Ποιός είναι ο ΑΠΚ; Γιατί είναι υπό εξαφάνιση; Ο καθηγητής και σύμβουλος ΜΜΕ, Ανδρέας Θεοδωρακόπουλος, προθυμοποιήθηκε να μας συμβουλέψει. Αλλά ότι και να έγραφα θα ήταν “λίγο”, καθώς ένας “Άνδρας Παλαιάς Κοπής” είναι σίγουρα πιο αρμόδιος για να μας πει τι σημαίνει αυτός ο όρος.
Άνδρας Παλαιάς Κοπής(ΑΠΚ), gentleman, κύριος με όλη τη σημασία της λέξης, “κύριος με το Κάππα κεφαλαίο”.
Ποια είναι αυτά τα συστατικά και χαρακτηριστικά, τα οποία καθιστούν κάποιον άνδρα, παλαιάς κοπής;
Επιχειρώ να καταγράψω κάποια απ΄αυτά.
Κύριο χαρακτηριστικό του ΑΠΚ είναι ότι ξέρει να φέρεται προς όλους. “‘Όταν δε λέμε όλους εννοούμε όλους.” (Γυναίκες, υφισταμένους, παιδιά, αδύναμους, σερβιτόρους)
Η στάση του απέναντι στις γυναίκες είναι κάτι το οποίο καθιστά τον ΑΠΚ διακριτό από μακρυά. Όταν μια κυρία είναι μαζί του δεν πληρώνει ποτέ η κυρία. Αν ο άνδρας δεν έχει χρήματα, προφασίζεται πονοκέφαλο και δεν βγαίνει μαζί της.
“Όταν είναι μαζί με μία κυρία, αυτός οφείλει να πληρώσει, να της ανοίξει την πόρτα, να της ανάψει το τσιγάρο και να της σερβίρει το ποτό της”
Ο ΑΠΚ δεν διαλαλεί, ούτε αφήνει υπονοούμενα σχετικά με τη σχέση την οποία έχει με άλλες κυρίες.
Δεν αναφέρεται ποτέ σε ερωτικά κατορθώματα, παιγνίδια επιβολής εξαιρετικές επιδόσεις κλπ.
Δεν αγγίζει ποτέ μια γυναίκα εκτός από μία απλή χειραψία. Εξαιρούνται η κόρη του, η σύζυγός του και η ερωμένη του. Παλιότερα φορώντας καπέλο χαιρετούσαν ανασηκώνοντας το.
Δεν εκφράζει ποτέ δημοσίως το θαυμασμό του για άγνωστες κυρίες οι οποίες περνούν τυχαίως από μπροστά του πόσο μάλλον εμπλέκοντας και την μητέρα του. (“Τι είσαι μάνα μου!!!”)
Δεν κτυπά ποτέ κάποια κυρία εκτός σεξ, αλλά και στο σεξ χρειάζεται η συγκατάθεση της κυρίας. Σέβεται τις επιθυμίες της και τα όρια της.
Δεν φλερτάρει ποτέ κάποια, αν συνοδεύει μία άλλη.
Δεν βιάζει ποτέ κάποιον ή κάποια ούτε σωματικά ούτε ψυχολογικά.
Ξέρει να ντυθεί αναλόγως της περίστασης. Η σαγιονάρα, η άσπρη κάλτσα (εκτός αθλητικής περιβολής), η βερμούδα εκτός παραλίας, πρέπει να απαγορευτούν.
Αναλαμβάνει τις ευθύνες των αποφάσεων του, των ενεργειών του και της τυχούσας εξουσίας (Έχω βαρεθεί να ακούω χρόνια πολλά μεγαλοεπιχειρηματίες οι οποίοι δεν γνώριζαν τι έπρατταν οι υφιστάμενοί τους.)
Δεν είναι φανατικός με τίποτα (Ποδόσφαιρο , θρησκεία, κόμματα) και δεν είναι φανατικός γιατί είναι σκεπτόμενος και γνωρίζει ότι όλα στη ζωή έχουν τις αδυναμίες τους.
Δεν χάνει το χιούμορ του ποτέ.
Δεν επιδεικνύει ποτέ μα ποτέ, τίποτα μα τίποτα. Δεν νοιώθει περήφανος για το αυτοκίνητο το οποίο κατέχει τη βίλα , την πισίνα, τα λεφτά, τη θέση.
Στα καφέ δεν κάθεται μισοξαπλωμένος καπνίζοντας πουράκλα κοιτώντας το ταβάνι.
Δεν φορά χρυσά κοσμήματα πλην συγκεκριμένων κι ελαχίστων.
Δεν ασχολείται όλη μέρα με το κορμί του και το πρόσωπό του. Κυρίως δε, δεν θεωρεί ότι θα γίνει αρεστός σε μία κυρία αν της μιλά διαρκώς για την αποτρίχωση του και την κρέμα νυκτός την οποία χρησιμοποιεί.
Δεν μιλά για ανθρώπους και αντικείμενα αλλάζοντας το μέγεθός τους (ψαρούκλα, γκομενάκι, αυτοκινητάρα, γυναικάρα μου…)
Ο λόγος του είναι συμβόλαιο.
Δεν κρύβεται ποτέ και από κανέναν εκτός και είναι τρομοκράτης.
Δεν λέει ποτέ “θα δούμε” . Ξέρει πάντα τι πρέπει να γίνει και τι θέλει να γίνει..
Είναι φιλάνθρωπος χωρίς να το ξέρει κανείς.
Ανοίγοντας τη πόρτα μιας τουαλέτας αν μέσα είναι μία κυρία, ο ΑΠΚ θα πει “Με συγχωρείτε κύριε, δεν το ήξερα“.
Όλα αυτά και άλλα πολλά υπαγορεύουν μια συμπεριφορά η οποία καθιστά έναν άνδρα Άνδρα Παλαιάς Κοπής. Μια τέτοια συμπεριφορά συχνά γίνεται αντικείμενο χλευασμού από τους άλλους άλλα ποιος ασχολείται με υποκείμενα τέτοιου διαμετρήματος;
Όσο για τις κυρίες, οι οποίες κρυφογελούν με τέτοιες συμπεριφορές, να ξέρετε ότι τρία πράγματα μπορεί να συμβαίνουν:
– δεν έχουν παιδεία
– δεν έχουν -ίσως- αξιολογήσει τον εαυτό τους ως γυναίκες που αξίζουν τον σεβασμό και τον θαυμασμό των γύρω τους.
– “όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια”.
Αυτά για πρώτο κεφάλαιο. Ο ΑΠΚ βελτιώνεται διαρκώς.
Το άρθρο αυτό συνοδεύεται εξαίσια με το απόσπασμα της ταινίας “Άρωμα Γυναίκας“, με τον Al Pacino να παραδίδει μαθήματα tango!
Ο Ανδρέας Θεοδωρακόπουλος είναι καθηγητής και σύμβουλος Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.
Photo credits: Andrea Piacquadio (pexels.com)
Το παγωτό είναι χωρίς αμφιβολία ο «βασιλιάς» του καλοκαιριού και όλοι υποκύπτουν (λιγότερο ή περισσότερο) σε αυτόν τον… θερμιδικό αλλά τόσο γλυκό – κυριολεκτικώς και μεταφορικώς – πειρασμό. Αναρωτηθήκατε όμως ποτέ τι «λέει» για τον χαρακτήρα σας η γεύση παγωτού που προτιμάτε; Αυτό αναρωτήθηκαν οι υπεύθυνοι μεγάλης εταιρείας παρασκευής παγωτών (συγκεκριμένα της Baskin Robins) και ανέθεσαν σε ειδικούς του ερευνητικού ιδρύματος Smell & Taste Treatment and Research Foundation με έδρα στο Σικάγο να τους δώσουν απαντήσεις.
Ο ιδρυτής του ιδρύματος δρ Αλαν Χιρς διερεύνησε εξονυχιστικά το ζήτημα και κατέληξε στο τι μαρτυρούν κάποιες διαδεδομένες γεύσεις παγωτού για την προσωπικότητα αυτών που τις επιλέγουν. «Είχαμε ορισμένα ευρήματα που μας εξέπληξαν» ανέφερε ο δρ Χιρς. «Για παράδειγμα, τα άτομα που επιλέγουν κάποιο είδος σορμπέ και κυρίως ανανά, πορτοκάλι και βατόμουρο είναι πιο απαισιόδοξα από ό,τι θα φανταζόταν κάποιος, παρά το έντονο χρώμα αυτών των παγωτών, ενώ όσοι διαλέγουν μια γεύση παγωτού σοκολάτα με ξηρούς καρπούς και αφράτα ζαχαρωτά εντός του (μαρσμέλοου) είναι πολύ καλοί στο να ακούν τα προβλήματα των άλλων».
Ιδού αναλυτικά τι δείχνουν οι απολαυστικές γεύσεις των παγωτών για τον χαρακτήρα μας:
Σοκολάτα – Ατομα «θεατρικά», πολύ δραστήρια, που φλερτάρουν έντονα, αισθησιακά και εύπιστα.
Βανίλια – Ατομα παρορμητικά, εύκολα επηρεαζόμενα, ιδεαλιστές.
Φράουλα – Ατομα ανεκτικά, αφοσιωμένα, εσωστρεφή.
Σοκολάτα με μέντα – Ατομα που φιλονικούν, επιφυλακτικά, «σφιχτά» με τα χρήματα.
Σοκολάτα με ξηρούς καρπούς και μαρσμέλοου – Ατομα επιθετικά, καλοί ακροατές, ελκυστικά.
Σοκολάτα με κομμάτια σοκολάτας και cookies- Ατομα φιλόδοξα, ανταγωνιστικά, οραματιστές.
Κρέμα με καραμελωμένα φιστίκια πεκάν – Ατομα υποστηρικτικά, τρυφερά που προτιμούν να μένουν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Κρέμα με καφέ – Ατομα σχολαστικά, ευσυνείδητα που αναζητούν την ηθική τελειότητα.
Σοκολάτα με κομμάτια σοκολάτας – Ατομα γενναιόδωρα, ικανά.
Σορμπέ με ανανά, πορτοκάλι, βατόμουρο – Ατομα αναλυτικά, αποφασιστικά, απαισιόδοξα.
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
Η αλήθεια είναι ότι ακόμη και οι μεγαλύτεροι επιστήμονες αδυνατούν να καταλάβουν τι επικρατεί στο κεφάλι μιας γυναίκας. Είναι ένα ανεξήγητο ον και σε αυτό συμφωνούν ακόμα και οι ίδιες. Οι άνδρες, όσο και αν δεν το παραδέχονται, θέλουν διακαώς να μάθουν τι είναι αυτό που θα τραβήξει κοντά τους την γυναίκα που ποθούν. Και ύστερα από πολλά βιβλία που έχουν γραφτεί γι’ αυτό το θέμα, συγκεντρώσαμε τέσσερα «χαζά» πράγματα, που όμως λειτουργούν πραγματικά. Είναι εγγύηση.
Να έχεις την μυρωδιά του μπαμπά της
Όσο περίεργο και αν ακούγεται, όσο και αν δεν θέλετε να το παραδεχτείτε, αυτή είναι η αλήθεια. Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι επιλέγουμε τον σύντροφό μας με βάση το πόσο μας θυμίζουν τους γονείς μας και κυρίως τον «daddy» μας. Ακόμη και όταν ο πατέρας δεν είναι και ιδιαίτερα κοντά στην κόρη του, ασκεί επιρροή πάνω της. Μάλιστα είναι τόσο ισχυρή, που οι γυναίκες θα ανεχτούν από τον σύντροφό τους κάτι “άσχημο”, αν το έχει ζήσει στο παρελθόν στο οικογενειακό της περιβάλλον. Συνεπώς αν θέλετε να την κερδίσετε, «σκανάρετε» τον πατέρα της και μελετήστε την προσωπικότητά του, το χιούμορ του και την συμπεριφορά του. Προσέξτε βέβαια μην καταντήσετε “ψυχάκιας” . Και το εννοώ.
