεία του κάποτε αστέρα του που οδεύει στο ναδίρ της κινηματογραφικής του καριέρας. Η νεαρή ηθοποιός με τη συμμετοχή της στο «The Artist» με λίγα λόγια μας λέει «ήρθα για να μείνω και θα το αποδείξω». Και φυσικά χαίρομαι που ανταποκρίθηκε επάξια στις μεγάλες απαιτήσεις της ταινίας, καθώς – κατ’ εμέ – πλέον οι νέοι ηθοποιοί που βγαίνουν επαναπαύονται στις – όποιες – δάφνες δημοσιότητας τους «χαρίζουν» τα tabloids σχετικά με το πόσο όμορφοι/sexy είναι, αγνοώντας το αν έχουν ταλέντο ή όχι – ονόματα δε θα πω, όσο κι αν «τρώγομαι»! Τέλος θα αντιπαρέλθω τα όποια πειράγματα και δε θα διστάσω να αναφερθώ και στον τετράποδο Uggie, το σκύλο του Valentin. Το χαριτωμένο Jack Russell δεν είναι απλά μία «ατραξιόν» της ταινίας, αλλά ένας ακόμη χαρακτήρας με το δικό του ξεχωριστό «κομμάτι» στην ταινία.

Το «The Artist» ξεχώρισε σε όλες τις διοργανώσεις όπου ήταν υποψήφιο. Για την κατηγορία Καλύτερης Ταινίας αλλά και για τη Σκηνοθεσία ο Michel Hazanavicius κέρδισε μία Χρυσή Σφαίρα, ένα Βραβείο BAFTA κι ένα βραβείο Σεζάρ, καθώς κι ένα βραβείο BAFTA για το σενάριο. Η ταινία κέρδισε μία Χρυσή Σφαίρα και για τη μουσική της, ενώ η Bérénice Bejo κέρδισε για την ερμηνεία της το βραβείο Σεζάρ. Ο πρωταγωνιστής της ταινίας Jean Dujardin στη συλλογή του κατέχει για την ερμηνεία του ένα βραβείο Σεζάρ, μία Χρυσή Σφαίρα κι ένα βραβείο BAFTA. Το peek φυσικά ήταν η διάκριση της ταινίας στα Oscar, όπου ο Michel Hazanavicius κέρδισε το βραβείο Σκηνοθεσίας κι ο Jean Dujardin το βραβείο για τον Α’ Ανδρικό Ρόλο, ενώ ο παραγωγός της ταινίας Thomas Langmann παρέλαβε το Βραβείο της Καλύτερης Ταινίας.

Εδώ να σημειώσουμε πως το «The Artist» είναι η πρώτη γαλλική ταινία που κερδίζει το Oscar καλύτερης ταινίας, η πρώτη βωβή ταινία που κερδίζει Oscar μετά από χρόνια (τελευταία ήταν το «Wings» το 1927) και η πρώτη ασπρόμαυρη ταινία από το 1993 που είχε βραβευτεί η «Λίστα του Σίντλερ».
Σας εύχομαι καλή διασκέδαση και σας εγγυώμαι πως το «The Artist» θα σας ενθουσιάσει!

Πρωταγωνιστούν: Jean Dujardin, Bérénice Bejo, John Goodman, James Cromwell, Penelope Ann Miller κ.α.

Φέτος για το Oscar Καλύτερης Ταινίας υποψήφιες είναι οι ταινίες:
The Big Short*
Bridge Of Spies
Brooklyn
Mad Max: Fury Road*
The Martian
The Revenant*
Room*
Spotlight*

*Οι ταινίες αυτές διεκδικούν και το Oscar Καλύτερης Σκηνοθεσίας

28/02/2016 0 comments

ΜΟΥΣΙΚΗ

9.05 : Ο Π. Βούλγαρης σκηνοθετεί τον Β. Παπακωνσταντίνου & τον Χρ. Θηβαίο

written by Κατερίνα Μαντά

Μια πρωτότυπη μουσικοθεατρική παράσταση που ετοιμάζουν ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Χρήστος Θηβαίος και ο Οδυσσέας Ιωάννου σε σκηνοθεσία Παντελή Βούλγαρη με τίτλο «9:05» (εννέα και πέντε).

Ένα τρένο που καθυστερεί. Μια μπάντα οκτώ μουσικών και ένας παραγωγός ραδιοφώνου περιμένουν στο σταθμό, όπου συναντιούνται μελωδίες, σκέψεις, εικόνες, συναισθήματα, προσδοκίες.

Το ελληνικό τραγούδι τέμνει την συλλογική μας μνήμη και τους προσωπικούς δρόμους.

ΕΠΙ ΣΚΗΝΗΣ:

Τραγούδι: Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Χρήστος Θηβαίος
Αφήγηση: Οδυσσέας Ιωάννου
Πιάνο: Ανδρέας Αποστόλου, Μάξιμος Δράκος
Drums – κρουστά: Στέφανος Δημητρίου
Ηλεκτρικό Μπάσο: Βαγγέλης Πατεράκης
Βιολί – τραγούδι: Μαίρη Μπρόζη
Κιθάρες –πνευστά: Γιάννης Αυγέρης

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Σκηνοθεσία: Παντελής Βούλγαρης
Κείμενα: Οδυσσέας Ιωάννου
Σκηνικά: Αντώνης Δαγκλίδης
Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Μουσική ενορχήστρωση: Ανδρέας Αποστόλου
Ηχολυψία: Αλέκος Μπίτος
Video design: grou³
Φωτογραφίες: Γιάννης Μαργετουσάκης

ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:
Πέμπτη : 21:00
Παρασκευή : 21:00
Σάββατο (απογευματινή – λαϊκή): 18:00
Σάββατο : 21:30
Κυριακή : 19:00

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:
Πέμπτη, Παρασκευή, Κυριακή: 20€ πλατεία – 18€ εξώστης
Σάββατο απογευματινή – λαϊκή: 16€ πλατεία – 14€ εξώστης
Σάββατο: 22€ πλατεία – 20€ εξώστης
Φοιτητικό, νεανικό, συνταξιούχων, ανέργων: 14€ (εκτός βράδυ Σαββάτου και μόνο από το ταμείο του θεάτρου)

Σημεία Προπώλησης:

Στο ταμείο του Θεάτρου, Ιπποκράτους 7 (εντός στοάς), 10:00 – 14:00, 17:00 – 21:30, τηλ 210 3626596
Καταστήματα Public, Παπασωτηρίου, Ιανός, Seven Spots, Reload Stores
Ηλεκτρονικά στο viva.gr, public.gr
Τηλεφωνικά στο 11876

15/12/2014 0 comments

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Ταινία για το βρετανικό σκάνδαλο υποκλοπών θα σκηνοθετήσει ο George Clooney

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Συμφώνησε για να σκηνοθετήσει την ταινία «Hack Attack» ο George Clooney για λογαριασμό της Sony Pictures και να «βουτήξει στα βαθιά νερά» της υπόθεσης Murdoch.

