Οι άντρες είναι από τον Άρη και οι γυναίκες από την Αφροδίτη και όπως όλα δείχνουν δεν θα τα βρούμε ποτέ!
Χρόνια πολλά Χριστός Ανέστη και από τη στήλη «Αντιγόνη Vs. Μαρία», φίλες και φίλοι του The K-Magazine!
Οι «κόντρες» μας με τη Μαρία επανέρχονται και σήμερα είναι άκρως κοριτσίστικη! Κι αυτό γιατί πάλι πρέπει να της εξηγώ πόσο σούπερ είναι τα φορεματάκια κι ένα πιο romantic style τώρα που ήρθε η άνοιξη. Η μικρή μου αντάρτισσα από την άλλη δεν εγκαταλείπει με τίποτα τα τζιν της, που να την πληρώσεις το βάρος της σε χρυσό! Εγώ επανέρχομαι μόλις τελειώσει η Μαρία, στο μεταξύ ετοιμάζω το κλίμα με λουλούδια, πεταλούδες κλπ!
«Blue jeans…white shirt… again and again and again!» (από την Μαρία Παπουτσάκη)
Αχ, αυτό τα κορίτσι πια… Όταν με προκαλεί σε θέματα μόδας – που είμαι και άσχετη – δεν μπορώ καθόλου! Της εξηγείς… Ρε συ, Αντιγονάκι, έχω να βάλω λουλουδάτο φόρεμα από τη βάπτιση μου. Εκεί εκείνη, να με τσιγκλάει! Α, μιας και το θυμήθηκα, στη βάπτιση μου φορούσα γαλαζοπράσινο φόρεμα χωρίς πεταλούδες και κουκλίστικα σχεδιάκια.
Και για να εξηγούμαστε, δεν είναι ότι δεν μου αρέσουν τέτοιου είδους ρούχα απλά δεν θέλω πάνω μου μπουκέτα με λουλουδάκια και πολύχρωμες βουλίτσες. Δεν μου ταιριάζουν! Εγώ προτιμώ να φοράω τα τζινάκια μου και τώρα που μπήκε και η άνοιξη –επιτέλους – ήρθε η στιγμή να βγάλω τα τζιν μου σορτάκια. Άντε, στο τσακίρ κέφι να βάλω και ένα πολύχρωμο μπλουζάκι. Δεν είναι, μωρέ, ότι δεν μου αρέσουν τα χρώματα. Άλλωστε τα δυο αγαπημένα μου είναι το μαύρο και το… ροζ! Ναι ναι, μην ψάχνεις να βρεις λογική!
Το τζιν, που πολλοί υποτιμούν, είναι κάτι που δεν θα σε δεσμεύσει ποτέ. Φοριέται όλες τις ώρες, αρκεί να το συνδυάσεις σωστά. Μέχρι και στο κόκκινο χαλί έχουμε δει που λέει ο λόγος. Η αλήθεια είναι ότι εκεί δεν θα μου άρεσε… Αλλά ούτε το λουλουδένιο φόρεμα μου αρέσει, κυρία μου! Υπάρχουν σε όλα τα – τζινοειδή – χρώματα και όχι μόνο. Τα μπορντό και τα καφέ έχουν φέτος την τιμητική τους. Ταιριάζει με κάθε είδους μπλουζάκι, πουκάμισο, πουλόβερ, πιο αθλητικό, αλλά και με ό,τι παπούτσι θέλεις. Από γόβα μέχρι μπότα και από μπαλαρίνα μέχρι αρχαιοελληνικά σανδάλια.
Συμφωνώ ότι το καλοκαίρι και την άνοιξη τα φορέματα είναι πιο αεράτα και σε κρατούν δροσερή αλλά πάντα αγχώνομαι μήπως περάσω από κάπου που φυσάει και γίνω η νέα Marilyn Monroe! Για τους καλοκαιρινούς μήνες – αν φορέσω φόρεμα – θα προτιμήσω κάτι κολλητό και κάτι σκούρο. Σε καμία περίπτωση άσπρα με χαριτωμένα σχέδια. Τα θεωρώ και λίγο παλαιομοδίτικα.
Τόσες επιλογές σου έδωσα για να πάρεις το μέρος μου και εσύ συνεχίζεις να σηκώνεις πανό υπέρ του φορέματος; Λοιπόν, πες μας γιατί. Θα με σκάσεις με τις επιλογές σου. Παραδέξου ότι έχω δίκιο επιτέλους!
Άνοιξη, λιακάδα, ζεστούλα… φορεματάκια μου, σας πεθύμησα! (από την Αντιγόνη Αδαμοπούλου)
Βασικά, να πω την αμαρτία μου… είναι απόλαυση να σε τσιγκλάω και να σε δαιμονίζω!!! Χιχιχι! Πουλάκι μου, αφού μαζί μου δεν κάνεις και χώρια μου δε μπορείς, τουλάχιστον παραδέξου αυτό!
Ήρθε η άνοιξη, άρχισαν να τιτιβίζουν τα πουλάκια, ξυπνάνε οι αρκούδες από τη χειμερία νάρκη… Πράγμα που σημαίνει πως ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ θα πάψουμε να ντυνόμαστε ωσάν το κρεμμύδι με 835 στρώσεις υφασμάτων. *yayyyy!*
Ομολογώ πως τα στυλ που προτείνεις εσύ δεν τα αποκλείω, αντίθετα ενίοτε τα προτιμώ. Σορτσάκια, ελαφριά Tees και ζακέτες… άσε που πεθύμησα και την καπαρντινούλα μου! Είναι σίγουρα outfits – χαμαιλέοντες, κάτι σαν το «coca cola, πάει με όλα».
Αυτό όμως που μου βγάζει σε σχέση με το ντύσιμο η άνοιξη είναι πως δίνεται η ευκαιρία σε μας τα κοριτσάκια να βγάλουμε και λίγη παραπάνω θηλυκότητα. Προσοχή, όχι απαραίτητα sexy. Και ναι, μπορεί με ένα πουκάμισο κι ένα ζευγάρι ψηλοτάκουνα πέδιλα να γίνει ένα outfit sexy, αλλά η αλήθεια είναι πως ένα φόρεμα μου «ταιριάζει» περισσότερο με την εποχή. Είτε πρόκειται για wrap dress, είτε για shirt dress είτε κάποιο άλλο στυλ.
Φυσικά δεν είναι απαραίτητο να φορέσεις ένα λουλουδάτο φόρεμα ή κάτι που – όπως λες – παραπέμπει σε… βαφτιστικό! Δόξα τω Θεώ, όπως συμβαίνει με τα μπλουζάκια, τα πουκάμισα και τα παντελόνια – παντώς τύπου, όχι μόνο jeans – μπορείς να βρεις prints κάθε τύπου, ή και μονόχρωμα. Άσχημο είναι ένα wrap dress με γεωμετρικά σχέδια ή ένα χακί απλού τύπου; Ίσα ίσα, είναι κι αυτά φορέματα «μπαλαντέρ» και μπορείς να τα φορέσεις με μπαλαρίνες, γόβες, πέδιλα, πλατφόρμες… διαλέγεις και παίρνεις.
Επιπλέον… καλά, βρε, από πού θα περάσεις πια και θα σηκωθεί το φόρεμα ωσάν της Marilyn; Από καμία σχάρα στο πεζοδρόμιο; Λες και δε μπορείς να το αποφύγεις! Εν ολίγοις… πνίγεσαι σε μία κουταλιά νερό χωρίς λόγο! :P
Το συμπέρασμα είναι ένα: η άνοιξη είναι σίγουρα η καλύτερη εποχή για να πειραματιστείς και να δημιουργήσεις ένα ανέμελο look, αλλά όπως και να έχει, η παιχνιδιάρικη διάθεση του φορέματος δύσκολα μπορεί να αντικατασταθεί αυτήν την εποχή!
Εσείς ποια looks προτιμάτε τώρα που ανοίγει ο καιρός;
-Περισσότερες πληροφορίες για τη Μαρία Παπουτσάκη , μπορείτε να διαβάσετε εδώ
-Περισσότερες πληροφορίες για την Αντιγόνη Αδαμοπούλου, μπορείτε να διαβάστε εδώ
Η σωστή βάση είναι ένα πρόβλημα που το βρίσκω μπροστά μου συνεχώς. Τελικά οι περισσότερες έχουν την εμμονή να υπερφορτώνουν το δέρμα τους με την ελπίδα ότι έτσι θα καλύψουν οποιαδήποτε αντιαισθητικά σημάδια. Λάθος, αγαπημένη μου. Όσο το φορτώνεις τόσο το χειροτερεύεις. Πρέσβειρα της όσο-το-δυνατόν-πιο-ελαφριάς βάσης, πάντα πίστευα πως όταν έχεις επιλέξει τα σωστά «εργαλεία» το αποτέλεσμα δε μπορεί να είναι κάτι λιγότερο από ονειρικό.
- Πέρασε το πρόσωπό σου με την ενυδατική σου.
- Ένα primer θα βοηθήσει το δέρμα σου να καλω-δεχτεί το μακιγιάζ και θα το διατηρήσει αναλλοίωτο μέσα στη μέρα. Αν περιέχει και συστατικά σιλικόνης θα γεμίσει τις ρυτίδες και τις γραμμές έκφρασης κ θα κάνει το δέρμα πιο ομοιόμορφο.
- Ένα πράσινο concealer θα καλύψει τα μικρά κόκκινα σπυράκια και σημαδάκια που έκαναν ξαφνικά την εμφάνισή τους. Ενώ το απλό concealer σου, θα φωτίσει τη σκοτεινή και ιδιαίτερα απαιτητική, περιοχή των ματιών.
- Η σωστή επιλογή foundation είναι πολύ σημαντική. Δώσε προσοχή στην υφή του. Τα πολύ γυαλιστερά θα σε δείχνουν ιδρωμένη και τα πολύ ματ ταλαιπωρημένη και άτονη. Η πληθώρα που υπάρχει στο εμπόριο είναι τεράστια, οπότε μπορείς να εξερευνήσεις λίγο τις επιλογές σου, ώστε να καταλήξεις σε αυτό που καλύπτει τις δικές σου ανάγκες. Μη πάρεις το πρώτο που θα βρεις μπροστά σου, γιατί απλά σου αρέσει η συσκευασία του. Και κυρίως, μη διστάσεις να ζητήσεις ένα demo από την αισθητικό της εταιρείας. Άφησέ το μερικές ώρες, και δες κατά πόσο «δένει» καλά ή όχι με την επιδερμίδα σου.
- Η τοποθέτησή του πρέπει να είναι σε πολύ μικρές ποσότητες ώστε να πετύχεις το πιο αόρατο αποτέλεσμα. Τοποθέτησε μικρές κουκίδες στη ζώνη του Τ και απλώστε το σε όλο σου το πρόσωπο με τα δάχτυλά σου. Ναι καλά διάβασες. Με τα δάχτυλά σου και όχι με κάποιο πινέλο. Η εφαρμογή του foundation με τα δάχτυλά μας, δίνει ένα πιο ελαφρύ αποτέλεσμα λόγω τη θερμότητας που παράγεται ανάμεσα σ’αυτά και το προϊόν.
