Tag:

Χριστιάννα Τζέικου

Πόσες φορές έχουμε ακούσει τα τραγούδια της; Αμέτρητες…..Πόσοι όμως από εμάς γνωρίζαμε την ιστορία της; Ελάχιστοι…Μια καλή ευκαιρία για να την μάθετε και να απολαύσετε τα τραγούδια της – μέσα από την εκπληκτική φωνή της Ελεωνόρας Ζουγανέλη- είναι να επισκεφθείτε το μικρό Rex!
Η ιστορία της Εdith Piaf, η οποία σφράγισε με την μοναδική φωνή της το γαλλικό αλλά και το παγκόσμιο μουσικό στερέωμα του 20ου αιώνα. Στη σκηνή του Εθνικού, ζωντανεύουν όλα εκείνα τα γεγονότα που έζησε η Γαλλίδα τραγουδίστρια. Έρωτες, πάθη και όλα εκείνα τα διάσημα πρόσωπα που συνδέθηκαν μαζί της.
Αναμφίβολα το αίσθημα που σου προκαλεί η παράσταση είναι νοσταλγία και συγκίνηση. Το σκηνικό παραπέμπει στα μιούζικ χολ της τότε εποχής στο Παρίσι, στην Ευρώπη και στην Αμερική. Το στρογγυλό βαγονέτο στο κέντρο της σκηνής του Εθνικού, βοηθούσε στη ροή του έργου, αφού έδειχνε με αυτόν τον τρόπο το πέρασμα των χρόνων της πολυτάραχης ζωής της Πιαφ. Προσωπικά συγκλονίστηκα με την υποκριτική ερμηνεία της Ελεωνόρας Ζουγανέλη, ενώ δεν είχα απολύτως καμία αμφιβολία για την εξαιρετική ερμηνεία της στα τραγούδια της Πιαφ. Η ορχήστρα βρισκόταν επάνω στην σκηνή, ενώ το σκηνικό ήταν απλό και συνάμα αφαιρετικό. Ακόμη κι αν δεν έχετε πάει ποτέ στο Παρίσι θα νιώσετε λίγη απ’τη μαγεία του, μέσα από τα τραγούδια της Edith, όπως το Padam Padam, καθώς και το Non, je ne regrette rien.. .

Λίγα λόγια για το “ΜΙΚΡΟ ΣΠΟΥΡΓΙΤΙ”

Η Εντίθ, γεννήθηκε το 1915 στο Παρίσι και πέθανε σε ηλικία 48 ετών στην Κυανή Ακτή της Γαλλίας. Αποτέλεσε την πιο σημαντική παρουσία στη γαλλική σκηνή των βαριετέ. Ο πατέρας της ήταν ακροβάτης και η μητέρα της λυρική τραγουδίστρια. Το μικρό σπουργίτι, όπως χαρακτηρίστηκε από τον Λουίς Λεπλέ (διευθυντής του πιο κομψού καμπαρέ στα Ηλίσια Πεδία), τραγουδούσε στην αρχή στους δρόμους του Παρισιού. Κατά την διάρκεια του Β’παγκοσμίου πολέμου και τη γερμανική κατοχή, δίνει συναυλίες για αιχμαλώτους πολέμου.
Εισάγει πλαστές άδειες εργασίας στα κέντρα κράτησης αιχμαλώτων και βοηθάει πολλούς Γάλλους φαντάρους να δραπετεύσουν . Στα τέλη του 1945, γράφει μόνη της την τεράστια επιτυχία της La vie en rose, που στην αρχή περνά απαρατήρητη. Καθ’ όλη την καριέρα της γράφει περίπου 80 τραγούδια. Γνωρίζει μεγάλες δόξες και στη Νέα Υόρκη, όπου ερωτεύεται τον βασιλιά του μποξ, Μερσέλ Σερντάν και ζουν ένα από τα πιο φημισμένα ρομάντζα της εποχής. Ο ξαφνικός θάνατος του Σερντάν σε αεροπορικό δυστύχημα, το 1949, βυθίζει την Πιάφ σε κατάθλιψη.

Το 1951 έχει δύο σοβαρά τροχαία, ενώ μετά το δεύτερο οι γιατροί της δίνουν για καιρό μορφίνη, στην οποία εθίζεται. Η Πιάφ την ανακατεύει μαζί με αλκοόλ, χειροτερεύοντας έτσι την ήδη κακή κατάσταση της υγείας της. Σε ένα κονσέρτο στη Στοκχόλμη, στα τέλη της δεκαετίας του 1950, καταρρέει επάνω στη σκηνή και η διάγνωση των γιατρών είναι ανίατος καρκίνος . Η Πιάφ δεν πτοείται και συνεχίζει να εμφανίζεται κάνοντας περιοδείες όπως και πριν, συνοδευόμενη όμως από μια νοσοκόμα που της χορηγεί μορφίνη για τους πόνους. Το καλοκαίρι του 1961, γνωρίζει τον κατά πολύ νεότερό της, τελευταίο της έρωτα, τον Έλληνα Θεοφάνη Λαμπουκά, που τον βαπτίζει «Τεό Σαγαπό» και τον παντρεύεται τον Οκτώβριο του 1962 (στα 46 της εκείνη και 26 εκείνος). Εκείνο το καλοκαίρι παίρνει επίσης το πρώτο βραβείο της Ακαδημίας Charles Cros για το σύνολο της καριέρας της. Η Εντίθ Πιάφ σβήνει την ίδια μέρα με τον φίλο της Ζαν Κοκτώ στις 10 Οκτωβρίου 1963, από κίρρωση.Ο τάφος της βρίσκεται στο παρισινό Κοιμητήριο Père Lachaise.

* Η παράσταση έκανε πρεμιέρα στις 28 Φεβρουαρίου. Παίζεται στη σκηνή του Εθνικού “Μαρίκα Κοτοπούλη” κάθε Τετάρτη , Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 20.30 και κάθε Κυριακή στις 19.30.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Μετάφραση:Αντώνης Γαλέος
Σκηνοθεσία-Απόδοση – Διασκευή: Πέτρος Ζούλιας
Σκηνικά-κοστούμια: Αναστασία Αρσένη

ΠΑΙΖΟΥΝ:
Ελεωνόρα Ζουγανέλη, Μυρτώ Αλικάκη, Ευγενία Δημητροπούλου, Χρήστος Στέργιογλου, Δημήτρης Αλεξανδρής, Κωσταντίνα Τάκαλου, Νίκος Μαγδαληνός, Σπύρος Μπιμπίλας, Κωσταντίνος Γιαννακόπουλος, Δημήτρης Καραμπέτσης, Μαρίνος Δεσύλλας, Δήμητρα Σιγάλα, Τάσος Πυργιέρης, Αντώνης Χαντζής, Στέφανος Μουαγκιέ, Γιάννης Αθητάκης, Αλέξανδρος Μπαλαμώτης, Γεωργία Μητροπούλου, Μιχάλης Λεβεντογιάννης

ΟΡΧΗΣΤΡΑ
Πιάνο: Θοδωρής Οικονόμου
Balan: Κώστας Ράπτης
Βιολί :Διονύσης Βερβιτσιώτης
Κοντραμπάσο :Παρασκευάς Κίτσος
Drams / Κρουστά: Γιάννης Αγγελόπουλος
Ακουστική κιθάρα / Μαντολίνο: Νίκος Πασσαλίδης

Περισσότερες πληροφορίες για τη Χριστιάνα Τζέϊκου, μπορείτε να διαβάσετε εδώ

15/03/2015 0 comment

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

Beauty tip by Fairynails! από την Χρ. Τζέικου

written by The K-magazine

Η επίσκεψή μου στα Fairynails, της Νέας Σμύρνης, αποτέλεσε μια αρκετά χαλαρωτική εμπειρία μετά από μια κουραστική μέρα, γεμάτη τρέξιμο και άγχος. Μπορεί ο συγκεκριμένος χώρος να φαίνεται μικρός αλλά κάνουν θαύματα! Τα κορίτσια ήταν πρόθυμα να εξυπηρετήσουν καθώς και να προτείνουν χρώματα και ιδέες ανάλογα με το τί ζητούσε η κάθε πελάτισσα ξεχωριστά.

Η υπεύθυνη του καταστήματος, Βασιλική, μετά από την περιποίηση των χεριών μου, μου έδωσε ένα beauty tip για ενυδάτωση.

Beauty tip:
Για επιπλέον ενυδάτωση στα επινύχια των χεριών μας, καλό θα ήταν να χρησιμοποιούμε σε καθημερινή βάση και ειδικά το βράδυ ένα λάδι ενυδάτωσης. Βοηθάει πολύ στα πετσάκια!(Μπορείτε να το προμηθευθείτε από τα καταστήματα Fairynails).

Ποια είναι η τάση στα χρώματα;
Ο χειμώνας ακόμη καλά κρατεί, γι’αυτό προτιμούμε σκούρα χρώματα για μανικιούρ-πεντικιούρ ή ημιμόνιμο, στις αποχρώσεις του βαθύ βυσσινί.

Κάπου εδώ να σημειώσω ότι τα καταστήματα Fairynails χρησιμοποιούν τα βερνίκια της Εssie.!
Kαι μην ξεχνάτε κάθε φορά που κάνετε μανικιούρ να χρησιμοποιείτε βάση για να μην κιτρινίζει η επιφάνεια των νυχιών!!!

Fairynails Νέας Σμύρνης
Διεύθυνση: Μαγκριώτου 4
Ωράριο Λειτουργίας: Τρίτη-Πέμπτη- Παρασκευή: 10.00-20.00, Tετάρτη- Σάββατο: 10.00-18.00
Τηλ.: 2112104671 και 6947826789
facebook.com/Fairynails.NeaSmyrni

26/02/2015 0 comment

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd: “Aν…”, από την Χριστιάννα Τζέικου

written by The K-magazine

Αυτή την ταινία την έχω δει ήδη τρεις φορές και δεν βαριέμαι να την βλέπω. Με βάζει πάντα σε σκέψεις και αναρωτιέμαι, αν είχα πάρει άλλες αποφάσεις στη ζωή μου, θα έκανα πάλι αυτό που αγαπάω ή όχι; Είμαι από τα άτομα που πιστεύουν στο πεπρωμένο και επιπλέον είμαι οπαδός της φράσης “όλα γίνονται για κάποιο λόγο”… Είναι όμως όλα θέμα πεπρωμένου ή επιλογών; Ποιος κινεί τα νήματα τελικά στη ζωή μας; Ας αφήσουμε τις φιλοσοφίες και ας περάσουμε στην ταινία, η οποία προβλήθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα τον Νοέμβριο του 2012 και απέσπασε πολύ καλές κριτικές τόσο από κριτικούς όσο και από το κοινό. Μιλάω φυσικά για το “Αν..” σε σκηνοθεσία του Χριστόφορου Παπακαλιάτη. Είναι μια δραματική ταινία, η οποία θίγει θέματα της καθημερινότητας όπως είναι οι ανθρώπινες σχέσεις, η απώλεια, η οικονομία, η ανεργία. Ταλαντεύεται ανάμεσα στη σύγχρονη Αθήνα των ΜΑΤ και στην παλιά Αθήνα όπως την γνωρίσαμε μέσα από τα σοκάκια της Πλάκας και της ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου.

