Καλησπέρα, καλησπέρα, φίλες και φίλοι του The K-Magazine! Άλλο ένα ευχάριστα γεμάτο (ελπίζω!) σαββατοκύριακο φτάνει στο τέλος του και κάποιοι από εσάς λογικά θα χαλαρώνετε χουχουλιάζοντας στο σπίτι. Τι θα λέγατε αν βάζατε λίγη χριστουγεννιάτικη μαγεία στη βραδιά με μία ταινία που είναι ο ορισμός αυτής;
Λίγο πριν την καθιερωμένη παρέλαση του πολυκαταστήματος Macy’s την ημέρα των Ευχαριστιών (η οποία παραδοσιακά ξεκινά και την προετοιμασία για τα Χριστούγεννα), η Doris Walker (Maureen O’Hara) ανακαλύπτει πως ο «Άη Βασίλης» της παρέλασης τα… «έτσουξε»! Ως δια μαγείας, όμως, ο Kris Kringle (Edmund Gwenn), ένας καλόκαρδος ηλικιωμένος ο οποίος μοιάζει απίστευτα με τον Άη Βασίλη, θα βρεθεί μπροστά της και θα σώσει την κατάσταση. Η Doris ικανοποιημένη από την επιτυχημένη έκβαση της παρέλασης, προσλαμβάνει τον Kris στο Macy’s για τη Χριστουγεννιάτικη περίοδο ώστε να «τονώσει» τις αγορές. Αν και στην αρχή η Doris φοβάται πως έκανε ένα τραγικό λάθος (άλλωστε, ποιος υπάλληλος στέλνει πελάτες στον… ανταγωνιστή για να βρει αυτό που θέλει;;;), τελικά ο Kris Kringle/Άη Βασίλης στην ουσία απογειώνει τη φήμη του Macy’s. Ο ίδιος βέβαια ισχυρίζεται χωρίς ενδοιασμούς πως ΕΙΝΑΙ ο Άη Βασίλης, αλλά εφ’όσον δεν προκαλεί προβλήματα, η Doris αποφασίζει να αγνοήσει τους ισχυρισμούς του. Άλλωστε, αυτός ο χαμογελαστός γεράκος έχει αρχίσει να αγγίζει τόσο αυτήν, όσο και την κόρη της, Susan (Natalie Wood), την οποία η Doris μεγαλώνει με ρεαλισμό, πράγμα που σημαίνει πως η Susan δεν έχει ιδέα τι πάει να πει… φαντασία. Εξαιτίας ενός ατυχούς περιστατικού, όμως, ο Kris Kringle θα βρεθεί έγκλειστος σε ψυχιατρική κλινική. Ο Fred Gailey (John Payne), όμως, δικηγόρος και γείτονας της Doris (για την οποία εμφανώς τρέφει συναισθήματα), αποφασίζει να τον υπερασπιστεί σε δίκη και να αποδείξει πως ο Kris όχι μόνο έχει σώας τας φρένας, αλλά και πως είναι όντως ο Άη Βασίλης. Άλλωστε ο ίδιος πιστεύει πως όλοι μας χρειαζόμαστε τον Άη Βασίλη κι όσα αυτός πρεσβεύει, ειδικά αυτές τις μέρες.