Η ταινία θα είναι μία προσαρμογή του βιβλίου του δημοσιογράφου Nick Davies σχετικά με τις τηλεφωνικές υποκλοπές που στιγμάτισαν την ειδησεογραφική αυτοκρατορία του Rupert Murdoch. Στην παραγωγή θα είναι ο Clooney μαζί με τον Grant Heslov μέσω της εταιρείας τους, της Smokehouse Productions για τη Sony Pictures Entertainment.

«Έχει όλα τα στοιχεία – ψέματα, διαφθορά, εκβιασμός – στα υψηλότερα επίπεδα της κυβέρνησης από τη μεγαλύτερη εφημερίδα του Λονδίνου», λέει ο Clooney. «Και το γεγονός πως όλα αυτά είναι αλήθεια είναι το καλύτερο. Ο Nick είναι ένας γενναίος κι επίμονος δημοσιογράφος κι είναι τιμή μας που θα μεταφέρουμε το βιβλίο του στη μεγάλη οθόνη».

Για πάνω από έξι χρόνια, ο Davies ερευνούσε τη News Corp. και τη θυγατρική της, τη News Intl.. Το βιβλίο του αποκαλύπτει πώς η συνήθεια των εταιρειών να υποκλέπτουν τα ηχητικά μηνύματα εκλεγμένων πολιτικών, διασημοτήτων ή ακόμη κι απλών Βρετανών πολιτών και θυμάτων τρομοκρατικών επιθέσεων ήταν ευρύτατη και συνεχιζόμενη. Το τελικό σκάνδαλο δε θα έβαζε απλά την ταφόπλακα των News of the World έπειτα από 168 χρόνια συνεχούς έκδοσης, αλλά θα παρακινούσε και μία έρευνα από μεριάς της κυβέρνησης που θα έριχνε φως σε κάποιες από τις πιο ανεκδιήγητες πρακτικές των επιχειρήσεων.

Ο Michael De Luca θα επιβλέπει το project για τη Sony Pictures, ενώ τα γυρίσματα αναμένεται να ξεκινήσουν την επόμενη χρονιά.

«Ως γιος δημοσιογράφου, ο George (Clooney) έχει ένα έντονο ενδιαφέρον στο ρόλο που παίζει η δημοσιογραφία στη ζωή μας – είτε αυτός είναι καλός, όπως στο “Καληνύχτα, Και Καλή Τύχη”, είτε κακός», λέει ο De Luca. «Με το “Hack Attack” ο George θα εξερευνήσει τη σκοτεινή πλευρά αυτού του κόσμου, έναν επαγγελματικό τομέα όπου όλοι οι κανόνες της δημοσιογραφίας καταπατώνται στον αγώνα για εύκολη και φυσικά μεγάλη αμοιβή».

Πηγή: www.variety.com

Photos: www.pinterest.com

Προσωπικό σχόλιο: Τέλεια! Ο George Clooney στο στοιχείο του! Φυσικά, έχω υψηλά τον πήχη των προσδοκιών μου, αναλογιζόμενη το «Καληνύχτα, Και Καλή Τύχη»!

05/09/2014 0 comments

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για ταινία: “One day”,από τη Χριστιάννα Τζέικου

written by The K-magazine

Μπήκε και ο Σεπτέμβρης! Λίγο το φθινόπωρο, λίγο η μελαγχολία που ξεκίνησε να μας πιάνει επειδή σιγά σιγά αποχαιρετάμε το καλοκαίρι…Και επειδή απ’ότι φαίνεται ο καιρός δεν μας ευνοεί και πολύ αυτές τις μέρες, σκέφτηκα να σας προτείνω μια ταινία για το βραδάκι (που αμφιβάλλω να μην την έχετε δει) το One day, απ’το ομώνυμο βιβλίο του DavidNicholls. Τέτοια περίπου εποχή ,του 2011, παίχτηκε στην Ελλάδα, η δραματική-ρομαντική ταινία, της Lone Scherfig , με πρωταγωνιστές τους Anne Hathaway και Jim Sturgess, και αγαπήθηκε τόσο πολύ απ’το κοινό, όπως είχε συμβεί και με το Notebook. Και εντάξει μπορεί να είναι λίγο μελαγχολική η ιστορία, λίγο δραματικό το τέλος, αλλά σίγουρα κάποιες από εμάς εκεί έξω, ίσως να έχουμε ζήσει κάτι παρόμοιο , αν όχι το ίδιο.

Η ταινία λοιπόν ξεκινάει με την Έμμα ( AnneHathaway) πάνω σ’ένα ποδήλατο, γυρνώντας μας 20 χρόνια πίσω. Και η ιστορία έχει ως εξής: ο Ντέξτερ και η Έμμα, γνωρίστηκαν στις 15 Ιουλίου του 1988 την ημέρα της αποφοίτησής τους.Από εκείνη την ημέρα και κάθε χρόνο την ίδια μέρα δίνουν ραντεβού, για να μάθουν πως είναι με τις ζωές τους. Προσπαθούν να ανανεώσουν την ρομαντική τους ιστορία, όμως οι συγκυρίες φέρνουν έτσι τα πράγματα, ώστε να μην μπορούν να είναι μαζί ,αφού κάθε φορά που συναντιούνται έχουν γίνει μεγάλες αλλαγές στη ζωή τους ,τόσο στα επαγγελματικά τους όσο και στα προσωπικά τους.

Πρόκειται για μια ιστορία που μιλάει για τον ανεκπλήρωτο έρωτα, τη φιλία, και τον ρόλο που παίζουν κάποιοι άνθρωποι στη ζωή μας.

