Το ποτίζεις, το ταΐζεις, το ευνοείς να ανθίσει γιατί ακόμα και μετά τις πολλές φορές που έχει φανεί φάουλ, εσύ συνεχίζεις να αναπτύσσεις δικαιολογίες μέσα σου για το φίλο/η, γκόμενο/α που νομίζει ότι έχει γεννηθεί για να σε μπουκώνει κουτόχορτο πρώτης τάξεως, κανονικά και με το νόμο.
Αυτή είναι η μια κατηγορία δεκτών της μούφας… οι εύκολοι, μα μερικώς υποψιασμένοι, που ενώ νιώθουν το φέικ πρόσες προκλητικά εθελοτυφλούν απέναντι στην αλήθεια που ίσως τους πονάει…
Υπάρχει και μια δεύτερη κατηγορία δεκτών ψέματος… οι χομπίστες!
Που θα το φτάσει το παραμύθι; Σου έχει αναπτυχθεί μια περιέργεια σαν το θεατή της σαπουνόπερας που με αγωνία περιμένει το παρακάτω. Από χόμπι αναγνωρίζεις το fake μα το αφήνεις να αναπτυχθεί μέχρι την πλήρη απομυθοποίηση.
Αν ανήκεις στην πρώτη κατηγορία, τρέξε να σωθείς, ξύπνα, ξεκουνήσου. Έχεις σωτηρία!
Αν ανήκεις στη δεύτερη κατηγορία, καλώς ήρθες στην παράνοιά μας… σε καταλαβαίνουμε. Ο καλύτερος τρόπος να καταλάβεις τους ανθρώπους είναι να τους αφήσεις να εκτεθούν.Όταν δώσουν το ρεσιτάλ τους, γιατί αργά ή γρήγορα το δίνουν, τότε αποφασίζεις τη δική σου αντίδραση, που λογικά είναι χειροκρότημα και έξω από την πόρτα… για την ψυχική σου υγεία και με γνώμονα την ηρεμία σου πάντα, αγαπητέ χομπίστα.
Για την τρίτη και καταϊδρωμένη κατηγορία ανυποψίαστων δεκτών, που απλά αδυνατούν να καταλάβουν τον παθολογικό ψεύτη και υποφέρουν σιωπηλά, από δραματικά έως κινηματογραφικά, εδώ έχουμε επτά χαρακτηριστικά να τα βάλεις καλά στο μυαλό σου και να προσπαθήσεις να τα εφαρμόσεις την επόμενη φορά που το ένστικτό σου, σου λέει κάτι κουλά που δεν μπορείς να μεταφράσεις.
Γιατί το ένστικτο μιλάει και κυρίως εντοπίζει… μπορεί να αργεί να ξυπνήσει ανάλογα με το πόσο εκπαιδευμένο είναι, αλλά πάντα είναι παρόν να σου πει όλα όσα δε γουστάρεις να ακούσεις!
Πάμε Ντόλυ λοιπόν... 7 χαρακτηριστικά να ξεχωρίσεις τον παθολογικό ψεύτη στη ζωή σου. Ούτε ένα, ούτε δύο, επτά όπως όλα τα μεταφυσικά που αδυνατούμε να εξηγήσουμε μα τα τρώμε στη μάπα αδιαμαρτύρητα!
1) Εντόπισέ τον/την – κατάλαβέ τον/την: Ο παθολογικός ψεύτης λέει ψέματα από συνήθεια, για πολύ καιρό και εντελώς αυθόρμητα ακόμα και για τα μικρά και ανούσια πράγματα, που είναι εύκολα να εντοπίσεις, όπως πχ τι χρώμα έχουν τα πλακάκια της κουζίνας του.
Αν ανακαλύψεις άλλες αποχρώσεις ή και καθόλου πλακάκια, άρχισε από αυτές τις μικρές και αναίμακτες λεπτομέρειες να υποψιάζεσαι, ότι θα ακολουθήσουν αργά ή γρήγορα και πιο μεγάλα λάθη και πάθη.
