Σύμφωνα με πολλούς,τα Κοκτεϊλ είναι απο τις μεγαλύτερες συμβολές της Αμερικής στον ανθρώπινο πολιτισμό.
Ανεξάρτητα από το αν συμφωνείτε ή όχι, ένα είναι σίγουρο: Η τέχνη ανάμειξης οινοπνευματωδών ποτών για την δημιουργία
νέων επινοήθηκε και τελειοποιήθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες, παρόλο που και άλλες χώρες, απο την Ευρώπη έως την Καραϊβική, έχουν επίσης συμβάλει στην εξέλιξη και διάσωση των Κοκτεϊλ.
Οι Αμερικάνοι πάντα ταξίδευαν, τόσο για επαγγελματικούς λόγους όσο και για λόγους αναψυχής, κι όπου πήγαιναν φανέρωναν
τη δίψα και το πάθος τους. Το όνομα του Έρνεστ Χέμινγουεϊ θα συνδέεται πάντα με το μπαρ του Ritz στο Παρίσι
και με το Harry’s Bar στη Βενετία,όπως και του Σκοτ Φιτζέρλαντ συνδέεται με κλαμπ της Γαλλικής Ριβιέρας.
Το 1943 στην Τεχεράνη ο Αμερικανός πρόεδρος, Θίοντορ Ρούζβελτ, ετοίμασε ένα Martini για τον Ιωσήφ Στάλιν.
“Καθόλου άσχημο”, είπε ο Σοβιετικός ηγέτης, “παρόλο που παγώνει το στομάχι”. Ο διάδοχος του, Νικίτα Χρουστόφ, αφού ήπιε ένα σχετικά δυνατό κοκτέιλ, το αποκάλεσε “το ισχυρότερο όπλο των Ηνωμένων Πολιτειών”.
Αυτές οι φράσεις έχουν μείνει στην ιστορία. Ενα κοκτέιλ δεν περιέχει απλώς ποσοστά αλκοόλ,αλλά επιπλέον
προσφέρει γεύσεις, αρώματα και χρώματα.
Πρόκειται για ένα τρόπο ζωής που χαρακτηρίζεται από ισορροπία, αρμονία, κομψότητα και φαντασία, ενώ πίσω του κρύβεται μια ολόκληρη ιστορία.
