Τους τελευταίους δύο μήνες το τηλέφωνο χτύπησε και ο λόγος ήταν για να μου πουν ότι κάποιος χάθηκε. Έτσι ξαφνικά, αναίτια, και χωρίς να προλάβει να πει “αντίο”. Είναι τόσο σοκαριστικό αυτό το ξαφνικό που δεν σου αφήνει περιθώρια σκέψης ή εκλογίκευσης του γεγονότος. Έγινε. Τέλος. Ακόμα δεν μπορώ να σκεφτώ καθαρά, έχω ένα μούδιασμα και μία δύσπνοια που δεν με αφήνει να κουνηθώ.
Γιατί οι άνθρωποι φεύγουν; Γιατί πρέπει να τελειώνει η ζωή; Η Κική Δημουλά είχε πει σε μία συνέντευξη της ότι βρίσκει πολύ άδικο το να φεύγουν οι άνθρωποι. «Είναι απάνθρωπο να γνωρίζω κάποιον να τον αγαπώ και να μου τον παίρνεις». Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί της. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι λιγότερο ή περισσότερο σωστό από αυτό. Ερχόμαστε σε αυτή τη ζωή, κάνουμε όνειρα, αγαπάμε, πονάμε, προσπαθούμε, τα παρατάμε, σηκωνόμαστε, πέφτουμε ξανά, όλα αυτά γιατί και ποιό το νόημα τους αφού την κατάληξη την ξέρουμε και είναι αναπόφευκτη.
Σταμάτα για ένα λεπτό και σκέψου όλους εκείνους που αγαπάς, πάρε μία βαθιά ανάσα ,και τώρα πάρε το τηλέφωνο και πες τους πόσο τους αγαπάς. Πέρνα όσο περισσότερο χρόνο μπορείς με εκείνους που είναι στη καρδιά σου και σταμάτα να αγχώνεσαι για όλα εκείνα τα ανούσια πράγματα που είτε δεν γίνονται, είτε δεν είναι στο χέρι σου να γίνουν. Τρέξε και προσπάθησε για τους ανθρώπους σου! Εκείνοι έχουν νόημα, όχι η επιτυχία στη δουλειά ή το πόσα λεφτά θα κερδίσεις. Αυτά έρχονται μετά….
Ναι, αν χάσουμε τη δουλειά μας θα στεναχωρηθούμε, θα κλάψουμε, αλλά αν χάσουμε έναν άνθρωπο που αγαπάμε πολύ… τι θα κάνουμε; Αυτή την απώλεια πως θα την ξεπεράσουμε; Δεν είπα τίποτα στον καλύτερο μου φίλο όταν έχασε τον πατέρα του, ό, τι και αν έλεγα θα ήταν λάθος. Δεν έχω τίποτα να πω στη θεία μου που έχασε χθες τον άντρα της, ό,τι και να πω είναι περιττό και δεν έχει κανένα νόημα.
Το μόνο που μπορώ να κάνω, για αυτούς που αγαπώ, σε αυτή την περίπτωση, είναι να είμαι δίπλα τους όσο γίνεται. Παράλληλα μπορώ να δείξω στους ανθρώπους μου πόσο τους αγαπώ , να τους το πω και να κάνω ότι γίνεται για να τους υπενθυμίσω ότι ο πόνος μπορεί να μην φεύγει, αλλά τουλάχιστον δεν χρειάζεται να είσαι μόνος σου όταν τον περνάς. Ακόμα μπορώ να είμαι δίπλα τους και να παλεύω για εκείνους όταν και όποτε χρειαστεί.
Μην ξεχνάτε πότε ότι η πραγματική μας περιούσια είναι οι άνθρωποι που έχουμε στην καρδιά μας. Μην τους αφήνετε στην άκρη γιατί έχετε πολλές δουλειές και γιατί δεν έχετε χρόνο να τους πάρετε ούτε ένα τηλέφωνο. Βρείτε χρόνο. Κανείς μας δεν θα είναι εδώ για πάντα… το θέμα είναι τι θα κάνουμε με τον χρόνο που έχουμε και πόσο σωστά θα φερθούμε μέσα στη ζωή μας.
Αγκαλιάστε όλους όσους αγαπάτε και να τους το λέτε, να το λέτε κάθε μέρα, το ό,τι το ξέρουν δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Μην σκεφτείτε πως θα σας κρίνουν οι άλλοι , ούτε αν θα σας παρεξηγήσουν. Σημασία έχει το βράδυ που ξαπλώνετε στο κρεβάτι σας να είσαστε «γεμάτοι» και να νιώθετε ότι αυτό που πραγματικά θέλατε, το κάνατε. Πιστέψτε με και εκείνοι θα ξαπλώσουν ευτυχισμένοι που άκουσαν αυτά που τους είπατε και ευγνώμονες, μην το καθυστερείτε λοιπόν. Αυτό που πραγματικά έχουμε είναι το «τώρα», ας το ζήσουμε όσο καλύτερα γίνεται.