Tag:

ερώτημα

Αναπαντεχη εγκυμοσύνη, τι να κάνω; από τη Μαρία Μάρκου

από τη Μαρία Μάρκου–Ψυχολόγο*

Κι ενώ η ζωή σου κυλάει σπουδάζοντας, δουλεύοντας, κάνοντας και τα δυο ή τίποτα από αυτά αλλά κάτι άλλο, μια απρογραμμάτιστη καθυστέρηση έρχεται να σε προβληματίσει…

Καταρχήν να είσαι ψύχραιμη. Δεν υπάρχει λόγος να αγχωνόμαστε με πιθανότητες. Η καθημερινότητα έχει ήδη αρκετές έγνοιες που μας απασχολούν οπότε το πρώτο πράγμα που έχεις να κάνεις είναι να βεβαιωθείς για την ενδεχόμενη εγκυμοσύνη μιας και η καθυστέρηση μπορεί να οφείλεται σε διάφορους λόγους πλην της κύησης με συνηθέστερους την αλλαγή του κύκλου και το στρες. Προμηθεύσου λοιπόν ένα τεστ εγκυμοσύνης από το φαρμακείο κι αν βγει θετικό τότε κλείσε άμεσα ραντεβού με γυναικολόγο ώστε να σιγουρέψεις το αποτέλεσμα.

Αφού πια είσαι βέβαιη ήρθε η ώρα της απόφασης. Για να παρθεί όμως αυτή οφείλεις να ενημερώσεις και τον ανήξερο μπαμπά ακόμη κι αν είσαι σίγουρη πως θα διακόψεις την αναπάντεχη εγκυμοσύνη. Φυσικά και σου ανήκει το σώμα σου. Το έμβρυο όμως εντός σου χρειάστηκε δυο άτομα για να συλληφθεί και αποτελεί δικαίωμά του να το γνωρίζει και δική σου υποχρέωση να του το γνωστοποιήσεις.

Τώρα που γνωρίζετε και οι δυο την κατάσταση ήρθε η στιγμή να σκεφτείτε και κατά το δυνατόν να συνδιαμορφώσετε την επιλογή σας…
Αν το μοναδικό πράγμα που σε διστάζει είναι ότι δεν αισθάνεσαι έτοιμη να γίνεις μητέρα παρότι είναι κάτι που πάντα ήθελες, έχε στον νου σου πως κανένας γονέας δεν είναι στην πραγματικότητα έτοιμος μέχρι τελικά να γίνει! Κάποια πράγματα στη ζωή δεν μαθαίνονται ούτε είναι αντικείμενα πρότερης εκπαίδευσης. Ευτυχώς η φύση έχει προνοήσει για εμάς και μας έχει χαρίσει κάποια ένστικτα ώστε να τα βγάλουμε πέρα σε διάφορες καταστάσεις. Ένα από αυτά και μάλιστα αξιόλογο είναι και το ένστικτο της μητρότητας. Εμπιστεύσου το και προσπάθησε να αποβάλεις το άγχος σχετικά με το αν θα τα καταφέρεις να γίνεις καλή μαμά αρκεί να διαθέτεις αγάπη και μεράκι για να γίνεις μία από αυτές.

Αν πάλι οι δισταγμοί σου είναι περισσότεροι μιας και υπάρχουν εκκρεμότητες, οικονομικές δυσκολίες ή πλάνα που αναγκαστικά θα πρέπει να μείνουν έστω για κάποιο χρονικό διάστημα απραγματοποίητα και αυτό δεν θες να συμβεί, τότε παρέμεινε ψύχραιμη και με ηρεμία κάνε την επιλογή σου.

Το να κάνεις παιδί είναι μια απόφαση αμετάκλητη και η γονεϊκή ιδιότητα ισόβια άσχετα αν οι υποχρεώσεις αλλάζουν ανάλογα με την ηλικία του απογόνου. Αν αυτό λοιπόν είναι ασυμβίβαστο με τα σχέδιά σου τότε δεν είσαι αναγκασμένη να το κάνεις μιας και ό,τι κάνουμε υπό πίεση συνήθως το κάνουμε με λάθος ή κακό τρόπο.

Σε σχετικές μακροχρόνιες έρευνες έχει βρεθεί πως παιδιά που συλλήφθηκαν κατά λάθος και η μητέρα αμφιταλαντευόνταν για την κύηση μέχρι και το τέλος αυτής, συγκριτικά με παιδιά που γεννήθηκαν κατ’επιλογήν, παρουσιάζουν προβλήματα συμπεριφοράς (επιθετικότητα ή απομόνωση) καθώς και κακή μαθησιακή απόδοση.
Αν η απόφασή σου τελικά είναι αρνητική, θυμήσου πως εκτός από την διακοπή υπάρχει πάντα και η λύση της υιοθεσίας.

Για να καταλήξουμε, όσο και να προγραμματίζεις τη ζωή εκείνη πάντα έχει τρόπο να σε εκπλήσσει. Μια απροσεξία μπορεί να γίνει ένα καλό μάθημα ώστε να προσέχεις περισσότερο έπειτα. Μπορεί όμως και να γίνει η αρχή ενός νέου δρόμου που σε ενδιαφέρει να τον ανακαλύψεις. Όπως συμβαίνει με όλα τα πράγματα και τις καταστάσεις όσο αναπάντεχες κι αν είναι, εκείνο που χρειάζεται για τη διαχείρισή τους είναι η επιλογή και η συνείδηση τούτης της επιλογής. Σκέψου λοιπόν το μονοπάτι που θες να περπατήσεις και επέλεξε εκείνο στο οποίο θα πορεύεσαι στις επιθυμίες σου. Μόνο τότε η ζωή περπατιέται εύκολα χωρίς να τρέχουμε αγχωμένοι και ανήσυχοι μακριά της ή να την αποφεύγουμε θλιμμένοι και αδύναμοι.

Για περισσότερες πληροφορίες για την Μαρία Μάρκου, μπορείτε να διαβάσετε εδώ

17/02/2014 0 comments

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Μαμά γιατί εμείς πάμε διακοπές χωρίς το μπαμπά; από την Έρη Πιπεράκη

written by The K-magazine

Ερώτημα που όλο και συχνότερα ακούγεται από τα χείλη των παιδιών, αφού στη σημερινή εποχή είναι μεγάλος ο αριθμός των ζευγαριών που τελικά οδηγούνται στο διαζύγιο, με επιπτώσεις σε όλα τα μέλη της οικογένειας και όχι μόνο στους συντρόφους.

Πολλά παιδιά και έφηβοι ερμηνεύουν το διαζύγιο των γονιών τους ως απόρριψη και εγκατάλειψη των ίδιων, βιώνουν συναισθήματα ανασφάλειας αφού φοβούνται ότι το ίδιο μπορεί να συμβεί στη σχέση τους με τον ένα ή με τον άλλο γονιό και έτσι αναπτύσσουν συναισθήματα θυμού απέναντι στους γονείς τους.

