Tag:

παιδί

Είναι κακό να κάνω δώρα στο παιδί μου;

Οι περισσότεροι γονείς, αλλά και συγγενείς, φίλοι και αγαπημένοι λατρεύουν να κάνουν δώρα στα παιδιά και απολαμβάνουν πολύ το χαμόγελο και την ευχαρίστηση στα παιδικά προσωπάκια όταν τα ανοίγουν.
Υπάρχει, όμως, όριο σε αυτό; Πόσα δώρα αντέχει ένα παιδί για να μην αλλάξει; Πόσο μπορεί να κακομάθει και να αλλοιώσει το χαρακτήρα ενός παιδιού μια πληθώρα δώρων;

Οι γονείς θεωρούν συχνά ότι το να κάνουν δώρα είναι μία ένδειξη της αγάπης που νιώθουν. Πολλοί τείνουν να συγχέουν την αγάπη με την προσφορά δώρων. Τι γίνεται όμως σήμερα που οι γονείς δεν είναι σε θέση να εκπληρώσουν κάθε υλική επιθυμία των παιδιών τους και να τους κάνουν τακτικά δώρα; Πρέπει να ανησυχούν; Η απάντηση είναι πως όχι.

Αρκετά συχνά βλέπουμε γονείς να νιώθουν ενοχές και ανεπάρκεια όταν δεν μπορούν να προσφέρουν πληθώρα δώρων στα παιδιά τους. Όμως είναι σημαντικό να καταλάβουν οι ίδιοι, αλλά και να το εξηγήσουν στα παιδιά τους, ότι οι σημαντικότερες ανάγκες του ανθρώπου δεν είναι υλικές. Πιο σημαντικές αξίες είναι αυτές της αγάπης, της τρυφερότητας, της κατανόησης και φυσικά, της καθημερινής πολύωρης και ποιοτικής παρουσίας των γονιών στην ζωή των παιδιών τους.
Η τακτική της εξαγοράς των συναισθημάτων και της εύνοιας ενός παιδιού μέσω των συνεχών δώρων, είναι δυνατό να αλλοιώσει το χαρακτήρα του και να το οδηγήσει σε λανθασμένες σκέψεις για τη ζωή και την πραγματικότητα. Για παράδειγμα, μπορεί ένα παιδί που έχει μάθει να λαμβάνει συνεχώς δώρα να καταλήξει να θεωρεί ότι η μόνη ένδειξη αγάπης και αφοσίωσης είναι μέσω των δώρων, και κυρίως, των ακριβών δώρων. Κάνοντας συνεχώς και χωρίς ιδιαίτερο λόγο δώρα στα παιδιά, το μόνο που μπορούμε να επιτύχουμε είναι να μην μπορούν να αντιληφθούν τη χειρονομία και τη συμβολική προσφορά, αλλά να «κοιτούν τον κάθε επισκέπτη ή φίλο στα χέρια».

Τα δώρα πρέπει να προσφέρονται με φειδώ και σε συγκεκριμένες περιστάσεις που το επιβάλλουν. Δεν βοηθά τα παιδιά αν λαμβάνουν δώρα ως επιβράβευση για κάτι που πέτυχαν.

Ένα λάθος που κάνουν συχνά οι χωρισμένοι γονείς είναι να κάνουν συχνά και πολλά δώρα στα παιδιά τους, για να κερδίσουν με αυτό τον τρόπο την αγάπη και την εύνοιά τους, αλλά και να υπερέχουν έναντι του άλλου γονιού. Ωστόσο, συνήθως αυτό γίνεται για το δικό τους καλό και όχι για το καλό των παιδιών τους.
Αν δεν είναι πρόθεσή μας να κακομάθουμε ένα παιδί, καλό θα ήταν να του επιτρέπουμε να εκφράζει τις επιθυμίες του, αλλά να μην τις ικανοποιούμε όλες άμεσα. Πρέπει να αντιληφθεί ότι δεν είναι υποχρέωση των γονιών να ικανοποιούν οτιδήποτε κι αν σκεφτεί και να του κάνουν συνεχώς δώρα. Αυτό θα το βοηθήσει να είναι πιο δυνατό και να αποδέχεται την πραγματικότητα χωρίς να νιώθει δυστυχισμένο, ακόμη κι αν τα πράγματα δεν γίνονται όπως τα θέλει.
Ένα δώρο δίνει χαρά στα παιδιά και καλό είναι να γίνονται πολλές φορές αποδέκτες δώρων κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Είναι σημαντικό να μάθει όμως να αντιλαμβάνεται ότι το δώρο είναι μία συμβολική κίνηση αγάπης και όχι προαπαιτούμενο για να συμπαθήσει ή να αποδεχθεί ένα άτομο στη ζωή του.

07/02/2014 0 comments

HEALTHY LIVING

Όταν ένα άρρωστο παιδί θέλει να ακουστεί, από την Ελίνα Μιαούλη (+video)

written by The K-magazine

Το να σε αγνοούν δεν είναι ποτέ ευχάριστο. Πόσο μάλλον όταν είσαι ασθενής και νοσηλεύεσαι! Η Morgan Gleason, έχοντας νιώσει πάρα πολλές φορές αυτό το συναίσθημα, αποφάσισε να αντιδράσει!

Το 15χρονο κορίτσι, το οποίο διαγνώστηκε στα έντεκά του με Νεανική Δερματομυοσίτιδα, ανέβασε στο youtube ένα συγκλονιστικό μονόλογο όπου εκφράζει την αγανάκτησή της σχετικά με τον τρόπο που αντιμετωπίζονται οι ασθενείς στα νοσοκομεία.

Ειδικότερα, η Morgan …

Πηγή: εδώ

04/02/2014 0 comments

ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Παιδική παχυσαρκία: πώς να βοηθήσω το παιδί μου να επανέλθει;

written by Ιωαννα Βλασση

Τις τελευταίες δεκαετίες, παρατηρείται στο δυτικό κόσμο μία ραγδαία αύξηση των παιδιών που το βάρος τους είναι ανώτερο του φυσιολογικού και του επιτρεπτού για το ύψος και την ηλικία τους. Η ύπαρξη ολοένα και περισσότερων ταχυφαγείων (fast food) και η υιοθέτηση ενός ανθυγιεινού διατροφικού προγράμματος σε συνδυασμό με την καθιστική ζωή, έχουν συντελέσει στο να οδηγούνται τα παιδιά στις εύκολες, νόστιμες και κυρίως, πολύ ανθυγιεινές λύσεις. Αυτό καθιστά ολοένα και συχνότερο το φαινόμενο της παχυσαρκίας, ακόμη και σε πολύ μικρά παιδιά. Αυτό σπανίως ήταν ορατό κατά τα παλαιότερα χρόνια, ακόμη και στο δυτικό κόσμο.

Αριθμητικά, οι επιστήμονες φρονούν πως το 1/3 των παχύσαρκων παιδιών σήμερα θα εξελιχθούν σε παχύσαρκους ενήλικες αργότερα. Ταυτόχρονα, τα υπόλοιπα 2/3 παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο να υποφέρουν από διαταραχές που οφείλονται στην παχυσαρκία που βίωσαν ως παιδιά, ακόμη κι αν αργότερα καταφέρουν να χάσουν βάρος και να επανέλθουν σε φυσιολογικά επίπεδα.

Αν κάποιος γονιός διαπιστώσει ότι το παιδί του έχει κάποια παραπανίσια κιλά, καλό θα ήταν να απευθυνθεί άμεσα σε έναν παιδίατρο, ώστε να συζητήσει μαζί του το πρόβλημα αυτό. Αν ο γιατρός εκτιμήσει ότι όντως υπάρχει πρόβλημα με το βάρος του παιδιού και χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση, τότε ο γονιός πρέπει να συνεργαστεί μαζί του για να βρεθεί κάποια λύση. Ο γιατρός θα ελέγξει το βάρος του παιδιού, με βάση τις ειδικές καμπύλες ανάπτυξης που υπάρχουν, αφού γίνει η ανάλογη μέτρηση πριν.

Αν οι καμπύλες δείξουν ότι υπάρχει πρόβλημα, τότε απαιτείται η υιοθέτηση νέων κανόνων διατροφής και άσκησης.

Πώς να βοηθήσω το υπέρβαρο παιδί μου να επανέλθει;

Καταρχάς, κάθε βήμα προς τη βελτίωση του βάρους του παιδιού θα πρέπει να γίνεται με τη βοήθεια του παιδιάτρου. Αυτό που χρειάζεται είναι η ουσιαστική διαφοροποίηση του προγράμματος διατροφής, η βελτίωση της ποιότητας της τροφής και ειδικά, των σνακ που επιλέγει να καταναλώσει στο σχολείο. Συνιστώνται μικρά, θρεπτικά και συχνά γεύματα.

Ταυτόχρονα, είναι απαραίτητη η τακτική σωματική άσκηση, ίσως με ένα άθλημα, χορό ή οποιαδήποτε άλλη άσκηση φαίνεται ενδιαφέρουσα στο παιδί και μπορεί να το ελκύσει για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Η σωματική άσκηση μπορεί να επιτρέψει στο παιδί, αν όχι να χάσει το περιττό βάρος, τουλάχιστον να διατηρήσει σε σταθερό επίπεδο τα κιλά του, ούτως ώστε καθώς θα ψηλώνει να περιορίζεται το ποσοστό των περιττών κιλών.

29/01/2014 0 comments

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ

Πώς αντιμετωπίζεται η Χοληστερίνη στα παιδιά: ;

written by Ιωαννα Βλασση

Η χοληστερίνη δεν αποτελεί πλέον ένα πρόβλημα που ταλανίζει μόνο τους ενήλικες. Και τα παιδιά έρχονται ολοένα και συχνότερα αντιμέτωπα με αυτή τη «μάστιγα» της εποχής μας. Δυστυχώς, το είδος και η ποιότητα της διατροφής των νεαρών ατόμων, καθώς και η συχνή επιλογή του γρήγορου φαγητού, έχουν βλάψει την υγεία του οργανισμού τους και έχουν αποτελέσει αιτία να αντιμετωπίζουν ακόμη και μικρά παιδιά προβλήματα χοληστερίνης.
Η αύξηση της χοληστερίνης του αίματος αποτελεί τη βασική αιτία πρόκλησης αρτηριοσκλήρυνσης. Όσο μεγαλύτερο είναι το επίπεδο της χοληστερίνης τόσο υψηλότερος είναι και ο κίνδυνος εκδήλωσης αρτηριοσκλήρυνσης και καρδιαγγειακών διαταραχών. Αν η υψηλή κακή χοληστερόλη συνοδεύεται από χαμηλή καλή χοληστερόλη, τότε ο κίνδυνος πολλαπλασιάζεται.

