πορεία

Πρωταγωνιστεί σε μία από τις πιο επιτυχημένες θεατρικές παραγωγές της σαιζόν, “Θα σε πάρω να φύγουμε” , στο Θέατρο Badminton…

Ο τίτλος αυτής της συνέντευξης είναι χαρακτηριστικό της συνομιλίας μας… Ο Μιχάλης Μαρίνος συνεχώς γελούσε! Μου έδωσε την εντύπωση ενός ανθρώπου που αγαπάει τη ζωή, αναγνωρίζει ότι ήταν τυχερός στην καριέρα του,  μιλάει με άνεση για τις ανατροπές που έχει κάνει και τις επαγγελματικές και προσωπικές επιλογές του….

The K-magazine: Θέλεις να μας πεις δύο λόγια για το ρόλο σου;
Μιχάλης Μαρίνος: Στο «Θα σε πάρω να φύγουμε» κάνω τον αριστερό Αλέξανδρο, με τον οποίο είναι ερωτευμένη η κυρία Επιθεώρηση. Μέσα σε αυτήν την αναδρομή που κάνουμε από το ’30 μέχρι και τις παραμονές της Χούντας το ’67 βλέπουμε την ιστορία της Ελλάδας μέσα από νούμερα της επιθεώρησης. Και βασικά προσωποποιείται η κυρία Επιθεώρηση από τον Αντώνη Λουδάρο, η οποία μέσα από αυτή τη διπολική της σχέση με τα πράγματα δείχνει πώς η Ελλάδα ήταν πάντα, κατά κάποιον τρόπο, χωρισμένη στα δύο. Ανάμεσα στη Δεξιά και την Αριστερά, ανάμεσα στο Χατζιδάκι και το Θεοδωράκη, ανάμεσα στη Βουγιουκλάκη και την Καρέζη. Στην Ελλάδα υπάρχει πάντα η ανάγκη του διπολικού και μ’ έναν πολύ έξυπνο τρόπο ενσαρκώνεται και μέσα από τη σχέση της μ’ έναν δεξιό, τον οποίο παντρεύεται – συνήθως συμβαίνει στην Ελλάδα – και με τον κρυφό, παράνομο έρωτά της που είναι ο αριστερός και τον ενσαρκώνω εγώ.

The K-magazine: Είπες πως η κυρία Επιθεώρηση είναι ερωτευμένη μαζί του. Ο Αλέξανδρος δεν είναι ερωτευμένος με την κυρία Επιθεώρηση;
Μιχάλης Μαρίνος: Με την κυρία Επιθεώρηση είναι ερωτευμένοι οι πάντες, γι’ αυτό και δεν το ανέφερα. Είναι ένα δεδομένο! (γέλια)

The K-magazine: Αλλά ουσιαστικά είναι το τρίτο πρόσωπο σε μία σχέση…
Μιχάλης Μαρίνος: Επειδή οι ρόλοι που παίζουμε έχουν ένα συμβολικό χαρακτήρα δε στηρίζονται τόσο στους ψυχολογικούς όρους, οπότε δε μπορώ να σου απαντήσω για το τρίτο πρόσωπο.

The K-magazine: Γιατί ουσιαστικά είναι κι ο βασικός άντρας της ζωής της. Από την άποψη ότι είναι ο πατέρας του παιδιού.
Μιχάλης Μαρίνος: Είναι ο πατέρας του παιδιού της, με την έννοια ότι η επιθεώρηση πάντα «έκλεινε το μάτι» στον κόσμο για τα κακώς κείμενα. Συνήθως την Ελλάδα τα κακώς κείμενα ήταν δεξιά, γιατί κυρίως η Δεξιά – κεντροδεξιά κυβέρνηση υπήρχε μέχρι την περίοδο που βλέπουμε. Ο εραστής συνήθως είναι αυτός που δεν τον βιώνεις, οπότε είναι εξιδανικευμένος μ’ έναν τρόπο.

The K-magazine:  Στην πραγματική ζωή έχεις υπάρξει τρίτο πρόσωπο; Ηθελημένα, εννοώ.
Μιχάλης Μαρίνος: Ηθελημένα όχι. Δεν είναι κάτι που το επιδιώκω ή που με εξιτάρει.

