κέρατο

Η απιστία, είναι γνωστή και ως «κέρατο». Πολύ άσχημη λέξη. Δεν μου αρέσει καθόλου γιατί μου δημιουργεί την εικόνα τερατόμορφων πλασμάτων. Άκουσα πρώτη φορά τον όρο, στην ηλικία των 15 (το τονίζω αυτό), από μια οικογενειακή φίλη. Τους άκουγα να μιλάνε και να αναλύουν την ψυχοσύνθεση στην οποία βρίσκονται και οι δύο πλευρές του ζευγαριού μετά από κάτι τέτοιο, και οφείλω να ομολογήσω πως γέμισα με απορίες.

Ξέρετε είναι πολύ περίεργη η φάση της εφηβείας. Τότε στα 15 μου χρόνια, μου ήταν αδύνατο να δεχτώ, πως μπορεί να νιώθει τόση προδοσία το «θύμα». Αν δεν με θέλει μία, δεν τον θέλω δέκα. Έλεγα τότε, με το παιδικό μου μυαλό. Τα χρόνια όμως πέρασαν. Άκουσα, είδα, έπαθα και έμαθα πολλά. Και είμαστε πολλοί αυτοί που κάποια στιγμή στη ζωή μας, βιώσαμε την απιστία.

Ίσως από τις ασχημότερες τροπές που μπορεί να πάρει μια σχέση, μιας και αφήνει πίσω της πολλές πληγές. Ανασφάλεια, διστακτικότητα, φοβίες, χαμηλή αυτοεκτίμηση, έλλειψη αυτοσεβασμού και κινήτρων για τη συνέχιση της ζωής. Αναλόγως και τον άνθρωπο. Σχέσεις όμορφες, άσχημες, δύσκολες, εύκολες. Και εμείς κάπου εκεί ανάμεσα, να προσπαθούμε για το καλύτερο. Τι συμβαίνει όμως μετά την απιστία; Περιμένουμε το χρόνο. Εκείνον που είναι ο καλύτερος γιατρός; Ε, αυτόν.

Πιστεύω ακράδαντα πως έχει τεράστια σημασία, το να μπορούμε να τιθασεύουμε τις εσωτερικές μας δυνάμεις. Να μάθουμε να βλέπουμε τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση, χωρίς υπερβολές και μελοδραματισμούς. Ας δούμε λοιπόν έναν οδηγό για την επόμενη μέρα από το κέρατο και ας βάλουμε τέρμα στις drama queen days.

Μας έκανε σίγουρα πιο σοφούς. Από τις εξαφανίσεις για μέρες ολόκληρες, που μας κάνουν να αναρωτιόμαστε που χάθηκε και δεν δίνει σημάδια ζωής, μέχρι τις κλήσεις στο τηλέφωνο που μένουν για ώρες ολόκληρες αναπάντητες, τα σημάδια είναι συνήθως εξαρχής εκεί, και εμείς καλά θα κάνουμε την επόμενη φορά να τους δώσουμε λίγη περισσότερη σημασία.

Δεν θέλω ηττοπάθειες. Η αλήθεια είναι πως δεν έχει καμιά απολύτως σημασία, αν η σχέση κράτησε μερικούς μήνες ή χρόνια. Η απιστία πονάει το ίδιο. Αυτή είναι η στιγμή λοιπόν, που πρέπει να ανασκουμπωθούμε, να σηκώσουμε τα μανίκια μας, και να δείξουμε στον εαυτό μας, πως αξίζουμε πολύ καλύτερα πράγματα. Άλλωστε είναι εξαιρετικά σέξι, μια γυναίκα να είναι αυτάρκης.

Αγάπησε πρώτα απ’όλα τον εαυτό σου. Κανείς δεν πρόκειται να τον αγαπήσει όπως και όσο εσύ. Μείνε για κάποιο διάστημα μόνη σου, και δώσε στον εαυτό σου χώρο και χρόνο για να ξανασυστηθείτε. Βγες με ανθρώπους που σε αγαπούν, με φίλες και με συναδέλφους, επανακοινωνικοποιήσου και κάνε πράγματα που αγαπάς. Μια συναυλία, ένα ωραίο δείπνο, μια μικρή εξόρμηση. Θα σου κάνει πολύ καλό.

Μάθε να δέχεσαι, να συγχωρείς και να συνεχίζεις. Ναι ξέρω είναι δύσκολο, και ναι θέλει πολύ χρόνο και εξαιρετική δουλειά για να το καταφέρεις. Και όταν λέω να συγχωρέσεις, δεν εννοώ να γυρίσεις και το άλλο μάγουλο, αλλά να μην το αφήσεις να σε βαραίνει άλλο. Να καταφέρεις να το κλείσεις στο κουτάκι του και να το αφήσεις πίσω σου. Η ζωή δεν είναι ποτέ στο παρελθόν. Δεν είναι ούτε και στο μέλλον. Η ζωή μας βρίσκεται στο τώρα και εκεί πρέπει να εστιάζουμε. Κοίτα να χαίρεσαι την κάθε στιγμή και να απολαμβάνεις όλα εκείνα τα μικρά που την κάνουν πολύχρωμη.