Υπόθεση: Αθήνα, Ελλάδα. Βρισκόμαστε στο απόγειο της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα. Ο Δημήτρης είναι ένας ανεξάρτητος άνδρας, ζώντας μια ήρεμη και φυσιολογική ζωή.Όταν έρθει όμως η στιγμή η επιλογή του θα τα αλλάξει όλα. Η “συγκάτοικός” του, ένα γερμανικό ποιμενικό λυκόσκυλο, η Μοναξιά, ζητάει απ’το αφεντικό της ένα βράδυ να βγει βόλτα.Ο Δημήτρης, προσπαθεί να της αλλάξει γνώμη, όμως εκείνη επιμένει. Είναι η στιγμή που εκείνος πρέπει να πάρει μια απόφαση. Αν ο Δημήτρης βγει έξω θα γνωρίσει την Χριστίνα, τον έρωτα της ζωής του. Αν μείνει μέσα δεν θα τη γνωρίσει. Υπάρχει αληθινή αγάπη; Πώς η οικονομική κρίση επηρεάζει τα ζευγάρια και πόσο τα καταστρέφει; Πρόκειται για μια ιστορία με δύο διαφορετικές εκδοχές.

Δύο από τις αγαπημένες μου σκηνές στο έργο; Εκείνη με την αλλαγή των εποχών ενώ περπατούσε η Χριστίνα και ο Δημήτρης στην Πλάκα, καθώς και η σκηνή που πεθαίνει η Μοναξιά. Η συγκεκριμένη ταινία σε κάνει να νοσταλγείς στιγμές που έζησες και δεν μπορείς να της ξεχάσεις, καθώς και στιγμές που ίσως να ζούσες αν είχες πάρει άλλες αποφάσεις…

Παίζουν: Χριστόφορος Παπακαλιάτης, Μαρίνα Καλογήρου, Γιώργος Κωνσταντίνου, Μάρω Κοντού, Θέμις Μπαζάκα, Μαρία Σολωμού, Φάνης Μουρατίδης, Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, Τάκης Σπυριδάκης, Τάσος Ιορδανίδης, Ακύλλας Καραζήσης.

Λίγα λόγια για τον σκηνοθέτη:
O Χριστόφορος Παπακαλιάτης είναι ηθοποιός, σκηνοθέτης και συγγραφέας, ενώ άρχισε να παίζει στην τηλεόραση από τα 16 του. Έπαιξε στις σειρές : “Οι φρουροί της Αχαϊας”, “Οι Απαράδεκτοι”, “ Ντόλτσε Βίτα”, “Αναστασία”, “Βαμμένος ήλιος”, “Δέκα Μικροί Μήτσοι”, “ Άγγιγμα ψυχής”, “Ανατομία ενός εγκλήματος”. Από το 1999, γράφει, πρωταγωνιστεί και κάνει τη μουσική επιμέλεια σε δραματικές σειρές, εκ των οποίων σκηνοθετεί και κάποιες. Ως μεγαλύτερη επιτυχία του θεωρείται η σειρά “ Κλείσε τα μάτια”. Το 2007 ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης πρωταγωνίστησε με την Πέμυ Ζούνη στο θεατρικό έργο του Ζαν Κοκτώ “Ανθρώπινες φωνές” που ανέβηκε στο θέατρο “Χορν” σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή. Άλλες θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έπαιξε είναι: “Τι είδε το χρυσόψαρο”, “Μικρά εγκλήματα μεταξύ φίλων” και “Τρομεροί γονείς”. Το 2005 κυκλοφόρησε το βιβλίο που έγραψε με τη Χριστίνα Μπρέμπου “Δυο μέρες μόνο” του οποίου συνέχεια αποτελεί η τηλεοπτική σειρά. To 2009 άρχισε τη νέα του τηλεοπτική δουλειά με τίτλο “4” που πραγματεύεται την ιστορία 4 αδελφών μετά την ξαφνική αυτοκτονία του πατέρα τους.

Περισσότερες πληροφορίες για τη Χριστιάνα Τζέϊκου, μπορείτε να διαβάσετε εδώ

17/02/2015 0 comment

ΘΕΑΤΡΟ

Πρόταση για θέατρο: The Irish Bastard στη Fabrica, από τη Χρ. Τζέικου

written by The K-magazine

Στον τεχνοχώρο Fabrica στο Γκάζι , κάθε Κυριακή παίζεται η παράσταση The Irish Bastard (Ο νόθος Ιρλανδός) , από την ομάδα Start (απαρτιζόμενη από μαθητές και αποφοίτους της δραματικής σχολής του Ιάσμου) , και πρόκειται για μια κωμωδία με μπόλικο άρωμα από Πειραιά και Ιρλανδία.

Υπόθεση:

Μία πενταμελής οικογένεια, κατά τη διάρκεια της Μεγάλης εβδομάδας , φιλοξενεί έναν παθιασμένο Ιρλανδό στο σπίτι της. H Λίτσα και ο Σταύρος ,είναι ένα καθημερινό Ελληνικό ζευγάρι , το οποίο περιμένει να γυρίσει ο νεαρός γιος τους Αντώνης από το Λονδίνο, όπου εκεί σπούδαζε τόσο καιρό. Ο Αντώνης, γυρνώντας στο σπίτι του φέρνει μαζί του τον Ιρλανδό φίλο του Πάντι Ο΄Λίρι , για να περάσουν μαζί τις διακοπές του Πάσχα. Όλη η οικογένεια σύσωμη προσπαθεί να ξεφορτωθεί την ενοχλητική παρουσία του Ιρλανδού, και ιδιαίτερα η τρελαμένη γαυρίνα Ντενίζ ( κόρη ) καθώς και η ρατσίστρια γιαγιά ( μητέρα του Σταύρου). Ωστόσο ο Πάντι ήρθε για να μείνει! Ο νεαρός Ιρλανδός θα τους κάνει άνω κάτω αφού εκτός από την αγάπη που τρέφει για τα τραγούδια της πατρίδας του και το ποτό, φέρνει μαζί του και ένα οικογενειακό μυστικό που κάνει τα πράγματα ακόμη πιο περίπλοκα.

Και ας πάρουμε τους χαρακτήρες από την αρχή… Ο Σταύρος είναι ένας κλασικός Έλληνας οικογενειάρχης , ο οποίος όπως φαίνεται κρύβει τόσα χρόνια καλά κρυμμένο ένα μυστικό, το οποίο δεν το γνωρίζει ούτε η ίδια του η γυναίκα. Η Λίτσα , αποτελεί το παραδοσιακό πρότυπο Ελληνίδας μάνας, υπερπροστατευτική με τα παιδιά της , ενώ όπως βλέπουμε στο έργο προσπαθεί να τα προλαβαίνει όλα και να είναι τέλεια στις αρμοδιότητες που έχει μια μάνα και συνάμα γυναίκα.Την πιο κωμική φιγούρα του έργου την αποτελεί η Γιαγιά, αρκετά θρησκόληπτη, έχοντας έντονες πολιτικές απόψεις ενώ δεν τρέφει ιδιαίτερη συμπάθεια για τους μετανάστες.

Ο Αντώνης και η Ντενίζ , είναι τα δύο παιδιά της οικογένειας , τα οποία δεν θα λέγαμε πως ταιριάζουν και πολύ μεταξύ τους, αφού ο ένας αποτελεί τον συνηθισμένο χαρακτήρα ενός νέου που δεν πάλεψε και πολύ για τα αγαθά του με σπουδές στην Αγγλία, ενώ η άλλη είναι ένα αγοροκόριτσο κολλημένο με την μία και μοναδική ομάδα του Πειραιά, τον Ολυμπιακό. Όσο για τον Πάντι , πρόκειται για έναν χαρούμενο , και λιγάκι τρελό θα λέγαμε Ιρλανδό , ο οποίος αγαπάει τις μπύρες και το τραγούδι, ενώ στο τέλος θα ανατραπεί ολόκληρη η ζωή του.

Είναι μια κωμωδία με νέους ηθοποιούς , που αξίζει να την δείτε!

Στο τέλος της παράστασης μπορείτε να πάτε για ένα ποτάκι στον επάνω χώρο!

Παίζουν :
Έφη Θεοφανίδου, Ντενίζ Κούτση , Αντώνης Σαριγιάννης , Στράτος Σαριγιάννης. Γιώργος Χατζηκυριάκος και στο ρόλο της γιαγιάς ο Μάριος Σάκκας.

Σκηνοθεσία – κείμενο: Γιώργος Χατζηκυριάκος

Τεχνοχώρος Fabrica Athens
Μεγάλου Αλεξάνδρου 125 & Ευρυμέδοντος, Γκάζι (Μετρό Κεραμεικός)
Τηλ. Επικοινωνίας: 210-3411651 – 6977352501 Κάθε Κυριακή στις 20.30 Διάρκεια: 90 λεπτά Ενδεικτική τιμή: 7€

Περισσότερες πληροφορίες για τη Χριστιάνα Τζέϊκου, μπορείτε να διαβάσετε εδώ

31/01/2015 0 comment

ΘΕΑΤΡΟ

Πρόταση για θέατρο: “Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα Φον Καντ”, από τη Χρ. Τζέικου

written by The K-magazine

Την Παρασκευή που μας πέρασε, πήγα να δω στην σκηνή “Κατίνα Παξινού” του Εθνικού θεάτρου, “Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα φον Καντ” , σε σκηνοθεσία Άντζελας Μπρούσκου.
Η συγκεκριμένη παράσταση μιλάει για τον ανεκπλήρωτο έρωτα… σου δημιουργεί αναμνήσεις, καταστάσεις απ’τις οποίες θες να απεγκλωβιστείς ή ακόμη και να χαθείς μέσα στην δίνη τους…Ομολογώ πως την ταινία δεν την έχω δει ακόμη αλλά η παράσταση μου δημιούργησε θετικά συναισθήματα. Το σκηνικό άκρως ρεαλιστικό, ενώ δεν κρύβω πως θα ήθελα στο σπίτι μου κάπου να υπάρχει χώρος για μια τόσο τεράστια γκαρνταρόμπα, η οποία στην προκειμένη περίπτωση είχε τη λειτουργία εισόδου και εξόδου αντίστοιχα. Ένα τεράστιο υπέρδιπλο κρεβάτι στη μέση της σκηνής, στα δεξιά το σχεδιαστήριο της Πέτρα, ενώ απ’την αριστερή πλευρά υπήρχε ένα μπαρ με ποτά και ένας ολόσωμος καθρέφτης.Το έργο επενδύεται από τρία μουσικά κομμάτια της Nalyssa Green , τα οποία θυμίζουν μουσική πασαρέλας.