Γίνε “λιγότερο” άνδρας , aka less macho
Φυσικά δεν εννοούμε να περάσετε από οντισιόν για ταινίες τύπου «Brokeback mountain», αλλά και εσείς μην χτυπάτε και το χέρι στο τραπέζι επειδή ξέχασε να πάρει μπέικον. Το θέμα είναι ότι πριν 50 χρόνια οι γυναίκες έλκονταν από άνδρες που ήταν αρρενωποί, ανδροπρεπείς και γυμνασμένοι. Τότε ο άνδρας που” έπαιρνε την πέτρα και την έστυβε” ήταν στα φόρτε του. Σύμφωνα με έρευνες, αυτό συνέβαινε επειδή οι γυναίκες είχαν την ανάγκη να τις προστατεύουν και να δημιουργούν «επιτυχημένους» απογόνους. Αυτό άλλαξε, όμως, από τότε που εμφανίστηκε το αντισυλληπτικό χάπι. Πλέον το γνωρίζουν οι περισσότερες, αν όχι όλες. Το χάπι αυτό παράγει κάποιες ουσίες, αντίστοιχες με αυτές του οργανισμού, την περίοδο της εγκυμοσύνης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι γυναίκες να μην αισθάνονται την ανάγκη ενός «σκληρού» άνδρα για να κάνουν οικογένεια. Τέλος, αν βρείτε γυναίκα που δεν παίρνει αντισυλληπτικά, βγάλτε όλοι σας την “αντρίλα” ! (πλάκα κάνω).
Βεβαιώσου ότι έχεις ιδρώσει
Αν αναρωτιέστε γιατί μία γυναίκα βλέπει αγώνες ποδοσφαίρου, ενώ δεν είναι λάτρης του αθλήματος, σας έχω την απάντηση. Οι παίκτες – μετά από κάποια λεπτά παιξίματος- στάζουν ιδρώτα. Οι γυναίκες λατρεύουν τους ιδρωμένους άνδρες. Ναι, όσο παράξενο είναι, άλλο τόσο και αληθινό. Μόνο που ήρθε η στιγμή να ξεχωρίσουμε τι σημαίνει αυτό…. Δεν εννοούμε, βέβαια, τον ιδρώτα από το γιαπί που θα γυρίσει το έτερον μας ήμισυ, αλλά αυτόν του γυμναστηρίου. Ο ιδρώτας περιέχει χημικές ουσίες, που μπορεί να μην είναι και τόσο ελκυστικές ως προς την μυρωδιά, όμως έχουν έναν τρόπο να ενισχύουν την διάθεση μιας γυναίκας δημιουργώντας σεξουαλική διέγερση. Με απλά λόγια, αυτό σημαίνει, ότι προλαβαίνετε δεν προλαβαίνετε να γραφτείτε στο γυμναστήριο. Τρέξτε γιατί χανόμαστε. Είναι πολύ αποτελεσματικό.
Χρησιμοποίησε την γλώσσα του σώματος
Είτε το πιστεύετε, είτε όχι, όταν πρόκειται να προσελκύσεις μία γυναίκα, η γλώσσα του σώματος παίζει μεγάλο ρόλο. Η στάση που θα πάρεις όταν θα κάτσεις στον καναπέ, μέχρι και το χέρι που θα σηκώσεις για να ζητήσεις τον λογαριασμό. Οι γυναίκες προτιμούν τις ήρεμες και χαλαρές κινήσεις. Αν καταφέρετε, μάλιστα, να ανοιχτείτε και η στάση του σώματος σας να δείχνει φιλική και «cool», τότε θα την κερδίσετε, αποπνέοντας εμπιστοσύνη.
- Αν ο Adrian Grenier μου τραγουδούσε, και φωνή “λαϊκής” να είχε, θα με είχε κερδίσει.. (Κ.Μ.)
Τραγουδήστε της
Πριν ξεκινήσω, θα ήθελα να τονίσω πως ίσως αυτό να μην τις τρελαίνει όλες. Για παράδειγμα αν η φωνή σου είναι για την λαϊκή και ταιριάζει τέλεια με την φράση «εδώ οι καλές πατάτες, πάρε φρέσκο κρεμμυδάκι» δεν θα στο συνιστούσα. Παρ’ όλα αυτά σε κάποιες αρέσει. Προφανώς, όποιος άνδρας το διαβάσει, να το απορρίψει αμέσως, αλλά για να το λένε και οι επιστήμονες κάτι θα ξέρουν. Οι γυναίκες προτιμούν τους άνδρες που δεν φοβούνται να εκδηλώσουν τα συναισθήματα τους και να γίνουν «γελοίοι», διότι τους ντροπαλούς τους έχουν βαρεθεί. Έξω καρδιά δηλαδή. Και ένας τρόπος είναι να της τραγουδήσεις. Από όπερα μέχρι Πάολα. Ότι τραβάει η όρεξη σου.
Με αυτά τα τέσσερα tips, λοιπόν, θα κατακτήσετε την γυναίκα των ονείρων σας και επειδή και εγώ ανήκω στο θηλυκό γένος θα σας πω ότι αυτά τα κολπάκια πιάνουν!
Περισσότερες πληροφορίες για τη Μαρία Παπουτσάκη , μπορείτε να διαβάσετε εδώ
Μία από τις βασικές θεωρίες της οικογενειακής θεραπείας είναι η διαγενεακή προσέγγιση του Murray Bowen. Σύμφωνα με τον Bowen, κάθε γονιός μεταβιβάζει στα παιδιά του το βαθμό της συναισθηματικής διαφοροποίησης που έχει ο ίδιος κληρονομήσει από τους δικούς τους γονείς, το πόσο δηλαδή κανείς έχει διαχωρίσει το συναίσθημα του γονιού του από το δικό του. Συνεπώς, η διαφοροποίηση έχει να κάνει με την επίγνωση ότι τα συναισθήματα, οι προσδοκίες και οι ρόλοι που κάποιος βιώνει αφορούν σε δικές του επιλογές και όχι σε άγραφους κανόνες, προσδοκίες και προβολές συνειδητές ή ασυνείδητες της οικογένειας καταγωγής του.
Η γονική προβολή ξεκινάει από πολύ μικρή ηλικία. Σε όλους μας έχουν δοθεί ταμπέλες σχετικά με το ποιοι είμαστε (το καλό, το βολικό, το ευαίσθητο, το υπάκουο, το προβληματικό παιδί) και όλοι μας έχουμε ‘φορτωθεί’ με κάποιες από τις προσδοκίες των γονιών μας σχετικά με το τι θα σπουδάσουμε, θα επιλέξουμε, θα διαλέξουμε. Τα άτομα με χαμηλό επίπεδο διαφοροποίησης είναι πιο δεκτικά στις γονικές προβολές και δυσκολεύονται με τη διαδικασία της ωρίμανσης, δυσκολεύονται να βρουν τη δική τους φωνή και τις επιθυμίες τους και τείνουν να μην μπορούν να διαχωρίσουν τις προσωπικές τους ανάγκες από αυτές των άλλων όχι μόνο μέσα στην οικογένεια αλλά και σ’ άλλες σχέσεις.
Σύμφωνα με τον Bowen, οι άνθρωποι επιλέγουν συντρόφους με το ίδιο επίπεδο διαφοροποίησης το οποίο μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά. Έτσι μια μητέρα που είχε ένα πολύ στενό και παρεμβατικό δεσμό με την δική της μητέρα στις περισσότερες των περιπτώσεων θα αναπτύξει ή θα επιχειρήσει να αναπτύξει παρόμοιο δεσμό με την κόρη της. Ένας πατέρας που η σχέση του με τον πατέρα του ήταν απόμακρη συνήθως θα δημιουργήσει την ίδια σχέση με τα δικά του παιδιά. Η μεταβίβαση δεν είναι ίδια σε όλα τα παιδιά της οικογένειας. Ένα παιδί, για παράδειγμα, μπορεί να έχει πιο υψηλό βαθμό συναισθηματικής διαφοροποίησης και ένα άλλο πιο χαμηλό (αυτό πολλές φορές εξαρτάται από τη σειρά γέννησης των παιδιών).
Οι οικογένειες με χαμηλό επίπεδο διαφοροποίησης μοιράζονται το ίδιο συναίσθημα και δυσκολεύονται πολύ με τις αλλαγές ενώ τείνουν να βιώνουν μεγάλο άγχος καθώς η διαφοροποίηση συνδέεται με την ικανότητα της νοητικής έναντι της συναισθηματικής διεργασίας. Συνήθως λοιπόν, η συμπεριφορά είναι έντονα δραματική και υπάρχει δυσκολία στη λήψη αποφάσεων αφού το συναίσθημα κατακλύζει τη λογική.
Οι γονείς µε χαμηλό επίπεδο διαφοροποίησης τις περιόδους έντασης, τις αντιμετωπίζουν είτε µε συζυγική σύγκρουση, είτε µε ασθένεια του ενός συζύγου, είτε με απομάκρυνση από την οικογενειακή εστία λόγο φόρτου εργασίας. Πολύ συχνά όμως η ένταση στο οικογενειακό σύστημα εμφανίζεται σε ένα από τα παιδιά. Αυτό γίνεται μέσα από τη διαδικασία της τριγωνοποίησης. Το τριγωνικό σχήμα μειώνει το άγχος και είναι πιο σταθερό από τη δυάδα. Πόσες φορές έχουμε ακούσει κάποιο σύντροφο να λέει ότι ο γάμος ήταν σε τέλμα αλλά λόγω του προβλήματος του παιδιού αναγκάστηκαν να παραμείνουν μαζί. Τα παιδιά τριγωνοποιούνται εύκολα µε τους γονείς, και τα προβλήματα που αναπτύσσουν είναι από ήπια έως σοβαρά, ανάλογα µε την οικογενειακή ένταση που καλούνται να απορροφήσουν (Bowen, 1978).
Το παιδί που τριγωνοποιείται, είναι περισσότερο ευάλωτο στις συναισθηματικές εντάσεις της οικογένειας, και έχει μεγαλύτερη δυσκολία να αποχωριστεί την οικογένεια. Το παιδί σε αυτή την περίπτωση ενδέχεται να αναπτύξει κάποιο ψυχολογικό ή οργανικό πρόβλημα, πρόβλημα εξάρτησης από ουσίες, να εκδηλώνει παραβατική συμπεριφορά ή να καταβάλει όλες του τις δυνάμεις με σκοπό να φέρει τις καλύτερες επιδόσεις είτε στο σχολείο είτε στον αθλητισμό. Τα παιδιά εκδηλώνουν αυτή την ακραία συμπεριφορά προκειμένου να τραβήξουν την προσοχή των γονιών στα επιτεύγματα ή στις παραβατικές, καταστροφικές συμπεριφορές και όχι στα προβλήματα του γάμου τους. Και στις δύο περιπτώσεις η συμπεριφορά αυτή του παιδιού έχει μεγάλες επιπτώσεις στο ίδιο το παιδί καθώς στην πρώτη περίπτωση το παιδί γίνεται αυτοκαταστροφικό με εμφανή τίμημα την ψυχική ή και τη σωματική του υγεία. Στη δεύτερη περίπτωση το παιδί ψυχαναγκάζεται να είναι τέλειο ώστε να ευχαριστεί τους γονείς με αποτέλεσμα επιπτώσεις στον ψυχισμό του. Σύνηθες συμπτώματα σε αυτά τα παιδιά είναι καταναγκαστικές, διατροφικές διαταραχές, προβλήματα χρόνιου άγχους και κατάθλιψης.
