άτομο

Τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας τείνουν να πάρουν διαστάσεις νόσου η μιζέρια, η θλίψη, η παραίτηση. Είναι πλέον σύνηθες να βλέπουμε γονείς που νιώθουν ανήμποροι και λίγοι, παιδιά δυστυχισμένα ως αποτέλεσμα της στάσης των γονιών τους και τελικά μια ολόκληρη κοινωνία να βυθίζεται στη μιζέρια. Και όλα τα παραπάνω να έρχονται ως συνέπεια της κρίσης και με την πεποίθηση ότι η οικονομική φτώχεια αυτονόητα συνεπάγεται την ψυχική μιζέρια.

Πότε η ζωή μας δεν είχε δυσκολίες, ασθένειες και πόνο; Οι λειτουργοί της ψυχικής υγείας το γνωρίζουν πολύ καλά αφού είχαν την δυνατότητα και πριν την κρίση, να φωτίζουν τα ψυχικά μονοπάτια των ανθρώπων και να βλέπουν από κοντά την δυσκολία αλλά και την ομορφιά του ανθρώπινου προσώπου.

[quote_right]Η κρίση μας δίνει μια μοναδική ευκαιρία. Την ευκαιρία της επιλογής. Της επιλογής ανάμεσα στην επιβίωση και στην ευχαριστιακή βίωση της ζωής.[/quote_right]

Η επιβίωση αφορά μια ζωή στον αυτόματο πιλότο. Μια ζωή με όρους καθηκοντολογίας, με όρους που θέτουν κάποιοι άλλοι για εμάς χωρίς ανάληψη προσωπικής ευθύνης. Μια ζωή από την οποία λείπει το μοίρασμα της χαράς και κυριαρχεί το μοίρασμα της κούρασης. Στην επιβίωση αναζητάμε εξωτερικούς παράγοντες για να τους χρεώσουμε τις δυσκολίες μας και περιμένουμε αποκλειστικά από εκείνους να βελτιώσουν τις συνθήκες υπό τις οποίες θα ζούμε. Στην επιβίωση χάνεται το ανθρώπινο πρόσωπο καθώς οι κινήσεις είναι ρομποτικές απλά «για να βγει η μέρα».

Η ευχαριστιακή βίωση της ζωής ως η άλλη επιλογή, δεν αναφέρεται στην ικανοποίηση που προκύπτει από ένα μεμονωμένο, πρόσκαιρο γεγονός. Αποτελεί υπαρξιακή στάση που υφίσταται ανεξάρτητα από την όποια κρίση. Αυτό δεν σημαίνει ότι την παραβλέπει, αλλά μέσα από την επεξεργασία της δυσκολίας αποκτά δεξιότητες για να την υπερβεί. Ο άνθρωπος που ζει ευχαριστιακά προχωρά με προσωπική ευθύνη δίχως να αναζητά αποδιοπομπαίους τράγους για τα δεινά που του συμβαίνουν. Ο ευχαριστιακός τρόπος ζωής δίνει δυνατότητες για αυτογνωσία που πηγάζει από τον πόνο και τις αστοχίες. Δεν αφορά ένα ροζ σύννεφο πάνω στο οποίο βλέπουμε την ζωή να προχωρά υποδυόμενοι πως δεν υπάρχουν δυσκολίες. Αφορά εκείνη την στάση που παρά τις δυσκολίες, τις οποίες αναγνωρίζει μπορεί να το παλεύει.

Θα ευχόμασταν την απουσία του πόνου και της δυσκολίας. Η φθορά όμως είναι χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης και τα προβλήματα και οι αδικίες θα βρίσκονται πάντα μπροστά μας. Καλούμαστε να αποφασίσουμε πώς θέλουμε να είμαστε, πώς θέλουμε να απαντήσουμε στην κρίση και στη ζωή μας την ίδια. Οι δυσκολίες θα μας εξοντώσουν ή θα μας ατσαλώσουν; Θα υιοθετήσουμε μια στάση μοιρολατρική που την ευθύνη για την ζωή μας θα την έχουν άλλοι και για αυτό το λόγο θα θρηνούμε για όλες τις αδικίες που μας συμβαίνουν; Ή θα μπούμε να υπερασπιζόμαστε την ζωή που μας έχει δοθεί βάζοντας οι ίδιοι τους όρους;

Το διαμάντι που ο καθένας κρύβει μέσα του λάμπει ύστερα από επεξεργασία. Ας εργαστούμε μέσα στο προσωπικό, οικογενειακό και συλλογικό μας εργαστήριο ώστε να φτάσουμε πιο κοντά στη σοφία και στην ολοκλήρωση.

Η Ειρήνη Μπελεγρή είναι ψυχολόγος και συνεργάζεται με το doctoranytime.gr ,που σας εξασφαλίζει μια πιο εύκολη καθημερινότητα για τη φροντίδα της υγείας σας, καθώς:
– Βρίσκετε τον κατάλληλο γιατρό αξιολογώντας πληροφορίες όπως βιογραφικό, εμπειρία, εξειδίκευση, κόστος επίσκεψης, αξιολόγηση άλλων ασθενών κ.α.
– Κλείνετε το ραντεβού σας δωρεάν & online οποιαδήποτε στιγμή και σε λιγότερο από 1΄
– Έχετε τον πλήρη έλεγχο της παρακολούθησης της υγείας σας, διατηρώντας το ιατρικό ιστορικό σας στην προσωπική σας σελίδα!