Αρκετά μοντέρνα παράσταση θα λέγαμε για τα δεδομένα του Εθνικού. Όσο για τις ερμηνείες; Συγκλονιστικά ερωτεύσιμος ο ρόλος της γραμματέως Μαρλένε ( Παρθενόπη Μπουζούρη), η οποία καθ’όλη τη διάρκεια του έργου δεν μίλησε ούτε μια στιγμή , παρά μόνο στο τέλος του έργου βγάζοντας απλά ένα ατελείωτο ειρωνικό γέλιο. Στον ρόλο της Πέτρα φον Καντ (Καρυοφυλλιά Καραμπέτη) βλέπουμε μια καταξιωμένη γυναίκα στο επάγγελμά της, η οποία όμως επενδύει τα πάντα σε μία σχέση που δεν έχει μέλλον. Η Κάριν (Γιούλικα Σκαφιδά), όπως φαίνεται στη συνέχεια του έργου παίρνει το πάνω χέρι σε αυτή την ερωτική και συνάμα άνιση σχέση. Το έργο είναι καθαρά πολιτικό, σχολιάζει τους κανόνες εξουσίας και συμφέροντος – άρα στην προκειμένη περίπτωση είναι άκρως επίκαιρο- που διέπουν την κοινωνία, ενώ θίγει θέματα σεξουαλικού προσανατολισμού.

Υπόθεση:
Η Πέτρα φον Καντ, καταξιωμένη σχεδιάστρια μόδας, πρόσφατα χωρισμένη από τον άντρα της, μετά από μια άτυχη συμβίωση, ερωτεύεται την Κάριν, ένα νέο κορίτσι, που εκτός από ερωμένη γίνεται και μοντέλο της. Η Πέτρα, εγκαταλείποντας τους πάντες γύρω της, επενδύει απόλυτα σε μια άνιση σχέση, καθώς η κοπέλα δεν μοιράζεται τα ίδια συναισθήματα με εκείνη. Έτσι, αφού ξεκινήσει μια επιτυχημένη καριέρα, η Κάριν δεν θα αργήσει να εγκαταλείψει την Πέτρα και να επιστρέψει στον άντρα της. Για την Πέτρα φον Καντ το σοκ είναι ισχυρό. Όμως η εμπειρία αυτή θα της δώσει την ευκαιρία να αναθεωρήσει τις αντιλήψεις της για την αγάπη και για τους ανθρώπους που την περιβάλλουν. Και μάλιστα ένας από αυτούς είναι η Μαρλένε.

Λίγα λόγια για την σκηνοθέτιδα:
Η Άντζελα Μπρούσκου γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν». Ως ηθοποιός και περφόρμερ συνεργάστηκε με τα Θέατρα: Τέχνης, Άττις, Θέατρο του Νότου και Εθνικό, τους σκηνοθέτες: Μιχαήλ Μαρμαρινό, Θόδωρο Τερζόπουλο, Μίρκα Γεμεντζάκη,Ρούλα Πατεράκη, Γιάννη Χουβαρδά, και τους χορογράφους: Μαίρη Τσούτη (Χοροθέατρο Ανάλια) και Δημήτρη Παπαϊωάννου. Έχει ασχοληθεί με την έρευνα πάνω στη μέθοδο και την τεχνική του ηθοποιού με βασικό άξονα την αρχαία τραγωδία, ως δασκάλα, ηθοποιός και σκηνοθέτις.

Το 1993, ίδρυσε το «Θέατρο Δωματίου» με την Παρθενόπη Μπουζούρη (καθώς και το ομώνυμο studio υποκριτικής) με το οποίο έχει παρουσιάσει, σε δική της σκηνοθεσία, τα έργα: Μισάνθρωπος του Μολιέρου (1994), Οι Υπηρέτριες του Ζαν Ζενέ (1995), Δεσποινίς Τζούλια του Αύγουστου Στρίντμπεργκ (1997), Μήδεια του Ευριπίδη (1999), Ναι της Μαργαρίτας Καραπάνου (2001), Βόυτσεκ του Γκέοργκ Μπύχνερ (2002), Ήρθε η ώρα – Τομή του Τόμας Όστερμαϊερ (2004), Περιμένοντας τον Γκοντό (κάτι για την πείνα…) με αφορμή το γνωστό έργο του Σάμουελ Μπέκετ (2005), Ηλέκτρα του Σοφοκλή (2006, Φεστιβάλ Αθηνών), Blasted της Σάρα Κέην (2007), Λεωφορείο ο Πόθος του Τεννεσσί Ουίλλιαμς (2008), Αγαμέμνων του Αισχύλου (2008, Φεστιβάλ Επιδαύρου), Reality (2009, σε δική της σύλληψη και δραματουργία). Το καλοκαίρι του 2009 ανέβασε το Αλεξανδρινό Κουαρτέτο του Λώρενς Ντάρελ στο Φεστιβάλ Φιλίππων για ν’ ακολουθήσουν συνεργασίες με το Απλό Θέατρο του Αντώνη Αντύπα (Δεσποινίς Μαργαρίτα του Ρομπέρτο Ατάυντε) και το Από Μηχανής Θέατρο (Τζάκυ της Ελφρίντε Γέλινεκ).

Πέρσι παρουσίασε το Wonderland, παράσταση βασισμένη στην Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων του Λιούις Κάρρολ (Παλλάς) και τον Τίτο Ανδρόνικο του Σαίξπηρ (Εθνικό).

Συντελεστές:
Μετάφραση- Γιώργος Δεπάστας
Σκηνοθεσία- Ενδυματολογική επιμέλεια -Άντζελα Μπρούσκου
Σκηνικά- Σταύρος Λίτινας
Μουσική σύνθεση- Nalyssa Green
Φωτισμοί- Νίκος Βλασόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη- Χριστίνα Παπαδοπούλου

Παίζουν:
Πέτρα Φον Καντ- Καρυοφυλλιά Καραμπέτη
Μαρλένε- Παρθενόπη Μπουζούρη
Σιντονί Φον Γκράζεναμπ- Άντζελα Μπρούσκου
Κάριν Τιμμ- Γιούλικα Σκαφιδά
Γκάμπι- Κωνσταντίνα Αγγελοπούλου
Βαλερί Φον Καντ- Ρίκα Διαλυνά

Διάρκεια 105′

Εθνικό Θέατρο Μικρό Rex – Σκηνή «Κατίνα Παξινού»
Πανεπιστημίου 48,Κέντρο
Τηλ :2103301881
Παραστάσεις :Mέχρι : 8/2/2015

26/01/2015 0 comment

ΘΕΑΤΡΟ

Η Τρούμπα ξαναζωντανεύει στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, από τη Χρ. Τζέικου

written by The K-magazine

Ήξερα τι επρόκειτο να δω με το που μπήκα στο θέατρο…Με έπιασε ένα δέος και ένας απίστευτος ερωτισμός με το που έκλεισαν τα φώτα για να ξεκινήσει η παράσταση. Η σκηνή ήταν γεμάτη από παλιά αντικείμενα της δεκαετίας του ’50 ….με παλιά κρεβάτια, σκαλιστά τραπέζια και μπουφέδες που δίνουν την αίσθηση στριμώγματος και παρακμής….με πολλά μπουκάλια από ποτά. Οι ηθοποιοί στην αρχή του έργου περιφέρονταν στη σκηνή, ενώ η αρχή σηματοδοτήθηκε με την Μαντάμ Παρή (Φωτεινή Μπαξεβάνη) να διηγείται την ιστορία της Ελλάδας τη δεκαετίας του ’50, με το λιμάνι, τις γειτονιές, τις πόρνες, τα καμπαρέ, και τους οίκους ανοχής να ανθίζουν στον Πειραιά. Η παράσταση “Παράνομα Φιλιά-Κόκκινα Φανάρια” είναι βασισμένη στο έργο του Αλέκου Γαλανού, σε διασκευή κειμένου , σκηνοθεσία, σκηνικά και μουσική επιμέλεια του Νίκου Μαστοράκη. Και αναμφίβολα ο σκηνοθέτης μελέτησε αρκετά για να αποτυπώσει πιστά, και με ωμό ρεαλισμό όλα εκείνα που συνέβαιναν στην κακόφημη περιοχή της Τρούμπας. Όλες οι ερμηνείες ήταν εξαιρετικές, ενώ από τις πιο σωστές επιλογές ήταν ο Αιμίλιος Χειλάκης στον ρόλο του Μιχαήλου.

Η Ελισάβετ Μουτάφη , έχει έναν ρόλο με έντονη συναισθηματική φόρτιση , η Αθηνά Μαξίμου αναδεικνύει το απίστευτο και πλούσιο υποκριτικό της ταλέντο μέσα από την “φθήνια” μιας ιερόδουλης, ενώ η Μαρσέλα Λένα τολμά στα άκρα μένοντας γυμνή επί σκηνής. Η Καίτη Μανωλιδάκη , είναι απολαυστική και θα έλεγα πως είναι η κωμική φιγούρα -εντός πολλών εισαγωγικών- του έργου. Τέλος να πω πως ήταν ρόλος έκπληξη , η Νίκη Σερέτη ως Ελένη, που στάθηκε επάξια δίπλα στον Αιμίλιο Χειλάκη . Καθ’όλη τη διάρκεια του έργου , υπάρχουν κάποιες ραδιοφωνικές παρεμβολές που μιλούν για τις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις που συμβαίνουν έξω από τον οίκο ανοχής της Μαντάμ Παρή.

Ο Νίκος Μαστοράκης , θέλει να αποδόσει αλήθειες, μέσα από την χυδαιολογία, την βρωμιά και την βία που υπήρχε τότε στα σοκάκια του Προφήτη Ηλία ως την οδό Νοταρά και από το λιμάνι ως την Πειραϊκή. Είναι μια παράσταση για γερά στομάχια και νεύρα – κατά την ταπεινή μου γνώμη – και όσοι/όσες έχουν την πρόθεση να πάνε , θα πρέπει να είναι έτοιμοι να αντικρίσουν μια αλήθεια μακριά από τις συνθήκες του καθωσπρεπισμού (αυτό το τονίζω ιδιαίτερα γιατί ορισμένες ηλικιωμένες κυρίες έφυγαν απ’την παράσταση γιατί υπήρχε γυμνό σε δύο σημεία του έργου).
Προσωπικά δεν έζησα εκείνη την δεκαετία για να μπορώ να γνωρίζω τί συνέβαινε στην Τρούμπα, αλλά μέσα από αυτή την παράσταση ένιωσα πως βρισκόμουν μέσα στο σπίτι της Μαντάμ Παρή , και είδα τα όνειρα και τις ελπίδες να καταστρέφονται, τους έρωτες να μην έχουν αίσιο τέλος , καθώς και το αδιέξοδο που ζούσαν οι χαρακτήρες.