Δεν θα μιλήσω μόνο για τους παντρεμένους αλλά για τους δεσμευμένους -γενικότερα- άνδρες που δεν είναι “ικανοποιημένοι”(?) στη σχέση τους και ψάχνονται. Παντού και με την οποιαδήποτε! (Υπάρχουν και άπιστες γυναίκες, αλλά δεν λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο, ούτε είναι το θέμα του άρθρου)

Είναι οι άνδρες που νομίζεις ότι είναι πιστοί κι αφοσιωμένοι στις συντρόφους τους. Δεν μαλώνουν μαζί τους, είναι “σωστοί” στις υποχρεώσεις τους, είναι κοινωνικοί, είναι ρομαντικοί, προσφέρουν ενίοτε δώρα (κι εκπλήξεις) στις αγαπημένες τους και είναι εκπληκτικοί μπαμπάδες ( ή υποψήφιοι μπαμπάδες).

Θα μου πείτε πώς γίνεται να είναι όλα αυτά και συγχρόνως να ξενοκοιτούν;

Παρένθεση: Για να είμαι ειλικρινής δεν θέλω ούτε να ανάψω φωτιές στην σχέση σας (αν είστε από τις τυχερές που ο άνδρας/συντροφός σας έχει τα παραπάνω χαρακτηριστικά) καθώς δεν μπορούν να μπουν όλοι στο ίδιο σακί, ούτε να κατηγορήσω το ανδρικό φύλο (και γυναίκες φέρονται έτσι…) Απλά κρίνω από αυτά που βλέπω κι ακούω, κι έχω κουραστεί να βλέπω γύρω μου ανασφαλείς άνδρες που την πέφτουν αλόγιστα.

Το γεγονός ότι μία γυναίκα είναι άνω των 30 ( ή 40), ανεξάρτητη, εργένισσα (για 1000 διαφορετικούς λόγους), χωρισμένη με παιδί (παιδιά), εργαζόμενη και με ελάχιστο προσωπικό χρόνο , δεν σημαίνει ότι θέλει απελπισμένα κάποιον στο κρεβάτι της. Ειδικά έναν δεσμευμένο.

Ειδικά αν έχει περιορισμένο ελεύθερο/ προσωπικό χρόνο, τον θέλει διαθέσιμο τις ώρες που βολεύει και την ίδια. Κι αυτό συνήθως είναι βραδυνές ώρες που μπορεί να χαλαρώσει και να πάει για ένα ποτό και όχι να αγχωθεί (επιπλέον) αν θα τη δει κάποιο αδιάκριτο μάτι. Και συνήθως οι δεσμευμένοι άνθρωποι εκείνη την ώρα είναι σπίτι τους με τον σύντροφό τους και δεν είναι σε θέση ούτε καν να απαντήσουν στο τηλέφωνο.

Θέλει να μπορεί να του στέλνει μηνύματα όλη μέρα κι ακόμα αργά το βράδυ!

Επίσης, δεν θέλει να έχει το άγχος αν θα δει κάποιος τις συνομιλίες της (dirty talks ίσως;)  και να πρέπει να σβήνει κάθε φορά τις συζητήσεις της. Θέλει να μπορεί να τις διαβάζει και αφού σταματήσουν με τα μηνύματα και να μπορεί να τις δείξει και στις φίλες της, χωρίς να φοβάται ότι θα εκθέσει κάποιον.

Θέλει κάποιον που να μπορεί να ταξιδέψει μαζί της όχι μόνο σε απόμερα μέρη και με ψεύτικα ονόματα. Θέλει την επιλογή του xxx ξενοδοχείου να την έχει για τις στιγμές που θέλουν να ζήσουν σαν ζευγάρι κάτι το διαφορετικό, όχι να είναι καθημερινότητα γιατί θα φοβούνται μην τους πιάσουν τσακωτούς.

Ψάχνοντας διάφορα άρθρα σχετικά με την ανδρική απιστία, διάβασα (περιληπτικά) το εξής: Ένας από τους βασικούς λόγους που ένας άνδρας “ψάχνεται εκτός της συζυγικής σχέσης” είναι η λεγόμενη «ανδρική φύση». Γέλασα για να πω την αλήθεια! Και σας παραθέτω το απόσπασμα: 
“Λέγεται ότι οι άνδρες έχουν από τη φύση τους την τάση να αναζητούν νέες συγκινήσεις μέσα από τη σύναψη σχέσεων με καινούργια πρόσωπα. Πράγματι, η απιστία μπορεί να λειτουργεί παρόμοια με ένα ναρκωτικό, προσφέροντας αρχικά μια αίσθηση ευφορίας αλλά και μια τεχνητή φυγή από τα καθημερινά προβλήματα. Mια μακροχρόνια σχέση δεν μπορεί να προσφέρει συνεχώς την ίδια ένταση, και έτσι δεν καλύπτει την ανάγκη αυτή. Kαι όμως, δεν αναζητούν όλοι οι άνθρωποι την ίδια διέξοδο από τη φυσική φθορά της σχέσης τους, παρόλο που συν τω χρόνω όλοι τη βιώνουν. Eπομένως, η ανάγκη για κάτι καινούργιο δεν αποτελεί από μόνη της ικανοποιητική εξήγηση.”

