Tag:

προεδρος

Ημέρα Ευχαριστιών: Τι το ιδιαίτερο έχει αυτή η γιορτή;

Η Ημέρα των Ευχαριστιών είναι μια ετήσια παραδοσιακή γιορτή που γίνεται στη Βόρεια Αμερική και ανήκει στην κατηγορία των φεστιβάλ της σοδειάς. Ανάλογα φεστιβάλ διοργάνωναν πολλοί αγροτικοί πολιτισμοί σε όλο τον κόσμο.

Με τη γιορτή των Ευχαριστιών απονέμονται ευχαριστίες προς το Δημιουργό για τα αγαθά που αποκόμισε ο καθένας στο τέλος της σοδειάς. Η πρώτη γιορτή των ευχαριστιών εορτάστηκε στα τέλη του 16ου αιώνα σε περιοχές του σημερινού Καναδά. Από τις αρχές του 17ου αιώνα ο γιορτασμός άρχισε να γίνεται και σε περιοχές των σημερινών Ηνωμένων Πολιτειών.

Γενικά, η καθιέρωση της Γιορτής ξεκίνησε από τους πρώτους Ευρωπαίους αποίκους. Οι απαρχές της ανάγονται στις γιορτές που διοργάνωναν οι πρώτοι άποικοι μόλις έφταναν στη νέα ήπειρο, ως ευχαριστήριο προς το Δημιουργό για την ασφαλή άφιξή τους.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες η Ημέρα των Ευχαριστιών εορτάζεται κάθε χρόνο την τέταρτη Πέμπτη του Νοεμβρίου (μεταξύ 22 και 28 του μηνός). Ο εορτασμός γίνεται για να εκφραστεί η ευγνωμοσύνη κάθε οικογένειας προς το Δημιουργό για τα αγαθά που συγκεντρώθηκαν με το τέλος της σοδειάς. Η γιορτή αποκαλείται και «Ημέρα της Γαλοπούλας» (Turkey Day), διότι σηματοδοτεί την έναρξη της εορταστικής περιόδου που κρατάει ως την Πρωτοχρονιά.

Για πρώτη φορά, γιορτάστηκε, συγκεκριμένα, στις 30 Απριλίου 1598, όταν ο Ισπανός Δον Χουάν ντε Ονιάτε (Don Juan de Oñate) με την εξερευνητική του ομάδα οργάνωσε μια γιορτή Ευχαριστιών για να ξεκουράσει τους άντρες του, στην πόλη Ελ Πάσο του Τέξας

Η πρώτη καταγραμμένη τελετή Ευχαριστιών έγινε στις 8 Σεπτεμβρίου 1565 στη σημερινή πόλη του Αγίου Αυγουστίνου της Φλόριντα. Εξακόσιοι Ισπανοί άποικοι υπό τον Πέδρο Μενέντεθ δε Αβιλές (Pedro Menéndez de Avilés) έφτασαν εκεί με σκοπό να δημιουργήσουν την μετέπειτα πόλη. Μόλις αφίχθησαν διοργάνωσαν μια Γιορτή Ευχαριστιών για την ασφαλή άφιξή τους στο Νέο Κόσμο.

Επίσης, υπάρχουν αναφορές ότι η πρώτη φορά που γιορτάστηκε η ημέρα είναι 3 Οκτωβρίου 1789 από τον Τζορτζ Ουάσινγκτον.

Ως είθισται ο εκάστοτε πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών υποδέχεται στον Λευκό Οίκο δυο αφράτες γαλοπούλες. Όπως απαιτεί το έθιμο, αντί να τις οδηγήσει στον σφαγέα, τους δίνει χάρη προκειμένου να ζήσουν ελεύθερες στο όρος Βερνόν.

Κάθε χρόνο, ο εθνικός οργανισμός γαλοπούλας δωρίζει στον Λευκό Οίκο δύο γαλοπούλες από το 1947. Ο Τρούμαν και ο Αϊζενχάουερ τις κατανάλωσαν αμφότερες, χωρίς να δώσουν χάρη σε καμία. Ορισμένοι αποδίδουν τη παράδοση της χάρης στον Τζον Κένεντι. Στην πραγματικότητα όμως, ο Κένεντι φέρεται απλά να έστειλε τη γαλοπούλα πίσω στη φάρμα, γιατί δεν ήταν αρκετά στρουμπουλή.

Επί της ουσίας, ο Ρόναλντ Ρίγκαν ήταν ο πρώτος πρόεδρος που έδωσε χάρη στις γαλοπούλες το 1987, αλλά το έκανε ως αστείο, για να αποσπάσει την προσοχή του Τύπου από ένα σκάνδαλο.

Πηγή: εδώ

27/11/2014 0 comments

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Τι γιορτάζουν την Ημέρα Των Ευχαριστιών;

written by The K-magazine

Στις Ηνωμένες Πολιτείες η Ημέρα των Ευχαριστιών εορτάζεται κάθε χρόνο την τέταρτη Πέμπτη του Νοεμβρίου (μεταξύ 22 και 28 του μηνός). Ο εορτασμός γίνεται για να εκφραστεί η ευγνωμοσύνη κάθε οικογένειας προς το Δημιουργό για τα αγαθά που συγκεντρώθηκαν με το τέλος της σοδειάς. Η γιορτή αποκαλείται και «Ημέρα της Γαλοπούλας» (Turkey Day), διότι σηματοδοτεί την έναρξη της εορταστικής περιόδου που κρατάει ως την Πρωτοχρονιά.

Για πρώτη φορά, γιορτάστηκες, συγκεκριμένα, στις 30 Απριλίου 1598, όταν ο Ισπανός Δον Χουάν ντε Ονιάτε (Don Juan de Oñate) με την εξερευνητική του ομάδα οργάνωσε μια γιορτή Ευχαριστιών για να ξεκουράσει τους άντρες του, στην πόλη Ελ Πάσο του Τέξας

Επί της ουσίας, ο Ρόναλντ Ρίγκαν ήταν ο πρώτος πρόεδρος που έδωσε χάρη στις γαλοπούλες το 1987, αλλά το έκανε ως αστείο, για να αποσπάσει την προσοχή του Τύπου από ένα σκάνδαλο.

Πηγή: iefimerida.gr

28/11/2013 0 comments

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Έχασε τη μάχη με τον καρκίνο ο Τσάβες

written by George Portelli

Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες πέθανε μετά από σκληρή μάχη με τον καρκίνο δήλωσε σε τηλεοπτική του ομιλία ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Νίκολα Μαντούρο. Ο θάνατος του Τσάβες έθεσε τέλος στην 14χρονη κυριαρχία του στην πολιτική σκηνή της Βενεζουέλας.
Ο Ούγκο Τσάβες εξελέγη Πρόεδρος της Βενεζουέλας το 1998 και επανεξελέγη το 2006 και το 2012.

Γεννήθηκε στις 28 Ιουλίου 1954. Έλαβε στρατιωτική εκπαίδευση στους αλεξιπτωτιστές. Παντρεύτηκε 2 φορές και απέκτησε 4 παιδιά.

Από τις πλέον αναγνωρίσιμες και ισχυρές προσωπικότητες ηγετών στον κόσμο, ο Τσάβεζ είχε ιδρύσει το 1983 το Μπολιβαριανό Επαναστατικό Κίνημα 200 (Movimiento Bolivariano Revolucionario 200, MBR-200). Στις 4 Φεβρουαρίου 1992, ο Τσάβες με το MBR-200 πραγματοποίησε απόπειρα πραξικοπήματος κατά του προέδρου Κάρλος Άντρες Πέρες, με 18 νεκρούς και 60 τραυματίες. Η απόπειρα για την κατάληψη της εξουσίας απέτυχε και μια ακόμα προσπάθεια, το Νοέμβριο του 1992, είχε αποτέλεσμα την κατάληψη του κτηρίου της κρατικής τηλεόρασης. Στη διάρκεια αυτού του γεγονότος, το οποίο επίσης απέτυχε, ο Τσάβες βρισκόταν στη φυλακή.