The K-magazine: Διεκδικείς την αποκλειστικότητα; Να το θέσω διαφορετικά. Βρισκόμενος σε μία παρέα, επιδιώκεις να είσαι η ψυχή της παρέας, σα χαρακτήρας;
Μιχάλης Μαρίνος: Παλιότερα νομίζω πως το έκανα πιο επιθετικά. Μεγαλώνοντας δε μου είναι τόσο απαραίτητο, αλλά αν συμβεί είναι κάτι που το χαίρομαι. Αν δε νιώθω αυτή τη διάθεση, τότε μπορεί να είμαι απλά ήσυχος σε μία γωνιά μέχρι να έρθει η ώρα να ζωντανέψω. (γέλια)

The K-magazine:  Πόσο απαιτητική ήταν η προετοιμασία γι’ αυτόν το ρόλο;
Μιχάλης Μαρίνος: Το έκανα με πολύ κέφι, οπότε δεν κουράστηκα. Μου ήρθε πολύ φυσικά, αλλά είχαμε και το Φωκά τον Ευαγγελινό, ο οποίος ούτως ή άλλως έχει έναν τρόπο να σου το εκμαιεύει με τρόπο σχετικά ξεκούραστο. Αν εξαιρέσουμε τις πολλές ώρες χορού που ταλαιπώρησαν λίγο τα κορμιά μας , νομίζω πως τα υπόλοιπα έγιναν  με μία φυσική ροή και μία χαρά, οπότε δε μας φάνηκε δύσκολο, εμένα τουλάχιστον.

The K-magazine: Με την πορεία που έχεις μετά το «Παρά Πέντε» με το οποίο έγινε και το μεγάλο «μπαμ» και νομίζω πως όπου βγαίνεις σε αναγνωρίζουν, ακόμη κι αυτοί που δεν ήταν «fans» του «Παρά Πέντε». Φαντάζομαι ότι έχει αλλάξει η ζωή από τότε.
Μιχάλης Μαρίνος: Επαγγελματικά σίγουρα, γιατί νομίζω στη δουλειά μας γίνεται το εξής παράδοξο: μπορεί να είσαι πάρα πολλά χρόνια και να κάνεις αυτή τη δουλειά, να έχεις κάνει θέατρο, να έχεις κάνει άλλα πράγματα και να έρθει μία ιδιαίτερη στιγμή μία επιτυχία και να εστιάσουν ξαφνικά πάνω σου οι άνθρωποι στο χώρο – και το κοινό, βεβαίως – και να πουν «α, για δες! Αυτός είναι καλός». Και ξαφνικά αυτό κάνει τα τηλέφωνά σου να χτυπάνε πιο συχνά για δουλειές, πιο καλούς, ωραίους ρόλους, πιο προσεγμένες δουλειές ίσως. Κι εκεί είναι στη δική σου ευχέρεια και στο δικό σου κριτήριο να το προστατεύσεις μ’ έναν τρόπο που να είναι προς το όφελός σου επαγγελματικά, ώστε να μη «χαθείς» μέσα στις πολλές επιλογές.

                The K-magazine: Θεωρείς, όμως, πως πριν γίνεις γνωστός, είχες βάλει σωστές βάσεις ώστε να μπορέσεις να προσέξεις τι επιλογές να κάνεις μετά που ήρθε αυτή η αναγνωρισιμότητα;
Μιχάλης Μαρίνος: Νομίζω πως γενικά ήμουν τυχερός στα θέματα των επαγγελματικών, με την έννοια ότι ξεκίνησα να δουλεύω αμέσως μετά τη σχολή, έκανα πράγματα που αγαπούσα και με ανθρώπους που εκτιμούσα, όπως με το Λευτέρη Βογιατζή στους «Πέρσες», στο Εθνικό Θέατρο, με τον κύριο Τσιάνο επίσης στο Εθνικό Θέατρο. Έχω κάνει μία παράσταση ξεκινώντας στο Θέατρο Βέμπο, το «Grease» που ήταν ένα μιούζικαλ που αγαπούσα και λάτρευα πιο μικρός. Γενικότερα έχω κάνει δουλειές που μου άρεσαν πολύ.

