Μία ακόμη απόδειξη για τη μακρά ιστορία της μόδας!
Νομίζω πως δύσκολα θα βρεθεί γυναίκα που θα πει πως δε θέλει να έχει απαλά, μεταξένια πόδια μετά την αποτρίχωση, πως δεν επισκέπτεται ούτε μία φορά το χρόνο τη μανικιουρίστα της ή πως ΟΚ, δεν έχει εκείνη την τρέλα που οι πιο πολλές έχουν με το μήκος των μαλλιών τους! Εντάξει, στις τελευταίες νομίζω πως εγώ συγκαταλέγομαι!
Βλέπετε όλα αυτά που προανέφερα, κι άλλα τόσα, θεωρούνται τόσο αυτονόητα. Ποιος θα φανταζόταν, λοιπόν, πως οι γυναικείες μας συνήθειες έχουν… πολύ πιο βαθιές ρίζες στην ιστορία;
01 Γιατί οι γυναίκες ξυρίζουν τα πόδια τους; Σήμερα είναι τόσο δεδομένο η γυναίκα να κάνει αποτρίχωση στα πόδια της που το ερώτημα ακούγεται αφελές. Άλλωστε ποια γυναίκα δε θέλει αν εμφανίζεται με περιποιημένα πόδια χωρίς τις άκομψες τρίχες να τα… στολίζουν; Κι όμως, στο παρελθόν η αφαίρεση τριχών από το σώμα ήταν ανήκουστη στο παρελθόν. Συγκεκριμένα, κατά τη βασιλεία της Ελισάβετ Α’ στην Αγγλία (η οποία ήταν εκείνη που “επέβαλλε” τις εκάστοτε τάσεις της μόδας της εποχής), οι γυναίκες έκαναν αποτρίχωση μόνο στα φρύδια και το μέτωπο προκειμένου να φαίνεται πιο μακρόστενο (κι άρα θελκτικό, εκείνην την περίοδο) το πρόσωπο.
Όλα ξεκίνησαν κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο όταν στις Ηνωμένες Πολιτείες το νάιλον που θα χρησιμοποιούνται για την παραγωγή των γυναικείων καλτσών συγκεντρώθηκε για την κατασκευή αλεξίπτωτων. Ως εκ τούτου η παραγωγή των καλτσών σταμάτησε κι οι γυναίκες έπρεπε να έχουν γυμνά τα πόδια τους. Για να μη δείχνουν απεριποίητα, λοιπόν, οι γυναίκες άρχισαν να ξυρίζουν τα πόδια τους. Όταν, όμως, ο πόλεμος τελείωσε, οι φούστες και τα φορέματα κόντυναν κι έτσι η τάση παρέμεινε έως και σήμερα.
02 Γιατί τα γυναικεία πουκάμισα έχουν τα κουμπιά τους στην αριστερή πλευρά; Δεν το είχατε σκεφτεί μέχρι τώρα, έτσι; Η αλήθεια είναι πως ούτε εγώ το είχα σκεφτεί ως τώρα;, μια που, όταν όλες φοράμε το αγαπημένο μας πουκάμισο, η κίνηση για να το κουμπώσουμε είναι σχεδόν μηχανική.
Η απάντηση βρίσκεται στο 13ο αιώνα, οπότε κι εφευρέθηκαν τα κουμπιά. Ως κάθε νέα εφευρισκόμενη τεχνολογία, τα κουμπιά και, κατά συνέπεια, τα ρούχα που τα περιείχαν, ήταν ακριβά κι άρα μπορούσαν να τα αποκτήσουν μόνο οι εύποροι. Και καθώς οι κυρίες της υψηλής κοινωνίας δε ντύνονταν μόνες τους, αλλά είχαν υπηρέτριες για αυτό, τα κουμπιά έπρεπε να είναι έτσι τοποθετημένα ώστε οι δεξιόχειρες βοηθοί που στέκονταν απέναντι από τις κυρίες τους να μπορούν να τα κουμπώσουν.
03 Γιατί βάφουμε τα νύχια μας; Κι όμως, το μανικιούρ δεν είναι trend των δικών μας εποχών, αλλά χρονολογείται ακόμη και στην αρχαία Βαβυλώνα, καθώς έχει βρεθεί από εκείνη την περίοδο το πρώτο… σετ μανικιούρ, το οποίο ήταν κατασκευασμένο από ατόφιο χρυσάφι!
Η δε ελίτ τάξη της δυναστείας των Μινγκ στην Κίνα λάτρευε να βάφει τα νύχια της σε κόκκινο και μάυρο χρώμα. Πώς; Με ένα μείγμα από ασρπάδι αυγού, ζελατίνη και καουτσούκ. Στη δε Αγγλία, η Ελισάβετ Α’ (ποια άλλη, ε;) ήταν διάσημη για τα περιποιημένα χέρια της. Μάλιστα κατά την πάροδο των χρόνων, τα περιποιημένα νύχια ήταν κι ένδειξη κοινωνικού στάτους, καθώς τα μακριά νύχια ήταν αναμφίβολα μη πρακτικά για τη χειρωνακτική εργασία.
Με δεδομένο, ωστόσο, πως οι τάσεις της μόδας έρχονται και παρέρχονται, το ίδιο έγινε μέσα στο χρόνο και με το βάψιμο των νυχιών. Για παράδειγμα, κατά τις δεκαετίες των ‘20s και των ‘30s ήταν διάσημο το γαλλικό μανικιούρ, ενώ στη δεκαετία του ’60 οι γυναίκες προτιμου΄σαν ένα πιο φυσικό look κι έβαφαν σπάνια τα νύχια τους.
Αν σας άρεσαν η ιστορία αυτών των fashion trends τα οποία όλες μας σήμερα τιμούμε, μείνετε συντονισμένες, κυρίες μου, για το δεύτερο μέρος!
