Mackenzie Foy

Καλησπέρα, φίλες και φίλοι του The K-Magazine! Είναι γεγονός, επιστρέψαμε δυναμικά, παρά τα τεχνικά κωλύματα που βρήκαμε στο διάβα μας. Ελπίζω να σας πετυχαίνω σε πολύ πολύ ευχάριστο mood, καθώς για απόψε σας έχω μία ταινία που κάθε fan της καλής επιστημονικής φαντασίας οφείλει να δει. Ο λόγος για το τελευταίο «πόνημα» του Christopher Nolan.

Στο (ίσως όχι και τόσο μακρινό) μέλλον, η Γη πλήττεται καθώς οι αγροτικές καλλιέργειες – στις οποίες πλέον έχει εναποθέσει ο πληθυσμός τις ελπίδες του για επιβίωση – καταστρέφονται από περονόσπορο. Την ίδια στιγμή, ο Cooper (Matthew McConaughey), πρώην πιλότος της NASA, ζει με τα δυο του παιδιά σε μία φάρμα. Όταν ξαφνικά θα συναντήσει ένα ινδικό μη επανδρωμένο αεροσκάφος, η έρευνά του θα τον οδηγήσει σε μυστικές εγκαταστάσεις της NASA και πιο συγκεκριμένα στην έρευνα του καθηγητή John Brand (Michael Caine) και της κόρης του, Amelia Brand (Anne Hathaway). Το επιτελείο μελετά τη δυνατότητα της πραγματοποίησης των αποστολών «Λάζαρος». Τι είναι αυτές οι αποστολές; Πρόκειται για ένα διαγαλαξιακό ταξίδι μέσα από μία σκουληκότρυπα προκειμένου η ανθρωπότητα να μετοικήσει σε ένα νέο, βιώσιμο πλανήτη. Μάλιστα για να διαπιστωθεί αν τρεις πλανήτες που βρέθηκαν ανταποκρίνονται σε κάποια κριτήρια για να χαρακτηριστούν κατοικήσιμοι και να γλιτώσει από τον αφανισμό, υπάρχει ήδη από ένας επιστήμονας σε κάθε έναν για να κάνει τις ανάλογες εκτιμήσεις και μετρήσεις. Φυσικά, η φήμη του Cooper οδηγεί στο να του προτείνουν να αναλάβει ως πιλότος της αποστολής, πράγμα, όμως, που σημαίνει πως, καθώς αλλάζει η έννοια του χρόνου στο διάστημα σε σχέση με τη Γη, θα πρέπει να αποχωριστεί από τα παιδιά του, ειδικά τη μικρή του κόρη, τη Murph (Mackenzie Foy), με την οποία έχει μία ξεχωριστή σχέση. Η αποστολή «Λάζαρος» ξεκινάει κι όσο ο χρόνος κυλάει, ο Cooper κάνει ό,τι μπορεί για να επιστρέψει το ταχύτερο δυνατό στην οικογένειά του, ενώ η Murph μεγαλώνοντας (Jessica Chastain) προσπαθεί να συμβάλλει κι αυτή στην επιτυχία του «Λάζαρου».

Το «Interstellar» είναι σε σενάριο του Christopher Nolan σε συνεργασία με τον αδερφό του, Jonathan, ενώ τη σκηνοθεσία αναλαμβάνει ο πρώτος. Πρόκειται για μία ιδέα του Jonathan Nolan, για τις ανάγκες της οποίας δούλευε τέσσερα χρόνια, συμπεριλαμβανομένων των μελετών του πάνω στη σχετικότητα στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια. Ο ίδιος μάλιστα δηλώνει πως η ιδέα του προέκυψε από αντίστοιχες ταινίες φουτουριστικού χαρακτήρα, όπως το «WALL-E» και το «Avatar». Μαζί με τον αδερφό του και με σύμβουλο το θεωρητικό φυσικό Kip Thorne, καθώς από τις δικές του εργασίες για τη σχετικότητα και τις σκουληκότρυπες εμπνεύστηκε η όλη ιδέα του «Interstellar».
Τι φτάνει τελικά στις οθόνες μας;
Αρχικά μετά βεβαιότητας μία ξεχωριστή ταινία επιστημονικής φαντασίας, εξίσου εντυπωσιακής κατά πολλούς με την «Οδύσσεια του Διαστήματος» (σημ.: καθώς δεν έχω καταφέρει να το δω ακόμα, δε θα προχωρήσω με το αν συμφωνώ ή διαφωνώ με την εν λόγω σύγκριση). Επιστημονικά ακριβής σε πολλά σημεία, σύμφωνα με πολλούς καταξιωμένους επιστήμονες αλλά κι αστροναύτες ακόμα που κλήθηκαν να σχολιάσουν την εγκυρότητα όσων παρουσιάζονταν στην ταινία. Σίγουρα, αν κάποιος δεν είναι εξοικειωμένος με όρους της αστροφυσικής, όπως κι εγώ, άλλωστε, ίσως κάποιες στιγμές του φανεί δύσκολο να αντιληφθεί άμεσα τι σημαίνουν κάποιες αναφορές. Το πολύ θετικό, όμως, είναι πως η πλοκή κι οι διάλογοι είναι έτσι δομημένα που δε χάνεις το κυρίως νόημα του τι σημαίνει οποιαδήποτε επιστημονική αναφορά. Αλλά ας πούμε την αλήθεια… και με το «Inception» ακόμα, όπου το concept του να κλέψεις ή να «φυτέψεις» μία ιδέα από το μυαλό κάποιου ήταν τεχνικά για πολλούς ακαταλαβίστικη. Το γενικό νόημα, όμως, είχαμε όλοι καταφέρει να το πιάσουμε, έτσι δεν είναι; Κι όχι μόνο αυτό, αλλά το απολαύσαμε κιόλας. Επομένως, μη φοβάστε, κανείς δε θα σας κακοχαρακτηρίσει αν νιώσετε να «χάνεστε» για λίγο σε κάποια σημεία!

