Tag:

μάνα

Οι 5 καλύτερες ιδέες δώρων για την γιορτή της Μητέρας

Την Κυριακή καταφθάνει η Γιορτή της Μητέρας και, όπως και οι προηγούμενες μέρες, έτσι κι η φετινή Γιορτή θα είναι κάπως διαφορετική. Κανείς όμως δε μας εμποδίζει να εκφράσουμε την αγάπη και την ευγνωμοσύνη μας στην πιο σημαντική γυναίκα της ζωής όλων μας! Ανεξάρτητα του αν ο τίτλος είναι “μαμά”, “θεία”, “αδερφή” ή ό, τιδήποτε άλλο, η άνευ όρων στήριξη, φροντίδα και (ξανά) αγάπη που εισπράττουμε δίνουν δικαιωματικά το χαρακτηρισμό Μητέρα σε αυτές τις γυναίκες. Ας πούμε το δικό μας ευχαριστώ με δώρα που εμπνέονται από τη μέρα αυτή!

Η πρώτη ιδέα που έρχεται (σχεδόν) πάντα στο νου είναι… τι άλλο; Λουλούδια! Μία ξεχωριστή σύνθεση που θα αποδεικνύει πόσο μοναδικός είναι ο ρόλος της μητέρας στη ζωή μας. Κάνετε τα ανθοδώρα σας από το Sotiris Vrettos Boutique Flower Shop και τη ίδια στιγμή θα συμβάλλετε και για έναν καλό σκοπό. Μέρος του πόσου για τη σύνθεση θα προσφερθεί στη ΜΚΟ “ΜΑΝΑ” η οποία, εκτός από παροχή δωρεάν υπηρεσιών φροντίδας σε γυναίκες που αντιμετωπίζουν με θάρρος τον καρκίνο του μαστού, αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για την ενημέρωση του κοινού. Κι η γιορτή της Μητέρας είναι οπωσδήποτε μία ταιριαστή επιλογή για αυτόν τον σκοπό!

Η μητέρα δίνει πραγματικά την καρδιά της για τα παιδιά της. Αυτό ακριβώς είναι που εμπνέει φέτος τη Folli-Follie που με αφορμή τη Γιορτή της Μητέρας μας παρουσιάζει μία συλλογή κοσμημάτων αφιερωμένη στις πρωταγωνίστριες της ζωής μας! Το Heart4Heart μοτίφ είναι διαθέσιμο σε τρία χρώματα (λευκό φίλντισι και σμάλτο σε κόκκινο ή πράσινο χρώμα. Είτε επιλέξετε ένα μενταγιόν, είτε σκουλαρίκια είτε βραχιόλι, ένα είναι σίγουρο: υπό μίαν έννοια, η μητέρα σας θα έχει παντού την καρδιά της – δηλαδή ΕΣΑΣ!

Όλοι ξέρουμε πως η μητέρα μας είναι η καλύτερη του κόσμου, αλλά το “World’s Best Mom” motto είναι πλέον κάπως τετριμμένο. Βλέπετε, η μαμά μας μπορεί να είναι και Fabulous, όπως ακριβώς διατυμπανίζει και η special κούπα που κυκλοφορούν τα Marks&Spencer ειδικά για τη Γιορτή της Μητέρας. Αυτό κι αν είναι good mood boost συνδυαστικά με τον πρωινό καφέ!

Σαφώς κι ο ρόλος μίας γυναίκας ως μητέρα είναι ο σημαντικότερος, αλλά δεν παύει να είναι γυναίκα. Γι’ αυτό και φέτος η MAC μας παρουσιάζει το kit χειλιών LikeAMom! Αποτελούμενο από ένα κραγιόν, ένα μολύβι χειλιών και ένα primer χειλιών είναι διαθέσιμο για τη μητέρα μας σε δύο αποχρώσεις, το Spring For Red Lips Kit και το Mother Neutral Kit. Εσείς δεν έχετε παρά να επιλέξετε εκείνο που ξέρετε πως θα λατρέψει!

Πριν σας αποχαιρετίσω (μέχρι το επόμενο ραντεβού μας), θα σας μιλήσω για τις μυρωδιές. Έχετε ποτέ μυρίσει ένα φαγητό ή ένα άρωμα κι αυτόματα σκεφτήκατε “μυρίζει μαμά”; Αν ναι, τότε ας ανεβάσουμε λίγο το level! Στα Sephora ξέρουμε πως μπορούμε να βρούμε αρώματα από τα μεγαλύτερα brands. Εμείς ξεχωρίσαμε το Daisy του Marc Jacobs, ένα άρωμα με vintageνότες χάρη στο “πάντρεμα” της άγριας φράουλας, του γκρέιπφρουτ, της βιολέτας, του γιασεμιού και της γαρδένιας. Σε συνδυασμό με τα εκχυλίσματα βανίλιας, και λευκού ξύλου έχουμε στα χέρια μας ένα άρωμα γλυκό, ισορροπημένο και φυσικά γεμάτο φρεσκάδα. Για την πιο γλυκιά μυρωδιά, τη μυρωδιά της μαμάς, η πρότασή μας είναι “κλεισμένη” σ’ ένα πανέμορφο μπουκαλάκι διακοσμημένο με μία μαργαρίτα!

Μέχρι το επόμενο διαδικτυακό μας ραντεβού, εύχομαι προκαταβολικά σε όλες τις μανούλες ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και ΤΡΥΦΕΡΑ και στα παιδιά (μικρά αλλά και μεγάλα) να τις χαίρεστε και να τις προσέχετε, we only have one mom in our life!

Photo credits: @scoutthecity (unsplash)

08/05/2020 0 comments

EDITORIALS

Μία ακόμα μέρα γιορτής… γεμάτη αγάπη!

written by Κατερίνα Μαντά

Λένε ότι “μητέρα δεν γεννιέσαι αλλά γίνεσαι” και θα συμφωνήσω. Δεν ήταν στους στόχους μου, όμως το Νοέμβριο του 2009 έμεινα έγκυος και τότε άρχισαν όλα. Κυρίως από τη στιγμή που άκουσα την καρδιά του και για 8 μήνες προσπαθούσα να το φανταστώ και να αρχίσω να συμφιλιώνομαι με την ιδέα ότι πλέον ήμουν υπεύθυνη γι’ ακόμα ένα ατομάκι. Όσο κι αν το απολάμβανα, φοβόμουν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης για το παρόν μας και το μέλλον μας και για το πως θα τα καταφέρω… άλλωστε ήμουν συνηθισμένη με τα κορίτσια. Τι θα έκανα με το αγόρι που θα μου άλλαζε τη ζωή και την κοσμοθεωρία;

Όταν γεννήθηκε … τρόμαξα πώς βγήκε αυτό το “τερατάκι” από μέσα μου και αναρωτήθηκα πώς θα τα βγάλουμε πέρα. Όσο για την αγάπη; Την ένιωσα αμέσως. Μάλλον τον αγαπούσα από τότε που ήταν μέσα μου.

Δεν είναι τυχαίο αυτό που λένε ότι “το παιδί σου είναι αυτό που ξέρει πως λειτουργεί καρδιά σου, αφού την έχει δει από κοντά”.

Και μέρα με την μέρα τον αγαπώ όλο και περισσότερο. Είναι η ζωή μου… και όσα λάθη έχω κάνει μού τα συγχωρώ γιατί έχω τον Παύλο μου κοντά μου. (όσοι με ξέρετε, καταλαβαίνετε τι εννοώ). Τον βλέπω να μεγαλώνει (ναι τώρα θα βγει η “μάνα κουκουβάγια”) και να είναι ένα ευτυχισμένο- πειασματάρικο παιδί, γεμάτο απορίες, αδάμαστη φαντασία, που κινείται συνέχεια, λατρεύει το ποδόσφαιρο, το κολύμπι, τις ξαδέλφες του (την “ομάδα της σούπερ βλακείας”), τους φίλους του… με ένα στοματάκι που δεν κλείνει ποτέ και που … σιχαίνεται τον ύπνο γιατί τον θεωρεί χάσιμο χρόνου.

Η αλήθεια είναι ότι ακόμα αγχώνομαι καθημερινά για το αν είναι καλά, αν θα γίνει σωστός άνθρωπος και για το πως θα εξελιχθεί ως προσωπικότητα και η σχέση μας. Παλεύω για τη σχέση μας, αλλά βλέπω ότι κι αυτόν τον απασχολεί να είμαστε οι δυο μας καλά μεταξύ μας. Αν και μόνο 7,5 ετών με προσέχει… και με νοιάζεται!

Ξέρει ότι τον αγαπούν κι αισθάνεται -συνήθως- καλά με τον εαυτό του. Τον στηρίζω στα όνειρά του, αλλά θέλω να του δώσω φτερά να πετάξει όπου θελήσει.. όπως έκαναν οι δικοί μου γονείς. Στη συμπεριφορά μου και στον τρόπο που τον μεγαλώνω, βλέπω τις αρχές που μου έδωσαν, τις συμβουλές τους. Όταν τον μαλώνω μου θυμίζω την δική μου μητέρα και την καταλαβαίνω λίγο παραπάνω απ΄ ότι τότε… όταν ήταν πολύ αυστηρή μαζί μου.

Πράγματι το “όταν θα γίνεις εσύ μαμά, θα με καταλάβεις” ισχύει. Και ναι μαμά… “χρόνια πολλά” σε σένα γιατί από σένα ξεκίνησαν όλα και από την γιαγιά που μακάρι να ήταν εδώ να έβλεπε τα τρια τερατάκια μας, θα χαιρόταν πολύ με την ενέργεια και την ζωντάνια που έχουν. Όμως εσύ είσαι εδώ και είσαι υπέροχη γιαγιά που τους κάνεις τα χατήρια γιατί αυτός είναι ο ρόλος σου και η Ευγενία κι εγώ να είμαστε πιο αυστηρές.

Χρόνια πολλά στην αδελφή μου, που είναι τόσο κοντά στα κορίτσια της κι έχει απίστευτη υπομονή και σε όλες μου τις φίλες-μαμάδες που ξέρουν τι αξίζουν και τα καταφέρνουν υπέροχα, η καθεμία με τον δικό της τρόπο.

Χρόνια πολλά μαμάδες… για σήμερα και για κάθε μέρα!

Σας φιλώ,

Περιμένουμε τις δικές σας ιστορίες….Εμείς το μόνο που θέλουμε από εσάς είναι να μιλάτε για εμάς….
Να μπαίνει κόσμος να μας διαβάζει και να μας στέλνει ιδέες για νέες έρευνες και ιστορίες!
Πείτε μας ποιόν θέλετε να γνωρίσετε καλύτερα, ποιες συνταγές θέλετε να μάθετε, ποια μυστικά ομορφιάς
θέλετε να σας αποκαλύψουμε, για ποια δίαιτα χρειάζεστε πληροφορίες και ποιόν τομέα της ψυχολογίας θέλετε να αναλύσουμε!

Μην ξεχνάτε ότι πρόκειται για το δικό σας site!

