Jon Favreau

Καλησπέρα, καλησπέρα, φίλες και φίλοι του The K-Magazine! Πώς μου είστε; Ελπίζω το τριήμερό σας να ήταν γεμάτο από όμορφες στιγμές με καλή παρέα! Τελευταία Κυριακή του μήνα σήμερα, πράγμα που σημαίνει πως ολοκληρώνεται το αφιέρωμά μας στον φετινό νικητή των Oscars, Leonardo DiCaprio. Θεωρώ, λοιπόν, πως η πιο κατάλληλη ταινία για να «πέσει η αυλαία» είναι η ταινία που του χάρισε την πιο πρόσφατη υποψηφιότητά του για το Oscar Α΄Ανδρικού Ρόλου πριν τελικά κρατήσει το αγαλματάκι για το «The Revenant». Ο λόγος για το «Λύκο της Wall Street» δια χειρός Martin Scorsese.

Δεκαετία του 1980: ο Jordan Belfort (Leonardo DiCaprio) ξεκινά να δουλεύει ως χρηματιστής σε μία από τις μεγαλύτερες εταιρίες της Wall Street, την L. F. Rothschild. Κι ενώ δείχνει πως οι τακτικές που του υπέδειξε ο προϊστάμενός του Mark Hanna (Matthew McConaughey) ξεκινούν να αποδίδουν, έρχεται η Μαύρη Δευτέρα του 1987. Λίγο αργότερα στη νέα του δουλειά ξεκινά να πουλά υποτιμημένες μετοχές, καταφέρνοντας έτσι να βγάλει ένα σεβαστό ποσό χρημάτων. Όταν όμως, αντιλαμβάνεται πως η τεχνική/απάτη του να «φουσκώνει» η αξία μιας μετοχής μπορεί να αποφέρει ακόμη περισσότερα κέρδη, o Belfort μαζεύει μερικούς φίλους, με πρώτο το γείτονά του, Donnie Azoff (Jonah Hill) και με έδρα ένα παλιό… συνεργείο, ιδρύει τη Stratton Oakmont, για να προσφέρει μεγαλύτερο κύρος στου πελάτες. Κι όσο τα κέρδη ανεβαίνουν τόσο συνεχίζεται η πολυτάραχη ζωή για τον Belford με ναρκωτικά, σεξ και διαφθορά. Το FBI, όμως, με πρωτοστάτη τον πράκτορα Patrick Denham (Kyle Chandler), τον παρακολουθεί διακριτικά και περιμένει ένα λάθος που θα οδηγήσει τον Belfort στη δικαιοσύνη.

Ο «Λύκος της Wall Street» είναι η κινηματογραφική μεταφορά του αυτοβιογραφικού ομότιτλου βιλίου του Jordan Belfort, ο οποίος καταδικάστηκε για χρηματιστηριακές απάτες και ξέπλυμα χρημάτων και που αργότερα βοήθησε το FBI σε παρόμοιες υποθέσεις. Το σενάριο υπογράφει ο Terence Winter («Sopranos», «Boardwalk Empire») ενώ τη σκηνοθεσία αναλαμβάνει, όπως προαναφέραμε, ο Martin Scorsese.