- Τέλος μια πολύ ελαφριά στρώση διάφανης πούδρα με ένα φαρδύ πινέλο θα σταθεροποιήσει το αποτέλεσμα.
Η Εύη Τσανάκα είναι αισθητικός, make-up artist και blogger και μπορείτε να την διαβάσετε εδώ
Μια μικρή “τράπεζα” με περούκες, οι οποίες διατίθενται δωρεάν σε γυναίκες που έχουν χάσει τα μαλλιά τους στη διάρκεια της θεραπείας του καρκίνου του μαστού, δημιούργησε, το τελευταίο τρίμηνο του 2014, η ΑΕΛΙΑ, μια αστική μη κερδοσκοπική οργάνωση, η οποία λειτουργεί εδώ και έναν χρόνο στην Θεσσαλονίκη.
Αυτή τη στιγμή, η “τράπεζα” διαθέτει 17 περούκες που προέρχονται από δωρεές γυναικών που είτε νόσησαν, είτε τις είχαν και δεν τις χρειάζονται πια.
“Είχαμε περισσότερες περούκες και τις διαθέσαμε. Τις δίνουμε στις γυναίκες με καρκίνο του μαστού που τις έχουν ανάγκη και δεν θέτουμε ως όρο να τις επιτρέψουν, όταν δεν τις χρειάζονται πια. Όμως, επειδή η αίσθηση της αλληλεγγύης είναι αναπτυγμένη στις γυναίκες που πάσχουν από καρκίνο, πιστεύουμε ότι θα τις επιστρέψουν όταν ξαναποκτήσουν μαλλιά” αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος της ΑΕΛΙΑ Νίκος Κανόπουλος, απευθύνοντας έκκληση σε άτομα που έχουν περούκες σε καλή κατάσταση και δεν τις χρειάζονται να τις διαθέσουν στην “τράπεζα” προκειμένου να φανούν χρήσιμες σε άτομα που τις χρειάζονται.
Η ΑΕΛΙΑ βρίσκεται στο πλευρό των γυναικών, αλλά και των ανδρών που έχουν προσβληθεί από τον καρκίνο του μαστού, εδώ και έναν χρόνο, προσφέροντας κάθε μήνα πέντε δωρεάν μαστογραφίες σε αποδεδειγμένα άπορες γυναίκες, αλλά και σε άντρες, ενώ μελλοντικός της στόχος είναι να αποκτήσει μια δικιά της κινητή μονάδα με υπερηχογράφο και μαστογράφο προκειμένου να κάνει εκστρατείες προληπτικών εξετάσεων στην επαρχία.
“Έχουμε ιατρικό προσωπικό και θέλουμε να αποκτήσουμε μία κινητή μονάδα, που πρωταρχικά θα πρέπει να έχει υπερηχογράφο για να μπορούν να γίνονται υπερηχογραφήματα σε νέες γυναίκες, στις οποίες δεν κρίνεται απαραίτητο να γίνει μαστογραφία. Σήμερα, η μοναδική κινητή μονάδα που λειτουργεί είναι αυτή του Θεαγενείου. Για να αποκτήσουμε μια τέτοια κινητή μονάδα θα χρειαστούμε γύρω στις 150.000 ευρώ, πράγμα που δεν μπορεί να γίνει άμεσα” εξηγεί ο κ. Κανόπουλος.
Εκτός από τις δωρεάν προληπτικές εξετάσεις, η ΑΕΛΙΑ παρέχει τη δυνατότητα αποκατάστασης μαστού σε αποδεδειγμένα άπορες γυναίκας. Μέχρι στιγμής, υποβλήθηκε σε αποκατάσταση μαστού μια άπορη γυναίκα, και το κόστος, που υπολογίζεται στις 10.000 ευρώ, καλύφθηκε από προσφορές εταιρειών, γιατρών και κλινικών που συνεργάζονται με την ΑΕΛΙΑ.
“Ο καρκίνος του μαστού, με τις επιδημικές τάσεις που έχει πάρει τα τελευταία χρόνια, επηρεάζει τη ζωή, όχι μόνο των γυναικών και των ανδρών που νοσούν, αλλά και τις οικογένειές τους και το ευρύτερο περιβάλλον τους. Η παγκόσμια εκστρατεία για την εξάλειψη της νόσου, η ιατρική έρευνα, η υποστήριξη ασθενών και η ευαισθητοποίηση της κοινωνίας έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις και έχει πετύχει πολλά. Η Ελλάδα πρέπει και μπορεί να μετάσχει στη μάχη αυτή.
Οραματιστήκαμε, λοιπόν, μια εποχή, που δεν θα χάνονται ασθενείς από τον καρκίνο του μαστού, που όλοι μας θα έχουμε ίσες ευκαιρίες στις πιο σύγχρονες θεραπείες, που θα γίνονται λιγότερα λάθη, μια εποχή χωρίς ντροπή και οίκτο στο άκουσμα καρκίνος του μαστού” προσθέτει ο κ. Κανόπουλος.
Πηγή: KissMyGrass.gr
Ένας άνδρας, μια γυναίκα, ένα δωμάτιο και μια κολλημένη κάμερα στο ταβάνι. Ο έρωτας, το δέσιμο, η καθημερινότητα, η φθορά. Όλες οι όμορφες και οι άσχημες πλευρές μια σχέσης. Ένα υπέροχο φιλμάκι που αγαπήθηκε από το ευρύ κοινό,παραγωγής του Jack Tew, που καταφέρνει με εξαιρετικό τρόπο να μας αποδώσει μέσα σε 7 λεπτά την πορεία μιας σχέσης.
Αξίζει να το δείτε.
[vsw id=”120893601″ source=”vimeo” width=”425″ height=”344″ autoplay=”no”]
Πηγή: KissmyGrass.gr
Καλησπέρα, καλησπέρα, φίλες και φίλοι του The K-magazine! Τι μου κάνετε; «Μαζευτήκατε» στο σπίτι απόψε για να χαλαρώσετε με ταινία στο σπίτι; Αν ναι, εδώ είμαι για σας!
Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας σήμερα και δε θα μπορούσα παρά να επιλέξω για απόψε μία ταινία με πρωταγωνίστρια μία γυναίκα που επιβεβαιώνει το ρητό «πίσω από έναν ισχυρό άντρα, κρύβεται μία δυναμική γυναίκα». Εν προκειμένω, πρόκειται για μία γυναίκα που κατάφερε να βάλει τα δύο πόδια… του βασιλιά σε ένα παπούτσι! Ή κάπως έτσι, μιας κι ο συγκεκριμένος βασιλιάς κυκλοφορούσε ξυπόλυτος!
Η Anna Leonowens (Deborah Kerr), έχοντας χάσει πρόσφατα το σύζυγό της, ταξιδεύει στο Σιάμ (σήμερα Ταϊλάνδη) μαζί με το γιο της το Louis (Rex Thompson) προκειμένου να εργαστεί ως δασκάλα για τα παιδιά και τις συζύγους του Βασιλιά του Σιάμ Mongkut (Yul Brynner) και να τους διδάξει τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής. Όταν θα διαπιστώσει πως, αντί για το σπίτι κοντά στο παλάτι για το οποίο είχαν συμφωνήσει με το Βασιλιά, εκείνη κι ο γιος της θα διαμένουν στο παλάτι, η Anna απειλεί να φύγει, αλλά τελικά την κρατάει η συμπάθεια που τρέφουν γι’ αυτήν οι μαθητές της. Με τον καιρό, η Anna δε θα γίνει απλά μία ισχυρή μορφή μέσα στο παλάτι, αλλά θα κάνει και τον ίδιο το Βασιλιά Mongkut να αναθεωρήσει τον απόλυτο τρόπο με τον οποίο κυβερνούσε τη χώρα του.
Getty Images
Αυτό που τελικά φτάνει στο θεατή είναι μία φαντασμαγορική ταινία που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τη θεατρική παράσταση. Εντυπωσιακά σκηνικά, λαμπερά κοστούμια, εξαιρετική μουσική και σκηνική παρουσία. Το αισθητικό αποτέλεσμα όμως, δεν περιορίζεται στο «τεχνικό» κομμάτι της ταινίας. Αντίθετα, είναι μία ταινία η οποία ισορροπεί με μεγάλη άνεση το διασκεδαστικό μέρος με το συγκινησιακό. Τι εννοώ; Τη μία στιγμή απολαμβάνεις τις σκηνές όπου η Anna ξαφνιάζει το Βασιλιά Mongkut – και τούμπαλιν – κι από την άλλη συγκινείσαι από την επιρροή που ασκεί ο ένας στον άλλον. Σε αυτό συνέβαλε κι η δυναμική που εξέπεμπαν οι ερμηνείες των τραγουδιών. Η ταινία, φυσικά, δέχθηκε διθυραμβικές κριτικές, ενώ κέρδισε και πέντε βραβεία Oscar, ενώ ακόμη ήταν υποψήφια για τα Oscar Καλύτερης Ταινίας και Σκηνοθεσίας.
Για το cast:
Θα ξεκινήσω με τον επιβλητικό Yul Brynner. Αν και στην αρχή ομολογώ, πως η ερμηνεία του ως Mongkut μου φάνηκε κάπως υπερβολική, στη συνέχεια φάνηκε να βρίσκει τα σωστά «πατήματα» και να κάνει το χαρακτήρα του πιο ρεαλιστικό. Στο τέλος σου μένει η ικανοποίηση να τον βλέπεις να ενσαρκώνει το Βασιλιά με τέτοια πειθώ, δίνοντάς του μάλιστα την υπόσταση που έπρεπε να έχει αυτός: καθαρά βασιλική. Η ερμηνεία του κι η ικανότητά του στο τραγούδι, όχι μόνο έκαναν το ρόλο του Βασιλιά Mongkut έναν από τους πιο διακεκριμένους για τον Brynner, αλλά του χάρισαν και το Oscar A’ Ανδρικού Ρόλου.
Την πιο δύσκολη αποστολή μοιάζει να είχε, όμως η Deborah Kerr ως Anna. Κι όχι γιατί δεν πλησίασε κατά πώς όφειλε το χαρακτήρα της. Το αντίθετο μάλιστα. Το «εύθραυστο» παρουσιαστικό της ηθοποιού βρέθηκε σε μία εκπληκτική αρμονία με το δυναμικό χαρακτήρα της Anna. Το «πρόβλημα» ήταν πως, ερμηνεύοντας στην αρχή τα τραγούδια, η φωνή της Kerr ακουγόταν πιο θλιμμένη απ’ όσο έπρεπε. Έτσι στα τραγούδια, την Kerr ντούμπλαρε η soprano Marni Nixon, αλλά…! Έπρεπε το ντουμπλάρισμα να γίνει έτσι ώστε να φαίνεται πως ήταν η Kerr αυτή που τραγουδούσε. Έτσι σε κάθε σκηνή, η Nixon βρισκόταν μαζί με την Kerr. Η πρώτη τραγουδούσε κι η άλλη μετέφερε τις εκφράσεις του προσώπου που έπρεπε να έχει η Anna κατά την ερμηνεία του κάθε τραγουδιού.