Έπειτα από δύο χρόνια, του έδωσε αμνηστία ο Πρόεδρος Ραφαέλ Καλντέρα (Rafael Caldera). Αναδόμησε το MBR και το έκανε πολιτικό κομμα με το όνομα «Κίνημα για την Πέμπτη Δημοκρατία» (MVR).

Ο Τσάβες εξελέγη πρόεδρος στις εκλογές της 6 Δεκεμβρίου 1998 με τη μεγαλύτερη συμμετοχή των τελευταίων 4 δεκαετιών, της τάξεως του 56,2%. Ο Τσάβες εφάρμοσε το πολιτικό του πρόγραμμα που περιλαμβάνει αναδιανομή της γης, προγράμματα στέγασης, μόρφωσης, περίθαλψης και παιδείας για τους φτωχούς. Στις 2 Φεβρουαρίου 1999, ορκίστηκε Πρόεδρος και διά δημοψηφίσματος δημιούργησε Συντακτική Εθνοσυνέλευση. Ακολούθησε η νίκη του στις βουλευτικές εκλογές, με το κόμμα του να καταλαμβάνει τις 120 επί συνόλου 131 εδρών.

Βάσει του νέου Συντάγματος, η χώρα μετονομάστηκε σε «Μπολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας», για να τιμηθεί ο ήρωας της ανεξαρτησίας, Σιμόν Μπολιβάρ. Η θητεία του προέδρου αυξήθηκε σε 6 χρόνια και επετράπη η δεύτερη θητεία των Προέδρων. Οι πολιτειακές αλλαγές εγκρίθηκαν σε δημοψήφισμα, το Δεκέμβριο του 1999. Τον Ιούλιο του 2000 διεξήχθησαν εκλογές για την Εθνοσυνέλευση. Ταυτόχρονα, ο Τσάβες πέτυχε την επανεκλογή του στην προεδρία. Την περίοδο 2000-2001 κυβέρνησε με διατάγματα.

Στις 9 Απριλίου 2002, τα συνδικάτα κήρυξαν απεργία. Στις 11 Απριλίου, στη διάρκεια διαδηλώσεων κατά της απόλυσης του προέδρου μεγάλης εταιρείας πετρελαίου, ξέσπασε βία, με 17 νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες.

Στο μεταξύ, παραιτήθηκε ο διοικητής των Ενόπλων Δυνάμεων, Λούκας Ρινκόν Ρομέρο (Lucas Rincon Romero), αφού πρώτα ανακοίνωσε σε εθνικό δίκτυο την παραίτηση του Τσάβες (ωστόσο, ο Τσάβες ανέφερε αργότερα ότι συνελήφθη όμηρος). Νέος πρόεδρος αυτοανακηρύχθηκε ο Πέδρο Καρμόνα, πρόεδρος του συνδέσμου βιομηχάνων και εμπόρων της Βενεζουέλας υποστηριζόμενος από το στρατό. Ο νέος ηγέτης άλλαξε ξανά το όνομα της χώρας σε Δημοκρατία της Βενεζουέλας, αλλά οι υποστηρικτές του Τσάβες προκάλεσαν αντιπραξικόπημα. Τη νύχτα του Σαββάτου, στις 13 Απριλίου 2002 ο Τσάβες επέστρεψε στην ηγεσία, τερματίζοντας τη συντομότερη κυβέρνηση στην ιστορία της χώρας. Ο Lucas Rincon Romero επαναδιορίστηκε διοικητής του Στρατού και το 2003 έγινε Υπουργός Εσωτερικών.

Το Δεκέμβριο του 2002, η κυβέρνηση Τσάβες αντιμετώπισε την απεργία των συνδικάτων, η οποία κράτησε 2 μήνες. Τον Αύγουστο του 2003, η Αντιπολίτευση ξεκίνησε τη διαδικασία για την καθαίρεση του Τσάβες. Το αρμόδιο Συμβούλιο απέρριψε την πρόταση και η ψηφοφορία έγινε στις 15 Αυγούστου 2004. Το 59,25% ήταν κατά της ανατροπής της απόφασης για καθαίρεση του Προέδρου. Το Μάιο του 2004, συνελήφθησαν 126 Κολομβιανοί, προσκείμενοι στον Ρομπέρτο Αλόνσο (Roberto Alonso), που θεωρείται αρχιτέκτονας του πραξικοπήματος του 2002. Οι συλληφθέντες κατηγορήθηκαν ως παραστρατιωτικοί. Οι σχέσεις της χώρας του με την Κούβα αναθερμάνθηκαν με την υπογραφή της Πρωτοβουλίας Μπολίβαρ για την Αμερική το Μάιο του 2005, από τους Τσάβες και Κάστρο. Αντίθετα, με τις ΗΠΑ ο Τσάβες είναι έντονα επικριτικός στην εξωτερική τους πολιτική. Κατηγόρησε την Αμερική ότι επιθυμεί τη δολοφονία του· τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς ο Αμερικανός τηλευαγγελιστής Πατ Ρόμπερτσον ζήτησε δημόσια τη δολοφονία του και στη συνέχεια ζήτησε συγνώμη. Ο ίδιος είχε συγκρίνει τον ηγέτη της Βενεζουέλας με τον Χίτλερ.

Στις προεδρικές εκλογές της 3 Δεκεμβρίου 2006 ο Τσάβες επανεξελέγη από τον πρώτο γύρο για έξι ακόμα χρόνια και ο αντίπαλός του, σοσιαλδημοκράτης Μανουέλ Ροσάλες, κυβερνήτης της πετρελαιοπαραγωγού επαρχίας Σούλια, παραδέχτηκε αμέσως την ήττα του. Ο Τσάβες συγκέντρωσε περί το 63% των ψήφων. Οι διεθνείς παρατηρητές επιβεβαίωσαν ότι δεν υπήρξε ζήτημα νοθείας.

Η επανεκλογή του για τρίτη φορά ερμηνεύεται από τον Τσάβες ως ψήφος υπέρ του σοσιαλιστικού του σχεδίου. «Οι Βενεζουελάνοι δεν ψήφισαν εμένα, ψήφισαν για ένα σοσιαλιστικό σχέδιο». Τη βραδιά της επανεκλογής του φώναζε στους χιλιάδες οπαδούς του που είχαν συγκεντρωθεί έξω από το προεδρικό μέγαρο Μιραφλόρες: «Ζήτω η σοσιαλιστική επανάσταση! Το πεπρωμένο έχει γραφτεί». «Μια νέα εποχή ξεκίνησε», συνέχιζε, «Δείξαμε ότι η Βενεζουέλα είναι κόκκινη! …» Εξαπέλυσε, επίσης, νέα επίθεση στο «διάβολο» Τζορτζ Μπους. Πριν τις εκλογές είχε δηλώσει ότι θα αφιερώσει τη νίκη του στον ασθενή Κουβανό ηγέτη Κάστρο.

Στις 10 Ιανουαρίου 2007 ο Τσάβες ορκίστηκε για μια ακόμα θητεία. Την ίδια χρονιά, παρά τις αντιδράσεις, προώθησε την παράταση της θητείας του ως το 2012. Στις 2 Νοεμβρίου του 2007 η Εθνοσυνέλευση με 160 ψήφους υπέρ και 7 κατά ενέκρινε τις συνταγματικές μεταρρυθμίσεις που είχε προτείνει η κυβέρνηση του Τσάβες ανοίγοντας το δρόμο για την παραμονή του στην εξουσία και την επόμενη δεκαετία.

Ο Τσάβες υπέστη την πρώτη του ήττα με την καταψήφιση των σχεδιαζόμενων από τον ίδιο συνταγματικών τροποποιήσεων. Στο σχετικό δημοψήφισμα στις 2 Δεκεμβρίου του 2007 οι πολίτες με οριακή πλειοψηφία 50,7% έναντι 49,2%, απέρριψαν το πακέτο των μεταρρυθμίσεων που προσπάθησε να περάσει ο Τσάβες. Με τις ματαιωθείσες μεταρρυθμίσεις, ο Τσάβες θα μπορούσε να διεκδικεί εφ’ όρου ζωής την επανεκλογή του, να καταργήσει την αυτονομία της κεντρικής τράπεζας, να ενισχύσει τον έλεγχό του στις ένοπλες δυνάμεις και να περιορίσει την ελευθεροτυπία σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης.

