Το “όχι” είναι μία από τις πρώτες λέξεις που ένα μωρό θα ψελλίσει καθώς είναι μικρή και ταυτόχρονα πολύ λειτουργική λέξη γιατί υποδηλώνει μία σειρά από έννοιες: άρνηση, απαγόρευση, ενόχληση.
Το θέμα είναι ότι στην πορεία των χρόνων οι άνθρωποι ταυτίζουν το όχι με την καθολική άρνηση και τις περισσότερες φορές φοβούνται να το πουν ή έστω να το παραδεχθούν.
Σχετικές έρευνες έχουν αποδείξει ότι τα άτομα που σπάνια απαντούν όχι σε αιτήματα και ερωτήσεις έχουν υψηλότερα ποσοστά στρες και άγχους. Γιατί συμβαίνει αυτό;
Αυτό προκύπτει από μία σχεδόν εθιστική τάση συγκεκριμένης κατηγορίας ατόμων να εμφανίζονται ως συγκαταβατικοί, βολικοί και διαρκώς έτοιμοι να καλλιεργήσουν μία ωραιοποιημένη εικόνα του πάντα διαθέσιμου και υποχωρητικού. Ταυτόχρονα όμως η συνεχής κατάφαση λειτουργεί βαθμιαία ως μία ύπουλη κατάργηση των προσωπικών ορίων και επιλογών καθώς το άτομο καταλήγει μία βολική λύση στις διαφορετικές ενίοτε ανάγκες των άλλων.
Έτσι τα άτομα που αποφεύγουν να αρνηθούν σε αυτά που τους ζητούν ή τους λένε οι άλλοι, πολλές φορές καταλήγουν να αφήνουν ελάχιστο ελεύθερο χρόνο για τον εαυτό τους και τα πράγματα που οι ίδιοι θέλουν να κάνουν ενώ σε άλλες περιπτώσεις δεν διστάζουν να παραβιάσουν ακόμη και προσωπικές τους αξίες και ιδέες προκειμένου να αποφύγουν να δηλώσουν την άρνησή τους σε κάτι. Αυτό τους οδηγεί σε μία συνεχή κατάσταση πίεσης και αόρατου ελέγχου στον οποίο παραδίνονται αργά και αδιαμφισβήτητα.
Μην φοβάστε λοιπόν να πείτε όχι όταν αισθάνεστε κουρασμένοι και δεν μπορείτε να αναλάβετε ακόμη μία υποχρέωση, όχι όταν δεν θέλετε να συναναστραφείτε με συγκεκριμένα άτομα –άλλωστε στην πραγματικότητα δεν σας ενδιαφέρει η άποψή τους- όχι στην επιπλέον δουλειά τα σαββατοκύριακα τα οποία σχεδιάζατε να τα αφιερώσετε σε αυτούς που αγαπάτε, όχι σε μία επαφή που δεν είστε υποχρεωμένοι να ολοκληρώσετε επειδή απλά βγήκατε ένα ραντεβού.
ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΑΡΝΗΘΕΙΤΕ ΕΥΓΕΝΙΚΑ:
Σύμφωνα με ένα άρθρο που διαβάσαμε στην εφημερίδα Καθημερινή υπάρχουν 3 τρόποι να πείτε “όχι” με σεβασμό απέναντι στον άλλο, χωρίς να αισθανθεί άσχημα καμία από τις 2 πλευρές.
1.Όχι αλλά…: Το ‘όχι’ δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να διαπραγματευτούμε. Αν δεν μας αρέσει μια πρόταση, ο καλύτερος τρόπος να αρνηθούμε είναι να κάνουμε μια αντιπρόταση. Αν η άλλη πλευρά είναι έτοιμη να δεχθεί τους όρους μας, τότε μπορεί να κερδίσουμε κάτι από την συμφωνία. Αν πάλι όχι, μπορούμε να αρνηθούμε παραπέμποντας την πρόταση σε κάποιον άλλο. Αν πρόκειται, δηλαδή, για επαγγελματική πρόταση μπορούμε να προτείνουμε κάποιον άλλο υποψήφιο ή αν πρόκειται για μια πιο προσωπική περίσταση μπορούμε να ζητήσουμε τη βοήθεια κάποιου φίλου.
2. Όχι τώρα! Αν ο λόγος που θέλουμε να αρνηθούμε έχει να κάνει με τη συγκεκριμένη περίοδο της ζωής μας, τότε γιατί να μην πούμε ‘όχι τώρα’; Αφήνουμε έτσι μια υπόσχεση ότι μπορούμε να ξανασκεφτούμε την πρόταση αργότερα ή να κάνουμε κάτι που μας ζητήθηκε όταν θα έχουμε χρόνο.
3. Όχι, ευχαριστώ: Μερικές φορές είναι καλύτερο να λέμε απλά ‘όχι’, χωρίς να δώσουμε εξηγήσεις ή να πούμε μικρά ψέματα για να το καλύψουμε. Έχουμε δικαίωμα στα αποφάσεις μας και αυτό γίνεται περισσότερο κατανοητό όταν είμαστε ευγενικοί και δείχνουμε στους άλλους ευγνωμοσύνη. Ο τρόπος που λέμε ‘όχι’ είναι πιο σημαντικός για να αποφύγουμε τις όποιες παρεξηγήσεις.
Το αρχικό άρθρο είναι γραμμένο από την ψυχολόγο Στέλλα Καράπα.