The K-magazine: Είχες τη δυνατότητα επιλογής. Υπάρχουν περιπτώσεις που έχουν κάνει επιλογές για λόγους επιβίωσης. Εσύ πιστεύεις πως έκανες σωστές επιλογές επειδή …
Μιχάλης Μαρίνος: Γενικά δεν είμαι αγχώδης σα χαρακτήρας. Νομίζω ότι το γεγονός ότι δεν ήμουν πολύ αγχώδης για το τι είναι αυτό που πρέπει να κάνω έφερε τα πράγματα σε μένα λίγο πιο εύκολα. Έχω κάνει ενδεχομένως και κάποια πράγματα για την επιβίωση, αλλά δεν ήταν τόσο ακραία. Γενικά νιώθω πολύ τυχερός για τα πράγματα που μου έτυχαν.

The K-magazine: Νιώθεις, επομένως πως οι επιλογές σου σ’ έχουν προστατεύσει.
Μιχάλης Μαρίνος: Ναι. Επίσης θεωρώ ότι ο καθένας μας εκπέμπει κάτι. Κι αν αλόγως αν αυτό που εκπέμπει είναι καθαρό, προσελκύει και τους αντίστοιχους ανθρώπους. Αν δεν είσαι πολύ καθαρός στο τι θες να κάνεις, τότε είναι πολύ μπερδεμένες οι προτάσεις που θα σου έρθουν, γιατί θα φαίνεται πως είσαι ανοιχτός σε πολλές κατευθύνσεις. Κι ο χώρος μας έχει πολλές κατευθύνσεις.

The K-magazine: Αυτό ισχύει και στην προσωπική ζωή, έτσι δεν είναι; Ότι ελκύεις αυτό που εκπέμπεις.
Μιχάλης Μαρίνος: Εκεί είναι μπερδεμένα τα πράγματα γιατί κανένας δεν ξέρει ακριβώς τι θέλει. Κι από ένα σημείο κι ύστερα αυτό μπορεί να αλλάξει, οπότε νομίζω πως ζούμε σ’ ένα περιβάλλον που ούτως ή άλλως αλλάζει. Εμείς αλλάζουμε, οι επιλογές μας αλλάζουν, οι προτιμήσεις μας αλλάζουν κι αυτό που είχες πει πριν από πέντε χρόνια να μην ισχύει σήμερα ή να μην ισχύει αυτό που λες σήμερα μετά από τρία χρόνια.

The K-magazine: Εσύ έχεις κάνει ανατροπή στη ζωή σου; Πέρα από το να αλλάξεις κατεύθυνση με τις σπουδές. Έκανες κάποιες σπουδές στα Οικονομικά, αν δεν κάνω λάθος.
Μιχάλης Μαρίνος: Έχω αλλάξει ρότα κάποιες φορές στη ζωή μου, ναι. Αυτό είναι πολύ σημαντικό και ξεκάθαρο. Αλλά δεν το νιώθω σαν ανατροπή, γιατί δεν έγινε βίαια. Έγινε πολύ ομαλά, πολύ συνειδητά, οπότε δε θα το έλεγα «ανατροπή». Αλλά ναι, έχω κάνει αλλαγές. Ας πούμε όταν αποφάσισα μετά από τέσσερα χρόνια σπουδών στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο, αφού είχα πάρει το πτυχίο μου, αχού είχα πάει έξω να πω… «χαίρετε». Να πω ότι θα πάω στη δραματική σχολή και θα γίνω ηθοποιός.

 The K-magazine: Ήταν σοκ για το οικογενειακό σου περιβάλλον;
Μιχάλης Μαρίνος: Ήμουν τυχερός και σε αυτήν την περίπτωση, γιατί το δέχτηκαν με πολλή κατανόηση κι είχα και τη συμπαράστασή τους.

The K-magazine: Υπάρχει κάποιος άλλος ηθοποιός που θαυμάζεις ή κάποιος ρόλος που θα ήθελες να παίξεις;               
Μιχάλης Μαρίνος: Για μένα δεν έχει καθόλου να κάνει με ρόλους ή με έργα. Για μένα έχει να κάνει με το «με ποιους» και κάτω από ποιες συνθήκες. Δεν έχει σημασία να παίξεις τον Άμλετ με ανθρώπους που ενδεχομένως δεν εκτιμάς πολύ ή πιστεύεις ότι δε σου ταιριάζουν. Δε θα κρίνω αν είναι καλοί ή κακοί, αλλά μπορεί να μη συγχρωτίζεσαι μαζί τους. Έχει σημασία να κάνεις κάτι που μπορεί να είναι και μικρότερο, αλλά να το κάνεις με ανθρώπους με τους οποίους νιώθεις ότι έχεις κοινά κι ότι μπορείς να συμπορευτείς. Η δουλειά μας έχει πολύ να κάνει με τη συμπόρευση. Είναι μία ομαδική δουλειά και μόνο όταν νιώθεις καλά μέσα στην ομάδα μπορείς να κάνεις ωραία πράγματα.

