Κάποιοι τη θυμούνται ως την παρανοϊκή ερωμένη του Michael Douglas στο «Fatal Attraction». Άλλοι ως δαιμονική Cruella de Vil στις ταινίες «101 & 102 Dalmatians» κι άλλοι ως εντυπωσιακή βασίλισσα Eleanor στο «Λιοντάρι του Χειμώνα». Πρόσφατα τη γνωρίσαμε στα πλαίσια του Oscar-ικού μας αφιερώματος ως μηχανορράφο Μαρκησία Merteuil στις «Επικίνδυνες Σχέσεις». Όπως και να έχει, αξίζει να μάθουμε λίγα περισσότερα πράγματα για την Glenn Close.
Κόρη της κοσμικής Bettine Moore Close και του γιατρού William Taliaferro Close – ο οποίος διετέλεσε κι ως προσωπικός γιατρός του Προέδρου του Κονγκό Mobutu Sese Seko – η Glenn Close γεννήθηκε στο Greenwich του Κονέκτικατ στις 19 Μαρτίου του 1947. Όταν ήταν επτά ετών, η οικογένειά της εντάχθηκε στο κίνημα Moral Re-Armament, μία υπερσυντηρητική θρησκευτική αδελφότητα κι έζησαν εκεί για δεκαπέντε χρόνια διαμένοντας σε κοινόβια. Ο – σχεδόν – δικτατορικός, όμως, χαρακτήρας της αίρεσης άρχισε να ενοχλεί τη νεαρή τότε Glenn, κι έτσι σε ηλικία είκοσι δύο ετών την εγκατέλειψε προκειμένου να σπουδάσει θέατρο κι ανθρωπολογία στο College of William & Mary στη Βιρτζίνια. Κι εκεί ήταν που ξεκίνησε να σκέφτεται ακόμη πιο σοβαρά το ενδεχόμενο να ασχοληθεί σοβαρά με την υποκριτική.
Το ντεμπούτο της το έκανε το 1974 με τις θεατρικές παραστάσεις «Love for Love», «The Rules of The Game» και «The Member of The Wedding», όλες του Broadway, ενώ την πρώτη κινηματογραφική της εμφάνιση την πραγματοποίησε το 1982 με την ταινία «The World According to Garp» – για το οποίο, μάλιστα ήταν υποψήφια για Oscar Β’ Γυναικείου Ρόλου. Από την πρώτη στιγμή που τη γνωρίζει το κοινό, η Glenn Close εμφανίζεται τόσο σε θέατρο και ταινίες, όσο και στην τηλεόραση.
Το 1984 παίζει στην τηλεταινία «Something About Amelia» και για το ρόλο της είναι υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα ως η Καλύτερη Ηθοποιός σε Τηλεταινία. Το «μπαμ» όμως γίνεται με το ρόλο της στην «Ολέθρια Σχέση» όπου συμπρωταγωνιστεί με τον Michael Douglas στο ρόλο της ανισόρροπης ερωμένης του που αρνείται να δεχθεί πως η σχέση τους τελείωσε. Για το ρόλο της Alex η Close διεκδίκησε Χρυσή Σφαίρα, αλλά και Oscar. Την επόμενη χρονιά έρχονται οι «Επικίνδυνες Σχέσεις» για τις οποίες διεκδικεί και πάλι το Oscar Α’ Γυναικείου Ρόλου.
Το «βιογραφικό» της εμφανίζεται αρκετά γεμάτο και τη δεκαετία του ’90, με πιο χαρακτηριστικές ερμηνείες εκείνες ως Γερτρούδη στον «Άμλετ» το 1990, ως Ferula στο «Σπίτι των Πνευμάτων» το 1993 ως Cruella de Vil και στις δύο ταινίες με τα «Σκυλιά της Δαλματίας» της Disney – μάλιστα για την πρώτη ταινία ήταν υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα» – αλλά κι ως Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ στο «Air Force One» το 1997.