Υ.Γ1. Μπορείτε να μας γράφετε τα σχόλια και τις παρατηρήσεις σας, αλλά και τις δικές σας ιστορίες στο προσωπικό μου mail katerina_manta@hotmail.com

Επίσης μπορείτε να μας ακολουθείτε στους λογαριασμούς μας στα social media:

twitter : @k-maggr,
instagram ως @thekmagazine
facebook: k-mag.gr στο http://www.facebook.com/kmaggr

13/05/2018 0 comments

ΑΠΟΨΕΙΣ

Τα New Year’s Resolutions μου (της μάνας και όχι μόνο)

written by The K-magazine

Κάθε χρόνο η ίδια ιστορία, σχέδια για το πώς θα γίνουμε καλύτερες γυναίκες, άνθρωποι και μαμάδες φυσικά! Φέτος όμως θα κάτσω να τα γράψω για να τα διαβάσω μια φορά στο τόσο και να τσεκάρω τον εαυτό μου αν τηρώ αυτά που υποσχέθηκα στον εαυτό μου λίγα λεπτά αφού μπήκε ο χρόνος.

Να σταματήσω να κοιτάω συνεχώς το κινητό μου

Πρέπει να ομολογήσω ότι είμαι κι εγώ ένα wi-fi junky που κάθε τόσο κοιτάω το κινητό μου χωρίς να βλέπω ουσιαστικά τίποτα! Συνέχεια, τσεκάρισμα στα socialmediaγια να δω τι παίχτηκε… Ας αλλάξει αυτό φέτος, λιγότερη επαφή μέσω social περισσότερη από κοντά! Κοντεύουμε πλεόν να ξεχάσουμε πως κανονίζουμε να βρεθούμε από κοντά! Θα ξεχάσουμε εντελώς την λεκτική επικοινωνία…

Να μην συγκρίνω τα παιδιά μου

Δεν το θέλω αλλά το κάνω συνέχεια από τότε που έγινα μαμά. Πότε σηκώθηκε το ένα παιδί , πότε μίλησε το άλλο, πότε έβγαλε την πάνα, πότε έμαθε να γράφει… ένα μόνιμο άγχος. Αυτό να ξέρεις συνεχίζεται και σε άλλα επίπεδα. Οπότε κομμένες οι συγκρίσεις με τους άλλους γονείς και τα άλλα παιδιά. Κομμένο το στρες για ανούσια πράγματα, τα παιδιά θέλουν το δικό τους χρόνο και χώρο για να καταφέρουν πράγματα. Ας μην χαλάμε ενέργεια μέσα από αυτές τις συμπεριφορές δεν αξίζει!

Αν εξασκήσω και λίγο το πνεύμα

Πάει πολύς καιρός που ολοκλήρωσα ένα καλό βιβλίο που να θυμάμαι και το τέλος του! Σου συμβαίνει κι εσένα αυτό; Αν ναι, τότε νομίζω ότι κι εσύ πρέπει να πάς μέχρι το βιβλιοπωλείο της γειτονιάς σου, γύρνα μέσα στους διαδρόμους και βρες αυτό που θα σου κάνει κλικ! Πάει και τελείωσε θα οργανώσω book club με τις φίλες μου για να «πιέζουμε» η μία την άλλη και να μην τεμπελιάζουμε.

Να γίνω καλύτερη φίλη

Με δύο παιδιά το 24ωρο μοιάζει να μην φτάνει με τίποτα. Όμως έχω ανάγκη για στιγμές με τις φίλες μου. Με τις φίλες που όσο καιρό κι αν έχεις να τις δεις πάντα έχεις να πεις ένα κάρο πράγματα. Ας γίνω καλύτερη φίλη φέτος! Να τηλεφωνώ στην φίλη μου έστω μια φορά την εβδομάδα και να λέμε πράγματα που να μην έχουν σχέση με παιδιά και υποχρεώσεις. Να πηγαίνουμε μια στο τόσο ένα σινεμά. Να λέμε τι μας απασχολεί και να ανεβάζουμε η μία την άλλη γιατί το έχουμε ανάγκη.

Να μιλάω περισσότερο με την μαμά μου

Είμαι από τους τυχερούς έχω και τους δύο γονείς μου στην ζωή και μάλιστα με βοηθούν καθημερινά με τα παιδιά. Εδώ και μήνες έχω πιάσει τον εαυτό μου να μην δίνω σημασία σε αυτά που μου λέει η μαμά μου. Όχι σε όλα , κυρίως σε αυτά που έχουν να κάνουν με τα ενδιαφέροντά της, το ελεύθερο χρόνο της, ξέρεις αυτά τα χαζά που δεν έχεις χρόνο να ακούσεις και βαριέσαι; Ε, αυτά… Από σήμερα θα μιλάμε πιο πολύ, γιατί μεγαλώνω κι εγώ και θέλω να περνάω περισσότερο χρόνο μαζί της και ας γκρινιάζει κι ας με μαλώνει για διάφορα…

Αυτά για φέτος! Οι στόχοι μου νομίζω είναι ουσιαστικοί και πραγματοποιήσιμοι αλλά για να δούμε τι θα καταφέρουμε το 2018! Εσύ, τι στόχους έβαλες για την νέα χρονιά;

Η Έλενα Σμπώκου, πείτε είναι food blogger και γράφει στο Elena’s cooking.

08/01/2018 0 comments

EDITORIALS

Γιορτάζουμε ως μαμάδες, ως γυναίκες, ως γονείς!

written by Κατερίνα Μαντά

Ναι, έφτασε κι αυτή μέρα που όλοι αισθανόμαστε να γιορτάσουμε, καθώς οι περισσότεροι από εμάς έχουμε αναγνωρίσει κι αγαπήσει κάποια γυναίκα ως «μητέρα». Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει και τη σημασία της; Ή μάλλον τη σημασία της «μάνας, μητέρας, μαμάς»;

Όπως και να την έχουμε αποκαλέσει ή την αποκαλούμε, η αξία της είναι μία και μοναδική και -όσο chiché κι αν ακούγεται- ο ρόλος της στη ζωή μας και στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς μας είναι ανεκτίμητη! Όσες φορές και να μαλώσουμε μαζί της, οι στιγμές που θα μας πάρει αγκαλιά ή θα μας πει -φεύγοντας- κατεβαίνοντας τις σκάλες “το ξέρεις ότι σε αγαπώ πολύ”, θα σε κάνουν να νιώσεις και πάλι μικρό παιδί, σα να παίρνεις αναγνώριση ότι κάτι έχεις καταφέρει και δεν την απογοητεύεις τελικά, παρά τις παρατηρήσεις της.

Πόσο περισσότερο όταν έρχεται η στιγμή που γινόμαστε εμείς μαμάδες, τότε όλα αλλάζουν! Από κόρες γινόμαστε γυναίκες υπεύθυνες για ένα πλασματάκι που εξαρτάται 100% από εμάς, που έχει ανάγκη την φροντίδα μας, την αγάπη μας, την τρυφερότητά μας και τη «σοφία» μας. Ναι, γιατί οτιδήποτε κι αν χρειαστούν , αν αναρωτηθούν θα τρέξουν σε εμάς για να τους λύσουμε την όποια απορία και να τα βοηθήσουμε.

Για κάποιους είναι απλά μία «αρμοδιότητα», για άλλους μία «υποχρέωση», αλλά για τις περισσότερες από εμάς είναι «η ωραιότερη δουλειά του κόσμου». Γιατί για να είναι δουλειά σημαίνει ότι ανταμείβεσαι, και υπάρχει η μεγαλύτερη και σπουδαιότερη «ανταμοιβή»: η αγάπη των παιδιών μας.

Σήμερα, έχω την πολυτέλεια και την τύχη να γιορτάζουμε, αυτή τη μέρα, οι δυο μας με τον γιο μου, σε ένα από τα ωραιότερα μέρη που θα μπορούσαμε να είχαμε φανταστεί, στο Aigis Suites, στη Τζιά. Έχουμε τον χρόνο να είμαστε οι δυο μας και να απολαύσουμε ουσιαστικά ο ένας την παρέα και την παρουσία του άλλου. Με ξύπνησε δίνοντάς μου την κάρτα που ετοίμασε στο σχολείο λέγοντάς μου ότι “με αγαπά επειδή δεν είμαι απλά η μαμά του, αλλά γιατί είμαι η καλύτερη μαμά του κόσμου” . Τι άλλο θέλω;

Δεν θα γίνω μελό, δεν μου ταιριάζει… αλλά ένα πράγμα θα σας πω: αν και ήμουν από τις γυναίκες που δεν ονειρεύτηκαν ποτέ οικογένεια και γάμο, ομολογώ ότι το μεγαλύτερο δώρο της ζωής μου είναι ο γιος μου, ο Παύλος. Δεν θα πω ότι είναι ο μεγαλύτερος «έρωτας», αλλά είναι η μεγαλύτερη αγάπη του κόσμου και η πιο τρυφερή αγκαλιά που απολαμβάνω. (Οκ, στα δύσκολα στην αγκαλιά της μαμάς μου τρέχω, γιατί ξέρω ότι εκεί αισθάνομαι ασφαλής και ότι μαζί με τον μπαμπά μου με «προστατεύουν» από τα πάντα!).

Έτσι όπως έχουνε εξελιχθεί τα πράγματα, ο Παύλος είναι η προτεραιότητά μου και γνώμονας για πολλά… Είναι το κίνητρο για να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος και να κάνω καλύτερο φιλτράρισμα στις κινήσεις μου και στις συναναστροφές μου.

Χρόνια μας πολλά… και να προσέχουμε -κυριολεκτικά και μεταφορικά- τους εαυτούς μας, γιατί έχουμε να “προστατέψουμε” τα παιδιά μας… όποιας ηλικίας κι αν είναι!

14/05/2017 0 comments

ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ

Momstrology : Τι “μάνα” είστε βάσει του ζωδίου σας;

written by The K-magazine

Θα μπορούσατε να φανταστείτε ότι το ζώδιό σας επηρεάζει τη συμπεριφορά σας ως μητέρα; Κι όμως το βιβλίο Momstrology αποκαλύπτει πώς επηρεάζουν τα άστρα τον τρόπο με τον οποίο βιώνουμε τη μητρότητα. Το παρακάτω άρθρο το βρήκα απίστευτα ενδιαφέρον, ακόμα κι αν δεν είμαι φαν ή γνώστης της αστρολογίας και σκέφτηκα ότι πρέπει να το διαβάσετε μαμάδες ή μέλλουσες μητέρες!