Στη συνέχεια είναι μία ταινία που εγείρει προβληματισμούς τόσο με την εξέλιξη της ανθρωπότητας, όσο και με τις συνέπειες των συνεχών παρεμβάσεων του ανθρώπου στο οικοσύστημα και στο περιβάλλον. Αφήνοντας να εννοηθεί πως ενώ κάποια στιγμή ο άνθρωπος ξεκίνησε να βασίζεται αποκλειστικά στις αγροτικές εργασίες για την επιβίωσή του κι εν συνεχεία κι αυτή η δυνατότητα ακόμα ξεκίνησε να εξαντλείται, η ταινία περνά το μήνυμα πως ο άνθρωπος τελικά είναι αυτό που θέτει σε κίνδυνο την ίδια του την ύπαρξη.
Τέλος, όσο περίεργο κι αν φαίνεται για επιστημονική ταινία, το «Interstellar» είναι μία ταινία με πολύ έντονα συναισθηματικά στοιχεία. Από τον αποχωρισμό του Cooper από την οικογένειά του, μέχρι το πού ήταν διατεθειμένος να φτάσει με την ελπίδα πως θα καταφέρει να γυρίσει σε αυτήν κι από την αποφασιστικότητα που διακατείχε το πλήρωμα της αποστολής. Το πείσμα της Murph να κάνει ό,τι περνά από το χέρι της για να πετύχει η αποστολή και να επιστρέψει κοντά της ο πατέρας της είναι εξίσου συγκινητικό. Δε σας κρύβω πως, όταν παρακολουθούσα την ταινία, υπήρξαν στιγμές που ένιωσα να βουρκώνω. Βασικά, μου θύμισε πάλι το «Inception» και την όλη κατάσταση ανάμεσα στο Dom (Leonardo DiCaprio) και τη Mal (Marion Cotillard). Να, κάτι τέτοια κάνει σε κάθε ταινία ο Nolan και του λέω «δώσε κι άλλο»!
Για το cast θα προτιμούσα να μην επεκταθώ αναφερόμενη σε κάθε ηθοποιό μεμονωμένα, καθώς ήταν τέτοιες οι ερμηνείες όλων των ηθοποιών, που κατάφεραν να κάνουν τους χαρακτήρες τόσο ανθρώπινους και προσιτούς. Ο μεν Matthew McConaughey στο ρόλο του Cooper απίστευτα ώριμος πια σε υποκριτικό επίπεδο. Όπως κι η Anne Hathaway, στο ρόλο της βιοτεχνολόγου που επίσης κουβαλά ένα βαρύ φορτίο – κι όχι μόνο ως επιστήμων, αλλά δε θα σας κάνω spoiler. Ή μήπως αφήνει αδιάφορο κάποιον η ερμηνεία της μικρής Mackenzie Foy στο ρόλο της μικρής Murph, ή της Jessica Chastain ως ενήλικη Murph;

Επιγραμματικά, βολευτείτε, βάλτε το «Interstellar» να παίζει και… δε θα χάσετε, σας το υπογράφω! Α, και κάτι ακόμα… θέλω ένα από τα ρομπότ που συνόδευαν την αποστολή, ASAP!

Πρωταγωνιστούν: Matthew McConaughey, Michael Caine, Anne Hathaway, Jessica Chastain, Mackenzie Foy, Wes Bentley, William Devane, David Gyasi κ.α.