Πρωταγωνιστούν:Anne Hathaway, Jim Sturgess, Tom Mison ,Patricia Clarkson, Jodie Whittaker κ.α

Μουσική: Rachel Portman

Σενάριο : David Nicholls

Σκηνοθεσία: Lone Scherfig

Διάρκεια: 107 λεπτά

Περισσότερες πληροφορίες για τη Χριστιάννα Τζέϊκου, μπορείτε να διαβάσετε εδώ

04/09/2014 0 comments

ΘΕΑΤΡΟ

Παντρολογήματα: Μια κωμωδία με γκροτέσκα στοιχεία, σε σκηνοθεσία Γιάννη Μπέζου, από τη Χριστιάνα Τζέικου

written by The K-magazine

Ο Νικολάι Γκόγκολ, ξεκίνησε να γράφει τα Παντρολογήματα γνωστά και με τους τίτλους Ο Γάμος και Γαμπροπάζαρο, το 1833 στο χωριό , ενώ δίνει την τελική τους μορφή στη Ρώμη και τα στέλνει στην Πετρούπολη, όπου θα παιχτούν για πρώτη φορά το 1842. Πρόκειται για μια κωμωδία μέσα από την οποία ο Γκόγκολ για πρώτη φορά ζωγραφίζει στο ρώσικο θέατρο την καινούρια τάξη, τους μικροαστούς ,το μικρό συντηρητικό κόσμο των υπαλλήλων και των εμπόρων της εποχής του , ο οποίος δεν απέχει πολύ από τον σημερινό. Διακωμωδεί τα ήθη και δίνει τύπους ανάγλυφους με την γραφικότητά τους, ενώ κινητήριος δύναμη για τους χαρακτήρες, είναι το χρήμα.

Υπόθεση: Ένας αναποφάσιστος και χωρίς τόλμη εργένης, ο Ποτκαλιόσιν αποφασίζει να παντρευτεί. Γι’αυτό προσλαμβάνει μια προξενήτρα την Φέκλα Ιβάνοβνα, για να τον βοηθήσει. Ο επιστήθιος φίλος του, Κατσκαριώφ, υπερθεματίζει όσον αφορά την καταλληλότητα της νύφης. Η συνάντηση στο σπίτι της μέλλουσας νύφης όπου καταφθάνουν και άλλοι απίθανοι υποψήφιοι καταλήγει σε φιάσκο , ενώ ο υποτιθέμενος γαμπρός μετανιώνει τελευταία στιγμή πριν από τον γάμο και πηδάει από το παράθυρο.

Η παράσταση του Φεστιβάλ Αθηνών , σε σκηνοθεσία Γιάννη Μπέζου, κάνει καλοκαιρινή περιοδεία σε όλη την Ελλάδα, και είχε ξεκινήσει από τις 27 και 28 Ιουνίου στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού. Πρόκειται για μια κωμωδία, με γκροτέσκα στοιχεία, που αξίζει να την δείτε , όχι μόνο για τα θέματα που αποτυπώνονται στη σκηνή, όπως είναι ο γάμος και το χρήμα, αλλά και για το καταπληκτικό καστ.

ΠΟΥ ΠΑΙΖΕΤΑΙ:

1/8      Ρέθυμνο           Θέατρο “Ερωφίλη”, 21:00
2/8 και 3/8        Χανιά   Θέατρο Ανατ. Τάφρου, 21:00
5/8       Λάρισα Κηποθέατρο Αλκαζάρ    , 21:00
6/8       Κατερίνη          Αρχαίο Θέατρο Δίου, 21:00
7/8       Κασσάνδρα       Αμφιθέατρο Σίβηρης , 21:00
8/8 και 9/8        Καβάλα Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων , 21:00
12/8      Πάτρα Ρωμαϊκό Ωδείο, 21:00
13/8      Ζάκυνθος          Υπαίθριο Θέατρο Ζακύνθου, 21:00
23/8      Σαλαμίνα          Ευριπίδειο Θέατρο Σαλαμίνας, 21:00
25/8      Ηλιούπολη        Δημοτικό θέατρο του Άλσους (Δ. Κιντής) ,21:00
26/8      Αιγάλεω           Δημοτικό Θέατρο “Αλέξης Μινωτής”, 21:00
27/8      Βριλήσσια        Θέατρο “Αλίκη Βουγιουκλάκη”, 21:00
28/8 Ραφήνα     Προαύλιο Γυμνασίου-Λυκείου Ραφήνας, 21:00
29/8      Νίκαια Κατράκειο Θέατρο, 21:00
31/8      Λαύριο Τεχνολογικό και πολιτιστικό πάρκο, 21:00
1/9       Βύρωνας           Θέατρο Βράχων Μελίνα Μερκούρη, 21:00
4/9       Νέα Μάκρη       Αμφιθέατρο Πολιτιστικού & Αθλητικού Πάρκου, 21.00

Παίζουν: Γιάννης Μπέζος, Ναταλία Τσαλίκη, Χρήστος Λούλης, Τάσος Γιαννόπουλος, Κώστας Μπερικόπουλος, Δημήτρης Δεγαΐτης, Κατερίνα Λυπηρίδου, Σύρμω Κεκέ, Παναγιώτης Κατσώλης, Όλγα Ιωσηφίδου
Μετάφραση-Σκηνοθεσία: Γιάννης Μπέζος
Σκηνικά-Κοστούμια: Άγγελος Μέντης Φωτισμοί: Ελευθερία Ντεκώ
Βοηθός σκηνοθέτη: Δάφνη Σταυροπούλου

Περισσότερες πληροφορίες για τη Χριστιάνα Τζέϊκου, μπορείτε να διαβάσετε εδώ

01/08/2014 0 comments

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Στην καρέκλα του σκηνοθέτη η Natalie Portman

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός για την ερμηνεία της στο «Μαύρο Κύκνο» θα είναι από τις πιο νέες ηθοποιούς που αναλαμβάνουν ρόλο σκηνοθέτη. Ο λόγος για τη μεταφορά του best seller του Ισραηλινού Amos Oz «Ιστορία αγάπης και σκότους» στη μεγάλη οθόνη. Η Natalie Portman θα ταξιδέψει στο Ισραήλ το Σεπτέμβριο ώστε να ξεκινήσουν οι προετοιμασίες της ταινίας.

