Tag:

Γιάννης Μετζικώφ

Πρόταση για θέατρο: “Έγκλημα και Τιμωρία”, από την Χρ. Τζέικου

Όταν είδα ότι αυτό το έργο ανεβαίνει στο Εθνικό, δεν μπορούσα να μην σας παροτρύνω να σπεύσετε γιατί γίνεται χαμός με τα εισιτήρια! Όλοι μας είτε στην παιδική μας ηλικία είτε πιο μετέπειτα έχουμε διαβάσει αν όχι όλο το έργο έστω λίγες σελίδες από αυτό το αριστούργημα του Ντοστογιέφσκι (αν και αν το ξεκινήσετε δεν νομίζω να το σταματήσετε)….Toκαλοκαίρι του 1865 ο Ρώσος συγγραφέας αποφασίζει να γράψει ένα μυθιστόρημα , μέσα από το οποίο φαίνεται το εγκληματικό μυαλό ενός ανθρώπου που έχει βιώσει ο ίδιος πολύ έντονα κατά τη διάρκεια της ζωής του ,την κοινωνική αδικία και τον παραγκωνισμό, σε μια εποχή όπου οι οικονομικά ασθενέστεροι γνωρίζουν τον εαυτό τους μέσα από την φτώχεια και τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης γενικότερα.

Ο σκηνοθέτης Σωτήρης Χατζάκης, αποφασίζει να ανεβάσει στην σκηνή «Νίκος Κούρκουλος» του κτιρίου Τσίλλερ, το μυθιστόρημα του Φίοντορ Ντοστογιέφσκι, σε μετάφραση Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Τα σκηνικά τα έχει αναλάβει η Έρση Δρίνη και τα κοστούμια, ένας από τους σημαντικότερους ενδυματολόγους της χώρας μας ο Γιάννης Μετζικώφ.

Υπόθεση του έργου:

Στην Αγία Πετρούπολη του 19ου αιώνα, ο φοιτητής της Νομικής, Ρασκόλνικωφ, πραγματοποιεί ένα διπλό φόνο, καλύπτοντάς τον με το ιδεολογικό περίβλημα της απονομής μιας ιδιότυπης δικαιοσύνης. Όμως το έγκλημά του, θα προκαλέσει τους ανθρώπινους και τους θείους νόμους, που θα ζητήσουν το οφειλόμενο αντίτιμο, σέρνοντας τον δράστη σ’ έναν μοναχικό και εφιαλτικό δρόμο. Η συνείδησή του είναι η σκληρότερη τιμωρία από την οποία δεν μπορεί να ξεφύγει, παρά μόνο ακολουθώντας το δρόμο της αγάπης και της μετάνοιας.

Ένας λόγος που η παράσταση μέχρι στιγμής είναι από τις δημοφιλέστερες και πιο αγαπητές στο κοινό είναι φυσικά λόγω της σκηνοθεσίας και του νατουραλισμού που αποδίδουν τόσο τα κοστούμια όσο και τα σκηνικά του έργου, αλλά οφείλεται και στους ηθοποιούς που σε ταξιδεύουν στην Αγία Πετρούπολη του 19^ου αιώνα μέσα από μια απόλυτη και ξεκάθαρη προσέγγιση των στοιχείων του ρεαλισμού , επί σκηνής.

Ανυπομονώ να δω την συγκεκριμένη παράσταση αν και γνωρίζω ότι θα είναι πολύ δύσκολο να βρω εισιτήριο!!!Το ίδιο να κάνετε κι εσείς !!!
Η παράσταση θα παίζεται μέχρι τις 14 Φεβρουαρίου στην σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, στην οδό Μενάνδρου.

Παίζουν:Νικόλας Αναστασόπουλος, Γιάννης Γούνας, Μαρία Διακοπαναγιώτου, Γιώργος Καρατζιώτης, Ταμίλα Κουλίεβα, Νίκος Μαγδαληνός, Μελισσάνθη Μάχουτ, Πέρης Μιχαηλίδης, Πολυξένη Μυλωνά, Γιάννης Νιάρρος, Γεωργιάννα Νταλάρα, Θέμης Πάνου, Βασίλης Ρίσβας, Δανάη Σκιάδη, Γρηγόρης Σταμούλης, Χάρης Τζωρτζάκης.