Ο φθόνος είναι ένα από τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα. Ο φθόνος σύμφωνα με το Νίτσε είναι απόκτημα κακίας ενώ ο Αριστοτέλης τόνιζε πως το να φθονείς κάποιον είναι σαν να παραδέχεσαι πως είσαι κατώτερός του. Ο φθόνος ως συναίσθημα ενεργοποιείται όταν κάποιος επιτυγχάνει ή αποκτά κάτι που επιθυμούμε και που θεωρούμε ότι δεν του αξίζει. Όταν φθονούμε κάποιον, νιώθουμε υποδεέστεροι και μνησίκακοι απέναντι στο άτομο που φθονούμε.

Το κλειδί του φθόνου είναι η ομοιότητα. Παρόλο που σε κάποια στιγμή της ζωής μας μπορεί να ζηλέψουμε κάποιες επιφανείς οικογένειες που ουσιαστικά κληρονόμησαν αμύθητα πλούτη και ζουν πολύ διαφορετικά από ότι η συντριπτική πλειοψηφία, ο φθόνος μας έχει ως αντίκειμενο άτομα με τα οποία είμαστε στο ίδιο περίπου επίπεδο και περιβάλλον. Έτσι ως επί το πλείστον, φθονούμε το συνάδελφο από τη δουλειά, το γείτονα, το γνωστό που πήρε κάτι ή κατάφερε κάτι το οποίο και εμείς θα θέλαμε αλλά δεν μπορέσαμε να αποκτήσουμε.

Το φθόνο συχνά διαδέχονται αισθήματα ενοχής και μείωση της αυτοπεποίθησης. Είναι σημαντικό να τονιστεί πως παρόλο που ο φθόνος είναι μέσα στη φύση του ατόμου πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι να τον αντιμετωπίσουμε όποτε τον αισθανόμαστε και όχι απλά να διακιολογούμε τον εαυτό μας. Ο φθόνος δεν πρόκειται να μας προσφέρει τίποτα το θετικό παρά μόνο αρνητικά.

Πέρα από τη σημασία που έχει ο φθόνος για τις ανθρώπινες σχέσεις και την αυτοπεποίθησή μας, ερευνητές καταλήγουν στο συμπερασμα ότι παρόλο που αισθήματα όπως η αγάπη ή αξίες όπως ο αλτρουισμός δεν αποτελούν σημαντικές παραμέτρους της οικονομίας, δεν ισχύει το ίδιο με το αίσθημα του φθόνου. Η καταναλωτική μανία που πιάνει πολλές φορές τους ανθρώπους σε ένα βαθμό σχετίζεται με το αίσθημα του φθόνου. Γιατί να το έχει αυτός και όχι εγώ; Αυτό πολλές φορές σκεφτόμαστε και σπεύδουμε να αγοράσουμε το νέο κινητό και ας μην έχει ιδιαίτερες διαφορές απο αυτό που έχουμε. Να μην μιλήσω ξανά για τις τσάντες- δερμάτινο κάθισμα αυτοκινήτου ή το διάσημο καρό το οποίο πλέον μόνο οι παπάδες στην λειτουργία δεν φοράνε. Τέτοια φαινόμενα είναι σαφώς αποτέλεσμα φθόνου.

[quote_right]Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να διαχωρίσουμε τον φθόνο από την ζήλια καθώς η ζήλια δεν περιλαμβάνει απαραίτητα την κακία και συνδέεται περισσότερο με την ανησυχία και τον φόβο του να χάσουμε κάτι που έχουμε.[/quote_right]
Ένας από τους τρόπους να υπερνικήσουμε το φθόνο είναι να σταματήσουμε να κακιώνουμε και να σκεφτόμαστε άσχημα για πράγματα που κάποιος έχει πετύχει και να επικεντρωθούμε στους δικούς μας στόχους, στις δικές μας δυνάμεις και τις δικές μας πράξεις. Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο, αρκεί να προσπαθήσουμε αρκετά και με τους σωστούς τρόπους.

Σταμάτα λοιπόν να φθονείς το γείτονα, το συνάδερφο, πολλές φορές τον ίδιο σου τον φίλο και προσπάθησε περισσότερο να επιτύχεις αυτά που θέλεις. Μην εύχεσαι να πεθάνει η γίδα του γείτονα επειδή εσύ δεν έχεις γίδα αλλά προσπάθησε να αποκτήσεις και εσύ μία (πάνσοφος λαός σε όλα).

“Ο φθόνος είναι παιδί της αλαζονείας, εργάτης της εκδίκησης, αρχηγός μυστικής επανάστασης και διαρκές βάσανο της αρετής. Ο φθόνος είναι βόρβορος της ψυχής, δηλητήριο κι υδράργυρος που φθείρει τη σάρκα κι αποξηραίνει τον μυελό των οστών” Σωκράτης