Το 2009 το Κοινοβούλιο ενέκρινε τροπολογία του Συντάγματος με βάση την οποία καταργούνται οι περιορισμοί στην ανανέωση της θητείας προσώπων που εκλέγονται σε διάφορα αξιώματα απευθείας από το λαό, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου. Συνακόλουθα, προκηρύχθηκε η διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το Φεβρουάριο της ίδιας χρονιάς, ώστε ο Τσάβες να διεκδικήσει και τρίτη συνεχόμενη προεδρική θητεία, το 2012.

Στις 11 Φεβρουαρίου του 2009 σε τηλεοπτική του συνέντευξη, ο Τσάβες ανακοίνωσε ότι αποτράπηκε απόπειρα πραξικοπήματος . Σύμφωνα με ανακοίνωση, συνελήφθησαν εν ενεργεία στρατιωτικοί, που βρίσκονταν σε επαφές με στρατιωτικό στις ΗΠΑ. Διαβεβαίωσε επίσης ότι η κατάσταση τέθηκε υπό έλεγχο.

Στο δημοψήφισμα, που διεξήχθη στις 15 Φεβρουαρίου του 2009, το 54% των ψηφοφόρων ψήφισε υπέρ της κατάργησης του Συνταγματικού Αρθρου το οποίο περιόριζε στις δύο θητείες την παραμονή του ίδιου προσώπου στο ανώτατο αξίωμα της χώρας. Αυτό σημαίνει ότι ο Τσάβες μπορεί πλέον να διεκδικήσει και τρίτη προεδρική θητεία. Στις βουλευτικές εκλογές που διενεργήθηκαν το 2010, το κυβερνών Σοσιαλιστικό Κόμμα του προέδρου Τσάβες κέρδισε 94 έδρες, χωρίς όμως αυτοδυναμία (που είναι 110 έδρες), καθώς ο συνασπισμός της αντιπολίτευσης εξασφάλισε το 52% των ψήφων.

Επανεκλογή 2012

Το 2011 ο Τσάβες ασθένησε σοβαρά από καρκίνο και κατάφερε, έπειτα από θεραπείες, να κερδίσει την μάχη. Στις προεδρικές εκλογές στις 7 Οκτωβρίου 2012 νίκησε τον αντίπαλό του, Ενρίκε Καπρίλες και εξασφάλισε και νέα θητεία.

Βιογραφικό σημείωμα: Wikipedia

Πηγή:www.kathimerini.gr

06/03/2013 0 comments

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Festival de Cannes:Steven Spielberg ο Πρόεδρος της επιτροπής

written by Κατερίνα Μαντά

Πριν λίγες ώρες ανακοινώθηκε ότι ο πολυβραβευμένος σκηνοθέτης θα αναλάβει το ρόλο του προέδρου της κριτικής επιτροπής, στο πιο διάσημο κινηματογραφικό φεστιβάλ της Ευρώπης.

Ο Steven Spielberg θα αντικαταστήσει τον Ιταλό συγγραφέα, σκηνοθέτη και παραγωγό Nanni Moretti. Δεν είναι τυχαία η επιλογή του σκηνοθέτη της ταινίας Lincoln, η οποία έσπασε ταμεία στη Γαλλία, με περισσότερους από 1.000.000 εισιτήρια.

Ο Spielberg δεν ειναι “ξένος” στις Κάννες.Η πρώτη του ταινία “Sugarland Express” είχε κερδίσει τοβραβείο καλύτερου σεναρίου, εκεί, το 1974 και ο κλασσικός πλέον “E.T.” είχε κάνει την παγκόσμια πρεμιέρα του το 1982, για το κλείσιμο του Φεστιβάλ. Μάλιστα το “The Color Purple” είχε προβληθεί εκτός διαγωνισμού το 1986.

Ο πρόεδρος του Φεστιβάλ σημείωσε ότι δεν είναι η πρώτη φορά που προτείνουν στον σκηνοθέτη να παραβρεθεί, αλλά ανέκαθεν ήταν απασχολημένος γυρίζοντας κάποια ταινία. “Οπότε όταν φέτος μου είπαν ‘E.T., phone home,’ κατάλαβα και αμέσως απάντησα “Επιτέλους!”.

Το φεστιβάλ θα διεξαχθεί μεταξύ 15 και Μαϊου.

Πηγή: http://www.hollywoodreporter.com

28/02/2013 0 comments

NEWS

Συμφωνία Google και Γάλλων εκδοτών

written by George Portelli

Σε μία ιστορική συμφωνία κατέληξε η Google με τους Γάλλους εκδότες, δίνοντας έτσι αίσιο τέλος στις διαπραγματεύσεις που ξεκίνησαν οι δύο πλευρές πριν από περίπου δύο μήνες.

Παρόλο που η συμφωνία δεν περιλαμβάνει έναν τέτοιο «φόρο Google», προβλέπει ωστόσο πως η αμερικανική εταιρεία θα δημιουργήσει ένα ταμείο 60 εκατομμυρίων δολαρίων «για να βοηθηθεί η μετάβαση του Τύπου στα ψηφιακά μέσα». Επίσης, η Google θα συνεργαστεί με τους εκδότες ώστε να αξιοποιήσουν τις διαφημιστικές της πλατφόρμες και να αυξήσουν τα έσοδά τους από τις online διαφημίσεις.

[quote_right]Τα γαλλικά ΜΜΕ διεκδικούσαν από τον ιντερνετικό κολοσσό την πληρωμή συγγενικών δικαιωμάτων, για τα αποσπάσματα των δημοσιευμάτων τους που περιλαμβάνονται στη μηχανή αναζήτησης και το Google News.
[/quote_right]Το τελικό κείμενο υπογράφηκε την Παρασκευή από τον Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ και τον Eric Schmidt, διευθύνοντα σύμβουλο της Google. Ο Ολάντ δήλωσε απόλυτα ικανοποιημένος για την κατάληξη των συνομιλιών. «Το ταμείο θα επιτρέψει στους Γάλλους εκδότες να προσαρμοστούν στην ψηφιακή εποχή. Θα δώσει επίσης ώθηση στις επενδύσεις και την καινοτομία, κάτι που θα ωφελήσει τόσο τον Τύπο όσο και την Google».

Ο Γάλλος πρόεδρος είχε προειδοποιήσει τα Χριστούγεννα πως, αν οι συνομιλίες κατέληγαν σε ναυάγιο, τότε η κυβέρνησή του θα καθιέρωνε τον «φόρο Google» με νόμο. Σχολιάζοντας την τελική συμφωνία, ο Eric Schmidt ανέφερε ότι ο διακανονισμός που επετεύχθη αποτελεί καλύτερη λύση από οποιαδήποτε νομοθεσία.

Πριν από ένα μήνα, η Google κατέληξε σε παρόμοιο συμβιβασμό με τους Βέλγους εκδότες, χρηματοδοτώντας με 5 εκατομμύρια ευρώ διάφορα πρόζεκτ για την αύξηση των εσόδων των βελγικών ειδησεογραφικών πόρταλ. Ωστόσο, η περίπτωση της Γαλλίας είναι ακόμη πιο σημαντική, αφού ο ιντερνετικός κολοσσός πρώτη φορά συμφωνεί να καταβάλει ένα τόσο μεγάλο ποσό.

Αποζημίωση από την Google διεκδικούν και οι Γερμανοί εκδότες, με τη γερμανική κυβέρνηση να έχει ήδη ξεκινήσει τη νομοπαρασκευαστική διαδικασία για έναν ανάλογο «φόρο Google». Επίσης, παρόμοιες ρυθμίσεις φέρεται να ζητούν τα ΜΜΕ και στην Ιταλία, την Ελβετία και την Αυστρία. Έτσι, το ερώτημα είναι αν η αμερικανική εταιρεία θα ακολουθήσει και σε αυτές τις χώρες την ίδια τακτική με τη Γαλλία.

