δυσκολίες

από τη Φανή Βαγγελάτου–Λογοθεραπεύτρια*

 
Σε προηγούμενα άρθρα μας, αναφέραμε και εξηγήσαμε τους ορισμούς των μαθησιακών δυσκολιών και μιλήσαμε για κάποια γενικά χαρακτηριστικά των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες. Ποια είναι όμως τα κύρια συμπτώματα που ένα παιδί με Μαθησιακές Δυσκολίες παρουσιάζει σε σχέση με το αναλυτικό πρόγραμμα της ύλης του σχολείου;

Η βασική ένδειξη για να ψάξουμε περισσότερο πιθανές μαθησιακές δυσκολίες του παιδιού ή του μαθητή μας, είναι η σχολική του επίδοση. Ωστόσο, υπάρχουν γονείς και δάσκαλοι που δε μπορούν να ξεχωρίσουν ποια «λάθη στα μαθήματα» είναι εκείνα που θα πρέπει να μας ανησυχήσουν. Είναι γεγονός πως τα τελευταία χρόνια, με το νηπιαγωγείο να μπαίνει στην υποχρεωτική εκπαίδευση, η ύλη δυσκόλεψε πολύ και τα λάθη που κάνουν τα παιδιά, καθώς και ο χρόνος μελέτης ακόμα και στην πρώτη δημοτικού, έχουν αυξηθεί κατά πολύ. Αυτό από μόνο του κάνει δύσκολη τη διάκριση μεταξύ μαθησιακών δυσκολιών, με αποτέλεσμα γονείς και δάσκαλοι, δυστυχώς άθελά τους, να χάνουν πολύτιμο χρόνο από τη σωστή εκπαίδευση των παιδιών και των μαθητών τους.
Παρακάτω, θα προσπαθήσουμε να παρουσιάσουμε κάποια λάθη που κάνουν συχνά τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες στις πρώτες τάξεις του δημοτικού σχολείου, τόσο στο γραπτό όσο και στον προφορικό λόγο.
Στην πρώτη τάξη, τα λάθη στην αρχή της διαδικασίας της γραφής και της ανάγνωσης είναι συνηθισμένα για όλα τα παιδιά. Το βιβλίο ξεκινάει να διδάσκει λεξούλες «φωτογραφικά», χωρίς δηλαδή να εξηγεί τους κανόνες της γραφο-φωνημικής ενημερότητας. Τα γράμματα-σύμβολα δε συσχετίζονται με τους ήχους-φωνές κι έτσι η λέξη «παπί» που ξεκινούν να γράφουν από πολύ νωρίς, γίνεται για τα παιδιά απλώς μια εικόνα, χωρίς επιμέρους νοήματα. Οι μαθησιακές δυσκολίες ξεκινούν συνήθως από αυτό ακριβώς το σημείο. Όταν ο μαθητής δε μπορεί να συνθέσει τα γράμματα για να γράψει ή να διαβάσει μια συλλαβή, και αργότερα μια λέξη και μια πρόταση εφ’ όσον έχει διδαχθεί πώς, τότε έχουμε μια σοβαρή ένδειξη μαθησιακής δυσκολίας. Υπάρχει συγκεκριμένη διαταραχή στην επεξεργασία και στην αποκωδικοποίηση του γραφο-φωνημικού συστήματος, η οποία είναι οπωσδήποτε το κυρίαρχο σύμπτωμα της δυσλεξίας. Σε μεγαλύτερες τάξεις, αυτό το φαινόμενο φαίνεται έντονα κατά την ανάγνωση. Οι μαθητές με αυτήν τη δυσκολία έχουν αργό ρυθμό ανάγνωσης, κάνοντας πολλά λάθη. Πολλές φορές φαίνεται σα να βιάζονται και αντί να διαβάζουν, να κοιτάζουν γρήγορα τα πρώτα γράμματα μιας λέξης κι έπειτα να λένε την πρώτη λέξη που σκέπτονται και ξεκινάει με αυτά τα γράμματα. Στην πραγματικότητα, συμβαίνει αυτό ακριβώς! Η διαδικασία της ανάγνωσης είναι τόσο δύσκολη και χρονοβόρα γι’ αυτά τα παιδιά, που έχουν αναπτύξει αυτήν τη τεχνική για «να κάνουν τη ζωή τους πιο εύκολη».

