Καλό μήνα, φίλες και φίλοι του The K-Magazine! Το καλοκαιράκι συνεχίζεται και… αν κι εδώ στη Θεσσαλονίκη ο ήλιος μας κάνει μούτρα από την Παρασκευή, δεν πτοούμαστε, γιατί ξέρουμε πως δε θα πάει μακριά η βαλίτσα!
Ένας από τους καλύτερους συντρόφους μας δίπλα στην ακροθαλασσιά είναι οι πολυσέλιδοι φίλοι μας που λέγονται βιβλία! Γι’ αυτό και τον Αύγουστο θα γνωρίσουμε ταινίες που βασίστηκαν σε γνωστά ή ακόμη κι όχι τόσο γνωστά βιβλία. Σήμερα, λοιπόν, λέω να ξεκινήσω με αγαπημένο Alfred Hitchcock!
Μία νεαρή γυναίκα (Joan Fontaine), της οποίας το όνομα δεν ακούμε ποτέ στην ταινία, παντρεύεται τον μελαγχολικό αριστοκράτη Maxim de Winter (Laurence Olivier). Και λέω μελαγχολικός γιατί ακόμη τον προβληματίζει ο θάνατος της πρώτης του γυναίκας, της Rebecca σε δυστύχημα με τη βάρκα. Μετά το γάμο, ο Maxim θα φέρει τη νέα του σύζυγο στο εξοχικό του στο Maderley της Κορνουάλης. Εκεί η νέα κυρία de Winter θα διαπιστώσει πως η αύρα της Rebecca εξακολουθεί να υπάρχει στο περιβάλλον, με πρώτη και καλύτερη απόδειξη την οικονόμο της εξοχικής κατοικίας, της κυρίας Danvers (Judith Anderson), η οποία εξακολουθεί να είναι πιστή στη νεκρή κυρά της. Όλα όσα συμβαίνουν γύρω της την κάνουν να πιστεύουν πως είναι ανεπιθύμητη, ενώ μία ακόμη σειρά γεγονότων θα την κάνει να αμφισβητήσει ακόμη και τη σχέση της με τον άντρα της. Άραγε, πόσο δυνατή είναι η επιρροή της Rebecca, ακόμη και τώρα που αυτή έχει φύγει;
Η «Rebecca» είναι βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο της Daphne du Maurier, που κυκλοφόρησε το 1938 και μέχρι το 1965 ήταν ανάμεσα στα best sellers. Ο Hitchock εντόπισε αμέσως το σκοτεινό και τρόπον τινά gothic χαρακτήρα της ιστορίας της du Maurier και, όντας στο «στοιχείο» του, δημιούργησε μία ατμοσφαιρική ταινία, με το μυστήριο και το σασπένς να καθηλώνουν το θεατή. Ο σκηνοθέτης καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας έχει στήσει σκηνικά, καταστάσεις και χαρακτήρες έτσι ώστε ο θεατής να βιώνει έντονα την αίσθηση που κατακλύζει τη νεαρή de Winter και να προσπαθεί να ξεδιαλύνει το γιατί η Rebecca έχει κάνει τόσο αισθητή την απουσία της. Η ταινία εντυπωσίασε εκείνη τη χρονιά κοινό και κριτικούς, ενώ ήταν υποψήφια για έντεκα Όσκαρ και μάλιστα στις πιο «δύσκολες» κατηγορίες, όπως αυτές της σκηνοθεσίας, της παραγωγής, των πρώτων ρόλων για τους Fontaine και Olivier, αλλά και για το Β’ γυναικείο για τη Judith Anderson. Τελικά εκείνη τη βραδιά έφυγε με δύο βραβεία, αυτά της καλύτερης φωτογραφίας και παραγωγής.
Αναφορικά με το cast:
Ο Laurence Olivier καταφέρνει εκτός από τη – δεδομένη – γοητεία του, να επιστρατεύσει και την απαιτούμενη μυστηριώδη αύρα που διακατέχει το χαρακτήρα του γύρω από τα γεγονότα που οδήγησαν στο θάνατο της Rebecca,ενώ η Joan Fontaine αποδεικνύεται ιδανική για το ρόλο της αφελούς αλλά και φοβισμένης δεύτερης κυρίας de Winter. Εκείνη, όμως, που ξεχωρίζει και μάλλον ξεπερνά μάλιστα και τους πρώτους χαρακτήρες της ταινίας είναι η ερμηνεία της Judith Anderson στο ρόλο της κυρίας Danvers. Κάθε της κίνηση, κάθε της βλέμμα κι όλο της το στήσιμο ίσως δικαιώνει την εικόνα που είχε στο μυαλό της η du Maurier όταν το μυαλό της «γεννούσε» την εσωστρεφή και πιστή στη Rebecca οικονόμο του Manderley.
Πρωταγωνιστούν: Laurence Olivier, Joan Fontaine, George Sanders, Judith Anderson, Nigel Bruce, Reginald Denny κ.α.
https://www.youtube.com/watch?v=FSckhpqdb94