Γράφει η Βασιλική Ράγκου, οδοντίατρος και συνεργάτης του doctoranytime.gr
Η στοματική υγεία προϋποθέτει πέραν του προληπτικού ελέγχου στον οδοντίατρο, 1-2 φορές το χρόνο, και την ενημέρωση για σωστή διατροφή, με σκοπό την αποφυγή σχηματισμού τερηδόνας και αποτριβών των δοντιών. Σκοπός του οδοντιάτρου είναι η σωστή ενημέρωση για την πρόληψη και τη διατήρηση των δοντιών σε καλή κατάσταση. Τα αποτελέσματα μιας σωστής ενημέρωσης για τις σωστές διατροφικές συνήθειες των ασθενών μαζί με τη φθορίωση και τα προληπτικά μέσα, καθώς και άλλες μέθοδοι όπως είναι η εφαρμογή των sealants, στις οποίες και σχισμές στα μόνιμα πίσω δόντια, είναι θεαματικά και αξιοσημείωτα.
Τι είναι η τερηδόνα;
Η τερηδόνα είναι μια πολυπαραγοντική, χρόνια νόσος, της οποίας η βαρύτητα τροποποιείται από παράγοντες όπως τα στοματικά βακτήρια, το σάλιο,η στοματική υγιεινή, η πρόσληψη ζάχαρης,η διατροφή, η έκθεση στο φθόριο και η γενετική. Είναι,επίσης, σημαντικό να επισημάνουμε ότι υπάρχουν ευπαθείς ομάδες ασθενών, όπως τα μικρά παιδιά, οι νέοι στην εφηβεία και οι ηλικιωμένοι, οι οποίοι διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο σχηματισμού τερηδόνας,επομένως τα προληπτικά μέτρα και η τακτική επίσκεψή τους στον οδοντίατρο για αξιολόγηση και ενημέρωση είναι περισσότερο αναγκαία.
Η επιμελής φροντίδα στο σπίτι, η εφαρμογή φθορίου, ο περιορισμός της πρόσληψης ζάχαρης και αναψυκτικών είναι απαραίτητα στοιχεία για τη στοματική υγεία σε όλους τους ασθενείς, όμως απαιτείται περισσότερη έμφαση σε ένα από αυτά τα συστατικά για την πρόληψη της οδοντικής τερηδόνας.
Τα δόντια με τερηδόνα είναι σημαντικό να αποκαθίστανται με εμφραχείς (σφραγίσματα), καθώς τα μικρόβια μεταφέρονται και προσλαμβάνουν και τα παρακείμενα δόντια ή κατακρατούν επιπλέον τροφές όπου με τη σειρά τους θα εντείνουν το πρόβλημα του πολυτεριδονισμού (τερηδόνα σε πολλά δόντια). Τα μικρόβια αυτά, καθώς και υπολείμματα τροφών(οδοντική μικροβιακή πλάκα) που παραμένουν πάνω στα δόντια μετά από κάθε γεύμα,εάν δεν αφαιρεθούν με το βούρτσισμα, δημιουργούν το 
κατάλληλο υπόβαθρο για το σχηματισμό της ουλίτιδας, όπου τα ούλα αιμορραγούν και είναι επίπονα στην επαφή τους. Συνεπώς, η τερηδόνα και η ουλίτιδα είναι παθήσεις, οι οποίες σχετίζονται άμεσα με τη διατροφή και την υγιεινή ως συνήθεια του ασθενή και θα πρέπει να ελέγχονται από τον οδοντίατρο.
Πώς τα νοσήματα αυτά μπορούν να προκαλέσουν περιοδοντίτιδα;
Η οδοντική, μικροβιακή πλάκα με τη σειράτης,εάν δεν αφαιρεθεί με το βούρτσισμα των δοντιών, σκληραίνει και δημιουργείται σε υποουλική πέτρα (πάνω από τα ούλα) ήεάν μείνει ακόμα περισσότερο καιρό δημιουργεί υποουλικη πέτρα (κάτω από τα ούλα),η οποία με τη σειρά της προκαλεί περιοδοντίτιδα(φλεγμονή των ιστών που περιβάλλουν τα δόντια). Η περιοδοντίτιδαείναι μια νόσος που αν αφεθεί αθεράπευτη μπορεί να οδηγήσει στην απώλεια των δοντιών.
Συμπερασματικά, θα λέγαμε πως η ενημέρωση των ασθενών για το πώς δημιουργούνται και το πώς προσλαμβάνονται τα νοσήματα των δοντιών και του στόματος συνολικά είναι σημαντική για τη γενική υγεία μιας και το στόμα αποτελεί προθάλαμο της γενικότερης υγείας του ανθρώπινου οργανισμού.