Μιλήσαμε προηγουμένως για λέξεις- εικόνες. Η αποθήκευση και ανάκληση μιας εικόνας συμβόλων, όπως αυτή μιας λέξης, είναι και αυτή μια συγκεκριμένη γνωστική λειτουργία και απαιτεί καλή οπτική επεξεργασία και μνήμη. Μαθητές που όσο κι αν βλέπουν μια εικόνα από σύμβολα, δηλαδή μια λέξη, εξακολουθούν να μη μπορούν να τη συγκρατήσουν ή να την ανασύρουν από τη μνήμη τους, αντιμετωπίζουν και αυτοί συγκεκριμένες μαθησιακές δυσκολίες. Το ίδιο φαινόμενο συμβαίνει και με την ορθογραφία. Πολλές φορές απορούμε πώς γίνεται μια λέξη που το παιδί έχει γράψει και διαβάσει πάρα πολλές φορές, να εξακολουθεί να τη γράφει ανορθόγραφα. Βάζουμε το παιδί να τη γράψει για να τη μάθει ή του τη δείχνουμε και την ξαναδείχνουμε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που έχουμε προσπαθήσει και στο παρελθόν, περιμένοντας διαφορετικά αποτελέσματα. Στην πραγματικότητα, η οπτική μνήμη του παιδιού είναι αδύναμη και όσο εμείς επιμένουμε να διδάσκουμε με τον ίδιο τρόπο, τόσο εκείνο θα δυσκολεύεται και θα φέρνει τα ίδια αποτελέσματα.

[quote_right] Να μη ξεχνάμε πως κανένα παιδί δε θέλει να βιώνει καθημερινά την αποτυχία και φυσικά δε θέλει να γίνεται ο περίγελος των συμμαθητών του. Δηλώσεις όπως «είναι τεμπέλης», «βαριέται», «το κάνει επίτηδες», είναι ανώριμες από μέρους μας και πληγώνουν βαθειά ένα παιδί που ούτε το ίδιο δε γνωρίζει τι του συμβαίνει.[/quote_right]Στην ορθογραφία των καταλήξεων, συμβαίνει ακριβώς ό,τι αναφέραμε παραπάνω, συνήθως περισσότερο διογκωμένο. Οι μαθητές έχουν πλέον προχωρήσει σε τάξεις και ύλη και στις δυσκολίες που προαναφέραμε έχουν προστεθεί νέοι κανόνες, όπως αυτοί της γραμματικής και της ορθογραφίας. Κατά την προσπάθεια ενός μαθητή με μαθησιακές δυσκολίες να γράψει την πρόταση που υπαγορεύει ο δάσκαλος, να συντάξει μια παράγραφο ή να γράψει ένα διαγώνισμα, όλα αυτά που μπορεί να του φαίνονται βουνό, όπως η φωνολογική ενημερότητα, η ακουστική και οπτική διάκριση και μνήμη, έρχονται πρώτα στο μυαλό του. Έτσι, πολλές φορές γονείς και δάσκαλοι απορούμε με τα (ο) και (η) στα ρήματα και άλλα παρόμοια λάθη σε άλλες καταλήξεις που μας φαίνονται απίστευτα. Η πιο πιθανή εξήγηση είναι το παιδί δεν έχει προλάβει/θυμηθεί να κοιτάξει αυτά που έγραψε ή δεν έχει κατανοήσει τα μέρη του λόγου (ρήματα, ουσιαστικά, επίθετα) και όχι ότι μας αγνοεί ή το κάνει επίτηδες.