Και φυσικά ο 2ος σημαντικός λόγος (βάσει των ερευνών) είναι “Mια προβληματική σχέση“
“Εάν η απιστία έρχεται να επιφέρει μια τεχνητή φυγή από την πραγματικότητα, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι η πραγματικότητα αυτή έχει κάτι το αφόρητο, ή τουλάχιστον το δυσάρεστο. Ίσως λοιπόν το τρίτο πρόσωπο να έρχεται να καλύψει ένα κενό σε μια σχέση που είναι ήδη ευάλωτη ή περνάει μια κρίσιμη φάση. Μπορούμε λοιπόν να δούμε την απιστία σαν μια απόπειρα να λυθούν κάποια προβλήματα μέσα στη σχέση, εισάγοντας έναν παράγοντα που αποσπά την προσοχή από αυτά. Πρόκειται δηλαδή για μια προσπάθεια να ξεπεραστεί ένα πρόβλημα, χωρίς ωστόσο να αντιμετωπιστεί πραγματικά.”

Αλήθεια; Αν η σχέση είναι προβληματική, γιατί δεν το συζητάτε με την σύντροφό σας; Γιατί δεν πάτε σε έναν ειδικό και ψάχνετε διαθέσιμες γυναίκες για να σας “απαλύνουν τον πόνο” και να “μοιραστείτε τα προβλήματα της σχέσης σας”;

Εκτός αν κάποια από τις ελεύθερες κοπέλες- που ανέφερα παραπάνω- είναι ψυχολόγος, συγνώμη αλλά έχουμε κι εμείς τα δικά μας θέματα να λύσουμε. Γιατί να επωμιστούμε ακόμα ένα (και δύο και τρία) για έναν άνθρωπο που δεν θα είναι ποτέ 100% διαθέσιμος για εμάς και πιθανότατα να είναι απλά περαστικός (για ένα Χ διάστημα).

Θα δεχτώ ότι το ξένο (και το παράνομο) είναι πάντα πιο γλυκό, αλλά οκ, μετά από μία ηλικία ας μάθουμε να σεβόμαστε τον εαυτό μας και τον άνθρωπο που είμαστε μαζί. Κι αν δεν μπορείτε να το κάνετε, σεβαστείτε αυτόν στον οποίο απευθύνεστε. Δεν είναι πάντα κολακευτικό να σε βλέπει ο άλλος ως “το πυροτέχνημα που θα φωτίσει την βαρετή καθημερινότητά του”.

Στο κάτω- κάτω της γραφής, υπάρχουν αρκετοί ελεύθεροι άνδρες και γυναίκες που θέλουν να μπουν σε σχέση, δεν είναι λίγο άδικο να είστε ήδη δεσμευμένοι και να διεκδικείτε αυτούς που ψάχνουν τον έρωτα και την αγάπη υπό υγιείς συνθήκες και παράλληλα να πληγώνετε (γιατί κάποια στιγμή όλα αποκαλύπτονται, δεν τρώνε όλοι κουτόχορτο) τους συντρόφους σας;

Αν δεν είστε ικανοποιημένοι (γυναίκες κι άνδρες) στις σχέσεις σας, στον γάμο σας, είναι πιο τίμιο να το συζητήσετε, να το παλέψετε και αν δεν βρείτε άκρη (και με τους ειδικούς), ειλικρινά… φύγετε από τη σχέση! Κάνετε κακό στον άνθρωπο που κάποτε αγαπήσατε (για  τους σωστούς ή τους λάθος λόγους),  θα πέσετε στα μάτια του, θα χάσετε την όποια εκτίμηση σας είχε και δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόρριψη!

Δεν είναι άσχημο -το 2017- να είσαι μόνος σου… υπάρχουν πολλοί ωραίοι (ελεύθεροι) άνθρωποι για να γνωρίσετε και που θέλουν να ερωτευτούν και να περάσουν όμορφα! Χωρίς να κοροϊδεύουν κανέναν!

Υ.Γ. Συγνώμη αν στεναχωρώ κάποιους γράφοντας τα παραπάνω, αλλά θα πρέπει να αρχίσετε να σεβέστε όταν μια γυναίκα σας λέει “δεν ασχολούμαι με παντρεμένους/δεσμευμένους”.