Συντελεστές:
Διασκευή-σκηνοθεσία-σκηνικά-μουσική επιμέλεια: Νίκος Μαστοράκης
Κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Κίνηση: Ζωή Χατζηαντωνίου
Βοηθός σκηνοθέτη: Δήμητρα Βαμβακάρη
Φωτογραφίες Κανάρης Τσίγκανος

Παίζουν
Ντόρης: Διαμαντής Καραναστάσης
Καπετάν Νικόλας: Κώστας Κοράκης
Μαρίνα: Αθηνά Μαξίμου
Κατερίνα: Καίτη Μανωλιδάκη
Ζανέτ (Μυρσίνη): Μαρσέλα Λένα
Μαίρη: Ελισάβετ Μουτάφη
Μαντάμ Παρή: Φωτεινή Μπαξεβάνη
Μιχάλης: Γιώργος Παπανδρέου
Ελένη: Νίκη Σερέτη
Μιχαήλος: Αιμίλιος Χειλάκης

Παραστάσεις:
Τετάρτη 7.00, Πέμπτη, Παρασκευή, 9.00, Σάββατο 6.00 και 9.00 μ.μ., Κυριακή 7.00

Περισσότερες πληροφορίες για τη Χριστιάνα Τζέϊκου, μπορείτε να διαβάσετε εδώ

14/01/2015 0 comment

ΘΕΑΤΡΟ

Τι παίζεται φέτος στο Εθνικό Θέατρο, από τη Χρ. Τζέικου

written by The K-magazine

Αγαπητοί αναγνώστες και αναγνώστριες του The K-magazine, σκέφτηκα να σας πω δυό λόγια για τις παραστάσεις που παίζονται αυτή τη στιγμή στο Εθνικό θέατρο , το οποίο αυτή τη χρονιά μας επιφυλάσσει πολύ όμορφες παραστάσεις κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου.

ΜΥΣΤΙΚΟΙ ΑΡΡΑΒΩΝΕΣ, ΤΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΞΕΝΟΠΟΥΛΟΥ
Ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα του Ξενόπουλου σε μια διασκευή του θεατρικού συγγραφέα Άκη Δήμου. Έρωτες, αμφιβολίες, μυστικά και ψέματα μιας Αθήνας που θυμίζει το σήμερα και προκαλεί το ενδιαφέρον του σύγχρονου θεατή.
Στα αθηναϊκά σαλόνια της μπελ επόκ, ο γοητευτικός ζωγράφος Νάσος Ανάστης, είναι περιζήτητος στους κύκλους των φιλότεχνων αστών. Πλούσιοι έμποροι, δικαστικοί, τραπεζίτες, αλλά και όμορφες δεσποινίδες επιδιώκουν τη συναναστροφή του. Ανάμεσα σε αυτές, η νεαρή Θάλεια, του εξομολογείται με τόλμη τον έρωτά της. Στην αλληλογραφία που ακολουθεί ανάμεσά τους, το πάθος δεν μπορεί να μείνει κρυφό. Ο Νάσος ερωτεύεται παράφορα την Θάλεια, και βάζει σε κίνδυνο τον μυστικό του αρραβώνα με την Καίτη. Η επιταγή του καθήκοντος, αλλά και μια μεγάλη παρεξήγηση, οδηγούν τον Νάσο σε μια επιλογή που θα τον βυθίσει στην δυστυχία και θα τον οδηγήσει την καλλιτεχνική μετριότητα.

Σκηνοθεσία: Σωτήρης Χατζάκης
Θεατρική διασκευή: Άκης Δήμου
Παίζουν: Ντίνα Αβαγιανού, Δημήτρης Αλεξανδρής, Μελέτης Γεωργιάδης, Αλέξης Γεωργούλης, Κατερίνα Γιαμαλή, Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος, Δημήτρης Γκοτσόπουλος, Ανδρομάχη Δαυλού, Μαρίνα Καλογήρου, Δημήτρης Καραμπέτσης, Άλκις Κούρκουλος, Λίλα Μπακλέση, Αλεξία Μπεζίκη, Αργύρης Παυλίδης, Βασίλης Ρίσβας, Ευδοκία Ρουμελιώτη, Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου, Δανάη Σκιάδη, Γρηγόρης Σταμούλης, Ειρήνη – Ραλλού Καρέλλα, Δημήτρης Καράλης

ΈΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΠΟΧΕΣ, ΤΟΥ ΡΟΜΠΕΡΤ ΜΠΟΛΤ
Βρισκόμαστε στην Αγγλία του 16ου αιώνα.Στην Αγγλία του 16ου αιώνα, ο βασιλιάς Ερρίκος Η’ του οίκου των Τυδώρ, επιθυμεί να πάρει διαζύγιο από τη σύζυγό του Αικατερίνη της Αραγωνίας και να παντρευτεί την Άννα Μπολέυν . Εμπόδιο στην πραγματοποίηση αυτού του γάμου αποτελούν οι αντιδράσεις από την καθολική εκκλησία, καθώς ο Πάπας αρνείται να δώσει την άδειά του ώστε ο Ερρίκος να παντρευτεί την Μπολέυν. Έτσι ο Ερρίκος ο Η’ διέρρηξε κάθε δεσμό με την καθολική εκκλησία και όρισε τον εαυτό του επικεφαλή της Αγγλικανικής Εκκλησίας προκαλώντας την αντίδραση του καγκελαρίου του Δουκάτου του Λάνκαστερ Τόμας Μορ , με τον οποίο συνδεόταν με φιλία χρόνων. Ο Μορ μετά την άρνηση του έπεσε στη δυσμένεια του Ερρίκου του Η’ και αποφάσισε να παραιτηθεί του αξιώματός του. Ο Ερρίκος ο Η’ εξοργίστηκε ακόμα περισσότερο όταν ο Μορ αρνήθηκε να παρευρεθεί στη στέψη της Μπόλεϋν. Κλήθηκε να υπερασπιστεί τον εαυτό του ενώπιον μιας επιτροπής και έμεινε άκαμπτος όσον αφορά τις θέσεις του, κατηγορήθηκε για εσχάτη προδοσία και καταδικάστηκε με θανατική ποινή.

Μετάφραση κειμένου: Ροδόλφος Μαρώνης
Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος
Παίζουν: Δημήτρης Πιατάς, Μαίρη Σαουσοπούλου, Γιώργος Μιχαλακόπουλος , Αλέξανδρος Μαυρόπουλος, Μάνος Βακούσης, Ανέζα Παπαδοπούλου, Στεφανία Γουλιώτη, Αλέξανδρος Μυλωνάς, Γιώργος Μοσχίδης, Γιώργος Γιαννακάκος, Ρίνο Τζάνι, Παναγιώτης Κατσώλης, Γιάννης Τσορτέκης, Κώστας Γαλανάκης.

ΣΥΓΧΏΡΕΣΈ ΜΕ
Σ’ έναν χώρο αναμονής, που θυμίζει κυλικείο σταθμού υπεραστικών λεωφορείων, συναντιούνται οχτώ φαινομενικά άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι. Ο χώρος αυτός, ένας σταθμός μετεπιβίβασης για έναν κόσμο διαφορετικό, όπου η ζωή περνάει σε άλλο επίπεδο, γίνεται η αφορμή για να ανασύρουν οι ήρωες στην επιφάνεια τα γεγονότα που τους οδήγησαν ως εκεί. Οι προσωπικές ιστορίες τους, κομμάτια του ίδιου μωσαϊκού, φωτίζουν από μια καινούργια οπτική τα γεγονότα. Και όσο η μεγάλη εικόνα θα παίρνει την τελική μορφή της, τόσο οι ήρωες θα αποζητούν εναγωνίως την συγχώρεση πριν την τελική κρίση .

Σκηνοθεσία: Ακύλλας Καραζήσης
Παίζουν: Μαρία Σκουλά, Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Ηρώ Μπέζου, ΄Ελενα Τοπαλίδου, Αναστασία – Ραφαέλα Κονίδη, Λαέρτης Μαλκότσης, Μαρία Καλλιμάνη, Πηνελόπη Τσιλίκα, Ελένη Μπούκλη, Γιώργος Κατσής

KΡΙΜΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΡΝΗ , ΤΟΥ ΤΖΟΝ ΦΟΡΝΤ
Όταν ο Τζοβάνι αποκαλύπτει στην αδερφή του Αναμπέλα ότι είναι ερωτευμένος μαζί της, εκείνη ανταποκρίνεται στον έρωτά του. Αυτή η προκλητική αιμομικτική σχέση, που ξεπερνάει κάθε αποδεκτή ηθική, κινητοποιεί έναν ολόκληρο μηχανισμό στην πολιτεία της Πάρμα, που επιχειρεί να εμποδίσει την συνέχισή της . Όμως ούτε ο Τζοβάνι ούτε και η αδελφή του μπορούν να συλλάβουν γιατί είναι ανεπίτρεπτος ο έρωτάς τους, αφού τον βιώνουν ως αγνό, άδολο και ανυστερόβουλο. Πολύ δε περισσότερο όταν όλος ο κοινωνικός τους περίγυρος μοιάζει να ζει μέσα στο ψέμα, τη βία και την υποκρισία. Ο γάμος της Αναμπέλα με ένα ισχυρό πρόσωπο του κύκλου τους, που επιβάλλεται από τον πατέρα των παιδιών προκειμένου η σχέση των δύο αδελφών να σταματήσει, θα φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα.

