Δίδυμοι Πύργοι Archives

Θεωρίες ή πράξεις συνωμοσίας; Ανυπόστατοι ισχυρισμοί ή περίτεχνα κρυμμένες αλήθειες; Κατά καιρούς πολλά συνταρακτικά γεγονότα συμβαίνουν και «θεωριστές» σπεύδουν να παρουσιάσουν τη δική τους οπτική. Διαβάστε τις παρακάτω θεωρίες και τα συμπεράσματα δικά σας!

Δίδυμοι Πύργοι.

Το μεγαλύτερο χτύπημα στην ιστορία της τρομοκρατίας συνέβη στις 11 Σεπτεμβρίου 2001, όταν τρία από τα συνολικά τέσσερα αεροσκάφη που είχαν καταληφθεί από τρομοκράτες προσέκρουσαν στους Δίδυμους Πύργους του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου και το Πεντάγωνο ενώ το τέταρτο συνετρίβη σε ανοιχτό χώρο. 2.973 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και 25 μένουν αγνοούμενοι. Την ευθύνη ανέλαβε η οργάνωση Αλ Κάιντα και ο αρχηγός της Οσάμα μπιν Λάντεν με σκοπό να πλήξουν την Αμερική στα σύμβολα δύναμής της.

Πολλοί ισχυρίζονται μέσα από έρευνες ότι το τρομοκρατικό αυτό χτύπημα έγινε εκ των έσω. Σύμφωνα, λοιπόν, με αυτούς η Αμερικανική κυβέρνηση όχι μόνο γνώριζε για την επίθεση αλλά εκείνη ήταν εγκέφαλος. Η αιτία… Να μπορεί να δικαιολογήσει την επερχόμενη επίθεση στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, όπως και γεω-στρατηγικά ενδιαφέροντα στη Μέση Ανατολή. Τους ισχυρισμούς τους συνοδεύουν τα εξής στοιχεία: 1. Τα αεροσκάφη δεν ήταν αυτά που προκάλεσαν την κατάρρευση των Δίδυμων Πύργων, αφού δε θα μπορούσαν να είχαν λιώσει τη σιδερένια κατασκευή τους. Υποστηρίζουν ότι ειδικοί εκρηκτικοί μηχανισμοί ήταν τοποθετημένοι σε επιλεγμένα σημεία μέσα στα κτίρια, αφού μόνο με αυτόν τον τρόπο θα κατάφερναν να κάνουν τους Πύργους να καταρρεύσουν με τέτοιο τρόπο (σαν τραπουλόχαρτα!). 2. Το αεροσκάφος που συνετρίβη στο Πεντάγωνο έπεσε σε σημείο του κτιρίου που ήταν σχεδόν άδειο λόγω ανακαίνισης. 3. Ο άνθρωπος, επίσης, που δηλώθηκε ότι ήταν πιλότος του συγκεκριμένου αεροσκάφους δεν ήξερε καν πώς να το οδηγήσει. Και πολλά άλλα…

2. Η δολοφονία του JohnF. Kennedy.

Στις 22 Νοεμβρίου 1963 ο 35^ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, JohnF. Kennedy, δολοφονήθηκε στην πλατεία Dealeyστο Texas με σφαίρες σκοπευτή, την ώρα που ταξίδευε με τη σύζυγό του Jacqueline, τον Κυβερνήτη του Τέξας, JohnConnally και τη σύζυγό του, Nellie, στην προεδρική παρέλαση. 70 λεπτά μετά τη δολοφονία ο LeeHarveyOswaldσυνελήφθη για τη δολοφονία του JFKόσο και του αξιωματικού της αστυνομίας, J. D. Tippit, ο οποίος λίγη ώρα πριν ειδοποιήθηκε ότι κάποιος με την περιγραφή του υπόπτου είχε γίνει αντιληπτός στη δολοφονία του Προέδρου. Μαρτυρία δήλωσε ότι μετά από λογομαχία με τον Oswald, ο Tippit βγήκε από το αστυνομικό αυτοκίνητο και ο Oswald τον πυροβόλησε 4 φορές. Ο Oswald δήλωνε αθώος και ισχυριζόταν ότι συνελήφθη επειδή είχε αυτομολήσει στη Σοβιετική ένωση. Η υπόθεση του δεν εκδικάστηκε ποτέ καθώς την ώρα που μεταφερόταν στις φυλακές του Dallas, δολοφονήθηκε από ένας ιδιοκτήτη club, live στην Αμερικανική τηλεόραση.