Το αποτέλεσμα ήταν τέτοιο που θεωρήθηκε ως μία από τις καλύτερες δουλειές ντουμπλάζ στην ιστορία του κινηματογράφου. Έτσι, η υποκριτική ικανότητα της Kerr την έφερε στις υποψηφιότητες για το Oscar A’ Γυναικείου Ρόλου – στη «στροφή» την κέρδισε εκείνη τη χρονιά η Ingrid Bergman για την «Anastasia»!
Απευθύνομαι περισσότερο στις φίλες του The K-Magazine όταν λέω αυτό: δείτε την ταινία σήμερα για να καταλάβετε πως τελικά ο όρος «ασθενές φύλο»… δεν έχει υπόσταση!
https://www.youtube.com/watch?v=jfvpFluHQaA
Πρωταγωνιστούν: Yul Brynner, Deborah Kerr, Rita Moreno, Rex Thompson, Terry Saunders, Martin Benson, Patrick Adiarte κ.α.
Ένας καταπιεσμένος άνθρωπος έχει και διαλυμένη ψυχολογία. Κουβαλάει φοβίες, έχει άγχος, και ζει την καθημερινότητα του μέσα στην κατάθλιψη. Οι γυναίκες σαν φύλο και όχι σαν άτομα βίωναν (και σε πολλά μέρη της γης συνεχίζουν να βιώνουν) τέτοιες ανεπίτρεπτες καταστάσεις για χιλιάδες χρόνια. Φανταστείτε το λίγο… Χιλιάδες χρόνια…
Ας δούμε όμως πως αντιμετωπίζονταν οι γυναίκες από τα βάθη της αρχαιότητας μέχρι σήμερα.
– Ο Αριστοτέλης, έβλεπε τη γυναίκα, όχι σαν …γυναίκα, αλλά σαν έναν «λειψό άνδρα»
– Ο Φρόυντ, επικεντρώνει τη γυναικεία σεξουαλικότητα στην επιθυμία του… πέους που λείπει από τις γυναίκες
– Στην μεσαιωνική Ιαπωνία, οι γυναίκες απαγορεύονταν να ανέβουν στο ιερό βουνό Φούτζι Γιάμα, για να μην το μολύνουν.Επίσης, όσες γυναίκες για Χ λόγους δεν μπορούσαν να κάνουν παιδιά, ο περίγυρος τους, τις προέτρεπε να αυτοκτονήσουν.
– Στη Βαβυλώνα, μας λέει ο Ηρόδοτος, κάθε νεαρή γυναίκα έπρεπε μια φορά το χρόνο, να συνουσιαστεί με έναν ξένο άνδρα, άσχετα εάν το επιθυμούσε ή όχι, μέσα στον ναό της Αφροδίτης, εισπράττοντας το ανάλογο αντίτιμο.
– Ο Πυθαγόρας δίδασκε πως τα κακά στοιχεία του κόσμου είναι τρία: «το χάος, το σκότος και η γυναίκα»
– Ο Πλάτωνας ανέφερε χαρακτηριστικά στους «Νόμους» : «Οι άνδρες είναι προφανώς ανώτεροι από τις γυναίκες και τα παιδιά»
– Ο Αριστοτέλης στα «Πολιτικά», αποφαίνεται: «ο άνδρας, έχει τη θέση του αφέντη και η γυναίκα του, τη θέση του εξαρτημένου»
– Στη ρήση του Απολλόδωρου, ο Δημοσθένης αναφέρεται πιο ξεκάθαρα: «Τις εταίρες τις έχουμε για την ηδονή, τις παλλακίδες για να μας περιποιούνται το σώμα και τις συζύγους για την τεκνοποίηση».
– Στην Αθηναϊκή Δημοκρατία, του Περικλέους, οι γυναίκες δεν συμμετείχαν στις διαδικασίες του Δήμου. Η Δημοκρατία ήταν υπόθεση καθαρά ανδρική. Μια μητέρα δεν είχε δικαίωμα να κληροδοτήσει περιουσιακά της στοιχεία σε άλλα πρόσωπα. Μια γυναίκα δεν αναφερόταν με το όνομα της, αλλά με το όνομα του πλησιέστερου αρσενικού συγγενή της.
– Και οι αιώνες περνούσαν και φτάσαμε στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, όπου τα πράγματα καλυτέρευσαν – κατά κάποιο τρόπο- .Για παράδειγμα μια ελεύθερη γυναίκα μπορούσε πλέον να υπαχθεί σε καθεστώς νομικής ανεξαρτησίας και δεν ήταν υποχρεωμένη να κηδεμονεύεται από κάποιον άνδρα… αρκεί να είχε γεννήσει 3 παιδιά!!
– Εκτός από όλα αυτά υπάρχουν και οι θρησκείες σαν μέσον καταπίεσης της γυναίκας, των γυναικείων «θέλω» και της γυναικείας ψυχολογίας. Για παράδειγμα στην Παλαιά Διαθήκη. Στο «Δευτερονόμιο» αναφέρεται ότι: αν μια νεαρή γυναίκα δεν βρεθεί παρθένα, από τον γαμπρό της, εκείνος είχε το δικαίωμα να την λιθοβολήσει μέχρι θανάτου: «λιθοβολήσουσιν αυτήν εν λίθοις και αποθανείται». Ισονομία και ισότητα παρατηρείται στο «Λευιτικό»: Εάν μια γυναίκα συλληφθεί να απατά τον άνδρα της, τότε λιθοβολείται μέχρι θανάτου και εκείνη και ο εραστής της.
– Και φυσικά δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στην άλλη μονοθεϊστική θρησκεία, μετά τον Εβραϊσμό, το Ισλάμ. Μπορεί (θεωρητικά πάντα) ο Μωάμεθ, να θεσμοθέτησε πρωτοποριακά, τα δικαιώματα των γυναικών, όπως η ιδιοκτησία, η προίκα, η μόρφωση, η μη θανάτωση των θηλυκών βρεφών, η δυνατότητα του διαζυγίου, κ.α, η γυναίκα όμως που απατούσε τον άνδρα της προβλέπεται να θανατωθεί μαζί με τον εραστή της, πάλι δια λιθοβολισμού. Το Κοράνι προβλέπει επίσης πως ο βιαστής μιας γυναίκας, θα πρέπει να θανατώνεται. Βέβαια, αυτό πολύ σπάνια συμβαίνει. Για να είμαστε ακριβείς, πριν από λίγο καιρό στο Αφγανιστάν θανατώθηκε το θύμα (δηλαδή η γυναίκα) και όχι ο θύτης και βιαστής της. Αλλά είπαμε, άλλο η θεωρία και άλλο η πράξη.
– Το ίδιο συμβαίνει και στην τρίτη Μονοθεϊστική θρησκεία, τον Χριστιανισμό. Μπορεί ο Ιησούς, στην ακολουθία του να είχε και γυναίκες (κάτι πρωτοποριακό για εκείνη την εποχή), και να δίδασκε για αγάπη και ισότητα ανάμεσα στα δυο φύλα, οι μετέπειτα κήρυκες όμως, κυρίως στη Δύση, διακρίνονταν από ένα είδος μισογυνισμού.
– Για παράδειγμα ο Ιερός Αυγουστίνος: «η θηλυκότητα που αποπνέει το σώμα μιας γυναίκας, αποτελεί εμπόδιο για την ανάπτυξη του πνεύματος της. Άρα είναι εκ γενετής κατώτερες»
– Θωμάς Ακινάτης: «Ο Θεός, έσφαλε δημιουργώντας τη γυναίκα, με αποτέλεσμα να εμφανισθεί ένα υποδεέστερο ον»
– Δεν πρέπει να ξεχνάμε τις χιλιάδες γυναίκες που κάηκαν στην πυρά από την Ιερά Εξέταση κατά το μεσαίωνα και έπειτα, με την κατηγορία ότι ήταν μάγισσες και ερωμένες του Σατανά, απλά επειδή μπορεί να είχαν μια ελιά στο κορμί τους, ή να ήταν εξαιρετικά όμορφες, ή να ήταν διανοητικά καθυστερημένες, ή… ή… ή…
Η γυναικεία καταπίεση συνεχίζει να υπάρχει και σήμερα. Αγγίζει μέχρι και τα όρια της δολοφονίας, σε κάποιες χώρες για λόγους όπως η τιμή, η φυλή ή η οικογένεια. Θύτες τις περισσότερες φορές είναι οι σύζυγοι, οι γιοί, οι αδελφοί μιας γυναίκας.
Πηγή: http://www.iatropedia.gr
Γυναίκα! Το ωραίο φύλο. Το αδύναμο φύλο. Το ασθενές. Το υποταγμένο. Το μοναχικό. Το ζωοποιό. Το δύσκολο. Το μαγικό. Το διφορούμενο. Το αναγκαίο. Το βασανισμένο. Το αδικημένο.
Πολύ αδικημένο. Όλοι μιλούν για την ισότητα των δύο φύλων αλλά τελικά, πουθενά δεν υφίσταται. Αν είσαι γυναίκα, τότε σίγουρα είσαι ευαίσθητη, εύκολη, προβλέψιμη και ο σκοπός της ζωής σου είναι να κάνεις παιδιά. Σίγουρα, δεν είσαι για τις “χοντρές” και σοβαρές δουλειές και ακόμα πιο σίγουρα, δεν είσαι για να πίνεις ουζάκια ή τσίπουρα με παρέα, χωρίς αυτό να θεωρηθεί πλημμέλημα – καμιά φορά και κακούργημα λέμε!
Είμαι γυναίκα. Το δηλώνω εξ’ αρχής για να είμαι τίμια απέναντι σε σας, τους αναγνώστες. Όποιος θέλει, μπορεί να σταματήσει εδώ, όποιος αντέχει, ας προετοιμαστεί για τη συνέχεια.
Έχω καταλήξει να σκέφτομαι πως, τούτος εδώ ο κόσμος είναι ιδανικά πλασμένος για τους άντρες. Μια γυναίκα πρέπει να είναι λόγω φύσης αλλά και λόγω παράδοσης αιώνων, πρώτα από όλα, νοικοκυρά. Αλίμονο στην έρημη τη γυναίκα που δεν τα πάει καλά με το συμμάζεμα, τα ξεσκονόπανα, τα πολυκαθαριστικά, το πλύσιμο, το σιδέρωμα και τις λοιπές άκρως ευχάριστες και διασκεδαστικές παρόμοιες δραστηριότητες.