Κάθε παιδί θα προτιμούσε να ζει και με τους 2 γονείς του και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο χωρισμός των γονιών είναι οδυνηρός για τα παιδιά. Όμως οι εντάσεις ανάμεσα στους γονείς, που συνήθως προηγούνται του διαζυγίου, έχουν δυσμενέστερες συνέπειες στην ψυχολογία τους. Η κακή επικοινωνία που υπάρχει μεταξύ των γονέων πριν αλλά και μετά το διαζύγιο, είναι αυτή που πληγώνει περισσότερο τα παιδιά. Γι’ αυτό το λόγο, είναι σημαντικό γονείς που δεν κατάφεραν να έχουν μια αρμονική συμβίωση, να έχουν ένα «αρμονικό διαζύγιο», που μακροπρόθεσμα θα βοηθήσει τα παιδιά να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες της οικογένειας και να μην επηρεάσει αρνητικά την ψυχική τους υγεία.

Όταν πια η κατάσταση ανάμεσα στους συντρόφους είναι δύσκολη, τα παιδιά δεν μπορούν να μένουν στο σκοτάδι, αφού οι εντάσεις που βιώνουν και η συναισθηματική απομάκρυνση των γονέων, εντείνει την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια τους. Βέβαια οι γονείς θα πρέπει να μιλήσουν στα παιδιά, μόνο όταν έχουν πάρει την οριστική απόφαση και να τα ενημερώσουν όσο το δυνατόν νωρίτερα για να μην υπάρχει περίπτωση να το ακούσουν από κάποιον άλλο. Η ενημέρωση πρέπει να γίνει και από τους 2 γονείς, ώστε τα παιδιά να κατανοήσουν ότι ήταν μια κοινή απόφαση – ακόμα κι αν δεν είναι έτσι – για να μην κατηγορήσουν τον ένα από τους δυο γονείς.
Είναι σημαντικό ν’ απαντήσουν με ειλικρίνεια στα παιδιά, ότι χωρίζουν επειδή έπαψαν πια να είναι χαρούμενοι μαζί, αλλά ότι ο καθένας χωριστά θα είναι πολύ χαρούμενος μαζί τους. Τα παιδιά αλλά και οι έφηβοι, θα πρέπει να νιώσουν την ασφάλεια, ότι παρόλο που δεν θα μένουν πια όλοι μαζί, οι γονείς τους θα εξακολουθούν να τ’ αγαπούν και να τα φροντίζουν.
Οι γονείς θα πρέπει να εκφράσουν και οι ίδιοι την απογοήτευση που νιώθουν από την εξέλιξη της σχέσης τους και να ενθαρρύνουν τα παιδιά να εκφράσουν τις ερωτήσεις τους και τα συναισθήματά τους. Παράλληλα, είναι σημαντικό να συζητήσουν με τα παιδιά τις αλλαγές που θα συμβούν στη ζωή τους σχετικά με τη διαμονή τους, τη διαμονή του γονέα που θ’ αποχωρίσει από το σπίτι καθώς και την επικοινωνία μαζί του.

Τα παιδιά βιώνουν περίπλοκα συναισθήματα από το χωρισμό των γονιών τους, γι’ αυτό είναι σημαντικό οι γονείς να παραμένουν συναισθηματικά διαθέσιμοι και να υπάρχει μεταξύ τους κοινή στάση και πνεύμα συνεργασίας όσον αφορά στο χειρισμό των παιδιών. Οι αντιδράσεις των παιδιών στα διάφορα ηλικιακά στάδια που διανύουν τη στιγμή του χωρισμού των γονιών τους είναι διαφορετικές, έντονες αρχικά αλλά σταδιακά αμβλύνονται με τη στάση που διατηρούν οι γονείς απέναντί τους.
Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας, ταράζονται πολύ και λυπούνται από το χωρισμό των γονιών τους, με αποτέλεσμα να εκδηλώνουν συμπεριφορές έντονης προσκόλλησης και ανασφάλειας. Έτσι μπορεί να εμφανίσουν διαταραχές στον ύπνο, στο φαγητό, νυχτερινή ενούρηση, άρνηση ν’ αποχωριστούν το γονέα ή και επιθετικότητα απέναντι σε άλλα παιδιά.
Στη σχολική ηλικία, υπάρχει θλίψη αλλά τα παιδιά εκδηλώνουν έντονο θυμό κυρίως προς το γονιό με τον οποίο ζουν – που τις περισσότερες φορές είναι η μητέρα – αφού θεωρούν ότι αυτός είναι υπεύθυνος για την απουσία του άλλου γονιού από το σπίτι. Παράλληλα, δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν στις υποχρεώσεις τους και παραμελούν τα μαθήματά τους.
Στην προεφηβεία, τα παιδιά καλύπτουν τη θλίψη τους μέσα από το παιχνίδι ή άλλες δραστηριότητες που απορροφούν το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειας και του χρόνου τους. Συμπεριφέρονται σαν να μην τους απασχολεί αυτό που συμβαίνει και είναι δύσκολο να προσεγγίσει κάποιος τα παιδιά σ’ αυτό το ηλικιακό στάδιο, αφού αισθάνονται αμηχανία και δεν θέλουν να μιλούν γι’ αυτό που τους προκαλεί θλίψη.
Οι έφηβοι, απομονώνονται περισσότερο, απομακρύνονται από τη ζωή της οικογένειας και αναζητούν διέξοδο σε άλλες σχέσεις εκτός σπιτιού που τους δίνουν την αίσθηση ότι ανήκουν σταθερά σε μια ομάδα.

Η κατανόηση των συναισθημάτων που βιώνει ένα παιδί όταν αντιμετωπίζει το χωρισμό των γονιών του, είναι η πυξίδα για τον τρόπο που οι γονείς θα του συμπεριφέρονται ώστε να μην επιβαρύνουν τη συναισθηματική του κατάσταση.

Είναι σημαντικό ν’ απουσιάζουν οι εντάσεις μεταξύ των γονέων, να μην κατηγορεί ο ένας γονιός τον άλλο στα παιδιά ή/και να τα χρησιμοποιεί για να περνάει μηνύματα προς τον άλλο γονιό, καθώς και να μην υποτιμά το χρόνο και τις δραστηριότητες που κάνει το παιδί μαζί του, αφού τα παιδιά εισπράττουν την εχθρότητα που αναπτύσσεται ανάμεσά τους.

Παράλληλα ο κάθε γονιός πρέπει να είναι συνεπής σ’ αυτό που έχει υποσχεθεί και κυρίως ο γονιός που απουσιάζει να δηλώνει με συνέπεια την παρουσία του (τηλεφωνική ή προσωπική) ακόμα κι αν ο χρόνος που διαθέτει είναι λίγος.

Η ψυχική υγεία ενός παιδιού εξαρτάται από την ικανότητά του να διατηρεί σταθερούς δεσμούς και με τους δυο γονείς του, οι οποίοι πρέπει να συνεργάζονται στενά για θέματα που το αφορούν, αφού αποτελούν τα σημεία αναφοράς του. Είναι σημαντικό να νιώθει, ότι η οικογένεια του ως δομή συνεχίζει να υπάρχει ακόμα κι αν οι γονείς του έχουν χωρίσει ως σύντροφοι.