Υποστηρικτές θεωριών συνωμοσίας ισχυρίζονται ότι υπήρχαν παραπάνω από ένας σκοπευτές και ότι ο Lee Harvey Oswald δεν ήταν ένας από αυτούς αλλά ο αποδιοπομπαίος τράγος. Διάσημες θεωρίες προσθέτουν τα εξής: 1. Μάρτυρες του πυροβολισμού μυστηριωδώς εξαφανίστηκαν. 2. Η Μαφία κρύβεται πίσω από την επίθεση εξαιτίας του θυμού της για τα καζίνο της Κούβας. 3. Η Σοβιετική Ένωση τον δολοφόνησε καθώς ειδικά τότε οι σχέσεις Ηνωμένων Πολιτειών και Σοβιετικής Ένωσης ήταν οι χείριστες. 4. Το FBIπλήρωνε μηνιαία τον Oswald. Και η λίστα συνεχίζεται…

Για όσους θέλουν να θυμηθούν τι συνέβη, ιδού το βίντεο: http://www.youtube.com/watch?v=V-LA0ypFXig

3. Roswell.

Δελτίο τύπου της RAAF (Roswell Army Air Field) εκδόθηκε στις 8 Ιουλίου 1947, δηλώνοντας ότι σε ράντσο κοντά στο Roswell βρέθηκαν συντρίμμια ενός ιπτάμενου δίσκου. Αργότερα την ίδια μέρα ο Στρατηγός διοικητής της Eighth Air Force διέψευσε τους αρχικούς ισχυρισμούς και δήλωσε ότι επρόκειτο για ένα μετεωρολογικό μπαλόνι. Ακολούθησε συνέντευξη τύπου που αποδείκνυε τη δήλωσή του και η υπόθεση ξεχάστηκε. Το 1978 ο ειδικός των ΑΤΙΑ (Αγνώστου Ταυτότητας Ιπτάμενα Αντικείμενα) κάλεσε σε συνέντευξη τον Jesse Marcel, Ταγματάρχης που είχε αναμειχθεί στην ανάκτηση των χαλασμάτων το 1947, ο οποίος δήλωσε ότι είχε συγκαλύψει την ανάκτηση ενός εξωγήινου σκάφους.
Έκτοτε ακολούθησαν διάφορες θεωρίες, όπως ότι η Αμερικανική κυβέρνηση διοργάνωσε στρατιωτική επιχείρηση με σκοπό την ανάκτηση εξωγήινου σκάφους και εξωγήινων όντων σε 11 τοποθεσίες. Πολλοί προβάλλουν ως επιχείρημα την ύποπτη ανασκευή των δηλώσεων των στρατιωτικών δυνάμεων ως προς το τι ακριβώς συνέβη. Όσοι ασχολήθηκαν με το συμβάν κατέληξαν στο ότι τουλάχιστον ένα εξωγήινο σκάφος έπεσε στο Roswellκαι στην συνέχεια ακολούθησε επιχείρηση συγκάλυψης.

4. Ο ιός του AIDS.

Η μέχρι και τώρα γνωστή άποψη για τη δημιουργία του AIDS θέλει τον ιό να ξεκινάει από την Αφρική, όταν το μολυσμένο αίμα χιμπατζήδων ήρθε σε επαφή με τον ανθρώπινο οργανισμό. Η επίσημη ταυτοποίηση του HIV ως τον ιό που προκαλεί το AIDS έγινε το 1984 από τον Dr. Robert Gallo, σε συνέντευξη τύπου, όπου ανακοίνωσε ότι ανακάλυψε τον ιό που προκαλεί AIDS.
Κατά πολλούς υποστηρικτές θεωριών συνωμοσίας τα πράγματα έγιναν κάπως διαφορετικά… Σύμφωνα με αυτούς, ο ιός του AIDS δημιουργήθηκε το 1978 σε ένα εργαστήρι από την CIA για να «ξεφορτωθεί» τους ομοφυλόφιλους και τους Αφροαμερικανούς.

Η Αμερικανική κυβέρνηση μόλυνε αυτές τις ομάδες με τον ιό για να τις μειώσει αριθμητικά και έτσι ξεκίνησε η εξάπλωσή του…

από την Ιωάννα Χαλάτση-αρχιτέκτων*

O Daniel Libeskind είχε εκπαιδευτεί για να γίνει επαγγελματίας πιανίστας. Ωστόσο, αποφάσισε να στραφεί στην αρχιτεκτονική, ξεκινώντας την καριέρα του ως θεωρητικός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αρχιτεκτονικής του Yale. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι το πρώτο του κτίριο το ολοκλήρωσε το 1998, σε ηλικία 52 ετών. Μέχρι τότε, οι κριτικοί θεωρούσαν τα σχέδιά του αδύνατα να χτιστούν και τα χαρακτήριζαν ως “υπερφιλόδοξα”.
Ως αρχιτέκτονα, τον ενδιαφέρουν περισσότερο κτίρια που διαμορφώνονται σ’ έναν προϋπάρχοντα χώρο με ιστορία, φορτισμένο με μνήμες, παρά κτίρια που κυριαρχούν με δυναμικό τρόπο σ’ ένα ουδέτερο περιβάλλον. Το γεγονός αυτό, άλλωστε, επιβεβαιώνεται πλήρως μέσα από τα έργα του, όπως είναι το Εβραϊκό Μουσείο ή η αρχιτεκτονική του πρόταση για το σημείο όπου βρίσκονταν οι Δίδυμοι Πύργοι στη Νέα Υόρκη.