Πηγή: http://portal.kathimerini.gr

03/02/2013 0 comments

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Τime: «Πρόσωπο της Χρονιάς» ο πρόεδρος Ομπάμα

written by George Portelli

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα ανακηρύχθηκε «Πρόσωπο της Χρονιάς» για το 2012 από τους συντάκτες του περιοδικού Time, όπως ανακοινώθηκε σήμερα από την εκπομπή Today Show του τηλεοπτικού δικτύου NBC.
Ο Ομπάμα επικράτησε των υπόλοιπων επτά υποψηφίων, μεταξύ των οποίων ήταν ο Αιγύπτιος πρόεδρος Μοχάμεντ Μόρσι, το ζεύγος Μπιλ και Χίλαρι Κλίντον, ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Apple Τιμ Κουκ και η Μαλάλα Γιουσαφζάι, η 15χρονη Πακιστανή μαθήτρια που πυροβολήθηκε στο κεφάλι από τους Ταλιμπάν επειδή διεκδικούσε το δικαίωμα των γυναικών στην εκπαίδευση.

Το περιοδικό επέλεξε τον Ομπάμα επειδή «εξασφάλισε μια νέα πλειοψηφία, μετέτρεψε την αδυναμία σε ευκαιρία και επιδίωξε, παρά τις αντιξοότητες, να δημιουργήσει μια τελειότερη πολιτειακή ένωση».

Η αναγνώριση κάποιου ως «Προσώπου της Χρονιάς» σημαίνει ότι το περιοδικό αναγνωρίζει ότι αυτό το άτομο επηρέασε περισσότερο απ’ όλους τους υπόλοιπους τον πολιτισμό και κυριάρχησε στην ειδησεογραφία κατά τη διάρκεια του έτους. Πέρσι το Time είχε ανακηρύξει Πρόσωπο της Χρονιάς τον ανώνυμο Διαδηλωτή.

Πηγή: http://www.kathimerini.gr

21/12/2012 0 comments

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

ΗΠΑ: Ακόμα περισσότεροι Έλληνες στη Βουλή

written by George Portelli

Ακόμη ένα άτομο ελληνικής καταγωγής κέρδισε στις χθεσινές εκλογές στις Ηνωμένες Πολιτείες. Πρόκειται για τη Δημοκρατική Ντίνα Τάιτους, η οποία επιστρέφει στη Βουλή των Αντιπροσώπων μετά από διετή απουσία, εκπροσωπώντας την 1η περιφέρεια της Νεβάδα που συγκαταλέγεται και περιοχή του Λας Βέγκας.

Οι άλλοι ομογενείς που επανεκλέγονται στη Βουλή είναι ο Δημοκρατικός Τζον Σαρμπάνης από το Μέριλαντ και ο Ρεπουμπλικάνος Γκας Μπιλιράκης από την Φλόριντα, καθώς επίσης και η Δημοκρατική Νίκη Τσόνγκα από τη Μασαχουσέτη, σύζυγος του αείμνηστου γερουσιαστή και υποψηφίου για την προεδρία των ΗΠΑ, Πολ Τσόνγκα.

Τη μάχη για μια θέση στη Γερουσία, με καταγραμμένο το 92% των ψήφων, χάνει στην πολιτεία Νεβάδα η Δημοκρατική Σέλι Μπέρκλεϊ (ελληνοεβραϊκής καταγωγής από τη Θεσσαλονίκη). Η Μπέρκλεΐ, που είναι σήμερα βουλευτής, χάνει με λιγότερους από 9 χιλιάδες ψήφους και με ποσοστό μόνο 1%, κάτι που μπορεί να ανατραπεί μέχρι το τέλος. Χωρίς την εκλογή της, δεν θα υπάρχει πλέον κανένα άτομο ελληνικής καταγωγής στη Γερουσία από την αρχή της επόμενης χρονιάς, αφού η Ρεπουμπλικανή Ολυμπία Σνόου δεν έθεσε ξανά υποψηφιότητα.

Στις χθεσινές εκλογικές αναμετρήσεις δεν κατάφεραν επίσης να κερδίσουν οι ομογενείς υποψήφιοι για τη Βουλή, Τζον Αρβανίτης (Δημοκρατικός από το Νιου Τζέρσεϊ) και Τζέιμς Κάργας (Δημοκρατικός από το Τέξας).

Στη Νέα Υόρκη επανεκλέγεται η Δημοκρατική βουλευτής, Κάρολιν Μαλόνι (συμπρόεδρος του “Ελληνικού Συνδέσμου” στη Βουλή). Στη Γερουσία επανεκλέγεται ο γνωστός υπερασπιστής των ελληνικών θέσεων στην Ουάσιγκτον, Δημοκρατικός Ρόμπερτ Μενέντεζ από το Νιου Τζέρσεϊ.

Σε πολιτειακό επίπεδο, επανεκλέγονται τέσσερις ομογενείς στη Νέα Υόρκη. Συγκεκριμένα, στην πολιτειακή Γερουσία ο Δημοκρατικός Μιχάλης Γιάνναρης και ο Ρεπουμπλικάνος Ντιν Σκέλος, ενώ στην πολιτειακή Βουλή η Δημοκρατική Αραβέλλα Σιμωτά και η Ρεπουμπλικανή Νικόλ Μαλλιωτάκη.

Πηγή: http://www.real.gr

07/11/2012 0 comments

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Αμερικανικές εκλογές: Ρεκόρ και παράξενα

written by George Portelli

Γιατί Τρίτη, γιατί Νοέμβρη;

Οι εκλογές στις ΗΠΑ γίνονται πάντα Τρίτη και πάντα Νοέμβρη. Η επιλογή του μήνα έχει τις ρίζες της βαθιά πίσω στο χρόνο. Για πολλά χρόνια η Αμερική ήταν μια αγροτική κοινωνία. Οι νομοθέτες πριν ορίσουν το μήνα των εκλογών έλαβαν υπόψη τους ότι ο Νοέμβριος βόλευε τους αγρότες. Η συγκομιδή της σοδειάς είχε τελειώσει και ο καιρός δεν ήταν τόσο άσχημος, ώστε οι ψηφοφόροι να ταξιδέψουν στα εκλογικά κέντρα.

Η Τρίτη επελέγη επίσης για πρακτικούς λόγους. Συνήθως οι ψηφοφόροι ταξίδευαν Κυριακή και έτσι δεν προλάβαιναν να φτάσουν τη Δευτέρα.

Ωστόσο δεν πρόκειται για μια τυχαία Τρίτη, αλλά για τη δεύτερη Τρίτη του Νοέμβρη. Αυτό έγινε επειδή οι νομοθέτες ήθελαν να αποφευχθεί μια σύμπτωση της ημερομηνίας των εκλογών με την 1η Νοέμβρη (Haloween).

Επίσης, οι περισσότεροι έμποροι συνήθως έκλειναν τα βιβλία του προηγούμενου μήνα την 1η Νοεμβρίου και υπήρχε η ανησυχία ότι σε περίπτωση που ο μήνας δεν είχε πάει καλά, ήταν πιθανό να δείξουν την απογοήτευσή τους στην κάλπη.

Έτσι, επέλεξαν τη δεύτερη Τρίτη, ώστε ο θυμός των ψηφοφόρων να ξεθυμαίνει, μέχρι την ημέρα των εκλογών.

Πρώτες εκλογές…

Οι πρώτες επίσημες προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ έγιναν το 1789 με την Τζορτζ Ουάσινγκτον, να γίνεται ο πρώτος πρόεδρος των ΗΠΑ.

Πάντως μόνο 10 από τις 13 (τότε) Πολιτείες συμμετείχαν, καθώς η Νέα Υόρκη δεν διάλεξε εκλέκτορες και Β. Καρολίνα και Ρόουντ Άϊλαντ δεν είχαν κυρώσει το Σύνταγμα.

