Το συνηθέστερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε το καλοκαίρι ως επί τω πλείστω όταν αποφασίζουμε να αποδράσουμε έστω για ένα Σαββατοκύριακο είναι η διανυκτέρευση. Ειδικά όταν η απόφαση της φυγής λαμβάνεται την τελευταία στιγμή. Η Λίνα μας δε μπορεί επ’ ουδενί να φανταστεί πως θα μείνει κάπου όπου δεν υπάρχουν κρεβάτι, πετσέτες κι όλες οι ανέσεις εν γένει. Εγώ πάλι απολαμβάνω τις βραδιές στη φύση και το να με αποκοιμίζουν οι ήχοι της! Αλλά ας δούμε πρώτα πως βλέπει η Λίνα τα πράγματα!
Παίζουμε «Hotel» ή «Φιδάκι»; (από τη Λίνα Γριβογιάννη)
Δεν είναι ότι δεν αγαπάω τη φύση ή ότι είμαι περίεργη που αν δε μυρίζει μαλακτικό η πετσέτα δεν την ακουμπάω επάνω μου, αλλά έχω τα θέματά μου. Θα ήθελα να κάνω camping για ένα ή δύο βράδια, αλλά μεταξύ μας δε νομίζω ότι θα το άντεχα περισσότερο. Για τον πολύ βασικό λόγο ότι η φύση είναι υπέροχη, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο μπορώ να κοιμηθώ παρέα με όλα τα ζωύφια για πολλές μέρες. Προτιμώ τη μοναξιά!
Επίσης να πω και την πικρή αλήθεια, δε λέω, όμορφα τα βότσαλα κι η άμμος, αλλά κυρίως για φωτογραφίες. Από ένα σημείο κι έπειτα πιάνεται η μέση σου και δεν μπορείς να βολευτείς. Θέλεις μία πολυθρόνα να καθίσεις, ένα κρεβάτι με καθαρά κι απαλά σεντονάκια να κοιμηθείς. Μη με πείτε υπερβολική και παράξενη! Την αλήθεια λέω, δεν μπορεί να συγκριθεί ο ύπνος σε ένα κρεβάτι με αυτόν μέσα σε μία σκηνή. Προσωπικά νομίζω ότι εκεί δεν μπορείς να ξεκουραστείς και να χαλαρώσεις όσο θέλεις πραγματικά.
Αλλά για να είμαι ειλικρινής, θα μπορούσα να ανεχθώ τον άβολο ύπνο, όχι όμως έντομα και τα συναφή ζωντανά. Μπορεί να σας το αποδείξει όποιος έχει δει την αντίδρασή μου στην ύπαρξη κατσαρίδας! Καλύτερα να δω δράκο παρά κατσαρίδα. Μέχρι που έχω πάρει τηλέφωνο να έρθουν στο σπίτι να τη σκοτώσουν και – πιστέψτε με – δεν είμαι η μόνη! Επίσης το γεγονός πως σ’ έναν πυρηνικό πόλεμο εγώ θα πεθάνω κι η κατσαρίδα θα ζει, αυτό με ξεπερνά!
Όπως και να έχει, το σημείο στο οποίο δεν μπορώ να κάνω καμμία παραχώρηση είναι το μπάνιο. Διότι μετά τη θάλασσα και το αγαπημένο αλάτι, θέλω να κάνω κανονικά μπάνιο σαν άνθρωπος, με τα σαμπουάν μου και τα αφρόλουτρά μου, τις κρέμες μου και τα λάδια για τα μαλλιά μου, τις μάσκες μου για τις μπούκλες μου! Κατηγορήστε με όσο θέλετε, στο θέμα «μπάνιο» θέλω την άνεσή μου και δεν μπορώ να σκεφτώ ότι θα περάσω μία βδομάδα με το αλάτι – ας πούμε – δεύτερο δέρμα!
Ωραίο το camping στη θεωρία ως ιδέα, αλλά πρακτικά θέλω καθαρά σεντόνια και πετσέτες, χώρο για τα πράγματά μου, να μπορώ να σταθώ όρθια μέσα στο δωμάτιο. Να μπορώ να πλυθώ κανονικά, να βλέπω το πρόσωπό μου στον καθρέφτη όταν σηκώνομαι το πρωί, να έχω την άνεσή μου, τέλος πάντων! Δε νομίζω πως είμαι παράλογη, ούτε καλομαθημένη. Απλώς, αφού κάνω διακοπές, σκοπός είναι να ξεκουραστώ, όχι να ταλαιπωρηθώ πιο πολύ!
