Ο Μάρτιος κλείνει μέσα του δύο υπέροχα δώρα για όλους μας! Δύο συνεχόμενα τριήμερα, για να ξεκουραστούμε, να δούμε τους δικούς μας ανθρώπους και να ξεκινήσει η εβδομάδα μας πιο γλυκά!
Η Καθαρά Δευτέρα μας δίνει τη δυνατότητα να θυμηθούμε λίγο την παράδοσή μας, να διασκεδάσουμε μακριά από τις αρνητικές σκέψεις, να γευτούμε τις ελληνικές γεύσεις και γύρω από ένα τραπέζι να ξαναβρούμε τους ανθρώπους μας.
Αλήθεια πόσοι μπορούμε να είμαστε μαζί με τους ανθρώπους μας αυτές τις ημέρες; Πόσοι ελπίζουν ότι θα καταφέρουν να βρεθούν με το αγαπημένο τους πρόσωπο που βρίσκεται μακριά; Είναι αλήθεια δύσκολο να βιώνεις έναν έρωτα σε απόσταση ή κρύβει μια μαγεία όπου η απόσταση τελικά “αναπτερώνει” το συναίσθημα;
Οι περισσότεροι από εμάς δίνουμε λίγες ελπίδες σε έρωτες και σχέσεις που ανάμεσα τους μπαίνουν τα χιλιόμετρα. Ο πρώτος χωρισμός είναι ο… αποχωρισμός. Όταν πρέπει να αφήσεις τον άλλον και να γυρίσεις στην αφετηρία σου, σε μια διαφορετική πόλη ή χώρα όπου σπουδάζεις ή δουλεύεις.
Οι πρώτες ημέρες κυλούν ήρεμα, με τη γλυκιά γεύση των ωρών που περάσατε μαζί. Όσο όμως ο χρόνος περνά, το ζευγάρι έρχεται αντιμέτωπο με τον πρώτο αντίπαλο: αυτό το σκληρό συναίσθημα της αγωνίας: τι κάνει τώρα, που βρίσκεται, με ποιους είναι, που διασκεδάζει, γιατί δεν απαντά στο τηλέφωνο… τότε η σκέψη γιγαντώνεται και πλάθει ατελείωτα σενάρια, ψεύτικες – θολές εικόνες στο μυαλό που είναι ικανές να οδηγήσουν σε οργή και ξέσπασμα χωρίς κανένα λόγο. Το αίσθημα της ανασφάλειας- μα πάνω από όλα η ζήλια – είναι τα στοιχεία που παίρνουν σάρκα και οστά, και σαν «ξωτικά» επιδίδονται σε έναν τρελό χορό μέσα στο μυαλό μας.
Καθώς οι ημέρες που το ζευγάρι βρίσκεται μακριά γίνονται ολοένα και περισσότερες, μεγαλώνει και το κενό που κάποιος αισθάνεται: κενό συναισθηματικό, κενό σεξουαλικό, κενό συντροφικό… Κενό και μοναξιά, όταν όλοι οι φίλοι βγαίνουν ζευγάρια, όταν μιλούν για ερωτικά βράδια, όταν κανονίζουν μικρές αποδράσεις… πόση μοναξιά!
Όταν ο άνθρωπος που ποθούμε βρίσκεται μακριά, κάθε τι μικρό μεγαλοποιείται και πολύ συχνά εμφανίζεται το “φάντασμα” του τρίτου προσώπου. Σίγουρα το πάθος εκτινάσσεται σε κάθε συνάντηση, πολλές φορές όμως, ανάμεσα στο ζευγάρι «χώνονται» τα απωθημένα, όσα θέλουν να πουν και δεν λέγονται από το τηλέφωνο: «γιατί δεν σήκωσες το τηλέφωνο τότε», «γιατί δεν μου είπες ότι θα έβγαινες», «γιατί δεν με πήρες», «γιατί μου το έκρυψες» γιατί, γιατί, γιατί… Ξεσπάσματα που οδηγούν στον χωρισμό.
Ωστόσο, υπάρχουν έρωτες που διαψεύδουν τη συνήθη κατάληξη και αντέχουν κόντρα στις προβλέψεις. Είναι οι σχέσεις που καταφέρνουν να ξεπεράσουν όλα αυτά τα εμπόδια, σχέσεις ώριμες που έχουν προλάβει και έχουν δέσει οι δύο ψυχές.
Σχέσεις που θα αντέξουν στα δύσκολα, σχέσεις που δεν στέκονται στα απλά και καθημερινά, αλλά αναζητούν την ουσία. Σύντροφοι που βρίσκουν το θετικό μέσα στις δύσκολες καταστάσεις, που δεν καθοδηγούνται μόνο από το πάθος και δεν επιτρέπουν στη ζήλια και στις σκέψεις να “εισβάλλουν” στη ζωή τους.
Η απόσταση αποκτά θετικό ρόλο καθώς δίνει το χώρο και τον χρόνο στο ζευγάρι να καταλάβει ότι θέλει να είναι μαζί.
Πως καταφέρνεις όμως να νικήσεις τα συναισθηματικά φορτία; Η απόσταση μηδενίζεται όταν ανάμεσα στο ζευγάρι υπάρχει ειλικρίνεια. Όταν το ζευγάρι «δουλέψει» πάνω στη σχέση, όταν ασχοληθεί και με τα «μικρά» πριν προλάβουν να πάρουν μεγάλες διαστάσεις, όταν λειτουργεί στην καθημερινότητα όπως αν ήταν στην ίδια πόλη, στο ίδιο σπίτι.
Μοιραστείτε όσα σας απασχολούν, ζητήστε συμβουλές, κρατήστε τη συχνή επικοινωνία, αναγνωρίστε από πριν τα σημάδια που μπορεί να καταστρέψουν τη σχέση σας και λειτουργήστε προληπτικά. Εκφράστε τα συναισθήματα σας με λόγια, αφού δεν μπορείτε να τα εκφράσετε με τα αγγίγματα, καθησυχάστε το σύντροφο σας σε κάθε του αγωνία. Μηδενίστε την απόσταση με ένα γλυκό… “Μου λείπεις”!
Σας ευχαριστώ για όλα τα μηνύματα που λαμβάνω από εσάς ! Συνεχίστε να μου στέλνετε στο [email protected]