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Λιγνάδης
Μετάφραση: Δημήτρης Λιγνάδης
Παίζουν: Γρηγόρης Γαλάτης, Εβίτα Ζημάλη, Ιερώνυμος Καλετσάνος, Μιχάλης Κίμωνας, Μαρία Κίτσου, Θύμιος Κούκιος, Σοφία Μυρμηγκίδου, Χρήστος Νίνης, Θέμης Πάνου, Δημήτρης Πασσάς, Ελεάννα Στραβοδήμου, Γιωργής Τσουρής, Χάρης Τζωρτζάκης, Μηνάς Χατζησάββας

ΤΑ ΠΙΚΡΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑ ΦΟΝ ΚΑΝΤ , ΤΟΥ ΡΑΙΝΕΡ ΒΕΡΝΕΡ ΦΑΣΜΠΙΝΤΕΡ

Η Πέτρα φον Καντ, καταξιωμένη σχεδιάστρια μόδας, πρόσφατα χωρισμένη από τον άντρα της, μετά από μια άτυχη συμβίωση, ερωτεύεται την Κάριν, ένα νέο κορίτσι, που εκτός από ερωμένη γίνεται και μοντέλο της. Η Πέτρα, εγκαταλείποντας τους πάντες γύρω της, επενδύει απόλυτα σε μια άνιση σχέση, καθώς η κοπέλα δεν μοιράζεται τα ίδια συναισθήματα με εκείνη. Έτσι, αφού ξεκινήσει μια επιτυχημένη καριέρα, η Κάριν δεν θα αργήσει να εγκαταλείψει την Πέτρα και να επιστρέψει στον άντρα της. Για την Πέτρα φον Καντ το σοκ είναι ισχυρό. Όμως η εμπειρία αυτή θα της δώσει την ευκαιρία να αναθεωρήσει τις αντιλήψεις της για την αγάπη και για τους ανθρώπους που την περιβάλλουν.

Μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας
Σκηνοθεσία- Ενδυματολογική επιμέλεια: Άντζελα Μπρούσκου
Παίζουν: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Παρθενόπη Μπουζούρη, Άντζελα Μπρούσκου, Γιούλικα Σκαφιδά, Κωνσταντίνα Αγγελοπούλου, Ρίκα Διαλυνά

Οι συγκεκριμένες παραστάσεις παίζονται στην κεντρική σκηνή του Εθνικού θεάτρου (Αγ. Κωνσταντίνου 22-24,κέντρο) , στην Νέα σκηνή “ Νίκος Κούρκουλος”, στο θέατρο Χώρα ( Αμοργού 20, Κυψέλη), στη σκηνή Κοτοπούλη ( Πανεπιστημίου 48, κέντρο), καθώς και στο μικρό Rex – σκηνή Κατίνα Παξινού ( Πανεπιστημίου 48, κέντρο).

Τον Φεβρουάριο θα παιχτεί στην κεντρική σκηνή του Εθνικού, τα Φιλούμενα του ιταλού θεατρικού συγγραφέα Εντουάρντο ντε Φιλίππο, σε διασκευή της Ελένης Ράντου και σε σκηνοθεσία του Νίκου Μαστοράκη. Τον ίδιο μήνα στη σκηνή “ Νίκος Κούρκουλος” , υπό την σκηνοθεσία του Πέτρου Φιλιππίδη , θα παιχτεί το Κέικ του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη, ενώ τον Μάρτιο η Λυδία Κονιόρδου σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί σ’ένα από τα πιο σημαντικά -για την ελληνική δραματουργία- έργα των αρχών του 20ου αιώνα. Πρόκειται για την Φλαντρώ του Παντελή Χορν με ηρωίδα μια γυναίκα που ζει καταπιεσμένη και στερημένη από έρωτα. Άλλες παραστάσεις που θα παιχτούν στις σκηνές του Εθνικού θεάτρου , είναι Ο λάκκος της αμαρτίας του Γιώργου Μανιώτη, Πιάφ του Πάμ Γκεμς, οι Ευτυχισμένες μέρες του Σάμιουελ Μπέκετ, οι Δούλες του Ζαν Ζενέ, όπως και το Paradise του αμερικανού συγγραφέα Tennessee Williams.

Γι’αυτό μην ξεχνάτε να πηγαίνετε θέατρο , γιατί όπως είπε και ο Σαίξπηρ “ Όλος ο κόσμος είναι μια σκηνή”.

10/01/2015 0 comment

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση ταινίας: Το Τανγκό των Χριστουγέννων, από την Χρ. Τζέϊκου

written by The K-magazine

Τρία χρόνια πριν , βγήκε στους κινηματογράφους μια ταινία σε σκηνοθεσία του Νίκου Κουτελιδάκη ,“ Το Τανγκό των Χριστουγέννων” και ομολογώ πως δεν περίμενα να εντυπωθεί τόσο πολύ αυτή η ρομαντική ιστορία αγάπης στο μυαλό μου. Η δεκαετία του ’70 που πάντα με εντυπωσίαζε , η μουσική της συγκεκριμένης ταινίας που μου ανασύρει μνήμες , αλλά και το καστ το οποίο αποτελείται από καταξιωμένους ηθοποιούς στον χώρο του ελληνικού κινηματογράφου και του θεάτρου, είναι λίγοι από τους λόγους που κάθε Χριστούγεννα βλέπω αυτή την ταινία , μαζί με μια ζεστή σοκολάτα και λίγες σταγόνες ρούμι…

Υπόθεση : Δεκαετία του 1970… είναι Χριστούγεννα και στο στρατόπεδο Βάτη, στον Έβρο, προετοιμάζονται για την καθιερωμένη χριστουγεννιάτικη γιορτή. Οι σκέψεις, όμως, του υπολοχαγού Στέφανου Καραμανίδη είναι κάπου αλλού. Άνθρωπος κλειστός, χωρίς χαμόγελο, αγρίμι, έχει μόνο μια επιθυμία: να ζητήσει σε χορό τον κρυφό του έρωτα, την Ζωή, σύζυγο του Συνταγματάρχη Μανώλη Λόγγου.Δεν ξέρει, όμως, να χορεύει. Θα ζητήσει την βοήθεια ενός φαντάρου, του Λάζαρου Λαζάρου, ενός συνεσταλμένου νεαρού, από τους λίγους που ξεχώριζαν στο στρατόπεδο για την μόρφωση και καλλιέργεια τους.Η γνωριμία τους, σύντομη αλλά καταλυτική, θα είναι η αφορμή για μια σειρά γεγονότων που θα κορυφωθούν με ένα Τανγκό… Το Τανγκό των Χριστουγέννων… σε μια μέρα που θα αλλάξει τις ζωές των τριών ηρώων μια για πάντα.

Σε κάθε σκηνή , λέξη ή σιωπή κρύβεται ένας βαθύς ερωτισμός – από το βροχερό τοπίο, την απόκοσμη ατμόσφαιρα, την ομίχλη και τις ανάσες .Στον ρόλο του Αντισυνταγματάρχη ο Γιάννης Μπέζος αποδίδει εξαιρετικά τον χαρακτήρα ενός εσωστρεφή και συνάμα ψυχρού ανθρώπου, ο οποίος στιγμιαία παρουσιάζει την επικαλυμμένη τρυφεράδα του απέναντι στην οικογένειά του, χωρίς όμως να γνωρίζει πως είναι ήδη πολύ αργά για να την εξωτερικεύσει. Η Βίκυ Παπαδοπούλου , η γυναίκα τού Αντισυνταγματάρχη, με το παρουσιαστικό της αλλά και με την βοήθεια των κοστουμιών, γίνεται πειστική ως μια κυρία “εποχής” ενώ μιλάει με τα μάτια της, τονίζοντας ιδιαίτερα την πλήξη που νιώθει μέσα σε αυτόν τον γάμο. Πόσο δύσκολος ερμηνευτικά ήταν ο ρόλος που κλήθηκε να αποδώσει και ο Γιάννης Στάνκογλου στην ταινία, αφού έπρεπε να ισορροπήσει ανάμεσα στην δύναμη του έρωτα και στον αυθορμητισμό που κρύβει καθώς και στην λογική και την πειθαρχία που καλείται να έχει ένας λοχαγός. Τέλος ο Αντίνοος Αλμπάνης , έχοντας τον ρόλο ενός ομοφυλόφιλου φαντάρου, ξέφυγε από την συνηθισμένη μανιέρα απόδοσης αυτού του ρόλου και παρουσίασε τον χαρακτήρα με μεγαλύτερη αγνότητα. Η χημεία ανάμεσα στους δύο άντρες ηθοποιούς , έγινε απόλυτη μέσα από τη σκηνή που ο φαντάρος μάθαινε τον Υπολοχαγό να χορεύει τανγκό.

Αξίζει να δείτε αυτό το έργο για την απίστευτη μουσική που το πλαισιώνει , και το “Tango notturno” να ακούγεται καθ’όλη σχεδόν τη διάρκειά του, την εξαιρετική φωτογραφία και το μοντάζ της ταινίας, καθώς και για ένα “ Χορεύετε;” που ποθείς σαν τρελή να ακούσεις από έναν κρυφό έρωτα φέτος τα Χριστούγεννα.

Περισσότερες πληροφορίες για τη Χριστιάνα Τζέϊκου, μπορείτε να διαβάσετε εδώ

23/12/2014 0 comment

ΘΕΑΤΡΟ

Πατριδογνωσία ή τίποτα πια δεν είναι για συγγνώμη, από τη Χριστιάννα Τζέικου

written by The K-magazine

Τελικά μια παράσταση μπορεί να σε εντυπωσιάσει έχοντας ένα απλό σκηνικό και έναν πολύ καλό ηθοποιό επί σκηνής. Και για να γίνω πιο συγκεκριμένη χρειάστηκαν ένα πιάνο, ένα βιολοντσέλο, λίγα βιβλία, μια μικρή εξέδρα, μια χάρτινη ντουντούκα και ο Γεράσιμος Γεννατάς να σατυρίζει πρόσωπα και καταστάσεις και να μοιράζεται με το κοινό απόψεις, ιδέες , προβληματισμούς και συναισθήματα. Θα έλεγα πως το συγκεκριμένο έργο (πέραν του ότι είναι αρκετά διαδραστικό) είναι μια επιθεώρηση διαμαρτυρίας… Αναφέρεται σε όλα εκείνα που έχουν φθείρει την κοινωνία μας και ιδιαίτερα σε εκείνες τις μεγάλες στιγμές που ανέδειξαν ή κατέστρεψαν τη χώρα μας.

Σε σκηνοθεσία Θανάση Χαλκιά, ο Γεράσιμος Γεννατάς παρέα με δύο μουσικούς, θέλουν να μιλήσουν σε αυτούς που δεν ακούν , που πρέπει απλώς να αντιδράσουν. Είναι μια παράσταση με έντονο κοινωνικό-πολιτικό θέμα που σου δημιουργεί ανάμεικτα συναισθήματα… Τα κείμενα είναι ένα προς ένα πολιτικά, ενώ το απόσπασμα με τα ψάρια και τους καρχαρίες προέρχεται από ένα ποιήμα του Μπρεχτ “ Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι”. Η αλήθεια είναι πως πρώτη φορά βλέπω μονόλογο και μάλιστα με έναν ηθοποιό που δεν είχε τύχει ,να τον δω στο θέατρο (και ομολογώ πως εντυπωσιάστηκα και από την ερμηνεία του “Επιταφίου” του Περικλή).

