Το 1979 η Πρεσβεία των ΗΠΑ στην Τεχεράνη δέχεται εισβολή από Ιρανούς διαδηλωτές κι όλο το προσωπικό βρίσκεται σε καθεστώς ομηρείας. Εκτός από έξι διπλωμάτες οι οποίοι καταφέρνουν να το σκάσουν και να βρουν καταφύγιο στο σπίτι του Καναδού πρέσβη. Την ίδια στιγμή, η CIA προσπαθεί να βρει μία λύση για να τους πάρει από το Ιράν προτού οι επαναστάτες αντιληφθούν την απουσία τους. Για το σκοπό αυτό επιστρατεύουν και τον ειδικό τους σε επιχειρήσεις φυγάδευσης Tony Mentez (Ben Affleck). Έχοντας απορρίψει κάθε πιθανό σχέδιο δράσης στο τέλος προτείνει την – όπως κι ο ίδιος χαρακτηρίζει – λιγότερο κακή πρόταση: να προφασιστούν πως θα γυριστεί μία ταινία επιστημονικής φαντασίας στο Ιράν κι οι έξι φυγάδες να ταξιδέψουν πίσω στην πατρίδα ως μέλη του κινηματογραφικού συνεργείου από τον Καναδά. Με τη βοήθεια έμπιστων ατόμων από τον κόσμο του Hollywood, όπως τον βραβευμένο με Όσκαρ μακιγιέρ John Chambers (John Goodman) και τον παραγωγό Lester Siegel (Alan Arkin), ο Mendez θα ταξιδέψει στην Τεχεράνη ως βοηθός παραγωγής της ταινίας και θα συναντήσει τους έξι διπλωμάτες προκειμένου να τους βγάλει εγκαίρως από το Ιράν.
Η «Επιχείρηση: Αργώ» βασίζεται στην πραγματική ιστορία της κατάληψης της Αμερικανικής Πρεσβείας στο Ιράν το Νοέμβριο του 1979, με τους Ιρανούς επαναστάτες να απαιτούν την επιστροφή του Σάχη Μωχάμετ Ρεζά Παχλαβί – στον οποίο οι ΗΠΑ είχα δώσει άσυλο λόγω ασθενείας του έκπτωτου ηγεμόνα από τον καρκίνο – ώστε να δικαστεί για εγκλήματα που διέπραξε κατά τη βασιλεία του. Επίσης βασίζεται σε κεφάλαια του βιβλίου «The Master of Disguise» του τότε πράκτορα της CIA και «εγκεφάλου» της επιχείρησης Tony Mendez, καθώς και στο άρθρο «The Great Escape» του Joshua Bearman. Τη διασκευή του σεναρίου υπογράφει ο Chris Terrio, ενώ τα ηνία της παραγωγής αλλά και της σκηνοθεσίας κρατά ο Ben Affleck.
Προτού μιλήσω για την εντύπωση που μου άφησε σε κινηματογραφικό επίπεδο η ταινία, επιτρέψτε μου να σας πω πως πρόκειται για μία – όπως αρέσκομαι να χαρακτηρίζω ταινίες αυτού του είδους – «αμερικανιά». . Όχι με εφέ, εκρήξεις, αίματα κι όλα τα συναφή, αλλά το concept «Goodfellas Americans save the day» και δε συμμαζεύεται. Η ταινία βγήκε σε μία περίοδο όπου το κλίμα στη Μέση Ανατολή ήταν ήδη τεταμένο, όπως κι οι σχέσεις μεταξύ Ιράν και ΗΠΑ δεν ήταν και στα καλύτερά τους – ούτε τώρα είναι, ΟΚ, ας το περιορίσω στη χρονική στιγμή που κυκλοφόρησε η «Αργώ». Δε θα τη χαρακτήριζα «100% προπαγανδιστική», παρ’ όλο που απεικονίζει τους Ιρανούς χρησιμοποιώντας μερικά ήδη υπάρχοντα στερεότυπα. Περισσότερο ως μία απόπειρα του Hollywood να δώσει μία γεύση ηρωισμού στον κόσμο θα τη χαρακτήριζα, επειδή αυτό ήταν που ένιωθε πως χρειαζόταν. Κάποτε αυτό γινόταν με τα comics με τους super ήρωες – αν ψάξετε λίγο την ιστορία του Superman ή του Captain America, θα καταλάβετε τι εννοώ -, τώρα το κάνουν μέσω κινηματογραφικών παραγωγών. Θα το διαπιστώσετε αν μετά την ταινία κάνετε μία έρευνα των πραγματικών γεγονότων, όπως έκανα κι εγώ.
Πάμε τώρα στο καθαρά κινηματογραφικό κομμάτι. Εκεί ειλικρινά δε μπορώ να προσάψω κάτι αρνητικό στο σκηνοθέτη. Γρήγορη ροή της πλοκής που δεν κουράζει, σκηνές που είτε χαλαρώνουν είτε αγγίζουν το θεατή συναισθηματικά ακριβώς τη στιγμή που αυτές είναι απαραίτητες. Στην ουσία αποδεικνύεται πως του πάει του Ben Affleck η σκηνοθεσία – μην ξεχνάμε πως ο ίδιος μας χάρισε το επίσης ατμοσφαιρικό «Χωρίς Ίχνη» του 2007. Για άλλη μία φορά με εντυπωσίασε η μουσική επένδυση διά χειρός Alexandre Desplat («Syriana», «Mr. Magorium’s Wonder Emporium», «The King’s Speech» κ.α.). Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ δίνω πολύ σημασία και σ’ αυτό, καθώς η καλή μουσική σε μία ταινία μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στην τελική εκτίμηση του θεατή. Την αμαρτία μου, όμως, θα την πω: δε νομίζω πως ήταν για Oscar καλύτερης ταινίας όταν την ίδια στιγμή είχες υποψήφια την «Αγάπη» του Michael Haneke, για παράδειγμα. Αλλά όπως είχα πει και για το Όσκαρ της Jennifer Lawrence στον «Οδηγό Αισιοδοξίας» δεν είμαι εγώ αυτή που αποφασίζει πού θα καταλήξει το χρυσό αγαλματάκι!
Τέλος επειδή δε θέλω να αδικήσω κάποιον, να πω πως στο γενικό του σύνολο, το καστ της ταινίας στάθηκε επάξια στις απαιτήσεις της. Με αφορμή μόνο το όλο σούσουρο γύρω από την επίσημη ανακοίνωση πως ο Ben Affleck θα ενσαρκώσει το Batman στο επερχόμενο sequel του «Man of Steel» θα πω λίγα λόγια για την ερμηνεία του. Σε αυτήν την ταινία, ο Ben Affleck μας θύμισε πως είναι ένας ηθοποιός με δυνατότητες, όπως είχε κάνει στον «Ξεχωριστό Γουίλ Χάντινγκ» και το «The Sum of All Fears». Επειδή όμως εγώ θυμάμαι κι έναν τραγικό «Daredevil», να ξαναρωτήσω τον αγαπητό κατά τ’ άλλα Ben τι στην ευχή θέλει τους πειραματισμούς με τους υπερήρωες!
Πρωταγωνιστούν: Ben Affleck, Bryan Cranston, John Goodman, Alan Arkin, Victor, Garber, Tate Donovan, Rory Cochrane, Kyle Chandler κ.α.