Το βιβλίο, το οποίο έχει μεταφραστεί σε 28 γλώσσες κι έχει πουλήσει πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα παγκοσμίως, περιγράφει την παιδική ηλικία του συγγραφέα στην Ιερουσαλήμ κατά την περίοδο μετά το τέλος της περιόδου όπου η Παλαιστίνη ήταν «κράτος κατ’ εντολή» υπό τη Βρετανική Αυτοκρατορία. Επίσης περιγράφει τις εμπειρίες του συγγραφέα κατά τα πρώτα χρόνια της ανεξαρτησίας του Ισραηλινού κράτους καθώς και τα εφηβικά του χρόνια, τα οποία τα πέρασε σ’ ένα κιμπούτς (σημ. συλλογική συνειδητή κοινότητα).
Η Portman, η οποία γεννήθηκε στο Ισραήλ από Ισραηλινό πατέρα κι Αμερικανίδα μητέρα, θα ερμηνεύσει σε δεύτερο ρόλο τη μητέρα του Oz.
Ο Amos Oz δήλωσε στο Reuters πως βοήθησε με το σενάριο της ταινίας και περιμένει τη Natalie Portman να φτάσει το Σεπτέμβριο στο Ισραήλ για της τελευταίες λεπτομέρειες σχετικά με την παραγωγή. Τα γυρίσματα αναμένονται να ξεκινήσουν τον Ιανουάριο του 2014.
«Η Natalie διάβασε την “Ιστορία αγάπης και σκότους” και μου ζήτησε τα δικαιώματα ώστε να κάνει μία μεταφορά του βιβλίου στον κινηματογράφο περίπου πριν από πέντε ή έξι χρόνια», λέει ο Oz. «Συμφώνησα επειδή έχω σε πολύ μεγάλη εκτίμηση τη δουλειά της. Είναι μία εξαιρετική ηθοποιός».
Η Natalie Portman δεν έχει προχωρήσει ακόμη σε κάποια δημοσιοποίηση των σχεδίων της. Αν όλα όμως πάνε κατά το δοκούν, το όνομά της θα προστεθεί στη λίστα των (γυναικών) ηθοποιών που κάνουν το ντεμπούτο του πίσω από την κάμερα. Η Ellen Page («Juno» και «Inception») θα κάνει την πρώτη της σκηνοθετική απόπειρα του χρόνου με τη «Miss Stevens», όπου η Anna Farris θα οδηγήσει μία ομάδα μαθητών λυκείου σ’ έναν μεγάλο διαγωνισμό ηθοποιίας, ενώ η Melissa McCarthy («Mike & Molly», «The Heat») θα σκηνοθετήσει του χρόνου, μαζί με τον Ben Falcone («Bridesmaids» και «Identity Thief»), την κωμωδία «Tammy» όπου και θα πρωταγωνιστεί.

Πηγές: www.guardian.co.uk και www.imdb.com

Προσωπικό σχόλιο: Αν και γενικότερα είμαι της άποψης «καθείς εφ’ ω ετάχθη», θέλω να ελπίζω πως η Natalie Portman θα με διαψεύσει!

30/07/2013 0 comments

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Γυναίκες και σκηνοθεσία: μία σχέση που ακόμα “δουλεύεται”

written by The K-magazine

«Η κάμερα είναι πολύ βαριά για σένα!» κλασικές ανδρικές παρατηρήσεις, τις οποίες έπρεπε να ακούει συχνά στη δεκαετία του 80 και του 90 η Σοφί Μεντινιέ. Η Γαλλογερμανίδα κινηματογραφίστρια παλεύει εδώ και χρόνια για ισότητα στο επάγγελμά της.

Η πραγματικότητα είναι όμως πολύ διαφορετική όπως λέει. Στη Γερμανία μόλις το 10% των γυναικών είναι “κάμεραμαν”. Και στον τομέα της σκηνοθεσίας τα πράγματα δεν είναι πολύ καλύτερα. Στα μεγάλα διεθνή φεστιβάλ δεν συναντά κανείς παρά ελάχιστες σκηνοθέτριες. Στις Κάννες για παράδειγμα υπάρχουν χρονιές που δεν εκπροσωπείται καμία σκηνοθέτης.

Στο Διεθνές Γυναικείο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ντόρντμουντ – Κολωνίας, το οποίο ολοκληρώνεται την Κυριακή, οι γυναίκες δημιουργοί της εικόνας έχουν μια σπάνια ευκαιρία. Για την Μπάρμπαρα Άλμπερτ, από τους διοργανωτές του φεστιβάλ, αυτό αποτελεί μια πολιτική αναγκαιότητα. Διότι, όπως υποστηρίζει, οι ταινίες από γυναίκες αγοράζονται και διανέμονται δυσκολότερα. Στο φετινό φεστιβάλ παρουσιάζονται 100 ταινίες από σκηνοθέτριες από περισσότερες από 30 χώρες. Εκτός από το επίσημο πρόγραμμα υπάρχουν σεμινάρια και εργαστήρια.

Μην φοβάστε

Φέτος η Σοφί Μεντινιέ διευθύνει ένα από αυτά τα εργαστήρια. Η ίδια είναι καθηγήτρια στη Ανώτερη Σχολή ΜΜΕ στην Κολωνία και αυτό που προσπαθεί να μεταδώσει στις φοιτήτριές της είναι ότι η τεχνολογία δεν είναι τόσο δύσκολη. Τις ενθαρρύνει να πραγματοποιήσουν τις δικές τους ιδέες και τους εξηγεί ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να φοβούνται.

Η Σοφί Μεντινιέ αλλά και η Μπάρμπαρα Άλμπερτ είναι από τις τυχερές. Έχουν διακριθεί στο χώρο τους και έχουν αποσπάσει βραβεία. Η Μεντινιέ ξεκίνησε από τη Βενετία με την ταινία «Ο πράσινος φάρος» με την οποία κέρδισε τη Χρυσή Άρκτο το 1988. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με τον Γκοτά και τον Μίχαελ Κλίερ.

Οι γυναίκες δεν έχουν πρόσβαση στο χρήμα

Το πραγματικό πρόβλημα όμως δεν είναι η ελλιπής παρουσία των γυναικών στα φεστιβάλ, το πραγματικό πρόβλημα είναι «ότι εκεί που υπάρχουν χρήματα, οι γυναίκες δεν έχουν πρόσβαση». Η Μπάρμπαρα Άλμπερτ, η οποία ασχολείται εδώ και χρόνια με τις κρατικές επιδοτήσεις για τον κινηματογράφο, δηλώνει πως στο σινεμά συμβαίνει ό, τι και σε πολλά άλλα επαγγέλματα. Οι γυναίκες δεν έχουν πρόσβαση στα πραγματικά κέντρα λήψης αποφάσεων και εξουσίας. Εκτός αυτού επισημαίνει πως οι γυναίκες έχουν πολύ συχνά πολύ περισσότερες αμφιβολίες για τον εαυτό τους από ότι οι άνδρες. Ενώ τέλος και εδώ κυριαρχούν οι προκαταλήψεις πως θα συνδυάσει μια γυναίκα οικογένεια και επαγγελματική καριέρα.