Τα τριγωνοποιημένα παιδιά μπορεί στην ενηλικίωση να επιχειρήσουν την απομόνωση από την οικογένεια είτε με γεωγραφικό χωρισμό είτε με συναισθηματική αποκοπή από την οικογένεια. Αυτό συμβαίνει γιατί η συναισθηματική φόρτιση αλλά και το μέγεθος της αυτοθυσίας τους γίνεται αβάσταχτο με την πάροδο του χρόνου. Το τριγωνοποιημένο παιδί κατακλύζεται συνήθως από συναισθήματα έντονου θυμού και ενοχής. Η μόνη διέξοδος είναι η φυγή από τους άλυτους συναισθηματικούς δεσμούς και όχι η πραγματική χειραφέτηση. Στην περίπτωση της φυγής ή της συναισθηματικής αποκοπής από την οικογένεια η διαδικασία της διαφοροποίησης δεν έχει επιτευχθεί. Η συναισθηματική αποκοπή χαρακτηρίζεται από απομόνωση και άρνηση του εαυτού (χαμηλή αυτοπεποίθηση και αίσθηση αυτοεκτίμησης). Η συναισθηματική αποκοπή μπορεί να εκδηλωθεί με τη μορφή κατάθλιψης, ψύχωσης, ασθένειας ή σε ηπιότερες περιπτώσεις με την αποφυγή κοντινών σχέσεων.
Στις περισσότερες περιπτώσεις οι γονείς δεν τριγωνοποιούν τα παιδιά τους συνειδητά, ενώ είναι πολύ πιθανό να έχουν υπάρξει και οι ίδιοι σε αυτή τη θέση. Το επίπεδο διαφοροποίησης που μοιράζεται η οικογένεια είναι πολύ σημαντικός παράγοντας για την αυτοεκτίμηση που νιώθουμε, την ωριμότητα, το δικαίωμα επιλογής, την ικανότητα προσωπικής ανάπτυξης και τη διαχείριση της ελευθερίας.
‘Για να επιτευχθεί αυτή η υγιής διαφοροποίηση -που είναι άλλωστε απαραίτητη για την ‘ενηλικίωση’ – ο άνθρωπος χρειάζεται να μάθει να ενεργεί όχι με βάση συναισθηματικές αντιδράσεις που απορρέουν από έλλειψη προσωπικού χώρου, από σύγχυση πεποιθήσεων και διάχυση της ατομικής ευθύνης, αλλά με βάση συνειδητές επιλογές. Η ικανότητα να λέει κανείς “εγώ” – να λέει “ναι” χωρίς θυμό και “όχι” χωρίς τύψεις είναι μια θέση συνύπαρξης και ταυτόχρονα οριοθέτησης μέσα στις σχέσεις. Bowen (1979)
Για περισσότερες πληροφορίες παρακαλώ επικοινωνήστε με το «Κέντρο Ψυχολογικής Υποστήριξης και Συμβουλευτικής: Ιασμος», που διατηρούν οι:
*Ιωάννα Κορδαλή, Ψυχολόγος – Συστημική Ψυχοθεραπεύτρια, 210 6126439 ή 6933349021, [email protected]
*Σοφία Τσιώρη, Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια, [email protected]
Ένας χρήστης του Reddit, ο DontTacoBoutIt, δημοσίευσε μια σειρά από διάσημα έργα ζωγραφικής και ταυτόχρονα έδωσε σύντομες αλλά ξεκαρδιστικά ακριβείς εξηγήσεις για το πώς να αναγνωρίζετε τους δημιουργούς τους. Σύμφωνα πάντα με τον ίδιο, τα έργα του Ντα Βίντσι μπορείτε να τα αναγνωρίσετε από τη μπλε ομίχλη και τα τοπία που θυμίζουν «Άρχοντα των δαχτυλιδιών», ενώ τα έργα του Ρούμπενς από τις μεγάλες περιφέρειες των πρωταγωνιστών! Επειδή, λοιπόν, η ιστορία της Τέχνης ήταν πάντα μια μπερδεμένη υπόθεση, τη επόμενη φορά που θα επισκεφθείτε κάποιο μουσείο ή γκαλερί μπορείτε άνετα να το παίξετε… ειδήμων!
1. Αν όλα τα πρόσωπα στους πίνακες έχουν τεράστια περιφέρεια, τότε είναι Ρούμπενς.
2. Αν όλοι οι άντρες έχουν μάτια αγελάδας και γυναικεία σγουρά μαλλιά, είναι Καραβάτζιο.
3. Αν όλα τα πρόσωπα έχουν κάποιο είδος δυσλειτουργίας στο σώμα τους, τότε είναι Πικάσο.
4. Αν ο πίνακας μοιάζει με εικόνα από αυτές που βλέπετε μετά από ένα τρελό μεθύσι, είναι Νταλί.
5. Αν όλοι οι πίνακες έχουν σκούρο φόντο και οι πρωταγωνιστές βασανισμένες εκφράσεις στα πρόσωπά τους, είναι Τιτσιάνο.
6. Εάν οι πίνακες έχουν πολλούς μικροσκοπικούς ανθρώπους αλλά κατά τα άλλα η υπόλοιπη εικόνα είναι εντελώς φυσιολογική, είναι Bruegel.
7. Αν όλα τα πρόσωπα – συμπεριλαμβανομένων των γυναικών – μοιάζουν με τον Πούτιν, τότε είναι van Eyck.
8. Εάν οι πίνακες έχουν πολλούς μικροσκοπικούς ανθρώπους αλλά ταυτόχρονα έχουν επίσης και ένα σωρό τρελά σκηνικά, είναι Bosch.
9. Αν όλα τα πρόσωπα στους πίνακες μοιάζουν με ζητιάνους που φωτίζονται αμυδρά με μια λάμπα του δρόμου, είναι Ρέμπραντ.
10. Αν ένας πίνακας θα μπορούσε πολύ άνετα να έχει κάπου στην εικόνα και μερικά παχουλά πρόβατα ή όντως έχει, είναι Boucher.
11. Αν όλοι είναι όμορφοι, γυμνοί, και ο ένας πάνω στον άλλον, είναι Michelangelo.
12. Αν δείτε μπαλαρίνες, είναι Ντεγκά.
13. Αν ένας πίνακας έχει έντονη αντίθεση στο φωτισμό, είναι γαλαζωπός και όλα τα πρόσωπα έχουν γενειάδα, είναι Ελ Γκρέκο.
14. Πίνακας με πιτσιλωτά χρώματα και χωρίς πρόσωπα, είναι Μονέ.
15. Πίνακας με πιτσιλωτά χρώματα που απεικονίζει ένα χαρούμενο πάρτι, είναι Renoir.
16. Πίνακας με πιτσιλωτά χρώματα και δυστυχισμένους ανθρώπους, τότε είναι Μανέ.
17. Τοπία από τον «Άρχοντα των δαχτυλιδιών» , μια περίεργη μπλε ομίχλη, πρόσωπα με κυματιστά μαλλιά και με την αριστοκρατική μύτη της Madonna, είναι Ντα Βίντσι.
18. Πίνακας που μοιάζει με φύλλο του Excel με χρωματιστά τετράγωνα, είναι Mondrian.
Πηγή: perierga.gr
Αλήθεια έχετε σκεφτεί ποτέ την συμπεριφορά ενός λαού όταν πηγαίνει διακοπές και πόσο εύκολα μπορείτε να τη διακρίνετε και να την χαρακτηρίσετε; Για παράδειγμα, όταν τα “flash” αστράφτουν όλα μαζί και ο κόσμος είναι ένα σύμπλεγμα από ανθρώπους του ίδιου ύψους και χρώματος μαλλιών, καταλαβαίνουμε όλοι ότι έχουμε να κάνουμε με κατοίκους της Ανατολής.
Αν όμως έχουμε να αντιμετωπίσουμε χαμόγελο και την ευγένεια σε όλο της το μεγαλείο -βέβαια μέσα τους ίσως να μην θέλουν ούτε να μας βλέπουν- μάλλον τότε έχουμε να κάνουμε- από ότι λένε οι στατιστικές- με Άγγλους. Στην περίπτωση που ακούγονται στο βάθος φωνές να μιλάνε ακατάπαυστα είναι Ισπανοί ή Βραζιλιάνοι, σας το υπόσχομαι. Τι είναι όμως αυτό που μας διακρίνει ως Έλληνες και “φαινόμαστε από μακριά”;
Θα ήθελα αρχικά να ξεκινήσουμε από το γεγονός ότι είμαστε πολύ άνετοι και χαλαροί ως άνθρωποι. Τα ωράρια και τα χρονοδιαγράμματα δεν είναι για εμάς, είναι για άλλες φυλές που έχουν μία πιο καταπιεσμένη φύση. Εμείς σαν λαός είμαστε πιο “free spirits” είναι μάλλον το χαρακτηριστικό της ελληνικής ιδιοσυγκρασίας. Για παράδειγμα θα πεις σε έναν Έλληνα το πρωινό σερβίρεται μέχρι της 11 το πρωί, και θα έρθει κατά τη μία παρά, ή θα του πεις στις 8 το βράδυ η πισίνα κλείνει για καθαρισμό, θα έρθει να κολυμπήσει περίπου στις 19.45′ ! Σε ότι αφορά τώρα στο θέμα τις ευγένειας μας ή που θα είμαστε παραδείγματα προς μίμηση ή που δεν θα θέλει άνθρωπος να μας δει στα μάτια του. Ίσως να φταίει και το γεγονός ότι το καλό παιδί που έχουμε μέσα μας, το αφήνουμε ελεύθερο κυρίως όταν βγαίνουμε εκτός συνόρων όπου εκεί είμαστε τυπικοί και ευγενείς.
Διότι από τις παρατηρήσεις μου το μεγαλύτερο ποσοστό στις εντός χώρας διακοπές του, συμπεριφέρεται λίγο όπως και στο χωριό του. «Μου ανήκουν όλα και τα θέλω δικά μου!!» Βέβαια θα μου πείτε ότι δεν λειτουργούμε όλοι με αυτή τη λογική. Συμφωνώ απόλυτα… αλλά πιστέψτε με είναι πολλοί, δυστυχώς. Η συμπεριφορά τους μπορεί να μην μοιάζει τραγική αλλά για τους ανθρώπους που δουλεύουν καθημερινά μαζί τους και είναι σχεδόν όλη μέρα στο πόδι, τα απλά για εμάς δεν είναι πάντα τόσο απλά, είναι λίγο πιο περίπλοκα.
Καλό λοιπόν θα ήταν να σκεφτόμαστε και εκείνους που μας προσφέρουν κάποιες υπηρεσίες για να γίνουν πιο όμορφες και άνετες οι διακοπές μας, σκεπτόμενοι ότι δεν μας υπηρετούν, είναι εργαζόμενοι όπως και εμείς. Για το γενικότερο καλό μας λοιπόν ως χώρα και ως άνθρωποι ας αποβάλλουμε εκείνο το σύμπλεγμα “ανωτερότητας” απέναντι σε όλους και σε όλα. Γιατί κυρίως μέσα από αυτή την αλλαγή θα αλλάξουν και άλλα πράγματα γύρω μας, κοινωνικά, πολιτικά και ανθρώπινα..
από τη Θένη Αξιοτοπούλου, Οικογενειακή Σύμβουλος – Ψυχοθεραπεύτρια
Οι κρίσεις πανικού μοιάζει πια να είναι αρκετά γνώριμες σε πολλούς. Αρκετοί από τους ανθρώπους που επισκέπτονται το γραφείο ενός ψυχοθεραπευτή, έρχονται γεμάτοι φόβο και αγωνία από τα «χτυπήματα» του πανικού στην καθημερινότητά τους.
