παιδί

Η χοληστερίνη δεν αποτελεί πλέον ένα πρόβλημα που ταλανίζει μόνο τους ενήλικες. Και τα παιδιά έρχονται ολοένα και συχνότερα αντιμέτωπα με αυτή τη «μάστιγα» της εποχής μας. Δυστυχώς, το είδος και η ποιότητα της διατροφής των νεαρών ατόμων, καθώς και η συχνή επιλογή του γρήγορου φαγητού, έχουν βλάψει την υγεία του οργανισμού τους και έχουν αποτελέσει αιτία να αντιμετωπίζουν ακόμη και μικρά παιδιά προβλήματα χοληστερίνης.
Η αύξηση της χοληστερίνης του αίματος αποτελεί τη βασική αιτία πρόκλησης αρτηριοσκλήρυνσης. Όσο μεγαλύτερο είναι το επίπεδο της χοληστερίνης τόσο υψηλότερος είναι και ο κίνδυνος εκδήλωσης αρτηριοσκλήρυνσης και καρδιαγγειακών διαταραχών. Αν η υψηλή κακή χοληστερόλη συνοδεύεται από χαμηλή καλή χοληστερόλη, τότε ο κίνδυνος πολλαπλασιάζεται.

*Πότε είναι σημαντικό να μετράται η χοληστερόλη ενός παιδιού;
Συνιστάται ο έλεγχος της χοληστερόλης των παιδιών από 2 ετών και άνω αν:
• Κάποιος από τους 2 γονείς έχει υψηλή κακή χοληστερόλη.
• Υπάρχει οικογενειακό ιστορικό.
• Πρόκειται για υπέρβαρα παιδιά.
• Αν το παιδί είναι παθητικός καπνιστής.
• Αν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό καρδιαγγειακών νοσημάτων.

Η κληρονομικότητα και το οικογενειακό ιστορικό είναι πολύ σημαντικά για την ανάπτυξη χοληστερίνης στα παιδιά. Το 90% των παιδιών που παρουσιάζουν διαταραχές τέτοιου είδους προέρχονται από γονείς με υψηλή χοληστερόλη.

*Ποια είναι τα φυσιολογικά επίπεδα χοληστερόλης;
Οι τιμές ολικής και LDL χοληστερόλης για τα παιδιά είναι, σύμφωνα με το Αμερικανικό Εθνικό Πρόγραμμα Εκπαίδευσης, οι εξής:
LDL
Φυσιολογικό επίπεδο: 110 mg/dl
Οριακό: 110- 129 mg/dl
Υψηλό: Από 130 mg/dl
Ολική Χοληστερόλη
Φυσιολογικό επίπεδο: Έως 170 mg/dl
Οριακό: 170-199 mg/dl
Υψηλό: Από 200 mg/dl

*Πώς αντιμετωπίζεται και πώς προλαμβάνεται η χοληστερίνη στα παιδιά;
Η πρόληψη είναι η μισή θεραπεία. Για να αποφευχθούν τέτοιου είδους διαταραχές της υγείας των παιδιών συνιστάται η τακτική σωματική άσκηση (γυμναστική, αθλητισμός, χορός) και η υιοθέτηση ενός υγιεινού διαιτολογίου, πλούσιου σε φρούτα και λαχανικά και φτωχού σε «κακά λίπη». Τα παιδιά μιμούνται τις διατροφικές συνήθειες των γονιών τους, γι΄ αυτό αν θέλετε τα παιδιά σας να επιλέγουν υγιεινά σνακ, κάντε κι εσείς το ίδιο. Μην τα αποτρέπετε από το να φάνε γλυκό. Φτιάξτε ένα γλυκό μόνοι σας χρησιμοποιώντας προϊόντα ολικής άλεσης και χαμηλών λιπαρών, και αντικαταστήστε τα γλυκά που είναι πλούσια σε ζάχαρη και κακά λιπαρά.