Κριός

Η προσέγγισή σας στη μητρότητα είναι ακριβώς ίδια με οτιδήποτε άλλο: βάζετε το κεφάλι κάτω και προχωράτε. Όμως, παρόλη την αυτοπεποίθηση ή και την υπεροψία κάποιες φορές –όπως στην περίπτωση των διάσημων μαμάδων που ανήκουν στο ίδιο ζώδιο, όπως η Βικτόρια Μπέκαμ και η Κόρτνεϊ Καρντάσιαν- επειδή ο κυβερνήτης σας του 4^ου οίκου που αφορά τη μητρότητα είναι ο Καρκίνος, διαθέτετε ισχυρό μητρικό ένστικτο. Επειδή έχετε συνηθίσει να βάζετε σε προτεραιότητα τον εαυτό σας, η απόκτηση παιδιών σας δυσκολεύει λιγάκι, όμως από την άλλη η έντονη προσωπικότητά σας σας βοηθά να μάθετε στα παιδιά σας τι σημαίνει ανεξαρτησία και αυτάρκεια. Πολλές φορές προτιμάτε να παίζετε τον παραδοσιακό ρόλο του… μπαμπά και να είστε εσείς ο πιο αυστηρός από τους γονείς στα θέματα πειθαρχίας. Ακόμα όμως κι όταν είστε μια στερεοτυπική μητρική φιγούρα, η δύναμη και η αστείρευτη ενέργειά σας πρωταγωνιστούν σε κάθε σας κίνηση. Η ανάγκη σας να αφιερώνετε χρόνο και στον εαυτό σας, δείχνει από νωρίς στα παιδιά ότι οι “μεγάλοι” έχουν τις δικές τους επιθυμίες και τα μαθαίνουν να σέβονται την “ιεραρχία”. Μπορεί να μην είστε η καλύτερη φίλη των παιδιών σας, όμως εκείνα σας σέβονται πολύ κι αυτό είναι η πιο στέρεα βάση για να καλλιεργηθεί στο μέλλον ένας ουσιαστικός δεσμός ανάμεσά σας. Στα μειονεκτήματά σας, τα απότομα ξεσπάσματα θυμού που συχνά τρομοκρατούν τα παιδιά, ιδιαίτερα εάν είναι ακόμα μικρά.

Ταύρος

Είστε παραδοσιακές μαμάδες και μάλλον αυστηρές, αν και την ίδια στιγμή είστε πολύ χαλαρές και προσγειωμένες. Έχετε ανάγκη τη ρουτίνα σχεδόν όσο και τα παιδιά, κι έτσι η καθημερινότητα στο σπίτι σας είναι ευχάριστη για όλους. Τα παιδιά σας ξέρουν ότι μπορούν να βασίζονται σε εσάς κι ότι θα είστε πάντα δίπλα τους όταν το έχουν ανάγκη (αλλά ακόμα κι όταν δεν το έχουν). Δεν υπάρχει περίπτωση να χάσετε σχολική παράσταση, αγώνα ποδοσφαίρου ή ρεσιτάλ πιάνουν όπου συμμετέχει το παιδί σας. Μία από τις προτεραιότητές σας είναι να κάνετε καλή εντύπωση, γι’ αυτό τα παιδιά σας πρέπει οπωσδήποτε να μάθουν καλούς τρόπους, να δείχνουν σεβασμό στους άλλους και αφοσίωση στις υποχρεώσεις τους. Ακόμα κι αν τα προβλήματα μέσα στο σπίτι είναι πολλά, θα κάνετε τα πάντα για να δείχνετε ότι όλα είναι οκ –όπως έκανε για χρόνια και η εκπρόσωπος του ζωδίου, Τόρι Σπέλινγκ. Από την άλλη, είναι φυσικό τα παιδιά σας να ξεχωρίζουν αφού, χάρη στο εκλεκτό σας γούστο, είναι πάντα τα πιο καλοντυμένα του πάρτι. Μερικές φορές ωστόσο το παρακάνετε. Είστε σίγουρη ότι το μωρό έχει απόλυτη ανάγκη από αυτό το σετ πανάκριβα επώνυμα φορμάκια που δεν θα του κάνουν τον επόμενο μήνα; Επειδή σας είναι δύσκολο να προσαρμόζεστε στις αλλαγές, οι μεταβατικές περίοδοι στη ζωή των παιδιών -όπως η εφηβεία- είναι μια πραγματική πρόκληση για εσάς και είναι πιθανό να σας φέρει σε κόντρα μαζί τους. Προσπαθήστε να είστε λιγότερο άτεγκτη και περισσότερο ευέλικτη.

Δίδυμοι

Μέχρι να κάνετε παιδιά είστε πολύ ελεύθερα πνεύματα, λίγο μποέμ και πάντα μυστηριώδεις. Αυτό το κομμάτι του χαρακτήρα σας εξακολουθεί να υπάρχει και μετά τη μητρότητα, αλλά περιορίζεται σε σπάνιες εμφανίσεις. Όταν όμως είστε πραγματικά ο εαυτός σας, δεν υπάρχει κανένας φίλος των παιδιών που μπορεί να σας συναγωνιστεί σε κέφι και ζωντάνια. Ωστόσο, επειδή ο τέταρτος οίκος σας (αυτός της οικογένειας) κυβερνάται από τον Παρθένο τις περισσότερες φορές είστε μάλλον αυστηρές μαμάδες, που ακολουθούν μια στρατιωτικού τύπου πειθαρχία. Δύσκολα συγκεντρώνετε την προσοχή σας εξολοκλήρου στην οικογένεια καθώς ασχολείστε ταυτόχρονα με δεκάδες πράγματα. Όταν όμως ο γιος ή η κόρη σας ρωτάει “γιατί τα φυτά είναι πράσινα;”, χάρη στην έμφυτη περιέργεια που έχετε για το καθετί, αντί να απαντήσετε “γιατί έτσι”, όπως ίσως θα έκανε μια άλλη μαμά, εσείς γκουγκλάρετε τις λέξεις “χλωροφύλλη” και “φωτοσύνθεση” για να δώσετε μια σωστή απάντηση. Δίνετε πολύ μεγάλη σημασία στη γνώση κι ασχολείστε με την εκπαίδευση των παιδιών σας από τη στιγμή που θα γεννηθούν, επιλέγοντας τα πιο εκπαιδευτικά παιχνίδια και αναζητώντας το καλύτερο σχολείο. Κι επειδή σας αρέσει πάντα το ομαδικό πνεύμα είναι πιθανό να αποφασίσετε να κάνετε πολλά παιδιά –όπως η Αντζελίνα Τζολί και η Χάιντι Κλουμ που ανήκουν στο ζώδιό σας- ώστε να έχετε τη δική σας μεγάλη «ομάδα». Στα μειονεκτήματά σας η έλλειψη σταθερότητας που μπερδεύει και δημιουργεί άγχος στα παιδιά, τα οποία έχουν ανάγκη από μια σταθερή ρουτίνα.

Καρκίνος

Ρίξτε μια ματιά στις φωτογραφίες που δημοσιεύει η Ζιζέλ όπου θηλάζει, φροντίζει ή αγκαλιάζει τα παιδιά της και θα καταλάβετε γιατί ο Καρκίνος θεωρείται το «απόλυτο» ζώδιο όταν μιλάμε για τη μητρότητα. Το μητρικό σας ένστικτο είναι πολύ ισχυρό και σας κάνει από πολύ μικρή ηλικία να νιώθετε την ανάγκη να παίρνετε οποιονδήποτε και οτιδήποτε υπό την προστασία σας, είτε αυτό είναι η κούκλα σας είτε ένα αδέσποτο ζώο ή το μικρό ξαδερφάκι σας. Η οικογένεια είναι για εσάς το παν και το δείχνετε κάθε μέρα με δεκάδες διαφορετικούς τρόπους. Είστε η μαμά που θα διαλέξει, θα τυπώσει και θα βάλει σε κορνίζες φωτογραφίες από τις διακοπές, που θα φτιάξει σπιτικά cupcakes για τη γιορτή του νηπιαγωγείου, που θα ξεκινήσει να σκέφτεται τα δώρα των Χριστουγέννων από τον Ιούλιο. Έχετε ένα αυθόρμητο τρόπο να αντιλαμβάνεστε πότε τα παιδιά σας έχουν ανάγκη από μια αγκαλιά, λίγη ενθάρρυνση ή καθοδήγηση. Αυτό όμως κάποιες φορές σας κάνει τρομερά υπερπροστατευτική, με αρνητικές συνέπειες στα παιδιά σας. Επιπλέον, η ανάγκη σας να δημιουργήσετε την τέλεια οικογένεια, συχνά σας προκαλεί αμφιβολίες για το αν κάθε κίνηση και απόφασή σας είναι σωστή. Ίσως πρέπει να γίνετε λίγο πιο αυστηρή, ώστε να δείξετε και στα παιδιά σας τον τρόπο να σας σέβονται περισσότερο.

Λέων

Δημιουργική, δυναμική και μέσα σε όλα, η μαμά Λέων μπορεί να τα καταφέρνει ταυτόχρονα σε όλους τους τομείς της ζωής της, όπως κάνει η Τζένιφερ Λόπεζ και η Χάλι Μπέρι. Δεν νιώθει ποτέ την ανάγκη να τρέξει πίσω από τα παιδιά της, επειδή είναι εκείνα που προσπαθούν συνέχεια να ανταπεξέλθουν με τους φρενήρεις ρυθμούς της μητέρας τους. Την ίδια στιγμή, είστε πολύ εκδηλωτική, τα φιλάτε και τα αγκαλιάζετε συνέχεια και γενικά δεν είστε απλώς μια πολύ διασκεδαστική μαμά, είστε η καλύτερη παρέα για παιχνίδι που θα μπορούσαν να βρουν! Η αστείρευτη διάθεσή σας να μαθαίνετε καινούρια πράγματα δίνει ένα σοφό παράδειγμα στα παιδιά σας, ότι το κυνήγι της γνώσης δεν σταματάει ποτέ, ενώ η φιλοδοξία σας τους δίνει κίνητρο να προσπαθούν για ό,τι επιθυμούν (αρκεί να μην νιώσετε την ανάγκη να… επιδεικνύετε τα παιδιά σας σαν να είναι το ύψιστο δημιούργημά σας για το οποίο πρέπει να σας δοξάζουν). Το μειονέκτημά σας είναι ότι συνήθως θέλετε να παίρνετε εσείς όλες τις αποφάσεις –ακόμα κι αυτές που πρέπει να πάρουν τα παιδιά. Μάθετε πότε να κάνετε ένα βήμα πίσω, ώστε να τους δίνετε την ευκαιρία να παίρνουν πρωτοβουλίες και να γίνουν ανεξάρτητα. Επίσης, επειδή είστε πάντα τόσο πολύ εκδηλωτική, συχνά μεγαλοποιείτε και τα προβλήματα και μπορεί να αντιδράσετε πολύ έντονα για πράγματα που θα έπρεπε να αντιμετωπίζετε με ψυχραιμία. Τι έγινε κι αν δεν έγραψε και τόσο καλά σε ένα τεστ στα αγγλικά; Εάν συνεχίσετε να αντιδράτε τόσο δυναμικά, κάποια στιγμή δεν θα μπορέσετε να διακρίνετε τα όρια ανάμεσα στο “δράμα” και την “υστερία”.