Τι σημαίνουν αυτές οι κρίσεις και πως μπορούμε να τις αξιοποιήσουμε για να προχωρήσουμε παρακάτω χωρίς αυτές;
Αρχικά ας δούμε τα χαρακτηριστικά μια κρίσης πανικού. Το κύριο χαρακτηριστικό της, είναι ο έντονος φόβος, που έχει το άτομο, ότι πεθαίνει ή ότι τρελαίνεται. Συνήθως κάνει πολύ άσχημες σκέψεις και απειλητικά σενάρια, βρίσκεται σε έντονο άγχος και πανικό και φυσικά έχει και μια σειρά από σωματικά συμπτώματα όπως: Δύσπνοια, ταχυκαρδία, εφίδρωση, ζαλάδα, αίσθημα πνιγμού, μούδιασμα κ.α.
Οι περισσότεροι άνθρωποι που παθαίνουν κρίσεις πανικού, νιώθουν ότι πλήττονται από ένα «ανεξήγητο φαινόμενο». Δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί κάνουν ξαφνικά τόσο κακές σκέψεις , ενώ έχουν την αίσθηση ότι ο εαυτός τους, τους εγκαταλείπει και βυθίζονται στον φόβο απροστάτευτοι.
Είναι έτσι όμως; Όντως ο εαυτός τους, τους εγκαταλείπει ή μήπως με αυτόν τον τρόπο τους ζητάει βοήθεια;
Είναι σημαντικό να δούμε τις κρίσεις ως έναν τρόπο που επιλέγει ο εαυτός μας για να «φωνάξει» ότι δυσκολεύεται. Εμείς δεν έχουμε παρά να ακούσουμε αυτήν την φωνή.
Συχνά, κάποια συναισθήματα (π.χ. φόβος, θυμός, λύπη, άγχος) που μας δυσκολεύουν και δεν μπορούμε να τα διαχειριστούμε, τα αποφεύγουμε και τα «εξορίζουμε». Τα τακτοποιούμε σε μέρη που δεν βλέπουμε, έτσι ώστε να μην χρειάζεται να τα αντιμετωπίσουμε. Σε περιόδους αλλαγής όμως, μπορεί να ταραχτεί αυτή η τάξη κι έτσι να βγούν στην επιφάνεια αρκετά κρυμμένα συναισθήματα.
Οι περισσότεροι από όσους εκδηλώνουν κρίσεις πανικού, τις παθαίνουν πριν ή μετά από μια σημαντική αλλαγή. Εκεί λοιπόν ο εαυτός τους, τους καλεί να ασχοληθούν και με όσα μέχρι εκείνη την στιγμή αποφεύγουν.
Η ψυχοθεραπεία ειδικά στο πρώτο στάδιο, έχει ως κύριο στόχο να «μεταφράσει» όσα λένε οι κρίσεις πανικού. Το άτομο καλείται να εντοπίσει αυτά που πραγματικά φοβάται, να έρθει σε επαφή με αυτά και να τα αντέξει. Μέσα από αυτές τις «μεταφράσεις», αρχίζει να γνωρίζει τον εαυτό του καλύτερα, να δίνει χώρο σε όλες τις φωνές, που υπάρχουν μέσα του, έτσι ώστε να μην χρειάζεται να γίνουν κραυγές για να ακουστούν.
Όσο τρομακτικές λοιπόν μπορεί να είναι οι κρίσεις πανικού, άλλο τόσο χρήσιμες μπορεί να γίνουν μέσα από την κατάλληλη θεραπεία.
Η κα Θένη Αξιοτοπούλου, συνεργάζεται με το doctoranytime.gr , που σας εξασφαλίζει μια πιο εύκολη καθημερινότητα για τη φροντίδα της υγείας σας, καθώς:
– Βρίσκετε τον κατάλληλο γιατρό αξιολογώντας πληροφορίες όπως βιογραφικό, εμπειρία, εξειδίκευση, κόστος επίσκεψης, αξιολόγηση άλλων ασθενών κ.α.
– Κλείνετε το ραντεβού σας δωρεάν & online οποιαδήποτε στιγμή και σε λιγότερο από 1΄
– Έχετε τον πλήρη έλεγχο της παρακολούθησης της υγείας σας, διατηρώντας το ιατρικό ιστορικό σας στην προσωπική σας σελίδα!
από τη Σοφία Tσιώρη–Ψυχολόγο*
Το φαινόμενο της οικονομικής κρίσης οδηγώντας στο χάσμα των κοινωνικών στρωμάτων, ενίσχυσε ιδιαιτέρως την δημιουργία «ταμπελών» και όμορφων «πακέτων-ανθρώπων». Καθημερινά ακούμε πολλές φορές από τους γύρω μας να αποκλείουν ανθρώπους από την ζωή τους επειδή « δεν έχουν το πακέτο» εκμηδενίζοντας οποιαδήποτε ανάγκη για συναισθηματική κάλυψη και ανθρώπινη επικοινωνία. Βλέπουμε ανθρώπους να προσπαθούν μανιωδώς να φτιάξουν και να διατηρήσουν μια όμορφη εικόνα του εαυτού τους αδιαφορώντας για το αν η δημιουργία αυτής της εικόνας αντιπροσωπεύει κάτι αληθινό ή ψεύτικο. Κεντρικός ανθρώπινος στόχος γίνεται το «φαίνεσθαι» εξαλείφοντας οποιοδήποτε περιθώριο για συναισθήματα και σχέσεις καθώς το «εγώ» παίρνει τόσο εξουσιαστική μορφή στις ζωές πολλών ανθρώπων που τους οδηγεί σε έντονα ναρκισσιστικές συμπεριφορές…
Ο όρος ναρκισσισμός συνδέεται με τον ελληνικό μύθο του Νάρκκισου όπου ερωτεύτηκε τον εαυτό του, ενώ ο ίδιος νόμιζε ότι ερωτεύτηκε κάποια νύμφη! Αυτή που πραγματικά ερωτεύτηκε ήταν η αντανάκλαση της δικής του εικόνας στο νερό και στην προσπάθεια του να χαϊδέψει την εικόνα που τόσο ερωτεύτηκε έπεσε και πνίγηκε.
Στην ψυχολογία και ιδιαίτερα στην ψυχανάλυση ο όρος του ναρκισσισμού αφορά μια διαταραχή της προσωπικότητας όπου το άτομο ασχολείται υπερβολικά με τον εαυτό του. Ο ναρκισσιστής είναι ένας άνθρωπος που αποπνέει έναν αέρα παντοδυναμίας και επιτυχίας και αναζητά έναν άνθρωπο που να του εκφράζει συνεχώς τον θαυμασμό και την αποδοχή του. Με αυτόν τον τρόπο η εκάστοτε ερωτική επιλογή του ναρκισσιστή θα λειτουργεί σαν καθρέφτης του εαυτού του. Δεν ενδιαφέρεται για τα συναισθήματα των άλλων και πολλές φορές τους φέρεται με αδιαφορία και υποτίμηση. Σύμφωνα με την ψυχαναλυτική θεωρία του Freud, ο ναρκισσιστής χαρακτηρίζεται από μια επιφανειακή αυτοπεποίθηση, κάτω από την οποία όμως κρύβεται ένα τραυματισμένο εγώ γεμάτο από συναισθήματα έντονου εσωτερικού θυμού και ανασφάλειας. Σύμφωνα, λοιπόν, με τον Freud, ο ναρκισσισμός αποτελεί έκφραση του ενστίκτου αυτοσυντήρησης και όπως ο ίδιος επισημαίνει: «Ο ισχυρός εγωισμός είναι προστασία για να μην αρρωστήσουμε, όμως τελικά θα αρρωστήσουμε, αν δεν καταφέρουμε να αγαπήσουμε.». Συμπερασματικά, ο ναρκισσιστής αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα μέσα από εικόνες του Εγώ. Βιώνει μια ερωτική σχέση στην οποία αντικείμενο του έρωτα είναι ο ίδιος ο εαυτός του αφού δεν αφήνει πολύ χρόνο αλλά και χώρο για να ασχοληθεί με τους άλλους γύρω του. Έτσι η ζωή του είναι ουσιαστικά φτωχή όσων αφορά στις διαπροσωπικές του σχέσεις.
Η αυτοεκτίμηση του ναρκισσιστή είναι εξαιρετικά ευάλωτη και επηρεάζεται έντονα από την εικόνα που έχουν οι άλλοι για εκείνον. Όταν το περιβάλλον του ασκεί κριτική τότε έρχεται στην επιφάνεια το αληθινό πρόσωπό του, η εύθραυστη προσωπικότητα του που έχει χαθεί μέσα στον εσωτερικευμένο θυμό. Εκείνη είναι η στιγμή που καταρρέει αφού ένας από τους μεγαλύτερους φόβους του είναι ότι οι άλλοι θα ανακαλύψουν την πραγματικότητα, δηλαδή τον φοβισμένο του εαυτό και έτσι προσπαθεί με κάθε τρόπο να μην αποκαλυφτεί. Τα άτομα αυτά συνήθως είναι στο επίκεντρο της προσοχής καθώς «κυνηγούν» δουλειές με κύρος και που τους δίνουν υψηλά αξιώματα. Το φαίνεσθαι είναι ο πυρήνας της συμπεριφοράς τους και τους θέτει σαν στόχο μόνο την προσωπική τους ευτυχία μέσω της συναισθηματικής κυριαρχίας στους άλλους. Είναι επόμενο ότι τα άτομα που πάσχουν από αυτή τη διαταραχή να μην μπορούν να κατανοήσουν τα συναισθήματα και τις ανάγκες των άλλων.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι οι περισσότερες ναρκισσιστικές διαταραχές εμφανίζονται σε άντρες καθώς ακόμα δεν έχουν ξεπεραστεί τα θέματα ισοτιμίας μεταξύ γυναικών και αντρών. Οι κοινωνικές νόρμες που θέλουν τους άντρες επαγγελματικά επιτυχημένους, φιλόδοξους, πλούσιους και «γυναικάδες» και τις γυναίκες πολύ καλές μητέρες, συζύγους και φυσικά πάντα αφοσιωμένες στο σπιτικό τους είναι ακόμα εδώ όσο και αν λέμε ότι ξεπεραστήκαν.
* Συμπερασματικά, η ίδια η κοινωνία λειτουργεί καταλυτικά για την διαμόρφωση περισσότερων ανδρών ναρκισσιστών παρά γυναικών.
Σ’αυτό ακριβώς το σημείο θα ήθελα να σας επισημάνω κάποια σημεία που θα πρέπει να δώσετε ύψιστη σημασία για να μην πέσετε στην «παγίδα» της φαινομενικής γοητείας ενός νάρκισσου:
• Φιλτράρετε τα λόγια του όταν περιαυτολογεί. Μήπως την ώρα που μιλά ακατάπαυστα για τον ίδιο να σκεφτείτε πόσες ερωτήσεις σας έκανε για να μάθει για εσάς και την ζωή σας? Αναρωτηθείτε πόσο ενδιαφέρεται για τα ενδιαφέροντα και τις ανάγκες σας και πόσες από αυτές έχει στόχο να κατανοήσει και να σεβαστεί.
• Στην αρχή θα κάνει τα πάντα για να σας κατακτήσει αφού η ενδεχόμενη απόρριψή του θα του στοιχίσει ακριβά. Αν σας κατακτήσει όμως, θα αρχίσουν να μειώνονται εκπληκτικά οι διεκδικητικές και κολακευτικές κινήσεις του προς εσάς. Μήπως λοιπόν να τον τεστάρετε και να τον κάνετε να περιμένει αρκετά για να δούμε τις πραγματικές του προθέσεις?
• Μην πείθεστε εύκολα με την τρυφερότητα και τα όμορφα λόγια που ενδεχομένως θα σας δείξει. Δεν θα σας αγκαλιάσει επειδή σας ερωτεύθηκε αλλά επειδή πρέπει να σας δώσει «κάτι» για να του προσφέρετε όλα αυτά που θέλει.