Η ταινία «Miracle On 34th Street» βασίζεται σε μία ιστορία του σεναριογράφου, σκηνοθέτη και παραγωγού Valentine Davies («The Bridges At Toko-Ri»). Το σενάριο συνυπογράφει ο George Seaton, ο οποίος αναλαμβάνει και τη σκηνοθεσία («The Country Girl»)
Μα είναι δυνατόν; Ποιος στην ευχή αποφασίζει να δικάσει… τον Άη Βασίλη;;;
Κατ’ αρχήν θίγει εμφανώς την εμπορευματοποίηση της ημέρας των Χριστουγέννων. Ενώ όλοι βλέπουν την εορταστική περίοδο ως μία ευκαιρία να κάνουν πωλήσεις, ο Kris Kringle των Davies και Seaton προωθεί το αίσθημα της αλληλεγγύης, με την οποία άλλωστε υποτίθεται πως είναι και συνυφασμένα τα Χριστούγεννα. Κυρίως, όμως, μας θυμίζει πως σχεδόν όλο το χρόνο είμαστε τόσο αφοσιωμένοι στο ρεαλισμό με τον οποίο πρέπει να αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις και ξεχνάμε τα απλά πράγματα που μας γεμίζουν και μας κάνουν να χαμογελάμε. Πάρτε για παράδειγμα τη Susan. Πού ακούστηκε παιδί να θεωρεί χαζό ένα παιχνίδι όπου τα παιδιά παριστάνουν τα ζώα; Πού ακούστηκε, βασικά, ένα παιδί να μη φέρεται σαν αυτό που είναι… παιδί;;; Κι αυτό είναι που θέλουν οι δημιουργοί να μας θυμίσουν. Πως δεν έχει σημασία αν πιστεύεις στον Άη Βασίλη, αλλά να μην ξεχνάς τι αντιπροσωπεύει. Τη χαρά του να προσφέρεις, την ανεμελιά, την πίστη πως όταν εύχεσαι κι επιθυμείς κάτι πραγματικά τότε το αποκτάς σχεδόν μαγικά. Γιατί όλα αυτά είναι μαγεία εμποτισμένη μέσα μας κι εμείς απλά χρειάζεται να την ωθήσουμε.
Όχι άδικα, η ταινία βραβεύτηκε με τρία Oscars: Καλύτερου Σεναρίου (George Seaton)και Καλύτερης Πρωτότυπης Ιστορίας (Valentine Davies), ενώ ο Edmund Gwenn κέρδισε το Oscar Β’ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του ως Kris Kringle/Άη Βασίλης. Ο Seaton κι ο Gwenn κέρδισαν επίσης κι από μία Χρυσή Σφαίρα στις κατηγορίες τους.
Και μια που είπα για τον Edmund Gwenn…
Υπέροχος ως Kris Kringle,, κάνοντάς με να πιστεύω πως αν δεν ήταν ηθοποιός θα μπορούσε άνετα να είναι ο αγαπημένος των παιδιών που ταξιδεύει στον κόσμο με το μαγικό του έλκηθρο! Εξαιρετική επίσης η Maureen O’Hara στο ρόλο της – υπερβολικά – ρεαλίστριας Doris, η οποία όμως σιγά σιγά αρχίζει να νιώθει τη μαγική αλλαγή. Επίσης, όσο κι αν θεωρώ γλυκύτατη τη Mara Wilson («Matilda», «Mrs. Doubtfire») που έπαιξε τον ίδιο ρόλο στο remake του 1994, δε συγκρίνεται με τίποτα με τη Natalie Wood. Η ηθοποιός που αργότερα έμελλε να γίνει θέμα συζήτησης εξαιτίας του άδοξου τέλους της (σημ.: η υπόθεσή της ακόμη παραμένει μυστήριο), έδειξε από πολύ νωρίς πως θα γινόταν μία ικανότατη καλλιτέχνις, μια που στο χαρακτήρα της κατάφερε να εναρμονίσει ιδανικά το ρεαλισμό που διδάχθηκε η Susan από τη μητέρα της που παλεύει με την ανάγκη να πιστέψει σε κάτι που ο ορθολογισμός δεν της προσφέρει. Τέλος, ο John Payne («The Razor’s Edge») είναι ιδανικός στο ρόλο του Fred Gailey, ο οποίος ισορροπεί κατά τη διάρκεια της ταινίας το ρεαλισμό με τη φαντασία.
Εσείς δεν έχετε παρά να χαλαρώσετε και να μπείτε σιγά σιγά στο κλίμα των ημερών με μία από τις πιο τρυφερές και κλασσικές ταινίες της περιόδου! Καλή διασκέδαση!
Πρωταγωνιστούν: Maureen O’Hara, John Payne, Edmund Gwenn, Natalie Wood, Gene Lockhart, Porter Hall, William Frawley κ.α.