Παρόμοια συμπτώματα μπορεί να εμφανίζονται και στον προφορικό λόγο. Οι περισσότεροι συνδέουν τις μαθησιακές δυσκολίες μόνο με τη γραφή, κάτι το οποίο όμως είναι εντελώς λάθος. Κάποιοι μαθητές, ενώ διαβάζουν το μάθημά τους για την επόμενη μέρα, δυσκολεύονται πολύ να το αποδώσουν ακόμα και προφορικά. Μοιάζουν σα να μη θυμούνται τι έλεγε κάποιο κείμενο που μόλις διάβασαν και παρουσιάζουν μεγάλα ελλείμματα στις περιλήψεις και στη δομή, καθώς και στο περιεχόμενο των «σκέφτομαι και γράφω». Αυτή η δυσκολία απόδοσης στα προφορικά μαθήματα υπήρχε εκεί από τότε που το παιδί ήταν μικρότερο και δυσκολευόταν να διηγηθεί μια ιστορία, να πει τι έλεγε το παραμύθι, να διατηρήσει τη σειρά των γεγονότων κατά την αφήγηση, κλπ. Το παραπάνω ορίζεται κι αυτό ως μαθησιακή δυσκολία. Δεν υπάρχει έλλειμμα στην κατανόηση και την αντίληψη του κειμένου, υπάρχει όμως μια εγγενείς δυσκολία στην οργάνωση της πληροφορίας για τη σωστή απόδοσή της σε χρόνο και περιεχόμενο.

Εν κατακλείδι, οι δυσκολίες στο σχολείο κάνουν την παρουσία τους αισθητή στους γονείς, το δάσκαλο, αλλά και σε αυτόν που συχνά εμείς οι μεγάλοι ξεχνάμε, το παιδί. Καλό είναι να έχουμε πάντα στο μυαλό μας πως πίσω από κάθε παιδική συμπεριφορά υπάρχει μια εξήγηση και γι’ αυτό το λόγο δεν πρέπει να υποτιμούμε, ούτε να εθελοτυφλούμε, όταν βλέπουμε τα συμπτώματα. Οι μαθησιακές δυσκολίες δεν είναι πια ταμπού. Μόνο αν δεν τις αντιμετωπίσουμε θα δημιουργήσουν πραγματικά προβλήματα στις ζωές των παιδιών και των μαθητών μας και αργότερα στις ζωές των ενηλίκων που θα μεγαλώσουν κι αυτοί τα δικά τους παιδιά.

*Η Φανή Βαγγελάτου είναι Λογοθεραπεύτρια-Ειδ. Παιδαγωγός M.A. Περισσότερες πληροφορίες στο:
www.planitis.eu

από τη Φανή Βαγγελάτου–Λογοθεραπεύτρια*

Μία νέα έρευνα από επιστήμονες του Κέντρου Έρευνας του Εγκεφάλου στο Πανεπιστήμιο του Όκλαντ, αποκαλύπτει σημαντικές πληροφορίες σχετικά με τους μηχανισμούς που διέπουν τις διαταραχές αυτιστικού φάσματος (ΔΑΦ). Η έρευνα αυτή θα δημοσιευθεί στο επόμενο τεύχος του έγκυρου επιστημονικού περιοδικού «Journal of Neuroscience».

Η επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Δρ Τζοάνα Μοντγκόμερι, λέει ότι τα ευρήματα είναι ιδιαίτερα σημαντικά: «Προχωράμε πέρα από το τι συμβαίνει σε περιπτώσεις αυτισμού και αρχίζουμε να κατανοούμε το πώς συμβαίνει.”