Μια γυναίκα οφείλει να ξέρει να μαγειρεύει. Κάθε μέρα. Ειδικά, αν έχει δική της οικογένεια. Εννοείται βέβαια ότι, ο άντρας (συνήθως) μαγειρεύει καλύτερα από εκείνη και εννοείται ότι εκείνος το δηλώνει πάντα και παντού. Παρ΄ όλα αυτά, παραμένει στα λόγια ή αρκείται στο να φτιάξει μια καρμπονάρα ειδικού τύπου, σπέσιαλ, φοβερή και καταπληκτική, αφήνοντας μια κουζίνα λεηλατημένη και βομβαρδισμένη αφού έχει κάνει αμέτρητες ερωτήσεις στην γυναίκα, για το πού βρίσκεται το τυρί; πού βρίσκονται τα αυγά; πού είναι τα μακαρόνια; πού είναι τα πιάτα…
Κάθε γυναίκα πρέπει να έχει μια δουλειά. Εργασία. Απασχόληση. Πρέπει να είναι ανεξάρτητη. Έτσι. Να μην εξαρτάται ποτέ από κανέναν άντρα, να μπορεί να έχει το δικό της πορτοφόλι και να υποστηρίξει τις δικές της ανάγκες. Με αυτό το “πρέπει”, οι περισσότεροι νεότεροι άντρες νιώθουν μια χαρά! Ανεξαρτησία δε θέλατε; σου λέει. Ισότητα δεν έχουμε; Πλήρωνε τώρα μισά-μισά γυναίκα! Άντε, στην υγειά μας βρε!
Το γεγονός ότι οι γυναίκες πρέπει να είναι εντάξει στις συζυγικές τους υποχρεώσεις, δε θα το αναλύσω. Νομίζω όλοι καταλαβαίνουν την ψυχολογία της εργαζόμενης, νοικοκυράς-μαγείρισσας που στο τέλος της ημέρας θα πρέπει να αναλάβει νέο ρόλο. Ευτυχώς εδώ, υπάρχει προσωρινή σωτηρία: ο πονοκέφαλος!
Παιδιά! Μεγάλο κεφάλαιο. Καταρχάς για να ολοκληρωθεί μια γυναίκα πρέπει να γίνει μητέρα. Μια φορά, δύο φορές, τρεις αν το αντέξει, τέσσερις αν το επιθυμεί…. Και στο σημείο αυτό τα συνεχή ξενύχτια, η κούραση, η ανείπωτη κούραση, και οι ισορροπίες που τη μια χάνονται και την άλλη βρίσκονται, θέτουν τη ζωή του ζευγαριού, μα κυρίως της γυναίκας σε άλλη βάση. Η γυναίκα, έχοντας ικανοποιήσει το βιολογικό σκοπό της νιώθει πλήρης. Ο άντρας συνήθως ωριμάζει πολύ αργότερα, και εκεί αρχίζουν προβλήματα. Όλη η χαρά, όλη η μαγεία, όλη η ευτυχία μπορούν να χαθούν τόσο εύκολα. Και στο σημείο αυτό, η γυναίκα, ο κινητήριος μοχλός πάντων των πραγμάτων, πρέπει να βρει τη δύναμη να ξεπεράσει τον εαυτό της, να ξαναχτίσει βήμα βήμα τη σχέση της, να ξαναβρεί σιγά σιγά τον εαυτό της.
Και τότε, μαγικά, όλα βρίσκουν τον ρυθμό τους, όλα βρίσκουν το δρόμο τους.
Φυσικά πάντα πρέπει να χαμογελά. Να έχει την ικανότητα να αφουγκράζεται τις ανάγκες του κάθε μέλους της οικογένειας της και να είναι πάντα έτοιμη να ακούσει, να αγκαλιάσει να στηρίξει να βοηθήσει. Τους άλλους.
Το κυριότερο το κράτησα για το τέλος. Μια γυναίκα, κάθε ηλικίας, πρέπει όχι μόνο να νιώθει όμορφη αλλά να είναι πραγματικά όμορφη.
Να περιποιείται το πρόσωπο και το σώμα της κάθε στιγμή. Λοιπόν, γλυκύτατοι άντρες: σας αρέσει να είμαστε βαμμένες, καλοντυμένες, να βάζουμε ωραία αρώματα, να έχουμε και να διατηρούμε καλλίγραμμα σώματα. Όμως εσείς τι κάνετε;
Μήπως πρέπει να αναθεωρήσετε τις απαιτήσεις σας και να βάλετε κάπου μια άνω τελεία; Α! και να χαμογελάτε στις γυναίκες της ζωής σας λίγο περισσότερο… Όλα γίνονται πιο εύκολα με ένα χαμόγελο!
Μαρία Χατζημαρκάκη
Πολιτικός Μηχανικός ΕΜΠ,
Msc Πολεοδόμος-Χωροτάκτης ΕΜΠ
Μελετητής Λιμενικών & Στατικών Έργων,
Ενεργειακός Επιθεωρητής
Γυναίκα
Έμπνευση για αλλαγή” (inspiring change) ήταν το περσινό μήνυμα για την Ημέρα της Γυναίκας,από τη Google που εμπνεύστηκε από καθημερινές γυναίκες κι είχε φτιάξει ένα πολύ ιδιαίτερο βίντεο για τη μέρα αυτή…
Αφιερωμένο όμως στις γυναίκες που γιορτάζουν (με τον δικό τους τρόπο), που έχουν ανάγκη να νιώσουν ότι έχουν δικαιώματα… αλλά και σε εκείνες που παλεύουν καθημερινά να αναγνωριστεί η ταυτότητά τους, η δύναμή τους, η προσφορά τους!
Θα ήθελα να προσθέσω, την προσωπική μου άποψη…. αυτή η μέρα “φτιάχτηκε”, καθιερώθηκε για τις γυναίκες που καταπιέζονται τα δικαιώματά τους, που δεν έχουν δικαίωμα ψήφου, άποψης και σε καθημερινή βάση υποτιμούνται, βιάζονται (κυριολεκτικά και μεταφορικά) από την κοινωνία, την θρησκεία και τους άνδρες. Ας μην μπερδευόμαστε με τη δική μας “καθημερινότητα”, στις χώρες της Δύσης και του πολιτισμού!
Λίγη ιστορία για αυτή τη μέρα…
Η μέρα εορτασμού καθιερώθηκε το 1911, με ομόφωνη απόφαση, μετά από πρόταση της Clara Zetkin (δημοσιογράφος, φεμινίστρια) στο 2ο Συνέδριο Εργαζόμενων Γυναικών (International Conference of Working Women) στην Κοπεγχάγη. Αρχικά γιορτάστηκε στην Αυστρία, τη Γερμανία, τη Δανία και την Ελβετία και σήμερα είναι εθνική εορτή στην Κίνα, τη Ρωσία, το Βιετνάμ και τη Βουλγαρία. Γιορτάζεται πανηγυρικά σε όλο τον κόσμο με πολλές εκδηλώσεις και κερδίζει όλο και περισσότερους υποστηρικτές. Η χειραφέτηση της Γυναίκας είναι μεν γεγονός αλλά είναι πολλά ακόμη που πρέπει να αλλάξουν. Είναι πολλοί οι αγώνες που πρέπει ακόμη να γίνουν και να κερδηθούν
Σήμερα συζητούσα με έναν φίλο μου γιατί παντρεύτηκα τον συγκεκριμένο άνθρωπο και τι ήταν αυτό που με “παρότρυνε” στο να δεσμευτώ μαζί του για να κάνω οικογένεια. Τι είχε παραπάνω από τους υπόλοιπους άνδρες που είχα γνωρίσει. Η απάντησή μου, την ώρα της συζήτησης ήταν αυθόρμητη και διαβάζοντας το παρακάτω άρθρο που δημοσιεύτηκε στο pillowfights και γράφτηκε από άνδρα, τον Βασίλη Δεμιρτζόγλου, συνειδητοποίησα ότι και οι άνδρες πλέον ξέρουν τι θέλουμε από αυτούς! Είχε απίστευτο ενδιαφέρον και θεώρησα απαραίτητο να δημοσιευτεί σε ένα “γυναικείο” site σαν το δικό μας. Απολαύστε το!
“Τις τελευταίες εβδομάδες, κορίτσια μου, σας έχω κράξει αρκετά. Είναι γεγονός πλέον, πως αρκετές με σιχαίνονται, κάποιες με θεωρούν gay κι έχω να σταυρώσω γκομενάκι μήνες. Δεν είμαι μισογύνης, ούτε gay. Σας λατρεύω βρε χαζές, απλά εγώ σας λέω την αλήθεια γιατί δεν αποσκοπώ στο να σας ρίξω στο κρεβάτι. Εντάξει, σε αυτό αποσκοπώ αλλά δεν μπορώ και όλες. Ήρθε η ώρα να κερδίσω το χαμένο έδαφος. Θα εξηγήσω λοιπόν κορίτσια, στους άνδρες της παρέας, τι είναι τελικά αυτό που θέλετε. Μετά από χρόνια έρευνας και αμέτρητα λάθη, έχω πλέον καταλήξει. Δεν ξέρω βέβαια τι θέλετε κάθε στιγμή της ημέρας, αυτό δεν το ξέρετε ούτε εσείς οι ίδιες. Ξέρω όμως τα βασικά συστατικά, για να κάνεις μια γυναίκα ευτυχισμένη.
Λοιπόν, αδέλφια μου αλήτες πουλιά. Θέλω πρώτα να κάνετε ένα τεστ. Γυμναζόμαστε, φτιάχνουμε μαλλί, βρίσκουμε καλή δουλειά, βγάζουμε πολλά φράγκα, φτιάχνουμε πλούσιο λεξιλόγιο, λουζόμαστε με ακριβό άρωμα. Με ποιόν στόχο, έχετε αναρωτηθεί ποτέ; Σωστά, για να μας γουστάρουν οι γυναίκες. Απαριθμώ και εξηγώ ρεμάλια. Δώστε βάση, ειδάλλως σας βλέπω στο ράφι.
Ασφάλεια, χιούμορ, κατανόηση, αγάπη. Μόνο αυτά ρε Βασίλη; Άσε μας τώρα και εσύ με τις μ*****ς σου. Μόνο αυτά λοιπόν είναι αρκετά για να κάνουν κάθε φυσιολογική γυναίκα στον πλανήτη γη ευτυχισμένη. Ασφάλεια. Δεν εννοώ βέβαια να είσαι ντούκι και να βαράς όποιον την πλησιάσει ή της μιλήσει. Ασφάλεια συναισθηματική και πρακτική εννοώ. Να έχει μάθει μέσα από τις πράξεις σου, πως εσύ, ο άνθρωπος της, θα την στηρίξεις no matter what. Θα είσαι εκεί πριν σε χρειαστεί και όταν κριθεί αναγκαίο, θα της δώσεις ένα «χαστούκι» να την ταρακουνήσεις και να την επαναφέρεις. Να έχεις μια δουλειά της προκοπής, με προοπτική και μέλλον, ή τουλάχιστον, να έχεις ένα όραμα. Να ξέρεις τι θέλεις να κάνεις με τη ζωή σου. Καλό και το μπαρμανιλίκι, αλλά μέχρι πότε βρε αγόρι μου; Όταν θα περιμένει τον 
καρπό του έρωτα σας εσύ θα πίνεις υποβρύχια με φοιτήτριες; Βάλε έναν σοβαρό και εφικτό στόχο στη ζωή σου και θα σε στηρίξει δίχως αύριο. Γουστάρει όταν σκορπάς όλα σου τα λεφτά για τα μάτια της τα δυο, αλλά αν θέλεις να σε πάρει σοβαρά, πρέπει να μοιάζεις λίγο στον μπαμπά της. Να μπορείς να κάνεις το κουμάντο σου για το σπίτι σας, ώστε να μην σας λείψει τίποτα.
