Καλησπέρα, καλησπέρα, φίλες και φίλοι του The K-Magazine! Ελπίζω να σας βρίσκω σε καλή διάθεση και να χαλαρώνετε από τις υποχρεώσεις της εβδομάδας. Η Απονομή των Oscars ολοκληρώθηκε και φέτος (με highlights αξέχαστα, αναμφισβήτητα!) αλλά είμαι ακόμα σε Oscar mood. Και μιας που λόγω ανωτέρας βίας προσπέρασα μία κατηγορία των βραβείων, ευκαιρία απόψε να γνωρίσουμε (και κάποιοι να θυμηθούν) την ταινία που χάρισε στη Faye Dunaway το Oscar Α’ Γυναικείου Ρόλου!
Όλα ξεκινούν όταν ο παρουσιαστής των ειδήσεων του καναλιού UBS Howard Beale (Peter Finch) μαθαίνει πως σε δύο βδομάδες ολοκληρώνεται ο κύκλος του με το κανάλι. Έτσι αποφασίζει να ανακοινώσει πως την ερχόμενη εβδομάδα σκοπεύει να αυτοκτονήσει στη διάρκεια της εκπομπής του μπροστά στα μάτια των τηλεθεατών. Μέτοχοι και διοικούντες του καναλιού εξαγριώνονται, αλλά ο Max Schumacher (William Holden), υπεύθυνος του Ειδησεογραφικού Τμήματος και ο μόνος φίλος του Howard, κάνει ό,τι μπορεί ώστε ο Howard να αποχωρήσει από το κανάλι με αξιοπρέπεια. Δεν υπολόγισε, όμως, τη δυναμική της Υπεύθυνης Προγράμματος, Diana Christensen (Faye Dunaway) που, στο πρόσωπο του Howard βλέπει έναν “οργισμένο προφήτη” ο οποίος θα φέρει στο κανάλι υψηλά ποσοστά τηλεθέασης και φυσικά βουνά εσόδων.
Το “Δίκτυο” είναι μία πρωτότυπη ιστορία του Paddy Chayefsky (“Paint Your Wagon”, 1969) σε σκηνοθεσία του Sidney Lumet (“Murder On The Orient Express”, 1974).
Μέσα από τη σκοπιά του Lumet καταφέρνουμε να πάρουμε μία ιδέα από τα παρασκηνιακά παιχνίδια της τηλεόρασης, του πιο ισχυρού μέσου – τουλάχιστον μέχρι να κάνει την εμφάνισή του το internet. Σ’ έναν κόσμο όπου όλα μετριούνται σε ποσοστά και δολάρια, ο σκηνοθέτης αναζητά ψήγματα ανθρωπιάς. Κι αυτά είναι στα οποία προσπαθεί να δώσει έμφαση: σε αυτά τα ψήγματα που μοιάζουν να εξανεμίζονται στο βωμό του κέρδους. Ένας άνθρωπος που εμφανώς έχει υποστεί ψυχολογική ζημιά όταν λαμβάνονται αποφάσεις για αυτόν χωρίς αυτόν, αλλά που τον κάνουν να νομίζει πως δημιουργεί ιδέες και τροφή για σκέψη. Μία αδίστακτη παραγωγός που δε διστάζει να συνεργαστεί και με τρομοκρατικές ομάδες. Κι ένας άνθρωπος που αναζητά λογική κι ανθρωπιά μέσα σε όλον αυτόν τον παραλογισμό που λέγεται “τηλεθέαση”. Αν κι η ταινία χαρακτηρίζεται σατιρική, παραδόξως δε μπορείς να γελάσεις. Ρόλος της σάτιρας, όμως, δεν είναι μόνο να γελάσει ο θεατής. Είναι να προβληματιστεί μετά από μία γροθιά στο στομάχι. Να αφήσει την “comfort zone” στην οποία έχει βρεθεί εν μέρει και μη ηθελημένα. Κι αυτή η ματιά των Lumet και Chayefsky είναι που διατηρεί το “Δίκτυο” στο βάθρο των ταινιών πού θα είναι πάντα επίκαιρες.
Σημαντικό ρόλο έπαιξε στο αποτέλεσμα και το εξαιρετικό ensemble ηθοποιών που συγκέντρωσε ο Lumet για την ταινία. Ο Peter Finch συγκλονίζει στο ρόλο του Howard Beal που (εξαιτίας μίας κρίσης αυτογνωσίας; Πέρασε τη λεπτή γραμμή που χωρίζει τη λογική από τον παροξυσμό; Ποιος ξέρει, άραγε;) προσπαθεί να “ξυπνήσει” τον κόσμο και να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Ο William Holden συγκινεί ως ευαίσθητος Max Schumacher που προσπαθεί να διατηρήσει την αξιοπρέπεια και την ανθρωπιά σ’ έναν κόσμο όπου αυτά μοιάζουν να καταρρέουν. Και σίγουρα μόνο αδιάφορη δεν περνά η ερμηνεία της Faye Dunaway στο ρόλο της αδίστακτης Diana Christensen που ζει μόνο για τη δουλειά της και τα κέρδη που αυτή της επιφέρει, αγνοώντας τελικά την πραγματική ζωή, καθώς για εκείνη όλα είναι ένα σενάριο. Πράγμα που την μετατρέπει σε επάξια νικήτρια του Oscar Α’ Γυναικείου Ρόλου.
Σας εύχομαι καλή διασκέδαση και να απολαύσετε την ταινία όπως κι εγώ!
Πρωταγωνιστούν: Peter Finch, William Holden, Faye Dunaway, Robert Duvall, Ned Beatty, Beatrice Straight κ.α.
