λιγούρες

Έχετε παρατηρήσει ποτέ πως, όταν πεινάτε κι έχετε αργήσει να φάτε, νιώθετε ευέξαπτοι με μεγάλη πιθανότητα να ξεσπάσετε ανά πάσα στιγμή… κάπως έτσι;

(Όχι που δε θα έβρισκα να κάνω ανάλογο παραλληλισμό! :P )

Το συναίσθημα αυτό ονομάζεται “hanger” και (προφανώς) είναι το αποτέλεσμα του να “παντρέψει” κανείς τις λέξεις “anger” (= οργή) και “hunger” (=πείνα). Θα ήθελα να σας προσφέρω μία παραλλαγή στα ελληνικά, αλλά ό,τι κι αν σκαρφίστηκα δεν ακουγόταν εύηχο! Ας το πούμε “οργισμένη πείνα”.

Τι ακριβώς συμβαίνει;

Όταν μένουμε νηστικοί για πολλή ώρα, το σάκχαρο του αίματος μειώνεται, με αποτέλεσμα συνήθως να μη μπορούμε να συγκεντρωθούμε ή να αισθανόμαστε πως “πνιγόμαστε σε μία κουταλιά νερό” ακόμη και στις πιο απλές περιστάσεις. Τότε είναι που αυξάνονται τα επίπεδα της επινεφρίνης και της κορτιζόλης (σας θυμίζει κάτι;) κι αυτές είναι στις οποίες βασίζεται σε αυτές τις περιπτώσεις το σώμα προκειμένου να επανέλθει το σάκχαρο σε φυσιολογικά επίπεδα. Αυτές οι ορμόνες, όμως, είναι κι εκείνες που προκαλούν αίσθημα ευερεθιστότητας και (στην καλύτερη των περιπτώσεων) κυκλοθυμία – θυμηθήκατε την “κακή” κορτιζόλη; Συνήθως αυτό το αίσθημα της οργισμένη πείνας παρατηρείται όταν προσπερνάμε το πρωινό γεύμα – έχουμε πει αμέτρητες φορές τη σημασία του και τώρα έχω έναν ακόμη λόγο να το τονίσω… ΞΑΝΑ!

Μία ακόμη ορμόνη που εντείνει το αίσθημα αυτό είναι το νευροπεπτίδιο Υ, το οποίο προκαλεί το αίσθημα της πείνας όταν το σώμα έχει ανάγκη για τροφή, όμως κι αυτή η ορμόνη συνδέεται με εριστική συμπεριφορά.

Το φαινόμενο παρατηρήθηκε από ερευνητές του Πανεπιστημίου του Οχάιο σε παντρεμένα ζευγάρια. Συγκεκριμένα, οι επιστήμονες παρατήρησαν πως, όταν έπεφταν τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα, οι συμμετέχοντες εμφάνιζαν μία αντιδραστική κι οργισμένη συμπεριφορά απέναντι στους συντρόφους τους.

Φυσικά, η αντίδραση αυτή διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο, αλλά κατά βάση όσο περισσότερο μειώνεται το σάκχαρο του αίματος, τόσο πιο έντονο και το αίσθημα θυμού. Θα μπορούσαμε να πούμε πως αυτή η αντίδραση του οργανισμού είναι το “καμπανάκι” που χτυπάει όταν χρειάζεται τροφή – μιλάμε για τροφή κι όχι “αμαρτωλές” λιγούρες! Και γιατί το ανέφερα αυτό; Πολύ απλά γιατί σε αυτήν την περίπτωση είμαστε πιο επιρρεπείς στο να στραφούμε σε μια σοκολάτα, μερικά μπισκότα ή ένα κρουασάν που θα ανεβάσει άμεσα το σάκχαρό μας. Όμως έτσι μπαίνουμε σε έναν φαύλο (συναισθηματικό) κύκλο, καθώς όσο εύκολα ανέβουν έτσι τα επίπεδα του σακχάρου, ακόμη πιο εύκολα θα μειωθούν μετά από λίγο, κάνοντάς μας να νιώθουμε και πάλι έξαλλοι… επειδή δεν έχουμε άλλη σοκολάτα!

Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να έχουμε μαζί μας θρεπτικά κι υγιεινά σνακ τα οποία θα καλύψουν και θα ικανοποιήσουν το αίσθημα πείνας μέχρι το επόμενο γεύμα μας, όπως φρούτα, σαλάτα ή γιαούρτι. Επίσης μπορεί να βοηθήσει η τακτική κατανάλωση τριών πλούσιων γευμάτων μέσα στη μέρα (πρωινό, μεσημεριανό και βραδινό) αν κι είναι πολύ προτιμότερο όταν τα γεύματα δεν είναι μεγάλα σε ποσότητα κι όταν καταναλώνουμε ενδιάμεσα μικρά γεύματα ή σνακ. Αν, παρ’ όλα αυτά, το αίσθημα “HULK SMASH, HULK HANGRY!”  επιμένει, τότε προσπαθούμε να αποφεύγουμε πνευματικά και συναισθηματικά απαιτητικές καταστάσεις… μέχρι το γεύμα μας! Έπειτα από αυτό, καθώς θα έχουμε “γεμίσει τις μπαταρίες μας” θα μπορούμε να τις διαχειριστούμε πολύ ευκολότερα και ψύχραιμα.