Η τάση αυτή αναπτύσσεται συνήθως σε μικρή ηλικία, όπου το παιδάκι γλίτωνε μπελάδες πιο εύκολα στο σπίτι και στο σχολείο με ολίγον παραμύθι, με ολίγον λευκό ψεματάκι, άρα ταμπουρώθηκε πίσω από αυτή την τακτική προκειμένου να συνεχίζει να σφυρίζει αδιάφορα και με γιακάδες σηκωμένους. Αυτά βέβαια στις ελαφρές περιπτώσεις… γιατί υπάρχουν και οι χειριστικοί τύποι που χρησιμοποιούν το ψέμα προκειμένου να ελέγξουν καταστάσεις προς όφελός τους. Εκεί κίνδυνος – θάνατος… Στενή παρατήρηση και κάνε την με ελαφρά… Πλέον μιλάμε για συνήθεια που γίνεται μανία!
2) Σύγκρινε τις διαφορετικές εκδοχές της ιστορίας που θα σου σερβίρει κάθε φορά. Δώσε σημασία σε μικρές λεπτομέρειες και επίσης κάνε συχνές ερωτήσεις χρησιμοποιώντας άλλα λόγια, αλλά ρωτώντας για το ίδιο θέμα κυρίως για μη σημαντικές στιγμές της ζωής του άλλου, με άνεση και χαλαρότητα, σα να βάφεις το νύχι σου ένα πράμα…
Συνήθως, στα μη σημαντικά θα υπάρχει ανακολουθία ή και μικρές παύσεις προκειμένου να σκεφθεί το παρακάτω ψέμα, να το επεξεργαστεί, να δώσει στον εαυτό του/της αέρα να αναπνεύσει, πριν πέσει στο τραπέζι ένα ακόμα όνειρο θερινής νυχτός τύπου «χάθηκα γιατί είχα τα νεύρα μου, το φεγγάρι ήταν χλωμό, ο ουρανός μουντός, τα ραδίκια ανάποδα» και λοιπά ρομαντικά στοιχεία της φύσης που μπορεί να ντύσουν άνετα ένα δράμα βουκολικού ανακόλουθου αχταρμά! Ντριιιιιν απομακρύνσου… ή συνέχισε να παρατηρείς δε σου φθάνει μάλλον για να πιστέψεις!
3) Σύγκρινε τις ιστορίες που έχεις χάψει εσύ με τις ανάλογες που έχαψαν κοινοί γνωστοί. Δε μπορεί… βάσει του ρητού αγαπάει ο θεός τον κλέφτη/ψεύτη, αγαπάει και το νοικοκύρη, το σύμπαν κάποια στιγμή θα σε φέρει σε επαφή με κοινούς γνωστούς, που προφανώς έχουν ακούσει τα φερι (όχι μπόοουτ) τέιλς του/της αγαπητού/ης μας ψευτρονίου.
Χωρίς να αποκαλύψεις τη δική σου εκδοχή στα πρώτα στάδια, άκου στωικά… οι ιστορίες που σερβίρονται συνήθως είναι ίδιες σε περιεχόμενο, αλλά προσαρμοσμένες στην εκάστοτε προσωπικότητα του αποδέκτη. Αν συναισθηματικά έχεις απεμπλακεί, πάρε και ποπ κορν, είναι διασκεδαστική η φαντασία του/της… απόλαυσέ την και μετά πέρνα στα χαστούκια ελευθέρως… ή μήπως όχι ακόμα; Δε σου φθάνουν οι ενδείξεις;
4) Πρόσεξε αν το άτομο που προφανώς σου λέει ιστορίες για αγρίους, το κάνει γιατί έχει συνεχή ανάγκη για επιβεβαίωση… να είναι στο κέντρο της προσοχής με όποιο τρόπο. Οι λόγοι που μπορεί να το κάνει; Να κερδίσει τη συμπάθεια όλων, να νιώσει σημαντικός/η, βαριέται και δεν έχει κάτι πιο εποικοδομητικό να κάνει και κυρίως αισθάνεται απίστευτα, αβάσταχτα ανασφαλής.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΕΔΩ
Η Νατάσσα Μανίτσα είναι ψυχολόγος και αρχισυντάκτρια του KissmMyGrass.gr