O Νάρκισσος
• Μην μπείτε σε καμμία περίπτωση στην διαδικασία να τον αλλάξετε γιατί του αρέσει έτσι όπως ζει. Είναι πολύ δελεαστική μία ζωή που σε τριγυρίζουν συνεχώς αυλικοί και σου προσφέρουν πανεύκολα τον θαυμασμό τους. Γιατί λοιπόν να στερηθεί όλα αυτά τα «καλά» του φαίνεσθαι ?
• Αναρωτηθείτε μόνο το εξής.. Τι είναι αυτό που σας κρατάει δίπλα του? Σκεφθείτε γιατί προσπαθείτε να κρατήσετε κοντά σας έναν άνθρωπο που δεν θέλει να σας προσφέρει όμορφες στιγμές αλλά αντιθέτως θέλει να σας μεταχειριστεί όπως ο ίδιος επιθυμεί.
Κλείνοντας, θα ήθελα να τονίσω ότι αυτό το άρθρο δεν είχε στόχο την κριτική των νάρκισσων αλλά την κατανόηση της συμπεριφοράς τους. Επιπρόσθετα, έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον να παρατηρήσετε εάν έχετε αναπτύξει κι εσείς οι ίδιοι ναρκισσιστικά στοιχεία συμπεριφοράς καθώς η ενδεχόμενη συναναστροφή μαζί τους είναι πολύ πιθανόν να σας οδηγήσει σε μερική υιοθέτηση συμπεριφορών και τρόπου σκέψης..Αν τους πετύχετε στον δρόμο σας λοιπόν, απλά να θυμάστε ότι αυτό που βλέπετε είναι μία μάσκα που χαμογελά γοητευτικά γιατί πίσω από αυτή είναι ένα πρόσωπο που κλαίει γιατί δεν μπορεί να νιώσει…
Για περισσότερες πληροφορίες παρακαλώ επικοινωνήστε με το «Κέντρο Ψυχολογικής Υποστήριξης και Συμβουλευτικής: Ιασμος», που διατηρούν οι:
*Ιωάννα Κορδαλή, Ψυχολόγος – Συστημική Ψυχοθεραπεύτρια, 210 6126439 ή 6933349021, [email protected]
*Σοφία Τσιώρη, Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια, [email protected]
Πρώτη δημοτικού πήγαινα. Καθόμουνα στο δωμάτιο μου και έγραφα τις ασκήσεις για το σπίτι. Στο μισό-μισό τετράδιο. Στη μισή σελίδα ζωγραφίζαμε κάτι σχετικό με το θέμα του μαθήματος και στο άλλο μισό γράφαμε την ορθογραφία. Με έπιασε μανία με μια λέξη που δεν είχε τη μορφή που ήθελα. Δεν μου άρεσαν τα γράμματά μου. Το χαρτί είχε αρχίσει να φθείρεται από το γράψε-σβήσε. Δε μου περνούσε από το μυαλό να σκίσω τη σελίδα να πάω παρακάτω. Δεν καταλαβαίνω το γιατί. Δεν ήθελα να πάει χαμένη η ζωγραφιά μάλλον. Ήτανε ωραία η ζωγραφιά. Θα έσκιζα όλη τη σελίδα για μια λέξη;
«Όχι μουντζούρες». Αυτό μου έγραψε η δασκάλα μου την επόμενη μέρα. Όχι μουντζούρες; Δεν είχαμε μάθει ακόμα και τους φθόγγους. Με δυσκόλευε το «ντζ» και ντρεπόμουν και να παρουσιάσω το τετράδιο στους γονείς μου και να ρωτήσω. Ένα μισό-μισό γεμάτο «μπράβο» και «πολύ καλά» και θαυμαστικά επιδοκιμασίας είχε «λερωθεί» από μια λέξη που έβλεπα πρώτη φορά γραμμένη αλλά δε μου φαινότανε καλή. Μουντζούρες. Και έκλαιγα και από πάνω και τις θόλωνα.
Ποτέ δεν μου άρεσαν οι μουντζούρες. Και αφότου έμαθα να τις γράφω και να τις διαβάζω. Πάντα είχα άγχος για καθαρά τετράδια και ατσαλάκωτα βιβλία. Αγόραζα μαζί με τη διπλανή μου χρωματιστά στυλό και μαρκαδόρους υπογραμμίσεως, αλλά ποτέ δεν τους χρησιμοποίησα και απορούσε. Το μολύβι, έλεγα σβήνεται, το στυλό θα αφήσει σημάδια. Μα αυτός είναι ο σκοπός. Να υπογραμμιστούν τα σημαντικότερα, μου έλεγε, και γέμιζε τα φύλλα των βιβλίων με γραμμές, κύκλους, βελάκια, όλα χρωματιστά να φωνάζουν να τα προσέξεις.
Μετά τα τετράδια και τα βιβλία αρχίσαμε να μουντζουρωνόμαστε και να τσαλακωνόμαστε οι ίδιες. Εύκολα γίνεται αυτό. Κάποια φλερτ σβηστήκανε αναίμακτα από πάνω μας. Ήταν με μολύβι. Δε χρειαστήκαμε καν γόμα. Έπρεπε σιγά σιγά να χρησιμοποιήσουμε και το στυλό, μπλε, χρωματιστά, να γνωρίσουμε ανθρώπους και να τους αφήσουμε να μας μουντζουρώσουν. Θα αρχίσουν με στυλό μπλε, θα συνεχίσουν με χρωματιστά και όποιος το αντέξει θα δοκιμάσει και τους ανεξίτηλους μαρκαδόρους.
Γνώρισα κάτι όμορφους ανθρώπους τώρα τελευταία, πολύχρωμους. Αυτοί μου συστήθηκαν ως μουντζουρωμένοι, αλλά λάθος. Δοκιμάσανε πολλά χρώματα, καθρεφτίστηκαν με λογής συνδυασμούς και ξέρουν καλά τώρα ποιες αποχρώσεις τους ταιριάζουν. Ένιωσα άχρωμη, βαρετή. Κατηγορήθηκα για την εμμονή μου στα μολύβια και στα μπλε στυλό. Η εμμονή στα σίγουρα. Κι ας υπάρχει και η επιλογή του διορθωτικού. Ακόμα και το σκίσιμο της σελίδας.
Γράψε, σβήσε, ξαναγράψε, ζωγράφισε, υπογράμμισε, χρωμάτισε, μη σε πειράξει που ο μαρκαδόρος θα αφήσει και στην πίσω σελίδα σημάδι. Τετράδια καθαρά είναι τετράδια άδεια.
Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για την Ρούλα Καρακούση, πατήστε εδώ
Σχετικά άρθρα της :
«Η πιο σωστή ώρα είναι τώρα;», από τη Ρούλα Καρακούση
Το παγωτό είναι χωρίς αμφιβολία ο «βασιλιάς» του καλοκαιριού και όλοι υποκύπτουν (λιγότερο ή περισσότερο) σε αυτόν τον… θερμιδικό αλλά τόσο γλυκό – κυριολεκτικώς και μεταφορικώς – πειρασμό. Αναρωτηθήκατε όμως ποτέ τι «λέει» για τον χαρακτήρα σας η γεύση παγωτού που προτιμάτε; Αυτό αναρωτήθηκαν οι υπεύθυνοι μεγάλης εταιρείας παρασκευής παγωτών (συγκεκριμένα της Baskin Robins) και ανέθεσαν σε ειδικούς του ερευνητικού ιδρύματος Smell & Taste Treatment and Research Foundation με έδρα στο Σικάγο να τους δώσουν απαντήσεις.
Ο ιδρυτής του ιδρύματος δρ Αλαν Χιρς διερεύνησε εξονυχιστικά το ζήτημα και κατέληξε στο τι μαρτυρούν κάποιες διαδεδομένες γεύσεις παγωτού για την προσωπικότητα αυτών που τις επιλέγουν. «Είχαμε ορισμένα ευρήματα που μας εξέπληξαν» ανέφερε ο δρ Χιρς. «Για παράδειγμα, τα άτομα που επιλέγουν κάποιο είδος σορμπέ και κυρίως ανανά, πορτοκάλι και βατόμουρο είναι πιο απαισιόδοξα από ό,τι θα φανταζόταν κάποιος, παρά το έντονο χρώμα αυτών των παγωτών, ενώ όσοι διαλέγουν μια γεύση παγωτού σοκολάτα με ξηρούς καρπούς και αφράτα ζαχαρωτά εντός του (μαρσμέλοου) είναι πολύ καλοί στο να ακούν τα προβλήματα των άλλων».
Ιδού αναλυτικά τι δείχνουν οι απολαυστικές γεύσεις των παγωτών για τον χαρακτήρα μας:
Σοκολάτα – Ατομα «θεατρικά», πολύ δραστήρια, που φλερτάρουν έντονα, αισθησιακά και εύπιστα.
Βανίλια – Ατομα παρορμητικά, εύκολα επηρεαζόμενα, ιδεαλιστές.
Φράουλα – Ατομα ανεκτικά, αφοσιωμένα, εσωστρεφή.
Σοκολάτα με μέντα – Ατομα που φιλονικούν, επιφυλακτικά, «σφιχτά» με τα χρήματα.
Σοκολάτα με ξηρούς καρπούς και μαρσμέλοου – Ατομα επιθετικά, καλοί ακροατές, ελκυστικά.
Σοκολάτα με κομμάτια σοκολάτας και cookies- Ατομα φιλόδοξα, ανταγωνιστικά, οραματιστές.
Κρέμα με καραμελωμένα φιστίκια πεκάν – Ατομα υποστηρικτικά, τρυφερά που προτιμούν να μένουν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Κρέμα με καφέ – Ατομα σχολαστικά, ευσυνείδητα που αναζητούν την ηθική τελειότητα.
Σοκολάτα με κομμάτια σοκολάτας – Ατομα γενναιόδωρα, ικανά.
Σορμπέ με ανανά, πορτοκάλι, βατόμουρο – Ατομα αναλυτικά, αποφασιστικά, απαισιόδοξα.
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
από την Ιωάννα Χαλάτση– αρχιτέκτων*
Η Art Nouveau αποτελεί ένα σημαντικό κίνημα που εκδηλώθηκε στις εικαστικές τέχνες και στην αρχιτεκτονική. Αναπτύχθηκε κυρίως κατά την τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνα και την πρώτη δεκαετία του 20ου αιώνα σε διάφορες χώρες. Χρησιμοποιώντας φυτικά ή ζωικά διακοσμητικά μοτίβα και εμπλουτίζοντας τα κτίρια με περίτεχνα σχήματα, η Art Nouveau κατόρθωσε να προσφέρει μια νέα αισθητική προσέγγιση στην αρχιτεκτονική, υπερασπίζοντας την κατασκευαστική κομψότητα.
Ο Antoni Gaudi (1852-1926) θεωρήθηκε δικαίως η αρχιτεκτονική ιδιοφυΐα της Art Nouveau. Τα έργα του δίνουν ιδιαίτερο χαρακτήρα στη Βαρκελώνη και αποτελούν πόλο έλξης για επισκέπτες και μελετητές. Η σχέση του Gaudi με τη φύση ήταν εκείνη που τον ενέπνεε πάντα για τις καμπύλες μορφές, την πολυχρωμία και τα διακοσμητικά μοτίβα που ενσωμάτωνε στα κτίρια του.
Ο ίδιος θεωρούσε πως η αρχιτεκτονική είναι μια σύνθεση τεχνών και πως ο αρχιτέκτονας οφείλει να είναι και ζωγράφος και γλύπτης. Αν και τα κτίρια του φαίνονται υπερβολικά και πολυδάπανα, στην πραγματικότητα προτιμούσε να χρησιμοποιεί καθημερινά υλικά, όπως χρωματιστά σπασμένα κεραμικά πλακάκια μηδαμινής αξίας, στα οποία είχε παράδοση η Βαρκελώνη.