Παρθένος

Μπορείτε να είστε ταυτόχρονα πολύ συντηρητική και πολύ φιλελεύθερη. Η φυσική ανάγκη σας για οργάνωση και τάξη δοκιμάζεται σκληρά από την ύπαρξη παιδιών στο σπίτι και συχνά σας κάνει να ασχολείστε μανιωδώς με… λεπτομέρειες. Από την άλλη, αυτή η εμμονή σας με την τάξη δίνει στα παιδιά μια αίσθηση σφάλειας. Είστε φανατική οπαδός της υγιεινής διατροφής και της άσκησης και είναι ζήτημα εάν επιτρέψετε στα παιδιά σας να δοκιμάσουν πατατάκια πριν τα εφτά (κι αυτό, εννοείται, σε κάποιο πάρτι, δεν πρόκειται να τα βάλετε στο σπίτι σας!). Αν καταφέρετε να μην ξεπεράσετε τα όρια, τα παιδιά σας μια μέρα θα σας ευγνωμονούν που τους μάθατε τόσο πολλά για τη σωστή διατροφή. Στα μειονεκτήματά σας, η ανασφάλεια που μερικές φορές δυσκολεύει τις σχέσεις μέσα στην οικογένεια, ενώ μπορεί να σας κάνει να γίνετε επικριτική με τον εαυτό σας, τις άλλες μαμάδες ή τα παιδιά σας. Νιώθετε διαρκώς την ανάγκη να προσπαθείτε για να είναι όλα τέλεια σε κάθε τομέα –όπως και η Μπιγιονσέ που ανήκει στο ζώδιό σας- αλλά κάποιες φορές χρειάζεται απλά να χαλαρώσετε και να απολαύσετε περισσότερο. Όταν νιώθετε την τελειομανία να καταδυναστεύει τη ζωή σας, αφιερώστε λίγο χρόνο στον εαυτό σας, χαλαρώστε και δείξτε στα παιδιά σας πώς να αντιμετωπίζουν τις καταστάσεις με ψυχραιμία και να μην αντιδρούν υπερβολικά.

Ζυγός

Η μητρότητα έρχεται να δώσει μια νέα προοπτική στη ζωή σας, καθώς μπαίνει στο κέντρο της… ζυγαριάς και σας βοηθάει να αποκτήσετε την ισορροπία που αναζητούσατε όλα αυτά τα χρόνια. Στην κυριολεξία ζείτε για τα παιδιά σας, κι αυτό τα κάνει να νιώθουν αγάπη, ασφάλεια και υποστήριξη. Ξέρετε να τους προσφέρετε ηρεμία και την αίσθηση ότι όλα θα πάνε καλά. Δεν σκάτε για μικροπράγματα (αν ζωγραφίσουν με μαρκαδόρους τον τοίχο του σαλονιού, εσείς απλώς θα θαυμάσετε αυτό το μικρό αριστούργημα), ενώ αντίθετα ξέρετε να εκτιμάτε τα μικροπράγματα και θα σταματήσετε το αυτοκίνητο, για να ζητήσετε από τα παιδιά να βγουν έξω και να μυρίσουν αυτά τα καταπληκτικά αγριολούλουλα που είδατε στην άκρη του δρόμου. Το πρόβλημά σας είναι κυρίως η αστάθεια. Γέρνετε τη μία στιγμή από τη μια πλευρά του ζυγού και την άλλη από την άλλη, που σημαίνει ότι μπορεί να είστε πολύ αυστηρή και αμέσως πολύ χαλαρή, κι αυτό στέλνει στα παιδιά μπερδεμένα μηνύματα. Έχετε πολύ υψηλά στάνταρ –όπως, για παράδειγμα, η διάσημη μαμά και εκπρόσωπος του ζωδίου σας, η Γκουίνεθ Πάλτροου- και μερικές φορές νιώθετε ότι είναι αδύνατο να αντεπεξέλθετε και τότε πιστεύετε ότι δεν είστε αρκετά καλή μαμά. Τέλος, μπορεί να γίνετε λίγο εκκεντρική, στην προσπάθειά σας να ξεχωρίζετε ή και να αρχίσετε να ξοδεύετε αλόγιστα χρήματα για να κάνετε τα χατίρια των παιδιών. Χαλαρώστε, τους κάνει καλό να ακούνε κάπου κάπου και μερικά “όχι”.

Σκορπιός

Δεν είστε απλώς η μαμά… είστε ο αρχηγός του σπιτιού κι αυτό δεν σηκώνει καμία διαπραγμάτευση. Οι διάσημες μαμάδες που εκπροσωπούν το ζώδιό σας, κάνουν πάντα πολύ έντονη την παρουσία τους (θυμηθείτε την καμπάνια της Τζένι ΜακΚάρθι ενάντια στον εμβολιασμό). Σε όσους δεν σας γνωρίζουν καλά ίσως φαίνεστε σκληρή, όμως με την οικογένειά σας είναι πολύ τρυφερή, συμπονετική και πιστή. Το σπιτικό σας είναι ιερός χώρος για εσάς και είναι βέβαιο ότι θα το έχετε φτιάξει με πολλή φροντίδα ώστε να αποπνέει μια ζεν ατμόσφαιρα όπου μπορεί όλη η οικογένεια να χαλαρώσει και να περάσει χρόνο μαζί (το να κάθεστε όλοι αγκαλιά στον καναπέ και να βλέπετε ταινίες είναι η αγαπημένη σας συνήθεια). Η μαμά Σκορπιός είναι μια αληθινή δύναμη της φύσης, πάντα παρούσα για να προστατέψει τα παιδιά της. Επειδή όμως είναι και πολύ… ξεροκέφαλη, συχνά ξεχνάει ότι τα παιδιά είναι άνθρωποι με δική τους προσωπικότητα και ίσως -λέμε, ίσως- κάποιες φορές επιθυμούν κάτι άλλο από αυτό που θέλει η μαμά. Αντισταθείτε στην παρόρμησή σας να τα καθοδηγείτε πάντα ή και να τα προστατεύετε συνέχεια από τον “έξω κόσμο”. Τους δίνετε την εντύπωση ότι η ζωή έξω από το σπίτι είναι γεμάτη κινδύνους, ενώ στην πραγματικότητα θα πρέπει να τα προετοιμάζετε για να μπορέσουν κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, να εγκαταλείψουν τη “φωλιά” τους, όσο κι αν αυτό σας πονάει.

Τα υπόλοιπα ζώδια, διαβάστε τα στο άρθρο της Βιβής Μπασινά στο 4moms.gr

16/03/2015 0 comments

Οι αναγνώστες γράφουν

H Ζωή Μ. ρωτά : “Είμαι χωρισμένη και με την κόρη μου τσακώνομαι συνέχεια. Τι να κάνω;”

written by Μαρκέλλα Χρυσοστόμου

Η Ζωή Μ. αποφάσισε να γράψει σε εμάς για το θέμα της κι εμείς με τη σειρά μας, της παραθέτουμε τη γνώμη μας, πάντα με τη βοήθεια των ειδικών…

[faq]
[faq_question]Q: «Αγαπημένο μου k-mag… Εδώ και έξι χρόνια είμαι χωρισμένη και μεγαλώνω ολομόναχη τα τέσσερα παιδιά μου. Από οικονομικής άποψης δεν θα έλεγα πως τα φέρνουμε εύκολα βόλτα όμως, κουτσά στραβά, όλα βολεύονται. Η βασικότερη έννοια μου και το μεγαλύτερο μου «αγκάθι» είναι η μικρή μου κόρη, η Άννα, η οποία έχει αρχίσει να μπαίνει στην εφηβεία. Τα πράγματα εδώ και 6 μήνες πάνε απ’το κακό στο χειρότερο, καθώς με τον καιρό γίνεται όλο και πιο απότομη κι επιθετική προς εμένα… Καταλαβαίνω πως όλο αυτή η ασυνεννοησία πιθανόν επικρατεί λόγω της εφηβείας όμως οι μεταξύ μας σχέσεις είναι διαρκώς τεταμένες και φοβάμαι για τα χειρότερα… Πιστεύετε πως πρέπει να συμβουλευτώ κάποιον ειδικό;»

[/faq_question]
[faq_answer]

Ζωή μου, πρέπει να αντιμετωπίσεις την κατάσταση με όσο το δυνατόν περισσότερη ψυχραιμία. Ενδεχομένως, αφού έχεις περάσει τόσα μέχρι τώρα, τα αποθέματα της ψυχραιμίας αλλά και της υπομονής σου να μην βρίσκονται στην καλύτερη τους κατάσταση… όμως, θα πρέπει να φανείς δυνατή.

Όλα τα παιδιά σε αυτές τις ηλικίες θέλουν να κάνουν την επανάστασή τους, να «ψαχτούν» και να βρούν τον εαυτό τους (ή έστω να τον ανακαλύψουν ξανά). Ως αποτέλεσμα, το φυσικό επόμενο αυτής της διαδικασίας είναι η πλήρης αμφισβήτηση των γονέων και του ρόλου τους.

Αυτό που «απαιτείται» από σένα είναι όσο το δυνατόν περισσότερη κατανόηση σ’αυτή την “αναζήτηση” της κόρης σου αλλά και όσο το δυνατόν περισσότερη στήριξη.

Σε αυτές τις ηλικίες τα παιδιά-έφηβοι έχουν ανάγκη τους γονείς τους πιο πολύ από ποτέ, σε έναν ρόλο όμως κάπως διαφορετικό –ίσως πιο προστατευτικό απ’ ότι συνήθως, αλλά ταυτοχρόνως όχι άμεσα διακριτό (πιο αποστασιοποιημένο δηλαδή).

Που και που ίσως χρειάζεται να παραχωρούνται περισσότερες ατομικές ελευθερίες αλλά και ευκαιρίες στο παιδί για να αναλάβει ολοκληρωτικά πιθανές πρωτοβουλίες.

Αν τώρα όλα αυτά σου φαίνονται πολύ θεωρητικά…

– Γνωρίζω πως είναι εξαιρετικά δύσκολο να μεγαλώνεις μόνη τέσσερα παιδιά, πόσο μάλλον όταν κάποιο απ’αυτά βρίσκεται στην ευαίσθητη φάση της εφηβείας, όμως πρέπει να δείξεις στα παιδιά σου πως χρειάζεσαι άμεσα και την δική τους υποστήριξη. Κατ’ αυτόν τον τρόπο τα παιδιά θα «κατανοήσουν» τη θέση στην οποία βρίσκεσαι και θα ωριμάσουν πολύ πιο γρήγορα.

– Μη φοβάσαι να βάζεις τους όρους σου (είτε περιοριστικούς, είτε ότι άλλο!). Εσύ είσαι η ενήλικη επομένως, εσύ «έχεις την πίτα εσύ και το μαχαίρι». Άλλωστε στο «τιμόνι» του σπιτικού σας δεν βρίσκεται κανένα απ’τα παιδιά σου ούτε και οι γονείς σου…

– Προσπάθησε να επαναπροσδιορίσεις τους ρόλους μητέρα-παιδί, αυτή τη φορά με περισσότερη πυγμή και αποφασιστικότητα. Ξεκαθάρισε πως οι σχέσεις πρέπει να διέπονται από σεβασμό, ασχέτως με τον αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε με τις απόψεις των γύρω μας – και δη των γονιών μας (!!!)

– Μη φρικάρεις. Προσπάθησε, όσο το δυνατόν, να βλέπεις το ποτήρι μισογεμάτο. Είμαι σχεδόν βέβαιη πως η κόρη σου θα σε καταλάβει, πολύ σύντομα… Ούσα γυναίκα, θα νιώσει τον πόνο, την ανησυχία αλλά και το άγχος σου και θα συμμεριστεί πως πρέπει εσύ κι αυτή να είστε ενωμένες, «σαν μια γροθιά».