Παραστάσεις: ΤΕΤΑΡΤΗ-ΚΥΡΙΑΚΗ στις 19.00μμ

Περισσότερες πληροφορίες για τη Χριστιάνα Τζέϊκου, μπορείτε να διαβάσετε εδώ

20/01/2016 0 comment

ΘΕΑΤΡΟ

Σήμερα, οι «Πέρσες» του Αισχύλου στη N. Σμύρνη, από τη Θεοδώρα Μπάκα

written by The K-magazine

Μαζί με το θερινό σινεμά η παράσταση σε ανοιχτό θέατρο είναι μια από τις αξεπέραστες καλλιτεχνικές απολαύσεις που θαρρώ πως μόνο η Ελλάδα με τα αρχαία θέατρά της και τις γλυκές καλοκαιρινές βραδιές της μπορεί να σου προσφέρει.

Για μένα είναι ο ιδανικότερος τρόπος να πέσει η αυλαία του καλοκαιριού. Κάθε τέλος Αυγούστου θυμάμαι τον εαυτό μου, από την εφηβεία κι έπειτα, να αδημονώ πότε θα έρθουν στο κλεινόν άστυ οι παραστάσεις του καλοκαιριού. Φέτος ανυπομονώ να δω τους «Πέρσες» του Αισχύλου από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος.

Οι «Πέρσες» είναι το πρώτο από τα σωζόμενα έργα του Αισχύλου και αντλεί τους χαρακτήρες και την υπόθεσή του από ιστορικά γεγονότα. Το έργο πραγματεύεται τη συντριβή των Περσών στη Σαλαμίνα από το συμμαχικό στόλο των Ελλήνων. Πρόκειται για την τρίτη και τελευταία μάχη που έδωσαν οι Έλληνες. Με τη νίκη τους έθεσαν οριστικό τέρμα στις περσικές διεκδικήσεις στα εδάφη τους.

Οι «Πέρσες» παίχτηκαν πρώτη φορά το 472 π.Χ., ενώ η ναυμαχία της Σαλαμίνας είχε προηγηθεί το 480 π.Χ. Ο Αισχύλος τοποθετεί το σκηνικό στο παλάτι του Πέρση ηγεμόνα και γράφει ένα αντιπολεμικό έργο εξυμνώντας υποδόρια τους Έλληνες χωρίς κομπασμούς σε βάρος των ηττημένων. Κατά την έναρξη, ο Πέρσης ηγεμόνας Ξέρξης δεν έχει επιστρέψει ακόμα από την εκστρατεία του στην Ελλάδα. Η περσική αυλή ανησυχεί, καθώς έχει καιρό να πληροφορηθεί για την πορεία της εκστρατείας. Η Άτοσσα, μητέρα του βασιλιά Ξέρξη και σύζυγος του νεκρού Δαρείου, ανησυχεί περισσότερο, καθώς το προηγούμενο βράδυ ταραγμένα όνειρα την επισκέφθηκαν στον ύπνο της.

Δυστυχώς οι ανησυχίες της δεν αργούν να επιβεβαιωθούν. Σύντομα εμφανίζεται αγγελιοφόρος που πληροφορεί το Χορό των σεβάσμιων Περσών και την ίδια για τη συντριπτική ήττα και τη φυγή του περσικού στρατού από τα ελληνικά εδάφη. Τα άσχημα νέα επιβεβαιώνει και ο Ξέρξης που επιστρέφει λίγο αργότερα για να έρθει αντιμέτωπος με την «ύβρη» που διέπραξε: η αλαζονεία και η απληστία τον έκαναν να ξεπεράσει τα όρια του επιτρεπτού και τον οδήγησαν στην πτώση.

Οι «Πέρσες» ανεβαίνουν σε σκηνοθεσία Νικαίτης Κοντούρη, σκηνικά Γιώργου Πάτσα και κοστούμια Γιάννη Μετζικώφ. Πρωταγωνιστούν: ο Γιάννης Φέρτης– φάντασμα του Δαρείου, ο Άκης Σακελλαρίου– Άτοσσα, ο Λάζαρος Γεωργακόπουλος-Αγγελιοφόρος και ο Γιώργος Κολοβός στο ρόλο του Ξέρξη.