Η Casa Batllo (1904-1906) δίνει την αίσθηση της απαλής και εύπλαστης μορφής, από την πρώτη στιγμή που την αντικρίζει ο επισκέπτης. Οι ισχυρές κολόνες, που μοιάζουν σαν πόδια γιγάντιου ελέφαντα, είναι το πρώτο πράγμα που προσέχει ο περαστικός. Η πρόσοψη επεκτείνεται με μικρά, κομψά μπαλκόνια, τα οποία φαίνονται να κρέμονται σαν φωλιές πουλιών. Η όψη δεν είναι επίπεδη αλλά στρογγυλεμένη από ένα ελαφρύ κυματισμό, παραπέμποντας στο λείο δέρμα κάποιου θαλάσσιου ερπετού.
Από την άλλη, η οροφή της κατοικίας αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα σχετικά με το πώς οραματιζόταν ο Gaudi τις οροφές των σπιτιών. Περιβάλλεται από μία πριονωτή γραμμή, όμοια με τη ραχοκοκαλιά ενός γιγαντιαίου δεινοσαύρου κι αναδεικνύεται σε έναν υπαίθριο χώρο τέχνης και αναψυχής.
Η Casa Mila (1906-1910) είναι περισσότερο γνωστή στους Ισπανούς ως “La Pedrera”, που σημαίνει λατομείο. Ο χαρακτηρισμός αυτός της αποδόθηκε εξαιτίας της κυματιστής μορφής της πρόσοψης, η οποία θυμίζει τις πτυχές που σχηματίζονται από τον άνεμο πάνω στην ψιλή άμμο της θάλασσας.
Αναμφισβήτητα, όμως, το αριστούργημα του Antoni Gaudi θεωρείται η Sagrada Familia (1883–). Χρειάστηκε ένας ολόκληρος αιώνας για να ολοκληρωθεί, ωστόσο ακόμα και σήμερα οι εξωτερικοί τοίχοι υπάρχουν σε πρωταρχικό στάδιο. Από μακριά ξεχωρίζουν οι δώδεκα πύργοι της εκκλησίας, οι οποίοι λεπταίνουν σταδιακά προς την κορυφή και φέρουν ο καθένας τους από μία “κορώνα”.
Στην πραγματικότητα, ο Gaudi ήθελε να δημιουργήσει τη Sagrada Familia ως μια αλληγορία με αναφορά στο χριστιανισμό. Πέρα από το αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον που παρουσιάζει το έργο, κάθε στοιχείο της εκκλησίας έχει και μια δεύτερη, συμβολική σημασία. Ο Gaudi τοποθέτησε στο κέντρο το βωμό με την κυρίως σπείρα και το μεγάλο σταυρό, που συμβολίζει τον Χριστό, ενώ αφιέρωσε κάθε έναν από τους πύργους σε έναν από τους δώδεκα Αποστόλους. Ένας “δάσος” από κολόνες, που διακλαδίζονται προς όλες τις κατευθύνσεις προσδίδοντας κατασκευαστική κομψότητα, στηρίζουν τη Sagrada Familia εκεί όπου ανήκει: στα ύψη…
*Περισσότερες πληροφορίες για τους pro.plus.ma arkitektones μπορείτε να διαβάσετε και πατώντας εδώ
Επίσης μπορείτε να κάνετε like στη σελίδα τους στο facebook http://www.facebook.com/pro.plus.ma.arkitektones?fref=ts
Ύστερα από λαϊκή απαίτηση επανέρχομαι στο θέμα των «Χαζογκόμενων» και δη των Οριτζινάλε! Τις « original χαζογκόμενες» μπορείς να τις διαγνώσεις με διάφορους τρόπους…
Καταρχάς, όταν θα τις γνωρίσεις, οι δυο πρώτες ερωτήσεις που θα σου κάνουν είναι πού μένεις και τι δουλειά κάνεις.. Μετά από λίγο όμως, και αφού έχουν πάρει ικανοποιητικές απαντήσεις και στα δύο ερωτήματα θα σου πουν ότι δεν τις ενδιαφέρουν τα χρήματα και η Ύλη, αλλά η αναζήτηση της ευτυχίας στα απλά, στα καθημερινά…
Στο πρώτο ραντεβού θα σε στήσουν ενώ είναι έτοιμες δύο ώρες πριν! Στο cinema θα σου πουν ότι δεν θέλουν pop-corn ή Coca Cola και στο τέλος θα φάνε και θα πιούν όλα τα δικά σου. Στο φαγητό θα παραγγείλουν την πιο απίθανη και αηδιαστική σαλάτα ενώ θα ξερογλείφονται με την μακαρονάδα σου! Πάντα μα πάντα όταν σηκωθούν να βάλουν το παλτό τους θα σου δώσουν εσκεμμένα να κρατήσεις την τσάντα τους.. Βαλτήν στο τραπέζι ρε ζώο, τι είμαι κρεμάστρα? Λες κι αν δω ότι έχεις τσάντα Gucci θα δακρύσω.. Έτσι κι αλλιώς ποτε δεν την ανοίγεις, τι την κουβαλάς! Είναι γνωστό ότι δεν θα κάνει ποτέ κίνηση για χρήματα παρά μόνο στα ψιλά του parking όπου θα προσποιηθεί ότι ψάχνει, και θα βγάζει κάτι απίθανα πράγματα όπως σταυρουδάκια και μάρκες του Alloy Fun Park! Όταν τη γυρίσεις σπίτι θα προσποιηθεί ότι κυκλοφορεί βιαστής για να την περιμένεις να μπει μέσα, ενώ το μονο που θέλει είναι να την δεις να περπατάει σε στυλ πασαρέλας.
Είναι γεγονός αναμφισβήτητο πως στο σπίτι θα περιμένει με τις ώρες για να «σπάσεις την υπομονή της» και θα υπεραναλύει τους λόγους για τους οποίους καθυστερείς να απαντήσεις στο μήνυμα που σου έστειλε. Μην προδοθεί, μην σβήσει, μην την απαρνηθείς, δηλητηριάζει τη σχέση της με καχυποψία, κτητικότητα, υπερεγωισμό και εμμονή, όντας επικίνδυνη προσπαθεί να ισορροπήσει διανοητικά στα όρια της παραφροσύνης.
Μετά από τα καλλυντικά της, πρωτίστως τα γκομενικά, το σώμα της και ίσως κάποια σημαντικά θέματα που ενίοτε αναφύονται, ΔΕΝ υπάρχουν καταστάσεις που να την έχουν δυσκολέψει, αλλά ακόμα κι αν υπήρχαν τις προσπερνά με σοφία, απλά αδιαφορώντας, απορροφημένη στα tester κρέμας προσώπου ή σέρουμ, στα ζώδια και τις βουδιστικές πρακτικές. Ποιός χρήστης του facebook δεν την έχει ξεχωρίσει από την «χαριτωμενιά» της, αλλά και τις αισθησιακές-αποκαλυπτικές φωτογραφίες, με τα χείλη σουφρωμένα ω σαν το μουγκρί; Άλλοτε θηλυκή, ναζιάρα και σωματικά ελκυστική, η «original χαζογκόμενα» αναδεικνύει την ακαταμάχητη γοητεία της στις τουαλέτες των bar-restaurant με φόντο έναν καθρέπτη ή την γκαρνταρόμπα της, έχοντας τουλάχιστον ένα εκατομμύριο φωτογραφίες από κλαμπίδια στις οποίες φιλιέται, αγκαλιάζεται, χαμουρεύεται με άλλη χαζογκόμενα-φίλη και κυρίως το παίζει μεθυσμένη. Αναφέρονται η μία στην άλλη (χαζογκόμενες-φίλες) με προσφωνήσεις του τύπου «Θεάρα μου», «Κουκλάρα μου», φροντίζοντας να μας ενημερώνουν για τις ιδέες τους και πόσο κόντρα σε όλους και σε όλα πάνε.
Παρουσιάζουν τη φιλία μεταξύ τους ως σαν την πιο ισχυρή και αταλάντευτη, απερίφραστα ανεπηρέαστες από το έτερο φύλο, βέβαια, έως ότου τις χωρίσει ο επόμενος γκόμενος. Η ναυαρχίδα τους είναι το chat. Τσατάρουν και φλερτάρουν με όλα τα γκομενάκια και τους φίλους των, ανεξαρτήτως αισθήσεων ή αισθημάτων, σε πλαίσιο ρηματοκεντρικών αναλύσεων, καθοδηγούμενες από τον ανεξέλεγκτο και εφήμερο ενθουσιασμό, νομίζουν ότι σπάνε τα δεσμά τους…
Η «χαζογκόμενα» γενικά μισεί τρείς ασχολίες των αντρών: Τον τζόγο, το Play Station και το Champions League. Σε ότι αφορά στον τζόγο είναι γνωστή η τακτική της, ότι τα δικά μου δικά μου και τα δικά σου δικά μας.. Θα σου πουν ότι υπάρχουν καλύτεροι τρόποι να σπαταλήσεις τα χρήματά σου εννοώντας να την πας στο Zara ή στο Hondos για να τα ξοδέψει εκείνη. Καμία γυναίκα δεν μπορεί να αντιληφθεί την μαγεία του Play Station, το θεωρεί ανωριμότητα και παλιμπαιδισμό.. Η αλήθεια είναι ότι πρώτον δεν μπορούν να αντιληφθούν οτιδήποτε έχει πάνω από ένα συνδυασμό κουμπιών και κατά δεύτερον ότι επειδή όταν μαζεύονται με τις ομοειδείς φίλες τους το μόνο που κάνουν είναι να συζητάνε πάλι για τους γκόμενους τους, πρέπει και οι άντρες να κάνουν το ίδιο! Όσο για το Champions League, που αποτελεί και τον θανάσιμο εχθρό τους, θα ζητήσει επίμονα να σε δει την ημέρα του αγώνα, προσποιούμενη ότι πονάει από την περίοδο ή θα στήσει έναν ψεύτικο χωρισμό για να πετύχει το σκοπό της.
Δίχως επίγνωση αυτού του μειονεκτήματος η «original χαζογκόμενα» προσπαθεί να αναδείξει την ανασφάλειά της στην προσπάθειά της να ικανοποιήσει τη ματαιοδοξία της. Κοιμάται με αφυδατωμένα όνειρα και ξυπνά υποταγμένη στα δεσμά της ματαιοδοξίας της, ενώ την ίδια στιγμή ο αμείλικτος και ακριβοδίκαιος χρόνος κυλά γρήγορα μέσω μιας βασανιστικής διαδικασίας για εκείνη. Νιώθει παράταιρη στην αναζήτηση της ευτυχίας, της εσωτερικής γαλήνης, της χαράς και της ζωής. Ξεχνά να γεμίσει το κενό με τη μυστική φλόγα της συντροφικότητας, του σεβασμού και της κατανόησης.
Τι μπορεί να χορτάσει την ψυχή της; Τι είναι αυτό που θα σταματήσει να στενεύει την καρδιά της; (εκτός από τους πολυπληθείς συντρόφους;) Πώς μπορεί να αντικρίσει πέρα από το πραγματικό; Πώς μπορεί να νικήσει την αδράνειά της; Να αλλάξει τη μοίρα της;
Απλά δεν μπορεί..
Σας εφιστώ την προσοχή τώρα που έχει πέσει πείνα, η χαζογκόμενα έχει την ικανότητα να εξελίσσεται ανεξέλεγκτα σαν τα κουνούπια, κάθε χρόνο γίνεται και πιο ισχυρή. Η χειμερινή χαζογκόμενα είναι ένα δάνειο που το ξεχρεώνεις το καλοκαίρι..