Παρά τις δυσκολίες και τα προβλήματα, η κατάσταση πάντως βελτιώνεται, αν και μένουν πάρα πολλά να γίνουν…

Πηγή: http://www.skai.gr

13/04/2013 0 comments

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

“Ενα πλοίο για την Παλαιστίνη”, η νέα ταινία του Ν.Κούνδουρου

written by George Portelli

Η καινούργια ταινία του Νίκου Κούνδουρου «Ένα Πλοίο για την Παλαιστίνη» παρουσιάζεται στον Κινηματογράφο του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης για πέντε προβολές από το Σάββατο 16 έως και την Τετάρτη 20 Μαρτίου 2013, στις 21.00.

Η ταινία εμπνέεται από πραγματικά γεγονότα και διαδραματίζεται σ’ ένα μικρό ελληνικό λιμάνι στον Νότο της Πελοποννήσου, όπου έχει αναπτυχθεί μια μικρή εμπορική πόλη με εύκολη επικοινωνία για εμπορικές συναλλαγές με Μαρόκο -Τυνησία – Αλγέρι.

Στη δραστήρια πόλη έχει δημιουργηθεί επίσης μια πολύγλωσση στοά μασόνων, ενώ σ’ ένα παλιό αρχοντικό έχει στεγαστεί το κέντρο των κοριτσιών από χώρες της Ανατολικής Ευρώπης – ένας ολόκληρος κόσμος από γυναίκες, που η υπόσχεση για μια καλύτερη ζωή τις έφερε στην Ελλάδα. Την ίδια στιγμή, μια ομάδα Παλαιστινίων κομάντος επιδιώκουν την κατάληψη ενός πλοίου που μεταφέρει πολεμικό υλικό από την Πελοπόννησο στο λιμάνι τις Χάιφα.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία – Σενάριο: Νίκος Κούνδουρος
Παίζουν: Θεοδόσης Ζαννής, Εύα Ψυλλάκη, Μανώλης Παπαδάκης,Γιώργος Κοψιδάς, Ιερώνυμος Καλετσάνος, Δέσποινα Μοίρου, Ερρίκος Λίτσης, Αγάπη Μανουρά, Ελένη Κωνσταντίνου, Πανάγος Ιωακείμ, Θέμης Μητρόπουλος, Μιχάλης Μπογέας, Άννα Βοργία κ.ά..

14/03/2013 0 comments

ΘΕΑΤΡΟ

Οι «Δαίμονες» επιστρέφουν!

written by George Portelli

«Σα να ερωτεύομαι ξανά τον ίδιο άνθρωπο και να μπορώ να του δώσω ακόμη περισσότερα από την πρώτη φορά». Έτσι χαρακτήρισε την επιστροφή της στους «Δαίμονες» η Άννα Βίσση σε συνέντευξη Τύπου που έδωσαν χθες το μεσημέρι οι συντελεστές της παράστασης.

Είκοσι δύο ολόκληρα χρόνια μετά την πρώτη παρουσίασή της, η περίφημη ροκ όπερα του Νίκου Καρβέλα και του Σταύρου Σιδερά, ανεβαίνει ξανά στη σκηνή, στο θέατρο Παλλάς, σε σκηνοθεσία του Γιάννη Κακλέα και σε παραγωγή της Ελληνικής Θεαμάτων. Από τις πρώτες μέρες, που ξεκίνησε η προπώληση τα δείγματα ήταν πολύ ενθαρρυντικά, ενώ έως σήμερα έχουν πωληθεί 10.000 εισιτήρια.

«Δεν θέλω να στέκομαι μόνο σε αυτά τα νούμερα. Τα μηνύματα που παίρνω εδώ και 22 χρόνια, από τότε που πρωτοανέβηκαν οι Δαίμονες, είναι πολύ συγκινητικά. Σημείο αναφοράς στη ζωή μου. Μια δουλειά που έχει χρωματίσει οτιδήποτε άλλο έχω κάνει. Ισως να είναι και η πιο σημαντική στιγμή της καλλιτεχνικής μου πορείας. Γι αυτό, λοιπόν, είναι τόσο σπουδαίο για μένα, που ανεβαίνει για δεύτερη φορά» ανέφερε η Άννα Βίσση η οποία κρατά και πάλι το ρόλο της Ροζάννα και ηγείται μιας πολυμελούς ομάδας ηθοποιών και τραγουδιστών, με τους Εβελίνα Παπούλια, Παναγιώτη Πετράκη, Νικόλαο Καραγκιαούρη στους βασικούς ρόλους.

«Αυτή τη φορά είδα μόνο μία πρόβα και αποχώρησα ευτυχισμένος» εξομολογήθηκε ο Σταύρος Σιδεράς, που έγραψε και συνέθεσε το έργο μαζί με τον Νίκο Καρβέλα, ενώ συμμετείχε ενεργά σε όλα τα στάδια της παραγωγής στο πρώτο ανέβασμα.

«Ο Γιάννης Κακλέας έχει κάνει μία καταπληκτική δουλειά. Όταν είδα την Άννα να παίζει στην πρόβα δάκρυσα. Είναι σαφώς πιο αναβαθμισμένη από την πρώτη φορά. Είναι πιο ώριμο το παίξιμό της» είπε ο ίδιος και πρόσθεσε: «Το εντυπωσιακό είναι η τρομακτική ενέργεια και ο ενθουσιασμός που εκπέμπουν όλα τα νέα παιδιά που έχουν ενταχθεί στον θίασο».

Ενθουσιασμένη, που συνυπάρχει σε αυτή τη δουλειά, δήλωσε η Εβελίνα Παπούλια, η οποία, όπως είπε, με οι Δαίμονες ήταν η αφορμή να πραγματοποιηθεί και μια βαθιά της επιθυμία, να συνεργαστεί με τον Γιάννη Κακλέα. «Ήταν ένα από τα πολύ μεγάλα «θέλω» μου και για κάποιον λόγο δεν συνέβαινε» ανέφερε.

Για τον πρωταγωνιστή Παναγιώτη Πετράκη, η συμμετοχή του είναι καρμική υπόθεση. Όπως εξήγησε, είχε δει τους πρώτους «Δαίμονες» περισσότερες από 15 φορές και χάρη σε αυτήν την παράσταση αποφάσισε να ακολουθήσει το συγκεκριμένο επάγγελμα.