Χιούμορ ρε. Όσο και να γεράσετε, όσα χρόνια και να έχετε περάσει μαζί, το γυναικάκι σου θέλει να περνάει καλά μαζί σου. Μάθε να την κάνεις να γελάει. Θα το εκτιμήσει και θα πας «ταμείο». Αλλά με μέτρο. Μην το παρακάνεις και καταντήσεις γελοίος. Είσαι ο άντρας, σε εσένα αναζητάει ασφάλεια. Δεν θέλεις να σε αποθηκεύσει σαν κλόουν, θα πας «κουβά».
Κατανόηση. Πώς να την καταλάβεις την γυναίκα ε; Λέγε πάντα ναι, έχει δίκιο, γνωρίζει τα πάντα. Προφανώς αστειεύομαι. Αλλά ρε φίλε, είχε μια μέρα γεμάτη δουλειές και άγχος. Γύρισε σπίτι, σου μαγείρεψε, σου έστρωσε τραπέζι και εσύ θέλεις να της τον βάλεις χωρίς καν να πλυθείς, για να ξεραθείς αμέσως μετά. Δείξε λίγη κατανόηση. Κάνε το μπανάκι σου, να μοσχοβολάς, άφησε της χρόνο να κάνει και αυτή το ίδιο. Κάνε της ένα μασαζάκι να της φύγει η ένταση και φιλί στο φιλί, χάδι στο χάδι, θα γίνει η δουλειά σου. Μην είσαι βάρβαρος, «μ***ί θέλω, τώρα το θέλω, να είναι και ξυρισμένο». Κατάλαβε επιτέλους πως οι δύσκολες ημέρες του μήνα θα είναι πάντα δύσκολες. Είτε 20 είτε 40, αν πονάει θα την πληρώνεις εσύ την νύφη. Εκεί δείξε τη μαγκιά σου και μείνε μαζί της το βράδυ, να της κάνεις τα χατίρια και μην βγεις με τα παιδιά. Αν την παρατήσεις μόνη, διπλό το κακό που κάνεις στον εαυτό σου.
Δεν έχει μυστικά ή συνταγή η αγάπη. Ή την αγαπάς ή όχι.
Να την αγαπάς. Αν δεν την αγαπάς βαθιά και ειλικρινά μην μπεις καν στον κόπο για κάτι σοβαρό μαζί της. Να την αγαπάς με πράξεις και να το γνωρίζει. Αν νιώθει σίγουρη για εσένα νιώθει και ασφαλής, διπλό το credit. Δεν έχει μυστικά ή συνταγή η αγάπη. Ή την αγαπάς ή όχι.
Κάπου εδώ τελειώνουν και οι συμβουλές μου. Πολύ λίγα λόγια, για ένα θέμα που έχουν γραφτεί εγκυκλοπαίδειες. Δεν είμαι ο γκουρού των σχέσεων και του γυναικείου φύλου. Απλά παρατηρώ, διαβάζω και ακούω παράπονα από πολλές γυναικείες ψυχές και κάπου εδώ έχω καταλήξει. Η γυναίκα φίλε μου, είναι πολυδιάστατη. Αντίθετα με εμάς τους άντρες δεν αρκείται με λίγα και απλά. Ένα καλό κρεβάτι και πέντε φράγκα στην τσέπη δεν είναι πανάκεια για αυτήν.
Θέλει να δηλώνεις βροντερό παρόν στο πλάι της. Να της χαϊδεύεις τα μαλλιά αλλά όταν χρειαστεί να της τα τραβήξεις και να της δώσεις μια στο κ**ο. Να δείχνεις κατανόηση στις δύσκολες μέρες του μήνα. Να σέβεσαι και να χαμογελάς με τις ανασφάλειες της. Να δείχνεις έμπρακτα την στήριξή σου. Γουστάρει τις πράξεις, ξέρει ότι την αγαπάς αλλά θέλει να το βλέπει, όχι κάθε μέρα, κάθε στιγμή. Θέλει να μπορεί να μοιραστεί μαζί σου την μαλακία που έκανε χωρίς να φοβάται την αντίδραση σου. Να ξέρει πως θα τα «ακούσει» αλλά τελικά θα την πάρεις αγκαλιά και θα της πεις «τι χαζή που είσαι». Να την αγαπάς το πρωί που είναι άβαφη και το στόμα της μυρίζει. Ξέχνα για λίγο την μάνα σου ρε φλώρε, δεν κοιμάσαι μαζί της πλέον. Μα πάνω από όλα να θυμάσαι τα εξής:
Είναι το πιο υπέροχο πλάσμα στον πλανήτη, εξάλλου και ο Ωνάσης το είχε πει «χωρίς τις γυναίκες, όλα τα λεφτά του κόσμου, δεν θα είχαν αξία»
Πηγή:pillowfights.gr Κείμενο: Βασίλης Δεμιρτζόγλου
Από τη 1η ως τις 31 του Μάρτη, τα παιδιά φορούν στον καρπό του χεριού τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον «Μάρτη» ή «Μαρτιά». Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, ο «Μάρτης» προστατεύει τα πρόσωπα των παιδιών από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, για να μην καούν. Φτιάχνεται την τελευταία ημέρα του Φεβρουαρίου και φοριέται είτε σαν δαχτυλίδι στα δάχτυλα, είτε στον καρπό του χεριού σαν βραχιόλι. Καμμιά φορά φοριέται ακόμα και στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού, ώστε να μην σκοντάφτει ο κατοχός του.
“Μάρτη” δεν φορούσαν μόνο οι άνθρωποι. Σε σε κάποιες περιοχές της χώρας κρεμούσαν την κλωστή όλη τη νύχτα στα κλαδιά μιας τριανταφυλλιάς για να χαρίσουν ανθοφορία, ενώ σε άλλες περιοχές την έβαζαν γύρω από τις στάμνες για να προστατέψουν το νερό από τον ήλιο και να το διατηρήσουν κρύο. Σε άλλες περιοχές το φορούσαν μέχρι να φανούν τα πρώτα χελιδόνια, οπότε και το άφηναν πάνω σε τριανταφυλλιές, ώστε να τον πάρουν τα πουλιά για να χτίσουν τη φωλιά τους. Αλλού πάλι το φορούν ως την Ανάσταση, οπότε και το δένουν στις λαμπάδες της Λαμπρής για να καεί μαζί του.
Ο «Μάρτης» ή «Μαρτιά» είναι ένα παμπάλαιο έθιμο εξαπλωμένο σε όλα τα βαλκάνια, λόγω της υιοθέτησής του από τους Βυζαντινούς, οι οποίοι και το διατήρησαν. Πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα, και συγκεκριμένα στα Ελευσίνια Μυστήρια, επειδή οι μύστες των Ελευσίνιων Μυστηρίων συνήθιζαν να δένουν μια κλωστή, την «Κρόκη», στο δεξί τους χέρι και το αριστερό τους πόδι.
«ΜΑΡΤΗΣ»
Είναι η συνήθεια να δένουν οι μητέρες στο χέρι ή στο πόδι των παιδιών τον λεγόμενο ένα κορδόνι από λευκό και κόκκινο νήμα, ώστε να τα προφυλάξουν από τις ακτίνες του μαρτιάτικου ήλιου, οι οποίες θεωρούνται πολύ επικίνδυνες. Ο ήλιος το Mάρτιο συνήθως καίει και μαυρίζει τα πρόσωπα των παιδιών. Η μαυρίλα όμως σήμαινε ασχήμια, προπάντων για τα κορίτσια που η παράδοση τα ήθελε άσπρα και ροδομάγουλα: «Οπόχει κόρη ακριβή, το Μάρτη ο ήλιος μη την ιδεί». Για να αποτρέψουν την επίδραση του ήλιου λοιπόν, έφτιαχναν και φορούσαν τον «μάρτη», ώστε να προστατεύσει τα πρόσωπα των παιδιών από τον ήλιο και να μην καούν, δηλαδή μια λινή κλωστή, άσπρη και κόκκινη, στριμμένη.
Συνηθίζεται να φοριέται μέχρι τέλος του μήνα. Ύστερα αφού τον βγάλουν, τον κρεμούν στις τριανταφυλλιές, ώστε να γίνουν τα μάγουλά τους κόκκινα σαν τριαντάφυλλα.
Οι Δρίμες του Μάρτη
Η παράδοση θεωρεί τις Δρίμες ως ημέρες επικίνδυνες. Θεωρούνται ως δαιμονικά όντα που τριγυρίζουν τον κόσμο τις τρεις πρώτες, τις τρεις μεσαίες και τις τρεις τελευταίες μέρες του Μάρτη, για να κάνουν κακό. Πιστεύεται πως ό,τι πλύνεις αυτές τις ημέρες θα λειώσει, όσα ξύλα και να κόψεις θα σαπίσουν, αν λουστείς θα πάθεις κακό. Γι’ αυτό ή αποφεύγουν ολότελα να πλύνουν τις μέρες αυτές ρούχα ή, αν πλύνουν, ρίχνουν στο νερό πέταλο, γιατί το σίδερο, όπως πιστεύεται, είναι γιατρικό και αποτρέπει τα δαιμόνια
[vsw id=”ol9u_oHtn9w” source=”youtube” width=”425″ height=”344″ autoplay=”no”]
ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ
Η κατασκευή του “Μάρτη” είναι πολύ απλή. Χρειάζονται μόνο δύο κλωστές κεντήματος, μία κόκκινη και μία άσπρη. Κάνεις από έναν κόμπο στη μία άκρη της καθεμιάς, τη στερεώνεις κάπου με μια καρφίτσα και βάζοντάς την ανάμεσα στις παλάμες σου τη στρίβεις όσο γίνεται περισσότερο. Οταν στριφτεί καλά την κομπιάζεις και απ’ την άλλη άκρη της. Επαναλαμβάνεις με τη δεύτερη κλωστή. Οταν είναι έτοιμες oι στριμμένες τις πιάνεις μαζί -κόκκινη και άσπρη- και τις τεντώνεις. Σε μια στιγμή, τις αφήνεις απ’ τη μια άκρη και μπλέκονται από μόνες τους.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Ο Μάρτης πήρε το όνομα του από το λατινικό όνομα του θεού Άρη (Mars = Άρης). Είναι ο πρώτος μήνας του ρωμαϊκού ημερολογίου και αντιστοιχεί με τον Ελαφηβολιώνα των Αρχαίων Ελλήνων.
