Ζούμε σε μια εποχή κρίσης, οικονομικής και κατά συνέπεια κοινωνικής. Εκτός των λογαριασμών και των μεγάλων εξόδων που καλούμαστε να καλύψουμε με έσοδα που έχουν κατακόρυφα μειωθεί ή και διακοπεί, παράλληλα έχουμε να διεκδικήσουμε και μια καθημερινότητα που ολοένα βαραίνει από έγνοιες και άγχη, εξασθενίζοντας έτσι τις μικρές χαρές και την ευχαρίστηση που αυτές προκαλούν. Επομένως, η κρίση γίνεται και προσωπική καθώς το άτομο ανήσυχο ή και απογοητευμένο περνά τις μέρες του με κέντρο το οικονομικό έλλειμμα, στερούμενο καθημερινές απολαύσεις ή και βασικών αναγκών.
Η πλειοψηφία του κόσμου – και μάλιστα της νεολαίας – είτε παίρνει έναν κακοπληρωμένο μισθό είτε έχει μηνιαία χρωστούμενα που συσσωρεύονται αντί να αποπληρώνονται είτε δεν εργάζεται καν. Ένα γενικό κλίμα απογοήτευσης και άγχους που δεν αφήνει το περιθώριο για την διαμόρφωση νέων στόχων και δημιουργικών φιλοδοξιών μιας και “τα πράγματα είναι δύσκολα στις μέρες μας”, με αποτέλεσμα τούτη η απογοήτευση να κερδίζει συνεχώς έδαφος καθώς τείνει να γίνει μόνιμη έχοντας αντικαταστήσει την ελπίδα και την αισιοδοξία για κάτι καλύτερο.
Ελπίδα κι αισιοδοξία που επηρεάζονται άμεσα από την απουσία ευνοϊκών συνθηκών αφενός κοινωνικών αφετέρου ατομικών. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής καθώς στρέφεται γύρω από το οικονομικό επίκεντρο, οδηγεί το άτομο να αισθάνεται ακόμη πιο απομονωμένο από ό,τι πραγματικά είναι μιας και συνήθως οι γνωστοί τρόποι διασκέδασης και κοινωνικής αλληλεπίδρασης απαιτούν και χρήματα. Φτάνοντας σε αυτό το αδιέξοδο, η μοναξιά και η απογοήτευση μπορούν να μετατραπούν σε φόβο. Μόνος, απογοητευμένος και φοβισμένος, με τι κουράγιο αλήθεια να ζήσεις πιο ευχάριστα την καθημερινότητά σου;
Κοιτώντας γύρω σου όμως θα βρεις ένα σημαντικό στήριγμα που θα σου ανανεώσει το κουράγιο: οι άλλοι άνθρωποι. Οι οποίοι με τη σειρά τους αντιμετωπίζουν παρόμοιες οικονομικές δυσκολίες και γεύονται τις ίδιες πικρίες εξαιτίας τους. Προκειμένου να σπάσει η απομόνωση λοιπόν αλληλεπίδρασε με τους αγαπημένους σου και μοιράσου μαζί τους- εκτός από τις έγνοιες -και ευχάριστες στιγμές που δεν απαιτούν χρήματα ώστε να συμβούν. Μαζευτείτε με την παρέα σου σε ένα φιλικό σπίτι, πηγαίνετε μια βόλτα για περπάτημα και κουβέντα. Πάντα υπάρχουν τρόποι εφικτοί για να επικοινωνήσουμε απλά συχνά ξεχνιόμαστε στη μοναξιά μας από συνήθεια.
Αυτές οι μικρές καθημερινές απολαύσεις είναι απαραίτητες για την ανανέωση του ηθικού όταν αυτό εξαντλείται σε έναν τομέα όπως ο οικονομικός – εργασιακός στις μέρες μας. Ανακουφίζοντας κάπως το άγχος και την απογοήτευση το άτομο πιο ισορροπημένο κερδίζει σε ψυχραιμία και δυναμισμό αναζητώντας όλο και περισσότερα απολαυστικά πράγματα που μπορεί να κάνει νιώθοντας έτσι λιγότερο μόνο του. Μην ξεχνάς λοιπόν να συνεχίσεις να κάνεις όλα όσα αγαπάς ή ακόμη και να αποκτήσεις νέα ενδιαφέροντα προκειμένου να μην βουλιάζεις στην ανησυχία.
Στατιστικές μελέτες δείχνουν πως τα τελευταία χρόνια – με την έναρξη της οικονομικής κρίσης – οι αυτοκτονίες έχουν αυξηθεί και μάλιστα έχουν θεωρηθεί ότι βρίσκονται σε έξαρση. Είναι λυπηρό το γεγονός πως πολλοί συνάνθρωποι μας έφτασαν στην αυτοχειρία λόγω των οικονομικών αδιεξόδων. Σε αυτό συμβάλλει ιδιαιτέρως 
και η απομόνωση που αναφέραμε προηγουμένως. Συνδεόμενοι όμως με τους υπόλοιπους ανθρώπους, αρχικά με τους δικούς μας, έπειτα με συναδέλφους, γείτονες και όλο και περισσότερους, μπορεί να δημιουργηθεί ένα γενικότερο κλίμα συνασπισμού και αλληλεγγύης που εκτός από τη μείωση της αποξένωσης και της μοναξιάς, μπορεί να εμπνεύσει και μια συλλογική αισιοδοξία που έχει εκλείψει.
Η ανθρωπότητα καθ όλη την διάρκεια της ιστορικής της διαδρομής έχει βρεθεί αντιμέτωπη με πολλές και διάφορες κρίσεις. Και είναι σίγουρο πως μετά το πέρασμά τους τούτες οι κρίσεις αναδιαμορφώνουν τη δομή και το κοινωνικό σύνολο. Αν αυτό θα είναι αρνητικό ή θετικό εξαρτάται κυρίως από όλους εμάς και την διάθεση για διαχείριση και συνδιαμόρφωση ή την παραίτηση και την αόριστη αναμονή για το μέλλον. Ένα μέλλον όμως που προσδιορίζεται από το παρόν αφενός από την προσωπική διαχείριση της καθημερινότητας και αφετέρου από την προσωπική επιλογή αυλλογικών δράσεων.
Περισσότερες πληροφορίες για την Μαρία Μάρκου, πατήστε εδώ