Σιγά – σιγά θ’ απολαμβάνει τις διακοπές του με κάθε γονιό ξεχωριστά, αφού θα καταλάβει ότι και οι δυο είναι σύμμαχοι στη φροντίδα τους γι’ αυτό.

*Η Έρη Πιπεράκη είναι Κλινική Ψυχολόγος και Ειδική Παιδαγωγός κάτοχος Master of Science από το Northern Illinois University των Η.Π.Α, για περισσότερες πληροφορίες, πατήστε εδώ

Σχετικά άρθρα:

–Η πεθερά μπορεί να σώσει τους άντρες από… διαζύγιο

–Περισσότερα αδέλφια, λιγότερες πιθανότητες για διαζύγιο!

–Όταν η νέα σύντροφος του πατέρα (μητριά;) μπαίνει στην οικογένεια , από την Δήμητρα Βαΐτσου

–Χωρίσατε; Απομακρυνθείτε από τα social media….

09/12/2013 1 comment

ΑΠΟΨΕΙΣ

Έρωτας ή αγάπη; από την Jasmine (Asiko) Altunyan

written by The K-magazine

Την Ελλάδα μας την αγαπώ για πολλούς λόγους! Για τον ήλιο της, την φύση της, τις απίστευτες παραλίες της (φέτος πήγα στην στην Ελαφόνησο και έπαθα σοκ!!), το καλοκαίρι της, μα πάνω από όλα τους ανθρώπους της. Είμαστε πολύ τυχεροί που ζούμε σε μια χώρα που η αδελφοσύνη, η οικογένεια, η φιλία, το γλέντι, η ανθρωπιά και το χαμόγελο είναι τα συστατικά των κατοίκων. Και ξέρετε…το χαμόγελο αυτό, το πραγματικό, είναι μεταδοτικό και σε κάνει να λάμπεις!

Τέλος Αυγούστου, λίγο μετά τις διακοπές, χρειάστηκε να πάω σε σε κάποια δημόσια υπηρεσία για να τακτοποιήσωκάποια ζητήματα και όπως φαντάζεστε η ουρά ήταν απίστευτη. Τράβηξα λοιπόν το χαρτάκι μου και περίμενα στην σειρά μου υπομονετικά. Πίσω μου στεκόταν ένας κύριος μεγάλης ηλικίας, γύρω στα εβδομήντα πέντε και από πίσω ακριβώς ένας κύριος γύρωστα πενήντα. “Είναι έρωτας ξέρετε η Σταυρούλα” λέει ο μεσήλικας κύριος στον ηλικιωμένο από πίσω μου, κοιτώντας με νόημα την μια από τις ταμίες. “Έρωτας η αγάπη;” του απαντάει ο ηλικιωμένος με ένα ευγενέστατο χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη του.
Ο μεσήλικας με ένα βλέμμα απορίας του απαντάει πως δεν γνωρίζει και απευθύνει την εξής ερώτηση σε όλους όσους βρίσκονταν στην ουρά “Αλήθεια, εσείς μπορείτε να μου εξηγήσετε την διαφορά έρωτα και αγάπης;” Μετά από αυτό,οι δύο ώρες που πέρασα στεκόμενη σε μια ουρά, ήταν ίσως από τις πιο ενδιαφέρουσες που έχω ζήσει. Όλοι ανεξαιρέτως είπαν την άποψή τους και μέσα σε λίγα μόλις λεπτά, άνθρωποι που δενγνωρίζονταν, μετατράπηκαν σε μια παρέα που ανέλυε τις διαφορές αγάπης και έρωτα, δίνοντας ακόμα και προσωπικά παραδείγματα. Απίστευτο!

Όλοι μας το έχουμε σκεφτεί… ο έρωτας περνάει και μένει η αγάπη; Ποιό είναι πιο έντονο; Πως γίνεται να χωρίζεις με έναν άνθρωπο πουαγαπάς ή είσαι ερωτευμένος και μετά από κάποιο διάστημα να σου περνάει αυτό το συναίσθημα; Που πάει όλη αυτή η αγάπη, η ένταση, το πάθος; Εξαφανίζεται; Δεν θέλω να σας ζαλίσω με ερωτήσεις, άλλωστε δεν ξέρω πόσα από αυτά μπορούν να απαντηθούν, θα σας πω απλά αυτό που πιστεύω
προσωπικά σε συνδυασμό με όλα αυτά που άκουσα εκείνη την ημέρα.

Ο έρωτας κινείται από το πάθος, είναι ένα συναίσθημα που μπορεί να είναι άκρως εγωιστικό, σε τυφλώνει και σε κάνει να νιώθεις πως όλος ο κόσμος γυρνάει γύρω από τον άνθρωπο που σου δημιουργεί αυτήν την αίσθηση. Είναι το ένα από τα βασικότερα συστατικά των ερωτικών σχέσεων και πιστεύω πως αν φύγει εντελώς και μετατραπεί σε συντροφική αγάπη (όπως λένε πολλοί) η σχέση αλλάζει πρόσωπο και παύει να είναι ερωτική, χάνει την σπιρτάδα της.

Η αγάπη τώρα είναι ένα εξευγενισμένο συναίσθημα, με κύριο χαρακτηριστικό της την αυταπάρνηση και την τάση του να δίνεις χωρίς να ζητάς κάτι σε αντάλλαγμα. Πιστεύω πως η αγάπη έχει πολλές μορφές και πως η ανώτερη από όλες τις μορφές της είναι αυτή που έχει μια μητέρα για το παιδί της. Άλλες μορφές της είναι η φιλική αγάπη, η αγάπη για την πατρίδα, τον γονιό, τον αδερφό και φυσικά για όλα αυτά που νιώθουμε πως μπορούμε να δώσουμε ένα κομμάτι του εαυτού μας χωρίς να πάρουμε κάτι πίσω.

Δύσκολο πράγμα τα συναισθήματα και ειδικά το να προσπαθείς να τα αναλύεις όταν η πείρα σου στην ζωή είναι τόσο μικρή όσο η δική μου. Δεν έχω ξεκάθαρες
απαντήσεις για όλα αυτά τα ερωτήματα, ούτε έχω παραδείγματα να σας δώσω. Το μόνο που ξέρω (το έμαθα εκείνη την ημέρα) είναι πως στην ζωή μας δεν πρέπει να φοβόμαστε τα συναισθήματα, πρέπει να τα ζούμε όλα στο έπακρον, γιατί αυτά είναι που στο τέλος θα καθορίσουν την ποιότητα της ζωής μας. Οπότε αφήστε τα θετικά σας συναισθήματα να σας κυριεύσουν και αφήστε πίσω σας όλα τα αρνητικά.

Σας φιλώ,
Jasmine (Asiko) Altunyan

03/09/2013 1 comment

ΕΡΕΥΝΕΣ

“Ένα κοτόπουλο διασχίζει το δρόμο. Γιατί;”

written by Κατερίνα Μαντά

Διαβάστε πώς θα απαντούσαν και θα αντιδρούσαν διάσημοι-κι ισως όχι τόσο διάσημοι- άνδρες, από τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, ως τον Φρόυντ και τον Αλέξη Τσίπρα, σε αυτό το πολύ απλό γεγονός!

