«Happy Birthday, Τζακ», λέει η Μαμά στον πέντε ετών πια Τζακ. Κι ο Τζακ νιώθει πια μεγάλος. Τόσο μεγάλος που νιώθει την ανάγκη να ρωτήσει μερικά πράγματα τη Μαμά. Όπως το τι συμβαίνει πραγματικά με τους «πλανήτες» που βλέπει στην τηλεόραση. Γιατί η Μαμά τον κρύβει στη Ντουλάπα όταν έρχεται στο Δωμάτιο ο ΣαταΝίκ. Ποιος είναι επιτέλους αυτός ο ΣαταΝίκ. Και κυρίως… γιατί δεν έχουν βγει ποτέ έξω από το Δωμάτιο; Μπορούν να βγούνε από αυτό για να καταφέρει να δει από κοντά τους «πλανήτες»; Οι ερωτήσεις επαναλαμβάνονται και κάποια στιγμή παίρνουν τις απαντήσεις τους. Έλα, όμως, που οι απαντήσεις γεννούν άλλες απορίες στο Τζακ. Απορίες που η Μαμά πλέον συνειδητοποιεί πως δε μπορεί απλά να τις εξηγήσει, παρά μόνο αν βγούνε έξω από το Δωμάτιο.
Το «Δωμάτιο» είναι ένα βιβλίο που κάθε σελίδα του είναι ένας φόρος τιμής στη μητρότητα. Κι αυτό που το κάνει τόσο ελκυστικό είναι το γεγονός πως η αφήγηση γίνεται από τον ίδιο τον πεντάχρονο Τζακ. Ακριβώς! Φέρτε στο μυαλό σας ένα παιδάκι κοντά σ’ αυτήν την ηλικία ν’ αφηγείται μία ιστορία, μία οποιαδήποτε ιστορία. Με μία γλώσσα απλοϊκή, χωρίς τη χρήση λέξεων – σιδηρόδρομων για το στοματάκι του, αλλά με ζωντάνια και πάθος κατά την αφήγηση. Έτσι ακριβώς λέει κι ο Τζακ την ιστορία της δική του και της Μαμάς του. Κι αυτό το στοιχείο του βιβλίου είναι που κρατάει σ’ εγρήγορση τον αναγνώστη, που του δημιουργεί πρωτόγνωρα έντονα συναισθήματα και που κάνει τις εικόνες πιο «ζωντανές» μπροστά στα μάτια του.
Emma Donoghue
Το «Δωμάτιο» βραβεύτηκε το 2010 με το Βραβείο Rogers Writer’s Trust, ενώ επίσης έφτασε ως φιναλίστ στα Βραβεία Booker και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.
