Πανεπιστήμιο

Σύμφωνα με νέα αμερικανο-δανική έρευνα, οι άνδρες που κάνουν «βαράκια», απομακρύνουν τον κίνδυνο να πάθουν διαβήτη. Είναι η πρώτη φορά που μία έρευνα αναδεικνύει τον ρόλο της εξάσκησης με βαράκια για την προστασία από τον διαβήτη, καθώς μέχρι τώρα οι μελέτες είχαν εστιάσει κυρίως στα οφέλη της αεροβικής άσκησης στον συγκεκριμένο τομέα.

Οι ερευνητές της Σχολής Δημόσιας Υγείας του πανεπιστημίου Χάρβαρντ και του πανεπιστημίου της Νότιας Δανίας, με επικεφαλής τον επιδημιολόγο Άντερς Γκρόντβεντ, μελέτησαν πάνω από 32.000 άνδρες για μία περίοδο 18 ετών, στη διάρκεια της οποίας σχεδόν οι 2.300 ανέπτυξαν διαβήτη τύπου 2.[quote_right]Η μελέτη έδειξε ότι η άσκηση με βαράκια για τουλάχιστον 30 λεπτά/ μέρα, πέντε φορές την εβδομάδα, μειώνει κατά 34% κατά μέσον όρο τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη. Αλλά ακόμα και η λιγότερο συχνή άσκηση  σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο διαβήτη κατά 12%[/quote_right]

Επίσης, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αν τα βαράκια συνδυάζονται με αεροβικού τύπου άσκηση, τότε επιτυγχάνεται η μεγαλύτερη δυνατή μείωση (κατά 59%) του κινδύνου για διαβήτη. Ωστόσο δεν είναι σαφές αν τα αποτελέσματα είναι ίδια και για τις γυναίκες.

Ο διαβήτης τύπου 2 έχει εξελιχθεί σε σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας διεθνώς, εμφανίζοντας συνεχή αυξητική τάση. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εκτιμά ότι 346 εκατ. άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πάσχουν από τη νόσο, ενώ οι θάνατοι που σχετίζονται με το διαβήτη αναμένεται να διπλασιαστούν μεταξύ των ετών 2005- 2030.

Πηγή: http://www.iefimerida.gr

Συνολικά δεκαπλάσια σε σχέση με τα ανθρώπινα κύτταρα είναι τα μικρόβια, οι ιοί και άλλοι μικροοργανισμοί, που ανέρχονται σε τρισεκατομμύρια, τα οποία συγκατοικούν με κάθε υγιή άνθρωπο. Σε έναν ενήλικο που ζυγίζει 90 κιλά, περίπου ένα έως τρία κιλά από το βάρος του αναλογούν στα βακτήριά του που φιλοξενούνται στο σώμα του.

Το εντυπωσιακό αυτό γεγονός αναδεικνύεται από την πιο περιεκτική μέχρι σήμερα απογραφή του ανθρωπίνου μικροβιώματος (κατ’ αντιστοιχία του γονιδιώματος), δηλαδή των κοινοτήτων και αποικιών των πολυποίκιλων μικροοργανισμών του ανθρώπου, που δημοσιοποιήθηκε από το Πρόγραμμα Ανθρωπίνου Μικροβιώματος των ΗΠΑ. [quote_right]Πρόκειται για το προϊόν μίας φιλόδοξης πενταετούς έρευνας από 200 επιστήμονες 80 πανεπιστημίων και ερευνητικών κέντρων, υπό τον συντονισμό των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας των ΗΠΑ.[/quote_right]

Οι ερευνητές για πρώτη φορά ανέλυσαν εξονυχιστικά τους μικροβιακούς πληθυσμούς 242 υγιών ενηλίκων ηλικίας 18 έως 40 ετών (129 ανδρών και 113 γυναικών), από τους οποίους έλαβαν δείγματα ιστών από δεκάδες διαφορετικά σημεία του σώματός τους (δέρμα, στόμα, μύτη, έντερο, κόλπος κ.α.).

Αν και μερικές φορές τα μικρόβια αυτά προκαλούν κάποια ελαφριά ή σοβαρότερη ασθένεια, τον περισσότερο χρόνο ζουν σε αρμονική ισορροπία με τον άνθρωπο και μάλιστα παίζουν ζωτικό ρόλο, όπως να διασπούν τροφές που ο άνθρωπος μόνος του δεν θα μπορούσε να χωνέψει. Παράλληλα, παράγουν βιταμίνες και αντιφλεγμονώδεις ουσίες που ο άνθρωπος δεν μπορεί να παράγει, ενισχύοντας έτσι το ανοσοποιητικό σύστημά μας και καταπολεμώντας τα παθογόνα μικρόβια. Στην πραγματικότητα, χωρίς τους μικροοργανισμούς «του», ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε να επιβιώσει.

Όπως διαπιστώθηκε, σχεδόν όλοι οι υγιείς άνθρωποι είναι φορείς παθογόνων μικροοργανισμών, χωρίς όμως συνήθως να αρρωσταίνουν. Το ερώτημα στο οποίο πλέον στρέφεται η προσοχή των επιστημόνων, είναι πότε και γιατί «πυροδοτείται» μία -ίσως και θανατηφόρα- ασθένεια σε ένα άνθρωπο, ενώ ένας άλλος που έχει παρόμοια μικρόβια, παραμένει υγιής, αναφέρει το ΑΜΠΕ.

Ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι ότι αυτή η πληθώρα των μικροβίων συνεισφέρει για την ανθρώπινη επιβίωση πολύ περισσότερα γονίδια από ό,τι ο ίδιος ο άνθρωπος. Ενώ το ανθρώπινο γονιδίωμα διαθέτει περίπου 22.000 γονίδια που κωδικοποιούν τις αναγκαίες πρωτεΐνες, το ανθρώπινο μικροβίωμα περιλαμβάνει γύρω στα οκτώ εκατομμύρια τέτοια γονίδια, άρα τα γονίδια των βακτηρίων μέσα στο σώμα μας είναι 360 φορές περισσότερα από τα αμιγώς «δικά μας», δηλαδή τα ανθρώπινα (αν και πλέον αρχίζει να γίνεται δυσδιάκριτο τι πρέπει να θεωρηθεί ως «δικό μας» στο πλαίσιο μιας τέτοιας στενής συμβίωσης με αμοιβαίο όφελος).

Η «απογραφή» επιβεβαίωσε ότι η σύνθεση των μικροβίων στο σώμα μας συνεχώς μεταβάλλεται, ιδίως αν κανείς αρρωστήσει ή πάρει φάρμακα, όπως αντιβιοτικά. Ακόμα, τα μικρόβια έχουν πολύ διαφορετική σύνθεση ανάλογα με το που «μένουν». Έτσι, αυτά που προτιμούν τα δόντια μας, είναι διαφορετικά από εκείνα στο σάλιο μας. Το δέρμα μας είναι σχεδόν πάντα το μέρος του σώματός μας με την μεγαλύτερη ποικιλία μικροοργανισμών.

Πηγή: http://www.newsbeast.gr