Ο “ηττημένος” νικητής

Τέσσερις φορές στην ιστορία των αμερικανικών εκλογών, ο υποψήφιος που κέρδισε τις περισσότερες ψήφους δεν εξελέγη πρόεδρος.

Αυτό συνέβη το 1824, το 1876, το 1888 και το 2000 (ο Μπους νίκησε τον Αλ Γκορ).

Οι 3 εκλέκτορες της Ουάσινγκτον

Στις αμερικανικές εκλογές οι υποψήφιοι πρόεδροι διεκδικούν 538 εκλέκτοες. Κάθε πολιτεία έχει αριθμό εκλεκτόρων ανάλογο με τον αριθμό των εκπροσώπων της στο Κογκρέσο και των γερουσιαστών της.

Όσο και αν φαίνεται περίεργο η Ουάσινγκτον έχει μόλις 3 εκλέκτορες, όσους δηλαδή και οι πιο μικρές σε πληθυσμό Πολιτείες.

Πρώτοι οι “Αντιμασόνοι”!

Το πρώτο κόμμα που ακολούθησε προκριματική διαδικασία για να επιλέξει τον υποψήφιο πρόεδρο και τον υποψήφιο αντιπρόεδρο, ήταν το Κόμμα των Αντιμασόνων το 1832!

Πρόκειται για μια τομή στις αμερικανικές εκλογές, καθώς η διαδικασία αυτή θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ μέχρι τις μέρες μας.

“Συγκατοίκηση” από το 1804

Πριν τη 12η αναθεώρηση του αμερικανικού Συντάγματος το 1804, ο Αμερικανός Πρόεδρος ήταν υποχρεωμένος να κυβερνήσει με τη βοήθεια του… αντιπάλου του!

Το Σύνταγμα προέβλεπε ότι όποιος υποψήφιος έβγαινε δεύτερος σε εκλέκτορες, δεν πήγαινε σπίτι του, αλλά γινόταν αντιπρόεδρος!

Με την αναθεώρηση, οι εκλέκτορες ψήφιζαν πλέον ξεχωριστά για τον πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο.

Το ρεκόρ του Ρίγκαν

Στις εκλογές του 1984 o Ρόναλντ Ρίγκαν κέρδισε τις περισσότερες ψήφους στην ιστορία των αμερικανικών εκλογών (54.455.075) κάνοντας παράλληλα ρεκόρ και στον αριθμό των εκλεκτόρων (525).

Το ρεκόρ σε ψήφους έσπασε αρχικά το 2004 ο Τζορτζ Μπους Τζούνιορ με 62 εκατ. ψήφους και στη συνέχεια ο Μπαράκ Ομπάμα (64 εκατ. ψήφους το 2008). Ωστόσο κανείς δεν εξασφάλισε όσους εκλέκτορες είχε το 1984 ο Ρίγκαν.

Τι σχέση είχαν ο 22ος και ο 24ος πρόεδρος των ΗΠΑ;

Ερώτηση που τίθεται συνήθως σε παιχνίδια γνώσεων. Τι σχέση είχε ο 22ος (1885-1889) με τον 24ο πρόεδρο (1893-1897) των ΗΠΑ, οι οποίοι είχαν το ίδιο επώνυμο. Όσο και αν φαίνεται παράξενο, πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο.

Ο Γκρόβερ Κλίβελαντ, είναι ο μόνος πρόεδρος ο οποίος έκανε μια θητεία, ηττήθηκε στις επόμενες εκλογές και 4 χρόνια αργότερα επέστρεψε στον Λευκό Οίκο!

Ο υποψήφιος που δεν εξελέγη ποτέ!

“Πάντα προσπάθεια. Πάντα αποτυχία. Δεν πειράζει. Προσπάθησε ξανά. Απότυχε ξανά. Απότυχε καλύτερα”. Ο σοσιαλιστής υποψήφιος Νόρμαν Τόμας πήρε τοις μετρητοίς τη ρήση του Σάμιουελ Μπέκετ. Ήταν έξι φορές υποψήφιος πρόεδρος και δεν εξελέγη ποτέ!

Το μεγαλύτερο ντέρμπι

Η πιο αμφίρροπη εκλογική αναμέτρηση της ιστορία, όσον αφορά τις ψήφους, ήταν αυτή του Τζον Κένεντι και του Ρίτσαρντ Νίξον.

Ο Κένεντι πήρε μόλις 0,1 % περισσότερες ψήφους από τον αντίπαλό του, ωστόσο είχε ξεκάθαρη πλειοψηφία στους εκλέκτορες (303-219).

Ο φακός αγαπάει τον… Κένεντι

Η πρώτη τηλεμαχία στην ιστορία των ΗΠΑ, έγινε στις 26 Σεπτεμβρίου 1960 με αντιπάλους τον Τζον Κένεντι και τον Ρίτσαρντ Νίξον.

Όσοι την άκουσαν από το ραδιόφωνο θεώρησαν ότι είχε κερδίσει ο Νίξον. Όσοι όμως παρακολούθησαν το ντιμπέιτ τηλεοπτικά, είδαν έναν άνετο Κένεντι και έναν ιδρωμένο Νίξον, που έδειχνε νευρικός.

Οι πολιτικές συγκρούσεις θα άλλαζαν για πάντα. μετά από αυτό το ντιμπέιτ. Μέχρι τότε υπήρχαν αντιπαραθέσεις υποψηφίων, αλλά ποτέ επισήμως και φυσικά χωρίς τηλεοπτική κάλυψη.

Οι γυναίκες που προσπάθησαν να μείνουν στην Ιστορία

Μόλις δύο γυναίκες έχουν αναδειχθεί υποψήφιες για κάποιο από τα μεγάλα κόμματα, όχι για τη θέση του προέδρου πάντως.

Η Τζεραλντίν Φεράρο, ήταν η υποψήφια αντιπρόεδρος του Δημοκρατικού κόμματος το 1984 και η Σάρα Πέιλιν ήταν υποψήφια αντιπρόεδρος των Ρεπουμπλικάνων το 2008. Και στις δύο περιπτώσεις ηττήθηκαν.

Η καταγωγή του Ομπάμα!

Ο Μπαράκ Ομπάμα και ο Τζον Μακέιν, ήταν υποψήφιοι πρόεδροι το 2008. Ο Ομπάμα κέρδισε, αντιμετωπίζοντας μάλιστα επιθέσεις λάσπης σχετικά με τον τόπο γέννησής του και τα χαρτιά του.

Το αξιοσημείωτο είναι ότι και οι δύο μονομάχοι ήταν οι πρώτοι υποψήφιοι που είχαν γεννηθεί εκτός της αμερικανικής ηπείρου.

Ο Μπαράκ Ομπάμα είχε γεννηθεί στη Χαβάη και ο Τζον Μακέιν σε ναυτική βάση των ΗΠΑ στη ζώνη του Παναμά.

Πηγή: News247.gr‏

06/11/2012 0 comments

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Η Madonna τα “μαζεύει” για τον Obama

written by Κατερίνα Μαντά

Σάλο προκάλεσε βίντεο από συναυλία της Μαντόνα στην Ουάσινγκτον, κατά τη διάρκεια της οποίας η τραγουδίστρια της ποπ αποκάλεσε τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα «μαύρο μουσουλμάνο».

«Είναι φανταστικό και απίστευτο να νομίζουμε ότι έχουμε έναν αφροαμερικανό στο Λευκό Οίκο. Έχουμε έναν μαύρο μουσουλμάνο στο Λευκό Οίκο. Σημαίνει ότι υπάρχει ελπίδα σε αυτή τη χώρα και ο Ομπάμα μάχεται για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων, οπότε στηρίξτε τον» είπε η Μαντόνα.

http://www.youtube.com/watch?v=fF4I7OOSFBw

Η ίδια απαντώντας στον σάλο που προκάλεσαν οι δηλώσεις της είπε ότι η αναφορά στη θρησκεία του Ομπάμα ήταν ένα αστείο.

