Το καλοκαίρι – ημερολογιακά, τουλάχιστον – επίσημα ολοκληρώθηκε. Μετά τις διακοπές βάλαμε όλοι «τα κεφάλια μέσα» για να επανέλθουμε στους ρυθμούς. Πολλοί, όμως, θεωρούν πως η άφιξη του Σεπτέμβρη είναι η καταλληλότερη στιγμή για να θέσεις στόχους. Επαγγελματικούς, προσωπικούς, you name it. Η Μαρία δηλώνει μία από αυτούς. Εγώ πάλι θεωρώ πως – σχεδόν – κάθε μέρα ενδείκνυται για να «πιέσουμε» τον εαυτό μας να γίνει καλύτερος και να επιτύχει αυτό που επιθυμεί. Ας δώσω πρώτα το λόγο στη Μαρία και τις «αποφάσεις» του φθινοπώρου!
«Σεπτέμβρης… Ας πάρουν μπρος, λοιπόν, τα μηχανάκια μας!» (από την Μαρία Παπουτσάκη)
Το φθινόπωρο μπήκε, είμαστε στα μέσα του Σεπτέμβρη, αν και σκάει ακόμα ο τζίτζικας. Τουλάχιστον στην Αθήνα έχουμε λιώσει. Εκεί πάνω στη Θεσσαλονίκη έχετε και λίγο δροσιά. Για να επανέλθω… Ο Σεπτέμβρης κοντεύει να τελειώσει. Μαζί με αυτόν και τα βασικά βήματα για να ξεκινήσω τη χρονιά μου.
Εδώ που τα λέμε, δεν έχουν περάσει και πολλά χρόνια που αποφοίτησα. Να σκεφτείς ότι όταν μπήκαμε στο μνημόνιο ήμουν μόλις 16 χρονών. Αυτό σημαίνει ότι πάντα σχεδίαζα τη χρονιά μου από Σεπτέμβρη, όπως κάνουν όλα τα παιδιά. Θες να μου πεις ότι το καλοκαίρι το χαραμίζεις για σχέδια και οργάνωση; Εγώ πάντα ήθελα να χαλαρώνω, να κάνω βουτιές, να πηγαίνω βόλτες και – anyway – να είμαι ανέμελη. Προτιμώ να παίρνω δυνάμεις όλο το καλοκαίρι και με την έναρξη της «σχολικής χρονιάς» να βάζω κάτω τις ιδέες μου και να προγραμματίζω τη χρονιά που ξεκινά.
Αν και το φθινόπωρο σαν εποχή δεν μου λέει τίποτα, με τραβάει περισσότερο από άποψη ανασυγκρότησης και σχεδίασης μέλλοντος – αν μπορώ να το πω έτσι. Έχω διαπιστώσει ότι για να καταφέρεις κάτι δεν πρέπει να το κάνεις βιαστικά. Ε, να λοιπόν γιατί δεν μπορώ όλο τον υπόλοιπο χρόνο. Γιατί τρέχουμε για δουλειές και υποχρεώσεις και όλο αυτό μας «πνίγει». Ακόμη και αν κατάφερνα να κλέψω κάποιες ώρες, θα τις χρησιμοποιούσα σίγουρα για να αράξω. Άλλωστε, θεωρώ ότι για να θέσεις στόχους πρέπει να έχεις σκεφτεί, ανασκουμπωθεί και γεμίσει ενέργεια.
Δεν ξέρω, βρε παιδί μου. Ίσως φταίει η αύρα. Ίσως ότι έχουμε συνηθίσει η χρονιά μας να ξεκινά από Σεπτέμβρη και όχι από Ιανουάριο. Ίσως ότι βλέπουμε μαθητές και φοιτητές να κάνουν μια καινούρια αρχή. Δεν γνωρίζω. Εμένα μου το «βγάζει» αυτός ο μήνας. Κανένας άλλος. Η Αντιγόνη από την άλλη είναι… παντός καιρού! Δηλώνει πάντα έτοιμη να στοχεύει σε όλους και για όλους τους τομείς της ζωής της.