Στο Bυζάντιο γιόρταζαν την πρώτη Μαρτίου με σπουδαίες δραστηριότητες. Ο μεγάλος λαογραφος Λουκάτος αναφέρει τα <χελιδονίσματα> που προέρχονται απο την αρχαιότητα. Την Πρώτη Μαρτίου οι μικροί έφτιαχναν ένα ομοίωμα χελιδονιού και τραγουδώντας το ανάλογο τραγούδι πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι για να μαζέψουν αυγά.
ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ
Η λαϊκή φαντασία έδωσε στο Μάρτιο ένα σωρό παρατσούκλια, όπως Ανοιξιάτης (γιατί είναι ο πρώτος μήνας της Άνοιξης), Γδάρτης, Παλουκοκάφτης Κλαψομάρτης, Πεντάγνωμος (για το ευμετάβλητο του καιρού), Βαγγελιώτης (λόγω της γιορτής του Ευαγγελισμού), Φυτευτής, και άλλα δηλωτικά της φυσιογνωμίας του, που έχουν σχέση με ιδιότητες ή πράξεις που του αποδίδονται.
Τα πιο πολλά από αυτά βρίσκονται μέσα στις παραδόσεις και τις παροιμίες που έπλασε ο λαός για να εξηγήσει τις απότομες μεταβολές του καιρού ή τις βαρυχειμωνιές που παρατηρούνται μέσα στο Μάρτη και που πάντα είναι επικίνδυνες για τη γεωργία και την κτηνοτροφία.
«Μάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκάφτης, τα παλιά παλούκια καίει, τα καινούργια ξεριζώνει».
στην οποία και χρωστάει τα παρατσούκλια γδάρτης και παλουκοκάφτης.
Για τις μεγάλες του παγωνιές λένε: «Τον Μάρτη χιόνι βούτυρο, μα σαν παγώσει μάρμαρο». Eνώ για την αντιμετώπιση του κρύου άλλες παροιμίες συμβουλεύουν:
«Φύλλα ξύλα για το Μάρτη να μην κάψεις τα παλούκια».
«Το Μάρτη φύλα άχερα μη χάσεις το ζευγάρι».
«Τσοπάνη μου την κάπα σου το Μάρτη φύλαγε την».
«Ο Αύγουστος για τα πανιά κι ο Μάρτης για τα ξύλα».
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΜΑΡΤΗ
Το ίδιο φαινόμενο εξηγούν και άλλες παραδόσεις που αναφέρονται στη γυναίκα του Μάρτη.
Κάποτε οι μήνες αποφάσισαν να παντρευτούν. Ο καθένας βρήκε μια γυναίκα που του άρεσε και την παντρεύτηκε. Ο Μάρτης δε φρόντισε το ζήτημα μόνος του και έβαλε προξενητάδες να του βρούνε μια γυναίκα. Εκείνοι του φέρανε μια κοπέλα η οποία ήταν τυλιγμένη με ένα μαντίλι και του είπαν ότι είναι πολύ όμορφη. Ευκολόπιστος όπως ήταν, την παντρεύτηκε.
Όταν όμως έμειναν μόνοι και έβγαλε το μαντίλι της, τι να δει; Δεν υπήρχε πιο άσχημη στον κόσμο!
Από τότε κάθε φορά που τη θυμόταν άστραφτε, βροντούσε, έβρεχε, έριχνε μπόρες, έκανε παγωνιές. Μόνο όταν ξεχνιόταν μερικές φορές, ηρεμούσε, γαλήνευε κι έκανε καλό καιρό!
Στη Μεσσηνία, λόγου χάρη, λένε ότι η γυναίκα που παντρεύτηκε ο Μάρτης, από μπροστά ήταν πολύ άσχημη, ενώ από πίσω ήταν πολύ όμορφη. Όταν ο Μάρτης τη βλέπει καταπρόσωπο κλαίει και ο καιρός χαλάει, όταν όμως την κοιτάζει από τις πλάτες ευχαριστιέται και ο καιρός καλοσυνεύει.
Γι’ αυτό λέγεται και η παροιμία: «Ο Μάρτης πότε κλαίει και πότε γελάει».
Σε άλλες περιοχές η παράδοση θέλει το Μάρτη να έχει δύο γυναίκες, τη μια πολύ όμορφη και φτωχή και την άλλη πολύ άσχημη και πλούσια. Ο Μάρτης κοιμάται στη μέση και όταν γυρίζει κατά την άσχημη, κατσουφιάζει και ο καιρός χαλάει, όταν όμως γυρίζει κατά την όμορφη, χαίρεται και γελάει, και ο καιρός είναι καλός. ζεστός με ήλιο. Τις περισσότερες φορές όμως γυρίζει κατά την άσχημη επειδή αυτή είναι η πλούσια που τρέφει και την φτωχή, την όμορφη.
Έτσι άλλωστε προτιμούν το Μάρτιο και οι χωρικοί, βροχερό, επειδή η σοδειά τους θα είναι καλύτερη. Άλλωστε το βεβαιώνουν και αρκετές παροιμίες.
«Μάρτης έβρεχε, θεριστής χαιρότανε».
«Μάρτης βρέχει; Ποτέ μην πάψει».
«Κάλλιο Μάρτης στις γωνιές παρά Μάρτης στις αυλές».
«Κάλλιο Μάρτης καρβουνιάρης παρά Μάρτης λιοπυριάρης».
«Μάρτης βροχερός θεριστής κουραστικός».
«Μάρτης κλαψής θεριστής χαρούμενος».
«Μάρτης πουκαμισάς δεν σου δίνει να μασάς».
«Σαν ρίξει ο Μάρτης μια βροχή κι Απριλης αλλη μία, να δεις κουλούρες στρογγυλές και πίττες σαν αλώνι».
και η πασίγνωστη, που είναι παραλλαγή της προηγούμενης:
«Σαν ρίξει ο Μάρτης δυο νερά κι Απρίλης άλλο ένα, χαράς σ’ εκείνο το ζευγά πόχει πολλά σπαρμένα».
Πηγή: http://edu.klimaka.gr
Είναι αντικειμενικά μία σειρά φαινόμενο που από το 1998 έως και το 2004 καθήλωσε εκατομμύρια τηλεθεάτριες. Τόσο η τηλεοπτική έκδοση όσο κι οι δύο ταινίες έγιναν αντικείμενο συζήτησης σε κάθε γυναικοπαρέα. Πολλές μάλιστα προσπάθησαν να ταυτιστούν με κάποιες από τις ηρωίδες – ή και με όλες. Της Μαρίας μας της αρέσει όλη αυτή η επιρροή.. Εμένα πάλι… με πιάνει αναφυλακτικό σοκ στο άκουσμα του τίτλου και μόνο! Αλλά ας δώσω το βήμα στη μικρή λάτρη της Carrie Bradshaw!
Τέσσερις φίλες διαφορετικές, μα τόσο απίθανες και ταιριαστές…! (από την Μαρία Παπουτσάκη)
Αρχικά, φίλη και αντίπαλε, θα ήθελα να σε ενημερώσω ότι το «Sex and the City» δεν το βλέπουν μόνο γυναίκες, αλλά και άνδρες. Φυσικά δεν το παραδέχονται. Κατά βάθος όμως τους αρέσει να μαθαίνουν τα μυστικά των τεσσάρων ηρωίδων, μπας και καταλάβουν ποτέ τη γυναικεία ψυχολογία…
Πώς γίνεται να μην ταυτιστείς με την Carrie Bradshaw; Είναι αρθρογράφος σχέσεων στην Νέα Υόρκη, φοράει τα πιο όμορφα και in fashion ρούχα και αν εξαιρέσεις τον Mr. Big –που ευχαρίστως τον έσφαζα στο γόνατο- η ζωή της είναι ονειρική. Και αυτό είναι κάτι το οποίο όλες θα θέλαμε να ζήσουμε και αν το θέλουμε μπορούμε να τα καταφέρουμε. Η μικροσκοπική πρωταγωνίστρια σου δίνει κίνητρα, συμβουλές για τη μόδα και τις σχέσεις και σου μαθαίνει έναν ονειρικό τρόπο ζωής. Παραδέξου το!
Α! Και για να μην το ξεχάσω, ήρθε η ώρα να «την πω» σε όσες και όσους λένε ότι η σειρά αυτή μας έκανε να πιστεύουμε ότι είναι άσχημο να είσαι single. Από πού να ξεκινήσω; Από τη Σαμάνθα; Η τύπισσα είναι ο ορισμός του single και περνάει τέλεια. Τώρα αν οι άλλες τρεις κλαίγονται είναι γιατί όλες μας έτσι κάνουμε όταν χωρίζουμε ή είμαστε μόνες μας. Παραδέξου και αυτό!
Το «Sex and the City» είναι μια από τις πιο επιτυχημένες σειρές. Αυτό οφείλεται στον τρόπο με τον οποίο η κάθε μια από τις τέσσερις γυναίκες αντιμετωπίζουν τα προβλήματά τους. Η Carrie: Το fashion icon με την πιο υπέροχη δουλειά κατ’ εμέ που πάντα θα τρέχει πίσω από τον «Μεγάλο». Η Miranda: Από τις καλύτερες δικηγόρους, σοβαρή – όχι πάντα- και μητέρα. Η Samantha: Νυμφομανής και sex symbol, το όνειρο κάθε άνδρα και ασχολείται με τις δημόσιες σχέσεις. Η Charlotte: Η ρομαντικη της παρέας, υπέρ της οικογένειας που περιμένει τον πρίγκιπα του παραμυθιού. Το μόνο κοινό που έχουν είναι η φιλική σχέση που τις δένει και η ισχυρή αγάπη που κανένας δεν μπορεί να κλονίσει.
Ίσως και αυτό να είναι το μυστικό της επιτυχίας. Ανάλογα τα «ζόρια» που περνάς βρίσκεις και με ποια θα ταιριάξεις. Ε, όσο να ‘ναι κάπου θα κουμπώσεις. Ακόμη και αυτό να μην γίνει, θες να κλέψεις λίγο από την ονειρόσκονη που έχουν αυτές οι γυναίκες. Σου προκαλούν όλα τα συναισθήματα: χαρά (όταν δείχνουν πόσο ενωμένες και δυνατές είναι), λύπη (όταν οι άνδρες τους κάνουν τη ζωή πατίνι –ναι εκτός από τη Samantha), ενθουσιασμό, συγκίνηση, ικανοποίηση και μπλα μπλα μπλα.