Ο πρωταγωνιστής καταθέτει την ψυχή του, κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στο θέατρο “Αλκμήνη” και αξίζει να πάτε να το δείτε αφού θα παίζεται μέχρι τέλος Δεκεμβρίου και είναι μια παράσταση επίκαιρη που θα σας ταρακουνήσει και θα σας προβληματίσει αρκετά !

Σκηνοθεσία :Θανάσης Χαλκιάς
Ερμηνεύει ο Γεράσιμος Γεννατάς
Μουσική: Γιώργος Κομπογιάννης
Τραγούδι-κιθάρα: Βασίλης Μπαμπούνης
Βιολοντσέλο: Φυλένια Σπαχή
Διάρκεια : 90 λεπτά χωρίς διάλειμμα

Θέατρο Αλκμήνη
Αλκμήνης 8, Γκάζι
τηλ.: 2103428650

Περισσότερες πληροφορίες για τη Χριστιάνα Τζέϊκου, μπορείτε να διαβάσετε εδώ

09/12/2014 0 comment

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για Dvd : “Le fabuleux destin d’Amélie Poulain”, από τη Χρ. Τζέικου

written by The K-magazine

Αυτή την ταινία θέλω να την βλέπω κάθε Νοέμβρη, γιατί μου υπενθυμίζει πως έρχονται Χριστούγεννα…Δεν ξέρω γιατί την έχω συνδυάσει με ζεστή σοκολάτα,καναπέ και χνουδωτές κάλτσες , αλλά κάποιος λόγος θα υπάρχει…Εσάς δεν σας δημιουργεί μια γιορτινή και παράλληλα μελαγχολική ατμόσφαιρα? Και αν μου πείτε πως δεν την έχετε δει, δεν θα σας πιστέψω..Μιλάω για την συγκλονιστική ταινία “Amelie” με την Audrey Tautou στον ομώνυμο ρόλο και το εξαιρετικό soundtrack της ταινίας , του Yann Tiersen.

Η ταινία προβλήθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα , στις 19 Οκτωβρίου του 2001 και απέσπασε πολύ καλές κριτικές και βραβεία. Πρόκειται για μια ρομαντική κομεντί και ο πραγματικός τίτλος της είναι “Le fabuleux destin d’Amélie Poulain “. Η ταινία αφηγείται την ιστορία μιας ντροπαλής σερβιτόρας που αποφασίζει να αλλάξει τις ζωές των ανθρώπων του περιβάλλοντός της προς το καλύτερο, ενώ παλεύει με τη δική της απομόνωση.

Υπόθεση: H Αμελί είναι μια κοπέλα 23 χρονών, η οποία μένει με τον πατέρα της, αφού σε ηλικία 6 ετών η μητέρα της πέθανε. Ο πατέρας της από τότε αποτραβιέται από την ιατρική και αφιερώνει τη ζωή του στο να φτιάξει ένα μνημείο για την γυναίκα του την Αμαντίν, στον κήπο του σπιτιού του . Η Αμελί εργάζεται ως σερβιτόρα σε μια καφετέρια στην Μονμάρτη, ενώ η ίδια έχει ζήσει αρκετές αποτυχημένες σχέσεις, βρίσκει τη χαρά της ζωής σε μικρές και απλές απολαύσεις αφήνοντας τη φαντασία της ελεύθερη. Μετά από λίγο καιρό ανακαλύπτει κάτω απ’το πάτωμα του διαμερίσματος στο οποίο μένει ένα κουτί το οποίο άνηκε στον προηγούμενο νοικάρη. Εντυπωσιασμένη απ’την ανακάλυψή της αποφασίζει να βρει το αγόρι στο οποίο ανήκει το κουτί, και παράλληλα βάζει στοίχημα με τον εαυτό της πως αν καταφέρει να τον βρει και τον κάνει ευτυχισμένο θα συνεχίσει για μια ολόκληρη ζωή να κάνει χαρούμενους τους ανθρώπους. Καταφέρνει να κερδίσει το στοίχημα με τον εαυτό της.

Ενώ κάνει και άλλους ευτυχισμένους, η Αμελί παρατηρεί έναν άνδρα που μαζεύει φωτογραφίες αγνώστων από έναν θάλαμο φωτογραφιών και του οποίου του έπεσε το άλμπουμ .Εκείνη κάνει άνω κάτω ολόκληρο το Παρίσι για να τον βρει και να του το επιστρέψει. Ανακαλύπτει ότι ονομάζεται Νίνο, του το επιστρέφει ανώνυμα αλλά διστάζει να τον προσεγγίσει. Τελικά παίρνει το θάρρος και τον συναντά και έτσι αρχίζει η σχέση τους.

Γιατί να δείτε την ταινία;; Μα φυσικά για την εξαιρετική ερμηνεία της Audrey Tautou ( και το απίστευτο καρέ μαλλί της), για το άρωμα Γαλλίας , για την εξαιρετική μουσική του Yann Tiersen , και τις απίστευτες εικόνες που σου δημιουργούνται μέσα από την σκηνοθεσία του Ζαν-Πιερ Ζενέ . Πεθαίνω με τη σκηνή όπου δείχνει πόσο ανικανοποίητη ήταν η Αμελί με τους άντρες και ευχαριστιόταν περισσότερο με τις πιο απλές απολαύσεις , όπως το να βυθίζει τα χέρια της μέσα σε ένα σακί με φασόλια , ή να σπάει με το κουταλάκι του γλυκού την επικάλυψη μιας crème-brulee. Εννοείται πως απευθύνεται σε νεαρές κοπέλες η ταινία αφού τα θέματά της θίγουν τον νεανικό έρωτα και την αθωότητα της ηλικίας αυτής. Αυτό όμως δεν πάει να πει πως δεν μιλάει για το όνειρο καθώς και για όλα εκείνα που θέλουν να ζουν οι γυναίκες όσο προχωρούν τα χρόνια… το ανεκπλήρωτο, το ανέφικτο και το απρόσμενο…εκείνο που δεν περιμένεις να σου συμβεί…

Διάρκεια ταινίας : 122 λεπτά
Γλώσσα : Γαλλικά

Πρωταγωνιστές: Οντρέ Τοτού , Ματιέ Κασοβίτς, Ντομινίκ Πινιόν
Σκηνοθεσία: Ζαν-Πιερ Ζενέ
Μουσική: Γιαν Τιρσέν

Περισσότερες πληροφορίες για τη Χριστιάνα Τζέϊκου, μπορείτε να διαβάσετε εδώ

30/11/2014 0 comment

ΘΕΑΤΡΟ

Πρόταση για θέατρο: “Θα περάσει και αυτό” , από τη Χρ. Τζέικου

written by The K-magazine

Πριν από λίγες μέρες, παρακολούθησα στο Badminton την παράσταση “ Θα περάσει και αυτό”, που αποτελεί το 2ο μέρος της περσινής επιτυχίας του “Θα σε πάρω να φύγουμε”.
Πρόκειται για μια μουσικοχορευτική παράσταση, όπου μέσα από την Επιθεώρηση, αφηγείται την ιστορία της Ελλάδας από εκεί που τελείωσε το πρώτο μέρος, δηλαδή από το 1967 και μετά. Εννοείται πως πρόκειται για μια παράσταση που μέσα από το γέλιο, παρουσιάζει όλα εκείνα που πέρασε η Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια μέχρι σήμερα, και μέσα από ον τίτλο της παράστασης αμέσως καταλαβαίνεις το αισιόδοξο μήνυμα που θέλει να περάσει.

Από τους περισσότερους θεατές άκουσα πως έμειναν ευχαριστημένοι περισσότερο με το περσινό μέρος και όχι τόσο με το φετινό. Παρόλα αυτά προσωπική μου άποψη (που βέβαια ομολογώ πως δεν είχα δει την περσινή παράσταση) πιστεύω πως ήταν μια αξιόλογη παράσταση, προσεγμένη ειδικά στο δεύτερο μέρος. Ίσως γιατί αφορά πιο σύγχρονες καταστάσεις, είναι πιο κοντά στην εποχή μας.

Ενθουσιάστηκα ιδιαίτερα με τις ερμηνείες του Αντώνη Λουδάρου, με την υπέροχη φωνή της Τάνιας Τρύπη αλλά και με την κυρία Μετεπιθεώρηση (Μίρκα Παπακωνσταντίνου) που με συγκίνησε σε αρκετά σημεία της παράστασης και με έκανε να την θαυμάσω ακόμη περισσότερο όταν τραγούδησε την “Μαίρη Παναγιωταρά”, που άλλοτε είχε ερμηνεύσει η Άννα Παναγιωτοπούλου.

Τη σκηνοθεσία και τις χορογραφίες ανέλαβε ο Φωκάς Ευαγγελινός, ο Άγγελος Πυριόχος τα κείμενα και τους στίχους, ενώ μαέστρος της ορχήστρας ήταν ο ακούραστος Γιώργος Κατσαρός.

Τώρα θα μου πείτε για ποιό λόγο να πάτε να δείτε την συγκεκριμένη παράσταση; Για τον απλούστατο λόγο, πως μετά από όλα αυτά που έχουμε περάσει και περνάμε σαν λαός πρέπει να αντιμετωπίζουμε όλες τις δυσκολίες με γέλιο και αισιοδοξία, καθώς “Θα περάσει κι αυτό”!

Πρωταγωνιστούν:
Κυρία Επιθεώρηση: Αντώνης Λουδάρος
Μετεπιθεώρηση : Μίρκα Παπακωνσταντίνου
Τάνια Τρύπη, Μέμος Μπεγνής, Μιχάλης Μαρίνος, Πρόδρομος Τοσουνίδης, Αντιγόνη Ψυχράμη,Μυριέλλα Κουρεντή, Βανέσα Αδαμοπούλου

Και οι: Σπύρος Παππάς, Λούσα Μαρσέλλου, Θοδωρής Μπουζικάκος, Αδάμ Τσαρούχης, Λίνα Έξαρχου, Στράτος Λύκος, Δημήτρης Γαλάνης, Μαριλού Κατσαφάδου, Σταυρίνα Ψιμοπούλου, Ανδρέας Βούλγαρης, Λουίζα Πυριόχου
Special Guest –Φίλιππος Νικολάου

Θέατρο Badminton – Κεντρική σκηνή

Περισσότερες πληροφορίες για τη Χριστιάνα Τζέϊκου, μπορείτε να διαβάσετε εδώ

20/11/2014 0 comment

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Ο Αργύρης Αγγέλου “ανακρίνεται” από τη μαθήτρια του Χριστιάννα Τζέικου

written by The K-magazine

Τι να πω για τον άνθρωπο με τον οποίο μαθαίνω κάθε Δευτέρα για το μιούζικαλ και την κωμωδία, καλύτερα απ’τον καθένα και θεωρώ πως είμαι πολύ τυχερή που κι εγώ έχω δίπλα μου έναν δάσκαλο με τόση μεγάλη θέληση και αγάπη γι’αυτό που κάνει.Και δεν γινόταν να μην μοιραστώ μαζί σας όλη αυτή την εμπειρία.