*Πότε είναι σημαντικό να μετράται η χοληστερόλη ενός παιδιού;
Συνιστάται ο έλεγχος της χοληστερόλης των παιδιών από 2 ετών και άνω αν:
• Κάποιος από τους 2 γονείς έχει υψηλή κακή χοληστερόλη.
• Υπάρχει οικογενειακό ιστορικό.
• Πρόκειται για υπέρβαρα παιδιά.
• Αν το παιδί είναι παθητικός καπνιστής.
• Αν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό καρδιαγγειακών νοσημάτων.

Η κληρονομικότητα και το οικογενειακό ιστορικό είναι πολύ σημαντικά για την ανάπτυξη χοληστερίνης στα παιδιά. Το 90% των παιδιών που παρουσιάζουν διαταραχές τέτοιου είδους προέρχονται από γονείς με υψηλή χοληστερόλη.

*Ποια είναι τα φυσιολογικά επίπεδα χοληστερόλης;
Οι τιμές ολικής και LDL χοληστερόλης για τα παιδιά είναι, σύμφωνα με το Αμερικανικό Εθνικό Πρόγραμμα Εκπαίδευσης, οι εξής:
LDL
Φυσιολογικό επίπεδο: 110 mg/dl
Οριακό: 110- 129 mg/dl
Υψηλό: Από 130 mg/dl
Ολική Χοληστερόλη
Φυσιολογικό επίπεδο: Έως 170 mg/dl
Οριακό: 170-199 mg/dl
Υψηλό: Από 200 mg/dl

*Πώς αντιμετωπίζεται και πώς προλαμβάνεται η χοληστερίνη στα παιδιά;
Η πρόληψη είναι η μισή θεραπεία. Για να αποφευχθούν τέτοιου είδους διαταραχές της υγείας των παιδιών συνιστάται η τακτική σωματική άσκηση (γυμναστική, αθλητισμός, χορός) και η υιοθέτηση ενός υγιεινού διαιτολογίου, πλούσιου σε φρούτα και λαχανικά και φτωχού σε «κακά λίπη». Τα παιδιά μιμούνται τις διατροφικές συνήθειες των γονιών τους, γι΄ αυτό αν θέλετε τα παιδιά σας να επιλέγουν υγιεινά σνακ, κάντε κι εσείς το ίδιο. Μην τα αποτρέπετε από το να φάνε γλυκό. Φτιάξτε ένα γλυκό μόνοι σας χρησιμοποιώντας προϊόντα ολικής άλεσης και χαμηλών λιπαρών, και αντικαταστήστε τα γλυκά που είναι πλούσια σε ζάχαρη και κακά λιπαρά.

Η αντιμετώπιση του προβλήματος είναι πολύπλευρη. Συνιστάται η διατήρηση ενός υγιούς σωματικού βάρους στα παιδιά. Αν ένα παιδί αντιμετωπίσει προβλήματα και είναι παχύσαρκο συνιστάται να χάσει άμεσα βάρος. Η διατροφή των παιδιών θα πρέπει να είναι πλούσια σε λαχανικά, φρούτα και τροφές με χαμηλά λιπαρά. Το λίπος θα πρέπει να λαμβάνεται από το ελαιόλαδο. Οι φυτικές ίνες και τα δημητριακά ολικής άλεσης βοηθούν και στο γαστρεντερικό σύστημα, ενώ τα φρούτα χαρίζουν στον οργανισμό βιταμίνες, ιχνοστοιχεία, μέταλλα και αντιοξειδωτικές ουσίες.
Τα παιδιά πρέπει να μειώσουν την κατανάλωση κορεσμένου λίπους. Συνιστάται η κατανάλωση τυριών, γαλοπούλας, κουνελιών και ψαριών. Μία φορά τη βδομάδα συνιστάται η κατανάλωση κόκκινου κρέατος.

Καλύτερα να αποφεύγεται ο κρόκος αβγού, το βούτυρο, τα πλήρη γαλακτοκομικά, οι γαρίδες και τα εντόσθια. Επίσης, απαγορευτικά τρόφιμα είναι και όσα είναι πλούσια σε Ω-6 λιπαρά. Ως τέτοια θεωρούνται τα γαριδάκια, τα πατατάκια, οι σφολιάτες, η μαγιονέζα, τα κρουασάν και τα μπισκότα.
Η φαρμακευτική αντιμετώπιση των παθήσεων αυτών απαιτείται μόνο σε πολύ σοβαρά περιστατικά και μόνο σε περίπτωση που το συστήσει ο αρμόδιος γιατρός.

Πηγή: περιοδικό Forma

22/01/2014 0 comments

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

Μαμάδες VS Ενοχές: μια μεγάλη, πικρή ιστορία , από τη Νέτη Φίλια

written by The K-magazine

Όποια μαμά δεν έχει ενοχές για κάτι που έκανε ή δεν έκανε στο/με το παιδί της να σηκώσει το χέρι πάραυτα! Για να δω χέρια… Τι; Κανένα; Όλες έχουμε ενοχές; Σιγά το νέο θα μου πείτε.

– Είναι Κυριακή, αργά το απόγεμα. Έχετε περάσει ένα Σαββατοκύριακο προσπαθώντας να κλείσετε ένα σωρό εκκρεμότητες, να περάσετε χρόνο με την οικογένειά σας, να δείτε φίλους, να, να… Μόλις διαπιστώσατε πως τελικά καταφέρατε να κάνετε το ένα δέκατο όσων είχατε σχεδιάσει. Σωριάζεστε στον καναπέ ξεφυσώντας και προσποιείστε ότι δεν ακούτε στο δωδέκατο «μαμά» που φωνάζει η μικρή. «Αν είναι κάτι σοβαρό, θα έρθει να μου το πει», σκέφτεστε και συνεχίζεται το διάβασμα του βιβλίου σας. Όμως μετά από λίγο καταλήγετε: «πόσο αδιάφορη μητέρα είμαι…»

– Κάθε μέρα τσακώνεστε με τον μικρό ότι «αυτό είναι το τελευταίο καρτούν που βλέπει για σήμερα», αλλά συνειδητοποιείτε ότι το έχετε «συμφωνήσει» αυτό ήδη 3-4 φορές. Ναι δεν είναι babysitter η τηλεόραση, αλλά μόνον έτσι θα μπορέσετε απερίσπαστη να απαντήσετε στα δεκάδες mails που έχουν κατακλύσει το επαγγελματικό inbox και περιμένουν απάντηση. «Αύριο θα παίξετε περισσότερο», σκέφτεστε. Και ήδη αισθάνεστε χάλια.

– Περιδιαβαίνετε τους διαδρόμους του σούπερ μάρκετ παρέα με τα μικρά σας τα οποία –ενώ έχετε από πριν συνεννοηθεί μαζί τους ότι δεν θα ζητήσουν» τί-πο-τα»- έρχονται κάθε λίγο κρατώντας: τσιπς, καραμέλες, σοκολάτες, τσίχλες, εκείνο το βιβλίο με τα γκορμίτι και με ύφος «σε παρακαλώ μανούλα» σας πιέζουν να τα αγοράσετε. Ύστερα από δεκαπέντε «όχι, πήγαινέ το πίσω στη θέση του σε παρακαλώ» αισθάνεστε το κεφάλι σας έτοιμο να εκραγεί από τον πονοκέφαλο και τη βαβούρα. Τελικά φεύγετε και με τα υγιεινά τσιπς και με 3 kinder-έκπληξη στις σακούλες, γιατί δεν αντέχατε τη γκρίνια. Ναι, είστε αδύναμες να τους πείτε σε όλα όχι. Ναι, έχετε τύψεις γι’ αυτό.

– Τους είχατε προειδοποιήσει πως αν δεν …. (συμπληρώστε το κενό κατά περίπτωση), τότε θα υποστούν τις συνέπειες: π.χ. δεν θα παίξουν με το παιχνίδι που τους πήρατε ή δεν θα πάτε τελικά σ’ εκείνο τον παιδότοπο. Εκείνα πάλι σαν να μην σας άκουσαν. Κι εσείς αντί να πραγματοποιήσετε την «απειλή», τους φωνάξατε. Πάλι. Επιπλέον εκείνα σας είπαν τη φράση-μαχαιριά: «είσαι πολύ κακιά μαμά, δεν σ’ αγαπάω τώρα». Γίνατε κομμάτια. Και είχατε υποσχεθεί στον εαυτό σας πως δεν θα ξαναχάσετε την ψυχραιμία σας. Οι τύψεις σας χτυπούν κόκκινο.

– Δουλεύετε πολλές ώρες και σπάνια είστε σπίτι πριν από τις 8 το βράδυ. Εξουθενωμένη και γεμάτη ενοχές αφιερώνετε αυτή τη μία ώρα πριν από τον ύπνο τους στα διαδικαστικά (μπάνια, φαγητό κλπ) και δε μένει αρκετός χρόνος για παιχνίδι και συζήτηση μαζί τους. Κάθε φορά που πέφτετε για ύπνο αποφασίζετε να βρείτε έναν τρόπο να επιστρέφετε νωρίτερα σπίτι ώστε να περνάτε περισσότερο χρόνο μαζί τους. Και κάθε απόγευμα διαψεύδεστε. Οι ενοχές σας, βουνό. Δίκιο έχετε.

– Βρίσκεστε σε παιδότοπο, παρέα με άλλες ταλαίπωρες μαμάδες, ενώ χαζεύετε τα βλαστάρια σας να χοροπηδάνε κι αναρωτιέστε που βρίσκουν όλη αυτή την ενέργεια. Στην παρέα υπάρχει κι εκείνη η σούπερ-τούρμπο-μαμά, η οποία με ήρεμο και θριαμβευτικό ύφος αναφέρει ότι: θήλασε αποκλειστικά για 8-9 μήνες, το παιδί της κοιμάται από τις 7 και χωρίς πολλές γκρίνιες, δεν βλέπει τηλεόραση, δεν είναι γκρινιάρικο, ζωγραφίζει με τις ώρες στο δωμάτιό του χωρίς ν’ ακούγεται κιχ, σιχαίνεται την πίτσα και λατρεύει τα λαχανικά. Εντάξει. Υπάρχουν δύο τινά: είτε τα κάνετε όλα λάθος, είτε σας αραδιάζει ένα φορτηγό ψέματα και περιμένετε να τσιμπήσετε. Σε κάθε περίπτωση αυτή η «τέλεια» μαμά, φέρνει στην επιφάνεια τις δικές σας ανεπάρκειες, οδηγώντας σας σε αρνητικές σκέψεις γεμάτες ενοχές.

Ηρεμήστε. Κανείς δεν είναι τέλειος και όταν πρόκειται για τη μητρότητα, μάλλον αντενδείκνυται. Οι ενοχές στήνουν παγίδες στις μαμάδες. Αυτή είναι η δουλειά τους. Η δική σας δουλειά όμως είναι να εντοπίσετε αυτές τις παγίδες και να συνειδητοποιήσετε πως κάνετε ό,τι καλύτερο μπορείτε προσπαθώντας να ισορροπήσετε στους δεκάδες ρόλους και τις ατέλειωτες υποχρεώσεις της ζωής σας.