Ιδιαίτερα μάλιστα το Εβραϊκό Μουσείο στο Βερολίνο αποτελεί την πρώτη του παγκόσμια επιτυχία, το 1999. Πρόκειται για ένα χώρο στον οποίο παρουσιάζεται η κοινωνική και πολιτιστική ιστορία των Εβραίων της Γερμανία από τον 4ο αιώνα έως τη σύγχρονη εποχή.
Η εξωτερική όψη του κτιρίου δεν επιτρέπει στον επισκέπτη να αντιληφθεί όλα όσα εκτυλίσσονται στο εσωτερικό. Τα μόνα ανοίγματα που υπάρχουν είναι στενές λωρίδες με τη μορφή σχισμών και εγκοπών, ενώ ο φλοιός του κτιρίου είναι επενδυμένος με φύλλα ψευδαργύρου.

Βασικός στόχος του Daniel Libeskind στο Εβραϊκό Μουσείο ήταν να βρει έναν τρόπο για να διηγηθεί, μέσω της αρχιτεκτονικής του, τη βίαιη αποκόλληση της εβραϊκής κουλτούρας από τη Γερμανική ζωή. Με την έννοια αυτή, επιχείρησε να μεταφέρει αυτό το συναισθηματικό κενό, που προκαλούσε και στον ίδιο το γεγονός αυτό, ως ένα κενό που θα αποτελούσε τον πυρήνα του αρχιτεκτονικού του σχεδιασμού. Μετέφερε, λοιπόν, αυτό το κενό στο κτίριο του ως μια σειρά από άδεια δωμάτια, που μπορείς να τα δεις, αλλά δεν μπορείς να τα φτάσεις.

Πράγματι, μέσα στο Μουσείο, ο επισκέπτης συναντά μια σειρά από ασυνέχειες και αδιέξοδα. Οι τρισδιάστατες χαράξεις δημιουργούν έντονες γωνίες και ασυνήθιστους χώρους, που με τη σειρά τους προκαλούν ηχητικές ανακλάσεις και εκφράζουν την ισχυρή δραματική δύναμη της αρχιτεκτονικής του.
Αν και το Εβραϊκό Μουσείο στο Βερολίνο αναγνωρίστηκε παγκοσμίως, κερδίζοντας το Γερμανικό Διεθνές Βραβείο Αρχιτεκτονικής το 1999, δεν απέσπασε μόνο καλές κριτικές. Πολλοί υποστήριζαν ότι το κτίριο του Libeskind θα έπρεπε να μείνει κενό, ως ένα μνημείο για τους αδικοχαμένους του ολοκαυτώματος.

Ο λόγος είναι ότι το έργο, χάρη στην ευρηματική αρχιτεκτονική του, μοιάζει να εξιστορεί από μόνο του τα γεγονότα.

Ο αρχιτέκτονας καλεί τον επισκέπτη του Μουσείου να ζήσει μια βιωματική εμπειρία, καθώς δημιουργεί διαφορετικά περιβάλλοντα, μυστηριακή ατμόσφαιρα και κλειστοφοβική αίσθηση στο χώρο. Εκθεσιακοί χώροι, όπως ο “Κήπος της Εξορίας και της Μετανάστευσης” ή το “Κενό του Ολοκαυτώματος”, εισάγουν το θεατή σε μία διαδραστική κατάσταση, κατά την οποία έχει την ευκαιρία να “νιώσει”, και όχι απλά να “δει” το περιεχόμενο του Μουσείου.

Με την έννοια αυτή, στόχος του αρχιτέκτονα είναι να προκαλέσει αρνητικά συναισθήματα. Αυτό το, κατακριτέο σύμφωνα με κάποιους, στοιχείο εκφράζεται μέσα από τη συνολική δυναμική του έργου. Οι άξονες, ο φωτισμός, οι ατελείωτες σκάλες, η κίνηση μέσα σε αδιέξοδους χώρους και το κενό συμβάλλουν στην αναπαράσταση γεγονότων και καταστάσεων μέσω της αρχιτεκτονικής. Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της αρχιτεκτονικής που το ίδιο το Μουσείο μεταβάλλεται σε ένα σπουδαίο αφηγητή.

*H Ιωάννα Χαλάτση είναι μέλος των pro.plus.ma arkitektones , για τους οποίους μπορείτε να διαβάσετε πατώντας εδώ

Επίσης μπορείτε να κάνετε like στη σελίδα τους στο facebook http://www.facebook.com/pro.plus.ma.arkitektones?fref=ts

Δίδυμοι Πύργοι

Οι 4 πιο δημοφιλείς θεωρίες συνωμοσίας, από τη Νατάσα Σχοινά

Βερολίνο: Το Εβραϊκό Μουσείο του Daniel Libeskind

thekmagazine