Οι κύριες συμπεριφορικές εκδηλώσεις του αυτισμού, όπως τις γνωρίζουμε τα τελευταία χρόνια, περιλαμβάνουν μειωμένη κοινωνικοποίηση και επικοινωνία, μαθησιακές δυσκολίες, και επαναλαμβανόμενες ή στερεότυπες συμπεριφορές. Αυτά τα χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς με τη σειρά τους, σχετίζονται με ένα ευρύ φάσμα μεταλλαγμένων γονιδίων. Πολλά από αυτά τα μεταλλαγμένα γονίδια είναι υπεύθυνα για την παραγωγή συγκεκριμένων πρωτεϊνών στους νευρώνες του εγκεφάλου.
[quote_right]Η Δρ Μοντγκόμερι και η ομάδα της διερεύνησαν μέρη αυτών των νευρώνων – τις συνάψεις, οι οποίες είναι οι δομές που επιτρέπουν στα εγκεφαλικά κύτταρα να επικοινωνούν μεταξύ τους. Αυτή η επικοινωνία από κύτταρο σε κύτταρο είναι ζωτικής σημασίας για έναν υγιή εγκέφαλο, καθώς ευθύνεται για το πώς μαθαίνουμε, θυμόμαστε, κυκλοφορούμε, αντιλαμβανόμαστε και αισθανόμαστε.[/quote_right]

Σε μια σύνθετη αλληλουχία από χημικά και ηλεκτρικά σήματα, οι πληροφορίες μεταδίδονται από τον ένα νευρώνα στον άλλο μέσω των συνάψεων. Αυτή η διαδικασία γίνεται με τη μεσολάβηση πολλών πρωτεϊνικών οικογενειών, ορισμένες από τις οποίες μάλιστα αποτελούν το θεμέλιο των συνάψεων στην πλευρά του «ακούσματος». Η ομάδα της Δρ Μοντγκόμερι επέλεξε να ερευνήσει μία από αυτές τις πρωτεΐνες, γνωστή ως SHANK3. Η συγκεκριμένη πρωτεΐνη έχει ταυτοποιηθεί ως ζωτικής σημασίας για τη διαδικασία επικοινωνίας μεταξύ δύο νευρώνων, ενώ επίσης έχει διαπιστωθεί ότι μεταλλάσσεται σε περιπτώσεις ΔΑΦ.

Συνήθως, όσο πιο πολύ «μιλούν» δύο νευρώνες μεταξύ τους, τόσο μεγαλύτερη και πιο αποτελεσματική γίνεται η σύναψη- με τον ίδιο τρόπο που η άσκηση βοηθά τους μυς σας να γίνουν μεγαλύτεροι και ισχυρότεροι. Ωστόσο, η Δρ Μοντγκόμερι και η ομάδα της διαπίστωσαν ότι στους νευρώνες που φέρουν μεταλλάξεις ΔΑΦ στη SHANK3 πρωτεΐνη, η επικοινωνία από κύτταρο σε κύτταρο είναι ασθενέστερη από ό, τι συνήθως και η επανάληψη δεν ενισχύει, ούτε σταθεροποιεί τη συναπτική σύνδεση.

Περαιτέρω έρευνα αποκάλυψε ότι η SHANK3, όταν είναι υγιής, σχηματίζει συμπλέγματα με δύο άλλους τύπους πρωτεΐνης, γνωστές ως neurexin και neuroligin (επίσης συχνά μεταλλαγμένες σε ΔΑΦ). Αυτά τα συμπλέγματα γεφυρώνουν με φυσιολογικό τρόπο τα συναπτικά κενά και μπορούν να μεταδώσουν πληροφορίες από την πλευρά του «ακούσματος» της σύναψης στην πλευρά της μετάδοσης. Αυτή η “προς τα πίσω” ροή των πληροφοριών ολοκληρώνει έναν κύκλο ανατροφοδότησης μεταξύ των δύο νευρώνων που είναι πιθανό να είναι υπεύθυνος για την ενίσχυση και την ενδυνάμωση της σύνδεσης.