Οι πιο συνηθισμένες παγίδες που στήνουν οι ενοχές είναι:
– οι υπερβολικά υψηλοί στόχοι που θέτουμε ως μητέρες όπως το να τα κάνετε όλα τέλεια, να είστε σούπερ μαγείρισσα/ζαχαροπλάστης/παιδαγωγός/κλόουν/δασκάλα κ.ο.κ. Δεν χρειάζεται να τα κάνετε όλα. Κάνετε αυτά που έχετε όρεξη και μπορείτε.

– Ακούστε την κούραση και τη διάθεσή σας. Κάνετε μια δραστηριότητα με το παιδί σας λιγότερο κουραστική όταν είστε πραγματικά ξεθεωμένη και εξηγήστε του πως «σήμερα η μαμά είναι πολύ κουρασμένη».

– Σταματήστε να συγκρίνεστε με τις άλλες μαμάδες. Ανώφελο. Είστε μοναδική και είστε γνήσια σε αυτό που κάνετε.

-Μην αδρανείτε. Αναρωτηθείτε ουσιαστικά, τι μπορείτε να κάνετε για να βελτιώσετε ό,τι βελτιώνεται και σταματήστε να δίνετε τροφή στον εσωτερικό αρνητικό διάλογο.

Πρακτικά δε, όταν νιώθετε πως έχετε φτάσει στο μη παρέκει απ’ τον θυμό και θέλετε να ουρλιάξετε, σταματήστε και μετρήστε ως το 10. Βοηθάει.
Όταν περνάτε χρόνο με τα παιδιά, προσπαθήστε να είστε εκεί. Να ζείτε τη στιγμή μαζί τους και μην σκέφτεστε τις άλλες εκκρεμότητες που έχετε. Θα έρθει και η σειρά τους.

Θυμηθείτε πως ζούμε σε μια κοινωνία αρκούντως παιδοκεντρική και συχνά κάνουμε ένα σωρό υπερβολές από την αγωνία μη δεν δώσουμε όσα έπρεπε στο παιδί μας. Θέλετε να είστε από εκείνες τις μητέρες που ο 6χρονος Δημήτρης μαθαίνει βιολί, καράτε, κολύμπι, αγγλικά, γαλλικά, σκάκι και στον ελεύθερο (!) χρόνο του κάνει παιδική Zumba; Ρωτήστε και τον ίδιο, αν και ξέρετε από τώρα την απάντησή του. Γι’ αυτό λοιπόν κι εσείς ηρεμήστε και διώξτε τις μητρικές ενοχές και το άγχος. Κανείς δεν μπορεί να τα προλαβαίνει όλα.Και πραγματικά, ούτε και χρειάζεται.

Από τη Νέτη Φίλια
Σύμβουλο Ψυχικής Υγείας, εκπαίδευση στη Γνωσιακή Συμπεριφορική Θεραπεία
6945-858780
[email protected]

21/01/2014 1 comment

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

25 λόγοι που τα παιδιά αγαπούν τόσο πολύ τον παππού και τη γιαγιά!

written by The K-magazine

Εχουμε πολλούς λόγους που αγαπούμε τους γονείς μας, αλλά ακόμα περισσότερους για να εκτιμούμε και να λατρεύουμε τις γιαγιάδες και τους παππούδες, ειδικά όσοι τους ζήσαμε.
Ως μαμά και βλέποντας τη “λατρεία” των γονιών μου στα παιδιά μας, πολλές φορές “τρελαίνομαι” με το πόσο ελαστικοί είναι στα εγγόνια τους, σε αντίθεση με εμάς που ήταν πολύ πιο αυστηροί, απαιτητικοί κλπ κλπ (να μην εκτεθούμε κιόλας). Κάποιες στιγμές τους καταλαβαίνω και θυμάμαι πόσο χαιρόμασταν με την αδελφή μου που θα πηγαίναμε διακοπές με τη γιαγιά και τον παππού, μακριά από την καθημερινότητα, μέσα στην σχεδόν απόλυτη ελευθερία!

Διαβάζοντας το παρακάτω άρθρο, θα γίνεται κι εσείς παιδιά… και θα θυμηθείτε κάποιους από τους λόγους για τους οποίους τα εγγόνια σας λατρεύουν τους γονείς σας…

1. Είναι πάντα έτοιμοι για μια περιπέτεια!
Εκδρομές, επισκέψεις σε μουσεία, πικ νικ! Οι παππούδες μας λατρεύουν να βγαίνουν έξω τόσο όσο και τα παιδιά!
2. Ξέρουν πολλές ιστορίες
Σε κάθε παιδί αρέσει να ακούει ιστορίες από τη ζωή του παππού και της γιαγιάς. Ειδικά οι προσωπικές τους ιστορίες είναι αυτές που μας κάνουν να τους θαυμάζουμε τόσο πολύ αλλά και να αναρωτιόμαστε αν θα πετύχουμε ποτέ τόσα πολλά όσο εκείνοι.
3. Ασχολούνται με τον κήπο
Φραουλίτσες, μποστάνια, φυτά και λουλούδια, ο κήπος είναι από τις αγαπημένες ασχολίες των παιδιών και μόνο οι γιαγιάδες έχουν την όρεξη και τον χρόνο για να το κάνουν!
4. Μας διαβάζουν βιβλία και παραμύθια
Οι γονείς συνήθως δεν έχουν τον χρόνο να διαβάσουν στα παιδιά πολλά βιβλία και παραμύθια. Η γιαγιά και ο παππούς, όμως, είναι αυτοί που μαθαίνουν στο παιδί να του αρέσει το διάβασμα.
5. Ξέρουν τα πάντα!
Κάθε παιδί πιστεύει ότι ο παππούς είναι κινητή εγκυκλοπαίδεια, ενώ αν κάτι δεν το γνωρίζει, τότε σίγουρα θα αφιερώσει χρόνο για να το βρει και να απαντήσει σε όποια ερώτηση του γίνει.
6. Γίνονται παιδιά
Ό,τι κι αν ζητήσει ένα παιδί από τη γιαγιά και τον παππού, όσο παιδικό ή ανόητο κι αν είναι, εκείνοι θα το κάνουν. Να τους καβαλήσουν, να τους φορέσουν αστεία καπέλα, να τους βάψουν το πρόσωπο με μπογιές. Οι παππούδες ξέρουν πώς είναι να είσαι παιδί και δεν το αλλάζουν με τίποτα!
7. Δεν βιάζονται
Δεν βιάζονται να ετοιμαστούν τα παιδιά για να πάνε στο σχολείο ούτε να κάνουν τα μαθήματά τους. Έχουν πολύ χρόνο και τους τον δίνουν απλόχερα.
8. Είναι το καλύτερο κοινό
Όταν το παιδί μαθαίνει ένα ποίημα, μια χορευτική κίνηση, το πρώτο του κομμάτι στο πιάνο, η γιαγιά και ο παππούς είναι αυτοί που πραγματικά θέλουν να ακούσουν.
9. Τους αρέσουν τα ταξίδια
Διακοπές στη Disneyland; Μέσα! Βόλτα στη Χαλκίδα με το τρένο; Φύγαμε!
10. Λένε στα παιδιά ιστορίες από τους γονείς τους
Ποιος ξέρει καλύτερα από όλους τους γονείς μας; Οι παππούδες μας. Για αυτό και μας αρέσει να τους ακούμε να μιλούν για τα παιδικά τους χρόνια, ενώ κάθε «το ίδιο έκανε και η μάνα σου μικρή» μας γεμίζει χαρά και υπερηφάνεια!
11. Μαγειρεύουν άψογα
Τα φαγητά της γιαγιάς και το πρωινό του παππού δεν συγκρίνονται με κανένα φαγητό στον κόσμο. Όλοι το ξέρουμε.
12. Ξέρουν πολλά τραγούδια
Ξέρουν σκοπούς από τους προσκόπους, παιδικά τραγούδια, μαθαίνουν γρήγορα όποιο τραγούδι λένε τα πιτσιρίκια και χαίρονται να το τραγουδούν μαζί τους.
13. Ακούνε
Χαίρονται πάντα να ακούνε όσα έχουν να τους πουν τα παιδιά χωρίς μάλιστα να κρίνουν. Απλώς ακούνε και βοηθούν.
14. Ξέρουν ιστορία
Δεν είναι μόνο ότι έχουν γνώσεις. Έχουν ζήσει πράγματα. Θυμούνται πότε ήρθε η ιδιωτική τηλεόραση στην Ελλάδα, έχουν ζήσει πολέμους και κακουχίες από πρώτο χέρι και έχουν να πουν πράγματα που δεν τα γράφουν ούτε τα βιβλία.
15. Έχουν παράξενα αντικείμενα στο σπίτι
Από γουδοχέρι μέχρι πορσελάνες, οι παππούδες έχουν κάθε λογής αντικείμενα που δεν βλέπουμε κάθε μέρα και τραβούν την περιέργεια των παιδιών. Αν, πάλι, χαλάσει κάτι δεν θα το κάνουν θέμα.
16. Κάνουν δώρα
Αν και οι περισσότεροι δεν έχουν τα χρήματα, αγοράζουν δώρα στα παιδιά ή τους χαρίζουν αντικείμενα της ιδιοκτησίας τους.
17. Χαρτζιλικώνουν
Για τις δουλειές του σπιτιού, που η μαμά θεωρεί δεδομένο ότι θα κάνουμε, η γιαγιά και ο παππούς δίνουν το κατιτίς τους.
18. Πιστεύουν τα πάντα
– Είδα ένα φάντασμα έξω από το σπίτι.
– Άντε! Πώς έμοιαζε;
19. Μαθαίνουν στα παιδιά δεξιοτεχνίες
Η γιαγιά και ο παππούς θα μάθουν στο παιδί πώς να ψαρεύει, να ράβει, να ανοίγει φύλλο, πράγματα για τα οποία οι γονείς δεν έχουν τον χρόνο ή τις γνώσεις.
20. Ξέρουν να “στέκονται”
Όταν το παιδί έχει ένα πρόβλημα, ξέρουν πώς να το αντιμετωπίσουν. Είτε αυτό σημαίνει να το συζητήσουν είτε να καθίσουν με το παιδί αμίλητοι και να δουν κινούμενα σχέδια.
21. Δεν μας μαλώνουν
Συνήθως οι παππούδες δεν περνούν όλη τη μέρα με τα παιδιά και έτσι όταν κάτι πάει στραβά, απλώς το προσπερνούν χωρίς να τους κάνουν παρατήρηση.
22. Μας σκέφτονται
Ακόμα κι αν βρίσκονται πολύ μακριά, πάντα θα πάρουν τηλέφωνο να δουν τι κάνουμε και θα μας δείξουν ότι μας νοιάζονται και μας σκέφτονται.
23. Μαθαίνουν από τα παιδιά
Θα μάθουν πράγματα από τα παιδιά, που δεν έχει κάποιος άλλος την υπομονή να τους τα δείξει, όπως το να χρησιμοποιήσουν το τηλέφωνο ή ακόμα και το Skype!
24. Κάνουν την κάθε μέρα ξεχωριστή
Θέλουν να κάνουν την κάθε μέρα ξεχωριστή για το παιδί. Βρίσκουν πράγματα που θα του τραβήξουν το ενδιαφέρον, το δελεάζουν και ανακαλύπτουν διαρκώς νέες ασχολίες.
25. Των παιδιών μου τα παιδιά…
Αν μη τι άλλο, αξίζουν την αγάπη των παιδιών γιατί τα λατρεύουν χωρίς όρους, χωρίς να περιμένουν κάτι από αυτά. Ακόμα κι όταν αυτά περνούν την εφηβεία και τους ξεχνούν, η γιαγιά και ο παππούς δεν παραπονιούνται ποτέ. Χρειάζεστε καλύτερο λόγο;

