Τα παιδιά των γονιών που είναι εξαρτημένοι σε ναρκωτικές ουσίες και το αλκοόλ συγκεντρώνουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν κατάθλιψη στην ενήλικη ζωή, σύμφωνα με νέα έρευνα του Πανεπιστημίου του Τορόντο.
Πιο συγκεκριμένα, σε μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα διαδικτυακά στο περιοδικό Psychiatry Research, οι επιστήμονες εξέτασαν τον συσχετισμό ανάμεσα στις γονεϊκές εξαρτήσεις και την κατάθλιψη στην ενήλικη ζωή, σε ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα 6.268 ενηλίκων οι οποίοι συμμετείχαν στην Έρευνα Υγείας της Καναδικής Κοινότητας (Canadian Community Health Survey) του 2005. Από αυτούς, 312 είχαν βιώσει ένα σημαντικό καταθλιπτικό επεισόδιο κατά τη διάρκεια του χρόνου διεξαγωγής της έρευνας ενώ 877 ανέφεραν ότι μέχρι την ηλικία των 18-οπότε και διέμεναν ακόμη στο πατρικό τους-τουλάχιστον ένας από τους γονείς τους έπινε ή έκανε χρήση ναρκωτικών ουσιών «τόσο συχνά ώστε προκαλούσε προβλήματα στην οικογένεια».
Όπως αναφέρουν οι καθηγητές του Πανεπιστημίου του Τορόντο Esme Fuller-Thomson και Sandra Rotman, μετά και από την εξέταση παραμέτρων όπως το φύλο, η ηλικία και η φυλή, οι γονικές εξαρτήσεις σχετίζονται με παραπάνω από διπλάσιες πιθανότητες ενήλικης κατάθλιψης.
[quote_right]Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ότι οι ενήλικες, οι γονείς των οποίων ήταν εθισμένοι, έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν κατάθλιψη σε σύγκριση με τους συνομηλίκους τους.[/quote_right]Όπως, μάλιστα εξηγεί ο Fuller-Thomson, οι εξαρτήσεις των γονιών στα ναρκωτικά και το αλκοόλ σχετίζονται με 69% περισσότερες πιθανότητες εμφάνισης κατάθλιψης στην ενήλικη ζωή των παιδιών σε σχέση με την παιδική κακοποίηση και την ανεργία των γονιών.
Αν και η έρευνα δεν μπόρεσε να καθορίσει την αιτία της σχέσης μεταξύ των γονεϊκών εξαρτήσεων και της ενήλικης κατάθλιψης, σύμφωνα με τον Robyn Katz, έναν από τους συντάκτες της, «είναι πιθανό ότι οι διαιωνιζόμενες εξαρτήσεις των γονιών να αλλάζουν τον τρόπο με τον οποίο οι οργανισμοί των παιδιών τους αντιδρούν στο στρες σε όλη την υπόλοιπη ζωή τους». Όπως επισημαίνει, οι μελλοντικές μελέτες είναι καλό να στοχεύσουν στις πιθανές δυσλειτουργίες στην παραγωγή κορτιζόλης, της ορμόνης που μας προετοιμάζει να «παλέψουμε ή να πετάξουμε» και μπορεί να σχετίζεται με την ανάπτυξη κατάθλιψης.
Όπως τονίζει ο καθηγητής Fuller-Thomson, «τα ευρήματα υπογραμμίζουν τις συνέπειες της χρήσης ναρκωτικών και αλκοόλ μεταξύ των γενεών αλλά και την ανάγκη να αναπτυχθούν παρεμβάσεις που θα υποστηρίζουν την υγιή ανάπτυξη των παιδιών».
Όπως καταλήγει, «ως ένα σημαντικό πρώτο βήμα, τα παιδιά που βιώνουν τοξικό στρες στο σπίτι τους θα πρέπει να βοηθηθούν σημαντικά μέσω της σταθερής παρέμβασης ενηλίκων που νοιάζονται, όπως είναι η γιαγιά και ο παππούς, οι γείτονες και οι κοινωνικοί λειτουργοί. Αν και χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να καθορίσουμε αν αυτή η πρόσβαση μειώνει την πιθανότητα εμφάνισης κατάθλιψης, εκείνο που σίγουρα ξέρουμε είναι ότι αυτές οι στοργικές σχέσεις προάγουν την υγιή ανάπτυξη και ρυθμίζουν το στρες».