Η Δρ Μοντγκόμερι και η ομάδα της θεωρούν ότι το σύμπλεγμα των Shank3/neurexin/neuroligin πρωτεϊνών είναι ζωτικής σημασίας για την ικανότητα των νευρώνων να μεταφέρουν αποτελεσματικά πληροφορίες σε όλο το μήκος των συνάψεων, έτσι ώστε να διασφαλιστεί ότι θα περάσει το σωστό μήνυμα με την κατάλληλη δύναμη.

Αυτό το σύμπλεγμα των πρωτεϊνών βοηθά και τις δύο πλευρές των συνάψεων να συντονιστούν, ώστε να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα των μηνυμάτων, και αυτό με τη σειρά του αυξάνει την πιθανότητα επιτυχούς μετάδοσης στο μέλλον. Ως εκ τούτου, μεταλλάξεις ΔΑΦ εμποδίζουν αυτήν την αποτελεσματική μεταφορά πληροφοριών μεταξύ των νευρώνων, η οποία πιθανότατα αποτελεί τη βάση των συμπεριφορικών και γνωσιακών αλλαγών που συμβαίνουν σε άτομα με ΔΑΦ.

Περιέργως, το αντίθετο συμβαίνει όταν οι νευρώνες εκφράζουν πολλαπλά αντίγραφα του γονιδίου SHANK3, όπως έχει αποδειχτεί ότι συμβαίνει στο σύνδρομο Asperger. Στην περίπτωση αυτή, η επικοινωνία μεταξύ των νευρώνων γίνεται πολύ ισχυρότερη, αυξάνοντας την αποτελεσματικότητά τους και παρέχοντας έναν πιθανό μηχανισμό για την ενισχυμένη γνωστική λειτουργία που σχετίζεται με αυτό το σύνδρομο.

«Αυτό είναι πραγματικά συναρπαστικά πράγματα», λέει η Δρ Μοντγκόμερι. “Τώρα έχουμε εντοπίσει τα προβλήματα που προκαλούν αυτές οι μεταλλαγμένες πρωτεΐνες, έχουμε μια εστία για την ανάπτυξη θεραπειών για την αντιστάθμιση των συναπτικών ελλειμμάτων που προκύπτουν. Αυτό είναι το επόμενο βήμα. ”

Η διευθύνουσα σύμβουλος του Autism NZ Alison Molloy λέει, “Είναι μεγάλη χαρά που αυτή η έρευνα συμβαίνει στη Νέα Ζηλανδία. Για εκείνους μέσα στο φάσμα του αυτισμού, και τις οικογένειές τους, αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να προσβλέπουμε σε μια εποχή που τα χαρακτηριστικά του αυτισμού μπορούν να είναι διαχειρίσιμα, καθιστώντας τη διαβίωση και την επικοινωνία πολύ λιγότερο αγχωτική για αυτούς. ”

Το ερευνητικό πρόγραμμα χρηματοδοτήθηκε από τις επιχορηγήσεις από το Νευρολογικό Ίδρυμα της Νέας Ζηλανδίας και το Ιατρικό Ερευνητικό Ίδρυμα του Όκλαντ.

Πηγή:
The University of Auckland – New Zeland http://www.auckland.ac.nz/uoa/home/template/news_item.jsp?cid=528804
10/11/12
*Η Φανή Βαγγελάτου είναι Λογοθεραπεύτρια-Ειδ. Παιδαγωγός M.A. Περισσότερες πληροφορίες στο:
www.planitis.eu

από τη Φανή Βαγγελάτου-Λογοθεραπεύτρια*

Πολλοί γονείς ανησυχούν μήπως το παιδί τους αντιμετωπίζει κάποια μαθησιακή δυσκολία (γράψαμε γι’ αυτές σε προηγούμενο κείμενο). Οι σχολικές επιδόσεις, τα επαναλαμβανόμενα λάθη, η δυσκολία συγκέντρωσης και ο χρόνος μελέτης αποτελούν δείγματα μαθησιακών δυσκολιών, αποτελούν όμως και τυπικές συμπεριφορές μάθησης..

