Αν ο σύντροφός σας είναι ευαίσθητος, συνεργάσιμος και υποστηρικτικός, συγχαρητήρια. Δεν είστε απλώς τυχερή που έχετε το ιδανικό έτερον ήμισι αλλά και έναν εν δυνάμει καλό γονιό. Πρόσφατη έρευνα απέδειξε πως τα χαρακτηριστικά που κάνουν κάποιον ή κάποια καλό και υποστηρικτικό σύντροφο είναι τα ίδια που τον καθιστούν καλό γονιό. Αντίθετα σύμφωνα με την ίδια έρευνα οι άνθρωποι που είναι ανασφαλείς στις σχέσεις τους συχνά δεν υιοθετούν ιδιαίτερα κατάλληλες γονεικές πρακτικές.
“Αν έχεις την ικανότητα να προσαρμόζεις την φροντίδα σου στις ανάγκες του άλλου, φαίνεται πως αυτό μπορείς να το κάνεις σε όλων των ειδών τις σχέσεις” δήλωσε η Abigail Millings μια από τις ψυχολόγους του Πανεπιστημίου του Bristol που διεξήγαγε την έρευνα. Φροντίδα σύμφωνα με τις ανάγκες του άλλου σημαίνει να συνεργάζεσαι χωρίς να είσαι αυταρχικός, να αναγνωρίζεις τις ανάγκες του άλλου και να τις στηρίζεις.
Προσκόλληση και άγχος
Η Millings και οι συνεργάτες της επικεντρώθηκαν στο πώς οι άνθρωποι σχετίζονται μεταξύ τους χωρίζοντας τους σε αυτούς που αποφεύγουν να συσχετιστούν βάζοντας φραγμούς και εμπόδια στο να έρθουν κοντά με τον σύντροφο τους και σε αυτούς που είναι γαντζωμένοι πάνω στον άλλο από ανασφάλεια και από τον συνεχή φόβο ότι θα τους εγκαταλείψουν. Όπως όλοι καταλαβαίνουμε, τίποτα από τα δύο δεν είναι υγιές με το ιδανικό μοντέλο να ζητά μια υγιή συσχέτιση με τον άλλο που περιλαμβάνει ελευθερία, ανεξαρτησία αλλά και μια έντονη πίστη πως το άλλο πρόσωπο θα είναι εκεί για εμάς.
Η ερευνητική ομάδα εξέτασε κατά πόσο η εξάρτηση του ενός γονιού από τον άλλο επηρεάζει το πώς συμπεριφέρονται σαν γονείς και το τί μεθόδους ανατροφής υιοθετούν. Ένας γονιός προσκολλημένος στην σχέση του με άγχος είναι πιθανότερο να μην αφήσει το παιδί του ελεύθερο να ανακαλύψει τον κόσμο. Κάποιος που φοβάται να σχετιστεί με τον συντροφό του θα είναι ψυχρός και απόμακρος.
Οι ψυχολόγοι διακρίνουν τρεις παιδαγωγικές μεθόδους, την αυταρχική, που θέτει πολύ σκληρούς και αυστηρούς κανόνες, την επιτρεπτική που θέτει λιγοστά όρια και την πειθαρχημένη, αυτή που θέτει κανόνες μέσα σε ένα περιβάλλον στοργής και αγάπης. Η τελευταία, την οποία η σύγχρονη παιδαγωγική θεωρεί το ιδανικό μοντέλο, υιοθετείται κυρίως από συντρόφους που έχουν μια υγιή και ανεξάρτητη μεταξύ τους σχέση. Οι γονείς που από την έρευνα προέκυπτε πως απέφευγαν να σχετιστούν στενά, συνήθως υιοθετούσαν το αυταρχικό ή ιδιαίτερα επιτρεπτικό στιλ ανατροφής. “Το να είμαστε εκπαιδευμένοι στο να ακούμε και να είμαστε ευαίσθητοι στις ανάγκες του συντρόφου μας μας βοηθάει στο να έχουμε αυτήν την ικανότητα σε ότι αφορά και τα παιδιά μας” καταλήγουν οι ερευνητές.