Οι «Δαίμονες» του 2013 έχουν καινούριες ενορχηστρώσεις. «Με πλήρη συνεργασία και συνεννόηση με τον Νίκο Καρβέλα, δόθηκε έμφαση στην ανάδειξη των μελωδιών αλλά και στη δραματικότητα των σκηνών, σύμφωνα πάντα με τη σκηνοθετική γραμμή του Γιάννη Κακλέα» είπε ο Αλέξιος Πρίφτης που έχει αναλάβει την μουσική διεύθυνση. Η μουσική των Δαιμόνων θα παρουσιάζεται ζωντανά κάθε βράδυ από ορχήστρα που αποτελείται από 13 μουσικούς.

Όπως είπαν οι συντελεστές, στις πρόβες αντιμετώπισαν το έργο σα να γράφτηκε σήμερα, ενώ δόθηκε έμφαση σε όλα τα στοιχεία που συνθέτουν μια όπερα.

Η πρεμιέρα έχει προγραμματιστεί για τις 22 Μαρτίου.

Τις χορογραφίες επιμελείται η Ζωή Τατόπουλος, τα σκηνικά Μανόλης Παντελιδάκης, τα κοστούμια η Ντένη Βαχλιώτη και τους φωτισμούς η Ελευθερία Ντεκώ.

Πηγή: ΑΜΠΕ, http://www.kathimerini.gr

13/03/2013 0 comments

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd : The King’s Speech

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Το αφιέρωμά μας στις ταινίες που βραβεύτηκαν με Oscar φτάνει σήμερα στο τέλος του, μια που απόψε, την ώρα που – πιθανώς – οι πιο πολλοί θα είμαστε μεταξύ έκτου και δέκατου τέταρτου ονείρου, θα πραγματοποιηθεί η 85η Τελετή Απονομής των βραβείων της Ακαδημίας. Και νομίζω πως το πιο κατάλληλο φινάλε θα ήταν να μιλήσουμε για μία ταινία η οποία ξεχώρισε ως η ταινία της χρονιάς αλλά και για τη σκηνοθεσία της.

Ο Πρίγκιπας Αλβέρτος (Colin Firth), δούκας του Γιορκ, λόγω ενός προβλήματος στην ομιλία του που τον αναγκάζει να τραυλίζει, απέφευγε τις δημόσιες εμφανίσεις. Όταν όμως ο διάδοχος Πρίγκιπας Εδουάρδος Η’ (Guy Pierce) παραιτείται από το θρόνο εξαιτίας ενός σκανδάλου, θα κληθεί ο Πρίγκιπας Αλβέρτος να πάρει τη θέση του. Πράγμα που σημαίνει πως πρέπει να αντιμετωπίσει το πρόβλημά του. Έτσι με την προτροπή της συζύγου του, Ελισάβετ (Helena Bonham Carter) θα συναντήσει τον Αυστραλό ειδικό σε παθήσεις σαν τη δική του, Λάιονελ Λογκ (Geoffrey Rush). Οι κάπως ανορθόδοξες μέθοδοι του γιατρού στην αρχή θα ξενίσουν τον Πρίγκιπα Αλβέρτο αλλά η σχέση των δύο ανδρών θα βοηθήσει στον εντοπισμό της πηγής του προβλήματος και στη συνέχεια στην αντιμετώπισή του.

Ο «Λόγος του Βασιλιά» είναι μία ταινία εποχής σε σενάριο του David Seidler και σκηνοθεσία του Tom Hooper, ο οποίος φέτος διαγωνίζεται στα Oscar για τους μουσικούς του «Άθλιους». Με φόντο την Αγγλία σε μία από τις πιο κρίσιμες περιόδους της Ιστορίας της (λίγο πριν τη συμμετοχή της στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο), ο Tom Hooper σκηνοθετεί μία ατμοσφαιρική ταινία με επίκεντρο την υπερπροσπάθεια του Πρίγκιπα Αλβέρτου – και μετέπειτα Βασιλιά Γεωργίου ΣΤ’ – ώστε να μη γίνει περίγελος ανεβαίνοντας στο θρόνο και φυσικά ώστε οι ομιλίες του να αγγίξουν το λαό. Χαρακτηριστικός επίσης είναι ο τρόπος προσέγγισης του Πρίγκιπα Αλβέρτου από μία – ας την πούμε – «κοινή θνητή» οπτική, μια που η συνεργασία του με το Λογκ θα τον αναγκάσει να αφήσει στην άκρη τον «αέρα» του γαλαζοαίματου θα τον αλλάξει ριζικά όχι μόνο επιλύοντας τις δυσκολίες στην ομιλία του, αλλά και μετατρέποντας όλην του τη νοοτροπία όσον αφορά το πώς πρέπει να είναι ένας άξιος μονάρχης.

Φυσικά η φυσιογνωμία του Colin Firth που υποδύεται τον Πρίγκιπα Αλβέρτο βοηθάει κατά πολύ το θεατή ώστε να δεχτεί πως κι ο Βασιλιάς ακόμη έχει ανθρώπινες αδυναμίες. Ο Firth ερμηνεύει ίσως το ρόλο της ζωής του σε αυτήν την ταινία, πράγμα που ίσως οι περισσότεροι το αναμέναμε, καθώς κατά βάση τον γνωρίσαμε – και μας άρεσε! – σε «classy» ερμηνείες, όπως εκείνος του John Worthing στο “Η σημασία του να είναι κανείς σοβαρός» του 2002. Η Helena Bonham Carter αφήνει για λίγους τους σουρεάλ χαρακτήρες της από τις ταινίες του Tim Burton κι ενσαρκώνει τη Βασίλισσα Ελισάβετ (όχι αυτήν που πήδηξε από το ελικόπτερο, με τον 007 στην Τελετή Έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου, αλλά τη μαμά!) με μεγάλη επιτυχία, ενώ για το χαρακτήρα του Λογκ δε θα μπορούσε να επιλεχθεί κάποιος άλλος από τον Geoffrey Rush.

Η ταινία ήταν υποψήφια σε δώδεκα κατηγορίες των Oscar, βγαίνοντας νικήτρια σε τέσσερις πολύ σημαντικές: ο Colin Firth κέρδισε το Βραβείο για τον Α’ Ανδρικό Ρόλο, ο David Seidler διακρίθηκε για το Πρωτότυπο Σενάριό του, ο Tom Hooper για τη σκηνοθεσία του κι οι παραγωγοί της ταινίας Iain Canning, Emile Sherman και Gareth Unwin παρέλαβαν από ένα αγαλματάκι έκαστος, καθώς ο «Λόγος του Βασιλιά» αναδείχθηκε ως η Καλύτερη Ταινία.