FACT: Ένα κοτόπουλο διασχίζει το δρόμο.

[faq]
[faq_question]Γιατί διέσχισε το δρόμο;[/faq_question]
[faq_answer][/faq_answer]
[/faq]

ΠΛΑΤΩΝ: Για το καλό του. Στην άλλη πλευρά του δρόμου βρίσκεται η αλήθεια.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ: Είναι στη φύση του κοτόπουλου να διασχίζει τους δρόμους.

ΓΑΛΙΛΑΙΟΣ: Κι όμως τον διέσχισε

ΜΑΚΙΑΒΕΛΙ: Ο σκοπός, να περάσει το κοτόπουλο το δρόμο, αγιάζει τα μέσα -όποια κι αν είναι αυτά.

ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ: Ηταν ιστορικά αναπόφευκτο.

ΔΑΡΒΙΝΟΣ: Τα κοτόπουλα στο πέρασμα των αιώνων επιλέχτηκαν από τη φύση με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι σήμερα γενετικώς ικανά να διασχίζουν δρόμους.

ΣΙΓΚΜΟΥΝΤ ΦΡΟΙΝΤ: Το γεγονός ότι ασχολείστε με το εάν το κοτόπουλο διέσχισε το δρόμο αποδεικνύει ότι διακατέχεστε από σύνδρομα ανασφάλειας και ότι η σεξουαλικότητά σας είναι καταπιεσμένη.

ΜΑΡΤΙΝ ΛΟΥΘΕΡ ΚΙΝΓΚ: Ονειρεύομαι έναν κόσμο όπου κάθε κοτόπουλο θα είναι ελεύθερο να διασχίζει το δρόμο χωρίς να δίνει λογαριασμό για την πράξη του.

ΓΙΟΥΡΙ ΓΚΑΓΚΑΡΙΝ: Για να πάει εκεί όπου κανένα άλλο κοτόπουλο δεν έχει πάει πριν.

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ: Εμείς με σεμνότητα και ταπεινότητα εξασφαλίσαμε τις προϋποθέσεις σε όλα τα κοτόπουλα της Ελλάδος να διασχίζουν ανεμπόδιστα τους δρόμους, χωρίς παρέμβαση νταβατζήδων.

ΜΠΙΛ ΓΚΕΙΤΣ: Είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας αναγγείλουμε ότι μόλις κυκλοφόρησε το νέο Chicken Office 2.011 που δεν διασχίζει μόνο το δρόμο, αλλά εκκολάπτει, αρχειοθετεί, σχεδιάζει και άλλα ενδιαφέροντα.

ΚΩΣΤΑΣ ΠΡΕΚΑΣ: Αξιοσέβαστο κοτόπουλο, χαίρομαι που η ελληνική σου παιδεία, σου επιτρέπει να περνάς το δρόμο με το ήθος και το κάλλος των αρχαίων μας προγόνων. Να προσθέσω επίσης, ότι είναι ντροπή και διασυρμός να χαρακτηρίζεται η Επανάσταση, Χούντα και το κοτόπουλο το γνωρίζει καλώς.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Μόνο εγώ, εδώ στο Τηλεάστυ, τόλμησα να πω και να αποκαλύψω ότι το κοτόπουλο προήλθε από ισραηλίτικο αβγό.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Πρέπει να αφουγκραστούμε τις σκέψεις και τις ανάγκες που έχει το κάθε κοτόπουλο. Να νοιώθει ότι έχει την ελευθερία να περπατάει στους δρόμους χωρίς τον φόβο των τροχοφόρων της δεξιάς!

ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: Το κοτόπουλο είναι τυχερό που δεν διασχίζει τον δρόμο που μένει ο κ. Πάγκαλος! Θα είχε γίνει θύμα της αχαλίνωτης όρεξής του!

ΚΩΣΤΑΣ ΖΟΥΡΑΡΙΣ: Ω υπερφίαλη όρνις, ω πουλοκλαίουσα, περιπεσούσα στις υποανθρωπιστικοαναλυτικές σου διακυμάνσεις, πώς θα διασχίσεις τον σπαρμένο με οιοφαινάκες υποσχέσεις δρόμο, ω κνώδαλο;

ΕΝΑΣ ΙΝΔΟΣ: Εμείς έχουμε αγελάδες που κάνουν το ίδιο.

ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΤΗΣ Ν..Α.Σ.Α.: Στείλαμε πρώτα το κοτόπουλο για να μελετήσουμε τις συνθήκες διάβασης, πριν στείλουμε κάποιον άνθρωπο.

Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ : Πιάσ’το γρήγορα πριν περάσει απέναντι.

26/05/2013 0 comments

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Τζιλ Δούκα: Η ζωή δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο και σωστά εργαλεία….

written by The K-magazine

Πώς θα σας φαινόταν εάν μπορούσατε μέσα από μία ενδιαφέρουσα και ψυχαγωγική διαδραστική εμπειρία να παίρνατε απαντήσεις σε ορισμένα από τα καθημερινά ερωτήματα, που μας ταλανίζουν στον επαγγελματικό και τον οικογενειακό μας βίο; Να γνωρίζατε ενδιαφέροντες ανθρώπους από την Ελλάδα και το εξωτερικό, να μοιραζόσασταν μαζί τους τη γνώση, το χρόνο και τις προτάσεις τους και να κλείνατε αυτή την ολοήμερη και οικονομικά προσιτή «εξόρμηση» με ένα αναζωογονητικό πάρτυ; Αυτή η σπονδυλωτή εκδήλωση με το όνομα Better Life Day διοργανώνεται το Σάββατο 1^η Ιουνίου στο θέατρο του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδας (Pierce College) από την κ.Τζιλ Δούκα, η οποία ασκεί την τεχνική του coaching στην Ελλάδα μέσω της εταιρείας της Uniqueness Development Group, στην οποία είναι αντιπρόεδρος. Επίσης, έχει συμμετάσχει σε διεθνείς διοργανώσεις με ιδιαίτερη επιτυχία, μεταξύ των οποίων το TedxΤσενάϊ στην Ινδία το 2012, όπου έλαβε μέρος ως η μοναδική Ευρωπαία oμιλήτρια. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Κατερίνα Καπερναράκου: Τι πρόκειται να συμβεί το πρώτο Σάββατο του Ιουνίου;
Τζιλ Δούκα: Aυτό, που θέλουμε να κάνουμε στο Βetter Life Day είναι να μάθουμε εργαλεία και στρατηγικές για να βελτιώσουμε τη ζωή μας, τη δουλειά μας, την αυτοεικόνα μας, να μάθουμε τρόπους να διαχειριζόμαστε τις σχέσεις, την υγεία και τη φυσική μας κατάσταση, αλλά και την προσωπική μας ανάπτυξη και τα οικονομικά μας. Θέλουμε να γεφυρώσουμε αυτό το κενό μεταξύ της ακαδημαϊκής γνώσης και των καθημερινών μας προβλημάτων, για τα οποία δεν έχουμε ουσιαστική εκπαίδευση. Πρόκειται για μια μη κερδοσκοπική παγκόσμια πλατφόρμα, η οποία επιδίωξα να ξεκινήσει από την Ελλάδα και να δώσει το μήνυμα ότι μπορούμε να ξαναγεννηθούμε μέσα από τις στάχτες μας. Οι επόμενοι σταθμοί της θα είναι το Μεξικό, ο Καναδάς και η Σιγκαπούρη στις αρχές του 2014.

