Λίγες εβδομάδες μας χωρίζουν από την απονομή των βραβείων της Ακαδημίας και το αφιέρωμά μας συνεχίζεται με ευλάβεια. Απόψε η βραδιά είναι αφιερωμένη στο βραβείο για τον Α’ Ανδρικό Ρόλο και τη δεύτερη νίκη του Anthony Hopkins.
Η Anne (Olivia Colman) ζει με τον Anthony (Anthony Hopkins), τον ηλικιωμένο πατέρα της προκειμένου να τον φροντίσει, καθώς πάσχει από άνοια. Η μνήμη του είναι ήδη σε σύγχυση και κατ’ επέκταση η συμπεριφορά του θυμίζει τρενάκι του λούνα παρκ κάνοντας την κατάσταση ακόμη πιο δύσκολη, αναγκάζοντας την Anne να αναζητά διαρκώς μία φροντίστρια που θα μπορεί να αντεπεξέλθει στις ανάγκες του Anthony. Ωστόσο, κι ο Anthony αντιλαμβάνεται πως κάτι συμβαίνει, όσο κι αν δεν το παραδέχεται, προσπαθώντας να βάλει σε τάξη σκέψεις, μνήμες και συναισθήματα…
Η ταινία “ Ο Πατέρας” βασίζεται στο θεατρικό έργο του Florian Zeller “Le Père”. Ο Zeller υπογράφει το κινηματογραφικό σενάριο με τον Christopher Hampton (“Dangerous Liaisons”, 1988 & “Atonement”, 2007)… Με την ταινία να είναι το σκηνοθετικό ντεμπούτου του Zeller.
Μία ταινία – γροθιά γύρω από την άνοια
Μέσα σε μόλις μιάμιση ώρα, ο Zeller καταφέρνει κι απεικονίζει με απόλυτη σαφήνεια τη σκληρή καθημερινότητα που αντιμετωπίζουν οι οικογένειες που “χτυπά” μία νευροκεφυλιστική ασθένεια όπως η άνοια και το Alzheimer. Γιατί, για κάποιον που είτε ζει ή έχει ζήσει με ένα άτομο που πάσχει από άνοια, όσα παρουσιάζονται στο “The Father” κάθε άλλο παρά απέχουν από την πραγματικότητα. Πρόκειται για μία ασθένεια που δεν επηρεάζει μόνο τον ασθενή, αλλά και τους αγαπημένους του, καθώς όλα όσα τον συνδέουν μαζί τους (αναμνήσεις, σχέσεις) μοιάζουν να ξεθωριάζουν – και το ακόμη πιο τραγικό είναι πως η εξέλιξη αυτού του ξεθωριάσματος μπορεί να είναι ραγδαία. Ο “Πατέρας” είναι μία εξαιρετική σκοπιά σε ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν εκατομμύρια οικογένειες, κυρίως επειδή αυτή η σκοπιά είναι οδυνηρά ρεαλιστική. Η ταινία έφτασε να διεκδικεί έξι βραβεία Oscar (μεταξύ αυτών εκείνο της Καλύτερης Ταινίας), με τον Zeller και τον Hampton να κερδίζουν εκείνο για το Καλύτερη Διασκευασμένο Σενάριο.
Εντούτοις δικαίως η προσοχή “πέφτει” στο cast κι ιδίως στην κινηματογραφική συνύπαρξη της Olivia Colman με τον Anthony Hopkins, με το κοινό που έχει αντιμετωπίσει (ή αντιμετωπίζει) παρόμοιες καταστάσεις να ταυτίζονται με όσα εκτυλίσσονται. Η Colman αντικατοπτρίζει πλήρως τον αγώνα των οικογενειών που καλούνται να βρουν την ιδανική λύση για να ζήσει ο συγγενής τους με αξιοπρέπεια τα όσα χρόνια του απομένουν, με τις αντιδράσεις της όταν διαπιστώνει πως ο άνθρωπος που τη μεγάλωσε ξαφνικά εξαρτάται απόλυτα από εκείνη να προκαλούν ρίγη συγκίνησης στο θεατή. Η ερμηνεία της, μάλιστα, την έφερε πολύ κοντά στο βραβείο Α’ Γυναικείου Ρόλου. Κι έπειτα ο Anhtony Hopkins σε έναν από τους πιο καθηλωτικούς ίσως ρόλους της καριέρας του, να αποδίδει με ακρίβεια τον κυκεώνα που δυστυχώς μαίνεται στο είναι των ατόμων που πάσχουν από άνοια. Από την οργή και την άρνηση στην αμφιβολία και στην καταρράκωση όταν ο Anthony αισθάνεται πως η πραγματικότητα γύρω του χάνεται μέσα από τα χέρια του ενόσω η κατάστασή του επιδεινώνεται, ο δημοφιλής ηθοποιός μας χαρίζει μία καθηλωτική ερμηνεία που “τσακίζει”. Η ταινία χάρισε στον Hopkins το βραβείο A’ Ανδρικού Ρόλου, με αυτό να είναι το δεύτερο της καριέρας του μετά τη “Σιωπή Των Αμνών”. Μάλιστα, έχοντας κερδίσει το βραβείο του στα 83 του χρόνια, ο Hopkins είναι πλέον ο γηραιότερος νικητής των Oscars.
Με λίγα λόγια; Μη χάσετε μία ταινία που συγκινεί ακριβώς επειδή είναι αληθινή!
Πρωταγωνιστούν: Anthony Hopkins, Olivia Colman, Rufus Sewell, Imogen Poots, Mark Gatiss, Olivia Williams, Ayesha Dharker
Photo credits: IMDb
Φέτος στην κούρσα για το βραβείο A’ Ανδρικού Ρόλου συναντούμε τους:
Bradley Cooper, “Maestro”
Colman Domingo, “Rustin”
Paul Giamatti, “The Holdovers”
Cillian Murphy, “Oppenheimer”
Jeffrey Wright, “American Fiction”