Πρωταγωνιστούν: Colin Firth, Geoffrey Rush, Helena Bonham Carter, Michael Gambon, Guy Pierce κ.α.

24/02/2013 1 comment

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

‘How to catch a monster’: Η πρώτη σκηνοθετική απόπειρα του Ryan Gosling

written by Αλεξάνδρα Σκαράκη

Η ταινία ‘How to catch a monster’, αποτελεί το ντεμπούτο του Ryan Gosling στη σκηνοθεσία και αναμένεται να κυκλοφορήσει το 2014. Πρωταγωνιστές είναι οι Eva Mendes, Christina Hendricks, Matt Smith και Saorirse Ronan, ενώ συνεχίζονται να ανακοινώνονται και άλλοι ηθοποιοί που θα συμμετάσχουν.

Το ‘How to catch a monster’ πρόκειται για ένα noir σύγχρονο παραμύθι, το οποίο συνδυάζει φαντασία και αγωνία. Η Billy (Christina Hendricks) είναι μια ανύπαντρη μητέρα, η οποία ωθείται σε έναν σκοτεινό κόσμο, όταν ο γιός της ανακαλύπτει μια υποβρύχια πόλη και οι περιπέτειες ξεκινούν.

Παραγωγοί της ταινίας είναι οι Marc Platt και Adam Siegel από την εταιρεία Marc Platt Productions, σε συνεργασία με την Phantasma Films του Ryan Gosling. Η Bold Films, εταιρία παραγωγής της υποψήφιας για Όσκαρ ταινίας ‘Drive’, θα χρηματοδοτήσει το ‘How to catch a monster’ και θα παρουσιαστεί στο Toronto International Film Festival, για αναζήτηση ξένων αγοραστών.

Ο ηθοποιός, παραγωγός και σκηνοθέτης Ryan Gosling, έχει συνεργαστεί στο παρελθόν με την Christina Hendricks στο ‘Drive’. Η επόμενη ταινία στην οποία συμμετέχει είναι ονομάζεται ‘The Place Beyond The Pines’ του Derek Cianfrance, η πρεμιέρα της οποίας θα πραγματοποιηθεί στο διεθνές φεστιβάλ ταινιών του Τορόντο.

Πηγή: http://www.examiner.com

09/02/2013 0 comments

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Θανάσης Τσαλταμπάσης: “Σκηνοθετώ μια ταινία που θα βγει μέσα στο 2013”

written by Ιωαννα Βλασση

Είναι ίσως ένα από τα μεγαλύτερα σύγχρονα πηγαία ταλέντα, με αυθεντική κωμική φλέβα, τόσο ντροπαλός, σαν να μην έχει συνειδητοποιήσει την επιτυχία του.

Τον συνάντησα στο Θέατρο ΔΙΑΝΑ και από την πρώτη στιγμή μου έκανε εντύπωση το βαθύ, εκφραστικό βλέμμα του. Με υποδέχθηκε θερμά και άκουσε με ενδιαφέρον τη γνώμη μου για την υπέροχη αυτή παράσταση.

Ο Θανάσης Τσαλταμπάσης απαντά στις ερωτήσεις μας και μιλά για πρώτη φορά για το σκηνοθετικό του ντεμπούτο. Απολαύστε τον!

Ιωάννα Βλάσση: Θέατρο ΔΙΑΝΑ «Η ΓΙΑΓΙΑ», μια παράσταση με επιτυχημένη πορεία στη Θεσσαλονίκη ήρθε επιτέλους και στην Αθήνα. Πείτε μας λίγα λόγια για την ανατρεπτική «γιαγιά», το ρόλο που ενσαρκώνετε στην ομώνυμη παράσταση.

Θανάσης Τσαλταμπάσης: Η “γιαγιά” είναι η γενιά που φεύγει και ταυτόχρονα αυτή που έρχεται, με προβληματισμούς που δεν υπήρχαν και ταυτόχρονα με προβληματισμούς που γεννήθηκαν στα δύσκολα χρόνια της κρίσης. Ένας άνδρας, χωρίς να είναι ηθοποιός, παίζει τη γιαγιά με ρίσκο να πάει ως και φυλακή, προκειμένου να πείσει το κράτος ότι η γιαγιά του ζει για να παίρνει τη σύνταξή της.

Ιωάννα Βλάσση: Εσείς έχετε νιώσει ότι γι’ αυτό που συμβαίνει στη χώρα μας τον τελευταίο καιρό φταίμε όλοι και ο καθένας μας ξεχωριστά ή το κράτος και οι αδυναμίες του μας έφεραν ως εδώ;

Θανάσης Τσαλταμπάσης: Πιστεύω ότι κυρίως φταίει το κράτος και οι αδυναμίες του, μιας και αυτά “επιτρέψαν” στο καθένα μας να κάνει λάθη. Ένα καλύτερα δομημένο κράτος θα άφηνε λιγότερα περιθώρια ανθρωπίνων λαθών και κατά συνέπεια θα απέτρεπε την κρίση στο βαθμό τουλάχιστον που τη ζούμε.

[quote_right] “Παίζω και σκηνοθετώ μια ταινία που έγραψα και που ευελπιστούμε να βγει τέλος του ‘13 στους κινηματογράφους.”
[/quote_right]
Ιωάννα Βλάσση: Στην τηλεόραση τα κανάλια επενδύουν πλέον σε πιο φθηνές λύσεις, όπως τα τουρκικά σίριαλ. Θεωρείτε ότι είναι φυσικό να συμβαίνει αυτό;

Θανάσης Τσαλταμπάσης: Νομίζω πως είναι λογική η στροφή στο “ενοίκιο” και όχι στην “αγορά”. Σήμερα είναι τα τούρκικα, άλλοτε ήταν τα μεξικάνικα, αύριο θα είναι τα κινέζικα. Αυτό ακολουθεί την εκάστοτε τηλεοπτική μόδα, που πάντα υπήρχε. Όταν κάτι πηγαίνει καλά, την άλλη χρονιά βλέπουμε 10-20 κλώνους του. Δε με ξενίζει λοιπόν και δεν έχω τίποτα με το λαό των Τούρκων.