Πηγή : εδώ

20/01/2014 1 comment

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

Πολύχρωμα παιδικά δωμάτια…

written by Κατερίνα Μαντά

Σε αυτό το άρθρο θα σας δώσουμε οικονομικές λύσεις για το πώς να “μεταμορφώσετε” ένα απλό παιδικό δωμάτιο σε έναν παράδεισο χρωμάτων… Βάφοντας την κούνια, το κρεβάτι ή ένα παλιό έπιπλο δίνετε φως στον χώρο όπου το παιδί σας περνάει το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας… φτιάχνοντας της ατμόσφαιρα αλλά και τη διάθεσή του.
Ας ξεκινήσουμε με τα κρεβάτια που έχουν βαφτεί σε υπέροχα ζωντανά χρώματα και θυμίζουν vintage καταστάσεις…

Μπορεί και μία βιβλιοθήκη σε έντονο χρώμα να “μεταμορφώσει” το δωμάτιο…

Δείτε πως αυτή η συρταριέρα με τα συρτάρια το καθένα σε διαφορετικό χρώμα, πόσο εντυπωσιακή είναι….

Ακόμα μία ντουλάπα που, προσωπικά, με ενθουσίασε!

Photos by Pinterest

19/01/2014 1 comment

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Το παιδί και το κουμπί!, από τη Φανή Βαγγελάτου

written by The K-magazine

Λόγω ειδικότητας και δουλειάς, καθημερινά συναντάω πολλές οικογένειες και παιδάκια-γεγονός ιδιαίτερα ευτυχές διότι αγαπώ πολύ αυτό που κάνω και όσοι με γνωρίζουν αναγνωρίζουν ότι το κάνω με πάθος (περί-αυτολογώ, συγχωρέστε με όμως γιατί όλα έχουν τη σημασία τους). Τα τελευταία χρόνια, εκτός από το κλασσικό περιβάλλον εργασίας (του πλανήτη μου) έχω καταφέρει να έχω ακόμα μεγαλύτερη επικοινωνία με οικογένειες μέσα από τη σελίδα μου και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Είμαι επίσης ιδιαιτέρως χαρούμενη γι’ αυτό, καθώς Έλληνες από όλον τον κόσμο (κυριολεκτικά) μου γράφουν τις δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίζουν με τα παιδιά τους και ζητούν συμβουλές και βοήθεια.

Γι’ αυτές τις δυσκολίες και γι’ αυτές τις συμβουλές θέλω να σας μιλήσω σήμερα καθώς η οικογένεια και το περιβάλλον για εμένα είναι το πιο σημαντικό στη ζωή ενός παιδιού με μικρότερες, μεγαλύτερες ή καθόλου δυσκολίες.

Λαμβάνω mail:

• Το παιδί μου χτυπάει στο σχολείο και στο σπίτι
• Η μικρή μας διεκδικεί αυτό που θέλει πέφτοντας κάτω και χτυπώντας τα χέρια της στο πάτωμα
• Το 7χρονο αγοράκι μου λέει ψέματα για τα μαθήματά του
• Το μικρό μας είναι τριών και φωνάζει πιο δυνατά από εμάς για να του κάνουμε το χατίρι
• Ο μικρός έφτασε 5 και τρώει μόνο αλεσμένες τροφές, μπισκότα και σοκολατάκια
και άλλα πολλά..

Ακριβώς τα ίδια, συζητάμε και με τους γονείς των παιδιών με τα οποία «δουλεύω» και μάλιστα ΔΩΡΕΑΝ σε τακτά χρονικά διαστήματα ατομικά ή σε ομάδες, καθώς εκτός από τα ατομικά προγράμματα παρέμβασης επιμένω πολύ για τη συμβουλευτική σε πράγματα πρακτικά μέσα στο σπίτι και στο σχολείο:

• Τα παιδιά μου δεν μαζεύουν τα παιχνίδια τους
• Η κόρη μου και ο γιός μου παίζουν ξύλο μεταξύ τους
• Ο μικρός έρχεται και κοιμάται μαζί μας το βράδυ
• Η κόρη μου δεν κάθεται να διαβάσει
και τα σχετικά..

Γνωρίζετε όλοι (ένας ένας ξεχωριστά) πως έχω απαντήσει σε όλους, έχω γράψει/μιλήσει για τη διαρκή διαμόρφωση και τροποποίηση συμπεριφοράς, έχω τονίσει πως τα παιδιά είναι καθρέφτης των γονέων αλλά όχι μόνο στα άσχημα αλλά και στα τόσα καλά, πως όλοι κάνουμε λάθη, πως δεν υπάρχει ιδανικός γονέας και πως τα παιδιά ακόμα και με κάποιες «ανεπιθύμητες συμπεριφορές» θα εξελιχθούν και δεν υπάρχει πάντα λόγος για να κινδυνολογούμε!
Οφείλω όμως αγαπητοί φίλοι μου, μετά από τόσες πολλές οικογένειες και τόσα πολλά παιδάκια, να σας δώσω και τη στατιστική :-)

Κλείνοντας το 2013 διαπίστωσα πως η ορθότερη απάντηση σε παρόμοια θέματα θα ήταν:

«το παιδί δεν έχει κουμπί να το πατήσεις και να κάνει/σταματήσει να κάνει αυτό που θέλεις/δεν θέλεις, όπως άλλωστε όλοι οι άνθρωποι!»

Από τα 100 email στα 70 δεν έλαβα απάντηση για τις μεθόδους που σύστησα και από τις ομάδες που συντόνισα, το 50% το γονέων έκανε αδικαιολόγητες απουσίες, δεν ειδοποιούσε και ξεχνούσε τις ημερομηνίες των συναντήσεων. Παρόλαυτά το 100% των γονέων εκθείασε τη βοήθεια των ομάδων και τις συμβουλευτικής και συνέχισε να ζητάει συμβουλές σε ώρες και μέρες που δεν ήταν οι προκαθορισμένες (σε αυτές γίνονταν απουσίες) καθώς και λύσεις σε θέματα τα οποία μπορεί να είχαν απαντηθεί αλλά απαιτούσαν χρόνο, κόπο, μάλλον κλάματα και ίσως ξενύχτι!

Η διαδικασία τροποποίησης συμπεριφοράς (=πώς να κάνω το παιδί μου να με ακούει) είναι μια διαρκής και ατέρμονη διαδικασία και φυσικά όχι απαραίτητα εύκολη. Σαν «θεραπεύτρια» και «ειδικός» δεν με πειράζει κάποιος να μην είναι έτοιμος να δουλέψει για κάτι το οποίο δεν μπορεί να διαχειριστεί (πχ. να κάνει το παιδί να κοιμάται στο κρεβάτι του) γιατί δεν έχει χρόνο ή γιατί δεν μπορεί να έρθει αντιμέτωπος με αυτό τώρα, με στεναχωρεί πολύ όμως να βλέπω ανθρώπους να ψάχνουν για λύσεις, να μιλούν για προβλήματα αλλά να ψάχνουν για «κουμπιά»! Να μην ακούν προτάσεις που απαιτούν χρόνο και κόπο, να μη θέλουν να επενδύσουν σε μακροχρόνιες και απαιτητικές διαδικασίες, παρόλαυτά όμως, να επιμένουν να ρωτούν μέχρι να λάβουν την απάντηση που τους «κάνει».

Τα παιδιά μας δεν έχουν κουμπιά όπως δεν έχουμε κι εμείς. Αν θέλουμε να τα διδάξουμε κάτι ή να τα κάνουμε να σταματήσουν μια κακή συνήθεια πρέπει να καταστρώσουμε σχέδιο, να εφαρμόσουμε στρατηγικές και να επιμείνουμε σε αυτές έτοιμοι για όλες τις αντιδράσεις. Εγώ, που δεν αλλάζω εύκολα, δεν μπορώ να περιμένω μια μικρογραφία μου (ακόμα και μόλις μισό μέτρο) να αλλάζει από τη μια στιγμή στην άλλη. Τα πράγματα δεν είναι πάντα εύκολα, δεν είναι όμως και ιδιαιτέρως δύσκολα!

Οι γονείς δεν είναι «μηχανές παραγωγής σωστής συμπεριφοράς» είναι άνθρωποι, κάνουν λάθη, προσπαθούν, αγωνίζονται, ακούν και συνεχώς μαθαίνουν!

Τα παιδιά από την άλλη δεν ήρθαν με οδηγίες χρήσεως και όσο και να ψάχνουμε, δε θα βρούμε κανένα κουμπί πίσω από τις πάνες, τους αφαλούς και τα όμορφα, τρυφερά μπουτάκια! Οι απαντήσεις που ψάχνουν οι μαμάδες και οι μπαμπάδες συνήθως κρύβονται στην κοινή λογική και αν δυσκολευόμαστε να τις βρούμε, ο χρόνος και η παρατήρηση είναι τα μεγαλύτερα όπλα! Αν πάλι αυτό που μας ενοχλεί δεν έχουμε το χρόνο ή την υπομονή να το αλλάξουμε τώρα, καλό είναι να σταματήσουμε να μιλάμε γι’ αυτό σα να προσπαθούμε μάταια, να αποδεχτούμε το χρόνο που χρειαζόμαστε και να επανέλθουμε σε αυτό όταν θα είμαστε έτοιμοι!

Να μη ξεχνάτε μαμάδες και μπαμπάδες, όταν λέμε πως τα παιδιά είναι ο καθρέφτης σας, εννοούμε πως σας τα πήραν όλα.. και τα άσχημα, αλλά και τόσα άλλα καλά!!!