Διαβάστε το παρακάτω ερωτηματολόγιο, απαντήστε στις ερωτήσεις και μάθετε πώς να αντιμετωπίσετε τις δυσκολίες του παιδιού (ή του μαθητή σας).

ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ: Απαντήστε στις παρακάτω ερωτήσεις με ΝΑΙ ή ΟΧΙ. Έπειτα, διαβάστε προσεκτικά στο τέλος του ερωτηματολογίου τι μπορεί να σημαίνουν οι απαντήσεις που δώσατε.

1. Αντιμετώπισε το παιδί έντονες δυσκολίες στην άρθρωση σε μικρότερη ηλικία (παρέλειπε/αντικαθιστούσε περισσότερα από ένα γράμματα, μπέρδευε συλλαβές, άργησε να «καθαρίσει» ο λόγος του);

2. Υπάρχει γονέας ή άλλος στην οικογένεια με διαγνωσμένες μαθησιακές δυσκολίες ή γενικώς δυσκολίες κατά τη φοίτησή του στο σχολείο (συχνά παππούδες και γιαγιάδες αναφέρουν «δεν έπαιρνα τα γράμματα», «δε μου άρεσε το σχολείο»);.

3. Το δωμάτιο/πράγματα του παιδιού είναι συνήθως ακατάστατα και ανοργάνωτα;

4. Συχνά πριν τελειώσει μια δραστηριότητα/ένα παιχνίδι, περνάει σε άλλο γρήγορα και απότομα.

5. Έχει φυσική κλίση προς κάποιο άθλημα ή γενικότερα προς τον αθλητισμό;

6. Έχει φυσική κλίση προς τη ζωγραφική ή κάποια άλλη καλλιτεχνική δραστηριότητα;

7. Έχει φυσική κλίση σε δραστηριότητες που απαιτούν καλό χειρισμό λεπτής κινητικότητας (μαστορέματα, βίδωμα/ξεβίδωμα, υπολογιστές, κλπ.);

8. Θεωρείτε πως οι σχολικές του επιδόσεις δε συμφωνούν με τους χρόνους μελέτης του;

9. Δυσκολεύεται/μοιάζει να ξεχνάει απλούς ορθογραφικούς κανόνες, όπως καταλήξεις ρημάτων, ουσιαστικών και επιθέτων;

10. Δυσκολεύεται να αποδώσει γραπτά ή/και προφορικά ένα κείμενο που γνωρίζετε πως έχει μελετήσει/μια ιστορία που θέλει να αφηγηθεί;

11. Δυσκολεύεται σε απλές μαθηματικές πράξεις (ξεχνάει κρατούμενα, μπερδεύει τα σύμβολα, μπερδεύεται στον προσανατολισμό στις κάθετες πράξεις);

12. Δυσκολεύεται στην επίλυση προβλημάτων (να αναγνωρίσει ποιά/ποιές πράξεις θα οδηγήσουν στη λύση του προβλήματος);

13. Χρησιμοποιεί περιορισμένο λεξιλόγιο για την ηλικία του;

14. Έχει έντονα αρνητικά συναισθήματα για το διάβασμα ή το σχολείο;

15. Έχουν υπάρξει επεισόδια επιθετικής συμπεριφοράς από/προς τους συμμαθητές του;

16. Μιλάει με άσχημα λόγια σε εσάς για τη δασκάλα/δάσκαλό του;

17. Έχει προβληματιστεί ο δάσκαλος/α για τις επιδόσεις του;

18. Προβληματίζεστε εσείς για τις επιδόσεις του παιδιού στο σχολείο;

Στην περίπτωση που έχετε απαντήσει περισσότερες από 6 ερωτήσεις με ΝΑΙ, τότε καλό θα ήταν να αρχίσετε να αναρωτιέστε αν το παιδί σας όντως αντιμετωπίζει κάποια μαθησιακή δυσκολία που τον δυσκολέυει στις επιδόσεις του στο σχολείο.

