Όπως είπα και την προηγούμενη βδομάδα, καλοκαίρι δε σημαίνει μόνο διασκέδαση στην παραλία. Για κάποιους μπορεί να σημαίνει περιπέτεια, για άλλους να είναι συνδεδεμένο με έρωτες περαστικούς – ή και όχι. Για τους ήρωες του «Life As A House», το καλοκαίρι ήταν σημείο αναφοράς για μαθήματα ζωής αλλά κι επαναξιολόγησης αυτής. Κι αυτή είναι η πρότασή μου για απόψε, βραδάκι Κυριακής.
Ο George Monroe (Kevin Kline) είναι χωρισμένος εδώ και δέκα χρόνια κι είκοσι χρόνια ζει σε μία αποθήκη – ρημαδιό με μόνη συντροφιά το σκύλο του. Τη μέρα που απολύεται από την αρχιτεκτονική φίρμα όπου εργαζόταν για είκοσι περίπου χρόνια θα μάθει πως πάσχει από καρκίνο τελικού σταδίου, με προσδόκιμο τρεις με τέσσερις μήνες ζωής. Τότε είναι που θα αποφασίσει να χτίσει ένα σπίτι. Χωρίς να πει σε κανέναν την αλήθεια, θα πάρει κοντά του τον αποξενωμένο γιο του, το Sam (Hayden Christensen) για το καλοκαίρι προκειμένου να τον βοηθήσει με την κατασκευή, αλλά κι ελπίζοντας πως σ’ αυτήν την τελευταία ευκαιρία που του δίνεται θα καταφέρει να τον πλησιάσει ξανά.
Η αρχή φυσικά κάθε άλλο παρά εύκολη είναι, αλλά όσο περνούν οι μέρες, τόσο ο Sam όσο κι η πρώην γυναίκα του George, η Robin (Kristin Scott Thomas) θα αντιληφθούν πως τελικά τους έλειπε κάτι πολύ σημαντικό από τη ζωή τους.
Το «Life As A House» είναι μία ταινία σε σενάριο του Mark Andrus («As Good As It Gets», «Divine Secrets of The Ya Ya Sisterhood») σε σκηνοθεσία του Irwin Winkler («The Net», «At First Sight» και «De-Lovely»).
Αποτέλεσμα αυτής της παραγωγής είναι μία αφάνταστα τρυφερή ταινία όπου με αφορμή την ασθένεια του George, όλοι οι ήρωές της μόνο να κερδίσουν έχουν από αυτήν την εμπειρία. Ο George θα καταφέρει να αποκτήσει ξανά εκείνη τη σχέση με το γιο του όταν ο Sam ήταν μόλις έξι ετών. Ο Sam θα αφήσει πίσω τους εγωισμούς και θα ωριμάσει, αποφασίζοντας να ΖΗΣΕΙ – έχουν λόγο ύπαρξης τα κεφαλαία γράμματα! -, ενώ η πρώην γυναίκα του George, η Robin θα αντιληφθεί πού νιώθει πραγματικά μέλος μίας οικογένειας.
Στο καστ συναντάς έναν εντελώς διαφορετικό Kevin Kline ο οποίος, εμένα τουλάχιστον, μου θύμισε κάτι που είχα σκεφτεί όταν είχα δει τον Jim Carey στο «Truman Show»: αν ένας ηθοποιός καταφέρνει τη μία στιγμή να σου προκαλέσει εκρήξεις γέλιου και την άλλη να σε συγκινήσει, τότε ναι, είναι ένας πολύ καλός ηθοποιός. Κι επειδή κατά βάση είχαμε συνηθίσει τον Kline σε κωμικούς ρόλους, η συμμετοχή του στην ταινία είναι μία ευχάριστη έκπληξη. Όσο για το νεαρό Hayden Christensen καταφέρνει να σε κερδίσει όσο κυλάει η πλοκή. Ενώ στην αρχή θες απλά να του δώσεις μία γερή σφαλιάρα για να «κουνηθεί λίγο το μυαλό του» στη συνέχεια, όταν αποβάλλει το λουκ του «απόβλητου» τόσο εξωτερικά όσο και σα χαρακτήρας μπορείς να τον δεις μόνο με συμπάθεια. Διόλου τυχαίο άλλωστε που ο νεαρός ηθοποιός ήταν υποψήφιος για Χρυσή Σφαίρα Β’ Ανδρικού Ρόλου, ενώ τόσο αυτός όσο κι ο Kline ήταν υποψήφιοι στα βραβεία Screen Actors Guild για τις ερμηνείες τους. Για την Kristin Scott Thomas, τι να πω; Στα «νερά της» βρίσκεται, επομένως δεν υπήρχε περίπτωση να μας απογοητεύσει.
Πρωταγωνιστούν: Kevin Kline, Kristin Scott Thomas, Hayden Christensen, Jena Malone, Mary Steenburgen, Ian Somerhalder, Jamey Sheridan κ.α.