Να λοιπόν, τι εκτοξεύει στην κορυφή μια τηλεοπτική σειρά, που θα παίζεται ακόμα μετά από 20 περίπου χρόνια. Εσένα, Αντιγόνη, τι δεν σου αρέσει; Μόνο μη μου πεις η όλη υπερβολή που παρουσιάζει σε πολλούς τομείς. Εγώ προτιμώ να βλέπω κάτι τέτοιο, παρά να μιζεριάζω με τις άθλιες σειρές που δυστυχώς μας κατακλύζουν. Σε ακούω…
Τέσσερις γυναίκες κάνουν ψυχολόγους… να σκίζουν πτυχία! (από την Αντιγόνη Αδαμοπούλου)
Πω, πω…. Από πού να αρχίσω και πού να τελειώσω….; Λοιπόν, κάτσε να τα πάρουμε από την αρχή.
Οι άντρες το βλέπουν όχι γιατί το θεωρούν ως έναν τρόπο κατανόησης του γυναικείου τρόπου σκέψης, αλλά για να επιβεβαιώσουν πως οι γυναίκες… μόνο πολύπλοκα σκέφτονται! Ναι, οι γυναίκες είμαστε πολύπλοκα όντα, αλλά το «Sex and The City» δεν το πάει απλά ένα βήμα παραπέρα το όλο θέμα… το πάει κατά Άρη μεριά – και δεν εννοώ το γήπεδο της ομάδας στη Θεσσαλονίκη, αλλά το γνωστό πλανήτη! Και φυσικά τους δίνει άλλο ένα έναυσμα για να «τη λένε» στο γυναικείο φύλο, και το κάνουν – δυστυχώς – βασισμένοι στα τελείως ανυπόστατα πρότυπα που προωθεί η σειρά.
Αυτό που επίσης δεν έχω καταλάβει: ηρωίδες είναι τέσσερις γυναίκες με αρκετά απαιτητικές εργασίες. Αν εξαιρέσεις τη Bradshaw που δουλεύει από το σπίτι – οπότε θεωρείται freelancer – οι άλλες τρεις είναι δικηγόρος, υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων και υπεύθυνη art gallery. Δουλειές που σημαίνουν «τρελά ωράρια», το τηλέφωνο να χτυπάει ασταμάτητα κι ό,τι άλλο αυτές συνεπάγονται. Αντί γι’ αυτό… δεν τις βλέπεις ΠΟΤΕ να δουλεύουν! Σε spa θα τις δεις, check. Να μπαινοβγαίνουν στα haute couture μαγαζιά θα τις δεις, check. Να πίνουν και να τρώνε θα τις δεις, check. Να κάνουν σεξ και να μιλάνε μετά με τις ώώώώρες γι’ αυτό – είτε όταν πίνουν είτε τηλεφωνικά, check. Πότε δουλεύουν κιόλας, μου λες;;;;;; Όχι τίποτα άλλο, αλλά κάπως πρέπει να πληρωθούν ο Dior και τα Sex on The Beach (σημ.: διπλή έννοια!)!
Πάμε τώρα στο επίμαχο θέμα… το sex. Αν εξαιρέσεις τη Samantha της οποίας η φιλοσοφία είναι «ό,τι κινείται και φοράει παντελόνια πυροβολείται» – ειλικρινά κρατήθηκα να μη χρησιμοποιήσω άλλο «ρητό»! – όλες οι άλλες ναι μεν κάθε φορά έχουν και διαφορετικό παρτενέρ, αλλά κάθε φορά κλαίγονται που δεν έχουν αυτόν που θέλουν. Με αποκορύφωμα τη Bradshaw, την οποία ο Mr. Big την έχει κάνει κυριολεκτικά λάστιχο. Την έχει αποτρελάνει με να την κάνει να αναρωτιέται «μ’αγαπά – δε μ’αγαπά» σε σημείο που οι μαργαρίτες στη Νέα Υόρκη να είναι επαπειλούμενο είδος! Καταλήγει σε διάφορες αδιέξοδες σχέσεις για να ξεγελάσει τον εαυτό της και κυρίως για να μη μείνει μόνη της. Δεν ξέρω για εσάς, εγώ ένα πράγμα βλέπω: γυναίκες πνιγμένες στην ανασφάλειά τους, που παλεύουν με νύχια και με δόντια να φανούν ξεχωριστές. Epic fail is epic!
Τέλος, όσον αφορά το ζήτημα «fashion icon». Αν είναι κάτι που «εξύμνησε» το «Sex and The City» είναι η επιτομή του eccentric στα όρια του σαχλού. Κότσαρε στο μπούστο η Carrie μία μπουτονιέρα ΝΑ – με το συμπάθιο; Ας το κάνουμε κι εμείς! Φόρεσε πουλί στο κεφάλι της τη μέρα του γάμου – Σωτηρία, μου χρωστάς ακόμη εκείνες τις δύο ώρες που με κουβάλησες για την ταινία! – η Carrie; Αχ, τι ωραία, θα βάλουμε ό,τι φτέρωμα ανήκει σε είδη υπό εξαφάνιση κι εμείς! Εν ολίγοις, εκεί που οι σώφρονες άνθρωποι λένε «μόδα είναι τι αγοράζεις, στυλ είναι αυτό που δημιουργείς με ό,τι αγοράζεις», έρχεται η απερίγραπτη τετράδα του «Sex and The City» και σου κάνει πλύση εγκεφάλου πείθοντάς σε πως αν δεν αντιγράψεις το στυλ τους, δεν είσαι in. Κάπου εδώ επιτρέψτε μου να κρατήσω ενός λεπτού σιγή για τη χαμένη αίσθηση του γυναικείου στυλ ανά τον κόσμο για έξι (περίπου) συναπτά έτη.
…
Bottom line is… αν το να κάθεται η παρέα των «F.R.I.E.N.D.S.» κάθε μέρα στο Central Perk ήταν μία φορά υπερβολικό, η καθημερινότητα των «ηρωίδων» του «Sex and The City» δημιούργησε ίσως μία σειρά με τα χειρότερα γυναικεία πρότυπα που θα μπορούσε να υπάρξει ποτέ. Τουλάχιστον η ιστορία της Rachel που «απογαλακτίστηκε» από τις κάρτες του μπαμπά και ξεκίνησε να βγάζει μόνη της τα προς το ζην είναι πολύ πιο ρεαλιστική από εκείνη της Miranda που δικηγόρος μεν, αλλά οι δικαστικές αίθουσες δεν την είχαν δει ούτε απ’ έξω να περνάει!
-Περισσότερες πληροφορίες για τη Μαρία Παπουτσάκη , μπορείτε να διαβάσετε εδώ
-Περισσότερες πληροφορίες για την Αντιγόνη Αδαμοπούλου, μπορείτε να διαβάστε εδώ
Ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο, με πολλά χιουμοριστικά στοιχεία, που κρύβουν πολλές αλήθειες, ήρθε προημερών στα mail μου, και θεώρησα παραπάνω από απαραίτητο να το κοινοποιήσω! Είναι επίσης σίγουρο ότι έχει γραφτεί από άνδρα!Αλήθεια, εσείς σε ποιά χαρακτηριστικά αναγνωρίζετε τους εαυτούς σας;
Στοιχείο : Γυναίκα
Σύμβολο : Wo
Εφευρέτης : Αδάμ
Ατομική μάζα : Αποδεκτή στα 53.6 κιλά, … αλλά κυμαίνεται μεταξύ 40-150 κιλά.
Γεωγραφική εμφάνιση : Άφθονες ποσότητες σε όλες τις αστικές περιοχές
ΦΥΣΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ:
1. Επιφάνεια συνήθως καλυμμένη με μπογιά.
2. Δεν βράζεται με τίποτα, ωστόσο παγώνει στιγμιαία χωρίς κανένα προφανή λόγο.
3. Λιώνει κάτω από ειδική μεταχείριση.
4. Πικρή αν χρησιμοποιηθεί με λανθασμένο τρόπο.
5. Βρίσκεται στην φύση σε διάφορες καταστάσεις από παρθένο μέταλλο μέχρι συνηθισμένο ορυκτό.
6. Υποχωρεί αν δεχτεί πίεση στα σωστά σημεία.
ΧΗΜΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ:
1. Έλκεται πολύ ισχυρά από το χρυσό, ασήμι και μια τεράστια γκάμα πολύτιμων λίθων.
2. Απορροφάει τεράστιες ποσότητες ακριβών ουσιών.
3. Μπορεί να εκραγεί στιγμιαία χωρίς κάποιο προειδοποιητικό σημάδι.
4. Αδιάλυτη σε υγρά, αλλά η δράση της αυξάνεται με την χρήση αλκοόλ.
5. Ο πιο ισχυρός χρηματο-μειωτικός παράγοντας στο σύμπαν.
ΧΡΗΣΕΙΣ:
1. Σαν διακοσμητικό στοιχείο,κυρίως μέσα σε σπορ αμάξια.
2. Ισχυρός παράγοντας μείωσης άγχους.
3. Ισχυρός παράγοντας γενικού καθαρισμού.
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΔΟΚΙΜΕΣ:
1. Αγνό δείγμα γίνεται ροζ αν βρεθεί στην φύση.
2. Παίρνει πράσινο χρώμα αν τοποθετηθεί δίπλα σε ένα ανώτερο δείγμα.
ΚΙΝΔΥΝΟΙ:
1. Ιδιαίτερα επικίνδυνη εκτός και αν χειριστεί από έμπειρα χέρια.
2. Παράνομη η κατοχή άνω της μίας,αν και μπορούν να συνυπάρχουν αρκετές ,αρκεί τα δείγματα να μην έρχονται σε επαφή το ένα με το άλλο.
Ξεκίνησα να γράφω για γυμναστική και fitness αλλά συνειδητοποίησα ότι σήμερα είναι η μέρα Αγίου Βαλεντίνου…
Τι κλισέ, θα σκεφτείτε και θα έχετε δίκιο (πιθανότατα και εγώ αυτό να σκεφτόμουν), ένα άρθρο για την ημέρα αυτή. Και όμως αγαπητοί μου αναγνώστες, θέλω να πιστεύω πως θα κάνω την διαφορά καθώς έψαξα και βρήκα τρόπους να περάσετε καλά και μόνοι σας στο σαλόνι σας, όπως έλεγε και η φίλη μας η Βανδή.
Αυτή την ημέρα, άγνωστο το γιατί, τους πιάνει όλους μια παράνοια και γεμίζει ο τόπος καρδούλες, λουλούδια, σοκολάτες και κουκλάκια που λένε I love you, κάνοντας όλους εμάς τους λίγο πιο κυνικούς (αλλά αθεράπευτα ρομαντικούς) να θέλουμε να αυτοπυρποληθούμε κάθε φορά που βλέπουμε την κιτσαρία που επικρατεί. Επίσης τις single γυναίκες, και αυτό γιατί οι άντρες δεν ασχολούνται με τέτοια και δεν τους νοιάζει και ιδιαίτερα, τις πιάνει μια κατάθλιψη επικών διαστάσεων και στο μυαλό τους κυριαρχεί μια και μόνο σκέψη. ” Είναι Αγίου Βαλεντίνου και είμαι μόνη μου!!!!”