Κατερίνα Καπερναράκου: Ποιοι είναι οι συμμετέχοντες στο Better Life Day;
Τζιλ Δούκα: Καταρχήν, θα ήθελα να σημειώσω ότι η όλη εκδήλωση είναι πολύ ευρύτερη του coaching. Οι οκτώ ειδικοί σε διαφορετικούς τομείς της ζωής (σχέσεις, διαχείριση αλλαγών, χόμπυ, επαγγελματική αλλαγή κ.λπ) από την Ελλάδα και το εξωτερικό, που θα συμμετάσχουν, είναι διακεκριμένοι, προσφέρθηκαν αφιλοκερδώς, γιατί το Better Life Day είναι μη κερδοσκοπική οντότητα και γιατί θέλουν να συνδράμουν την Ελλάδα για να ορθοποδήσει ξανά. Ορισμένοι από αυτούς λαμβάνουν πολύ υψηλές αμοιβές, όταν προσκαλούνται να μιλήσουν για τα θέματά τους. Λόγου χάριν, η Σων Ντυπρόν έχει βραβευτεί με έξι βραβεία ΕΜΜΥ και επί 20 χρόνια διδάσκει χιλιάδες ανθρώπους πως να επικοινωνούν ως ηγέτες μέσω της δικτύωσης με σύγχρονα και παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης.

Με τους κκ.Γιάννη Καλογεράκη και Θοδωρή Παπαγιάννη

Κατερίνα Καπερναράκου: Ποιούς άλλους θα συναντήσουμε στο Better life Day;
Τζιλ Δούκα: Από την Ελλάδα θα είναι: ο Γιάννης Καλογεράκης, ο οποίος εφαρμόζει την ανθρωποκεντρική & βιωματική προσέγγιση στην εκπαίδευση, ενδυνάμωση και εμψύχωση στελεχών επιχειρήσεων και είναι επικεφαλής της εταιρείας JKM – Anthropocentric Corporate Training & Development, η Αννούσα Μελά, ειδική στην έναρξη και τη διαχείριση επιχειρήσεων ομορφιάς και lifestyle στα ΜΜΕ και fashion blogger , η Μαριλένα Γραφάκος, διεθνής χορογράφος, χορεύτρια και δασκάλα χορού σε πολλά διαφορετικά στυλ καθώς και ο Θοδωρής Παπαγιάννης, ο οποίος ασχολείται με εναλλακτικά προγράμματα κατάρτισης στελεχών με την εταιρεία του SUMMIT. Από τις ΗΠΑ πέραν της Σων Ντυπρόν, συμμετέχουν ο Σην Σμιθ, πιστοποιημένος life coach, πρόεδρος της δικής του εταιρείας σεμιναρίων κατάρτισης, και δημιουργός περισσότερων από 100 audio προγραμμάτων όλων των ειδών προσωπικής ανάπτυξης, από την Αυστρία ο Μάρτιν Λασκόλνιγκ, ιδρυτής και διευθυντής του Ινστιτούτου για την Ανάπτυξη του Δυναμικού, ο οποίος στην εκπαίδευση στελεχών και πελατών για την ολιστική επιτυχία συνδυάζει και τη βουδιστική φιλοσοφία και, τέλος, η Κάρολ Τάλμποτ, ειδικευμένη στις δεξιότητες ηγεσίας και το νευρογλωσσικό προγραμματισμό με τη δική της εταιρεία στο Ντουμπάϊ.

Κατερίνα Καπερναράκου: Πως θα λειτουργούν τα εργαστήρια;
Τζιλ Δούκα: Θα είναι μία πολύ διαδραστική εμπειρία, ενώ ο καθένας θα έχει τις δικές του «ασκήσεις» και θα κάνει ερωτήσεις στους ομιλητές. Θα μάθουμε παραδείγματος χάριν, πώς να αγαπάμε αυτό που κάνουμε στη δουλειά μας και πώς να κάνουμε αυτό, που πραγματικά αγαπάμε, θα εντοπίσουμε τα 8 σημεία του σώματός μας που μπορούν μέσα σε ελάχιστο χρόνο να απεγκλωβίσουν το 80% του άγχους μας, θα λάβουμε στυλιστικές συμβουλές, θα διαπιστώσουμε πως μέσα από το χορό θα ξεκλειδώσουμε την ενέργειά μας, αλλά και πως μπορούμε κάτω από οποιεσδήποτε οικονομικές συνθήκες και ραγδαίες αλλαγές να εκπέμψουμε προς τα έξω τον καλύτερο εαυτό μας. Στη συνέχεια όλο το υλικό και τα εργαστήρια με τις λύσεις θα είναι διαθέσιμα στο Διαδίκτυο.

Κατερίνα Καπερναράκου: Απ’ ότι καταλαβαίνω η λέξη-κλειδί είναι η «αλλαγή», έτσι δεν είναι;
Τζιλ Δούκα: Αυτή τη στιγμή όλοι μας χρειαζόμαστε τρόπους και εργαλεία για να διαχειριστούμε την αλλαγή, η οποία είναι ραγδαία. Ως άνθρωποι δεν είμαστε προετοιμασμένοι ούτε έχουμε τη γνώση να αντιμετωπίσουμε τόσο μεγάλες αλλαγές σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα εξαιτίας της διεθνούς οικονομικής κρίσης. Το coaching είναι ένα αποτελεσματικό εργαλείο για να διαχειριστούμε την αλλαγή, μεταμορφώνοντάς την σε θετικό στοιχείο. Έτσι μπορούμε, εντοπίζοντας τις δικές μας δυνάμεις να βελτιώσουμε την προσωπική και την επαγγελματική μας ζωή.

Κατερίνα Καπερναράκου: Πως διάλεξες αυτή τη δουλειά;
Τζιλ Δούκα: Αυτή με διάλεξε, για να πω την αλήθεια. Σε κάποια φάση της ζωής μου τα είχα όλα, εξαιρετική δουλειά, σχέση, καλούς συναδέλφους και χρήματα. Ωστόσο, αισθανόμουν πως κάτι μου έλειπε. Έψαξα να βρω διεξόδους και είχα την τύχη να πέσω επάνω στον Τζακ Κάνφιλντ, τον πιο επιτυχημένο coach της επιτυχίας της Αμερικής, παρακολούθησα το πρόγραμμά του και αντιλήφθηκα τη δυναμική του. Μέσα σε δυο μήνες κατόρθωσα να κάνω αλλαγές, τις οποίες πάλευα επί οκτώ χρόνια. Ήθελα αυτό το δώρο να το δώσω πίσω στον κόσμο, αποφάσισα να σπουδάσω το αντικείμενο και να αφοσιωθώ επαγγελματικά σε αυτό.