– Αν τελικώς η σχέση σας δεν βελτιωθεί άμεσα και η καθημερινότητα πλέον σου φαντάζει βουνό, μη διστάσεις να συμβουλευτείς για περαιτέρω συμβουλές και στήριξη έναν παιδοψυχολόγο ή κάποιον ψυχοθεραπευτή. Θα σε βοηθήσει να νιώσεις καλύτερα, αλλά και να επιλύσεις το πρόβλημα “αναίμακτα” . Το πιθανότερο είναι πως μια τέτοια κίνηση θα προκαλούσε κύμα αντιδράσεων από την Άννα, η οποία μάλλον δεν θα δεχόταν να «ακολουθήσει». Πίστεψε με όμως, ίσως κάτι τέτοιο ωφελούσε και τις δυο σας στο τέλος.

Ελπίζω όλα να πάνε κατ’ευχήν.

Φιλιά,
Μαρκέλλα
[/faq_answer]
[/faq]

11/09/2014 0 comments

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Εγώ, αυτός και η μητέρα μου…το οιδιπόδειο σύμπλεγμα, από τη Μαρία Μάρκου

written by The K-magazine

Ο Οιδίποδας αποτελεί ένα από τα τραγικότερα πρόσωπα της μυθολογίας. Για τον πατέρα της ψυχανάλυσης όμως, τον Sigmund Freud (1856 – 1939), αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για την σημαντικότερη θεωρητική πρωτοπορία του: τη σύλληψη και ανάπτυξη της ιδέας του οιδιπόδειου συμπλέγματος. Βασιζόμενος στην πεποίθηση ότι η μυθολογία αποτελεί μια παγκόσμια συμβολική αναπαράσταση των απωθημένων του ανθρώπινου ασυνείδητου, σχετικά με τον Οιδίποδα είπε: “Αν η μοίρα του μας συγκινεί, είναι επειδή θα μπορούσε να ήταν και δική μας μοίρα, επειδή το μαντείο έχει επιτάξει πριν απο τη γέννησή μας την ίδια κατάρα για μας όπως γι’αυτόν. Για όλους μας ίσως η μοίρα έχει ορίσει να στρέψουμε την πρώτη σεξουαλική μας παρόρμηση προς την μητέρα, μας πείθουν γι’αυτό τα όνειρα μας.”

Πριν την ανάλυση του συμπλέγματος, είναι απαραίτητη μια διευκρίνιση στην θεωρία του Freud:

ο ψυχισμός αποτελείται από 3 όργανα, το Εγώ που είναι ο συνειδητός εαυτός, το Αυτό που αφορά το ασυνείδητο και το Υπερεγώ που είναι το όργανο ελέγχου των προηγούμενων δύο.

Στην ηλικία των 3 με 6 ετών λοιπόν, όπου ο ψυχισμός δεν έχει τμηθεί ακόμη αλλά βρίσκεται ενιαίος με την ύπαρξη μοναχά του Εγώ, το μικρό παιδί αρχίζει να αισθάνεται σεξουαλικές ενορμήσεις προς τον γονέα του αντίθετου φύλου. Το αγόρι λοιπόν επιθυμεί την μητέρα και το κορίτσι τον πατέρα. Φυσικά, η σεξουαλική αυτή επιθυμία όπως και η γενικότερη σεξουαλικότητα του νηπίου, δεν εκφράζονται με ενήλικους τρόπους καθώς δεν υπάρχει επίγνωση της γενετήσιας ορμής. Η ενόρμηση εκφράζεται με την γνωστή παιδική αναζήτηση της σωματικής επαφής π.χ. αγκαλιά, κράτημα χεριού, φιλί κλπ.

Σε συνδυασμό με την επιθυμία για τον έναν γονέα, δημιουργείται η ζήλια και ο ανταγωνισμός για τον άλλον. Για το αγόρι, ο φόβος του ευνουχισμού από τον πατέρα (σε φαντασιακό επίπεδο φυσικά) θα αποτελέσει σημαντικό παράγοντα για την επίλυση τελικά του συμπλέγματος με την αιμομικτική επιθυμία να υποχωρεί συνειδητά και να γίνεται η πρώτη ασυνείδητη ιδέα έχοντας ως αποτέλεσμα την δημιουργία του Αυτό. Αντίστοιχα δημιουργείται και το Υπερεγώ ώστε να ελέγχει και να λογοκρίνει το Εγώ με στόχο την μη- επαφή του με το Αυτό. Η συγκρουσιακή σχέση με τον πατέρα αποκαθίσταται μέσω της ταύτισης με αυτόν και κάπως έτσι θεωρείται ότι το οιδιπόδειο σύμπλεγμα επιλύθηκε επιτυχώς. Αντίστοιχα για το μικρό κορίτσι η επιτυχούσα πορεία του συμπλέγματος είναι η επιθυμία για τον πατέρα, η ζήλια προς την μητέρα, η απογοήτευση που δεν έχει πέος και η ζήλια του φαλλού (επίσης σε φαντασιακό επίπεδο) και τέλος η ταύτιση μαζί της. Συχνά ένα στοιχείο αναγνώρισης της επίλυσης είναι η εμφάνιση της ντροπής στο μικρό παιδί, π.χ. για την γύμνια του.

H Stephanie Seymour με τους γιους της από φωτογράφιση στο Harper’s Bazar

Κι ενώ για πολλά χρόνια, η αιμομικτική επιθυμία παραμένει κρυμμένη και απρόσιτη στο ασυνείδητο, κάπου στην εφηβεία καταφέρνει να κάνει την παrουσία της αισθητή στο συνειδητό. Αυτό γίνεται – όπως αναφέρει ο ίδιος ο Freud στην παραπάνω δήλωση – μέσα από τα όνειρα. Κατά την διάρκεια της εφηβείας, αρχίζει να αναπτύσσεται η γενετήσια σεξουαλικότητα του ατόμου. Η μόνη εμπειρία σεξουαλικής επιθυμίας για το άτομο είναι όπως είδαμε ο γονέας του αντίθετου φύλου. Η εμπειρία αυτή αναβιώνεται και ο στόχος της είναι η τελική επίλυση του οιδιπόδειου συμπλέγματος με την απομάκρυνση του εφήβου από το κλειστό οικογενειακό περιβάλλον, την αναζήτηση νέων σεξουαλικών αντικειμένων και την εν γένει κοινωνικοποίησή του. Ο δρόμος για την επίλυση είναι η σύγκρουση με τους γονείς. Με βάση αυτό, στη ψυχανάλυση εξηγείται η επιθετικότητα των εφήβων απέναντι στο γονεϊκό σύστημα και αναλύεται η συγκρουσιακή σχέση ως απαραίτητη για την υγιή ανάπτυξη του ψυχισμού και της σεξουαλικότητας.

Τέλος, χρειάζεται μια αναφορά στις συνέπειες της μη επίλυσης του συμπλέγματος. Κατά τον μεγάλο ψυχαναλυτή, αυτές είναι κυρίως: η ανάπτυξη των νευρώσεων, η παιδοφιλία και η ομοφυλοφιλία. Την τελευταία εξήγησε μετέπειτα με την εισαγωγή του όρου “ολοκληρωμένος Οιδίποδας” όπου αναφέρεται στο αγόρι και την συνύπαρξη δύο μορφών εντός του: του “ορθού” Οιδίποδα και του “αντεστραμμένου”, όπου αντίστοιχα ο πρώτος επιθυμεί την μητέρα και ο δεύτερος προσκολλάται στον πατέρα. Ο καθένας αντιπροσωπεύει και την επιλογή τελικά της σεξουαλικής ταυτότητας καθώς ο πρώτος συνδέεται με την ετεροφυλοφιλία ενώ ο δεύτερος με την ομοφυλοφιλία.

Κλείνοντας παρατίθεται μεταφρασμένο το μεγάλο έργο του Σοφοκλή “Οιδίπους τύραννος”, καλή ανάγνωση.

Περισσότερες πληροφορίες για την Μαρία Μάρκου, πατήστε εδώ

Περισσότερα άρθρα από την ψυχολόγο μας, Μαρία Μάρκου:

–Η μοναξιά μετά το διαζύγιο, από τη Μαρία Μάρκου

–Καλοκαιρινές Διακοπές: μαζί ή χώρια;, από τη Μαρία Μάρκου
–Έρωτας : Χημικό cocktail ή απλά μεθυστικός;, από τη Μαρία Μάρκου

04/09/2014 0 comments

ΑΠΟΨΕΙΣ

Χρόνια πολλά μανούλα….!!, από την Ελευθερία Σπυράκη

written by Ελευθερία Σπυράκη

Μάνα, μια λέξη τόσο μικρή, αλλά με μεγάλη σημασία και αξία στη ζωή μας. Με αφορμή λοιπόν , την γιορτή της μητέρας, αυτή την τόσο γλυκιά και τρυφερή συνήθεια εδώ και χρόνια που είναι αφιερωμένη σε όλες τις μανάδες του κόσμου, νιώθω ότι ήρθε η στιγμή να αφιερώσω λίγες γραμμές και εγώ σαν παιδάκι για την μανούλα μου.
Μπορεί να μην είμαι ο πιο ευαίσθητος και γλυκός άνθρωπος του κόσμου, όπως συνηθίζει να λέει η δικιά μου μαμά αρκετά συχνά , ίσως επειδή κρύβω τα συναισθήματα μου, ίσως ακόμη και γιατί δεν θέλω να τα εξωτερικεύσω λόγω άμυνας, άλλα ένα είναι σίγουρο, αυτή η γυναίκα είναι κομμάτι του εαυτού μου.

Καθημερινά όλοι λίγο πολύ ζούμε έντονες στιγμές με τους γονείς μας και ιδιαίτερα με τις μαμάδες μας, τις μικρές ηρωίδες της άχαρης ρουτίνας που μας κάνει να νιώθουμε θυμό προς τα πρόσωπα τους. Άλλες φορές πάλι νιώθουμε την ανάγκη να βρούμε καταφύγιο στην αγκαλιά τους, την μόνη αγκαλιά που νιώθουμε ασφάλεια και ότι θα μας προστατέψει από κάθε είδους φόβο και ανασφάλεια.

Αυτές οι γυναίκες λοιπόν, αξίζουν το καλύτερο , μόνο και μόνο επειδή είναι εκεί, όποτε τις ζητάς και για οποιονδήποτε λόγο. Ξέρετε η ζωή μας είναι σύντομη τόσο εμάς των ιδίων , όσο και των αγαπημένων μας προσώπων , οπότε καλό είναι να αγαπάμε και να εκτιμάμε ότι έχουμε δίπλα μας….. γιατί πολύ απλά, δεν ξέρουμε για πόσο θα το έχουμε κοντά μας!

Χρόνια πολλά σε όλες τις μανούλες του κόσμου , αλλά και στην δικιά μου , ΤΗΝ ΚΑΛΎΤΕΡΗ ΜΑΜΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!

