22

Όλοι γνωρίζουμε τη Frida Kahlo και το μοναδικό της στυλ, όχι μόνο στον τρόπο που ζωγράφιζε αλλά και στον τρόπο που ντυνόταν. Ποτέ δεν πέταξε από πάνω της την χώρα καταγωγής της, αντίθετα ήταν εμφανής σε κάθε της δημόσια εμφάνιση ακόμα και όταν ζούσε στη Νέα Υόρκη ή στην Ευρώπη. Η συλλογή ρούχων αυτής της υπέροχης και τόσο ταλαιπωρημένης γυναίκας κάνει μία ακόμα φορά την εμφάνιση της εν απουσία της ιδίας.
Ήταν πάντοτε έξω από τα δεδομένα, διαφορετική, άλλα πάντα ευφάνταστη η γκαρνταρόμπα της Frida Kahlo… Εκείνη αντί να φοράει τις τελευταίες δημιουργίες από την Ευρώπη, προμηθεύονταν εξωτικά υφάσματα από την Κίνα, δαντέλα από την Ευρώπη, και έντονα χρώματα υφασμάτων από τη μητρική της χώρα το Μεξικό. Έπειτα τα έδινε σε μια μοδίστρα, η οποία  συγκέντρωνε το “όραμα” της Κάλο σε ένα τολμηρό συνδυασμό από τα  υφάσματα που βλέπουμε ακόμα στις γυναίκες με τις παραδοσιακές  ενδυμασίες στο Μεξικό,με το εφευρετικό styling της ζωγράφου.
Σήμερα, σχεδόν 60 χρόνια μετά το θάνατό της, το βλέμμα της Κάλο ζει. Η μεξικανή καλλιτέχνης με τον πυκνά πλεγμένο κότσο, τις μακριές φούστες και τις χαλαρές μπλούζες αγροτών που έχουν περάσει στο χρόνο, παραμένει σταθερή επιρροή για τους σχεδιαστές μόδας.« Ήθελα να επιστήσω την προσοχή συγκεκριμένα στη Φρίντα που ήταν η έμπνευση, στα χρώματα και το έντονα προσωπικό ύφος που είναι συνυφασμένο με το όμορφα ξεθωριασμένο μεγαλείο της Αβάνας», η σχεδιάστρια Misha Nonoo από τη Νέα Υόρκη, η οποία ανακοίνωσε ότι η συλλογή για την την άνοιξη του 2013 βασίστηκε σε ένα φανταστικό ταξίδι θα πραγματοποιούνταν με την Kahlo στην Κούβα. Ο Ισπανός σχεδιαστής Maya Hansen κάνει μία “ένεση” στην Κάλο με πινελιές, πλεγμένες από περίτεχνα χτενίσματα σε μεξικάνικο με θέμα τη συλλογή της. «Όλα αυτά τα στοιχεία είναι πολύ γραφικά και εμείς θέλαμε να κάνουμε τους ανθρώπους να σκεφτούν γι ‘αυτήν και το Μεξικό, όταν βλέπουνε τα μοντέλα» δήλωσε ο Hansen.

Για πρώτη φορά, η γκαρνταρόμπα της Κάλο εμφανίζεται σε μια έκθεση, και είναι ο καλύτερος τρόπος για το Μουσείο Frida Kahlo που ανοίγει στην Πόλη του Μεξικού- στις 22 Νοεμβρίου- να κάνει εγκαίνια.«Είχε ισχυρό χαρακτήρα και ήταν μοναδική», δήλωσε η Ximena Gomez, συντονίστρια της έκθεσης. «Εκείνη δεν την ενδιέφερε που ήταν η μόνη με αυτό τον στυλ. Δημιούργησε την εικόνα της μέσα από ντουλάπα της.»

Ο σύζυγός της Κάλο, Ντιέγκο Ριβέρα καλλιτέχνης, ζήτησε η ντουλάπα και το μπάνιο της να είναι κλειδωμένα για 50 χρόνια, μέχρι το 2004, και όταν μια επιτροπή στο Μουσείο Frida Kahlo αποφάσισε ότι ήταν καιρός να τα ανοίξουν, ανακάλυψαν τον πλούτο της περιουσίας της , συμπεριλαμβανομένων και των εγγράφων, των φωτογραφιών της , μαζί με σκίτσα, βιβλία και αλλά ρούχα.

Η επιμελήτρια Circe Henestrosa, η οποία έχει συνεργαστεί με το Victoria & Albert Museum στο Λονδίνο, υποστηρίζει  ότι η έκθεση θα παρουσιάζει 11 σύνολα της Κάλο κάθε τρεις μήνες που σημαίνει ότι συνολικά θα εμφανιστούν σαράντα ρούχα κατά τη διάρκεια ενός έτους.«Θα πορευτούμε χέρι-χέρι, η τέχνη και η μόδα της καλλιτέχνιδας σαν να ήταν μια δημιουργίαόλης της εικόνας της…Η ίδια χρωματική παλέτα που χρησιμοποίησε στους πίνακές της, θα χρησιμοποιηθεί στο ντύσιμο της.»

Επιπλέον, η Vogue του Μεξικό παραχωρεί ένα “δωμάτιο” για την έκθεση που θα περιλαμβάνει το έργο που ανατέθηκε σε σύγχρονους σχεδιαστές που έχουν επηρεαστεί από την Κάλο. Ένα μέρος του περιοδικού αρνήθηκε να αποκαλύψει τους συγκεκριμένους σχεδιαστές που εργάζονται για το έργο, αλλά δήλωσε ότι « είναι διεθνείς σχεδιαστές και ένας Μεξικανός σχεδιαστής. Όλοι τους είναι πολύ αναγνωρισμένοι στη βιομηχανία της μόδας».

Ακριβώς όπως τα έργα ζωγραφικής της, η τολμηρή αίσθηση της μόδας Κάλο που υπηρέτησε ως αντανάκλαση της, το θάρρος που έδειξε μετά από τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε – οι πολλές απιστίες του Rivera και τα προβλήματα υγείας με τη δισχιδή ράχη της. «Ήταν τόσο δημιουργικό και τόσο μοναδικό, και τόσο avant-garde στη συνέχεια», δήλωσε η Gomez για το στυλ της Κάλο. « Δεν φοβόταν να συνδυάζει διαφορετικά χρώματα, ή να βάζει εξωφρενικά πράγματα, όπως τα λουλούδια στο κεφάλι της, ή φορώντας αυτά τα περιδέραια, και τα δαχτυλίδια που ήταν εκκεντρικά και μεγάλα. Ήθελε να δείχνει σαν τους πίνακες ζωγραφικής της.»