Την αλήθεια μου θα την πω: η διάρκειας σχεδόν τριών ωρών ταινία με σόκαρε κατά διαστήματα. Πολλά ναρκωτικά, πολύ γυμνό… Ίσως, όμως, ήταν κι ο στόχος του Scorsese να σοκάρει το κοινό, ώστε να διατηρήσει την προσοχή του κι εκείνο να εστιάσει σ’ αυτόν τον κόσμο της διαφθοράς και της απληστίας που στο τέλος το μόνο που εγγυώνται είναι η πτώση. Πώς η δίψα για το χρήμα ώστε αυτό να καλύψει – γιατί όχι; – απωθημένα του μεσοαστού Belfort τον μετέτρεπε σε μία δίστακτη προσωπικότητα, αλλά που στη συνέχεια θα γινόταν η καταδίκη του. Θεωρώ λοιπόν πως αυτές οι σκηνές ναι μεν σοκάρουν, αλλά δίνουν και την έμφαση του γενικότερα γκροτέσκου περιβάλλοντος πίσω από τα εμβληματικά γραφεία αυτού του κόσμου. Ακόμη κι αν όσοι αποτελούν αυτόν τον κόσμο φορούν κοστούμια χιλιάδων δολαρίων, εξακολουθούν να είναι μέρος ενός κόσμου που δε συγκινείται ούτε από νόμους, ούτε από ηθικούς φραγμούς. Κυρίως, όμως, ο Scorsese μένει πιστός στο γεγονός πως σε κάθε ταινία προσπαθεί να απεικονίσει και μία άλλη πλευρά της Αμερικής, της χώρας της ελευθερίας και της (κάποτε για κάποιους) Επαγγελίας. Ο «Λύκος της Wall Street» παρουσιάζει μία Αμερική που προκειμένου να κατακτήσει αυτό το όνειρο, θα το κάνει ακόμη κι αν γίνει αδίστακτη. Δίκαια, λοιπόν, η ταινία έκανε τόση αίσθηση σε κοινό και κριτικούς, φέρνοντάς τη και στις υποψηφιότητες για Oscars Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας και Διασκευασμένου Σεναρίου.

Σ’αυτό το αποτέλεσμα συνέβαλλε κατά πολύ το πραγματικά πλούσιο cast που συγκέντρωσε ο σκηνοθέτης. Matthew McConaughey, Rob Reiner, Jean Dujardin. Κι οφείλω να ομολογήσω πως ήταν ευχάριστη έκπληξη η ερμηνεία του Jonah Hill στο ρόλο του επί πολλά έτη συνεργάτη και φίλου του Belfort (σημ.: Το πραγματικό όνομα του χαρακτήρα είναι Danny Porush). Ομολογώ πως σαν ηθοποιό τον είχα κατατάξει στην προσωπική κατηγορία «Ben Stiller»: προσπαθεί να σε κάνει να γελάσεις, αλλά τελικά μένεις μ’ένα μειδίαμα σκεπτόμενος «πού είναι το αστείο και δεν το βλέπω;». Κι ενώ ξεκίνησα να τον παρακολουθώ με δυσπιστία, στο τέλος με έπεισε ως το δεξί χέρι του Belfort που θαμπώνεται απ’όσα του αποφέρει αυτή η συνύπαρξη. Αυτή η ερμηνεία-έκπληξη οδήγησε και τον Jonah Hill στις υποψηφιότητες των Oscars για το βραβείο του Β’ Ανδρικού Ρόλου.

Όσο για τον πρωταγωνιστή, Leonardo DiCaprio; Δεν φοβάται να τσαλακωθεί για το ρόλο του. Δεν διστάζει, για παράδειγμα, να τον δει το κοινό να σέρνεται καταρρακωμένος από υπερβολικές δόσεις ναρκωτικών. Καταφέρνει, όμως, μέσα σε αυτές τις εναλλαγές καταστάσεων του χαρακτήρα του να κρατήσει το ενδιαφέρον για την εξέλιξη της ταινίας. Επιπλέον καταφέρνει να συνδυάζει δράμα και φυσική κωμωδία με μία αναπάντεχη ευκολία, δικαιώνοντας το χαρακτηρισμό «μαύρη κωμωδία» για την ταινία. Και κάπως έτσι έφτασε και το 2013 να είναι υποψήφιος για το Oscar Α’Ανδρικού Ρόλου.
Ξέρω, είναι αρκετά μεγάλη ταινία, αλλά σας εγγυώμαι πως θα την απολαύσετε! Καλή διασκέδαση!

Πρωταγωνιστούν: Leonardo DiCaprio, Jonah Hill, Margot Robbie, Kyle Chandler, Matthew McConaughey, Rob Reiner, Jon Favreau, Jean Dujardin κ.α.