«Ειρωνευόμουν στη σκηνή. Ναι, γνωρίζω ότι ο Ομπάμα δεν είναι μουσουλμάνος, παρότι γνωρίζω ότι πολλοί άνθρωποι σε αυτή τη χώρα θεωρούν ότι είναι. Και τι πειράζει αν ήταν; Το επιχείρημά μου ήταν ότι ένας καλός άνθρωπος είναι ένας καλός άνθρωπος, ανεξάρτητα σε ποιον προσεύχεται. Δεν με ενδιαφέρει η θρησκεία του Ομπάμα, ούτε πρέπει να ενδιαφέρει κανέναν άλλο στην Αμερική» είπε.

Από το 2008 που εξελέγη πρόεδρος ο Ομπάμα πολλοί αντίπαλοί του έχουν κυκλοφορήσει φήμες ότι ο πρόεδρος είναι μουσουλμάνος αλλά το κρύβει, ενώ υποστηρίζουν και ότι δεν γεννήθηκε στις ΗΠΑ.

Η Μαντόνα στηρίζει ανοιχτά τον Μπαράκ Ομπάμα σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που σε πρόσφατη συναυλία της έσκισε το μπλουζάκι της και φάνηκε ότι στη μέση της ήταν γραμμένη η λέξη Ομπάμα.

Πηγή: http://news.in.gr/

26/09/2012 0 comments

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

ΗΠΑ: Οι single γυναίκες αποφασίζουν για τον πρόεδρο

written by Κατερίνα Μαντά

Περιζήτητες έχουν γίνει οι εκατομμύρια ανύπαντρες, χωρισμένες και γενικώς… ελεύθερες γυναίκες στην Αμερική για την ψήφο τους, αφού όπως φαίνεται και τα δύο επιτελεία κρίνουν ότι η συγκεκριμένη «δεξαμενή» ψηφοφόρων, θα αποτελέσει καθοριστικό παράγοντα για την έκβαση των προεδρικών εκλογών

Το 2005 οι Αμερικανίδες χωρίς σύζυγο ξεπέρασαν το 51% του γυναικείου πληθυσμού, από 49% το 2000 και μόλις 35% το 1950. Ειδικά στις μεγάλες πόλεις τα ποσοστά των γυναικών χωρίς σύζυγο είναι πολύ υψηλά. Όσο για τις ανύπαντρες ή χωρισμένες μητέρες με ανήλικα παιδιά, σύμφωνα με στοιχεία του 2007 ξεπερνούν τα 13,7 εκατομμύρια!

[quote_left]Πολλοί πιστεύουν ότι τα αναπαραγωγικά δικαιώματα των γυναικών είναι άμεσα συνδεδεμένα με τα οικονομικά τους δικαιώματα. Αλλά μια πραγματική έκκληση προς τις ανύπαντρες ψηφοφόρους θα έπρεπε να περιλαμβάνει συγκεκριμένα ζητήματα όπως την άδεια μητρότητας με αποδοχές.[/quote_left]Σύμφωνα με τους «New York Τimes», οι ανύπαντρες γυναίκες εξακολουθούν να προτιμούν τον Ομπάμα στις δημοσκοπήσεις, αλλά όχι στον βαθμό που το έκαναν πριν 4 χρόνια. Το κακό για τους στατιστικολόγους είναι πως οι ανύπαντρες γυναίκες δεν θεωρούνται «αξιόπιστες» ψηφοφόροι, καθώς δηλώνουν σε μεγάλα ποσοστά απογοητευμένες και από τους δύο υποψηφίους, καθώς αμφότεροι δεν δείχνουν να ασχολούνται σοβαρά με κρίσιμα για αυτές ζητήματα, όπως π.χ. η άδεια μητρότητας με αποδοχές.

Οι Δημοκρατικοί προσπαθούν να κερδίσουν τις πολύτιμες ψήφους υπενθυμίζοντας ότι είναι υπέρμαχοι της ελευθερίας των αναπαραγωγικών δικαιωμάτων – και Ρεπουμπλικάνοι σαν τον Τοντ Έικιν, με τις περιβόητες δηλώσεις του περί βιασμού, το κάνουν ακόμα πιο εύκολο για αυτούς. Από την άλλη οι Ρεπουμπλικάνοι υποστηρίζουν ότι οι γυναίκες δεν ενδιαφέρονται μόνο για τα αναπαραγωγικά τους δικαιώματα και ότι θα αλλάξουν γνώμη – και παράταξη μόλις αντιληφθούν την κακή κατάσταση της οικονομίας.
Η μεγάλη αύξηση των ανύπαντρων και γενικώς γυναικών παρατηρήθηκε για πρώτη φορά στις Η.Π.Α. στις δεκαετίες του 70′ και του ’80. Ο αυξανόμενος αριθμός των διαζυγίων και η δημιουργία οικονομικών ευκαιριών για γυναίκες εκτός γάμου άλλαξαν το τοπίο με αποτέλεσμα τη δημιουργία νέων αναγκών.

Οι ανύπαντρες γυναίκες, ο αριθμός των οποίων αυξάνεται συνεχώς, αποφάσισαν να οργανωθούν σε ομάδες για τα δικαιώματα των γυναικών ζητώντας νομικές μεταρρυθμίσεις που θα επέτρεπαν σε αυτές την πρόσβαση σε οικονομικές αποδοχές από την πίστωση μέχρι τις συντάξεις.

Οι γυναίκες οργανώθηκαν και έστηναν το ένα οδόφραγμα μετά το άλλο προσπαθώντας να διεκδικήσουν βασικά δικαιώματα. Συσπειρώθηκαν σε οργανώσεις γυναικών και δημιούργησαν νέες. Η φεμινιστική «Εθνική Οργάνωση Γυναικών» δημιούργησε για παράδειγμα επιτροπές που ασχολούνταν ξεχωριστά με τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν, οι διαζευγμένες, οι χήρες και ανύπαντρες γυναίκες.

Οι οργανώσεις έδωσαν αγώνες για να πετύχουν πολύ συγκεκριμένα αιτήματα και κατάφεραν πολλές νίκες, όπως την ψήφιση του νόμου περί Ίσων Ευκαιριών Πίστωσης, άλλα άφησαν κάποιες εκκρεμότητες όπως τη μάχη για ποιοτικούς και προσιτούς παιδικούς σταθμούς.

Η οργάνωση των γυναικών σε ομάδες αποτελεί και σήμερα επιτακτική ανάγκη, εφόσον όμως δεν εκφράζονται τα ουσιαστικά ζητήματα που αφορούν τις ανύπαντρες γυναίκες στο πολιτικό σκηνικό, τα κόμματα επαναπαύονται σε ένα πολύ περιορισμένο όραμα για την ικανοποίηση των αιτημάτων τους.

Πηγή: http://neoskosmos.com

02/09/2012 0 comments

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Tom Hanks: ετοιμάζει ταινία για τη δολοφονία του Kennedy

written by Αλεξάνδρα Σκαράκη

Ο διάσημος ηθοποιός Tom Hanks, πρόκειται να είναι παραγωγός μίας νέας ταινίας με θέμα τα γεγονότα, τα οποία οδήγησαν στην δολοφονία του πρώην προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, John F. Kennedy.

Ο Hanks θα συνεργαστεί με τον παραγωγό του ‘That Thing You Do’, Gary Goetzman, με τον οποίο θα προσπαθήσουν ρίξουν φως στα όσα συνέβησαν λίγο πριν συμβεί το μοιραίο γεγονός που άλλαξε την ιστορία των ΗΠΑ, από το όπλο του Lee Harvey Oswald στις 22 Νοεμβρίου 1963, στο Τέξας.

Το project, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, θα ονομάζεται ‘Parkland’,επηρεασμένο από το ιατρικό κέντρο Parkland Memorial Hospital, από το οποίο ανακοινώθηκε ο θάνατος του JFK.

Στην ταινία θα συμμετέχουν πολλοί γνωστοί ηθοποιοί, αλλά δεν έχει ανακοινωθεί κανένα όνομα. Το σενάριο θα βασίζεται σε μαρτυρίες και θα παρακολουθήσουμε τα γεγονότα της δολοφονίας μέσα από τα μάτια ενός δημοσιογράφου, νεαρού γιατρού, του προσωπικού του πολιτικού καθώς και της συζύγου του, Jackie Kennedy.