Περισσότερες πληροφορίες για τη Φανή Βαγγελάτου , μπορείτε να διαβάσετε εδώ

Σχετικά άρθρα:

–Επάγγελμα Γονέας: Τι δώρο να πάρω στο παιδί;, από την Φανή Βαγγελάτου

–Τι Σημαίνει Ποιοτικός Χρόνος με το Παιδί μου; από την Έφη Νικολοπούλου

–Τα παιδιά αναζητούν την αυτονομία τους, από την Έφη Νικολοπούλου

–Τα παιδιά δεν έρχονται με οδηγίες χρήσης, από τη Νέτη Φίλια

13/01/2014 0 comments

NEWS

Ν.Ζηλανδία: Η ασφαλής οδήγηση σε πρώτο πλάνο (+video)

written by The K-magazine

Τι θα συνέβαινε αν δύο οδηγοί μπορούσαν να μοιραστούν τις τελευταίες σκέψεις τους στα ελάχιστα δευτερόλεπτα πριν από ένα φοβερό αυτοκινητιστικό ατύχημα;

Μια νέα διαφήμιση από την Υπουργείο μεταφορών της Νέας Ζηλανδίας οπτικοποιεί αυτό το φανταστικό διάλογο. Ένας άντρας βγαίνει σε μια διασταύρωση κι αποφασίζει ότι προλαβαίνει να περάσει αν κι έρχεται ένα αυτοκίνητο στα δεξιά του. Ο γιος του κάθεται στο πίσω κάθισμα. Τη στιγμή ακριβώς που συνειδητοποιεί ότι το άλλο αυτοκίνητο πλησιάζει ταχύτερα από ότι νόμιζε, ο χρόνος σταματά.

Οι δύο άνδρες βγαίνουν έξω από τα αυτοκίνητά τους. Ο πατέρας παρακαλεί να τον άλλο άνθρωπο να συγχωρήσει το λάθος του και να σταματήσει προτού να συγκρουστούν. Ο άλλος οδηγός λέει ότι είναι θλιβερό όλο αυτό , αλλά δεν υπάρχει τίποτα που μπορεί να κάνει – αυτός πηγαίνει πάρα πολύ γρήγορα. Μερικά βήματα πίσω και ξαναμπαίνουν στα αυτοκίνητά τους για να δράσουν στο μοιραίο…

Η εκστρατεία αυτή έχει ως στόχο να ξανασκεφτούν τον τρόπο που οι άνθρωποι σκέφτονται για την ταχύτητά τους, όταν οδηγούν. Κάποιος μπορεί πράγματι να είναι καλός οδηγός, αλλά δεν μπορεί να αρνηθεί ότι οι άνθρωποι κάνουν λάθη -τα λάθη είναι ανθρώπινα. Και στη ζωή, λάθη γίνονται συχνά.

Εμείς μπορεί να μαθαίνουμε από τα λάθη μας, αλλά στην οδήγηση – ο δρόμος αποτελεί εξαίρεση. Ακόμη και το μικρότερο λάθος στο δρόμο μπορεί να κοστίσει τη ζωή μας, ή τη ζωή κάποιου άλλου.

Η εκστρατεία ξεκίνησε στις 5 Ιανουαρίου του 2014 και προτρέπει τους οδηγούς να οδηγούν με μικρότερη κι ασφαλέστερη ταχύτητα η οποία να δίνει την ευκαιρία σ ένα ανθρώπινο λάθος.

Πηγή:εδώ

09/01/2014 0 comments

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς για να χτίσουν και να ενισχύσουν την αυτοεκτίμηση των παιδιών τους;

written by The K-magazine

από τη Σεβαστή Μάκρα– Ψυχολόγος

Το να ενισχύσουμε την αυτοεκτίμηση των παιδιών δεν σημαίνει ότι τους λέμε συνεχώς πόσο θαυμάσια είναι. Αυτό που χρειάζονται είναι να πιστεύουμε σ’ αυτά και να τους δείξουμε ότι μπορούν να εμπλακούν στα πράγματα, να έχουν τη διάθεση να το κάνουν ακόμα κι αν δεν πετύχουν.

Κατανόηση/ ενσυναίσθηση. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα παιδιά σε δραστηριότητες που αφορούν το σχολείο και όχι μόνο. Ας δώσουμε το μήνυμα, ότι καταλαβαίνουμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν και ότι μπορούμε να τους στηρίξουμε και να τους καθοδηγήσουμε.
- Αγάπη. Η αγάπη και η εκδήλωση της είναι αναπόσπαστο στοιχείο της αυτοεκτίμησης. Δείξτε στο παιδί σας ότι είστε περήφανοι γι’ αυτό. Η εκδήλωση της αγάπης όμως δεν είναι μόνο η αγκαλιά. Ακόμα κι ένα βλέμμα γεμάτο κατανόηση, το χτύπημα στον ώμο, το ότι βρίσκεστε κοντά στο παιδί και δίνετε σημασία στις ανάγκες τους, η άνευ όρων αποδοχή σε αντίθεση με την αγάπη υπό όρους, είναι στοιχεία απ’ όπου το παιδί μπορεί να αντλήσει την αγάπη σας.
- Εμπιστοσύνη. Ένα από τα σημαντικά πράγματα που θέλουν τα παιδιά να κερδίσουν από τους γονείς τους είναι η εμπιστοσύνη. Αν εμπιστεύεστε τα παιδιά σας εκείνα θα νιώσουν υπεύθυνα και θα σκεφτούν πριν πάρουν αποφάσεις. Αν δεν μπορείτε να δείτε τα παιδιά σας σαν υπεύθυνα άτομα, τότε αυτά το πιο πιθανόν να μην έχουν αρκετή εμπιστοσύνη στον εαυτό τους για να πετύχουν τους στόχους τους.

Προσφορά επιλογών. Τα παιδιά συνήθως δεν κατανοούν τις φράσεις :

« Πίστεψε με, το έχω περάσει αυτό ή το έχω κάνει αυτό. Μην το κάνεις κι εσύ». Η αναζήτηση του εαυτού μέσα από τη δοκιμή και την πλάνη χτίζει την αξία των παιδιών. Προσφέρετε την ευκαιρία για συμμετοχή σε τομείς όπως είναι το σχολείο, το νοικοκυριό, τις κοινωνικές εκδηλώσεις και τις αποφάσεις της οικογένειας. Έτσι το παιδί μπορεί να αποκτήσει τις απαιτούμενες δεξιότητες για τη ζωή όπως και θετική ενίσχυση για τις επιλογές που κάνει.

Θετική ανατροφοδότηση. Συνήθως λέμε στα παιδιά τι κάνουν λάθος και ελάχιστες φορές τι κάνουν σωστά. Το να πορευόμαστε με την οπτική των δυνατοτήτων, τονίζει και τις θετικές πλευρές του ατόμου. Γιατί να μην συμπεριφερόμαστε και στα παιδιά με τον ίδιο τρόπο; Δώστε θετική ενίσχυση για τις καλές συμπεριφορές και θα ακολουθήσει και η μείωση των αρνητικών. Ωστόσο, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι ενισχύουμε μια συγκεκριμένη συμπεριφορά και όχι όλη την προσωπικότητα.
Μην συγκρίνετε τα αδέλφια μεταξύ τους. Τα αδέλφια συχνά βρίσκονται σε θέση να ανταγωνίζονται μεταξύ τους, εξαιτίας των συγκρίσεων που γίνονται. Τα παιδιά έχουν ανάγκη να αντιμετωπίζονται ως ξεχωριστά άτομα μέσα από μια μοναδική οπτική που αφορά τις δικές τους δυνατότητες και τη δική τους προσωπικότητα.
Θέστε ρεαλιστικούς στόχους. Αφήστε τα παιδιά να δοκιμάσουν διαφορετικά πράγματα, να επιτύχουν και μετά να αποτύχουν. Αφήστε τα να έχουν τη δυνατότητα να δοκιμάσουν διαφορετικά αθλήματα ή εξωσχολικές δραστηριότητες. Όταν θέτουμε στόχους που είναι πέρα από τις δυνατότητες, απογοητεύονται. Δουλέψτε μαζί με τα παιδιά για τον καθορισμό των στόχων στις δικές τους δραστηριότητες και υποστηρίξτε τους.
Ανοικτή και ελεύθερη επικοινωνία. Όπως και στις περισσότερες σχέσεις, είναι σημαντικό να υπογραμμίσουμε την ανάγκη για ανοικτή και ελεύθερη επικοινωνία. Επιτρέψτε στα παιδιά να εκφράσουν τα θετικά και αρνητικά τους συναισθήματα σ’ ένα άνετο και δεκτικό περιβάλλον. Προσπαθήστε να τους δίνετε αρκετό χρόνο για να μιλήσουν και αντιμετωπίστε αυτά που θα σας πουν με κατανόηση και περίσκεψη, προσέγγιση που ενδυναμώνει την προσωπική ανάπτυξη και αποτρέπει την αρνητική αυταξία. Ακούστε ενεργητικά το παιδί σας, έχετε οπτική επαφή, παρατηρείστε τον τόνο της φωνής, τη στάση του σώματος, επιβεβαιώστε ότι καταλαβαίνετε αυτά που λέγονται και δώστε ανατροφοδότηση.
Λειτουργήστε ως πρότυπο. Σε τι επίπεδο βρίσκεται η δική σας αυτοεκτίμηση; Αν εσείς δεν πιστεύετε στις ικανότητες σας θα είναι δύσκολο να καθοδηγήσετε τα παιδιά σας. Να είστε θετικοί και ρεαλιστές. Χρησιμοποιείστε στρατηγικές επίλυσης των προβλημάτων που μπορούν να υιοθετήσουν και τα παιδιά και εξηγήστε τους της διαδικασία.
Η ‘γλώσσα’ της αυτοεκτίμησης. Χρησιμοποιείστε φράσεις που ενισχύουν την αυτοεκτίμηση των παιδιών, όπως «Ευχαριστώ που με βοήθησες» «Πολύ καλή ιδέα». Αποφύγετε να χρησιμοποιείτε φράσεις όπως «Πόσες φορές στο είπα;» ή «Είσαι χαζός», που έχουν αρνητική επίδραση στην αυτοεκτίμηση των παιδιών. Συχνά μπερδεύεται η ενίσχυση με την προσβολή. Είναι καλύτερο να πούμε «Είμαι ευχαριστημένος που το έκανες» απ’ το να πούμε «Καιρός ήταν» ή «Σου ταιριάζει το μπλε χρώμα» απ’ το να πούμε «Επιτέλους έβαλες και κάτι άλλο από τα μαύρα ρούχα που εσύ και οι φίλοι σου φοράτε». Αποφύγετε τις υπερβολικές κρίσεις, τα ταπεινωτικά σχόλια και το χλευασμό.
Δώστε χρόνο. Οι αλλαγές δεν μπορούν να γίνουν από τη μια στιγμή στην άλλη. Κάθε παιδί έχει τους δικούς του ρυθμούς. Η εκμάθηση μιας νέας δεξιότητας απαιτεί χρόνο και εξάσκηση. Πόσο μάλλον για μια συναισθηματική δεξιότητα όπως είναι η αυτοέκτιμηση. Χρειάζεται αρκετή υπομονή.
Οι δικές σας ανάγκες και αδυναμίες ως γονείς. Οι ρεαλιστικές προσδοκίες δεν αφορούν μόνο τα παιδιά αλλά και το δικό σας έργο ως γονείς. Αναγνωρίστε τις ικανότητες σας και δουλέψτε τις αδυναμίες σας. Δεν χρειάζεται να έχετε όλες τις απαντήσεις, εστιάστε στους τομείς που χρειάζονται περισσότερη προσοχή, δεν είναι δυνατόν να διεκπεραιωθούν όλα ταυτόχρονα.