11/05/2014 0 comments

ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ

Υπεύθυνη η καισαρική για παχυσαρκία στο μέλλον;

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Σύμφωνα με στατιστική ανάλυση, τα άτομα που γεννήθηκαν με καισαρική τομή έχουν περισσότερες πιθανότητες να γίνουν παχύσαρκα εν αντιθέσει με όσα γεννήθηκαν με φυσιολογικό τοκετό. Η ανάλυση καταμέτρησης 38.000 γεννήσεων, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό PLoS One, έδειξε το ποσοστό των πιθανοτήτων εμφάνισης παχυσαρκίας υψηλότερες κατά 22%.

Οι Βρετανοί ερευνητές δηλώνουν πως είναι πολύ σημαντικό οι γυναίκες να ενημερώνονται πλήρως για τις μακροπρόθεσμες συνέπειες ενός τοκετού με καισαρική τομή.
Βέβαια, οι ειδικοί είπαν πως δεν είναι πολύ ξεκάθαρο ακόμα το τι συνέβαινε. Η έρευνα έδειξε πως για κάθε εκατό φυσιολογικούς τοκετούς, εξήντα ενήλικες θα έφταναν να είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι. Αλλά για κάθε εκατό τοκετούς με καισαρική τομή, αυτοί οι ενήλικες θα έφταναν του εξήντα πέντε. Κατά μέσον όρο, το γεγονός πως κάποιος γεννήθηκε με καισαρική τομή προσέθετε μισό βαθμό στο Δείκτη Σωματικού Βάρους (BMI: Body Mass Index) ενός ατόμου.
Ένας εκ των ερευνητών, ο Dr. Matthew Hyde του Imperial College του Λονδίνου, δήλωσε στο BBC: «Πρόκειται για μία αύξηση των πέντε ατόμων στα εκατό, το οποίο προκαλεί μία κάποια ανησυχία. Είναι μισός βαθμός στο BMI, αλλά αν έχεις μία τέτοια αύξηση στο φάσμα του πληθυσμού, θα δείτε μία μεγάλη αύξηση σε βάρος και στις δημοσιοποιημένες παρενέργειες.» Δήλωσε επίσης πως οι συμβουλές αναφορικά με τον τοκετό προσαρμόστηκαν στις άμεσες συνέπειες για το παιδί και τη μητέρα, αλλά οι μακροπρόθεσμες συνέπειες έπρεπε να τονισθούν εξίσου.

Προηγούμενες έρευνες είχαν δείξει πως άλλες παθήσεις, όπως το άσθμα, ήταν πολύ πιθανόν να εμφανιστούν μετά από καισαρική τομή.
Υπάρχουν δύο βασικές θεωρίες για το πώς ο φυσιολογικός τοκετός θα μπορούσε να προστατεύσει από πιθανή παχυσαρκία στο μέλλον:
– Η ένταση κατά τη διάρκεια του φυσιολογικού τοκετού μπορεί να πυροδοτήσει τη δραστηριότητα των γονιδίων στο βρέφος.
– Ο φυσιολογικός τοκετός εκθέτει το νεογνό σε βακτήρια που εποικίζουν στο έντερο, επομένως οι μεταβολές στα βακτήρια του εντέρου θα μπορούσαν στο μέλλον να επηρεάσουν το βάρος.

Παρ’ όλα αυτά, η έρευνα δε μπορεί να αποδείξει πως η καισαρική τομή μπορεί να ευθύνεται για το υπερβολικό βάρος, καθώς μπορεί να το επηρεάζουν άλλη παράγοντες. Θα μπορούσε να περιλαμβάνει παχύσαρκες γυναίκες, που είναι πιο πιθανό οι απόγονοί τους να είναι παχύσαρκοι, καθώς θα είναι πιο πιθανό να χρειαστεί να γεννήσουν με καισαρική.

Ωστόσο, η ερευνήτρια και καθηγήτρια του Imperial College, Neena Modi είπε: Υπάρχουν καλοί λόγοι για τους οποίους η καισαρική τομή ίσως να είναι η καλύτερη λύση για πολλές μητέρες και τα μωρά τους, ενώ ακόμη μπορεί να αποδειχθεί και σωτήρια. Πρέπει, όμως, και να καταλάβουμε τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα, προκειμένου να παρέχουμε τις καλύτερες συμβουλές στις μέλλουσες μητέρες που σκέφτονται να γεννήσουν με καισαρική.»

Σχολιάζοντας την έρευνα ο Patrick O’Brien, γυναικολόγος – μαιευτήρας κι εκπρόσωπος του Βασιλικού Κολλεγίου Μαιευτήρων και Γυναικολόγων, είπε στο BBC: «Είναι σημαντικό κι ενδιαφέρον να τονίζουμε την πιθανή αυτή σχέση ανάμεσα στην καισαρική τομή και την παχυσαρκία, αλλά είναι εξίσου σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε πως είναι δύσκολο να ξέρουμε με απόλυτη σιγουριά πως ευθύνεται η καισαρική τομή γι’ αυτό ή κάποια άλλη αιτία.». Δήλωσε επίσης πως «είναι σημαντικό να είμαστε ειλικρινείς στις γυναίκες όταν τις συμβουλεύουμε για τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα κάθε μεθόδου τοκετού, και πως τα θεωρητικά μακροπρόθεσμα αποτελέσματα του φυσιολογικού τοκετού θα έπρεπε να συζητηθούν εξίσου εκτενώς».

Πηγή: BBC
Photos: Pinterest

Προσωπικό σχόλιο: Ας μου επιτραπεί κι ας μην έχω γίνει μάνα. Δεν αμφιβάλλω πως ο τοκετός με καισαρική τομή είχε σωτήρια έκβαση σε περιπτώσεις όπου μητέρα, νεογνό ή και οι δύο κινδύνευαν. Καλό θα είναι, όμως, οι γυναίκες να ενημερώνονται προτού καταλήξουν αν όντως θέλουν να μπούνε «κάτω από το νυστέρι» για να γεννήσουν.

04/03/2014 0 comments

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Πότε είναι ευτυχισμένο ένα παιδί;

written by The K-magazine

*από την Αννα Ραφτοπούλου–Παιδαγωγό

Τα άγχη μιας μητέρας, οι αγωνίες της, η κάθε της μικρή ή μεγάλη προσπάθεια να προστατεύσει το παιδί της, να προσφέρει το καλύτερο, ο προβληματισμός για την εξέλιξη και για την πορεία του στο μέλλον είναι μόνο ένα μικρό δείγμα από αυτά που βιώνω καθημερινά στη δουλειά μου.
Τα περισσότερα απλά τα διαισθάνομαι, τα αφουγκράζομαι και προσπαθώ να βρω τον τρόπο εκείνο με το οποίο θα προσεγγίσω τις ανησυχίες, θα καθησυχάσω, όταν χρειάζεται, αλλά παράλληλα θα αφυπνίσω και όταν το κρίνω αναγκαίο.
Η Ελληνίδα μάνα εξελίσσεται, στοχεύει διαφορετικά από ότι στο παρελθόν, προσαρμόζεται σε νέα δεδομένα αλλά παραμένει εκείνη που σταθερά προστατεύει το «μωρό της» ακόμη και όταν αυτό έχει πάψει, βιολογικά τουλάχιστον, να είναι το «μωρό της».
Θεωρεί ότι προσφέρει τα καλύτερα, θυσιάζει τη δική της προσωπική ζωή για το παιδί της, αφιερώνεται εξ΄ ολοκλήρου σε αυτό και παραβλέπει άθελα της τη δική του προσωπικότητα και τις δικές του ανάγκες. Ανάγκες για αυτονομία, για υπευθυνότητα, για ομαλή κοινωνικοποίηση, για απλές δημιουργικές ή και όχι δραστηριότητες.

Επικεντρώνεται κυρίως σε εκπαιδευτικές διαδικασίες, συχνά μη αντίστοιχες προς την ηλικία του, προβληματίζεται μονίμως για το «μέλλον», παραβλέπει όλες αυτές τις μικρές, καθημερινές, ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ στιγμές, πιέζει σε λάθος κατευθύνσεις.

Η εμπειρία ως μητέρα αλλά και ως εκπαιδευτικός, σε συνδυασμό με τη γνώση, μου έχει πολλάκις αποδείξει ότι τα πιο ισορροπημένα, τα πιο αυτόνομα, τα πιο υπεύθυνα παιδιά είναι εκείνα που μεγαλώνουν ΑΠΛΑ χωρίς άγχος, σε ένα οικογενειακό περιβάλλον, οποιασδήποτε μορφής, που επικεντρώνεται σε διαδικασίες του παρόντος, εκεί που υπάρχει η συνειδητοποίηση ότι το παιδί ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΙ.

Η μετάβαση στο εξωοικογενειακό περιβάλλον οφείλει να γίνεται με την ίδια απλότητα και με την αντίστοιχη συνειδητοποίηση. Η μονάδα γίνεται μέλος της ομάδας και ως μέλος μιας ομάδας θα δεχτεί και την αναγνώριση αλλά και την απόρριψη. Και ο γονιός δε θα είναι πάντα παρών, και δεν πρέπει να είναι, για να προστατεύει, πρέπει όμως να θέτει βάσεις και να προετοιμάζει το κατάλληλο υποστηρικτικό περιβάλλον. Ένα περιβάλλον που θα δίνει ώθηση και που δε θα «μπλοκάρει» την εξέλιξη.
Το παιδί που καθοδηγείται ασφυχτικά είναι συχνά παγιδευμένο ανάμεσα στο να ικανοποιήσει τους γονείς του από τη μια και τις δικές του ανάγκες από την άλλη. Είναι λιγότερο ανέμελο και πιο συγκρατημένο. Είναι ένα «ήσυχο» παιδί.
Το ζητούμενο όμως είναι «Είναι ένα ευτυχισμένο παιδί?»

* Η κα Ραφτοπούλου είναι απόφοιτη του Παιδαγωγικού Τμήματος από το Freie Universität του Βερολίνου και διευθύντρια της “Νηπιακής Αγωγής”

12/10/2013 4 comments

Οι αναγνώστες γράφουν

Δε σε βλέπω, αλλά ξέρω πως είσαι εδώ…, της Αντιγόνης Αδαμοπούλου

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Ίσως οι παρακάτω γραμμές για κάποιους να φανούν εκτός χρόνου, καθώς έχει παρέλθει η Γιορτή της Μητέρας εδώ και πολύ καιρό. Οι φίλοι του The K-Magazine ίσως παρατηρήσατε πως εκείνη τη μέρα, αντί να ακολουθήσω το παράδειγμα της Λίνας ή της Αλεξάνδρας και να πω δυο λόγια για τη μητέρα μου, προτίμησα να κάνω ένα μικρό αφιέρωμα σε ταινίες με κεντρικό πρόσωπο τη μητέρα.