Α! Να τονίσω ότι η προτίμηση του Σεπτέμβρη δεν σημαίνει ότι αφήνω τις ευκαιρίες να με προσπερνούν! Ο λόγος σε σένα, αντίπαλέ μου.
Να ξυπνάς κάθε πρωί με πείσμα να νικήσεις (από την Αντιγόνη Αδαμοπούλου)
Σίγουρα η αρχή του φθινοπώρου είναι για πολλούς η εποχή που πολλοί κάθονται και σκέφτονται τι πρέπει να διορθώσουν, τι μπορούν να βελτιώσουν ή αν μπορούν να ξεκινήσουν κάτι καινούριο. Είναι και λογικό, αν το καλοσκεφτεί κανείς. Έχεις κάνει τις διακοπές σου, γέμισες τις μπαταρίες σου, ξένοιασες – έστω στα όρια του εφικτού – επομένως σκέφτεσαι κι αναλόγως το πώς θες να πορευθείς μόλις πεις εκείνο «τα κεφάλια μέσα». Και πολλές φορές το έχω κάνει κι εγώ, ας μη γελιόμαστε.
Η αλήθεια, όμως, είναι κάπως διαφορετική… Βλέπεις, Μαρία μου, μέσα στη ρουτίνα και το άγχος της καθημερινότητας συμβαίνουν και πράγματα τα οποία είναι ικανά να μας κάνουν να αλλάξουμε τρόπο δράσης και σκέψης. Δε λέω, καλό είναι να κάνεις έναν προγραμματισμό. Ξέρετε, όμως τι λένε για τα σχέδια, έτσι; Όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός γελάει.
Προτιμώ, για παράδειγμα, όταν γυρίσω σπίτι μου από τη δουλειά, όσο κουρασμένη κι αν είμαι, να κάτσω να αναλογιστώ του τι συνέβη μέσα στη μέρα μου. Να δω πιο προσεκτικά ό,τι λάθος έκανα ή ό,τι αντιμετώπισα σωστά και να σκεφτώ πώς μπορώ να διορθώσω ή να βελτιώσω κάτι. Αυτό με κινητοποιεί την επόμενη μέρα να ξυπνήσω με μία εγωιστική – με καλή έννοια – διάθεση προκειμένου να πετύχω αυτό που θέλω. Δεν ξέρω αν θα το καταφέρω την αμέσως επόμενη μέρα, αλλά έστω κι έτσι, αυτό θα με πεισμώσει μέχρι να καταφέρω αυτό που έβαλα στόχο. Φυσικά κάτι αντίστοιχο μπορεί να συμβεί και θέματα προσωπικής φύσεως.
Συμφωνώ πως μετά τις διακοπές και με καθαρό μυαλό μπορείς να βάλεις κάτω τα πράγματα και να οργανωθείς κατά πώς πρέπει. Η κάθε μέρα είναι, όμως, απρόβλεπτη, γεμάτη εκπλήξεις. Καλές και κακές. Δεν περιμένουν το καλοκαίρι για να σου χτυπήσουν την πόρτα, ούτε σου δίνουν χρόνο για να τις αντιμετωπίσεις. Γι’αυτό κι ο απολογισμός κι οι μετέπειτα ενέργειες θεωρώ πως πρέπει να είναι μέρος της καθημερινής ρουτίνας. Και πρόσεξε, το λέω εγώ που κάποιοι με θεωρούν τέρας οργάνωσης – ένα «κλικ» πιο κάτω από τη Monica Geller από τα «Φιλαράκια», χωρίς τους παρανοϊκούς καταναγκασμούς!
Το συμπέρασμα είναι… μην προσπαθείς να «στριμώξεις» όλα σου τα σχέδια σε μία περίοδο. Εκμεταλλεύσου κάθε στιγμή της μέρας για να ζυγίσεις ό,τι συνέβη κι έπειτα απλά… στρώσου στη δουλειά για να πετύχεις αυτό που θες. Έστω και κάθε φορά κι από λίγο!
-Περισσότερες πληροφορίες για τη Μαρία Παπουτσάκη , μπορείτε να διαβάσετε εδώ
-Περισσότερες πληροφορίες για την Αντιγόνη Αδαμοπούλου, μπορείτε να διαβάστε εδώ