Η Σεβαστή Μάκρα είναι ψυχολόγος και συνεργάζεται με το doctoranytime.gr που σας εξασφαλίζει μια πιο εύκολη καθημερινότητα για τη φροντίδα της υγείας σας, καθώς:
– Βρίσκετε τον κατάλληλο γιατρό αξιολογώντας πληροφορίες όπως βιογραφικό, εμπειρία, εξειδίκευση, κόστος επίσκεψης, αξιολόγηση άλλων ασθενών κ.α.
– Κλείνετε το ραντεβού σας δωρεάν & online οποιαδήποτε στιγμή και σε λιγότερο από 1΄
– Έχετε τον πλήρη έλεγχο της παρακολούθησης της υγείας σας, διατηρώντας το ιατρικό ιστορικό σας στην προσωπική σας σελίδα!

03/01/2014 0 comments

ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΑΣ ΓΡΑΦΟΥΝ

Εκπαίδευση τουαλέτας: Πότε το παιδί μου θα είναι έτοιμο;

written by The K-magazine

από τη Φανή Βαγγελάτου–Λογοθεραπεύτρια*

Κάποια παιδάκια μπορεί να περάσουν πολύ εύκολα από την πάνα στην τουαλέτα, στην κατάλληλη ηλικία, ενώ για κάποια άλλα παιδιά αυτή είναι μια δύσκολη διαδικασία, η οποία ταλαιπωρεί και αγχώνει πολύ τους γονείς. Ιδιαίτερη δυσκολία συχνά αναφέρουν και οι γονείς των παιδιών με ειδικές ανάγκες, όμως η «κατάκτηση της τουαλέτας» είναι ένα πολύ σημαντικό αναπτυξιακό στάδιο για όλα τα παιδιά, ανεξάρτητα από τη δυσκολία που μπορεί να αντιμετωπίζουν. Αποτελεί δε ένα βήμα προς την ανεξαρτησία και δίνει στα παιδιά αυτοπεποίθηση, ειδικά όταν ετοιμάζονται να ενταχθούν στο σχολείο ή τον παιδικό σταθμό.
Τα παιδιά τυπικής ανάπτυξης είναι συνήθως έτοιμα να περάσουν από την πάνα στην τουαλέτα μεταξύ δύο και τριών ετών. Ωστόσο, κάθε παιδί είναι διαφορετικό και μόνο εσείς οι γονείς και το ίδιο το παιδί μπορείτε να καθορίσετε το σωστό χρόνο.
Για να ξεκινήσουμε να εκπαιδεύουμε το παιδί, πρέπει πρώτα να αποφασίσουμε αν είναι έτοιμο. Υπάρχουν κάποια βήματα που πρέπει να ακολουθήσουμε πρωτού βάλουμε ένα παιδάκι σε αυτή τη διαδικασία:
• Να έχει εξεταστεί ιατρικά προκειμένου να έχει διαπιστωθεί τυχόν διαταραχή στην κύστη ή στο έντερό του. Πρέπει το παιδί να είναι οπωσδήποτε υγειές πριν ξεκινήσουμε την εκπαίδευση.

• Η παρατήρηση είναι πολύ σημαντική. Πρέπει να αναφέρουμε στο γιατρό τυχόν αλλαγές στα ούρα του παιδιού (σύσταση, οσμή, κλπ), καθυστερημένη έναρξη ούρησης, πόνο ή σφίξιμο κατά τη διάρκεια, κλπ.

• Όταν το δέρμα καλύπτεται από πάνα για μεγάλο διάστημα, μπορεί να κοκκινίσει, να ερεθιστεί και να πονάει. Αυτό μπορεί να κάνει το παιδί να κρατάει τα ούρα του για να μην ερεθιστεί περισσότερο και πονέσει. Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί με τους ερεθισμούς και με την καθαριότητα της πάνας. Τα παιδιά μπορεί να «κρατιούνται» σε περιπτώσεις λερωμένης πάνας και μεγάλων ερεθισμών.

• Αν το παιδί τρομοκρατείται στην ιδέα της κένωσης έξω από την πάνα, τότε αυτό είναι σημάδι πως δεν είναι έτοιμο να ξεκινήσει την εκπαίδευση. Πολλές φορές, όταν τα παιδιά πιέζονται να εκπαιδευτούν στην τουαλέτα, δημιουργείται το αντίθετο αποτέλεσμα, η δυσκοιλιότητα. Επίσης, το παιδί μπορεί να νιώθει πόνο εξαιτίας πολύ σκληρών κοπράνων και γι’ αυτό το λόγο να μη θέλει να προσπαθήσει.

Όπως είναι φυσικό, έτσι δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος, με την ιδέα του πόνου και του φόβου να κυριαρχούν και να εμποδίζουν το παιδί. Κάποιες φορές, η αλλαγή της διατροφής μπορεί να βοηθήσει. Ρωτήστε το γιατρό σας ποιες τροφές και φρούτα μπορούν να βοηθήσουν να μαλακώσουν τα κόπρανα του παιδιού σας.
Εφόσον έχουν γίνει οι απαραίτητες εξετάσεις και έχουμε αποκλείσει παθολογικές δυσκολίες, τότε υπάρχουν κάποια αναπτυξιακά σημάδια που μπορούν να μας βοηθήσουν να αναγνωρίσουμε πότε το παιδί θα είναι έτοιμο:

• Κινητικά: Να στηρίζει το κεφάλι του, να μπορεί να καθίσει χωρίς να χάνει την ισορροπία του, να μπορεί να περπατήσει χωρίς βοήθεια, να συμμετέχει/βοηθάει στο να βάλει και να βγάλει τα ρούχα του.

• Γνωστικά: Να μπορεί να αναζητάει και να ψάχνει αγαπημένα αντικείμενα (παιχνίδια), να μιμείται τους γονείς αλλά και άλλους, να μπορεί να παίξει συμβολικό παιχνίδι, να μπορεί να καθίσει απασχολημένο ήσυχα για πέντε λεπτά.

• Γλωσσικά: Να μπορεί να κατανοήσει απλές εντολές και συχνές φράσεις (π.χ. πού είναι η μανούλα;, κλπ), να μπορεί να επικοινωνήσει βασικές του ανάγκες με λέξεις, χειρονομίες ή άλλον τρόπο, να έχει ένα όνομα (που να λέει ή ν’ αντιλαμβάνεται) για τα τσίσα και τα κακά, να μπορεί να πει/δείξει αν το βρακάκι του είναι βρεγμένο ή στεγνό.

• Ειδικά: Να μπορεί να μείνει στεγνό για τουλάχιστον μία ώρα, να γνωρίζει τη χρήση της τουαλέτας ή του γιογιό, να καταλαβαίνει πότε είναι βρεγμένο ή λερωμένο, τα κόπρανά του να είναι σχηματισμένα και στέρεα.
Μη ξεχνάτε πως όσο καλύτερη είναι η παρατήρηση, τόσο πιο έγκυρα θα είναι τα συμπεράσματά σας για το αν το παιδί σας είναι έτοιμο ή όχι. Αφιερώστε χρόνο σε αυτό και καταγράψτε για κάποιο διάστημα τις παρατηρήσεις, προκειμένου να σιγουρευτείτε.
Στο επόμενο άρθρο, θα σας συμβουλέψουμε για το πώς μπορείτε να βοηθήσετε για τη γρήγορη εκπαίδευσή του.

*Η Φανή Βαγγελάτου είναι Λογοθεραπεύτρια-Ειδ. Παιδαγωγός M.A. Περισσότερες πληροφορίες στο:
www.planitis.eu ή εδώ

23/12/2013 1 comment

Οι αναγνώστες γράφουν

Από καρδιάς: μια ιστορία γυναικείας κακοποίησης

written by The K-magazine

Πήρα την απόφαση να γράψω για ένα τόσο λεπτό και ευαίσθητο θέμα όπως είναι η κακοποίηση των γυναικών γιατί πιστεύω ότι μας αφορά όλους και όλες.
Είχα την ατυχία να το ζήσω από την πλευρά του παιδιού που βλέπει να κακοποιούν την μητέρα του.
Πραγματικά η χειρότερη ανάμνηση σε μικρή ηλικία . Όμως αφού ένα παιδί, σε μια τόσο τρυφερή ηλικία , καταφέρνει να το ξεπεράσει, τότε πιστέψτε με μπορεί και το “θύμα“. Να σφίξει τα δόντια, να πάρει μια βαθιά ανάσα και να φύγει.

Να μην φοβηθεί , γιατί η ζωή είναι πολύτιμη και την ζεις μόνο μια φορά …Το ξέρω θέλει δύναμη για να το καταφέρει ο άνθρωπος ! Αλλά πια είμαι σίγουρη οτι μπορεί! Δεν πρέπει μια γυναίκα να χαραμίζει την ζωή της για κάποιον που θέλει να την “χαράξει”με τον χειρότερο τρόπο!
Ξέρω ότι λένε πως αυτό το παθαίνουν οι “αδύναμοι” χαρακτήρες και υπομένουν κάθε είδους βίας γιατί μπορεί να ωφελούνται από μια καλή οικονομική κατάσταση αλλά πιστέψτε με δεν είναι έτσι…
Συνήθως υπομένουν τέτοιες καταστάσεις οι “δυνατοί” χαρακτήρες γιατί δεν είναι εύκολο να ζει καθημερινά κάποιος με τον φόβο για την ζωή την δικιά του αλλά και του παιδιού του.

Ίσως ψάχνει ένα “χέρι βοηθείας “για να φύγει μακριά και να μην το βρίσκει εκείνη τη στιγμή. Γιατί ο κόσμος είναι αδιάφορος και οι διαπιστώσεις που κάνουν πολλές φορές είναι όπως λέει και ο λαός έξω από το χορό. Βρίσκουν δικαιολογίες στους εαυτούς τους όπως “Και γιατί να μπλέξω εγώ με αυτούς; Και αν πάθω κάτι; Άστους να τα βρουν μόνοι τους”, “Κάθε σπίτι έχει τα δικά του προβλήματα”….
Είναι δυνατόν; Αν πρωταγωνιστές σε μια κατάσταση βίας ήταν οι ίδιοι η ένα δικό τους πρόσωπο, θα είχαν τέτοια αντίδραση ; Θα σώπαιναν;

Συμφωνώ καθε σπίτι έχει τα δικά του προβλήματα και δεν χρειάζεται να επεμβαίνετε εσείς,μπορείτε όμως να κάνετε ένα ανώνυμο τηλεφώνημα σε καποιο αρμόδιο σύλλογο ή στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής και να καταγγείλετε αυτό που γνωρίζετε !.