Πηγή: www.brecorder.com

18/08/2012 0 comments

NEWS

Το προεδρικό φιλί….σε αγώνα μπάσκετ (video)

written by Κατερίνα Μαντά

To προεδρικό ζεύγος βρέθηκε το βράδυ της Δευτέρας στο φιλικό αγώνα μπάσκετ ΗΠΑ-Βραζιλίας. Στα αμερικανικά στάδια υπάρχει το «έθιμο» του Kiss Cam: Η κάμερα αιφνιδιάζει ένα ζευγάρι θεατών, προβάλλοντάς τους ζωντανά στη οθόνη του σταδίου, και το ζευγάρι πρέπει να φιληθεί.
Αυτό έλαχε και στους Ομπάμα: Όμως το ζευγάρι αρκέστηκε στο να γελάει και οι υπόλοιποι θεατές άρχισαν να διαμαρτύρονται. Χρειάστηκε να επιστρέψει για δεύτερη φορά, αργότερα, η κάμερα για να σεβαστεί ο πρόεδρος το έθιμο της Kiss Cam.

Τα δύο βίντεο, όπως ήταν αναμενόμενο, έκαναν το γύρο του Διαδικτύο.

[vsw id=”X2zgu6Nay8Y” source=”youtube” width=”425″ height=”344″ autoplay=”no”]

[vsw id=”dCS1lkGw5XI” source=”youtube” width=”425″ height=”344″ autoplay=”no”]

18/07/2012 0 comments

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Αφγανιστάν: Μία γυναίκα που “σπάει” τα ταμπού

written by Κατερίνα Μαντά

Αν σκέφτεστε «γυναίκα στο Αφγανιστάν» και αμέσως σας έρχεται στο νου μια φιγούρα με γαλάζια μπούρκα και λιγοστά περιθώρια κοινωνικών πρωτοβουλιών, ίσως κάνετε λάθος. Μια γυναίκα, η μοναδική γυναίκα πρόεδρος χωριού στη χώρα, ηγείται μιας ολόκληρης κοινότητας στο βορρά, θεωρώντας ότι καμία προκατάληψη δεν είναι εμπόδιο αν πρόκειται για το καλό των συγχωριανών της.

Η 50χρονη Ζαρίφα Καζιζαντάχ, η επικεφαλής του χωριού Νάου Αμπάντ στην επαρχία Μπαλκ του Αφγανιστάν, έχει πετύχει, από το 2006, που ηγείται της τοπικής κοινότητας, το… σχεδόν ακατόρθωτο, για τα δεδομένα της περιοχής: να φέρει, κατόπιν πολλών πιέσεων και απανωτών επαφών με τους υπευθύνους, να παρέχει ηλεκτρικό ρεύμα στο απομακρυσμένο χωριό.

Μητέρα 15 παιδιών και γιαγιά 36 εγγονιών, έφτασε μέχρι το σημείο να μετακινείται με μοτοσικλέτα, μεταμφιεσμένη σε… άντρα – φορώντας μάλιστα ψεύτικο μουστάκι -, προκειμένου να μην προκαλέσει με την, «απαγορευμένη» εικόνα της δυναμικής κι ανεξάρτητης πολιτικού.

«Πρέπει να μάθουμε να σεβόμαστε το νόμο και να μην παρανομούμε εις βάρος των συμπολιτών μας», τονίζει η Ζαρίφα που, παρά τα χρονάκια της, έχει τύχει πολλές φορές να χρειαστεί να παραφυλάξει, οπλισμένη, έξω από τη γεννήτρια παροχής ηλεκτρικού ρεύματος προκειμένου να εξασφαλίσει πως κανείς από τα παρακείμενα χωριά δεν θα έρθει να κλέψει κάτι που η ίδια πάσχισε με τοσο κόπο και προσωπικό ιδρώτα, να καταφέρει για τους συγχωριανούς της.

Μάλιστα συχνά σπεύδει να βοηθήσει τους κατοίκους του Νάου Αμπάντ, όταν αυτοί «κολλάνε» με τα αυτοκίνητα τους μέσα στο λασπωμένο ορεινό έδαφος του χωριού. Παιρνει το τρακτέρ της και γρήγορα αποδεικνύει για ποιο λόγο είναι τοσο δημοφιλής και αγαπητή μεταξύ των συγχωριανών της, πολλοί εκ των οποιων πλέον σκέφτονται να την κάνουν… ισόβια πρόεδρο του χωριού.

Πηγή: http://www.tovima.gr

04/06/2012 0 comments

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Ρωσία: Ορκίστηκε πρόεδρος ο Πούτιν για 3η φορά

written by Κατερίνα Μαντά

Πρόεδρος της Ρωσίας ορκίστηκε σήμερα ο Βλαντίμιρ Πούτιν, καταλαμβάνοντας για τρίτη, τετραετή θητεία, το συγκεκριμένο αξίωμα έχοντας στο μεσοδιάστημα αναλάβει πρωθυπουργός.

«Ορκίζομαι, ως πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, να σέβομαι τα δικαιώματα και τις ελευθερίες του λαού και του πολίτη», δήλωσε ο Πούτιν, στη διάρκεια της τελετής της ορκωμοσίας που πραγματοποιήθηκε στο Κρεμλίνο ενώπιον 3.000 προσκεκλημένων. Στη συνέχεια ανακρούσθηκε ο ρωσικός εθνικός ύμνος.

«Είμαι ευτυχής σήμερα που ο Βλαντίμιρ Πούτιν γίνεται πρόεδρος, είναι ένας άνθρωπος με πείρα και ένας ισχυρός ηγέτης», είχε δηλώσει βνωρίτερα ο απερχόμενος πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεφ.

«Θα κάνω ό,τι μπορώ για να δικαιώσω την πίστη εκατομμυρίων πολιτών μας. Θεωρώ πως αυτό είναι το νόημα ολόκληρης της ζωής μου και πως είναι υποχρέωσή μου να υπηρετώ τη μητέρα πατρίδα μου και το λαό μας», δήλωσε στη συνέχεια ο Πούτιν, σε μια σύντομη ομιλία.

«Σήμερα, μπαίνουμε σε ένα νέο στάδιο της εθνικής ανάπτυξης (…) τα ερχόμενα χρόνια θα είναι καθοριστικά για την τύχη της Ρωσίας για τις επόμενες δεκαετίες», υπογράμμισε ο νέος πρόεδρος.

Εν τω μεταξύ, η αστυνομία της Μόσχας ανακοίνωσε τη σύλληψη 120 μελών της αντιπολίτευσης που επιχειρούσαν να διαδηλώσουν κατά της ορκωμοσίας του Βλαντίμιρ Πούτιν.

«Η κατάσταση στην πόλη είναι συνολικά ήρεμη. Στο κέντρο, 120 πρόσωπα, μεταξύ των οποίων ο (αντιπολιτευόμενος ηγέτης) Μπόρις Νεμτσόφ, συνελήφθησαν επειδή προσπάθησαν να διαδηλώσουν χωρίς άδεια», αναφέρει η αστυνομία της Μόσχας σε ανακοίνωσή της.

Πηγή:naftemporiki.gr

07/05/2012 0 comments

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Fr. Hollande: Ο νέος Γάλλος Πρόεδρος αλλάζει τα δεδομένα και στην Ευρώπη

written by Κατερίνα Μαντά

Ο Φρανσουά Ολάντ είναι ο 7ος Πρόεδρος της Πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας και ήδη αναζητά συμμάχους ανάμεσα στους συντηρητικούς ηγέτες της ΕΕ.

Χωρίς τον άξονα Μέρκελ-Σαρκοζί, ο Ολάντ πιθανόν θα προσεταιριστεί τον Μάριο Μόντι (αν δεν καταφέρει να τον πάρει με το μέρος της η Γερμανίδα καγκελάριος). Ακόμα και η μπερλουσκονική δεξιά έχει εκφράσει την υποστήριξή της στον εκλεκτό των Σοσιαλιστών.