Κατερίνα Καπερναράκου: Τι αποκόμισες από την εμπειρία σου αυτή στην Ελλάδα;
Τζιλ Δούκα: Δραστηριοποιούμαστε με την Uniqueness Development Group τέσσερα χρόνια εδώ και έχουμε δει περισσότερους από 6.500 ανθρώπους. Διοργανώνουμε ανοιχτά σεμινάρια σε χώρους π.χ όπως τα Public αλλά και εξειδικευμένα εργαστήρια για το προσωπικό εταιρειών, όπως οι Microsoft, Κraft κ.λπ. Είναι πολύτιμο το βίωμα, που αποκομίζουμε από τη συναναστροφή μας με ανθρώπους, που μας προσέγγισαν είτε για προσωπικά είτε για επαγγελματικά ζητήματα. Ο κόσμος διψάει για λύσεις. Δεν είναι στη φύση μας η απαισιοδοξία, το μαύρο χρώμα δεν ταιριάζει στους ‘Ελληνες και γι’ αυτό αναζητούν ένα παραθυράκι. Κι αυτό με κρατάει εδώ, ειδάλλως θα μπορούσα να δουλεύω σε οποιοδήποτε άλλο μέρος του κόσμου.

Στην TEDx Chennai στην Ινδία

Κατερίνα Καπερναράκου: Πώς ήταν η εμπειρία σου στο TEDxChennai στην Ινδία;
Τζιλ Δούκα: Θα μπορούσα να την χαρακτηρίσω μαγική. Όταν έστειλα το βίντεο της υποψηφιότητάς μου, έλαβα την ενημέρωση πως είμαι μία από τους 700 δυνάμει ομιλητές και είχα ελάχιστες πιθανότητες. Ωστόσο, η απάντηση ήταν θετική. Βρέθηκα σε ένα ακροατήριο 1.200 ανθρώπων, οι οποίοι είχαν υψηλό μορφωτικό επίπεδο, με αντιμετώπισαν με απόλυτο σεβασμό και είχαν διάθεση να μοιραστούν μαζί μου αυτήν την εμπειρία. Με περίσκεψη είχα σκεφθεί εάν στη χώρα, που επινοήθηκε ο διαλογισμός, μπορούσα εγώ ως δυτική να τον χρησιμοποιήσω στην ομιλία μου. Το τόλμησα και αυτή η διαδικασία λειτούργησε πολύ θετικά στο ακροατήριο.

Κατερίνα Καπερναράκου: Ποιό ήταν το θέμα της ομιλίας σου;
Τζιλ Δoύκα: To θέμα ήταν οι μοναδικές μου αποτυχίες, αυτές, που εγώ τις είχα αντιμετωπίσει και αντιληφθεί ως τέτοιες και που με σημάδεψαν πολύ στη ζωή μου. Ήταν όμως και τα απαραίτητα βήματα να πάω μπροστά ως άνθρωπος. Η πρώτη είχε να κάνει με το ότι ύστερα από 23 χρόνια, που σπούδαζα χορό και ασχολούμην επαγγελματικά με αυτόν, κατάλαβα πως δεν ήθελα να συνεχίσω αυτή την πορεία και έπρεπε να αλλάξω καριέρα. Η δεύτερη είχε να κάνει με την απόφαση της αδελφής μου να γίνει καλόγρια, το οποίο το βίωσα ως δική μου μεγάλη αποτυχία. Η τρίτη είχε να κάνει με την αδυναμία μου να διαχειριστώ αυτές τις μεταβολές, με αποτέλεσμα να βρίσκομαι σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Στη συνέχεια στην ομιλία μου έθεσα τα δυναμικά ερωτήματα, που προκύπτουν από αυτό το βίωμα: τι μπορώ να κάνω για να το αντιμετωπίσω και ποιος έχει περάσει ανάλογη κατάσταση και μπορεί να με συνδράμει. Ο κάθε άνθρωπος από το κοινό έκλεισε τα μάτια, διαλογίστηκε, απάντησε στα ερωτήματα και οι απαντήσεις ήταν αποκαλυπτικές.

Κατερίνα Καπερναράκου: Ποιό ήταν η πιο δύσκολη και η πιο ωραία στιγμή στη δουλειά;
Τζιλ Δoύκα: Έκανα coaching σε μια εταιρεία. Μία από τους εργαζόμενους μπήκε στην αίθουσα, έχοντας μόλις μάθει ότι απολύθηκε. Το σοκ ήταν πρωτόγνωρο, δεν είχε καν προλάβει να το αντιληφθεί η ίδια και έπρεπε μέσα στη μια διαθέσιμη ώρα να τη βοηθήσουμε σε αυτές τις πρώτες στιγμές με τα συναισθήματα της οργής, της απόγνωσης και της ενοχής. Μία άλλη συγκλονιστική, επίσης, εμπειρία και πιο θετική ήταν μία νεαρή γυναίκα, η οποία είχε ζητήσει από μας συμβουλές για να κατορθώσει να λήξει μία προβληματική πολύχρονη σχέση με έναν δεσμευμένο άνδρα. Το αποφάσισε τελικά, το έκανε και μέσα σε ένα χρόνο παντρεύτηκε και απόκτησε μωρό. Αισθάνθηκα μεγάλη χαρά, όταν την επισκέφθηκα στο μαιευτήριο και διαπίστωσα ιδίοις όμμασι την εξέλιξή της!
[styled_box]Το Better Life Day απευθύνεται σε όσους είναι πάνω από 18 χρονών, θέλουν να προχωρήσουν ένα βήμα πιο πέρα στη ζωή τους και αναζητούν τον τρόπο. Η τιμή για τις αρχικές εγγραφές είναι 45 ευρώ (για περιορισμένες θέσεις, και μέχρι να εξαντληθούν) για τις κατοπινότερες 60 ευρώ, κόστος το οποίο καλύπτει όλη τη συμμετοχή στην ημερίδα και το φαγητό. Για περιορισμένες θέσεις και με ενημέρωση σε εκλεκτά δίκτυα, όπως οι αναγνώστες/ αναγνώστριες του K-mag, προσφέρεται έκπτωση στο εισιτήριο. [/styled_box]

Πληροφορίες:
–http://www.viva.gr/tickets/conference/better-life-day/
–https://www.facebook.com/BetterLifeDay
– http://betterlifeday.com/gr/page/athens

Η Κατερίνα Καπερναράκου ειναι δημοσιογράφος και αρθρογραφεί στην “Καθημερινή”

02/05/2013 0 comments

SEX

Άνδρες και porno: Μια σχέση “πορνογραφικά” φυσιολογική

written by George Portelli

Πολλές γυναίκες αναρωτιούνται – ανακαλύπτοντας τον άνδρα τους, σύντροφο ή φίλο ότι παρακολουθούν ταινίες ερωτικού περιεχομένου όταν δεν είναι αυτές μαζί τους- αν φταίνει κάπου οι ίδιες ή αν θα πρέπει να ανησυχούν για την ερωτική τους σχέση και ζωή.