Πέραν από τη θετική ενέργεια που σου μεταδίδει με το που μπαίνει στο χώρο , είναι αρκετά άμεσος και ευθύς στα λεγόμενά του.Και εντάξει μπορεί να έχετε διαβάσει ότι σε νεαρή ηλικία έφυγε από τη Χαλκίδα για να σπουδάσει υποκριτική στη σχολή του Βασίλη Διαμαντόπουλου ( στην οποία έχω την χαρά να φοιτώ κι εγώ αυτή η στιγμή), δεν ξέρετε όμως ότι φέτος είναι η «παρθενική» του φορά που αναλαμβάνει να διδάξει υποκριτική και δείχνει περισσότερο αγχωμένος απ’ότι εμείς!

Αποφάσισα λοιπόν , να του πάρω μια μίνι συνέντευξη μετά το μάθημα, για να μου μιλήσει για κάποιες αλήθειες που ίσως δεν γνωρίζατε για εκείνον , αλλά και για την «Μελωδία της ευτυχίας», που ετοιμάζεται να παιχτεί στο Παλλάς.

Χριστιάννα Τζέικου: Λοιπόν Αργύρη, θέλω να μου πεις ποιος πιστεύεις πως είναι ο ρόλος που θα σου ταίριαζε γάντι;
Αργύρης Αγγέλου: Δεν ξέρω να σου πω ποιος είναι ο ρόλος που θα μου ταίριαζε γάντι, μπορώ όμως να σου πω ποιους ρόλους έχω απολαύσει και μπορεί να ήταν και κόντρα ρόλοι, αλλά έχω νιώσει πως ταιριάξαμε πολύ! Έχω περάσει πάρα πολύ καλά με το Blood Brothers, με το Rent(Μark), με τον Ρούστερ ( Annie)… Γενικά έχω παίξει πράγματα που νόμιζα στην αρχή ότι δεν μου πάνε αλλά τελικά ταιριάξαμε πολύ με τον ρόλο και αισθάνομαι τυχερός γι’αυτό.

Χριστιάννα Τζέικου: Ποιό είναι το μότο σου και ποια η απαράβατη αρχή σου;
Αργύρης Αγγέλου: Μπορεί να μην έχω κάποιο συγκεκριμένο μότο, αλλά γενικά είμαι πάρα πολύ πεισματάρης . Έχω πείσμα και διεκδικώ πολύ αυτό που θέλω και ονειρεύομαι.Αυτό που δεν θα παρέβαινα ποτέ είναι η αξιοπρέπεια κανενός, δηλαδή δεν μου αρέσει να προσβάλω όπως δεν μου αρέσει να με προσβάλουν..μου αρέσει να υπάρχει σεβασμός. Δηλαδή αυτονόητα πράγματα που υποτίθεται ότι ανήκουν στην αγωγή του καθένα.

Χριστιάννα Τζέικου: Ετοιμάζεσαι για την συμμετοχή σου στην «Μελωδία της ευτυχίας» ένα μιούζικαλ με μεγάλη επιτυχία στον κινηματογράφο. Σε αγχώνει η προϊστορία του;
Αργύρης Αγγέλου: Όχι , γιατί περνάω πολύ καλά μέσα σε αυτό.Με αγχώνει πάντα στην αρχή γιατί είναι ρόλοι.Πάντα ένας ρόλος στην αρχή με αγχώνει αλλά τα μιούζικαλ τ’αγαπάω πολύ! Είναι ένας μαγικός κόσμος που εύχομαι κιόλας να σας τον μεταδώσω.

Μία selfie του Αργύρη Αγγελου με το τμήμα της Χριστιάννας Τζέικου

Χριστιάννα Τζέικου: Ήταν εύκολο ή δύσκολο να διαχειριστείς την αναγνωρισιμότητα που σου έδωσε το «Παρά 5»;
Αργύρης Αγγέλου: Πανεύκολο ήταν, γιατί είχα δίπλα μου άνθρωπους , και τα ίδια τα παιδιά απ’το «Παρά 5» αλλά και οικογένεια , φίλους που δεν θα υπήρχε περίπτωση να μου επιτρέψουν να ξεφύγω. Επίσης μου συνέβη σχετικά σε καλή ηλικία, δηλαδή ήμουν 27 χρονών .Είχα δοκιμάσει, είχα διεκδικήσει, είχα δουλέψει. Ήταν σαν ανταμοιβή του κόπου μου και επίσης δεν υπήρχε χρόνος για να το «καβαλήσουμε» καθόλου.Δουλεύαμε σαν σκυλιά!

Χριστιάννα Τζέικου: Υπάρχει κάποια συμβουλή που σου έδωσαν οι καθηγητές σου στη σχολή που ακολουθείς σε κάθε ερμηνεία σου;
Αργύρης Αγγέλου: Δεν υπάρχουν συμβουλές. Είχα την τύχη να έχω καθηγητές που μου έμαθαν πολύ καλά ότι τίποτα δεν γίνεται χωρίς δουλειά.Επομένως αν μπορούμε να υποθέσουμε χωρίς να ειπωθεί ποτέ με δάχτυλο ότι «πρέπει να δουλέψεις», αλλά με τον τρόπο που δουλεύαμε, μου έδειχναν συνέχεια ότι πρέπει να αγωνιστώ και να κοπιάσω για αυτά που θέλω.Μόνο αυτό!

Ο Αργύρης Αγγέλου διδάσκει Υποκριτική στη σχολή του Βασίλη Διαμαντόπουλου (Ίασμος), ενώ από τις 6 Δεκεμβρίου θα τον δείτε στη «Μελωδία της Ευτυχίας» σε σκηνοθεσία Θέμιδας Μαρσέλλου, στο θέατρο Παλλάς .

Περισσότερα για τη Χριστιάννα Τζέικου, μπορείτε να διαβάσετε εδώ

10/11/2014 0 comment

ΘΕΑΤΡΟ

Βασιλιάς Ληρ @ Θέατρο Ελληνικού Κόσμου, από την Χριστιάννα Τζέικου

written by The K-magazine

Πολλοί τον λατρεύουν, άλλοι τον θεωρούν αρκετά κλασικό. Κι όμως ο Γουίλιαμ Σαίξπηρ έχει παιχτεί αμέτρητες φορές στην Ελλάδα. Ο Βασιλιάς Ληρ (King Lear), ανήκει στα δράματα του ελισαβετιανού θεάτρου και κατά τη γνώμη μου πρόκειται για ένα απ’τα αριστουργήματα του Άγγλου συγγραφέα.

Το έργο γράφτηκε το 1609, και το θέμα του είναι αρκετά απλό.Ο Βασιλιάς Ληρ θέλει να μοιράσει το βασίλειό του στις τρεις κόρες του, την Γονερίλη, τη Ρεγάνη και την Κορδέλια. Αυτή που θα τον πείσει για το μέγεθος της αγάπης της , θα πάρει και το βασίλειο.Ο ίδιος όμως κάνει ένα βασικό λάθος αποκληρώνει την Κορδέλια, την μία από τις κόρες του, που είναι όμως και εκείνη που τον αγάπησε περισσότερο.Οι άλλες δύο αναλαμβάνουν το βασίλειο και αργότερα διώχνουν τον πατέρα τους. Η Κορδέλια μετά από καιρό αποφασίζει να συναντήσει τον πατέρα της, ο οποίος βρίσκεται στα πρόθυρα της τρέλας.

Η συνάντηση αυτή γίνεται στο φράγκικο στρατόπεδο.Το τέλος του έργου είναι δραματικό όπως και τα περισσότερα έργα του Σαίξπηρ.Ανάμεσα στις δύο βασίλισσες ( Γονερίλη και Ρεγάνη) ξεσπάει διχόνοια.Η Γονερίλη δηλητηριάζει τη Ρεγάνη και η ίδια αυτοκτονεί. Η Κορδέλια στο τέλος δολοφονείται και ο Ληρ ξεψυχάει κρατώντας στην αγκαλιά του το σώμα της. Κάπως έτσι εκτυλίσσεται η ιστορία του Βασιλιά Ληρ.

Εγώ προσωπικά δεν δηλώνω λάτρης του William Shakespeare, αλλά το συγκεκριμένο έργο ήταν το πρώτο θεατρικό έργο που αγόρασα ( και όχι δεν ήταν το Ρωμαίος και Ιουλιέτα) και μου άρεσε αρκετά παρόλο που πρόκειται για δράμα…κι έχει ενδιαφέρον καθώς εστιάζει στην εγκατάλειψη και στην μοναξιά

Η παράσταση θα παίζεται στο Θέατρο Κέντρο Πολιτισμού του ΙΜΕ Ελληνικός Κόσμος, μέχρι τις 16/11, ενώ είχε ξαναπαιχτεί στο Θέατρο Τέχνης τον Μάιο.

Δραματουργική επεξεργασία-Σκηνοθεσία: Γιάννης Παπαγιάννης
Κοστούμια-σκηνικά: Βασιλική Σύρμα
Μουσική : Σταύρος Γασπαράτος
Σχεδιασμός φωτισμού: Μελίνα Μάσχα
Επιμέλεια κίνησης: Χριστιάνα Κοσιάρη
Ερμηνεύουν: Χάρης Εμμανουήλ, Μαριάννα Πολυχρονίδη, Δημήτρης Λιόλιος, Σωτήρης Τσακομίδης,Γιώργος Οικονόμου,Νικόλας Παπαγιάννης,Ελένη Βλάχου, Γιώργος Τριανταφυλλίδης, Ηρώ Διαμάντη
Στο ρόλο του Βασιλιά Ληρ, ο Δημήτρης Παπαγιάννης.
Πειραιώς 254, Ταύρος / Τηλ : 2122540300

08/11/2014 0 comment

ΘΕΑΤΡΟ

Πρόταση για θέατρο: “Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας” στο Παλλάς!, από τη Χρ. Τζέϊκου

written by The K-magazine

Ένα από τα πιο αγαπημένα και πολυπαιγμένα έργα του νεοελληνικού θεάτρου που ανήκει στην κατηγορία του ‘Δραματικού ειδυλλίου’, παίζεται στο Θέατρο Παλλάς σε σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια.
Ο τίτλος μας ταξιδεύει σε βουνοκορφές , τσέλιγκες, βοσκοπούλες, τσομπάνηδες, και γενικά σε μια εποχή που το ελληνικό θέατρο ανανεώνεται με τον πρωτοπόρο Δημήτρη Κορομηλά να γράφει την «Τύχη της Μαρούλας» το 1889 και τον «Αγαπητικό της Βοσκοπούλας» το 1891. Το έργο είναι γραμμένο σε ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο, εμπλουτισμένο με τραγούδια, και χορογραφίες. Η ιστορία είναι αρκετα διαχρονική , αφού περιέχει τον έρωτα, την ίντριγκα, τον φόβο, την αναγνώριση και το ευτυχές τέλος!!! Η δράση εξελίσσεται σ’ένα ορεινό χωριό της Φωκίδας και έχει ως κεντρικό θέμα τον έρωτα.