Δυστυχώς όμως δεν ξέρετε πως είναι η ζωή των γυναικών αυτών και ξέρετε γιατί;
Επειδή “δεν ζουν”!!!! Δεν είναι έτσι η ζωη να φοβάσαι οτι θα γυρίσει στο σπίτι ο άνδρας και θα ξεκινήσει να σπάει ότι βρίσκει μπροστά του και στη συνέχεια να χτυπάει και την ίδια την γυναίκα του. Και εκείνη ύστερα να κάθεται σε μια γωνιά ανάμεσα στα σπασμένα προσπαθώντας να παρηγορήσει τον εαυτό της και το ίδιο της το παιδάκι ότι αυτό που έζησαν ήταν ένα κακό όνειρο και πάει…Σε λίγο θα ξυπνήσει και όλα θα είναι καλά !

Όσο περνούν τα χρόνια η βια αντί να μειώνεται όπως θα πρεπε μιας και ζούμε σε μια δημοκρατική , πολιτισμένη χώρα όπου και τα δυο φύλα έχουν ίσα δικαιώματα στη ζωή ,αυξάνεται και αυτό είναι πολύ λυπηρό. Να υπάρχουν ακόμα οικογένειες που βιώνουν την “τυραννία” !
Βοήθησε αυτές τις γυναίκες το έχουν ανάγκη !!!

Μια ευχή απο καρδιάς ….Κάθε γυναίκα που βιώνει καθε είδος κακοποίησης να μαζέψει τα κομμάτια της και να φυγει κανοντας μια καινούργια αρχη στη ζωη της …Γιατι και για εκείνη , ακόμα και αν δεν το βλέπει ανατέλει κάθε μέρα ο ήλιος και είναι λαμπερός περιμένοντας ενα καινούργιο ξεκίνημα !!

16/12/2013 1 comment

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

Κακοί βαθμοί; Don’t panic!

written by Δήμητρα Βασιλείου

Τι γίνεται όταν το παιδί μας φέρνει κακούς βαθμούς στο σπίτι; Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν πρέπει να μας πιάνει πανικός. Μπορεί ως γονείς να απογοητευόμαστε αλλά δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου, ούτε για εμάς ούτε-κυρίως- για το παιδί μας. Σε αυτή την περίπτωση, λοιπόν, καλούμαστε να υπηρετήσουμε τη συμβουλή των μεγαλυτέρων μας ότι «οι βαθμοί δεν είναι το παν» γιατί αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια. Εκείνο που προέχει είναι αφενός να βοηθήσουμε το παιδί μας να καταγράψει καλύτερες επιδόσεις, αφετέρου να χτίσουμε την αυτοεκτίμησή του και να μην επιτρέψουμε σε μια παροδική αποτυχία να το καταβάλει.

10 συμβουλές για να ξεπεράσει το σκόπελο των βαθμών

1. Επαινέστε το παιδί σας. Δείτε προσεκτικά τους βαθμούς του και αναφερθείτε σε κάτι θετικό. Μπορεί για παράδειγμα το παιδί να είναι καλό στα καλλιτεχνικά ή η δασκάλα του να σημειώνει ότι προσπαθεί πολύ. Αυτό από μόνο του είναι κάτι αξιέπαινο.

2. Καθησυχάστε το παιδί σας ότι θα προσπαθήσετε μαζί ώστε να τα πάει καλύτερα σε τομείς που υστερεί. Βοηθήστε το ώστε να θέσει λογικούς στόχους για το μαθησιακό του μέλλον. Μπορεί εκείνο να υποσχεθεί γενικώς ότι θα διαβάζει περισσότερο, αλλά αυτό είναι κάπως αφηρημένο. Θα βοηθήσει περισσότερο, ενδεικτικά, αν θέσει ως στόχο να ανεβάσει το 13 που έχει στα Μαθηματικά στο 15.

3. Μιλήστε με τον καθηγητή. Μάθετε τι κρύβεται πίσω από τη χαμηλή βαθμολογία: το ότι δεν κάνει τις εργασίες για το σπίτι, δεν αποδίδει στα διαγωνίσματα ή ότι έχει κάποια κενά αντίληψης; Κι αυτό διότι ο προσδιορισμός του προβλήματος θα σας βοηθήσει να αναπτύξετε τις στρατηγικές εκείνες που θα το ξεπεράσουν.

4. Βοηθήστε το με το διάβασμα στο σπίτι. Δεν χρειάζεται να γίνεται τις ώρες που βολεύει εσάς, αλλά τις ώρες που βολεύει το παιδί σας. Ελέγξτε τις ασκήσεις και προσφέρετε τη βοήθειά σας σε θέματα που το δυσκολεύουν. Αν νιώθετε ότι δεν τα καταφέρνετε ζητήστε βοήθεια. Ενημερωθείτε για προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας στο σχολείο ή για συμφέροντα-οικονομικά-ιδιαίτερα μαθήματα.

5. Μάθετε το στυλ μάθησης του παιδιού σας. Για παράδειγμα, έχει οπτική ή ακουστική μνήμη; Πόσες πληροφορίες μπορεί να συγκρατήσει; Χρησιμοποιήστε στρατηγικές που εστιάζουν στο προσωπικό στυλ μάθησης του παιδιού σας.

6. Δώστε του κίνητρο. Αξιοποιήστε ειδικά ενδιαφέροντα και «χτίστε» βήμα-βήμα την επιτυχία. Για παράδειγμα, αν το παιδί σας δυσκολεύεται στα Μαθηματικά, ένα ειδικό παιχνίδι στον υπολογιστή με μαθηματικές πράξεις μπορεί να το βοηθήσει και παράλληλα να το διασκεδάσει. Έξτρα tip: προτιμήστε αντί να το τιμωρήσετε για τη χαμηλή βαθμολογία, να το ανταμείψετε για μια καλή επίδοση.

7. Αποκλείστε μαθησιακές δυσκολίες. Για παράδειγμα, τα παιδιά με σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής μπορεί να εμφανίσουν και μαθησιακές δυσκολίες. Αν, λοιπόν, το παιδί σας προσπαθεί αλλά παρόλα αυτά δεν αποδίδει, είναι σημαντικό να απευθυνθείτε στους δασκάλους του προκειμένου να περάσει τα ειδικά τεστ.

8. Αναθεωρήστε το πρόγραμμα του παιδιού. Το βεβαρημένο πρόγραμμα με εξωσχολικές δραστηριότητες είναι δυνατό να του αποσπά ενέργεια, χρόνο και συγκέντρωση.

9. Μην ξεχνάτε ποτέ να επιβραβεύετε την προσπάθεια και τον κόπο του. Αναδείξτε τομείς όπου πηγαίνει καλύτερα και εξωτερικεύστε του την ικανοποίησή σας γι’ αυτό. Αυτό ισχύει και για πράγματα εκτός σχολείου, όπως ένα σπορ.

10. Τηρήστε ένα πιστό πρόγραμμα μαζί με το παιδί σας ανεξάρτητα από την πορεία των βαθμών του. Χτίστε σχέση επικοινωνίας μαζί του και μαζί με τους δασκάλους του.

Πηγή: Health Central

11/12/2013 0 comments

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Γιατί αξίζει να είσαι μαμά!

written by The K-magazine

Επειδή νιώθεις αγάπη κάθε μέρα; Ή επειδή νιώθεις ότι ένας ανθρωπάκος εξαρτάται πλήρως από σένα; Μήπως γιατί μέσα από τα παιδικά μάτια βλέπεις έναν πιο όμορφο κόσμο; Σίγουρα υπάρχουν εκατοντάδες (ίσως και χιλιάδες) λόγοι που αξίζει να είσαι μαμά. Η blogger Jennifer Coe, μας δίνει κάποιους από αυτούς!

1. Απολαμβάνεις την κάθε επιτυχία τους

Μικρή ή μεγάλη. Η στιγμή που μαθαίνουν να πρωτο-χρησιμοποιούν ένα πιρούνι, που ανεβαίνουν ένα σκαλί, που προφέρουν την πρώτη τους λέξη στα αγγλικά, σε εμάς φαντάζει σαν να έχουμε μόλις παραλάβει ένα Όσκαρ.

2. Τα παρακολουθείς να μεγαλώνουν

Πριν ήταν τόσα δα. Σιγά-σιγά βλέπεις ότι αρχίζουν να μεγαλώνουν και να αποκτούν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους, να έχουν το θάρρος της γνώμης, να εκφράζονται ελεύθερα, να γίνονται δημιουργικά, να μη φοβούνται να τραγουδήσουν (έστω και παράφωνα) μπροστά σε ένα κοινό…Και τότε είναι που αρχίζεις να θυμάσαι πόσο σύντομα μεγάλωσαν!

3. Και να ανακαλύπτουν τον κόσμο

Ένα από τα ωραιότερα πράγματα στην μητρότητα είναι πως κάθε μέρα με τα παιδιά μοιάζει με μια υπέροχη περιπέτεια. Όταν βλέπουμε το έκπληκτο βλέμμα τους μπροστά σε μια νέα ανακάλυψη, όταν αφουγκράζονται έναν καινούριο ήχο, όταν προβληματίζονται πάνω σε μια πρόσθεση ή όταν απλώς βάζουν την κουκλίτσα τους μέσα στο κουκλόσπιτο, όλα τα κάνουν με μια πρωτόγνωρη λαχτάρα με μια εκπληκτική αθωότητα. Κάθε μέρα ζουν με το θαύμα της ανακάλυψης.

Μπορείτε να μετρήσετε πόσες φορές το έχετε κάνει;

4. Παίρνεις σημαντικά μαθήματα από αυτά

Ναι, τα παιδιά «βγάζουν» συχνά την πιο καλή εκδοχή του χαρακτήρα μας. Ναι, από τότε που έγινα μαμά, προσπαθώ να είμαι πιο υπομονετική, σαφώς πιο ευγενική με τους άλλους πιο γλυκιά και αναμφισβήτητα πιο δίκαιη απ’ όσο γενικά συνήθιζα να είμαι!

5. Κάθε μέρα μαζί τους είναι μια γιορτή

Με τα παιδιά η ζωή αποκτά χρώμα, ευωδιά, χαρά και διασκέδαση. Όταν βάφουμε μαζί τα αβγά του Πάσχα, ψήνουμε παρέα τα χριστουγεννιάτικα γλυκά, μυρίζουμε ένα λουλουδάκι, όλες αυτές είναι στιγμές που μας θυμίζουν πόσο υπέροχη γιορτή είναι η μητρότητα.

6. Τα παιδιά σε κάνουν πιο γενναία

Και μόνο που τα κοιτάζεις, νιώθεις πως έχεις τη δύναμη και το κουράγιο να αντιμετωπίσεις και τους πιο μεγάλους φόβους και να πεις: όλα γίνονται όταν θέλεις

7. Έχεις πάντα κάποιον δίπλα σου

Ακόμη κι όταν όλες οι άλλες σχέσεις τελειώνουν, αυτή είναι μια σχέση με διάρκεια. Ακόμη κι όταν τα παιδιά φύγουν για σπουδές, εσύ θα ξέρεις ότι υπάρχει πάντα κάποιος να του πεις πόσο πολύ τον αγαπάς.