Πηγή:google.gr

The K-magazine: Είσαι ένας άνθρωπος που έχει ταξιδέψει πάρα πολύ στο εξωτερικό. Υπάρχει κάποιο ταξίδι το οποίο ήταν το πιο συγκλονιστικό, που να σε έχει «σημαδέψει»;
Μιχάλης Μαρίνος: Για μένα στο κάθε ταξίδι – κι αυτός είναι ο λόγος που αγαπώ τα ταξίδια – όταν ανακαλύπτω ένα καινούριο μέρος, καινούριους ανθρώπους, βλέπω καινούριες κουλτούρες, ήθη κι έθιμα, τρόπους ζωής νιώθω σαν το μικρό παιδάκι που γουρλώνει τα μάτια! Βλέπεις πρωτόγνωρα πράγματα, διαφορετικές εικόνες, κάτι άλλο από αυτό που έχεις στο μυαλό σου. Πρέπει να σου πω, βέβαια, ότι πολύ πιο έντονα – έχει να κάνει με τον τρόπο ζωής μας και με τα ερεθίσματά μας που είναι πιο «δυτικά» – το ένιωσα σε ταξίδι στην Ασία που είναι ένας πολύ διαφορετικός κόσμος από το δικό μας.

The K-magazine: Υπάρχει κάποια παράσταση που έχεις δει έξω στην οποία θα ήθελες να συμμετέχεις;
Μιχάλης Μαρίνος: Η πρώτη παράσταση που είχα δει έξω σε ηλικία δεκαπέντε χρονών ήταν το «Grease», όπου ξετρελάθηκα και νομίζω εκεί ήταν που με «τσίμπησε» λίγο το «μικρόβιο» κι είπα «αχ, αυτό θέλω να το κάνω». Κι ήμουν πολύ τυχερός, γιατί η πρώτη παράσταση που έπαιξα μόλις τελείωσα τη σχολή ήταν το «Grease» στο Θέατρο Βέμπο. Νομίζω πως ήταν καρμικό!

The K-magazine: Ποιο είναι το τραγούδι το οποίο χαρακτηρίζει τη ζωή σου; Ή αυτήν την περίοδο τη ζωή σου. Για να σε διευκολύνω, σου αρέσει η μουσική;
Μιχάλης Μαρίνος: Δεν είμαι καλός σε αυτά… Μου αρέσει πολύ. Και μου αρέσουν πολλά διαφορετικά πράγματα. Πιστεύω πως υπάρχουν ωραία κομμάτια κι ωραία τραγούδια σε όλα τα είδη. Μ’ αρέσουν και τα ξένα και τα ελληνικά. Μου αρέσει πολύ τελευταία και μου έχει κολλήσει το «Θα υπάρχω,  θες δε θες» του Γιώργου του Κατσαρού που το τραγούδησε μοναδικά μία φίλη μου πρόσφατα. Μου αρέσει πάρα πολύ η γαλλική μουσική, η γαλλική pop, όπως Edith Piaf, όπως Lara Fabian…

Μιχάλης Μαρίνος, Αντώνης Λουδάρος, Μέμος Μπεγνής, Γιώργος Καπουτζίδης

The K-magazine: Ποιο είναι το αγαπημένο σου μέρος στην Αθήνα;
Μιχάλης Μαρίνος: Νομίζω πως είναι κάτω από το Βράχο της Ακρόπολης. Είναι ένα πολύ αγαπημένο μου σημείο. Αυτά τα σοκάκια ανεβαίνοντας προς τα πάνω στο Βράχο, προς την Ακρόπολη όταν είχα πρωτοέρθει ήταν η σταθερή μου βόλτα μια φορά την εβδομάδα σίγουρα. Νομίζω πως ανέβηκα σ’ ένα χρόνο περισσότερο απ’ όσο έχουν ανέβει πολλοί Αθηναίοι! Δε μπορούσα να το χορτάσω αυτό.

Απομαγνητοφώνηση: Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Η παράσταση “Θα σε πάρω να φύγουμε” στο Θέατρο Badminton έχει πάρει παράταση μέχρι τις 21/4