Ο πλούσιος αρχιτσέλιγκας Μήτρος φτάνει μετά από ένα τυχαίο γεγονός στο χωριό. Εκεί ερωτεύεται την νεαρή βοσκοπούλα Κρουστάλλω, που θα του θυμίσει την κοπέλα που αγάπησε στα νιάτα του. Η κοπέλα αυτή όμως τυχαίνει να είναι η κόρη της παιδικής του αγάπης. Στη γιορτή της Αναλήψεως, η χήρα και μητέρα Μάρω νιώθει ξανά την ξεχασμένη θηλυκότητά της, χάρη στο μέλλοντα γαμπρό της, ο οποίος την καλεί να ξαναζήσει τον μεγάλο, παλιό έρωτά της.Η παράσταση θα παίζεται μέχρι τέλος Δεκεμβρίου, ενώ την αποτελεί 20μελής θίασος και ζωντανή ορχήστρα.

Παίζουν: Ρένη Πιττακή, Μαρία Πρωτόπαππα, Χρήστος Στέργιογλου, Ευγενία Δημητροπούλου, Βασίλης Μπισμπίκης, Πάνος Βλάχος, Χριστίνα Τσάφου, Νίκος Μαγδαληνός.
Τραγουδάει:Γιώργος Μαργαρίτης
Σκηνικά : Λίλη Πεζανού
Κοστούμια:Αναστασία Αρσένη
Φωτισμοί: Ελευθερία Ντεκώ
Μουσική-Ενορχηστρωτική επιμέλεια-Διδασκαλία: Θοδωρής Οικονόμου
Χορογραφίες : Φώτης Διαμαντόπουλος

Περισσότερες πληροφορίες για τη Χριστιάνα Τζέϊκου, μπορείτε να διαβάσετε εδώ

20/10/2014 0 comment

ΘΕΑΤΡΟ

“Λεωφορείο ο Πόθος” Live από το Λονδίνο @Μέγαρο Μουσικής, από τη Χρ. Τζέικου

written by The K-magazine

Μπορεί στις μέρες μας να μην υπάρχει δυνατότητα να παρακολουθήσετε μια παράσταση στο Young Vic του Λονδίνου…έρχεται όμως το Λονδίνο εδώ!! Στις 16 Σεπτεμβρίου, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών θα προβάλει σε ζωντανή μετάδοση από το θέατρο Young Vic, την παράσταση «Λεωφορείο ο πόθος»(Με ελληνικούς υπότιτλους) , σε σκηνοθεσία BenedictAndrews. Για άλλη μια χρονιά το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, συνεχίζει τη συνεργασία του με την Βρετανική Πρεσβεία και διασυνδέει το κοινό της Αθήνας με το θεατρικό κέντρο της Ευρώπης, το περίφημο εθνικό θέατρο του Λονδίνου. Αξίζει να την παρακολουθήσετε , παρόλο που οι περισσότεροι έχουμε συνδέσει τη συγκεκριμένη παράσταση με την αξέχαστη Μελίνα Μερκούρη, να ερμηνεύει το Χάρτινο το φεγγαράκι, σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν.

Υπόθεση : Η Μπλάνς, μια καθηγήτρια από τις Νότιες Πολιτείες, επισκέπτεται μετά τον πλειστηριασμό της οικογενειακής περιουσίας της ,την αδελφή της Στέλλα ,που ζει με τον άντρα της Στάνλεϋ Κοβάλσκυ, στη Νέα Ορλεάνη. Ο Κοβάλσκυ, που ως Πολωνός μετανάστης και εργάτης αντιμετωπίζεται υποτιμητικά από την Μπλανς, καθηλώνει την Στέλλα με τον οξύθυμο και επιβλητικόχαρακτήρα του σε μία σχέση που κυριαρχείται από το ωμό πάθος. Η υπερευαίσθητη και κάπως υπερβολική Μπλανς, τονίζοντας την ευγενή καταγωγή και την καλή ανατροφή της, μπαίνει στο στόχαστρό του και έτσι γεννιέται ένας κρυφός πόθος. Όσο περνά ο καιρός, αποκαλύπτονται μυστικά του παρελθόντος της Μπλανς και λόγω της συγκατοίκησης δημιουργούνται εντάσεις και πολλαπλά ξεσπάσματα.

Η Gillian Anderson, γνωστή από τη σειρά X-files, ερμηνεύει τον ρόλο της Blanche Dubois, ο Ben Foster (Lone Survivor) τον Stanley και η Vanessa Kirby (BBC’s Great Expectations, Three Sisters) ερμηνεύει τον ρόλο της Stella.

Σκηνικά: Magda Willi
Κοστούμια: Victoria Behr
Φωτισμοί: Jon Clark
Μουσική: Alex Baranowski

Xώρος προβολής : Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

16 Σεπτεμβρίου, 21:00

Για περισσότερες πληροφορίες και έκδοση εισιτηρίων ή κρατήσεων , επισκεφθείτε το siteτου Μεγάρου Μουσικής Αθηνών : www.megaron.gr

Περισσότερες πληροφορίες για τη Χριστιάνα Τζέϊκου, μπορείτε να διαβάσετε εδώ

12/09/2014 0 comment

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για ταινία: “One day”,από τη Χριστιάννα Τζέικου

written by The K-magazine

Μπήκε και ο Σεπτέμβρης! Λίγο το φθινόπωρο, λίγο η μελαγχολία που ξεκίνησε να μας πιάνει επειδή σιγά σιγά αποχαιρετάμε το καλοκαίρι…Και επειδή απ’ότι φαίνεται ο καιρός δεν μας ευνοεί και πολύ αυτές τις μέρες, σκέφτηκα να σας προτείνω μια ταινία για το βραδάκι (που αμφιβάλλω να μην την έχετε δει) το One day, απ’το ομώνυμο βιβλίο του DavidNicholls. Τέτοια περίπου εποχή ,του 2011, παίχτηκε στην Ελλάδα, η δραματική-ρομαντική ταινία, της Lone Scherfig , με πρωταγωνιστές τους Anne Hathaway και Jim Sturgess, και αγαπήθηκε τόσο πολύ απ’το κοινό, όπως είχε συμβεί και με το Notebook. Και εντάξει μπορεί να είναι λίγο μελαγχολική η ιστορία, λίγο δραματικό το τέλος, αλλά σίγουρα κάποιες από εμάς εκεί έξω, ίσως να έχουμε ζήσει κάτι παρόμοιο , αν όχι το ίδιο.

Η ταινία λοιπόν ξεκινάει με την Έμμα ( AnneHathaway) πάνω σ’ένα ποδήλατο, γυρνώντας μας 20 χρόνια πίσω. Και η ιστορία έχει ως εξής: ο Ντέξτερ και η Έμμα, γνωρίστηκαν στις 15 Ιουλίου του 1988 την ημέρα της αποφοίτησής τους.Από εκείνη την ημέρα και κάθε χρόνο την ίδια μέρα δίνουν ραντεβού, για να μάθουν πως είναι με τις ζωές τους. Προσπαθούν να ανανεώσουν την ρομαντική τους ιστορία, όμως οι συγκυρίες φέρνουν έτσι τα πράγματα, ώστε να μην μπορούν να είναι μαζί ,αφού κάθε φορά που συναντιούνται έχουν γίνει μεγάλες αλλαγές στη ζωή τους ,τόσο στα επαγγελματικά τους όσο και στα προσωπικά τους.

Πρόκειται για μια ιστορία που μιλάει για τον ανεκπλήρωτο έρωτα, τη φιλία, και τον ρόλο που παίζουν κάποιοι άνθρωποι στη ζωή μας.

Πρωταγωνιστούν:Anne Hathaway, Jim Sturgess, Tom Mison ,Patricia Clarkson, Jodie Whittaker κ.α

Μουσική: Rachel Portman

Σενάριο : David Nicholls

Σκηνοθεσία: Lone Scherfig

Διάρκεια: 107 λεπτά

Περισσότερες πληροφορίες για τη Χριστιάννα Τζέϊκου, μπορείτε να διαβάσετε εδώ

04/09/2014 0 comment

Newer Posts

Older Posts

Χριστιάννα Τζέικου

“Piaf” με την Ελεωνόρα Ζουγανέλη στο Εθνικό θέατρο, της Χρ. Τζέικου

Beauty tip by Fairynails! από την Χρ. Τζέικου

Πρόταση για dvd: “Aν…”, από την Χριστιάννα Τζέικου

Πρόταση για θέατρο: The Irish Bastard στη Fabrica, από τη Χρ. Τζέικου

Πρόταση για θέατρο: “Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα Φον Καντ”, από τη Χρ. Τζέικου

Η Τρούμπα ξαναζωντανεύει στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, από τη Χρ. Τζέικου

Τι παίζεται φέτος στο Εθνικό Θέατρο, από τη Χρ. Τζέικου

Πρόταση ταινίας: Το Τανγκό των Χριστουγέννων, από την Χρ. Τζέϊκου

Πατριδογνωσία ή τίποτα πια δεν είναι για συγγνώμη, από τη Χριστιάννα Τζέικου

Πρόταση για Dvd : “Le fabuleux destin d’Amélie Poulain”, από τη Χρ. Τζέικου

Πρόταση για θέατρο: “Θα περάσει και αυτό” , από τη Χρ. Τζέικου

Ο Αργύρης Αγγέλου “ανακρίνεται” από τη μαθήτρια του Χριστιάννα Τζέικου

Βασιλιάς Ληρ @ Θέατρο Ελληνικού Κόσμου, από την Χριστιάννα Τζέικου

Πρόταση για θέατρο: “Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας” στο Παλλάς!, από τη Χρ. Τζέϊκου

“Λεωφορείο ο Πόθος” Live από το Λονδίνο @Μέγαρο Μουσικής, από τη Χρ. Τζέικου

Πρόταση για ταινία: “One day”,από τη Χριστιάννα Τζέικου

thekmagazine