[vsw id=”BR4yQFZK9YM” source=”youtube” width=”425″ height=”344″ autoplay=”no”]
από τον Παναγιώτη Χριστόπουλο, Μαιευτήρα-Γυναικολόγο*
Το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών αποτελεί ίσως τη συχνότερη ορμονική διαταραχή των νέων γυναικών. Η πιθανότητα εμφάνισης του προβλήματος στην Ελλάδα υπολογίζεται περίπου σε 7% των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας. Αν και το σύνδρομο εμφανίζεται από την εφηβεία, συνήθως η γυναίκα καθυστερεί να αναζητήσει ιατρική βοήθεια, μέχρι να ανησυχήσει για την αυξημένη τριχοφυΐα, την ακατάστατη «περίοδο» της ή την αδυναμία της να επιτύχει μια εγκυμοσύνη.
Τα κύρια χαρακτηριστικά του συνδρόμου των πολυκυστικών ωοθηκών είναι οι διαταραχές του «κύκλου» και η αύξηση των «ανδρικών ορμονών» στη γυναίκα. Αν και η αιτία του συνδρόμου είναι άγνωστη, φαίνεται ότι η διαταραχή στην απελευθέρωση κάποιων ορμονών διαταράσσει και τη λειτουργία των ωοθηκών. Συχνά αυτή η διαταραχή αφορά την παραγωγή ορμονών «ανδρικού τύπου». Τα τελευταία χρόνια, μεγάλες επιστημονικές μελέτες έχουν αποδείξει ότι βασικό ρολό στην εμφάνιση του συνδρόμου παίζει ο παθολογικός μεταβολισμός του «σακχάρου», με αυξημένη παραγωγής ινσουλίνης. Σημαντικός είναι και ο ρόλος του σωματικού βάρους της γυναίκας, με τις υπέρβαρες να έχουν μεγαλύτερη προδιάθεση για το σύνδρομο. Επίσης, έχει αποδειχθεί ότι υπάρχει και κληρονομική προδιάθεση καθώς για παράδειγμα, οι αδελφές όσων γυναικών έχουν πολυκυστικές ωοθήκες έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν και αυτές την πάθηση.
Για τη διάγνωση του συνδρόμου σε μια γυναίκα πρέπει να ακολουθούνται πολύ συγκεκριμένα κριτήρια, όπως αυτά έχουν θεσμοθετηθεί από μεγάλες Επιστημονικές εταιρείες. Η διάγνωση πρέπει να τίθεται με προσοχή, και όχι επιπόλαια, από γιατρούς που έχουν γνώσεις και εμπειρία πάνω στο θέμα. Κάθε λάθος διάγνωση επιβαρύνει ψυχολογικά τη γυναίκα και το οικογενειακό της περιβάλλον.
Η σωστή διάγνωση της πάθησης ξεκινά με την λήψη ενός λεπτομερούς ατομικού και οικογενειακού ιστορικού και συνεχίζεται με την φυσική εξέταση. Αναζητούνται ανωμαλίες στον κύκλο της γυναίκας (που συχνά ξεκινούν από την εφηβεία), με συχνότερη την εμφάνιση της «περιόδου» ανά αραιά και άστατα, χρονικά διαστήματα. Επίσης, η αυξημένη τριχοφυΐα, με παρουσία ή όχι ακμής, είναι ένα σημείο που βάζει την υποψία πιθανής αυξημένης παραγωγής «ανδρικών» ορμονών. Η αξιολόγηση της πρέπει να υπολογίζεται με βάση συγκεκριμένη βαθμολόγηση, σε ειδικούς πίνακες. Η παχυσαρκία, το ιστορικό σακχαρώδη διαβήτη στην οικογένεια, η υπογονιμότητα της μητέρας και άλλες πληροφορίες είναι σημαντικές για να προσανατολίσουν τον γυναικολόγο. Ιδιαίτερη βαρύτητα έχει να αποκλείσουμε την πιθανότητα παρουσίας κάποιων άλλων παθήσεων, που να μοιάζουν με το σύνδρομο, όπως άλλα ορμονικά προβλήματα, τη μακροχρόνια λήψη φαρμάκων, την παρουσία άλλων ανατομικών ανωμαλιών (πχ κύστες ωοθηκών) ή άλλα σπανιότερα προβλήματα.
Τέλος, η διάγνωση θα στηριχθεί σε εξετάσεις για τον έλεγχο τόσο των «ανδρικών» όσο και άλλων ορμονών, αλλά και στο υπερηχογράφημα για να δούμε την μορφολογία των ωοθηκών. Πρέπει να τονίσουμε ότι η πολυκυστική μορφή των ωοθηκών στο υπερηχογράφημα δεν είναι αρκετή από μόνη της για τη διάγνωση. Επίσης είναι σημαντικό να πούμε ότι οι εξετάσεις αυτές πρέπει να γίνονται κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις, όπως για παράδειγμα σε συγκεκριμένες ημέρες του κύκλου, και όχι τυχαία.
Για την αντιμετώπιση του προβλήματος πρέπει να συνυπολογίζονται διάφορες λεπτομέρειες, για κάθε γυναίκα ξεχωριστά, ανάλογα με τις προσωπικές της ανάγκες και επιθυμίες. Σε γενικές γραμμές, τα σημαντικότερα προβλήματα που απασχολούν τις περισσότερες γυναίκες με το σύνδρομο είναι οι διαταραχές του μεταβολισμού, η υπογονιμότητα, οι διαταραχές της «περιόδου» και η αυξημένη τριχοφυΐα. Τα ενοχλήματα αυτά πρέπει να αντιμετωπίζονται ανάλογα με την περίπτωση. Είναι λογικό ότι, οι γυναίκες που επιθυμούν άμεσα κύηση πρέπει να αντιμετωπίζονται διαφορετικά από τις Έφηβες. Έτσι, σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να χρησιμοποιηθούν φάρμακα που έχουν σαν σκοπό την επίτευξη εγκυμοσύνης, ενώ σε κάποιες άλλες νέες γυναίκες τα κατάλληλα αντισυλληπτικά χάπια μπορούν να βοηθήσουν τόσο για την αποκατάσταση της ρυθμικότητας της περιόδου όσο και για αντισυλληπτική προστασία παράλληλα. Υπάρχουν και άλλες θεραπευτικές προτάσεις όπως αντιανδρογόνες ουσίες ή χειρουργική αντιμετώπιση που αφορούν μόνο μια μικρή υποομάδα των ασθενών και δεν βρίσκουν μεγάλη εφαρμογή στην Ελλάδα.
Σε γυναίκες με πρόβλημα στο μεταβολισμό του σακχάρου πρέπει να αντιμετωπίζεται η αιτία. Η ακμή και η αυξημένη τριχοφυΐα μπορεί να απαιτούν επιπλέον φαρμακευτική θεραπεία ή αισθητικές παρεμβάσεις (laser αποτρίχωση κλπ).
Οι γυναίκες με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν, μετά από πολλά χρόνια, καρδιαγγειακά επεισόδια, σακχαρώδη διαβήτη, και άλλα σοβαρότατα προβλήματα υγείας. Για το λόγο αυτό προτείνεται η τακτική, περιοδική εξέταση των γυναικών με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, ιδίως μετά την ηλικία των 30 ετών. Επίσης, το σύνδρομο είναι ίσως η συχνότερη αιτία υπογονιμότητας και για το λόγο αυτό κάθε γυναίκα με πρόβλημα στην επίτευξη μιας εγκυμοσύνης πρέπει να ελέγχεται για την παρουσία του συνδρόμου.
Σαν συμπέρασμα θέλουμε να τονίσουμε ότι, το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών αποτελεί ένα συνδυασμό διαφόρων αιτιών αλλά και πολλών συμπτωμάτων. Η σωστή διάγνωση πρέπει να στηρίζεται σε αξιόπιστα και συγκεκριμένα κριτήρια, και όχι σε επιπόλαια συμπεράσματα. Κάθε γυναίκα πρέπει να αντιμετωπίζεται ξεχωριστά, με βάση τις προσωπικές της ανάγκες και απαιτήσεις. Την γνώση και εμπειρία τόσο για τη σωστή διάγνωση όσο και τη σωστή αντιμετώπιση έχει ο εξειδικευμένος γυναικολόγος. Στόχος είναι η αποκατάσταση της γονιμότητας και της αναπαραγωγικής λειτουργίας της γυναίκας αλλά και η προστασία από τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις του συνδρόμου.
*Παναγιώτης Χριστόπουλος MD,MSc,PhD,IFEPAG
Μαιευτήρας – Γυναικολόγος
Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνων
http://healthylady.gr,
τηλ. 210 69 19 219
Ενα ακόμη ποιοτικό ελληνικό προϊόν, το «Μανταρίνι Χίου» καταχωρήθηκε ως προϊόν Προστατευμένης Γεωγραφικής Ενδειξης (ΠΓΕ). Ετσι, τα ελληνικά προϊόντα τα οποία έχουν έως σήμερα ενταχθεί στο ευρωπαϊκό Μητρώο ΠΓΕ και ΠΟΠ (Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης) έφτασαν τα 97.
Το Μανταρίνι Χίου ανήκει στο είδος Citrus deliciose tenore γεγονός που του προσδίδει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Εχει σάρκα τρυφερή και γευστική ενώ ξεχωρίζει για το έντονο άρωμά του. Λέγεται ότι είναι από τις καλύτερες ποικιλίες και μια εκ των πιο αρωματικών στον κόσμο. Ακόμα και τα άγουρα μανταρίνια είναι ευωδιαστά. Μάλιστα, είναι τόσο έντονο το άρωμα που ξεχειλίζει από τους οπωρώνες με αποτέλεσμα το νησί να έχει γίνει γνωστό εντός και εκτός των ελληνικών συνόρων και ως «μυροβόλος» Χίος.
Η κατοχύρωση της ονομασίας δίνει τη δυνατότητα, αφενός στους παραγωγούς του απομακρυσμένου νησιού να βελτιώσουν το εισόδημά τους, επιτυγχάνοντας μεγαλύτερη ζήτηση και καλύτερες τιμές και αφετέρου στους καταναλωτές να αγοράζουν προϊόν εγγυημένης ποιότητας.
Η καλλιέργεια, η παραγωγή, η συγκομιδή, η διαλογή και η τυποποίηση του προϊόντος «Μανταρίνι Χίου» είναι διαδικασίες που πρέπει να εκτελούνται εντός της γεωγραφικής περιοχής των νήσων Χίου, Ψαρών και Οινουσσών.
Το Μανταρίνι Χίου συνδέεται απόλυτα με την οικονομία και την ταυτότητα του νησιού, καθώς και με τον πολιτισμό του τόπου. Διαχρονικά, στηρίζει την οικονομία της Χίου και αποτελεί σημαντικό κλάδο για την τοπική ανάπτυξη και απασχόληση.
Μαζί με το μανταρίνι στο μητρώο καταχωρήθηκαν επίσης το ιταλικό αλάτι Sale Marino di Trapani ως ΠΓΕ, το ισπανικό τυρί Queso Camerano ως ΠΟΠ και ο βρετανικός σολομός Scottish Wild Salmon ως ΠΓΕ.
Πηγή: http://www.tovima.gr
Αυριο, Τετάρτη, αναμένεται στην ελληνική αγορά το iPad mini 7,9 ιντσών, σε δύο εκδόσεις με υποστήριξη δικτύωσης μέσω Wi-Fi αλλά και δικτύου κινητής τηλεφωνίας. Αμφότερα διακρίνονται από την χωρητικότητά τους, με τις τιμές για τα μοντέλα των 16GB να ξεκινούν από τα 359 ευρώ (Wi-Fi) και τα 499 ευρώ αντίστοιχα (Wi-Fi και Cellular).