With the stars above my head… (από την Αντιγόνη Αδαμοπούλου)
ΟΚ, σίγουρα ένα δωμάτιο ξενοδοχείου παρέχει τέτοιες ανέσεις ώστε να μη νιώθεις 100% πως… ξεσπιτώθηκες. Θα αφήσω το οικονομικό σκέλος, καθώς εκ των ων ουκ άνευ η διαμονή στο camping σου λύνει τα χέρια και δε χρειάζεται να κοιτάς με άγχος το πορτοφόλι. Με το ξενοδοχείο, όμως, παίρνεις ρίσκα, ειδικά αν δεν σου το έχει συστήσει κάποιος προηγουμένως. Ενδεικτικά να αναφέρω πρώτον την πιθανότητα να είναι σε απόσταση τύπου «τέρμα Θεού αρχή Αλλάχ» από τον πολιτισμό και δεύτερον την πιθανότητα η κατάσταση μέσα να είναι «νυχτερίδες κι αράχνες, γλυκιά μου»!
Το camping σου λύνει κατά πολύ τα χέρια γιατί τα πάντα είναι σε άμεση πρόσβαση: εκτός από το beach bar, μπορείς να εφοδιαστείς ό,τι απαραίτητο από το mini market κι ανά πάσα στιγμή μπορείς να απολαύσεις το φαγητό σου, τον καφέ ή το ποτό στο εστιατόριο ή το καφέ – μπαρ του χωρίς να χρειάζεται να μετακινηθείς με το αμάξι.
Όσον αφορά τους εξάποδους – κι οκτάποδους, ενίοτε! – «γείτονες», άλλο είναι να στήνεις τη σκηνή σου κάπου όπου εξαρχής γνωρίζεις πως πριν από εσένα υπήρχαν άλλοι ένοικοι κι άλλο να μπαίνεις σ’ ένα δωμάτιο και να μην ξέρεις από πού θα σου σκάσει μύτη το μαμούνι! Εξάλλου, μία καλή σκηνή έχει ήδη σίτες, που εμποδίζουν την είσοδο μικρών «εισβολέων»! Και συγνώμη, θα ακουστώ κάπως bitch, αλλά αν είναι να πληρώσω δωμάτιο ξενοδοχείου, αυτομάτως ΑΠΑΙΤΩ να είναι περιποιημένο και καθαρό! Α, και Λίνα; Για κατσαρίδες μη φοβού. Είναι ΠΟΛΥ καθαρά γι’ αυτές για να σε ενοχλήσουν στη σκηνή!
Καλοκαίρι = ξεγνοιασιά: Κι η διαμονή σε camping σου τη δίνει απλόχερα. Κατά πολύ μεγάλο ποσοστό, αυτό που την εντείνει είναι η φύση. Από τη μία και μόνο ότι για δύο μέρες θα είσαι μακριά από τη βαβούρα της πόλης είναι μία μεγάλη ανάσα. Αλλά το να κλειστείς ξανά σε τέσσερις τοίχους κατ’ εμέ μειώνει κάπως αυτήν την αίσθηση. Η διαμονή στη σκηνή σε φέρνει σ’ επαφή με την πιο ατίθαση πλευρά που σίγουρα έχεις – όλοι την έχουμε! – και κατά 99% κρύβεις περιτέχνως! Ανοίγει το μάτι σου, παιδί μου, με τόσο πράσινο γύρω σου κι ο φυσικός κλιματισμός λειτουργεί… 24 ώρες το εικοσιτετράωρο!
Τέλος το πιο σημαντικό… στο camping οι νέες γνωριμίες γίνονται πολύ πιο εύκολα. Ξέχασες το σφυράκι για να καρφώσεις τα πασσαλάκια; Κανένα πρόβλημα! Πάντα θα υπάρχει ένας φιλότιμος γείτονας που θα σου δανείσει το δικό του και σπάνια θα αρνηθούν οποιαδήποτε έξτρα βοήθεια! Προσωπικά, παρ’ όλο που μπορώ να στήσω τη σκηνή μου μόνη χωρίς πρόβλημα, πάντα δεχόμουν πρόταση από πρόθυμους κατασκηνωτές να με βοηθήσουν να τελειώσω με τη σκηνή μία ώρα αρχύτερα. Και πάντα καταλήγαμε στο να περνάμε κάποιες ώρες μαζί και να κάνουμε και καλή παρέα!
Όσο να πεις, είναι μοναδική εμπειρία να μπορείς να δημιουργείς ανθρώπινες σχέσεις έτσι απλά και στη συνέχεια να λες «καλημέρα» στο γείτονα! Θυμίζει λίγο τις παλιές καλές εποχές προτού όλοι απομονωθούμε…!
Φυσικά είναι στη δική σας ευχέρεια το πώς και πού θα απολαύσετε τις αποδράσεις σας. Αλλά σας συνιστώ ανεπιφύλακτα να δοκιμάσετε και την εμπειρία του camping. Εξάλλου, αν δεν το έχετε δοκιμάσει, πώς θα ξέρετε ότι δε σας αρέσει;