Και έρχομαι εγώ να προσθέσω… ε και; Γιατί στις 14 Φεβρουαρίου το να είσαι μόνη σου είναι χειρότερο από όλες τις άλλες μέρες του χρόνου; Τι ακριβώς αλλάζει εκείνη την ημέρα; Πιστεύω πως αυτό που “πονάει” είναι η υπενθύμιση της μοναξιάς σου. Αλλά ΟΚ, δεν θα το αφήσεις να σε ρίξει, δεν θα κάτσεις για άλλη μια χρονιά να πλαντάξεις στο κλάμα για τον έρωτα που έχασες ή που δεν έχεις βρει ακόμα , τρώγοντας παγωτά, γλυκά και όλες τις αηδίες του κόσμου, καθώς ακολουθούν οι πέντε τρόποι για να περάσεις σούπερ την ημέρα αυτή.
1) Οργάνωσε movie night στο σπίτι και δείτε ένα θρίλερ. Θα περάσετε σούπερ και τίποτα δεν θα σας θυμίζει το οτι είναι ημέρα Αγίου Βαλεντίνου.
2) Σε καμία περίπτωση μην πάτε στα Anti-Valentine’s Day πάρτυ. Είναι ελεεινά και φουλ καταθλιπτικά, αφήστε που συνήθως είναι όλο γυναίκες. Επιπλέον οι άντρες που βρίσκονται εκεί συνήθως ψάχνουν εύκολο “θήραμα” άρα προσοχή και σε ποιον μιλάτε.
3) Φωνάξτε φίλους και παίξτε βιντεοπαιχνίδια. Είναι πολύ πολύ διασκεδαστικά και τα αγόρια φίλοι σας θα το εκτιμήσουν πολύ.
4) Αντί να βγείτε σε ένα μπαρ, πηγαίνετε και δείτε κάποιο live, πηγαίνετε σινεμά, ή για φαγητό και γλυκό με μια φίλη σας. Βγάλτε από το μυαλό σας τον καταναγκασμό της ημέρας και δείτε την έξοδό σας χαλαρά.Το πιθανότερο είναι ότι εσείς θα περάσετε καλύτερα από ένα ζευγάρι του οποίου έχει βαλτώσει η σχέση και βγαίνουν έτσι, απλά λόγω της ημέρας.
5) Το τελευταίο και καλύτερο αν με ρωτάτε είναι να βγείτε με την παρέα σας. Μαζέψτε τους φίλους σας και πηγαίνετε κάπου που θα έχει μουσική και χορό. Εκεί η διασκέδαση είναι εγγυημένη και θα περιτριγυρίζεστε από άτομα που αγαπάτε και σας αγαπούν. Τι καλύτερο από αυτό;
Ό,τι και αν αποφασίσετε να κάνετε, να περάσετε υπέροχα και να μην μου πέφτετε ψυχολογικά. Η ευτυχία είναι κάτι που πηγάζει απο μέσα μας και είναι στην ουσία μια απόφαση. Αποφασίστε λοιπόν να είσαστε ευτυχισμένοι και θα δείτε πως όλα θα πάνε καλά.
Σας φιλώ,
Jasmine (Asiko) Altunyan (με ροζ, λόγω Βαλεντίνου)
Μπορεί να λένε ότι οι γυναίκες είμαστε το ασθενές φύλο, στην πραγματικότητα όμως δεν ισχύει. Δεν είναι τυχαίο που οι γυναίκες γεννάμε, καθώς δεν είναι η πιο εύκολη περίοδος αυτή της εγκυμοσύνης, και για 9 μήνες ετοιμάζουμε αυτό το “θαύμα της φύσης”!
Επίσης μετά τον τοκετό, παρά τις δοκιμασίες κι αλλαγές που έχει υποστεί το σώμα και ο οργανισμός μας, παραμένουμε δυνατές και προσπαθούμε να βελτιώσουμε τη φυσική μας κατάσταση και να επανέλθουμε στην αρχική!
Πολλές φορές δεν είναι εύκολο να αποδεχτούμε τον εαυτό μας με τις αλλαγές αυτές, αλλά καλό είναι σκεφτούμε ότι δεν είμαστε οι μόνες που το περνάμε…Δείτε μερικές από τις πιο συνηθισμένες αλλαγές.
Το σχήμα του σώματος
Η μητρότητα μπορεί να μετατρέψει ένα σώμα από σχήμα αχλάδι σε μήλο και το αντίστροφό ή μια πολύ λεπτή σιλουέτα να γίνει με λίγα παραπανίσια κιλά.
Κοιλίτσα
Στις περισσότερες γυναίκες, η κοιλιά τους ακόμη και αρκετές εβδομάδες μετά την εγκυμοσύνη είναι ακόμα πρησμένη, χαλαρή και πλαδαρή.
Χαλαρό στήθος
Μετά την εγκυμοσύνη και τον θηλασμό το στήθος χαλαρώνει, μικραίνει και πέφτει… Γι’ αυτό δώστε μεγάλη σημασία στο σουτιέν που φοράτε και χρησιμοποιήστε καλλυντικά με ρετινόλη και το συνένζυμο Q10, δηλαδή προϊόντων σύσφιξης.
Χαλαρό δέρμα στην κοιλιά
Οι μητέρες δεν είναι μαρσιποφόρα, αλλά μετά από μια εγκυμοσύνη, πολλές κυρίες αισθάνονται ότι κουβαλούν ένα «σακουλάκι». Για κάποιες, είναι αναπόφευκτη η καμπύλη στο στομάχι.
Λίπος στην πλάτη
Συνήθως μετά την εγκυμοσύνη συσσωρεύεται λίπος χαμηλά στην μέση και στην περιοχή γύρω από το σουτιέν. Δώστε προσοχή στα ρούχα που φοράτε και φροντίστε να γυμνάζεστε έστω και λίγο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Πώς είναι πραγματικά το σώμα μιας μητέρας;
Ραγάδες
Είναι ένα από τα λεγόμενα «σημάδια της εγκυμοσύνης.» Η έντονη διάταση του δέρματος δημιουργεί πολλαπλές μικρές ρήξεις, οι οποίες συνδέονται από ρήξεις μικρών αγγείων. Το αποτέλεσμα είναι να δημιουργηθούν αιματώματα, τα οποία με τη σειρά τους προκαλούν τις ραγάδες. Με τον καιρό, αισθητικά τουλάχιστον, τα σημάδια εξασθενούν ωστόσο θα πρέπει να ξέρετε ότι οι ραγάδες αν δημιουργηθούν δεν εξαφανίζονται ποτέ εντελώς.
Κυτταρίτιδα
Η απότομη αύξηση και απώλεια βάρους φαίνεται πως έχει επιπτώσεις. Μηροί, γλουτοί και κοιλιά είναι οι τρεις πιο δημοφιλείς περιοχές όπου συσσωρεύεται.
Φλεβίτιδα
Ακόμα και οι κυρίες που έχουν μακριά πόδια είναι επιρρεπείς στις ευρυαγγείες κατά τη διάρκεια αλλά και μετά την εγκυμοσύνη. Εμφανίζονται κυρίως λόγω ορμονικών μεταβολών.
Ας μην ξεχνάμε όμως ότι όλη αυτή η διαδικασία, αξίζει με το παραπάνω… κάθε φορά που μας χαμογελά το μωράκι μας!
Πηγή: baby.gr
Η απάντηση είναι μία: ΥΓΕΙΑ! Και φυσικά αυτό δεν αφορά μόνο το γυναικείο φύλο, αλλά σήμερα θα ασχοληθούμε με την υγιεινή της γυναίκας… από την κορυφή μέχρι τα νύχια…..
Ο πιο απλός τρόπος, πέρα από τη σωστή διατροφή, είναι να προσέχει η γυναίκα στην καθημερινότητα της την καθαριότητα του σώματός της και του προσώπου της. Οφείλει να είναι καθαρή και περιποιημένη εντός κι εκτός σπιτιού….
Η ευαίσθητη περιοχή μας, θέλει μεγάλη προσοχή…. Τα προϊόντα που θα μπορούσα να σας συστήσω ανεπιφύλακτα είναι τα Μαντηλάκια Καθαρισμού Every Day Fresh aloe-chamomile σε συνδυασμό με το υγρό καθαρισμού της ευαίσθητης περιοχής everyday -natural fresh, κι αυτό με εκχυλίσματα χαμομηλιού και αλόης. Τα μαντηλάκια καθαρίζουν απαλά και παράλληλα αφήνουν μία μοναδική αίσθηση φρεσκάδας που διαρκεί. Προστατεύουν από ερεθισμούς και είναι κατάλληλα για καθημερινή χρήση, καθώς διατηρούν το φυσιολογικό pH της επιδερμίδας.
Αλήθεια εσείς πλένετε το πρόσωπό σας για να το καθαρίσετε από το μακιγιάζ;Και μετά χρησιμοποιείτε και την απαραίτητη λοσιόν; Οι δίσκοι demaquillage Pom-Pom είναι ιδανικοί. Εδώ και χρόνια είναι το μόνιμο αξεσουάρ στο μπάνιο μου, καθώς είναι το “συμπλήρωμα” και όταν ξεβάφω τα νύχια μου.
Και φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε και τα αυτιά μας, μετά από το μπάνιο…κι αυτό ισχύει για μικρούς και μεγάλους, με τις κατάλληλες μπατονέτες που δεν αφήνουν χνούδι και με εύκαμπτο αλλά ανθεκτικό μπαστουνάκι!Οι συγκεκριμένες είναι ειδικά μελετημένες για την καθημερινή φροντίδα και υγιεινή όλης της οικογένειας, ενώ παρέχεται και σε πρακτική συσκευασία με κορδονάκια…
Τέλος ο πιο άμεσος τρόπος για να μεταδοθούν τα μικρόβια είναι τα χέρια. Όπου κι αν ακουμπήσετε υπάρχουν μικρόβια και δεν έχουμε πάντα μαζί μας νερό και σαπούνι. Μπορούμε όμως να τα αντικαταστήσουμε, ειδικά όταν είμαστε εκτός σπιτιού με αντιβακτηριδιακά υδρομάντηλα wet hankies clean & protect, με αιθυλική αλκοόλη και με επιπλέον απολυμαντικό παράγοντα. Εξουδετερώνουν τα μικρόβια, ενώ έχουν άμεση δράση κατά του ιού Η1Ν1 (ενεργό σε 3 λεπτά).
Για τα παιδιά μας υπάρχουν οι μωροπετσέτες με εκχύλισμα χαμομηλιού. Καθαρίζουν και περιποιούνται το βρεφικό δέρμα. Βοηθούν και στην προστασία του από ερεθισμούς και συγκάματα…
Κάντε like στη σελίδα του everyday στο facebook, για να ενημερώνεστε για τα προϊόντα που σας ενδιαφέρουν