Πρώτα απ’ όλα πρέπει να ομολογήσω πως εκείνη τη μέρα, αλλά και τις προηγούμενες, ένιωθα ένα τσίμπημα ζήλειας όσο οι περισσότεροι προετοιμάζονταν για να τιμήσουν τις μανούλες τους. Γιατί διάβαζα για αναμνήσεις που εγώ δεν ήταν γραφτό να αποκτήσω. Μόνο που πλέον ήρθε η ώρα να τα πω, να τα βγάλω από μέσα μου. Κι ευελπιστώ πως διαβάζοντας αυτές τις γραμμές θα καταλάβετε γιατί έλεγα και ξανάλεγα «να αγαπάτε τις μανούλες σας και να τους το λέτε κάθε στιγμή».
Ήταν σα σήμερα, 11η Σεπτεμβρίου του 1993, όταν έλεγα στη μητέρα μου το τελευταίο αντίο. Ήμουν σχεδόν δέκα χρονών. Ενώ εκείνη τη μέρα οι συμμαθητές μου συγκεντρώνονταν στην αυλή για τον αγιασμό που θα σηματοδοτούσε την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, εγώ ήμουν στο σπίτι για να της δώσω ένα τελευταίο φιλί. Όσες φιλότιμες προσπάθειες κι αν έκαναν ο πατέρας μου κι η αδερφή μου για να με προετοιμάσουν για εκείνη τη στιγμή, η αλήθεια είναι πως κανένας άνθρωπος δε μπορεί ποτέ να είναι έτοιμος να πει το τελευταίο αντίο. Και φυσικά, όπως λέει κι ένας στίχος της Delta Goodrem «There’s no such thing as a beautiful goodbye». Πόσο μάλλον σε περιπτώσεις όπως αυτή.

Όσο κι αν το ευχόμουν, όσο κι αν της έλεγα σιωπηλά «εδώ είμαι, άνοιξε τα μάτια, πες μου πως δε φεύγεις», ήξερα πως δε θα το έκανε, κι ούτε θα ξανάκουγα εκείνο το «Αντιγονάκι μου».

Θυμάμαι τα βλέμματα όλων πάνω μου. Ομολογώ πως εκείνη τη στιγμή τα μίσησα, γιατί για πρώτη φορά ένιωσα το τσίμπημα του οίκτου. Θυμάμαι την αδερφή μου να μου κρατάει συνεχώς το χέρι. Θυμάμαι που ακόμα και το σκυλάκι μας θρηνούσε. Θυμάμαι που προκειμένου να με προστατεύσουν και να μην έρθω στα Κοιμητήρια, οι δικοί μου ζήτησαν από την οικογένεια της τότε κολλητής – τι απαίσιος όρος, πραγματικά! – της αδερφής μου να με πάρουν να παίξω με τα ζωάκια που είχαν στο σπίτι τους. Θυμάμαι που για να με κάνει να μη σκέφτομαι, η κοπέλα έβαλε να δούμε το «Pretty Woman». Τότε ήταν που είδα την ταινία για πρώτη φορά. Δέκα χρονών. Κι όποτε την ξαναβλέπω δακρύζω. Όχι όταν η Julia Roberts αφήνει το Richard Gere, αλλά όταν συνειδητοποιώ πότε την είδα πρώτη φορά.

Δεν έχω να θυμάμαι εκείνους τους καυγάδες μεταξύ μητέρας κι έφηβης κόρης. Δεν έχω ανάμνηση όπου τρέχω στην αγκαλιά της εξαιτίας μιας ερωτικής απογοήτευσης. Αυτά τα βάρη – συν πολλά ακόμη – τα επωμίσθηκαν ο πατέρας μου κι η αδερφή μου. Ο μεν πατέρας μου έπρεπε να ανασκουμπωθεί και να παίξει διπλό ρόλο για τα δυο του κορίτσια κι η αδερφή μου αναγκάστηκε στη δύσκολη ηλικία των δεκαέξι να γίνει ΚΑΙ μητέρα μου.

Δεν είμαι αχάριστη, σε καμία των περιπτώσεων.

Μπορεί η μητέρα μου να είχε φύγει, αλλά ευχαριστώ κάθε μέρα το Θεό γι’ αυτούς τους δύο ανθρώπους. Ένας πατέρας που θα έδινε και τη ζωή του για εμάς και μία αδερφή που με τον τρόπο που με μεγάλωσε και – χωρίς καμία υπερβολή – με ανάστησε, θα έκανε πολλές μητέρες να νιώσουν ανεπαρκείς. Όσα «ευχαριστώ» κι αν πω, ό, τι κι αν κάνω ποτέ γι’ αυτούς, ξέρω πως δε θα είναι ποτέ αρκετό.

Ήταν το πρώτο που σκεφτόμουν κάθε δορά που κάποιος μάθαινε πως για χρόνια είχαμε μείνει οι τρεις μας. «Μπορεί εκείνη να λείπει, αλλά δε με άφησε μόνη, μου άφησε έναν υπέροχο πατέρα και μία αδερφή την οποία την έχω ψηλά». Την αμαρτία μου θα την πω, όμως… Υπήρξαν στιγμές που ήθελα κι εκείνη κοντά μου.

Την ήθελα όταν έκλαιγα για κάποιο αγόρι. Όποτε ένιωθα να πνίγομαι ή τα δάκρυα που έτρεχαν για οποιονδήποτε λόγο, ήθελα να με πάρει αγκαλιά και να μου πει «όλα θα πάνε καλά». Την ήθελα – όλοι τη θέλαμε – μαζί μας όταν ντύναμε την αδερφή μου νύφη. Λαχταρούσα να τη δω να κρατάει αγκαλιά τον ανιψιό μου, τον ΕΓΓΟΝΟ ΤΗΣ, όταν εκείνος είπε «ΤΖΑ!» στον κόσμο μας. Είκοσι χρόνια πέρασαν και μαζί αμέτρητες στιγμές που σκέφτηκα «μακάρι να ήσουν εδώ». Είκοσι χρόνια μετά, θα ήθελα πολύ να μου πει τι εντύπωση έχει για μένα, να μου δώσει συμβουλές. Να μου πει αν είναι περήφανη για μένα.

Θυμάμαι, όμως, πώς γελούσε όταν της ανακοίνωνα καινούριες λέξεις – «ολόψοφιο ψάρι;» Άκου εκεί! Θυμάμαι την αγκαλιά της. Θυμάμαι τη γλύκα στη φωνή της όταν μ’ έλεγε «Αντιγονάκι». Θυμάμαι που ο πατέρας μου μου είπε πως, όσο ήταν στο Λονδίνο για τις θεραπείες της, τον έσερνε στα μαγαζιά για να βρούνε τα συνολάκια που ζήτησε η αδερφή μου – οι γονείς μας έβγαζαν φωτογραφία τις βιτρίνες για να διαλέξει τι ήθελε, ώστε την επόμενη φορά να τα έφερναν – κι ένα λούτρινο σκιουράκι. «Πάμε να βρούμε έναν ωραίο σκίουρο για το Αντιγονάκι, τον άλλον τον έφαγε ο Μπλάκυ». Παρά την όλη ταλαιπωρία της, γυρνούσε από μαγαζί σε μαγαζί για να βρει τα ρούχα της αδερφής μου και το πιο όμορφο σκιουράκι για μένα! Ηρέμησε μόνο όταν είχε τα δώρα μας στα χέρια της.

Το τελευταίο διάστημα πολλές φορές τη βλέπω στον ύπνο μου. Δε μιλάμε. Απλά κοιτάμε η μία την άλλη. Μου χαμογελάει. Ακόμη και τις περιόδους του απίστευτου άγχους, εκείνη έρχεται μαζί με το Μορφέα, μου χαϊδεύει το πρόσωπο και μου χαμογελάει. Είναι τότε που ξέρω πως τελικά δεν είπαμε ποτέ «αντίο». Κι ούτε πρόκειται. Είναι ακόμη κοντά μου. Απλά το νιώθω, δε μπορώ να το εξηγήσω, και μάλλον δε χρειάζεται.

Δεν ξέρω αν έγινα αυτό που λέμε «καλός/υπέροχος/βάλτε-όποιο-επίθετο-θέλετε άνθρωπος». Δεν είμαι εγώ αυτή που θα το κρίνει. Πιστεύω όμως – τουλάχιστον θέλω να πιστεύω – πως κακός άνθρωπος δε έγινα. Και ξέρω πως ό,τι κάνω το κάνω όχι μόνο για να βοηθήσω και να δώσω χαρά σε όσους είναι δίπλα μου και με νοιάζονται, αλλά και για να κάνω ΕΚΕΙΝΗ περήφανη. Όταν πέφτω, σηκώνομαι ΚΑΙ για εκείνη.

Πέρασαν είκοσι χρόνια. Εξακολουθώ να σε σκέφτομαι. Μπορεί να λείπει η αγκαλιά και το γέλιο, αλλά το βλέμμα σου το νιώθω πάντα επάνω μου, ζεστό. Δε με ακούνε να το λέω συχνά, αλλά είκοσι χρόνια ακόμη το λέω και δε θα πάψω: Σ’ΑΓΑΠΑΩ, μαμά. Σ’ ευχαριστώ που είσαι κοντά μου. Κι ας μη σε βλέπω, ξέρω πως είσαι εδώ.

http://www.youtube.com/watch?v=wO9EAM2rDYM

11/09/2013 2 comments

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Απλές συμβουλές για να μεγαλώσουμε «σωστούς» άντρες!

written by The K-magazine

Η τύχη, τα γονίδια, το σύμπαν συνομώτισε για να γεννήσουμε γιους. Είναι ευτυχία (όπως και με τα κορίτσια) αλλά έχουμε και την ευθύνη, πέρα από αποστολή να μεγαλώνουμε τους μελλοντικούς άντρες. Και ο κόσμος χρειάζεται καλούς άντρες, όπως μας λέει η συγγραφέας Adriel Booker.

Τα αγόρια μας είναι τρυφερά, φασαριόζικα, λερώνονται, τσακώνονται…είναι οι άντρες της ζωής μας. Τα λατρεύουμε, τα φροντίζουμε, αλλά τα εκπαιδεύουμε έτσι ώστε ως ενήλικοι να γίνουν αληθινοί και σωστοί άντρες. Άντρες δηλαδή που κάθε γυναίκα θα ήταν υπερήφανη να βρίσκονται δίπλα της;
1. Μιλήστε του για τις γυναίκες και μάθετε το αγόρι σας να τις σέβεται. Οι αληθινοί άντρες εκτιμούν τις γυναίκες, σέβονται τη γνώμη τους, τα δικαιώματα τους, το σώμα τους και κυρίως αναγνωρίζουν την ευφυία τους.

2. Μάθετε τα αγόρια σας να κάνουν δουλειές. Οι αληθινοί άντρες εξυπηρετούν ευχαρίστως τους άλλους και δεν απαιτούν να υπηρετούν οι άλλοι αυτούς.

3. Βοηθήστε το αγόρι σας να αναγνωρίζει τη δύναμή του. Και κυρίως μάθετε το πώς οι αληθινοί άντρες χρησιμοποιούν τη δύναμη αυτή για να βοηθούν τους άλλους.

4. Αγκαλιάστε το αγόρι σας και αφήστε το να σας αγκαλιάσει κι αυτό. Οι αληθινοί άντρες δε φοβούνται τις αγκαλιές, ούτε να κρατούν το χέρι κάποιου που του το δίνει για να το κρατήσει.

5. Μάθετέ του να μοιράζεται. Ένας αληθινός άντρας δεν φοβάται να μοιραστεί, το χώρο του, το σπίτι του, το κρεβάτι του ή τη ζωή του.