Οι πιο συνηθισμένες απορίες που γεννιούνται είναι οι εξής:
“Γιατί βλέπουν ερωτικές ταινίες πολύ περισσότερο απ’ ότι οι γυναίκες; Πώς μπορούν αυτές να επηρεάσουν τις σχέσεις και τη σεξουαλική τους ζωή; Σημαίνει το ότι καταφεύγουν στο πορνό πως δεν είναι ευχαριστημένοι από την τωρινή παρτενέρ τους;”

Σύμφωνα με έρευνα στον Καναδά, όλοι οι άνδρες βλέπουν πορνό. Το εντυπωσιακό εδώ είναι ότι οι ερευνητές του πανεπιστημίου έφθασαν στο συγκεκριμένο συμπέρασμα… κατά λάθος, ξεκινώντας να ερευνήσουν τις διαφορές στη σεξουαλική συμπεριφορά των ανδρών που έβλεπαν πορνό με εκείνων που δεν είχαν δει ποτέ.

Η έρευνα ανατράπηκε, και έβγαλε ένα τελείως διαφορετικό συμπέρασμα από εκείνο στο οποίο στόχευε, καθότι το δείγμα εκείνων που δεν είχαν δει ποτέ πορνό απλά δε βρέθηκε ποτέ. Με λίγα λόγια : οι ερευνητές δεν κατάφεραν να βρουν ούτε έναν άνδρα που να μην έχει δει ποτέ πορνό.

Οι επιστήμονες μελέτησαν τις διαφορές στην «κατανάλωση πορνό» ανάμεσα σε δεσμευμένους και αδέσμευτους άνδρες, καταλήγοντας ότι οι πρώτοι βλέπουν ερωτικές ταινίες κατά μέσο όρο 1,7 φορές την εβδομάδα για είκοσι λεπτά, ενώ οι δεύτεροι τρεις φορές την εβδομάδα για σαράντα λεπτά. Το 90% του πορνογραφικού υλικού προέρχεται από το internet, και το υπόλοιπο 10% από video club.

Ο Καθηγητής Simon Louis Lajeunesse, επικεφαλής της έρευνας, σημειώνει πως η πορνογραφία δεν έχει κανένα αρνητικό αντίκτυπο στη σεξουαλικότητα ή τη σεξουαλική συμπεριφορά των ανδρών. «Κανείς εκ των συμμετεχόντων δεν είχε παθολογική σεξουαλικότητα –μάλιστα, όλες οι σεξουαλικές τους πρακτικές ήταν μάλλον συμβατικές. Οι ερωτικές ταινίες δεν αλλάζουν τις αντιλήψεις τους για τις γυναίκες ή για τις σχέσεις τους μαζί τους».

Γιατί οι άνδρες βλέπουν αυτές τις ταινίες;

Σύμφωνα με τον δρα. Russell Stambaugh, ψυχολόγο και σεξοθεραπευτή , ο σεξουαλικός ερεθισμός που προκαλείται από το πορνό συνδέεται με τους κατοπτρικούς νευρώνες του εγκεφάλου, αυτούς που προκαλούν τη μηχανική επανάληψη μιας πράξης που εκτυλίσσεται μπροστά μας, όπως π.χ. το ότι βρισκόμαστε σε ένα εστιατόριο και σηκώνουμε το ποτήρι για να πιούμε κρασί την ώρα που κάνει το ίδιο και ο συνοδός μας.

Ο δρ. Stambaugh επισημαίνει ότι ο ανδρικός εγκέφαλος είναι προγραμματισμένος να ερεθίζεται εύκολα σεξουαλικά, ώστε να είναι έτοιμος για… δράση οποτεδήποτε προκύπτει η ευκαιρία –γεγονός που σχετίζεται με τα πρωτόγονα ένστικτα της αναπαραγωγής και διαιώνισης του είδους, στα οποία τελικά καταλήγει κάθε απόπειρα ανάλυσης και εξήγησης της σεξουαλικής συμπεριφοράς.

Από την άλλη, η δρ. Lonnie Barbach, σεξοθεραπεύτρια από το Σαν Φρανσίσκο, επισημαίνει ότι, πολύ πιο απλά, «ακριβώς επειδή δεν έχει να κάνει με το τι κάνουν στο σπίτι με τη σύντροφό τους, είναι η καινοτομία, το πρωτόγνωρο, το κάτι διαφορετικό που κάνει το πορνό ερεθιστικό».

Μια τρίτη, λίγο πιο κυνική, άποψη, εκφράζει ο δρ. Jed Diamond: «Στον πραγματικό κόσμο, οι σχέσεις μαστίζονται από άγχος και αβεβαιότητα. Ο κόσμος του πορνό είναι πάντα προβλέψιμος και υπό έλεγχο».

Εκεί όπου όλες οι απόψεις συγκλίνουν είναι ότι το πρόβλημα με το πορνό στα ζευγάρια είναι η ενοχή και η μυστικότητα. «Αν η γυναίκα καταλάβει ότι οι ερωτικές ταινίες δεν είναι το υποκατάστατό της, και ο άνδρας δε νιώθει την ανάγκη να κρύβεται ή να λέει ψέματα για αυτή του τη συνήθεια, οι σεξουαλικές συζητήσεις θα γίνουν πιο ανοιχτές και η σεξουαλική σχέση περισσότερο υγιής. Το πρόβλημα ποτέ δεν είναι το πορνό. Είναι η επικοινωνία και η ειλικρίνεια του καθενός προς τον άλλο» καταλήγει ο δρ. Stambaugh.

27/12/2012 0 comments

ΣΧΕΣΕΙΣ

Υπάρχει φιλία μεταξύ ανδρών και γυναικών;

written by The K-magazine

Ένα συνεχές ζήτημα που ταλανίζει όσους κοινωνικούς επιστήμονες ασχολούνται με τα ζητήματα των σχέσεων μεταξύ των δύο φύλων είναι αν υπάρχει αγνή φιλία μεταξύ ανδρών και γυναικών. Υπάρχει λοιπόν πραγματική φιλία μεταξύ των δύο φύλων χωρίς να εμπλέκεται το σεξ ενεργά;

Μία σχετική ταινία ορόσημο είναι αυτή του 1989 “Όταν ο Χάρρυ γνώρισε τη Σάλλυ” που περνά συγκεκριμένες ιδέες σχετικά με την φιλική σχέση μεταξύ ανδρών και γυναικών. Το ίδιο ερώτημα μέχρι πριν από λίγα χρόνια θα έβρισκε μία εύκολη αρνητική απάντηση καθώς πολλοί θεωρούν πως ένας άνδρας και μία γυναίκα δεν μπορούν να βρίσκονται πολύ κοντά χωρίς να υποβόσκει το σεξουαλικό στοιχείο. Άλλωστε ο δυτικός κυνισμός προωθούσε την ιδέα ότι ακόμη και ένα δείπνο δεν μπορεί να προσφερθεί έτσι ανιδιοτελώς χωρίς να εμπλέκεται το χρήμα, το αίμα ή το σεξ.