Φτάνουμε πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα και τη συναντούμε ως βασίλισσα Eleanor στο «Λιοντάρι του Χειμώνα» με συμπρωταγωνιστή τον Patrick Stewart το 2003, με την Close να κερδίζει τη Χρυσή Σφαίρα ως Καλύτερη Ηθοποιός σε Τηλεταινία και στη συνέχεια παίζει τη «χαρωπή νοικοκυρά» Claire Wellington στις «Γυναίκες του Stepford». Από το 2005 κι έπειτα τη βλέπουμε πιο συχνά στην τηλεόραση, πρώτα σε κεντρικό ρόλο στη σειρά του FX «The Shield» με πρωταγωνιστή τον Michael Chiklis κι από το 2007 έως το 2012 ως δυναμική δικηγόρο στη σειρά «Damages», για την οποία κέρδισε το 2009 το βραβείο Emmy ως Κύρια Ηθοποιός σε Δραματική Σειρά.
Το 2011 έρχεται η δραματική ταινία «Albert Nobbs», όπου η Close υποδύεται μία γυναίκα η οποία, λόγω του γεγονότος πως ήταν ανήκουστο μία γυναίκα στην Ιρλανδία του 19ου αιώνα να είναι ανεξάρτητη, αναγκάζεται να ζει για τριάντα χρόνια σαν… άντρας και να εργάζεται ως μπάτλερ. Αν κι η ταινία δέχθηκε αμφιλεγόμενες κριτικές, οι ερμηνείες της Close και της Mia Wasikowska θεωρούνται εξαιρετικές κι η Close φτάνει και πάλι στις υποψηφιότητες για Χρυσή Σφαίρα και για Oscar Α’ Γυναικείου Ρόλου. Εκείνη τη χρονιά με το «θείο Oscar» στην αγκαλιά της βρέθηκε η Meryl Streep για τη «Σιδηρά Κυρία» της.
Σε ένα μεγάλο σύνολο διακρίσεων η Glenn Close μετρά – μεταξύ άλλων – τρία βραβεία Emmy (ένα για το «Serving in Silence: The Margarethe Cammermeyer Story» το 1995 και δύο για το «Damages»), τρία θεατρικά βραβεία Tony («The Real Thing» 1984, «Death and the Maiden» 1992 και «Sunset Boulevard» 1995) και έξι υποψηφιότητες για Oscar.
To 2014 η Close, σε μία συνέντευξή της στον Hollywood Reporter, αναφέρθηκε στα χρόνια που έζησε στα κοινόβια του MRA. Επί λέξει δήλωσε: «για την ακρίβεια, δε σου επιτρεπόταν να κάνεις τίποτα, ή σε έκαναν να νιώθεις ένοχος για κάθε “αφύσικη” επιθυμία. Το να ελέγχει κάποιος συνέχεια το πώς θα ζήσεις ή το τι υποτίθεται πως πρέπει να πεις από τα επτά σου χρόνια ως τα είκοσι δύο ασκεί μία τεράστια επιρροή πάνω σου.»
Τέλος, εκτός από την εμφανή υποστήριξή της στους Δημοκρατικούς χρηματοδοτώντας προεκλογικές καμπάνιες (στήριξε οικονομικά τόσο τη Hillary Clinton όσο και το νυν πρόεδρο των ΗΠΑ, Barack Obama), η Close είναι ιδρύτρια και πρόεδρος του ιδρύματος BringChange2Mind, του οποίου στόχος είναι η εξάλειψη του στίγματος των νοητικών ασθενειών, προκειμένου να στηρίξει άτομα όπως η αδερφή της Jessie που πάσχει από διπολική διαταραχή. Μάλιστα το 2013 πούλησε μέσω eBay τριακόσια ογδόντα κομμάτια από τη γκαρνταρόμπα της «Patty Hewes» της σειράς «Damages» κι όλα τα έσοδα πήγαν στο BringChange2Mind.