Η πρότασή του περί «συμπλήρωσης» του συμφώνου με μέτρα για την τόνωση της ανάπτυξης και της απασχόλησης θα λειτουργήσει υπέρ του.

Ο Ολάντ διατυμπανίζει ότι, εάν δεν επαναδιαπραγματευθεί το Δημοσιονομικό Σύμφωνο, η ΕΕ δεν πρόκειται να ξεφύγει από τη δίνη της ύφεσης με πολιτικές λιτότητας.

Συγκεκριμένα:

Τέσσερις ημέρες πριν τον δεύτερο γύρο των εκλογών ζήτησε από την ΕΚΤ να στηρίξει τα αδύναμα κράτη της Ευρωζώνης μέσω της χορήγησης δανείων στον μηχανισμό διάσωσης.

Τάσσεται υπέρ των ευρωομολόγων εξοργίζοντας την Μέρκελ αλλά και τους ευρωπαίους συντηρητικούς ηγέτες που κάθονται σούζα στην σιδηρά κυρία της Γερμανίας.

Υποστηρίζει το φόρο Τόμπιν επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών.

Για τη Γαλλία, ο Ολάντ καλείται να εφαρμόσει τα μέτρα -εξπρές που είχε προεκλογικά εξαγγείλει, για τις πρώτες 60 μέρες της προεδρίας του.

Τα αγαπημένα του «μότο», όπως και του Φρανσουά Μιτεράν, οι έξι εβδομάδες διακοπών και τη σύνταξη στα 60.

Ο Σοσιαλιστής υποψήφιος είχε δεσμευτεί να ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό μέχρι το 2017, επισημαίνοντας πως θα φορολογήσει με 75% εισοδήματα άνω του 1 εκατ. ευρώ ετησίως.

Επιπλέον, έχει δεσμευτεί πως θα μειώσει τους μισθούς στα υψηλά κλιμάκια της δημόσιας διοίκησης επιβάλλοντας πλαφόν ενώ ανακοίνωσε πως πρόκειται να αυξήσει τον ΦΠΑ στα είδη πολυτελείας. Σχεδιάζει, επίσης, την δημιουργία 150 χιλιάδων θέσεων εργασίας νέας γενιάς.

Οι προεκλογικές εξαγγελίες του έγιναν σε μία περίοδο που η γαλλική οικονομία ασθενεί . Οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις έχουν καθυστερήσει, οι δημόσιες δαπάνες είναι πολύ υψηλές , η εκπαίδευση, η καινοτομία , η έρευνα και ανάπτυξη ή η υποστήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων πάσχουν.

Στο επίμαχο θέμα της μετανάστευσης, προτείνει να γίνονται ετήσιες κοινοβουλευτικές συνεδρίες όπου θα καθορίζεται ο αριθμός των μεταναστών που μπορεί να ενσωματώσει η Γαλλία.

Πιαθνή κυβέρνηση

Λόγω της αναμενόμενης νίκης Ολάντ το σοσιαλιστικό κόμμα έχει ετοιμαστεί για την επόμενη μέρα. Για το αξίωμα του πρωθυπουργού κυκλοφορεί το όνομα της προέδρου του κόμματος Μαρτίν Ομπρί και του προέδρου της κοινοβουλευτικής ομάδας Ζαν Μαρκ Αιρό. Ίσως ο τελευταίος να είναι πιο πιθανός για το αξίωμα επειδή συνεργάστηκε με τον Ολάντ πολύ καλά προεκλογικά, αλλά και ως καθηγητής Γερμανικών φαίνεται ότι έχει καλές επαφές με το Βερολίνο. Πιθανός υπουργός Εξωτερικών φέρεται ο πρώην πρωθυπουργός Λοράν Φαμπιύς. Ο δημοφιλής δήμαρχος Παρισίων Μπερτράν Ντελανοέ, ενδέχεται να αναλάβει το χαρτοφυλάκιο του υπουργού Δικαιοσύνης, ενώ η επικεφαλής των Πρασίνων ΄Εβα Ζολί ίσως αναλάβει το υπουργείο Περιβάλλοντος.
Η Μαρτίν Ομπρί, δημοφιλής πολιτικός στους κόλπους του Σοσιαλιστικού Κόμματος και θυγατέρα του Ζαν Ντελόρ προαλείφεται για την πρωθυπουργία, σύμφωνα με δημοσιεύματα του γαλλικού Τύπου. Εξάλλου και ο Ολάντ έχει ιδιαίτερη αδυναμία στη γενική γραμματέα του κόμματος και άλλοτε εσωκομματική του αντίπαλος και θέλει να της ξεπληρώσει την υποστήριξη που του παρείχε σε όλη την προεκλογική εκστρατεία.

Η πρώην σύντροφος του Ολάντ και μητέρα των τεσσάρων παιδιών του, Σεγκολέν Ρουαγιάλ, θα λάβει κάποιο υπουργείο όπως και ο Πιερ Μοσκοβισί, επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας του Ολάντ, ο πρώην πρωθυπουργός της Γαλλίας, Λοράν Φαμπιούς και, ο Αρνό Μοντερμπούρ.

Οι διάδοχοι του Σαρκοζί στο UMP

Όταν ο Νικολά Σαρκοζί είχε δηλώσει ότι σε περίπτωση ήττας του την 6η Μαΐου, θα αποχωρήσει από την πολιτική, οι επίδοξοι διάδοχοί του έτριβαν τα χέρια τους.

Πρώτος και καλύτερος ο νυν πρωθυπουργός, Φρανσουά Φιγιόν και ο γενικός γραμματέας του Κόμματος, Ζαν Φρανσουά Κοπέ, να διεκδικούν την προεδρία στο κόμμα.

Στα σενάρια διαδοχής, «παίζει» επίσης και το όνομα του 67χρονου Αλέν Ζιπέ, νυν υπουργού Εξωτερικών και πρώην πρωθυπουργού του Σιράκ.

H «αρχηγική» εμφάνιση του νυν πρωθυπουργού της Γαλλίας, Φρανσουά Φιγιόν, στο πλευρό του Γάλλου προέδρου στο Τροκαντερό την Ημέρα της Πρωτομαγιάς ενίσχυσε τις φήμες ότι πιθανότατα θα είναι ο επόμενος αρχηγός στο κόμμα «Ενωση Για ένα Λαικό Κίνημα» (UMP). Ο Φιγιόν είναι στενός συνεργάτης του ένοικου των Ηλυσίων . Το 2007, ο Σαρκοζί τον είχε διορίσει πρωθυπουργό.

Ο 58χρονιος Φιγιόν , παντρεμένος με την Penelope, ουαλικής καταγωγής, είναι πατέρας πέντε παιδιών. Διετέλεσε υπουργός Εργασίας στην κυβέρνηση του Ζαν Πιερ Ραφαρέν το 2002 και πραγματοποίησε αλλαγές που προκάλεσαν μεγάλες αντιδράσεις στο νόμο για το 35ωρο και στο συνταξιοδοτικό σύστημα.

Είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στους κόλπους του κόμματος- τους τελευταίους μήνες και με βάση τις δημοσκοπήσεις, ο Σαρκοζί έτρωγε την σκόνη του. Δεν είναι τυχαίο ότι κατάφερε να συσπειρώσει την Κυριακή 29 Απριλίου -ανάμεσα στους δύο γύρους των εκλογών- το διπλάσιο αριθμό πολιτών από αυτούς που είχε ο γενικός γραμματέας του κόμματος, Ζαν Φρανσουά Κοπέ σε δική του προεκλογική συγκέντρωση.

Δεδομένου ότι Κοπέ και Φιγιόν δεν συμπαθιούνται, μάλιστα ο ένας αντιπαθεί σφόδρα τον άλλο, ο νυν πρωθυπουργός από αύριο κιόλας θα πρέπει να συνάψει «συμμαχίες» ακόμα και με «εχθρούς του».

Πηγή: protothema.gr

06/05/2012 0 comments