Η αντιμετώπιση του προβλήματος είναι πολύπλευρη. Συνιστάται η διατήρηση ενός υγιούς σωματικού βάρους στα παιδιά. Αν ένα παιδί αντιμετωπίσει προβλήματα και είναι παχύσαρκο συνιστάται να χάσει άμεσα βάρος. Η διατροφή των παιδιών θα πρέπει να είναι πλούσια σε λαχανικά, φρούτα και τροφές με χαμηλά λιπαρά. Το λίπος θα πρέπει να λαμβάνεται από το ελαιόλαδο. Οι φυτικές ίνες και τα δημητριακά ολικής άλεσης βοηθούν και στο γαστρεντερικό σύστημα, ενώ τα φρούτα χαρίζουν στον οργανισμό βιταμίνες, ιχνοστοιχεία, μέταλλα και αντιοξειδωτικές ουσίες.
Τα παιδιά πρέπει να μειώσουν την κατανάλωση κορεσμένου λίπους. Συνιστάται η κατανάλωση τυριών, γαλοπούλας, κουνελιών και ψαριών. Μία φορά τη βδομάδα συνιστάται η κατανάλωση κόκκινου κρέατος.

Καλύτερα να αποφεύγεται ο κρόκος αβγού, το βούτυρο, τα πλήρη γαλακτοκομικά, οι γαρίδες και τα εντόσθια. Επίσης, απαγορευτικά τρόφιμα είναι και όσα είναι πλούσια σε Ω-6 λιπαρά. Ως τέτοια θεωρούνται τα γαριδάκια, τα πατατάκια, οι σφολιάτες, η μαγιονέζα, τα κρουασάν και τα μπισκότα.
Η φαρμακευτική αντιμετώπιση των παθήσεων αυτών απαιτείται μόνο σε πολύ σοβαρά περιστατικά και μόνο σε περίπτωση που το συστήσει ο αρμόδιος γιατρός.

Πηγή: περιοδικό Forma

Σύμφωνα με Αμερικανούς ερευνητές, η οξυτοκίνη – ή «ορμόνη της αγάπης» – τροποποιεί την εγκεφαλική λειτουργία παιδιών με αυτισμό, με αποτέλεσμα αυτά να γίνονται πιο κοινωνικά. Ο ρόλος της ορμόνης όσον αφορά το πόσο αυτή βοηθάει τα αυτιστικά παιδιά έχει γίνει αντικείμενο αντιπαραθέσεων, καθώς μελέτες δείχνουν αντικρουόμενα στοιχεία.

Εγκεφαλικές τομογραφίες, όμως, που παρουσιάστηκαν στην Εθνική Ακαδημία Επιστημών δείχνουν πως υπάρχει μία επίδραση. Η Εθνική Εταιρεία για τον Αυτισμό δήλωσε πως έρευνες πάνω στην οξυτοκίνη και στο πώς μπορεί αυτή να χρησιμοποιηθεί στη θεραπεία ήταν σε πολύ πρώιμα στάδια.

Η οξυτοκίνη παράγεται φυσικά από το σώμα, ξεκινώντας τη διαδικασία του τοκετού κι εμπλέκεται στο δεσμό ανάμεσα στη μητέρα και το μωρό.

Δεκαεπτά παιδιά που πάσχουν από αυτισμό, ηλικίας από οκτώ έως δεκαέξι ετών, έλαβαν δύο σκευάσματα ρινικών σπρέι, όπου το ένα περιείχε οξυτοκίνη και το άλλο δεν περιείχε καμία ουσία. Μετά από τη λήψη των σκευασμάτων, καταγράφηκε στον τομογράφο η επίδρασή τους στην εγκεφαλική δραστηριότητα τη στιγμή που παρουσιάζονταν στα παιδιά φωτογραφίες ανθρώπινων προσώπων – σχετικές με την κοινωνικότητα – και φωτογραφίες αυτοκινήτων, που δεν έχουν καμία σχέση με αυτήν. Κατά την παρακολούθηση, διαπιστώθηκε πως τα μέρη του εγκεφάλου που συνδέονται με τις κοινωνικές καταστάσεις έμοιαζαν πιο «δραστήρια» μετά τη χορήγηση της οξυτοκίνης στα παιδιά.