8. Όλα δείχνουν ασήμαντα μπροστά στη μητρότητα

Η καριέρα, τα χρήματα, η πολυτέλεια, όλα δείχνουν ασήμαντα μπροστά στα παιδιά. Και δείχνουν και είναι!

9. Είσαι μαμά «για πάντα »

Η μητρότητα είναι μια δουλειά που δε θα εγκαταλείψεις ποτέ! Και αυτό από μόνο του την κάνει σπουδαία!

10. Μας αγαπούν

Και αυτό είναι το μόνο πράγμα που ξέρουμε σίγουρα σε αυτήν την ζωή!

Πηγή: imommy (κείμενο από την Ελένη Χαδιαράκου)

07/12/2013 0 comments

ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Βιολογικό γάλα: Ποια είναι τα οφέλη του;

written by Ιωαννα Βλασση

Το βιολογικό γάλα είναι γάλα ζωικής προέλευσης, ο κύκλος παραγωγής του οποίου έχει ελεγχθεί σε όλα τα στάδιά του και έχει πιστοποιηθεί ως βιολογικός. Το πρώτο βιολογικό γάλα που γευόμαστε είναι φυσικά το μητρικό. Όταν έρχεται, όμως, η ώρα το παιδί να απογαλακτιστεί καλό είναι οι γονείς να καθορίσουν τη σωστή διατροφική συμπεριφορά του παιδιού τους από νωρίς, ώστε να θωρακίσουν την υγεία του και να εξασφαλίσουν και τη μετέπειτα σωστή πορεία της υγείας του στην ενήλικη ζωή.

Ποια είναι τα οφέλη του βιολογικού γάλακτος και σε τι υπερέχει του συμβατικού;

Αρχικώς, είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι το βιολογικό γάλα δεν έχει υπολείμματα φυτοφαρμάκων, αντιβιοτικών και χημικών λιπασμάτων. Η διατροφική του αξία είναι υψηλή, ενώ αξιοσημείωτη είναι και η περιεκτικότητά του σε βιταμίνη Ε, ω-3 λιπαρά οξέα και αντιοξειδωτικά.

Η ποιότητα του βιολογικού γάλακτος επηρεάζεται από την εκτροφή των ζώων, τα οποία αντιμετωπίζονται ως μηχανές παραγωγής, γι’ αυτό έχουν χαμηλή γαλακτοπαραγωγή, η οποία εγγυάται την παραγωγή γάλακτος υψηλής ποιότητας.

Η κατανάλωση του βιολογικού γάλακτος περιορίζει τον κίνδυνο εκδήλωσης αλλεργίας και ατοπικής δερματίτιδας ή εκζέματος στα παιδιά, σύμφωνα με μελέτη που έγινε στην Ολλανδία.

Ποιες είναι οι προϋποθέσεις για να χαρακτηρισθεί η εκτροφή βιολογική;

Για να θεωρηθεί η εκτροφή ζώου βιολογική θα πρέπει να ισχύουν οι εξής 6 προϋποθέσεις:

Τα ζώα να τρέφονται με ζωοτροφές υψηλής ποιότητας, που έχουν παραχθεί χωρίς γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς και χωρίς να υπάρχουν υπολείμματα φυτοφαρμάκων.
Τα ζώα να έχουν πρόσβαση σε διαμορφωμένες εκτάσεις, όπου προάγεται η καλή ποιότητας διατροφής και οι σωστές συνθήκες διαβίωσης.
Να εξασφαλιστεί το ειδικό περιβάλλον που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες των ζώων και να ενισχύει τις φυσικές άμυνες.
Η χρήση φαρμάκων και αντιβιοτικών να αποτελεί την έσχατη λύση και όχι συχνή προληπτική αγωγή.
Να απαγορεύεται η χρήση ουσιών για την προώθηση της ανάπτυξης ή της παραγωγής, όπως για παράδειγμα η χρήση αυξητικών ορμονών.
Η παραγωγή και η διακίνηση προϊόντων να γίνεται χωρίς ενδιάμεσες πρακτικές και προσθήκες χημικών ουσιών.

Το βιολογικό γάλα βοηθά στην ταχύτερη και καλύτερης ποιότητας ανάπτυξη των παιδιών. Είναι απαλλαγμένο από χημικά υπολείμματα, άρα σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αποδειχθεί επιζήμιο ή επικίνδυνο για την υγεία μας. Είναι ένα φυσικό προϊόν που θωρακίζει τα οστά μας και βελτιώνει τη φυσική άμυνα του οργανισμού χωρίς παρενέργειες και αλλεργικές αντιδράσεις. Στο εμπόριο κυκλοφορούν βιολογικά γάλατα που καλύπτουν ακόμη και τα πρώτα στάδια ζωής των παιδιών.

Πηγή: περιοδικό Vita

07/12/2013 0 comments

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ

Η «ορμόνη της αγάπης» βοηθά στον αυτισμό

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Σύμφωνα με Αμερικανούς ερευνητές, η οξυτοκίνη – ή «ορμόνη της αγάπης» – τροποποιεί την εγκεφαλική λειτουργία παιδιών με αυτισμό, με αποτέλεσμα αυτά να γίνονται πιο κοινωνικά. Ο ρόλος της ορμόνης όσον αφορά το πόσο αυτή βοηθάει τα αυτιστικά παιδιά έχει γίνει αντικείμενο αντιπαραθέσεων, καθώς μελέτες δείχνουν αντικρουόμενα στοιχεία.

Εγκεφαλικές τομογραφίες, όμως, που παρουσιάστηκαν στην Εθνική Ακαδημία Επιστημών δείχνουν πως υπάρχει μία επίδραση. Η Εθνική Εταιρεία για τον Αυτισμό δήλωσε πως έρευνες πάνω στην οξυτοκίνη και στο πώς μπορεί αυτή να χρησιμοποιηθεί στη θεραπεία ήταν σε πολύ πρώιμα στάδια.

Η οξυτοκίνη παράγεται φυσικά από το σώμα, ξεκινώντας τη διαδικασία του τοκετού κι εμπλέκεται στο δεσμό ανάμεσα στη μητέρα και το μωρό.

Δεκαεπτά παιδιά που πάσχουν από αυτισμό, ηλικίας από οκτώ έως δεκαέξι ετών, έλαβαν δύο σκευάσματα ρινικών σπρέι, όπου το ένα περιείχε οξυτοκίνη και το άλλο δεν περιείχε καμία ουσία. Μετά από τη λήψη των σκευασμάτων, καταγράφηκε στον τομογράφο η επίδρασή τους στην εγκεφαλική δραστηριότητα τη στιγμή που παρουσιάζονταν στα παιδιά φωτογραφίες ανθρώπινων προσώπων – σχετικές με την κοινωνικότητα – και φωτογραφίες αυτοκινήτων, που δεν έχουν καμία σχέση με αυτήν. Κατά την παρακολούθηση, διαπιστώθηκε πως τα μέρη του εγκεφάλου που συνδέονται με τις κοινωνικές καταστάσεις έμοιαζαν πιο «δραστήρια» μετά τη χορήγηση της οξυτοκίνης στα παιδιά.

Ένας από τους ερευνητές, ο καθηγητής Kevin Pelphrey δήλωσε στο BBC: «Είμαστε ενθουσιασμένοι από τα ευρήματα, και τα δεκαεπτά παιδιά παρουσίασαν αντιδράσεις, παρ’ όλο που αυτή ήταν μεταβλητή. Υπάρχουν ακόμη πολλά ερωτήματα για την οξυτοκίνη, αλλά η έρευνα δείχνει πως η ορμόνη βελτιώνει τις λειτουργίες του εγκεφάλου που συνδέονται με την κοινωνικότητα και μειώνει τις μη κοινωνικές αντιδράσεις, βοηθώντας τα παιδιά να εστιάσουν σε πληροφορίες συνυφασμένες με την κοινωνικότητα.»

Ήδη διεξάγονται περισσότερες δοκιμές για να δουν ποιες μπορεί να είναι οι παρενέργειες και ποια τα οφέλη της οξυτοκίνης για τα αυτιστικά παιδιά. Το πώς θα χρησιμοποιηθεί η ουσία είναι ακόμη υπό συζήτηση, όπου περιλαμβάνονται και προτάσεις σύμφωνα με τις οποίες θα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί ως βοήθημα κατά τη διάρκεια της ψυχολογικής θεραπείας παρά ως φαρμακευτική αγωγή σε καθημερινή βάση.

Ο καθηγητής Pelphrey είπε πως κάποιοι γονείς έδιναν την ουσία στα παιδιά χωρίς ιατρική οδηγία κι αυτό ήταν – επί λέξει – «πολύ κακή ιδέα». «Θα μπορούσε να μην έχει αποτέλεσμα ή ακόμη και να δημιουργήσει πρόβλημα.» Παρ’ όλα αυτά πρόσθεσε: «Το πιο συναρπαστικό εύρημα δεν ήταν η οξυτοκίνη, αλλά το ότι μπορείς να δείξεις αλλαγές στον εγκέφαλο με τη βοήθεια μιας χημικής ένωσης. Αλλάζει τον τρόπο που βλέπουμε τον αυτισμό και το πώς μπορούμε να τον αντιμετωπίσουμε».

Η Carol Povey, διευθύντρια του κέντρου αυτισμού της Εθνικής Εταιρείας Αυτισμού, δήλωσε: «Η έρευνα που μελετά την επίδραση της οξυτοκίνης σε άτομα με αυτισμό είναι ακόμη σε πολύ αρχικά στάδια. Ενώ τα ευρήματα της συγκεκριμένης έρευνας είναι ενδιαφέροντα, δε θα έπρεπε να βγάζουμε απόλυτα και βιαστικά συμπεράσματα. Ο αυτισμός είναι μία πολύπλοκη ασθένεια και μπορεί να παρουσιάσει ένα ευρύ φάσμα προκλήσεων, το οποίο ξεπερνά τις αδυναμίες στην κοινωνικοποίηση του ατόμου. Είναι σημαντικό όσοι ζουν με αυτήν την ασθένεια να έχουν αξιολογήσει τις ανάγκες τους προκειμένου να έχουν πρόσβαση στην κατάλληλη στήριξη».

Πηγή: www.bbc.co.uk
Photos: www.pinterest.com

Προσωπικό σχόλιο: Δεν ξέρω για σας, εμένα αυτή η έρευνα μου έδειξε πως μόνο η αγάπη μπορεί να βοηθήσει τα άτομα με αυτισμό. Ακούγεται ρομαντικό, ξέρω, αλλά όχι να βάλουμε και την αγάπη σε μπουκαλάκια!

04/12/2013 0 comments

Newer Posts

Older Posts