6. Άποψη, σθένος, ευαισθησία και τακτ, είναι οι τέσσερις βασικές αξίες ζωής ενός άντρα που όμως πρέπει να τις καλλιεργήσει από παιδί.

7. Αφήστε το αγόρι σας να κλάψει. Οι άντρες δεν φοβούνται να κλάψουν όταν νιώθουν ότι το έχουν ανάγκη.

8. Μάθετε στο αγόρι σας πόσο μοναδικό είναι. Οι αληθινοί άντρες γνωρίζουν πως είναι ιδιαίτεροι και ικανοί να αλλάξουν τον κόσμο, αν έχουν δίπλα τους ανθρώπους που τους αγαπούν αλλά και δυνατά κίνητρα.

9. Μάθετέ του πώς η έκφραση τρυφερότητας είναι δύναμη.Και δεν υπάρχει πιο σέξυ χαρακτηριστικό σε έναν άντρα από το συνδυασμό της δύναμης και της τρυφερότητας.

10. Διδάξτε του την ευγένεια. Οι αληθινοί άντρες είναι ευγενικοί με τους άντρες. Ευγενικοί με τις γυναίκες. Ευγενικοί με τα παιδιά. Και μαθαίνουν στους άλλους την ευγένεια.

12. Μάθετέ του να ζητάει συγγνώμη, όσο είναι ακόμη αγόρι.Έτσι όταν θα γίνει άντρας δε θα κατηγορήσει τους άλλους για τα δικά του λάθη!

13. Αφήστε το να κάνει φίλους. Οι αληθινοί άντρες έχουν φίλους που τους εμπιστεύονται και που δε διστάζουν να τους ζητήσουν βοήθεια όταν τη χρειάζονται

14. Διδάξτε του την αλήθεια. Οι αληθινοί άντρες έχουν τον αυτοσεβασμό να μην καταδέχονται να λένε ψέματα.

Τέλος….

15. Αφήστε το αγόρι σας να γίνει άντρας. Οι ενήλικοι και αληθινοί άντρες είναι εκείνοι που θα γίνουν υπέροχοι σύζυγοι, τρυφεροί μπαμπάδες, υπεύθυνοι εργαζόμενοι και δίκαια αφεντικά.

Πηγή:i mommy

09/08/2013 2 comments

ΑΠΟΨΕΙΣ

“Μάνα, Μητέρα, Μαμά !” από τη Λίνα Γριβογιάννη

written by The K-magazine

Ερχόμαστε σε αυτόν τον κόσμο από δύο ανθρώπους. Ο ένας από αυτούς έχει τη «χαρά» να μας κουβαλάει εννέα μήνες μέχρι να είμαστε έτοιμοι να βγούμε στη ζωή και δεν είναι άλλη από τη μητέρα μας. Δεν είμαι μητέρα όποτε δεν μπορώ να μιλήσω από την πλευρά αυτή, δεν ξέρω πως είναι να γεννάς ένα παιδί, να το μεγαλώνεις, να το βλέπεις να φεύγει από κοντά σου γιατί πλέον ενηλικιώθηκε, να γίνεται το ίδιο μητέρα. Ξέρω όμως πως είναι να είσαι παιδί και να έχεις γονείς και στην προκειμένη περίπτωση, που είναι η γιορτή της μητέρας, ξέρω πως είναι να είσαι κόρη και να έχεις μητέρα. Μία μητέρα που πάνω από όλα και πάνω από τον ίδιο της τον εαυτό έβαζε και συνεχίζει να βάζει πάντα εσένα και τον αδελφό σου.

Οι γονείς μου είναι ο κόσμος μου, και είμαι απόλυτα βέβαιη ότι χωρίς αυτούς δεν θα ήμουν ο άνθρωπος που είμαι, για την ακρίβεια ότι είμαι το χρωστάω σε εκείνους. Ο καθένας με τον δικό τους τρόπο με έκαναν ότι είμαι. Η μητέρα μου λοιπόν είναι ένας πολύ γλυκός και αξιαγάπητος άνθρωπος, που το μόνο πράγμα που ξέρει να κάνει εξαιρετικά στη ζωή της είναι να δίνει, από αγάπη, βοήθεια και χαρά μέχρι πράγματα, φαγητά, γλύκα και ό, τι άλλο φτιάχνει. Αυτό λοιπόν είναι από τα πρώτα πράγματα που έμαθα από εκείνη, να δίνω, να δίνω πάντα στους ανθρώπους που αγαπώ και σε όσους με χρειάζονται ή αισθάνομαι ότι θέλω να τους βοηθήσω.

Από την μητέρα μου έμαθα τι είναι η ευγένεια και πως ακόμα και με τους ανθρώπους που είναι αγενείς μαζί μας, εμείς δεν θα πρέπει να χάνουμε τους τρόπους μας, δεν τα καταφέρνω πάντα, αλλά προσπαθώ. Έχω μάθει τόσα πράγματα που μάλλον δεν θα μου έφτανε ούτε ένα βιβλίο να τα γράψω αλλά δεν έχει και νόημα να τα αναφέρω, όλοι μας εξάλλου μαθαίνουμε τόσα από τους γονείς μας που δεν γίνεται να τα απαριθμήσουμε, μόνο να πούμε «ευχαριστώ». Η μαμά μου είναι ο άνθρωπος που έχει όλες τις απαντήσεις, όπως όλες οι μαμάδες φαντάζομαι, αλλά για τον καθένα η μητέρα του είναι μοναδική και έχει τις καλύτερες. Στην εφηβεία, η μητέρα μας είναι η χειρότερος εχθρός μας, οι καυγάδες μας ήταν μυθικοί. Τώρα που έχω μεγαλώσει η μαμά μου είναι η καλύτερη φίλη μου και ο άνθρωπος που μαθαίνει τα πάντα, όχι απαραίτητα γιατί της τα λέω, αλλά γιατί τα βλέπει στα μάτια μου, ή τα καταλαβαίνει ακόμα και στον τόνο της φωνής μου.

Ακόμα όσο μεγαλώνω αρχίζω και να της μοιάζω -και μεταξύ μας αυτό μου αρέσει- γιατί ενώ πάντα ήξερα ότι έχω τα μάτια της και σε άλλα πράγματα, νιώθω ακόμα πιο κοντά της και ακόμα και πως κερδίζω κάτι από την μαγεία της!

Η μαμά μου είναι γκρινιάρα, είναι γλυκιά, είναι παραπονιάρα, είναι αστεία, είναι φωνακλού, είναι περίεργη, είναι πανέμορφη, είναι παράξενη, είναι μοναδική, είναι υπέροχη, είναι η μαμά μου και δεν θα την άλλαζα για όλο το χρυσάφι του κόσμου! Χρόνια πολλά μανούλα! Χρόνια πολλά σε όλες τις μανούλες του κόσμου και στις μελλοντικές μανούλες που περιμένουν να συναντήσουν τα μωράκια τους.

12/05/2013 0 comments

ΑΠΟΨΕΙΣ

“Οι μαμάδες γιορτάζουν!”, από τη Δήμητρα Βασιλείου

written by Δήμητρα Βασιλείου

Δεν μου αρέσει να είμαι απόλυτη, αλλά έχω καταλήξει ότι όποιον τίτλο κι αν έχουμε καταφέρει να κατακτήσουμε σε αυτή τη ζωή, σε ακαδημαϊκό ή επαγγελματικό επίπεδο, όποια προσωπική ευτυχία, ο πλέον καθοριστικός σταθμός στη ζωή μας είναι-για εμάς τις γυναίκες- η μητρότητα. Όχι ότι όλα τα άλλα δεν είναι σημαντικά και πολύτιμα για την ισορροπία μας. Απλά η μητρότητα είναι καταιγιστική και απόλυτη. Είναι μία ιδιότητα που μας αλλάζει, μας σημαδεύει και μας ξαναγεννά. Ξυπνά μια πληθώρα πρωτόγνωρων συναισθημάτων, αποκαλύπτει το μεγαλείο της ανιδιοτελούς αγάπης και προσφοράς. Μας κάνει καλύτερες. Μας ηρεμεί και μας ολοκληρώνει παρά τις πρακτικές δυσκολίες που όλες αντιμετωπίζουμε στο μεγάλωμα των παιδιών μας.

Σήμερα, Παγκόσμια Ημέρας της Μητέρας οι μανούλες γιορτάζουν και περιμένουν με ανυπομονησία την αγκαλιά και το φιλάκι του παιδιού τους που θα τους ανταμείψει για όλα όσα έχουν προσφέρει. Δεν είναι ότι επιζητούν την ανταμοιβή, αλλά, να, έτσι, για το καλό…

Βέβαια η μαμά δεν γιορτάζει μόνο μία μέρα του χρόνου, τη σημερινή, αλλά κάθε μέρα που περνά με το παιδί της. Κάθε στιγμή που το αγκαλιάζει, το ακούει, το φροντίζει στα δεκάδες καθημερινά πράγματα που μπορεί να χρειάζεται. Κάθε φορά που του διαβάζει ένα παραμύθι. Όταν το βάζει να κοιμηθεί. Κάθε φορά που αφουγκράζεται τις ανησυχίες και τους φόβους του και προσπαθεί να το καθησυχάσει. Όταν το βοηθά να αυτονομείται, όταν σέβεται τις ιδιαιτερότητές του. Κάθε φορά που δεν το συγκρίνει, δεν το κατακρίνει, δεν το καταπιέζει. Μαμά είναι αυτή που, σύμφωνα με μια εβραϊκή παροιμία, καταλαβαίνει ακόμα κι αυτά που δεν λέει το παιδί.

Μαμά, βέβαια, δεν είναι μόνο και πάντα η βιολογική. Είναι η θετή, η ανάδοχη μητέρα, η παρένθετη, η μητέρα που γεννά το παιδί της κόρης της, η κοντινή συγγενής που αναλαμβάνει να αναθρέψει ένα παιδί που για κάποιους λόγους έμεινε μακριά ή έχασε τους γονείς του. Αυτή η μαμά είναι εξίσου πολύτιμη και διπλά αξιέπαινη. Μαμάδες είναι οι εργαζόμενες στα ορφανοτροφεία και τα κέντρα βρεφών που προσφέρουν την αγκαλιά τους σε εγκαταλειμμένα και ορφανά παιδιά, πολλές φορές κάτω από αντίξοες συνθήκες και χωρίς να πληρώνονται. Είναι οι μαμάδες SOS των χωριών SOS. Είναι οι πολύτεκνες, είναι οι ανύπαντρες, οι άπορες. Είναι οι φύσει μαμάδες, είναι οι θέσει μαμάδες.

Μαμά είναι τελικά πάρα πολλά πράγματα. Σωστή μαμά ακόμη περισσότερα. Αλάνθαστη μαμά καμία.

Χρόνια πολλά σε όλες τις μητέρες. Να χαιρόμαστε τα παιδιά μας, να τα χορτάσουμε στο μεγάλωμά τους, να είναι πάντα γερά και καλότυχα. Χρόνια πολλά και στους μπαμπάδες, τους συνοδοιπόρους μας σε αυτό το συναρπαστικό ταξίδι.

12/05/2013 1 comment