Το ερωτηματολόγιο αυτό ΔΕΝ μπορεί να αποτελέσει διαγνωστικό εργαλείο, όμως αν εσείς που είστε γονέας και γνωρίζετε το παιδί σας καλύτερα από οποιονδήποτε, έχετε ανησυχία ή έστω και κάποιον προβληματισμό καλό θα ήταν να απευθυνθείτε αμέσως σε κάποιον ειδικό.

Ο δημόσιος φορέας διάγνωσης και αξιολόγησης μαθησιακών δυσκολιών είναι τα ΚΕΔΔΥ (μέχρι σήμερα που γνωρίζουμε) και ο ρόλος τους είναι να αξιολογούν τους μαθητές και να τους εφοδιάζουν με τις κατάλληλες επίσημες γνωματεύσεις, αλλά και να δίνουν οδηγίες για την αντιμετώπισή τους στο σχολικό περιβάλλον. Δυστυχώς, λόγω της ρευστότητας της κατάστασης στη χώρα μας, η καλύτερη και ορθότερη διαδικασία για να ενημερωθείτε πώς να κλείσετε ραντεβού, θα ήταν να τηλεφωνήσετε στο ταμείο σας (προ ΕΟΠΠΥ) και να ρωτήσετε εκεί ποια διαδικασία θα πρέπει να ακολουθήσετε. Επειδή ο χρόνος αναμονής στα ΚΕΔΔΥ (όπως μέχρι τώρα γνωρίζουμε) είναι αρκετά μεγάλος, καλό θα ήταν να κλείσετε (με τον ίδιο τρόπο) και μια αξιολόγηση σε κάποιο ιατροπαιδαγωγικό κέντρο ή δημόσιο νοσοκομείο που έχει την κατάλληλη διεπιστημονική ομάδα. Σε τέτοια περίπτωση – και επειδή συνήθως τα νοσοκομεία έχουν μικρότερο χρόνο αναμονής – δεν παίρνετε τη λεπτομερή αξιολόγηση των δυσκολιών του παιδιού, αλλά έχετε στα χέρια σας ένα χαρτί από δημόσιο φορέα, το οποίο μπορείτε να χρησιμοποιήσετε στο σχολείο μέχρι να περάσετε και από τα ΚΕΔΔΥ τα οποία είναι τα καθ’ ύλην αρμόδια.

Μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία της επίσημης αξιολόγησης, το παιδί θα ήταν φρονιμότερο να ξεκινήσει ήδη να υποστηρίζεται από ειδικό δάσκαλο για να το βοηθήσει να καλύψει τα κενά του και να ανακτήσει την αυτοπεποίθηση που ίσως έχει χάσει εξαιτίας των δυσκολιών του.

Κάποιες φορές, τα σχολεία (ανάλογα με το διευθυντή και το δάσκαλο) δέχονται και τη γνωμάτευση και τη συνεργασία ιδιωτών για να τους διαφωτίσει για τις δυσκολίες του παιδιού, αφού γνωρίζουν πόσο χρονοβόρα είναι η διαδικασία μιας επίσημης διάγνωσης.
Μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας για τις απορίες σας! Σε μας η αξιολόγηση ήταν πάντα χωρίς καμία οικονομική επιβαρυνση και η συνεργασία μας με όποια σχολεία το επιτρέπουν, δεδομένη. Κλείστε ραντεβού και ελάτε να συζητήσουμε για τα ατομικά και τα ομαδικά μας προγράμματα από κοντά.

*Η Φανή Βαγγελάτου είναι Λογοθεραπεύτρια-Ειδ. Παιδαγωγός M.A. Περισσότερες πληροφορίες στο:
www.planitis.eu