Ένας από τους ερευνητές, ο καθηγητής Kevin Pelphrey δήλωσε στο BBC: «Είμαστε ενθουσιασμένοι από τα ευρήματα, και τα δεκαεπτά παιδιά παρουσίασαν αντιδράσεις, παρ’ όλο που αυτή ήταν μεταβλητή. Υπάρχουν ακόμη πολλά ερωτήματα για την οξυτοκίνη, αλλά η έρευνα δείχνει πως η ορμόνη βελτιώνει τις λειτουργίες του εγκεφάλου που συνδέονται με την κοινωνικότητα και μειώνει τις μη κοινωνικές αντιδράσεις, βοηθώντας τα παιδιά να εστιάσουν σε πληροφορίες συνυφασμένες με την κοινωνικότητα.»

Ήδη διεξάγονται περισσότερες δοκιμές για να δουν ποιες μπορεί να είναι οι παρενέργειες και ποια  τα οφέλη της οξυτοκίνης για τα αυτιστικά παιδιά. Το πώς θα χρησιμοποιηθεί η ουσία είναι ακόμη υπό συζήτηση, όπου περιλαμβάνονται και προτάσεις σύμφωνα με τις οποίες θα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί ως βοήθημα κατά τη διάρκεια της ψυχολογικής θεραπείας παρά ως φαρμακευτική αγωγή σε καθημερινή βάση.

Ο καθηγητής Pelphrey είπε πως κάποιοι γονείς έδιναν την ουσία στα παιδιά χωρίς ιατρική οδηγία κι αυτό ήταν – επί λέξει – «πολύ κακή ιδέα». «Θα μπορούσε να μην έχει αποτέλεσμα ή ακόμη και να δημιουργήσει πρόβλημα.» Παρ’ όλα αυτά πρόσθεσε: «Το πιο συναρπαστικό εύρημα δεν ήταν η οξυτοκίνη, αλλά το ότι μπορείς να δείξεις αλλαγές στον εγκέφαλο με τη βοήθεια μιας χημικής ένωσης. Αλλάζει τον τρόπο που βλέπουμε τον αυτισμό και το πώς μπορούμε να τον αντιμετωπίσουμε».

Η Carol Povey, διευθύντρια του κέντρου αυτισμού της Εθνικής Εταιρείας Αυτισμού, δήλωσε: «Η έρευνα που μελετά την επίδραση της οξυτοκίνης σε άτομα με αυτισμό είναι ακόμη σε πολύ αρχικά στάδια. Ενώ τα ευρήματα της συγκεκριμένης έρευνας είναι ενδιαφέροντα, δε θα έπρεπε να βγάζουμε απόλυτα και βιαστικά συμπεράσματα. Ο αυτισμός είναι μία πολύπλοκη ασθένεια και μπορεί να παρουσιάσει ένα ευρύ φάσμα προκλήσεων, το οποίο ξεπερνά τις αδυναμίες στην κοινωνικοποίηση του ατόμου. Είναι σημαντικό όσοι ζουν με αυτήν την ασθένεια να έχουν αξιολογήσει τις ανάγκες τους προκειμένου να έχουν πρόσβαση στην κατάλληλη στήριξη».

Πηγή: www.bbc.co.uk
Photos: www.pinterest.com

Προσωπικό σχόλιο: Δεν ξέρω για σας, εμένα αυτή η έρευνα μου έδειξε πως μόνο η αγάπη μπορεί να βοηθήσει τα άτομα με αυτισμό. Ακούγεται ρομαντικό, ξέρω, αλλά όχι να βάλουμε και την αγάπη σε μπουκαλάκια!