Συγκεκριμένα, η iSquare αναφέρει στον δικτυακό τόπο του καταστήματός της ότι, το iPad mini θα είναι διαθέσιμο σε δύο συνδυασμούς χρωμάτων στις ακόλουθες τιμές:
Έκδοση Wi-Fi
iPad mini 16GB 359 €
iPad mini 32GB 459 €
iPad mini 64GB 569 €
Έκδοση Wi-Fi & Cellular
iPad mini 16GB 499 €
iPad mini 32GB 599 €
iPad mini 64GB 699 €
To iPad mini των 329 δολαρίων ανακοινώθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2012. Η Apple έκανε την παρουσίαση με σύνθημα “Every inch an iPad”, για να τονίσει την σχέση του μικρού iPad με οθόνη διαγωνίου 7,9 ιντσών, με το μεγάλο μοντέλο των 9,7 ιντσών. Παρεμπιπτόντως, το iPad mini έχει οθόνη πολλαπλής αφής, όχι όμως Retina.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ:
Το iPad mini έχει κάμερα μπροστά για FaceTime (HD) και πίσω κάμερα iSight 5Mpixel. Διατηρεί στα ίδια επίπεδα με τα μεγαλύτερα αδέλφια του την ονομαστική αυτονομία, δηλαδή στις 10 ώρες. Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε η Apple στο γεγονός ότι οι χρήστες του iPad mini θα μπορούν να τρέχουν τα ίδια app από την πηγή των 275 χιλιάδων για το πρώτο iPad και το iPad 2. Το iPad mini βασίζεται στον διπύρηνο επεξεργαστή A5 της Apple.
Στις ΗΠΑ το iPad mini πωλείται στα 329 δολάρια με 16GB μνήμη, στα 429 δολάρια με 32GB και στα 529 δολάρια με 64GB μνήμη. Η έκδοση Cellular πωλείται αντί 459, 559 και 659 δολαρίων ανάλογα με την μνήμη. SmartCover για το iPad mini πωλούνται αντί 39 δολαρίων.
Η ανακοίνωση για το από καιρό φημολογούμενο iPad mini συνοδεύτηκε από μια μια αναμενόμενη ανακοίνωση για το νέο iPad, το τέταρτο στην ιστορία του. Η πληροφορία για την διάθεσή του στην ελληνική αγορά παραμένει καλά κρυμμένη από την Apple, με την iSquare να δηλώνει ότι δεν γνωρίζει τίποτα σχετικό.
Πηγή: http://tech.in.gr
από τη Φανή Βαγγελάτου–Λογοθεραπεύτρια*
-«Μαμά, γιατί ο Γιάννης είναι πιο ψηλός;»
-«Τα άλλα παιδάκια λένε πως ο Νίκος είναι κακό παιδί»
-«Η Μαρία τελειώνει πάντα τελευταία την ορθογραφία»
-«Στη γυμναστική, με διαλέγουν τελευταίο στο ποδόσφαιρο»
Δε μπορεί, θα έχετε σίγουρα ακούσει το παιδάκι σας να λέει κάτι παρόμοιο γυρνώντας από το σχολείο. Μπορεί ακόμα και οι ίδιοι να έχετε σκεφτεί πως η άλλη δασκάλα είναι πιο όμορφη από αυτή του παιδιού σας, το άλλο παιδάκι μπορεί και μετράει πιο γρήγορα, η άλλη μαμά προλαβαίνει και μαγειρεύει με τέσσερα παιδιά, κτλ.
Έχουμε την τάση να νομίζουμε πως κάτι διαφορετικό συμβαίνει με/στους άλλους και ξεχνάμε πως κι εμείς οι ίδιοι διαφέρουμε. Το σχολείο, είναι η καλύτερη αφορμή να μιλήσουμε στα παιδάκια για τη διαφορετικότητα!
Μπορεί να ακούγεται λίγο δύσκολη σαν έννοια, όμως μέσα στην τάξη τα παραδείγματα είναι πολλά και μπορούν εύκολα να γίνουν κατανοητά από ένα παιδί μικρής ηλικίας. Οι απλές διαφορές στην εξωτερική μας εμφάνιση μπορούν να αποτελέσουν την καλύτερη και πιο εύκολη αρχή διδασκαλίας της διαφορετικότητας:
– Ναι, η Γιωργίτσα είναι πιο ψηλή γιατί δε ψηλώνουν όλα τα παιδάκια το ίδιο, όπως και οι μεγάλοι.
– Ο Νίκος έχει γαλάζια μάτια γιατί δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι το ίδιο χρώμα ματιών.
– Η Μαίρη είναι παχουλή γιατί οι άνθρωποι μπορούν να φάνε περισσότερο ή λιγότερο και να κάνουν περισσότερη ή λιγότερη γυμναστική.
Μέχρι εδώ είναι όλα κατανοητά και εύκολα. Οι περισσότεροι θα σκέφτεστε πως ήδη μιλάτε γι’ αυτά στα παιδιά σας (και πολύ σωστά κάνετε). Ωστόσο, το πιο σύνηθες λάθος είναι πως ξεχνάμε τη διαφορετικότητα του ίδιου μας του παιδιού, του ίδιου μας του εαυτού. Μέσα από τα παραδείγματα, πρέπει να μιλήσουμε και για εμάς τους ίδιους! Δεν είναι μόνο οι άλλοι διαφορετικοί, ΟΛΟΙ είμαστε! Δεν είναι οι άλλοι ψηλοί, είμαστε κι εμείς κοντύτεροι. Δεν είναι οι άλλοι μόνο παχουλοί – να σαν κι εμάς – έχουμε κι εμείς τα κιλάκια μας!
Κάποιοι από εσάς μπορεί να αναρωτιέστε «γιατί τώρα, γιατί σε τόσο μικρή ηλικία ένα τόσο δύσκολο μάθημα;». Η απάντηση είναι απλή:
Η διαφορετικότητα στη μάθηση και τις σχολικές επιδόσεις!
Μέσα σε μια τάξη, στο ίδιο σχολείο, με τον ίδιο δάσκαλο και την ίδια ύλη, δε μαθαίνουν όλα τα παιδάκια το ίδιο, όσοι έχετε περισσότερα από ένα παιδάκια το γνωρίζετε ήδη. Μπορεί η ειδική αγωγή να σημαίνει αυτό ακριβώς, δηλαδή το διαφορετικό τρόπο διδασκαλίας προσαρμοσμένο στον κάθε μαθητή Δυστυχώς όμως, τις περισσότερες φορές αυτός ο τρόπος δεν εφαρμόζεται και μέσα στη σχολική τάξη. Έτσι, βλέπουμε τις διαφορές ανάμεσα στις επιδόσεις των παιδιών στην ανάγνωση, τη γραφή, τα μαθηματικά και τα υπόλοιπα σχολικά μαθήματα. Οι επιδόσεις, κάνουν τα παιδιά να συγκρίνονται μεταξύ τους και πολλές φορές να νιώθουν τα ίδια άσχημα γι’ αυτές. Κάποια από αυτά μπορεί να εμφανίσουν άρνηση για το σχολείο και το διάβασμα, ακόμα και επιθετική συμπεριφορά στο σπίτι ή στο σχολείο.
Στο άρθρο μας για τις μαθησιακές δυσκολίες περιγράφουμε παρόμοια συμπτώματα σε περιπτώσεις που κάποιος μαθητής παρουσιάζει δυσκολίες σε κάποιον τομέα μάθησης. Ωστόσο, σε αυτό το κείμενο δε θέλουμε να δώσουμε έμφαση σε εγγενείς και ορισμένες διαταραχές, αλλά στην απλή διάσταση της μάθησης, αυτή της διαφορετικότητας!
Δε μπορεί όλοι οι μαθητές (αργότερα ενήλικοι εργαζόμενοι) να είναι το ίδιο καλοί σε όλα τα μαθήματα. Κάποια παιδιά έχουν εμφανή κλίση στα μαθηματικά, κάποια άλλα στο γραπτό λόγο, κάποια παιδιά παρουσιάζουν εξαιρετικές επιδόσεις στα αθλήματα, κάποια άλλα έχουν ταλέντο στη ζωγραφική, κ.ο.κ. Αυτό μπορούμε να το αντιληφθούμε εύκολα εμείς «οι μεγάλοι» από τον περίγυρό μας, τους συγγενείς, τους συναδέλφους μας και τους ίδιους μας τους εαυτούς. Συνήθως όμως, η κλίση μας σε κάτι σημαίνει και την ταυτόχρονη δυσκολία μας σε κάτι άλλο, το οποίο εμείς οι ίδιοι σε αυτή την ηλικία πια το έχουμε εντοπίσει, παραδεχτεί και σε ορισμένες περιπτώσεις, έχουμε βρει και τρόπους να το «κρύβουμε καλά» ή και να το ξεπερνάμε. Στα παιδάκια, δε συμβαίνει το ίδιο κι εδώ καλούμαστε εμείς να τα διδάξουμε τη διαφορετικότητα.
Ένας μαθητής δεν πρέπει να βιώνει ένα μέτριο ή κακό βαθμό ως αποτυχία και απόρριψη από το δάσκαλο και τους γονείς. Πρέπει να εξηγούμε στα παιδιά πως οι βαθμοί διαφέρουν σε κάθε δοκιμασία και πως αν δεν αποδώσουν με το μέγιστο βαθμό, ακόμα κι αν έχουν προετοιμαστεί καλά, υπάρχουν και άλλες εξηγήσεις πριν κατηγορήσουν τον εαυτό τους και πριν «ζηλέψουν» τους συμμαθητές τους. Πρέπει να επαινούμε τα παιδιά μας για τις πολύ καλές επιδόσεις τους, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε να επαινέσουμε την προσπάθειά τους ακόμα και σε περιπτώσεις που ο τελικός βαθμός δεν είναι τόσο καλός.
Πιο επιστημονικά, η διαφορετικότητα στη μάθηση εξηγείται με τις πολλαπλές νοημοσύνες (Gardner H.) οι οποίες παραθέτονται έξυπνα, απλά και κατανοητά στην εικόνα που συνοδεύει το κείμενο αυτό. Αυτές οι πολλαπλές νοημοσύνες κάνουν τα συνήθη IQ τεστ να φαίνονται αστεία και ανακριβή και διαφοροποιούν τις δεξιότητες, επομένως τη μαθησιακή και αργότερα επαγγελματική πορεία του καθενός από εμάς.
Το γεγονός ότι το εκπαιδευτικό μας σύστημα δε βοηθά αυτήν τη διαφορετικότητα που μόλις εξηγήσαμε, δε σημαίνει πως δεν πρέπει εμείς να τη σεβαστούμε και να τη διδάξουμε στα παιδιά μας. Μπορεί ακόμα και σήμερα «ο καλός μαθητής» να έχει δεκάρια σε μαθηματικά και γλώσσα και να του βάζει δέκα και ο δάσκαλος της γυμναστικής, παρόλο που το παιδί είναι υπέρβαρο και δυσκολεύεται πολύ την ώρα των αθλημάτων. Ωστόσο, εμείς μπορούμε να εξηγήσουμε σε ένα παιδί με εξαιρετικό ταλέντο στη ζωγραφική ότι είναι λογικό να δυσκολεύεται λίγο στη γλώσσα και στο σκέφτομαι και γράφω.
Τέλος, να θυμόμαστε πως παιδιά που σέβονται τη διαφορετικότητα του άλλου και ταυτόχρονα αντιλαμβάνονται τη δική τους, γίνονται αργότερα άνθρωποι που σέβονται τη δυσκολία του συνανθρώπου τους, εμπνέονται από το ταλέντο του φίλου τους, συνεργάζονται και μοιράζονται καθήκοντα και υποχρεώσεις με τους συναδέλφους τους, συμβιώνουν αρμονικά σε οποιαδήποτε κοινωνία.
*Η Φανή Βαγγελάτου είναι Λογοθεραπεύτρια-Ειδ. Παιδαγωγός M.A. Περισσότερες πληροφορίες στο:
www.planitis.eu