Μετά την περιοδεία της στην Ελλάδα, η παράσταση παρουσιάζεται σήμερα στη Νέα Σμύρνη στο Θέατρο Άλσους.

Εισιτήρια διαθέσιμα στο site του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος!

Περισσότερα στοιχεία για την Θεοδώρα Μπάκα, διαβάστε εδώ

01/09/2014 0 comment

ΘΕΑΤΡΟ

“Μήδεια” του Ευρυπίδη, από τη Ναταλία Αργυράκη

written by Κατερίνα Μαντά

τη Ναταλία Αργυράκη-Δημοσιογράφο

Με τη Μήδεια του Ευρυπίδη (431 π.Χ.) ήταν η δεύτερη φορά που ήρθα σε επαφή (είχε προηγηθεί η “εκδοχή” του Στάθη Λιβαθινού το 2003 με την Ταμίλα Κουλίεβα στον ομώνυμο ρόλο) και η πρώτη φορά που την παρακολούθησα με αμιγώς ανδρική διανομή και στο ρόλο της Μήδειας τον Γιώργο Κιμούλη. Η παράσταση, σε σκηνοθεσία του Σπύρου Ευαγγελάτου, μετά την Επίδαυρο παρουσιάστηκε στο Θέατρο Βράχων στο Βύρωνα, ενώ θα ακολουθήσει περιοδεία σε όλη την Ελλάδα.

Παρόλο που σαν τραγωδία δεν ανήκει σε αυτές που διδάχτηκα στο σχολείο, ούτε που θέλησα μέχρι στιγμής να μελετήσω ακόμη και μόνη μου, ίσως γιατί είναι πολύ σκληρή η θεματολογία της, αισθάνθηκα οικεία, όπως σε κάθε μου “συνάντηση” με τους αρχαίους συγγραφείς.

Το αρσενικό και το θηλυκό, οι δυνατοί και οι αδύναμοι, η εξουσία και η υπακοή, τα πάθη, ο έρωτας και η προδοσία, η εκδίκηση, τα “δώρα”, η εξορία, η τιμωρία, ο θάνατος. Όλα αυτά είναι θέματα που -όσο περίεργο κι αν φαίνεται- χωρούν μέσα στο ίδιο έργο, μέσα σε μία παράσταση μιάμισης ώρας. Είναι θέματα που έλκουν και απωθούν ταυτόχρονα, ενώ η ακραία συμπεριφορά της Μήδειας, που δολοφονεί τα παιδιά της για να εκδικηθεί την προδοσία του συντρόφου της Ιάσονα, αν και δεν δικαιολογείται, παρουσιάζεται ως μια εσωτερική σύγκρουση που την καθιστά πρόσωπο που αξίζει να συμπονέσει κανείς.

Ως προς την ανδρική διανομή (τον Γιώργο Κιμούλη πλαισιώνουν οι: Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος στο ρόλο του Ιάσονα, ο Τάσος Νούσιας στο ρόλο του Κρέοντα και ο Μάνος Βακούσης στο ρόλο της Τροφού, οι Νικόλας Παπαγιάννης, Νίκος Αναστασόπουλος και Δημήτρης Παπανικολάου, καθώς και 12μελής χορός), παρόλο που ήμουν επιφυλακτική πριν από την παράσταση, από τα πρώτα κιόλας λεπτά, αφέθηκα στην ιστορία και στον πόνο της τραγικής ηρωίδας (είτε αυτή ήταν γυναίκα, είτε ήταν ο.. Γιώργος Κιμούλης).

Στα συν: Η μουσική του Θάνου Μικρούτσικου και τα κοστούμια του Γιάννη Μετζικώφ.

Αν η παράσταση παρουσιαστεί κάπου κοντά σας, να τη δείτε.

xxx

* η Ναταλία Αργυράκη ειναι δημοσιογράφος στο περιοδικό ΟΚ και έχει το δικό της blog το the-red-studio.blogspot από το οποίο αναδημοσιεύουμε το κείμενο

Πηγή: http://the-red-studio.blogspot.gr

11/07/2013 0 comment