Βέβαια τα πράγματα σήμερα είναι πιο πολύπλοκα, τα δύο φύλα μοιάζουν να έχουν γεφυρώσει σε σημαντικό βαθμό τις χαώδεις διαφορές που κάποτε τους χώριζαν και υπάρχουν πολλές περιπτώσεις τριγύρω που εύκολα μπορούν να αποδείξουν ότι ένας άνδρας και μία γυναίκα όταν και οι δύο είναι ετεροφυλόφιλοι μπορούν να είναι φίλοι και μόνο φίλοι.

Όπως και σε όλα τα υπόλοιπα κοινωνικά φαινόμενα καλό είναι να αποφεύγονται οι γενικεύσεις και οι ταμπέλες. Ίσως το γεγονός ότι η έρευνα μέσα από τις συνεντεύξεις και την κατάθεση της προσωπικής εμπειρίας είναι περιορισμένη οδηγεί πιο άνετα σε αποτελέσματα που τσουβαλιάζουν δεκάδες είδη ανθρωπίνων σχέσεων μεταξύ των δύο φύλων.

Η άποψή μου είναι πως ναι κατά περίπτωση μπορεί να υπάρξει φιλία μεταξύ των δύο φύλων, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να εξομοιώσουμε την φιλία μας με ένα άτομο του αντίθετου φύλου με αυτήν που έχουμε με ένα άτομο του ίδιου φύλου με το δικό μας. Η σχετική βιβλιογραφία τονίζει πως οι άνδρες τείνουν να δείχνουν στις γυναίκες φίλες τη ρομαντική και ευαίσθητη πλευρά τους την οποία πολλές φορές καλύπτουν επιμελώς όταν κανονίζουν βραδιές ή εκδρομές γεμάτες τεστοστερόνη. Αντίστοιχα, οι γυναίκες φαίνεται πως είναι πιο πρόθυμες να συζητήσουν με τους άνδρες φίλους τους τις δικές τους καταπιεσμένες πλευρές του εαυτού τους που συνήθως σχετίζονται με ζητήματα σεξουαλικότητας.

Το σίγουρο είναι πως η ύπαρξη μιας φιλίας μεταξύ ενός άνδρα και μίας γυναίκας δεν αποτελεί αυτόματα ένδειξη μείωσης της ταυτότητας του αρσενικού κυνηγού που δεν αφήνει τίποτα όρθιο στο πέρασμά του και αντίστοιχα για τη γυναίκα δεν σημαίνει ακύρωση της θηλυκότητάς της. Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και κάθε φιλία είναι μοναδική με τους δικούς της κανόνες, τα δικά της όρια και τις δικές της συνήθειες!

20/09/2012 0 comments

ΣΧΕΣΕΙΣ

Είμαι με τον κατάλληλο σύντροφο;

written by The K-magazine

Αυτή η ερώτηση πολύ συχνά βασανίζει τόσο τους άνδρες όσο και τις γυναίκες, ιδιαίτερα μετά από μία συγκεκριμένη ηλικία όπου προσωπικά και κοινωνικά το άτομο νιώθει πιεσμένο να δει πώς θα πορευθεί με το σύντροφό του. Κατά πόσο λοιπόν ο σύντροφος που έχουμε απέναντί μας είναι ο κατάλληλος ή όχι; Κανένας ειδικός και κανένας συγγενής (ναι, ακόμη και οι γονείς που μας αγαπάνε) δεν μπορούν να δώσουν μία απάντηση για το τι πραγματικά ισχύει. Πάντα η απάντηση είναι μέσα μας, εγώ απλά μπορώ να σας βοηθήσω δίνοντάς σας μια σειρά από ερωτήσεις που θα οδηγήσουν πιο εύκολα στην αλήθεια-όποια και αν είναι αυτή-.
Ιδιαίτερα σημαντικός παράγοντας είναι ο θαυμασμός για το σύντροφό μας αλλά και ο θαυμασμός που εμείς λαμβάνουμε από εκείνον. Είναι αναγκαίο να εκτιμούμε κάποια χαρακτηριστικά του συντρόφου μας ανάλογα με την δική μας λίστα προτεραιοτήτων. Για κάποιους αυτό το σημείο είναι η κοινωνική καταξίωση, για άλλους η επαγγελματική επιτυχία, για άλλη μερίδα ανθρώπων η εξωτερική εμφάνιση για μερικούς η καλλιέργεια του νου ή ο χαρακτήρας. Σίγουρα, όμως ο άνθρωπος που έχουμε απέναντί μας δεν είναι ο κατάλληλος για μας εάν θεωρούμε ότι υπερέχουμε σε όλα ή αν αντίστοιχα εμείς βιώνουμε την υποτίμηση από το σύντροφό μας, τότε απλά δεν αξίζει να είμαστε σε αυτή τη σχέση.
Ακόμη η συνεξάρτηση είναι κάτι τελείως διαφορετικό από την αγάπη.

Το ότι αγαπάω το σύντροφό μου δε σημαίνει ότι είμαι το ένα και μοναδικό κομμάτι της ζωής του, το ότι συναισθάνομαι τα συναισθήματά του δεν σημαίνει ότι πάντα τα ταυτίζω με τα δικά μου ακυρώνοντας αυτό που αισθάνομαι στην πραγματικότητα. Κάθε υγιής άνθρωπος έχει έναν κύκλο, στο κέντρο του οποίου βρίσκεται ο ίδιος και περιβάλλεται από τους γονείς, την οικογένεια, το σύντροφο, τους φίλους, τους συνεργάτες, τους γείτονες ακόμη και τους απλούς γνωστούς που έχουν τον δικό τους ρόλο. Κανένας δεν υποκαθιστά κανέναν και όλοι είναι αναγκαίοι για μία πλήρη ζωή.

Ακόμη, η επικοινωνία είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας για ένα ζευγάρι. Επικοινωνώ σημαίνει ότι μπορώ και ακούω το σύντροφό μου, τις επιθυμίες και τα πιστεύω του ενώ ταυτόχρονα μιλάω, μιλάω για τα δικά μου θέλω και πιστεύω και έτσι μπορούμε να βαδίζουμε μαζί επιλύοντας όσες συγκρούσεις και αν έχουμε. Με βάση αυτά έχετε σωστή επικοινωνία με το σύντροφό σας;
Τέλος, εάν πραγματικά ταιριάζουμε με το σύντροφό μας, δεν αισθανόμαστε άσχημα για τις διαφορές που μπορεί να έχουμε σε επίπεδο πολιτικής, θρησκείας, προτεραιοτήτων, κοινωνικοποίησης, υγείας, τρόπου ζωής. Αυτά είναι μόνο κάποια από τα σημαντικά σημεία που θα ήταν καλό να μην αισθανόμαστε άσχημα για τις πεποιθήσεις του συντρόφου μας.
Πόσο λοιπόν ικανοποιητική είναι η δική σας σχέση με βάση τα παραπάνω;

08/06/2012 0 comments