Ιωάννα Βλάσση: Ισχύει ότι πλέον για να κάνεις καριέρα χρειάζονται περισσότερο οι δημόσιες σχέσεις, και λιγότερο το ταλέντο;

Θανάσης Τσαλταμπάσης: Ποιές δημόσιες σχέσεις; Αφού όλοι είναι άνεργοι! Πέρα απ’ την πλάκα νομίζω ότι πάντα το ταλέντο βρίσκει το δρόμο του όταν αυτός που το έχει κοπιάζει, και αντίστοιχα πάντα η έλλειψη αξιών στέκεται εμπόδιο στις αξίες που όμως ποτέ δεν χάνονται όσο κι αν κλονίζονται.

Ιωάννα Βλάσση: Θεωρείτε πως είναι προς όφελος του ηθοποιού να δημοσιοποιεί την ιδιωτική του ζωή για να προωθεί τη δουλειά του; Και πόσο εύκολο είναι να κρατήσετε την προσωπική σας ζωή “ιδιωτική”;

Θανάσης Τσαλταμπάσης: Αυτό έχει να κάνει καθαρά με τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά. Περί ορέξεως λοιπόν, ο καθένας μπορεί να κάνει ό, τι θέλει για την καριέρα του, αρκεί φυσικά να μη βλάπτει έμμεσα ή άμεσα κάποιον άλλον άνθρωπο. Εγώ έγινα γνωστός για τη δουλειά μου και για αυτήν θέλω να είμαι μόνο. Καμία άλλη “διασημότητα” δε με αφορά. Αλλά και πάλι λέω ότι αυτό είναι προσωπική αντίληψη.

Ιωάννα Βλάσση: Ποιος είναι ο ρόλος που σας έχει ταιριάξει περισσότερο στην καριέρα σας;

Θανάσης Τσαλταμπάσης: Φροντίζω οι ρόλοι που παίζω να μη μου ταιριάζουν καθόλου, για να έχω μεγαλύτερη δημιουργική απασχόληση! Και προσπαθώ το αποτέλεσμα να είναι τέτοιο που να νομίζεις πως μου ταίριαζαν! Όλοι οι ρόλοι που έχω κάνει είναι αγαπημένοι γιατί έχουν από πίσω μια σημαντική προεργασία. Κάποιοι απέκτησαν μεγάλη δημοφιλία, όπως ο Φώτης του “Ευτυχισμένοι Μαζί”, ή ο Θανάσης απ’ τη “Λούφα και Απαλλαγή” ή ο Κωστής του “Πίσω στο σπίτι”.

Ιωάννα Βλάσση: Σίγουρα υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που θαυμάζετε σε αυτό το χώρο. Ποιοι είναι αυτοί;

Θανάσης Τσαλταμπάσης: Πολλοί! Βουτσάς, Μπέζος, Κιμούλης, Φιλιππίδης, Λαζόπουλος, Ράντου, Καβογιάννη, Χαραλαμπόπουλος, Μαρίνα Ψάλτη και όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και απ ‘το εξωτερικό, Ντε Νίρο, Πατσίνο, Μπραντ Πιττ, Σον Πεν.

Ιωάννα Βλάσση: Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σας; Ίσως κάτι στην τηλεόραση; Η παράσταση θα συνεχιστεί και την επόμενη χρονιά;

[quote_left]«Οι άνθρωποι που αγαπώ είναι το όνειρο και η πραγματικότητά μου»[/quote_left]
Θανάσης Τσαλταμπάσης: Συνεχίζεται μέχρι Απρίλιο η “Γιαγιά”, θα επαναληφθεί για λίγες παραστάσεις στο Μέγαρο Μουσικής ο “Βαφτιστικός” που έκανε 9 παραστάσεις sold out πριν λίγο καιρό. Επίσης θα κάνω μια καινούργια μεγάλη δουλειά για καλοκαίρι, συμπαραγωγή του Μεγάρου, ένα υπέροχο έργο που θα ανακοινώσουμε σε λίγο καιρό. Και τέλος θα παίζω και θα σκηνοθετώ μια ταινία που έγραψα και που ευελπιστούμε να βγει τέλος του ‘13 στους κινηματογράφους. Αυτό είστε οι πρώτοι που το ανακοινώνω και είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα στη ζωή και την καριέρα μου.

Ιωάννα Βλάσση: Ποιο είναι το πιο τρελό σας όνειρο, για το οποίο θα κάνατε θυσίες για να το πραγματοποιήσετε;

Θανάσης Τσαλταμπάσης: Θυσίες μόνο για τους ανθρώπους που αγαπώ θα έκανα. Αυτοί είναι το όνειρο και η πραγματικότητά μου, χωρίς αυτούς και να γίνονταν τρελά όνειρα πραγματικότητα, δε θα τα ευχαριστιόμουν..

21/01/2013 2 comments

FASHION

Ο Guy Ritchie σκηνοθετεί τη νέα καμπάνια David Beckham Bodywear @ H&M

written by The K-magazine

Ο διάσημος σκηνοθέτης κινηματογραφικών ταινιών Guy Ritchie υπογράφει τη νέα τηλεοπτική διαφημιστική καμπάνια της συλλογής David Beckham Bodywear @H&M, στην οποία ο David εμφανίζεται για πρώτη φορά ως ήρωας σε ταινία δράσης.

«Ο David είναι γεννημένος πρωταγωνιστής» μας εξηγεί ο Guy Ritchie.
«Για μένα, η καμπάνια αυτή ήταν κάτι παραπάνω από μια διαφήμιση. Ήταν σαν να σκηνοθετούσα μια ταινία μικρού μήκους».
Στη χιουμοριστική αυτή ταινία, που η παγκόσμια πρεμιέρα της αναμένεται στις 6 Φεβρουαρίου, ο Beckham εξαπολύει ένα εντυπωσιακό κυνηγητό στους πολυσύχναστους δρόμους και τα πάρκα του Beverly Hills, φορώντας μόνο το μποξεράκι του.
«Η συνεργασία μου με τον Guy ήταν μια φανταστική εμπειρία» λέει ο Beckham.
«Ελπίζω να διασκεδάσετε παρακολουθώντας το φίλμ, τόσο όσο διασκέδασα κι εγώ κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων».
Η προσθήκη νέων χρωμάτων στη συλλογή συμπίπτει με τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου και περιλαμβάνει κόκκινες και μπλε λεπτομέρειες όπως και χακί αποχρώσεις.

11/01/2013 0 comments

Newer Posts

Older Posts